D - Sąd Okręgowy w Siedlcach

Transkrypt

D - Sąd Okręgowy w Siedlcach
Sygn. akt IV U 142/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 czerwca 2015r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący
SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant
stażysta Renata Olędzka
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2015r. w S.
odwołania A. S.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 17 grudnia 2013 r. Nr (...)
w sprawie A. S.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy
zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo A. S. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy
w okresie od 1 lipca 2013r. do 4 maja 2015r.
Sygn. akt: IV U 142/14 UZASADNIENIE
Decyzją z 17 grudnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17
grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. S. prawa do renty z tytułu
niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy.
Odwołanie od w/w decyzji złożył A. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do
pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że jest po nieudanej operacji raka prostaty – w 2006r. W wyniku operacji
następuje zwężanie cewki moczowej, co wiąże się z nietrzymaniem moczu i bólem. Po każdym wycięciu zwężenia
cewki moczowej problem nietrzymania moczu nasila się. Zabieg ten był wykonywany kilkukrotnie. W związku z
nietrzymaniem moczu musi nosić pieluchy, co jest bardzo uciążliwe i upokarzające. W tych okolicznościach nie jest w
pełni zdolny do pracy. Ponadto cierpi na niedosłuch i przewód pokarmowy (odwołanie k.2).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana
została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 10 października 2013r.,
która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych
dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego
na odwołanie k.5).
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 31 lipca 2013r. wpłynął do organu rentowego wniosek A. S. o rentę z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.1
akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika,
który w orzeczeniu z 3 września 2013r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza
orzecznika z 3 września 2013r. k.25 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia
lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 10
października 2013r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika
k.26 akt rentowych i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 10 października 2013r. k.31 akt rentowych). Na podstawie
powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 17 grudnia 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do
renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 17 grudnia 2013r. k.67 akt rentowych).
Biegli z zakresu ortopedii i neurologii w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznali u ubezpieczonego
okołoporodowe uszkodzenie splotu ramiennego prawego z niedorozwojem i głębokim niedowładem kończyny górnej
prawej z jej funkcjonalną bezużytecznością oraz przewlekły zespół bólowy kręgosłupa piersiowego w przebiegu
zmian zwyrodnieniowych i skoliozy stwierdzając, że ze względu na niepełnosprawność, a głównie funkcjonalną
bezużyteczność kończyny górnej prawej, ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy zawodowej zgodnej
z wykształceniem – technik informatyk, ponieważ w kwalifikacjach zawodowych wymagana jest sprawność obu rąk.
Zdaniem biegłych niezdolność do pracy u ubezpieczonego ma charakter okresowy i trwa od 1 kwietnia 2013r. do 31
marca 2015r. (opinia biegłego ortopedy K. K. i neurologa E. K. k.9-10 akt sprawy).
Ubezpieczony ma 58 lat i wykształcenie średnie – technik budowlany. W przeszłości ubezpieczony pracował w
swoim zawodzie, prowadził również działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług remontowo-budowlanych. Od
listopada 2007r. ubezpieczony pracuje jako dozorca – agent ochrony (informacja dotycząca okresów składkowych
i nieskładkowych k.4-5 i 8-9 akt rentowych, zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, umowy zlecenia oraz
świadectwa pracy k.10-22 akt rentowych, wyjaśnienia ubezpieczonego k.27v – nagranie od minuty 1 do 10).
W dniu 4 maja 2006r. ubezpieczony przeszedł operację radykalnego wycięcia gruczołu krokowego, po której wystąpiło
nietrzymanie moczu. Od 2009r. zaczęły występować zwężenia zespolenia pooperacyjnego w okolicy zwieracza
cewki moczowej. Kolejne wycinanie zwężeń powodowało coraz rozleglejsze uszkodzenie zwieracza i co za tym idzie
pogłębianie się objawów nietrzymania moczu. Towarzyszyły temu infekcje układu moczowego i ból przy mikcji. Od
2006r. do lipca 2014r. ubezpieczony przeszedł pięć zabiegów endoskopowego wycięcia zwężenia cewki moczowej.
W sierpniu 2014r. przeszedł zabieg implantacji sztucznego zwieracza cewki moczowej, a październiku 2014r. zabieg
explantacji sztucznego zwieracza cewki moczowej. W przedstawionym stanie układu moczowego, a przede wszystkim
z powodu postępującego nietrzymania moczu ubezpieczony był częściowo niezdolny do pracy poczynając od 4 maja
2006r. (data operacji usunięcia gruczołu krokowego) do 4 maja 2015r., przy czym od 4 maja 2006r., czyli od daty
oznaczonej jako początek niezdolności do pracy, doszło do pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego z powodu
nietrzymania moczu ,tj. występujących od września 2009r. objawów zwężenia zespolenia pooperacyjnego w okolicy
zwieracza cewki moczowej. Wyniki badań uroflowmetrycznych z 2011r., 2012r. i 2013r. świadczą o średnim nasileniu
objawów przeszkody podpęcherzowej (zwężenia), co świadczy o umiarkowanym stopniu nasilenia nietrzymania
moczu (opinia biegłego urologa W. L. k.19-20 akt sprawy i opinie uzupełniające tego samego biegłego k.36 i 48 akt
sprawy).
Ubezpieczony cierpi ponadto na obustronny niedosłuch odbiorczy i posługuje się aparatem słuchowym. Taki stan
narządu słuchu stanowi przeciwwskazanie do pracy w hałasie i na wysokości (opinia biegłego laryngologa k.10 i 12
akt sprawy). Ponadto występuje u niego choroba refluksowa przełyku i choroba wrzodowa dwunastnicy w wywiadzie.
Schorzenia te wymagają okresowego leczenia, ale nie powodują niezdolności do pracy (opinia biegłego gastrologa k.11
akt sprawy).
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie ubezpieczonego A. S. okazało się uzasadnione.
Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił
łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność
do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym
ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co
najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3
ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu
naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym
całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo
niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych
kwalifikacji.
Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do
renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego istnieje niezdolność do pracy, a
jeżeli tak to jakiego stopnia i w jakim okresie. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. I
tak opinia biegłego z zakresu urologii dała podstawy do ustalenia, że na skutek przebytego w dniu 4 maja 2006r.
zabiegu radykalnego wycięcia gruczołu krokowego z powodu nowotworu ubezpieczony jest częściowo niezdolny do
pracy, przy czym przewidywany termin trwania tej niezdolności to 4 maja 2015r. Jako datę powstania częściowej
niezdolności do pracy biegły wskazał w/w datę zabiegu operacyjnego ,tj. 4 maja 2006r., ale jednocześnie stwierdził, że
poczynając od września 2009r. doszło do pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego z uwagi na występujące od tego
czasu zwężenia zespolenia pooperacyjnego w okolicy zwieracza cewki moczowej. Zwężenia te wymagały wycinania, co
powodowało coraz rozleglejsze uszkodzenie zwieracza i pogłębianie się objawów nietrzymania moczu. W konsekwencji
tego ubezpieczony zaczął cierpieć na nietrzymanie moczu w stopniu umiarkowanym.
Analizując opinię biegłego urologa wraz z opiniami uzupełniającymi (k.20, 36 i 48 akt sprawy) Sąd doszedł
do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie. Wydał ją specjalista właściwy dla
oceny schorzenia, na które cierpi ubezpieczony, a wydanie opinii poprzedziła analiza dokumentacji medycznej
ubezpieczonego i jego badanie. Należy zauważyć, że ubezpieczony obok orzeczonej częściowej niezdolności do pracy
spełnia również pozostałe przesłanki nabycia renty z tytułu niezdolności do pracy. Data powstania niezdolności
do pracy ,tj. 4 maja 2006r. przypada wprawdzie w okresie, w którym ubezpieczony od przeszło 18 miesięcy nie
podlegał ubezpieczeniu, ale jak wynika z w/w opinii biegłego urologa, poczynając od września 2009r. doszło do
pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego, co uzasadniało orzeczenie o dalszej niezdolności do pracy . W tym okresie
ubezpieczony podlegał zaś ubezpieczeniu (vide: karta przebiegu zatrudnienia k.65 akt rentowych oraz umowa zlecenie
i świadectwo pracy k.14-15 akt rentowych). Spełniona pozostaje również przesłanka posiadania co najmniej 5-letniego
okresu ubezpieczenia - tu w dziesięcioleciu przed zgłoszeniem wniosku o rentę ,tj. w okresie od 31 lipca 2003r. do 30
lipca 2013r. (vide: karta przebiegu zatrudnienia k.65 akt rentowych).
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.47714§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że
ubezpieczonemu przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 lipca 2013r.
(początek miesiąca, w którym ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o rentę) do 4 maja 2015r.