D - Sąd Okręgowy w Siedlcach

Sygn. akt IV U 810/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 5 lipca 2016r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący
SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant
st. sekr. sądowy Anna Wąsak
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2016r. w S.
odwołania Z. Ś.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 26 maja 2015 r. Nr (...)
w sprawie Z. Ś.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy
zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo Z. Ś. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy
od 1 maja 2015 roku do 30 kwietnia 2018 roku.
Sygn. akt: IV U 810/15 UZASADNIENIE
Decyzją z 26 maja 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17
grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił Z. Ś. prawa do renty z tytułu
niezdolności do pracy od 1 maja 2015r. wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono niezdolności do pracy.
Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. Ś. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do
pracy na dalszy okres (odwołanie k.1 akt sprawy).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została
na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 18 maja 2015r., która nie stwierdziła
u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub
prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3 akt sprawy).
Sąd ustalił, co następuje:
Ubezpieczony Z. Ś. do 30 kwietnia 2015r. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja
z 25 kwietnia 2013r. o ustaleniu prawa do renty na okres do 30 kwietnia 2015r. k.130 akt rentowych). W dniu 27
marca 2015r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa
do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.156 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ
rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 22 kwietnia 2015r.
ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 22 kwietnia 2015r. k.159 akt
rentowych).
Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został
na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 18 maja 2015r. ustalił, że ubezpieczony nie jest
niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.99 akt rentowych – tom
dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 18 maja 2015r. k.161 akt rentowych). Na podstawie
powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 26 maja 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił
ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (decyzja z 26 maja 2015r. k.162 akt
rentowych).
Ubezpieczona ma 59 lat i wykształcenie zawodowe – ślusarz-mechanik. Ubezpieczony pracował w swoim zawodzie
przez około 7 lat (świadectwa pracy k.9-17 akt rentowych). Następnie przez około 8 lat pracował jako funkcjonariusz
Państwowej Straży Pożarnej (świadectwa pracy k.19 i 23 akt rentowych). Od 1 kwietnia 2000r. ubezpieczony (z
krótkimi przerwami) jest zatrudniony w (...) Spółce Jawnej w K. (zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z
24 marca 2009r. k.27 akt rentowych). Od początku zatrudnienia w powyższej spółce ubezpieczony zatrudniony był
na stanowisku operatora maszyn produkcyjnych – ekstrudera i zgrzewarki (umowy o pracę – w aktach osobowych
ubezpieczonego), natomiast od 1 sierpnia 2004r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu pracę na stanowisku
mechanika zgrzewarek (umowy o pracę z 1 sierpnia 2004r., 27 grudnia 2004r., 1 czerwca 2005r., 1 września 2005r.,
31 marca 2006r., 30 grudnia 2006r. - w aktach osobowych ubezpieczonego). Pracując na stanowisku operatora
i mechanika zgrzewarek ubezpieczony obsługiwał maszyny produkcyjne – ustawiał i obsługiwał je na potrzeby
produkcji (wyjaśnienia ubezpieczonego k.52v akt sprawy). W dniu 28 czerwca 2012r. ubezpieczony wystąpił do
pracodawcy z wnioskiem o przeniesienie go na inne stanowisko pracy wskazując na pogorszenie stanu zdrowia
(wniosek ubezpieczonego – w aktach osobowych). W odpowiedzi na powyższe, w dniu 29 czerwca 2012r. ubezpieczony
podpisał z pracodawcą aneks do umowy o pracę, na mocy którego od 1 lipca 2012r. jest zatrudniony na stanowisku
pakowacza (aneks do umowy o pracę z 29 czerwca 2012r. - w aktach osobowych ubezpieczonego). Od tego momentu
do chwili obecnej ubezpieczony pracuje na stanowisku pakowacza, na którym nie obsługuje już maszyny, choć pracuje
obok maszyny, która jest w ruchu. Jego praca polega na zbieraniu rolek z folią i zakładaniu na nie banderoli. Jest to
praca siedząca (wyjaśnienia ubezpieczonego k.52v akt sprawy i pismo (...) Grupa Spółki Jawnej w K. z 29 czerwca
2016r. k.47 akt sprawy).
Ubezpieczony cierpi na padaczkę, okresowy zespół bólowy kręgosłupa L-S na podłożu zmian zwyrodnieniowych i
dyskopatycznych bez upośledzenia jego funkcji ruchowej, nadciśnienie tętnicze umiarkowane i otyłość. Padaczka jest
leczona dwoma lekami przeciwdrgawkowymi, napady padaczkowe występują średnio 1 raz w miesiącu. Padaczka
stanowi przeciwwskazanie do pracy na wysokości, przy maszynach w ruchu i w wysokiej temperaturze, do prowadzenia
pojazdów mechanicznych, do pracy w bezpośrednim kontakcie z energią elektryczną i z ostrymi narzędziami, przy
akwenach wodnych. W związku z padaczką ubezpieczony nie może pracować przy obsłudze maszyny w ruchu i w
kontakcie z ostrymi narzędziami, co powoduje jego dalszą częściową niezdolność do pracy od 1 maja 2015r. do 30
kwietnia 2018r. (opinia biegłych neurologa, ortopedy i kardiologa k. 9 i uzupełniające opinie tych biegłych k.24 i 31
akt sprawy).
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie ubezpieczonego Z. Ś. podlegało uwzględnieniu.
Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który
spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a
niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia,
przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy
wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W
myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność
do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po
przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania
jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy
zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do
renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego istnieje w dalszym ciągu niezdolność
do pracy, a jeżeli tak to jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu neurologii, ortopedii i
kardiologii odpowiednich - z uwagi na posiadane specjalizacje - do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego. Sporządzona
na tę okoliczność opinia zespołu biegłych - w kształcie po jej uzupełnieniu (k.9 oraz k.24 i 31 akt sprawy). dała
podstawy do ustalenia, że ubezpieczony z uwagi na rozpoznane u niego schorzenie pod postacią padaczki jest nadal
częściowo niezdolny do pracy w okresie od 1 maja 2015r. do 30 kwietnia 2018r. Powyższa niezdolność wynika z
niemożności wykonywania przez ubezpieczonego pracy przy obsłudze maszyn w ruchu i przy użyciu ostrych narzędzi.
Należy wskazać, że pierwotnie biegli uznali ubezpieczonego za zdolnego do pracy kierując się tym, że ubezpieczony
pracuje zawodowo. Zauważyć jednak należy, że w sprawie o rentę z tytułu niezdolności do pracy w pierwszej kolejności
chodzi o ustalenie, czy dana osoba może wykonywać pracę zgodną z posiadanymi kwalifikacjami, a nie, czy w
ogóle może pracować – wykonując jakąkolwiek pracę. W opiniach uzupełniających biegli wskazali, że z uwagi na
padaczkę ubezpieczony nie może obsługiwać maszyn w ruchu i wykonywać pracy przy użyciu ostrych narzędzi. W tych
okolicznościach uzasadnione jest stwierdzenie, że ubezpieczony nie może wykonywać pracy zgodnej z posiadanymi
kwalifikacjami. Należy przypomnieć, że ubezpieczony jest ślusarzem-mechanikiem i przez 12 lat – od 2000r. pracował
w firmie (...) w swoim zawodzie jako operator, a następnie mechanik zgrzewarek ,tj. maszyn produkcyjnych. Praca
ta wiązała się z obsługą maszyn w ruchu. Obecnie - od lipca 2012r. (vide: ustalenia faktyczne) ubezpieczony pracuje
na stanowisku pakowacza. Okoliczność ta nie oznacza jednak, jak tego chce organ rentowy, że ubezpieczony nie jest
częściowo niezdolny do pracy w rozumieniu przepisów ustawy emerytalnej. Jak wynika z ustaleń Sądu, opartych m.in.
o analizę akt osobowych ubezpieczonego z firmy (...), powierzenie ubezpieczonemu stanowiska pakowacza w miejsce
zajmowanego przez wiele lat stanowiska mechanika zgrzewarek (zgodnego z kwalifikacjami ubezpieczonego) wynikało
z pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego. Na nowym stanowisku - pakowacza ubezpieczony nie obsługuje
maszyny w ruchu, co jego przypadku jest przeciwwskazane właśnie z uwagi na padaczkę.
Z uwagi na powyższe ustalenia Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii
innych biegłych (vide: pismo organu rentowego k.34-35 akt sprawy). Na marginesie wskazać należy, że przedstawione
wyżej ustalenia pokazują, że lekarz medycy pracy mógł dopuścić ubezpieczonego do pracy na stanowisku pakowacza,
gdyż praca ta nie wiąże się z obsługą maszyny w ruchu. W ocenie Sądu zawarte w w/w piśmie rozważania organu
rentowego stanowią polemikę z prawidłowymi ustaleniami i wnioskami biegłych.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.47714§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w
sentencji wyroku.