Więcej

Transkrypt

Więcej
We wczesnych fazach rozwoju roślin - zwłaszcza grochu i bobiku - należy stosować
zwalczanie oprzędzików - małych chrząszczy, które w charakterystyczny sposób wygryzają
brzegi blaszek liściowych. Oprysku środkiem owadobójczym należy dokonać po
zaobserwowaniu pierwszych objawów żerowania - gdy uszkodzonych jest 10 % liści. W
okresie późniejszym zwalczanie tych szkodników jest nieefektywne, gdyż brak jest
zarejestrowanych środków systemicznych. Największe szkody powodują ich larwy w glebie.
Wyżerają one tzw. brodawki korzeniowe i ograniczają możliwości pobierania azotu przez
rośliny. Do szkodników o dużym znaczeniu gospodarczym należą mszyce. Występują one na
wszystkich gatunkach i należy je zwalczać zarejestrowanymi środkami owadobójczymi,
pamiętając o tym, by stosować się do zasad przestrzegania optymalnej temperatury dla
określonych środków, oraz by nie spowodować zatrucia pszczół na plantacji, oraz na terenach
przyległych. Mszyce wysysają soki roślinne, powodują deformacje roślin i w konsekwencji
wydatne zmniejszenie plonów. Istotne straty w grochu wywołuje pachówka strąkóweczka,
paciornica grochowianka, oraz wciornastek grochowiec. Opryski przeciwko tym szkodnikom
wykonuje się w okresie przed kwitnieniem - wciornastek, do zawiązywania pierwszych
strąków. W bobiku duże znaczenie odgrywa strąkowiec. Z uwagi na to, ze owad ten może
znajdować się w nasionach siewnych, należy stosować kilkakrotne zwalczanie owadów w
trakcie wegetacji. Okres największej wrażliwości strączkowych na szkodniki – to
zaawansowane wschody (oprzędziki), przed kwitnieniem (mszyce), oraz początek
zawiązywania strąków. Wymagane jest kilkakrotne opryskiwanie roślin w okresie kwitnienia
i zawiązywania strąków. W okresie pełnego rozwoju roślin należy zwracać uwagę na wygląd
i kondycję roślin. Wszelkie objawy plamistości na liściach i łodygach, lub zamieranie
wierzchołków roślin mogą sygnalizować obecność chorób, wymagających interwencji
rolnika. Do najważniejszych należą: antraknoza łubinu, objawiająca się zahamowaniem
rozwoju roślin i zwijaniem się końców pędu w tzw. "pastorał". Po zaobserwowaniu
pierwszych objawów należy zastosować przeciwko tej chorobie fungicyd Gwarant 500 SC. W
należy
warunkach wysokiej wilgotności sprzyjającej występowaniu choroby zabieg
powtórzyć. Odmiany łubinu żółtego Baryt, Bursztyn, Mister i Taper są nieco bardziej odporne
na askochytozę. Nieco mniej podatnym na nią jest łubin wąskolistny, lecz również wymaga
częstych obserwacji i szybkiej interwencji po zaobserwowaniu pierwszych objawów choroby.
Do często występujących, lecz nie zwalczanych z powodu braku zarejestrowanych
preparatów należy wąskolistność łubinu, oraz choroby fuzaryjne.
Na grochu i bobiku plamistości liści wywoływane są chorobami grzybowymi, takimi, jak
askochytoza, mączniak prawdziwy, rdze oraz plamistość czekoladowa bobiku. Przeciwko tym
chorobom są zarejestrowane fungicydy, które należy stosować po zaobserwowaniu
pierwszych objawów i w miarę potrzeby powtarzać zabieg, pamiętając o tym, by kilkakrotnie
nie wykorzystywać w tym samym sezonie środków zawierających tę samą substancję czynną.
Istotne znaczenie w ochronie roślin strączkowych odgrywa wykorzystanie odporności odmian
na patogeny. Dotyczy to takich chorób, jak więdnięcie fuzaryjne, askochytoza, mączniak
prawdziwy i rzekomy, oraz szara pleśń. Te cechy odmian należy wykorzystywać, gdy istnieje
duże zagrożenie ze strony najważniejszych patogenów.
M. Cybulska, W. Rysak, Fot. K. Kurus