szara strefa rośnie Bruksela szuka rozwiązań…

Przemysł Naftowy w Polsce 2012/2013
Ograniczenie Szarej Strefy
Akcyza nie pomogła – szara strefa rośnie
Bruksela szuka rozwiązań…
18 lutego 2013 roku Komitet Akcyzowy KE ponownie
rozpatrywał propozycję rządów Polski i Litwy, zmierzającą do włączenia olejów smarowych w ramy systemu
EMCS – systemu przemieszczania oraz nadzoru wyrobów
akcyzowych, jako remedium na rosnący problem szarej
strefy w obrocie olejami i paliwami. W trakcie spotkania
propozycja ta została poparta przez większość nowych
krajów członkowskich UE. Co prawda nadal istnieje tzw.
mniejszość blokująca ten pomysł, ale wyraźnie widać, że
nastąpiła istotna zmiana w układzie sił. Rosnący problem
szarej strefy – nie tylko na terenie nowych państw UE,
ale także we własnych krajach – dostrzegły bowiem także
rządy Niemiec oraz Austrii. W ostatnim okresie w prasie
niemieckiej i austriackiej można było znaleźć kolejne doniesienia o pojawiających się przypadkach świadczących
o rozroście szarej strefy. W szczególności odnotowywano
przypadki sprowadzania zwolnionych z akcyzy olejów
56
056-059_szponder_akcyza_pl.indd 56
P
R
Z
E
M
Y S
Ł
N
A
F
T
O
W
Y
bazowych i smarowych używanych następnie jako diesel do napędu pojazdów. Opisywane przypadki dotyczyły
głównie produktów sprowadzanych z Polski, Czech i Słowacji, ale także z Turcji i Grecji. W tej sytuacji rządy Niemiec i Austrii uznały, że proponowane dotychczas przez
KE remedium w postaci intensyfikacji współpracy na poziomie regionalnym jest niewystarczające.
Z punktu widzenia przedsiębiorstw zrzeszonych w Polskiej Organizacji Przemysłu i Handlu Naftowego [POPiHN] proponowane przez Polskę i Litwę rozwiązanie, jakkolwiek nie jest optymalne, z pewnością posiada w sobie
zasadniczy plus: prowadzi do wyrównania zasad obrotu
produktami naftowymi w poszczególnych krajach UE. Ponadto wydaje się, że dostrzeżono potrzebę pewnej ponadkrajowej harmonizacji uregulowań, która może okazać się
znacznie skuteczniejsza niż cały szereg nieskoordynowanych ze sobą działań rządów krajowych. Nietrudno na tym
przykładzie dopatrzeć się pewnych analogii z problemami
funkcjonowania unijnego rynku finansowego: w obliczu
nierównomiernej integracji państw UE część problemów
pozostaje nieuregulowana na poziomie wspólnotowym.
W przypadku rynku finansowego był to brak jednolitego
nadzoru bankowego, zaś w przypadku olejów najwyraźniej jest to brak jednolitych zasad obrotu i opodatkowania
olejów. Brak jednolitego podejścia (tzw. level playing field)
powoduje sztuczne tworzenie różnic w zasadach obrotu,
co przekłada się na koszty i ceny produktów. A to z kolei stanowi bezpośrednią pożywkę dla szarej strefy. Zaś
podejmowane w sposób nieskoordynowany działania poszczególnych rządów, które widzą problem tylko z punktu
widzenia ich rynku krajowego, powodują jedynie pojawianie się nowych luk w obrocie międzynarodowym, które
są szybko zagospodarowywane przez podmioty szukające
szybkiego zysku.
Największym minusem proponowanych rozwiązań jest
natomiast wprowadzenie zupełnie nowych i istotnych
obciążeń dla przedsiębiorstw w krajach, w których dotychczas nie stosowano systemu EMCS, a oleje smarowe
nie były objęte podatkiem akcyzowym. Według UEIL [Independent Union of the European Lubricants Industry]
dodatkowe koszty – związane na przykład z zatrudnieniem pracownika do obsługi systemu – mogłyby wynieść
ok. 45 tys. euro rocznie dla jednej tylko firmy, co przełożyłoby się na około 4,5 miliona w skali takiego kraju
jak Wielka Brytania, gdzie działa około 100 podmiotów
W
P
O
L
S
C
E
2
0
1
2
/
2
0
1
3
2013-05-19 14:05:42