docorientacja w przestrzeni
download 
Reklamacja Transkrypt
orientacja w przestrzeni
Nabycie umiejętności graficznych wymaga rozwoju umiejętności motorycznych, koordynacji wzrokowo-ruchowej i samoregulacji. NPDN PROTOTO - J. Morawska KOORDYNACJA WZROKOWO - RUCHOWA Zdolność przekazanych osoby przez do oczy koordynowania do kontroli, informacji prowadzenia i kierowania rąk w celu realizacji danego zadania, takiego jak pisanie odręczne. Współdziałanie funkcji wzrokowych współpraca „oka i ręki”. NPDN PROTOTO - J. Morawska i ruchowych – DLACZEGO KOORDYNACJA OCZU I RĘKI JEST WAŻNA? W trakcie roku szkolnego dzieci muszą często spoglądać na materiały instruktażowe różnych typów, np. liczby na tablicy, tekst, rysunek, mapę, listę instrukcji i prezentacje, i jednocześnie stworzyć odpowiedni fizyczny zapis w odpowiedzi na to, co widzą, w formie pisemnej lub rysunku. NPDN PROTOTO - J. Morawska Rosyjski psycholog Leonid Venger określił ważność koordynacji oczu i ręki mówiąc, że palce powinny być w stanie „usłyszeć” informacje przekazywane im przez oczy. NPDN PROTOTO - J. Morawska RYSOWANIE Z PAMIĘCI Dla wielu dzieci rysowanie z pamięci jest łatwiejsze od rysowania z obserwacji. Dziecko nie potrzebuje koordynować rysowania i patrzenia, gdyż wizualna forma rysunku istnieje już w jego umyśle. NPDN PROTOTO - J. Morawska RYSOWANIE Z OBSERWACJI Podczas rysowania z obserwacji, uwaga musi być podzielona pomiędzy patrzenie i zapisywanie. Dla małego dziecka jednoczesna koordynacja ruchu oczu i rąk jest trudna. NPDN PROTOTO - J. Morawska OCENA ROZWOJU KOORDYNACJI WZROKOWO-RUCHOWEJ PRZERYSUJ I POKOLORUJ CIĘŻARÓWKĘ – PRZYKŁADOWY TEST NPDN PROTOTO - J. Morawska ORIENTACJA W PRZESTRZENI NPDN PROTOTO - J. Morawska Świadomość własnego „Ja” i orientacja przestrzenna kształtuje się w umyśle człowieka przez całe życie, choć w różnych okresach przebiega to inaczej. Jest warunkiem dobrego funkcjonowania w otaczającej rzeczywistości. NPDN PROTOTO - J. Morawska człowieka JAK KSZTAŁTUJE SIĘ ORIENTACJA PRZESTRZENNA U DZIECI? NPDN PROTOTO - J. Morawska Orientacja przestrzenna wywodzi się z poczucia to jestem ja, a to jest moje otoczenie, a także ze świadomości schematu własnego ciała. Najwcześniej dziecko uczy się określać kierunki i położenie przedmiotów w stosunku do swego ciała: najpierw to, co jest bliżej, w zasięgu ręki, a następnie to, co znajduje się dalej w obszarze wzroku. NPDN PROTOTO - J. Morawska Kształtowanie świadomości własnego ciała, określanie kierunków w przestrzeni od osi własnego ciała oraz ustalenie położenia obiektów względem siebie. Rozpatrywanie otoczenia z punktu widzenia drugiej osoby. NPDN PROTOTO - J. Morawska Określanie miejsc wprowadzenie do różnych nich obiektów kierunków wzajemnego położenia. Orientacja na kartce papieru. NPDN PROTOTO - J. Morawska i w przestrzeni, określanie ich Orientację przestrzenną kształtuje się poprzez dotyk, gest, ruch ciała i obserwację efektu przemieszczania. Słowa jedynie towarzyszą tym doświadczeniom. Dziecko musi samo doznać, poczuć, wykonać i nazwać swe doświadczenia, aby zrozumieć na czym polega orientacja w przestrzeni. NPDN PROTOTO - J. Morawska ORIENTACJA PRZESTRZENNO - KIERUNKOWA zdolność odróżniania strony lewej od prawej oraz określania relacji przestrzennych typu nad, pod, za. Dlaczego jest ważna? Umożliwia piszącemu dziecku orientację na kartce papieru oraz podjęcie decyzji, jak względem siebie ułożyć elementy graficzne pisma, które jest przecież zestawem kresek i kółek położonych względem siebie przestrzennych. NPDN PROTOTO - J. Morawska w różnych relacjach ZNACZENIE ORIENTACJI KIERUNKOWOPRZESTRZENNEJ W NAUCE MATEMATYKI rozwiązywanie grafów • Nauka geometrii • Orientacja w układzie współrzędnym NPDN PROTOTO - J. Morawska OBNIŻONA ORIENTACJA W SCHEMACIE CIAŁA I PRZESTRZENI Zapisywanie cyfr w odbiciu lustrzanym, Przestawianie cyfr w liczbach (56 – 65), Odczytywanie liczb od prawej do lewej strony (345 jako pięćset czterdzieści trzy), Mylenie znaków <, >, Trudności w orientacji na kartce papieru (uczeń ma kłopoty z poleceniami typu: narysuj kwadrat po prawej stronie, rozwiąż zadanie znajdujące się na dole kartki), Mylenie kierunków (lewa, prawa strona), Słabe rozumienie określeń słownych dotyczących stosunków NPDN PROTOTO - J. Morawska przestrzennych (w, nad, pod, za, obok, przed, poprzedni, następny), Trudności z prawidłowym umieszczaniem liczb w kolumnach, Zakłócenia w wyobraźni przestrzennej, stąd trudności w nauce geometrii, Kłopoty z przeliczaniem i porównywaniem jednostek czasu, Trudności w rysowaniu figur płaskich i przestrzennych, Kłopoty w operowaniu pojęciami, proste równoległe i prostopadłe, oś liczbowa, Trudności w zrozumieniu odwrotności działań rachunkowych, Kłopoty ze znalezieniem odpowiedniej strony i zadania w podręczniku. NPDN PROTOTO - J. Morawska ĆWICZENIA ORIENTACJI PRZESTRZENNEJ ETAPY ETAP 1 – uświadomienie dziecku położenia przedmiotów względem własnego ciała i względem drugiej osoby oraz położenia przedmiotów względem innych przedmiotów. ETAP 2 – kształtowanie orientacji w zakresie kierunków w przestrzeni (np. względem własnego ciała: góra – głowa, dół – nogi, przód – twarz, tył – plecy). ETAP 3 – rozróżnianie stron lewej – prawej. NPDN PROTOTO - J. Morawska ZABAWY UTRWLAJĄCE ORIENTACJĘ PRZESTRZENNĄ NPDN PROTOTO - J. Morawska CHODZENIE POD DYKTANDO Nauczyciel mówi: „Dwa kroki w prawo... (dzieci wykonują). Teraz trzy kroki do przodu ... Dwa kroki do tyłu ... Pięć kroków w lewo ... itd.” NPDN PROTOTO - J. Morawska ZABAWA 2 CEL- UTRWALANIE POJĘĆ: PRZED-ZA, Z TYŁU-Z PRZODU, Z PRAWEJ-Z LEWEJ Nauczyciel mówi, gdzie dziecko ma położyć woreczek: przed sobą, za sobą, z tyłu, po lewej stronie, po prawej stronie itd. Dzieci wykonują polecenia. Następnie bawią się w parach i co jakiś czas zamieniają się rolami. Jedno dziecko mówi, gdzie położyć woreczek, a drugie wykonuje usłyszane polecenie. NPDN PROTOTO - J. Morawska ZABAWA 3 – LUSTRZANE ODBICIE CEL – KSZTAŁTOWANIE UMIEJETNOSCI NAŚLADOWANIA RUCHÓW NPDN PROTOTO - J. Morawska WERBALIZACJA RELACJI PRZESTRZENNEJ Dziecko nazywa lub układa podpisy pod odpowiednie układy przestrzenne. NPDN PROTOTO - J. Morawska w, przed, nad, pod, na, za NPDN PROTOTO - J. Morawska na, z, obok, pomiędzy, przed, za NPDN PROTOTO - J. Morawska NPDN PROTOTO - J. Morawska NPDN PROTOTO - J. Morawska NPDN PROTOTO - J. Morawska NPDN PROTOTO - J. Morawska BIBLIOGRAFIA: Gruszczyk – Kolczyńska E., Zielińska E. (2000) Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa Gruszczyk – Kolczyńska E., Zielińska E. (2004) Wspomaganie rozwoju umysłowego czterolatków i pięciolatków, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa Gruszczyk – Kolczyńska E., Zielińska E., Kupisiewcz M. (1999) Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli dzieci z wadą słuchu, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa Gruszczyk – Kolczyńska E. (red.) Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji, Wydawnictwo Edukacja Polska, Warszawa Winiarek I.: Czy ręka słyszy oko? Bliżej przedszkola, 2012, NPDN PROTOTO - J. Morawska
