elearningpapers Nº 1 - Octubre 2006

Transkrypt

Nr 22 ▪ grudzień 2010
eLearning Papers
Od redakcji: Nauka i praca
Dietmar Albrecht, Tapio Koskinen
Promowanie mobilności edukacyjnej przyszłych pracowników:
doświadczenia z wirtualnych praktyk zawodowych w ramach
porozumień pomiędzy uniwersytetami i przedsiębiorstwami.
Cornelis Adrianus (Kees-Jan) van Dorp, Alfonso Herrero de Egaña Espinosa
de los Monteros, Angelique Lansu, Maria Kocsis Baán, Sirje Virkus
Systemy wsparcia dla ciągłego doskonalenia zawodowego on-line
Ove Jobring, Ingemar Svensson
Zalety i wady e-portfoliów w szkoleniu przygotowawczym nauczycieli
Sirin Soyoz
Jak promować wykorzystanie mediów społecznościowych w
kształceniu i szkoleniu zawodowym (VET) i w szkoleniach dla
dorosłych w Europie – praktyczny przykład projektu europejskiego
„SVEA”
Tony Toole, Petra Newrly, Simona Pede, Lara Marcellin
eLearning Papers
eLearning Papers jest publikacją portalu Komisji Europejskiej
elearningeuropa.info, promującego wykorzystanie technologii
komunikacyjno-informacyjnych w ustawicznym kształceniu.
Redakcja: P.A.U. Education, S.L.
Email: [email protected]
ISSN: 1887-1542
Teksty publikowane w eLearning Papers,
o ile nie wskazano inaczej, podlegają
licencji Creative Commons Uznanie
autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 2.5.
Mogą one być kopiowane, rozpowszechniane, odtwarzane i
wykonywane pod warunkiem, że wskazany zostanie autor i
czasopismo elektroniczne publikujące je, czyli eLearning
Papers. Wykorzystanie komercyjne i prace zależne są
niedozwolone. Pełny tekst licencji jest dostępny na stronie
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/2.5/deed.pl
Od redakcji: Nauka i praca
Niektóre źródła szacują, że ponad 80% nauki ma miejsce w pracy, a nie na poziomie edukacji
wyższej lub podyplomowej. Aby utrzymać swe znaczenie dla rozwoju kapitału ludzkiego przyszłych
pracowników, kształcenie musi zostać ściśle powiązane z procesem pracy i stać się integralną
częścią codziennych zajęć pracowników i kadry kierowniczej. To samo dotyczy szkolenia i nauki w
pracy („on-the-job”), które coraz częściej stają się integralną częścią opisów stanowisk pracy
ekspertów w poszczególnych dziedzinach w wielu firmach. W konsekwencji, pracownicy wiedzy
sytuują się nie tylko po stronie popytu w scenariuszach kształcenia w pracy. Współpracują oni w
tworzeniu treści, a często także w ich dostarczaniu. Stawia to nowe wyzwania w zakresie integracji
nauki i pracy.
Jednym z czynników, które ograniczają działanie systemów e-learningowych, jest brak interfejsów,
kompatybilnych z systemami informacyjnymi przedsiębiorstw. To pogarsza dostosowanie
kształcenia do procesów biznesowych i negatywnie wpływa na szybkość doskonalenia umiejętności
pracowników w stosunku do ciągłych zmian w wymaganiach środowisk biznesowych. Systemy
edukacyjne przyszłej generacji będą lepiej rozumiały, jakie umiejętności są wymagane w nowych
procesach biznesowych i będą dążyły do ich osiągnięcia poprzez zajęcia edukacyjne, w sposób
jasny i przejrzysty dla użytkowników. Nowe systemy e-learningowe będą w stanie zaoferować stale
dostępne, mobilne zajęcia edukacyjne i bogate treści medialne, dla wspierania indywidualnych
planów rozwoju wiedzy użytkowników. Ponadto systemy te umożliwią łatwy kontakt z ekspertami z
poszczególnych dziedzin, aby dostarczać treści do zasobów i aplikacji edukacyjnych opartych na
współpracy.
Pierwszy artykuł w tym numerze opisuje międzynarodowe doświadczenia w zakresie wspieranego
technologicznie zdalnego dostępu do pracy, mającego przyczynić się do rozwoju kształcenia
opartego na pracy i mobilności zawodowej studentów. Poprzez porównanie tradycyjnych praktyk
zawodowych i praktyk wirtualnych, zarówno w tradycyjnych, jak i w otwartych uczelniach, autorzy
artykułu, Cornelis Adrianus (Kees-Jan) van Dorp i inni, rozważają wyniki osiągnięte w różnych
porozumieniach edukacyjnych i wyciągają końcowe wnioski, biorąc pod uwagę rozwój umiejętności
zawodowych studentów oraz zastosowane metody dydaktyczne i technologie.
W drugim artykule, Ove Jobring i Ingemar Svensson, dokonują przeglądu charakterystyki i korzyści
systemów wsparcia on-line. Autorzy przyznają, że rozwój systemu, dzięki któremu kwalifikacje
użytkowników mogą być rozwijane jakościowo i w sposób zrównoważony, może kierować i ułatwiać
pracę osobom, które świadomie dążą do podnoszenia swoich kompetencji i zdolności poprzez
nieformalne metody pracy w środowiskach on-line. Tak więc, starają się wskazać, jak system
wsparcia on-line różni się od poprzednich form edukacyjnych. Następnie, artykuł przedstawia zarys
podstawowych cech systemu on-line, będącego w stanie zapewnić ciągły proces wsparcia, które
umożliwiają doskonalenie kwalifikacji grup zawodowych.
Trzeci artykuł, którego autorem jest Sirin Soyoz, rozważa zalety i wady e-portfoliów w szkoleniach
przygotowawczych nauczycieli akademickich w odniesieniu do sposobu wspierania procesu
rozwoju osobistego nauczycieli w szkolnictwie wyższym. Mając na względzie szersze
wykorzystanie narzędzi cyfrowych w czasie zajęć, jest rzeczą niezmiernie ważną, aby nowo
wykształceni nauczyciele byli przygotowani do skutecznego korzystania z technologii. System eportfoliów włączony do programu nauczania może wspierać przygotowanie nauczycieli
akademickich jako nauczycieli EFL, może pomóc im stać się skutecznymi użytkownikami
technologii informacyjno-komunikacyjnych i rozszerzyć ich możliwości na rynku pracy. Niemniej
proces implementacji e-portfoliów może wykazać kilka wad pedagogicznych i technicznych, jeśli
kluczowe strategie nie zostaną wdrożone z właściwą ostrożnością.
Na koniec, Tony Toole, Petra Newrly, Simona Pede i Lara Marcellin ilustrują sposoby promocji
wykorzystania mediów społecznościowych w kształceniu i szkoleniu zawodowym (VET) i w
systemie szkolenia dla dorosłych w Europie. Biorąc pod uwagę wyzwania i możliwości narzędzi
Web 2.0, wywierających obecnie duży wpływ na europejskie systemy szkolenia, artykuł ten
eLearning Papers • www.elearningpapers.eu • ISSN 1887-1542
Nr 22 • grudzień 2010 • PL
2
wykazuje, jak elementy szkolenia koncentrujące się na uczniu, takie jak platforma szkoleniowa online oparta na współpracy, mogą zostać włączone do systemu kursów i zapewnić funkcjonalność
usług kierowanych zarówno do nauczycieli, jak i do uczniów. Analiza przedstawiona w artykule
opiera się na pierwszych wynikach projektu SVEA, śledzącego regionalną analizę wykorzystania
mediów społecznościowych w kształceniu i szkoleniu zawodowym oraz szkoleniach dla dorosłych w
Europie.
Dietmar Albrecht i Tapio Koskinen
3
Cornelis Adrianus (KeesJan) van Dorp
Europejskie Stowarzyszenie
Uniwersytetów Kształcenia
na Odległość (EADTU)
Alfonso Herrero de Egaña
Espinosa de los Monteros
Narodowy Uniwersytet
Edukacji na Odległość
(UNED), Hiszpania
Angelique Lansu
Instytut Nauk Ścisłych,
Uniwersytet Otwarty,
Holandia
Maria Kocsis Baán
Uniwersytet w Miskolcu,
Północno-Węgierski
Regionalny Ośrodek
Kształcenia na Odległość
Sirje Virkus
Uniwersytet w Talinie,
Instytut Nauk Informacyjnych
Głównym pytaniem jest:
w jaki sposób mają być
realizowane wirtualne
praktyki, aby przyczyniły
się do rozwoju
umiejętności
zawodowych?
Promowanie mobilności edukacyjnej
przyszłych pracowników: doświadczenia z
wirtualnych praktyk zawodowych w
ramach porozumień pomiędzy
uniwersytetami i przedsiębiorstwami.
Wirtualne praktyki zawodowe to porozumienia edukacyjne, które
stwarzają nowe możliwości dla zdobywania wiedzy zawodowej
(opartej na pracy). Wirtualne praktyki są korzystne z wielu
powodów: dają więcej możliwości szkolenia, pozwalają na kontakt
z nowymi, nieprzewidywanymi zajęciami, ułatwiają integrację osób
niepełnosprawnych, a także przygotowanie i połączenie z
tradycyjnymi praktykami.
Nasz artykuł zdaje relację z międzynarodowych doświadczeń z
zakresu zdalnego dostępu do pracy wspieranego przez
technologię, mającego przyczynić się do rozwoju kształcenia
opartego na pracy i mobilności zawodowej studentów. Głównym
pytaniem jest: w jaki sposób mają być realizowane wirtualne
praktyki, aby przyczyniły się do rozwoju umiejętności
zawodowych?
W naszym artykule, w pierwszej kolejności analizujemy korzyści
tradycyjnych praktyk zawodowych, a następnie przedstawia zalety
i wady praktyk wirtualnych. Następnie, omawiamy przykłady
pilotażowych praktyk wirtualnych. Regularne Uniwersytety
sprawdzają wirtualne praktyki w ramach dziennych kursów i
programów nauczania oraz samoorganizacji kształcenia przez
studentów. Natomiast otwarte uniwersytety wprowadzają wirtualne
praktyki w kursach i programach nauczania prowadzonych na
odległość, w ramach kształcenia opartego na współpracy i sieci
kontaktów. Następnie, opisujemy wyniki tych dwóch układów, ich
zalety i wady. Końcowe wnioski z przeprowadzonego badania
biorą pod uwagę rozwój umiejętności zawodowych studentów
oraz zastosowane metody dydaktyczne i technologie.
Podstawowe pojęcia
wirtualne praktyki zawodowe,
porozumienie edukacyjne,
kształcenie oparte na pracy,
kształcenie oparte na sieci
kontaktów
Pełny tekst
http://www.elearningeuropa.i
nfo/files/media/media24554.
pdf
4
Ove Jobring
Departament Nauk o Pracy,
Uniwersytet w Göteborgu
Instytut Alexanderson –
Kampus Varberg
Ingemar Svensson
Upendo Enterprise,
OmBildning Think-tank,
Szwecja
Podkreślamy cztery
różnice pomiędzy
systemami edukacji
formalnej i systemami
wsparcia, które powinny
zostać wzięte pod uwagę
przy projektowaniu
systemu opartego na
środowiskach on-line i
mediach
społecznościowych.
Podstawowe pojęcia
kształcenie nieformalne,
kompetencja, biegłość,
umiejętność, projekt,
systemy wsparcia
Pełny tekst
pdf
Systemy wsparcia dla ciągłego
doskonalenia zawodowego on-line
W związku z rozwojem mediów społecznościowych i środowisk
on-line, zmienia się forma i treść systemów edukacyjnych.
Jednocześnie, od indywidualnych pracowników wymaga się coraz
częściej, aby byli oni zawsze na czasie i gotowi do podjęcia
zatrudnienia. W tym artykule przedstawiamy alternatywę dla
tradycyjnej edukacji i form szkolenia, w postaci systemu wsparcia.
Nawet dzisiaj, nowe formy mediów społecznościowych i
środowiska on-line stanowią systemy wsparcia dla indywidualnych
uczniów, ale mogą one być opracowane przy wykorzystaniu
wkładu instytucjonalnego. Rozwój systemu, dzięki któremu
kwalifikacje użytkowników mogą być rozwijane jakościowo i w
sposób zrównoważony, może kierować i ułatwiać pracę osobom,
które świadomie dążą do podnoszenia swoich kompetencji i
zdolności poprzez nieformalne metody pracy w środowiskach online. W naszym artykule pokazujemy, jak system wsparcia on-line
różni się od poprzednich form edukacyjnych, przedstawiając
następnie zarys systemu wsparcia. Celem tego artykułu jest
przedstawienie głównych cech systemu on-line umożliwiającego
stałe wsparcie dla rozwoju doskonalenia kwalifikacji grup
zawodowych, gdzie przez kwalifikacje rozumiemy połączenie
wiedzy, biegłości i kompetencji.
Wplecione w naukę procesy rozwoju indywidualnego odbywające
się w środowisku on-line posiadają specyficzne cechy
charakterystyczne, które są jednocześnie podstawowym
warunkiem wstępnym dla opracowania systemu wsparcia.
Podkreślamy cztery różnice pomiędzy systemami edukacji
formalnej i systemami wsparcia, które powinny zostać wzięte pod
uwagę przy projektowaniu systemu opartego na środowiskach online i mediach społecznościowych. Są to następujące różnice: 1)
od treści prefabrykowanej do treści tworzonej przez użytkownika,
2) od indywidualnych i subiektywnych motywacji do wspólnych
celów, 3) od ograniczonego czasu trwania do ciągłej i
zrównoważonej formy działania, 4) od przedmiotów i obszarów
tematycznych
do
szerokiej
perspektywy
umiejętności
użytkowników.
Na podstawie tych czterech wymogów wstępnych, kreślimy kilka
elementarnych cech systemu wsparcia. System opiera się na
istniejących formach środowiska on-line, ale są one rozwijane i
wspierane metodycznie i systematycznie. System wsparcia może
polegać na połączeniu indywidualnych środowisk kształcenia,
które będą koordynowane poprzez społeczności edukacyjne online lub indywidualne sieci kontaktów na rzecz kształcenia.
Opracowana w tym celu metodologia, oparta na cyrkularnych
sposobach pracy, wspiera procesy w różnych mediach i
przyczynia się do ciągłego rozwoju indywidualnego.
5
Sirin Soyoz
Uniwersytet Otwarty,
Wielka Brytania
Przy skutecznym
wykorzystaniu, e-portfolia
stwarzają możliwości
poprawy umiejętności
cyfrowych uczniów i
pomagają nauczycielom w
lepszym poznaniu wiedzy i
potrzeb ich uczniów.
Podstawowe pojęcia
alfabetyzacja cyfrowa,
uniwersytet, portfolio,
nauczyciel, szkolenie,
technologie informacyjnokomunikacyjne, proces
rozwoju osobistego
Pełny tekst
pdf
Zalety i wady e-portfoliów w szkoleniu
przygotowawczym nauczycieli
Istnieje szeroka debata na temat wykorzystania technologii
informacyjno-komunikacyjnych dla poprawy procesów nauczania i
uczenia się w edukacji. Wraz z pojawieniem się narzędzi i
technologii cyfrowych, biegłe i skuteczne posługiwanie się
technologią przez nowo wyszkolonych nauczycieli stało się
sprawą kluczową.
Inicjatywa e-portfoliów wykazała, że uczniowie mogą gromadzić
swoją pracę, zapisywać swoje wyniki i osiągnięcia, korzystać z
dostępu do osobistego planu zajęć i zasobów cyfrowych, a także
współpracować z innymi uczniami w ramach swojej przestrzeni
edukacyjnej on-line. Przy skutecznym wykorzystaniu, e-portfolia
stwarzają możliwości poprawy umiejętności cyfrowych uczniów i
pomagają nauczycielom w lepszym poznaniu wiedzy i potrzeb ich
uczniów.
Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie zalet i wad eportfoliów w szkoleniach przygotowawczych nauczycieli
akademickich w odniesieniu do sposobu wspierania procesu
rozwoju osobistego nauczycieli w szkolnictwie wyższym. System
e-portfoliów włączony do programu nauczania może wspierać
przygotowanie nauczycieli akademickich jako nauczycieli EFL,
może pomóc im stać się skutecznymi użytkownikami technologii
informacyjno-komunikacyjnych i rozszerzyć ich możliwości na
rynku pracy. Niemniej proces implementacji e-portfoliów może
wykazać kilka wad pedagogicznych i technicznych, jeśli kluczowe
strategie nie zostaną wdrożone z właściwą ostrożnością.
6
Tony Toole
Project Director, Kampus
Coleg Sir Gâr – Graig,
Walia
Petra Newrly
Project Manager, MFG
Badenia-Wirtembergia
(Public Innovation Agency for
ICT and Media)
Simona Pede
Junior Project Manager,
MFG Badenia-Wirtembergia
(Public Innovation Agency for
ICT and Media)
Lara Marcellin
Area Manager, CSP
Innovazione nelle ICT
Ten artykuł opisuje
przeszkody i wyzwania, a
także możliwości narzędzi
Web 2.0, wywierających
obecnie duży wpływ na
europejskie systemy
szkolenia i rozwój bardziej
skoncentrowanych na
uczniu i opartych na
współpracy systemów
kształcenia zawodowego i
szkoleń dla dorosłych.
Podstawowe pojęcia
kształcenie on-line,
kształcenie mieszane,
szkolenia zawodowe,
Web 2.0, serwisy
społecznościowe, platforma
oparta na współpracy
Pełny tekst
pdf
Jak promować wykorzystanie mediów
społecznościowych w kształceniu i
szkoleniu zawodowym (VET) i w
szkoleniach dla dorosłych w Europie –
praktyczny przykład projektu
europejskiego „SVEA”
Serwisy społecznościowe takie jak, Twitter, blogi, czy Facebook,
są coraz częściej wykorzystywane w naszym życiu prywatnym i
zawodowym. Podobnie, wiele instytucji edukacyjnych zaczyna
zdawać sobie sprawę, że tego rodzaju aplikacje społecznościowe
mogą być skutecznie włączane w systemy usług edukacyjnych i
kształcenia przez całe życie. Niemniej, obecnie niewiele z nich
rzeczywiście wykorzystuje te aplikacje w celu unowocześnienia
ich systemów szkoleniowych i zaoferowania usług bardziej
skoncentrowanych na uczniach.
Aby promować korzyści, a więc i wykorzystanie mediów
społecznościowych w szkolnictwie zawodowym i systemie szkoleń
dla dorosłych, konieczne jest podjęcie dalej idących korków.
Jednym z nich może być zapewnienie kadrze szkoleniowej wiedzy
niezbędnej do wdrożenia aplikacji Web 2.0 w ich szkoleniach i
szerzenia wykorzystanie tych aplikacji w sektorze kształcenia i
szkolenia zawodowego (ang. VET – Vocational Education and
Training).
Jednak, aby można skutecznie opracować szkolenie w zakresie
wykorzystania aplikacji Web 2.0, konieczne jest zrozumienie
zarówno przeszkód, jakie mogą się pojawić, jak i potrzeb
użytkowników, które należy wziąć pod uwagę przy pracy nad
nowymi metodami szkoleniowymi, które obejmą wykorzystanie
serwisów społecznościowych. Ten artykuł opisuje przeszkody i
wyzwania, a także możliwości narzędzi Web 2.0, wywierających
obecnie duży wpływ na europejskie systemy szkolenia i rozwój
bardziej skoncentrowanych na uczniu i opartych na współpracy
systemów kształcenia zawodowego i szkoleń dla dorosłych.
Artykuł ten wykazuje, jak elementy szkolenia koncentrujące się na
uczniu, takie jak platforma szkoleniowa on-line oparta na
współpracy, mogą zostać włączone do systemu kursów i
zapewnić funkcjonalność usług kierowanych zarówno do
nauczycieli, jak i do uczniów, wspierając w ten sposób uczenie się
przez całe życie w Europie. Artykuł opisuje także, jak specjalnie
projektowane moduły szkoleniowe zostały opracowane dla
wspierania nauczycieli w instytucjach kształcenia i szkolenia
zawodowego, w celu implementacji wykorzystania narzędzi
mediów społecznościowych w prowadzonych przez nich kursach.
Analiza przedstawiona w artykule opiera się na pierwszych
wynikach projektu SVEA, w oparciu o regionalne badania
wykorzystania mediów społecznościowych w kształceniu i
szkoleniu zawodowym oraz w szkoleniach dla dorosłych w
Europie. Badania te zostały przeprowadzone w pięciu regionach
7
europejskich:
Badenia-Wirtembergia
(Niemcy),
Brabancja
Flamandzka (Belgia), Estremadura (Hiszpania), Piemont (Włochy)
i Walia (Wielka Brytania).
Projekt SVEA jest finansowany przez Komisję Europejską w
ramach Programu „Uczenie się przez Całe Życie” Leonardo da
Vinci.
8

elearningpapers Nº 1 - Octubre 2006

Transkrypt

Podobne dokumenty

Print Version - Open Education Europa