Calpore to biokompatybilny i bioaktywny materiał kościo

Calpore
to
biokompatybilny
i
bioaktywny
materiał
kościo-
zastępczy. Kompozycja 60% hydroksyapatytu i 40% z ß-fosforanu
trójwapniowego (ß-TCP), porowata struktura (200~500 µm, porowatość
powyżej 75%) oraz rozmiar cząsteczek ≤100µm przyspieszają absorpcję
kości i wspomagają tworzenie nowej żywej tkanki kostnej.
Wskazania:
wypełnianie ubytków kostnych pochodzenia urazowego
wypełnianie ubytków tkanki kostnej po resekcji nowotworów
wypełnianie ubytków periodontologicznych i szczękowo twarzowych.
Calpore może być stosowany w połączeniu z innymi materiałami kościozastępczymi w celu zwiększenia objętości i stymulacji ich właściwości.
Przeciwskazania:
zapalenie szpiku kostnego
martwica w miejscu planowanego przeszczepu
choroby zwyrodnieniowe
schorzenia
wymagające
leczenia
kortykosteroidami
lub
innymi
lekami, które wpływają na gospodarkę fosforanowo wapniową
organizmu. W takich przypadkach należy dokładnie monitorować
działanie materiału Calpore.
Instrukcja:
Przed wprowadzeniem materiału do ubytku może zaistnieć potrzeba
zmieszania go z kością autogenną. Ponieważ materiał Calpore jest
osteokonduktywny,
dodatkowa
stymulacja
osteogenna
wspomaga
tworzenie nowej żywej tkanki kostnej co jest szczególnie pożądane przy
wypełnieniach dużych ubytków kostnych (≤2cm3). Sugerowane proporcje
to około 1 cm3 kości autogennej na 2cm3 materiału Calpore. Przed
zmieszaniem materiałów należy namoczyć Calpore w płynie (sterylna
woda, sól fizjologiczna) w celu uniknięcia osmozy. Mieszankę Calpore i
autogennej kości należy wprowadzić do ubytku od razu po przygotowaniu
w celu zachowania pełnej żywotności komórek. Podczas mieszania obu
materiałów należy uważać aby nie naruszyć porowatej struktury materiału
Calpore.
Środki Ostrożności:
Materiał Calpore powinien dokładnie wypełniać i przylegać do
powierzchni ubytku kostnego.
Materiał Calpore powinien mieć stabilną pozycję w kontakcie z
kością. Niewystarczająca stabilność przeszczepu może doprowadzić
do odsłonięcia przeszczepu lub apozycji. Jakikolwiek ruch materiału,
szczególnie w bliskim kontakcie z metalowymi komponentami
systemów implantologicznych może wywołać stan zapalny oraz
spowodować degradację materiału. Przy wprowadzeniu materiału do
ubytku należy rozważyć jego właściwości mechaniczne i reakcję na
siły
zewnętrzne.
Jeśli
jest
to
niezbędne,
należy
dodatkowo
ustabilizować materiał np. za pomocą membrany do sterowanej
regeneracji tkanek lub poprzez osteosyntezę przy użyciu elementów
implantacyjnych.
Producent nie zaleca wprowadzania materiału do ubytków, w
których znajdują się pozostałości innych materiałów, np. wkłady z
włókien węglowych.
Efekty uboczne:
Podczas prób klinicznych nie stwierdzono efektów ubocznych wynikających
z zastosowania materiału Calpore. Ewentualne efekty uboczne były
typowe dla zabiegów chirurgicznych czyli: krwawienie, zapalenie, infekcja.