NOTA BIBLIOGRAFICZNA Lewicki R., 2002, Obcość w przekładzie a
Transkrypt
NOTA BIBLIOGRAFICZNA Lewicki R., 2002, Obcość w przekładzie a
NOTA BIBLIOGRAFICZNA Lewicki R., 2002, Obcość w przekładzie a obcość w kulturze, [w:] Lewicki Roman [red.], Przekład – język – kultura, Lublin: Wydawnictwo UMCS, s. 43-52. STRESZCZENIE Przekłady są tekstami szczególnego rodzaju – postrzegamy je wyłącznie w relacji do oryginału. Punktem odniesienia jest dla niego tekst oryginalny a w jego tle - język oryginału, z czego wynika, Ŝe przekład jest tekstem wtórnym. Poprzez wtórność językową rozumiemy, ze tekst posiada cechy wywołane jego „przywiązaniem“ do oryginału i języka, w którym oryginał powstał. Do tego dochodzi wtórność kulturowa, wynikająca z przeznaczenia tekstu oryginału do funkcjonowania w rodzimej społeczności. Oba rodzaje wtórności leŜą u podstaw zastosowania kategorii obcości do badań translatorycznych. W tradycyjnym kulturowym ujęciu obcości za obcych uchodzą ci, którzy w naszym mniemaniu róŜnią się od nas czymś istotnym. Postrzeganie obcości w przekładzie opiera się podobnie na a) odmienności językowej (nietypowe, dziwne wyraŜenia) b)odmienności kulturowej (sytuacje inne niŜ te znane odbiorcy) c) odmienności religijnej i aksjologicznej. Jest więc ona wbudowana w kategorię obcości w kulturze. Postrzeganie cech obcości przekładu zaleŜy od uwraŜliwienia odbiorcy na obcość poszczególnych cech kultury i języka. To on decyduje o obcości przekładu i moŜe te elementy tekstu, które uznaje za obce akceptować (wówczas obcość tekstu jest dla niego wartością) bądź odrzucać (obcość postrzega jako dziwaczność, burzącą jego bezpieczeństwo komunikacyjne). Kategoria obcości w przekładzie tak jak postrzeganie obcości ludzi i grup zaleŜy od stanu kontaktów między społecznościami i jest stale poddawana aktualizacji. Dzięki znajomości obcej kultury i języka wytwarza się u odbiorców ograniczona dwukulturowość i ograniczony bilingwizm. Te znowuŜ kształtują konwencję odbioru przekładu i wynikąjącą z niej normę przekładu, które w zaleŜności od stanu kontaktów są bliŜsze lub dalsze konwencji odbioru i normie oryginału, ale zawsze od nich odmienne. SŁOWA KLUCZOWE przekład, ekwiwalencja, wartościowanie, zjawisko odbiorca, kultury, tekst oryginalny, odmienność odbiór językowa, przekładu, odmienność obcość kulturowa, przekładu, rodzima społeczność, istota przekładu, strategia przekładu, relacja do oryginału, wtórność językowa, punkt odniesienia, paralelizm