Materiały - Polska Fundacja im. Roberta Schumana

Francuskojęzyczne kraje
Europy
1. seminarium
koordynator: Joanna Różycka-Thiriet
Temat: Francuskojęzyczne
europejska
13 października 2010 roku
[email protected]
kraje
a
integracja
Zaproszeni goście:
-
Elie Cavigneaux, Radca Ambasady Francji w Polsce;
- Patrick Hemmer Radca Ambasady Wielkiego Księstwa
Luksemburga w Polsce;
- Antoine
w Polsce
Misonne, I sekretarz Ambasady Królestwa Belgii
SŁOWNICZEK PRZETRWANIA
La
présidence
[la
prezidąs]
–
prezydencja,
przewodnictwo. Zarówno w Unii Europejskiej jak i w
innych organizacjach np. G8. Pojęcie to stosuje się też do
urzędu prezydencja np. présidence wydała komunikat na
jakiś temat. Aktualnie tzw. rotacyjną prezydencję
(tournante) w Radzie Unii Europejskiej sprawuje od 1 lipca do końca grudnia 2010 roku Belgia.
Stałą (stable) prezydencję w Radzie Europejskiej, wprowadzoną przez traktat lizboński, sprawuje
zresztą również Belg - Herman Van Rompuy. Belgijska prezydencja jest ze wszech miar specyficzna.
Po pierwsze, w Belgii od kilku miesięcy trwają negocjacje dotyczące stworzenia rządu po
czerwcowych wyborach parlamentarnych. Krajem rządzi (i sprawuje prezydencję) ustępujący rząd
Yves Leterme. Z tego powodu, oraz być może by dać zaistnieć Van Rompuyowi, belgijska
prezydencja będzie bardziej wycofana. Ponadto w prezydencję zaangażowane jest nie tylko
belgijskie państwo federalne, ale także władze regionów i wspólnot (części składowych Belgii). W
efekcie przewodnik po prezydencji Who’s who liczy sobie 64 strony (i jest w czterech językach, w
tym 3 językach urzędowych samej Belgii). Priorytety prezydencji: kwestie społeczno-ekonomiczne
(nadzór i więcej integracji w sektorze finansowym); spójność społeczna; środowisko,
bioróżnorodność i klimat; zewnętrzna aktywność Unii; prawa podstawowe i realizacja Programu
Sztokholmskiego.
La PAC [la pak] – skrót od politique agricole commune czyli wspólna polityka rolna.
Odpowiednik skrótu WPR w języku polskim i CAP po angielsku. Najstarsza i najkosztowniejsza
polityka Unii Europejskiej. Szczególnie droga Francuzom, którzy wiele korzystają na dopłatach dla
rolników. Wiecznie w centrum rozmów unijnych polityków.
La Stratégie Europe 2020 [la strategi erop de mil wę] – strategia społeczno-gospodarcza Unii
Europejskiej, która ma być wskazówką dla rozwoju UE i państw członkowskich po 2010 roku (do
tego czasu obowiązuje Strategia Lizbońska, która, na marginesie mówiąc, była porażką). Cele
strategii to m.in.: dążenie do osiągnięcia wskaźnika zatrudnienia w wysokości 75% wśród kobiet
i mężczyzn w wieku 20–64 lat, poprawa warunków prowadzenia działalności badawczorozwojowej, zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych o 20% w porównaniu z poziomami z 1990
roku, podniesienie poziomu wykształcenia, propagowanie włączenia społecznego.
DOBRZE POWIEDZIANE – FRAZA DNIA
(…) Et enfin, je voudrais vous dire (...), cette Présidence de six mois m'a beaucoup
appris et que j'ai beaucoup aimé ce travail. (...) Et je veux dire une chose parce que
je le pense profondément : je crois vraiment que chaque chef d’Etat et de
gouvernement gagnerait à exercer de temps à autre cette responsabilité.(...)
(...) I wreszcie, chciałem powiedzieć (...), że ta sześciomiesięczna prezydencja dużo mnie nauczyła
i że bardzo lubiłem tę pracę. (…) I chcę powiedzieć jedną rzecz, ponieważ to moje głębokie
przemyślenie: naprawdę wierzę, że każdy szef państwa i rządu zyskałby, sprawując od czasu do
czasu tę funkcję . (…)
- powiedział na zakończenie francuskiej prezydencji 16 grudnia 2008 roku w Parlamencie
Europejskim prezydent Nicolas Sarkozy znany z tego, że lubi być wszechobecny. Przy czym, zdawał
się nie pamiętać, że promowany przez niego wtedy traktat lizboński poważnie zmienia zasady
kierowania Unią Europejską, ograniczając rolę kraju sprawującego prezydencję na rzecz stałego
przewodniczącego Rady Europejskiej.
Czytaj:
http://www.elysee.fr/president/les-actualites/discours/2008/discours-devant-le-parlement-europeen.5238.html?
search=Strasbourg&xtmc=Discours_le_16_decembre_2008_Parlement_Europeen_de_Strasbourg&xcr=1
PORTRETY MNIEJ ZNANYCH MĘŻCZYZN I KOBIET
Słynący z proeuropejskiego nastawienia Jean-Claude Juncker, urodzony w 1954
roku, od 1995 roku pełni stanowisko premiera Luksemburga. Z wykształcenia
prawnik, ale tego zawodu nigdy nie wykonywał, ponieważ wciągnęło go życie
polityczne. W 1982 roku został w rządzie Pierre’a Wernera sekretarzem stanu ds.
pracy i ubezpieczenia społecznego. Od tej pory pełni różne stanowiska w kolejnych
gabinetach. W 1984 roku po raz pierwszy zostaje deputowanym z ramienia
Chrześcijańsko-Społecznej Partii Ludowej (CSV). Jak czytamy na luksemburskich
stronach rządowych, to podczas luksemburskiej prezydencji w 1985 roku Junker
staje się zdecydowanym zwolennikiem Unii Europejskiej. 1991 roku
współuczestniczy jako minister finansów w pracach nad traktatem z Maastricht,
szczególnie części poświęconej unii i walutowej. W 1995 roku, kiedy luksemburski
premier Jacques Santer zostaje przewodniczącym Komisji Europejskiej, Juncker obejmuje posadę
szefa rządu. Jako premier zawsze pełnił także stanowiska ministerialne, aktualnie ministra skarbu.
Od 1 stycznia 2005 roku Juncker jest pierwszym stałym przewodniczącym Eurogrupy, obejmującej
ministrów finansów państw strefy euro. Za swoje zaangażowanie europejskie otrzymał m.in.
w 2006 roku Nagrodę Karola Wielkiego.
JAK TO SIĘ JE, CZYLI O FRANCUSKICH ZWYCZAJACH
La rentrée – kiedy wakacje zbliżają się do końca we francuskich mediach słychać bez przerwy to
słowo, które oznacza powrót po (najczęściej) letnim odpoczynku. Mówi się więc o rentrée scolaire,
czyli powrocie dzieci do szkoły. Swoją rentrée mają też studenci i wykładowcy (rentrée
universitaire), a nawet politycy. Chociaż od słynnych upałów w 2003 roku (tzw. la canicule),
w efekcie których zmarło we Francji kilkanaście tysięcy osób, francuski rząd nigdy gromadnie nie
wyjeżdża na urlopy, żeby nie pozostawić wrażenia, że nikt nie interesuje się mniej lub bardziej
ważnymi sprawami wagi państwowej. Nawet w pełni sezonu urlopowego w Paryżu zawsze ktoś
czeka pod telefonem.
Partnerem seminariów jest Fundacja Roberta Schumana w Paryżu.