Zawód - Mediator

Transkrypt

Zawód - Mediator

Centra Informacji i Planowania Kariery Zawodowej
Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Krakowie
w Krakowie, Nowym Sączu i Tarnowie
Mediaor
Kod: 244504
Informacja o zawodzie
Mediator
Opracowano w CI i PKZ w Tarnowie
Źródło: www.edukacjaprawnicza.pl, www.mediacjajestemza.pl, www.ms.gov.pl,www.mediacje.wolterskluwer.pl,
www.mediacje.sotiko.pl, www.menager.money.pl – sierpień 2009
Spis treści
Wstęp
1
1. Zadania i czynności robocze
2
2. Środowisko pracy
3
3. Wymagania psychologiczne
4
4. Wymagania fizyczne i zdrowotne
5
5. MoŜliwości podjęcia pracy w zawodzie
6
6. MoŜliwości awansu
8
7.MoŜliwości zatrudnienia oraz płace
8
8.Przydatne adresy
12
9.Polecana literatura
13
Wstęp
Mediacja(z łac.mediare - być w środku) to dobrowolny i poufny proces
dochodzenia do rozwiązania sporu, prowadzony w obecności osoby neutralnej
mediatora. Ten sposób rozwiązywania konfliktów jest popularny w Europie i na
świecie od wielu lat. W 1989 r. zostało powołane w „Europejskie Forum na rzecz
Mediacji między Ofiarą a Sprawcą i Sprawiedliwości Naprawczej”, w 1999 roku
Komitet Rady Ministrów Rady Europy przyjął rekomendację dotyczącą mediacji w
sprawach cywilnych.
Po raz pierwszy zapis o mediacji w polskim ustawodawstwie pojawił się w
1991 roku w Ustawie o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Pierwsza mediacja
z udziałem mediatora z listy ówczesnego Ministra Pracy i Polityki Socjalnej odbyła się
juŜ w dniu wejścia w Ŝycie Ustawy. W 1995 r. powołano Zespół do spraw
Wprowadzania Mediacji w Polsce. Dwa lata później mediacja pojawiła się
w Kodeksie postępowania karnego, a w grudniu 2005 r. znalazła swoje miejsce
równieŜ w Kodeksie postępowania cywilnego.
Na 347 spraw przeprowadzonych eksperymentalnie w latach 1999 - 2003 przez
Zespół do Spraw Wprowadzania Mediacji w Polsce, aŜ 228 zakończyło się
podpisaniem ugody. Biorąc to pod uwagę, jak równieŜ długi czas oczekiwania na
rozwiązanie problemów sądzonych prognozuje się, Ŝe w Polsce, Ŝe ze względu na
długi
czas
oczekiwania
na
rozwiązanie
problemów
sądzonych
wzrośnie
zapotrzebowanie na pracę mediatorów.
Zadania i czynności robocze
Mediator to osoba wybrana przez sąd lub strony konfliktu, która dzięki
rzetelnemu przygotowaniu i za pomocą określonych procedur pomaga stronom
w dojściu do porozumienia poza salą sądową. Celem mediacji jest pomoc stronom
konfliktu w osiągnięciu porozumienia akceptowalnego i zadawalającego dla
wszystkich stron. Sędzia wskazuje mediatora najpóźniej do czasu pierwszej
rozprawy. Strony mogą ten wybór
zaakceptować lub wskazać innego mediatora
przed rozprawą jak i w trakcie trwania procesu.
Mediacje wspomagają sądownictwo w rozwiązywaniu sporów: karnych,
cywilnych, gospodarczych, handlowych, rodzinnych, w sprawach nieletnich
oraz konfliktów między pracobiorcami i pracodawcami. Ugody zawarte
w sprawach karnych i nieletnich mogą być brane pod uwagę przez sąd przy
orzekaniu, jednak sędziowie nie są związani ich postanowieniami. W przypadku
spraw cywilnych, gospodarczych i rodzinnych wymagane jest zatwierdzenie ugody
przez sąd, który moŜe odmówić jej zatwierdzenia tylko w wypadku gdy jest ona
niezgodna z prawem lub zasadami współŜycia społecznego. Postępowanie
mediacyjne powinno zakończyć się najpóźniej w ciągu 30 dni. W niektórych
przypadkach moŜe trwać kilkanaście minut lub godzin.
Do głównych zadań mediatora naleŜy:
•
nawiązywanie kontaktu ze stronami konfliktu i zapoznanie ich z procedurą
mediacji i uzyskanie zgody na udział w postępowaniu mediacyjnym
•
organizowanie spotkania - ustalenie miejsca i terminu mediacji
•
dokonanie diagnozy konfliktu między stronami oraz wybór strategii mediacji
•
ułatwianie wymiany poglądów, opinii miedzy stronami oraz pomoc w poznaniu
rzeczywistej motywacji, istoty konfliktu, potrzeb i oczekiwań
•
formułowanie i zadawanie odpowiednich pytań naprowadzających strony na
poszukiwanie własnych rozwiązań sporu
•
prowadzenie mediacji
•
udzielanie pomocy w takim sformułowaniu ugody, która jest do przyjęcia dla obu
stron
•
sporządzenie protokołu z mediacji
•
uczestniczenie w charakterze superwizora w mediacjach prowadzonych przez
innych mediatorów, a następnie dzielenie się z nimi doświadczeniami.
W swojej pracy mediator posługuje się urządzeniami biurowymi oraz komputerem
z dostępem do Internetu.
Środowisko pracy
Materialne środowisko pracy
Mediator pracuje w pomieszczeniu biurowym, które znajduje się najczęściej
poza budynkiem sądu. Jest to pokój przestronny i wygodny dla uczestników
postępowania. Mediacja, która prowadzona jest w takich warunkach stwarza
moŜliwość rozmowy o problemach w przyjaznej atmosferze sprzyjającej swobodnym
wypowiedziom stron. Proces mediacji moŜe przybierać formę:
•
bezpośrednią – strony spotykają się ze sobą w obecności mediatora, gdzie na
wspólnych sesjach razem definiują konflikt i szukają moŜliwości ugody
•
pośrednią – strony odbywają sesje mediacyjne oddzielnie, kaŜda ze stron
spotyka się z mediatorem osobno i nie do chodzi do bezpośredniego spotkania
stron konfliktu. Mediator pełni wówczas role pośrednika przekazując stronom
informacje wzajemne stanowiska oraz propozycje rozwiązań.
Warunki społeczne
Mediator pracuje indywidualnie. W trakcie realizacji swoich zadań
współpracuje ze stronami konfliktu oraz prokuratorami, sędziami, policjantami
i innymi mediatorami. Charakterystyczną cechą tego zawodu jest intensywność
kontaktów interpersonalnych. Podstawową czynnością mediatora jest zadawanie
odpowiednich pytań, naprowadzających strony na poszukiwanie własnych rozwiązań
problemu. Niekiedy mediator moŜe być naraŜony na negatywne emocje i agresywne
zachowania swoich klientów. Przystępując do swojej pracy nie moŜe on kierować się
jakimikolwiek uprzedzeniami. W swojej pracy mediator powinien przestrzegać zasady
„Primus non nocere” oraz zasad wynikających z Kodeksu Etyki Mediatora.
NaleŜą do nich dobrowolność, bezstronność, neutralność, poufność i wzajemny
szacunek. W postępowaniu mediatora waŜną cechą jest uczciwość dotycząca
kryteriów przyjmowania spraw do mediacji, których przedmiotem nie powinny być
konflikty znajomych i krewnych. Pewien wpływ na przebieg mediacji moŜe mieć teŜ
autorytet mediatora, który moŜe wypływać z jego uznanej pozycji na rynku lub
sprawowaniu funkcji cieszących się powszechnym uznaniem i aprobatą społeczną.
Warunki organizacyjne
Mediator ma duŜą swobodę w określaniu swojego czasu pracy.Najczęściej
pracuje 8 godzin dziennie w dni robocze. Postępowanie mediacyjne rozpoczyna się
do przyjęcia sprawy przez mediatora i spotkania informacyjnego z kaŜdą ze stron
konfliktu w celu wyjaśnienia zasad mediacji. Czas trwania spotkania wynosi
zazwyczaj 1 godzinę. Kolejnym etapem są sesje mediacyjne które trwają od 2 do 4
godzin. Ich ilość i czas trwania zaleŜą od tego jak skomplikowany jest spór i jakie
nastawienie
jest
kaŜdej
ze
stron
na
osiągnięcie
porozumienia.
Mediacje
przeprowadza się na ogół w godzinach pracy. W niektórych przypadkach mogą one
przedłuŜyć się do godzin popołudniowych. Na Ŝyczenie klientów istnieje takŜe
moŜliwość doboru godziny oraz terminu mediacji dogodnego dla wszystkich jej
uczestników. Po zakończeniu postępowania mediator sporządza w ciągu kliku dni
krótkie sprawozdanie z jego realizacji, które przekazuje do sądu.
Ze względu na częsty kontakt z ludŜmi oraz na rangę zawodu i stworzenie zaufania
do swojej osoby mediator powinien dbać o swój wizerunek zewnętrzny – wygląd ,
ubiór, oraz sposób zachowania.
Wymagania psychologiczne
Mediator jest osobą zaufania publicznego, a realizowane przez niego zadania
wymagają odpowiednich predyspozycji osobistych, kwalifikacji i doświadczenia
zawodowego. Praca mediatora wymaga od niego znajomości komunikacji werbalnej
i niewerbalnej, teorii konfliktu i praktycznych umiejętności zarządzania nim,
psychologicznej analizy zachowań oraz technik rozwiązywania problemów.
Osoba wykonująca ten zawód powinna charakteryzować się: dokładnością,
odpowiedzialnością, zdyscyplinowaniem, tolerancją, opanowaniem w sytuacjach
stresowych
oraz
elastycznością
pozwalającą
na
dostosowywanie
się
do
zmieniających się okoliczności. WaŜną umiejętnością jest aktywne słuchanie oraz
powstrzymywanie się od ocen i własnych sądów. Mediator musi takŜe umieć
budować atmosferę wzajemnego zaufania oraz odpowiedniego klimatu rozmów
z klientami. W.E. Simkin jeden z pierwszych praktyków mediacji w Stanach
Zjednoczonych zapytany o właściwości modelowego mediatora wskazał jako
kluczowe następujące cechy:
•
cierpliwość Hioba
•
otwartość i upór Anglika
•
spryt Irlandczyka
•
fizyczna odporność maratończyka
•
szybkość i spryt napa napastnika futbolu amerykańskiego
•
przebiegłość Machiavellego
•
umiejętność oceny ludzkiej psychiki dobrego psychiatry
•
umiejętność dochowania tajemnicy osoby niemej
•
skora nosoroŜca i mądrość Salomona.
Wymagania fizyczne i zdrowotne
Praca mediatora zaliczana jest do prac lekkich pod względem obciąŜenia
fizycznego. Kandydatom do pracy na tym stanowisku nie stawia się szczególnych
wymagań zdrowotnych. Ze względu na charakter pracy i wynikające z niego
obciąŜenia: stres, działanie w sytuacjach napięcia i duŜa odpowiedzialność zalecana
jest odporność psychiczna i zdolność do sprawnego funkcjonowania w sytuacjach
stresowych.
Nie ma formalnych przeciwwskazań do zatrudniania osób niepełnosprawnych
z dysfunkcją kończyn dolnych poruszających się na wózkach inwalidzkich o ile
pomieszczenia biurowe są dostosowane do ich potrzeb. Przeciwwskazaniem do
wykonywania tej profesji są: przewlekle choroby skóry rąk i twarzy. Pracy w tym
zawodzie
nie
mogą
takŜe
podejmować
osoby
z
zaburzeniami
psychiki
i upośledzeniami umysłowymi. Codzienne kontakty z klientami wymagają dobrej
sprawności narządu słuchu i wzroku.
Warunki podjęcia pracy w zawodzie
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 czerwca
2003 r. w sprawie postępowania mediacyjnego w sprawach karnych (Dz.U. Nr
108 z 2003 r., poz.1020) mediatorem moŜe zostać osoba posiadająca obywatelstwo
polskie, korzystająca w pełni z praw cywilnych i obywatelskich, która ukończyła 26
lat, biegle włada językiem polskim, nie była karana za przestępstwo umyślne,
posiadająca umiejętność likwidowania konfliktów oraz wystarczającą wiedzę do
przeprowadzania
postępowania
mediacyjnego
w
szczególności
w
zakresie
psychologii , pedagogiki, socjologii, resocjalizacji lub prawa oraz została wpisana do
wykazu instytucji i osób godnych zaufania uprawnionych do przeprowadzania
postępowania mediacyjnego w Sądzie Okręgowym.
Osoba zainteresowana zostaniem profesjonalnym mediatorem powinna
legitymować się wykształceniem wyŜszym - preferowani są absolwenci: socjologii,
psychologii, komunikacji społecznej, pedagogiki i prawa. Zawód mediatora moŜna
zdobyć poprzez ukończenie studiów wyŜszych lub profesjonalnych szkoleń
tematycznych, oferowanych przez róŜne organizacje, których oferta róŜni się pod
względem cenowym i programowym.
1.Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
ul. Dewajtis 5, 01-815 Warszawa
tel. centrala 022/ 561 88 00
www.uksw.edu.pl
Studia podyplomowe: „Mediacje rodzinne”
2.Wydział Prawa i Administracji - Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej
Pl. M. C. Skłodowskiej 5, 20-031 Lublin
tel:081 537 54 45
www.umsc.lublin.pl
Studia podyplomowe z zakresu Mediacji Sądowej i Pozasądowej
3.WyŜsza Szkoła Zarządzania „Edukacja”
ul. Krakowska 56-62, 50-425 Wrocław
tel.:(071)37 72 128
www.edukacja.wroc.pl
Studia podyplomowe „Mediator”
4.Uniwersyteckie Centrum Studiów Podyplomowych i Doskonalenia
Zawodowego - Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II
Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin
tel. 48 81 445 39 96, fax 48 81 445 39 97
www.kul.lublin.pl
Podyplomowe studia z mediacji sądowej i pozasądowej
5.Szkoła WyŜsza Psychologii Społecznej-Centrum Kształcenia Praktycznego
03-815 Warszawa, ul. Chodakowska 19/31,
tel: (0 22) 517-98-33, 517-98-34
www.swps.pl
Studia podyplomowe „Negocjacje i Mediacje”
6.Collegium Civitas
00-901 Warszawa, Plac Defilad 1,
tel. (022) 656 71 87/88
www.civitas.edu.pl
Studia podyplomowe „Akademia Mediacji”
7.Wydział Zarządzania AGH Katedra Zarządzania Kadrami
i Prawa Gospodarczego oraz
Polskie Centrum Mediacji w Warszawie
30-067 Kraków, ul. Gramatyka 10
tel. 012 617 27 95
fax: 012 636 70 05
www.mediacje.zarz.agh.edu.pl
Studia podyplomowe „Mediacje - alternatywne metody rozwiązywania sporów”
8.Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
ul. Komandorska 118/120
53-345 Wrocław
tel. 71 368-01-00
fax 71 367-27-78
www.ue.wroc.pl
Studia podyplomowe z mediacji
9.Polskie Centrum Mediacji
Okólnik 11 lok. 9
00-368 Warszawa
Tel. 022 826-06-63; 692-48-15
www.mediator.org.pl
10.Centrum Mediacji Partners Polska
Górnickiego 3 lok.10A, 02-063 Warszawa
tel./fax +48 (22) 825-40-83, 409-53-83
www.mediacja.org
Zasadniczą część studiów podyplomowych stanowią zajęcia warsztatowe
i symulacyjne. Uczestnicy poznają zagadnienia z zakresu m.in. psychologii
komunikacji, konfliktu, stresu oraz asertywności oraz zdobywają podstawową wiedzę
z zakresu prawa cywilnego, gospodarczego pracy, rodzinnego, karnego oraz spraw
nieletnich. Absolwenci po uzyskaniu dyplomu studiów podyplomowych lub szkoleń
mogą podjąć starania o wpis na listę stałych mediatorów sądowych i uzyskać
moŜliwość prowadzenia mediacji z polecenia sądu.
MoŜliwości awansu
Szansą rozwoju zawodowego mediatora jest ukończenie specjalistycznych
kursów i szkoleń doskonalących umiejętności zawodowe. PoniŜej przykładowe
tematy szkoleń dla mediatorów organizowane przez Polskie Centrum Mediacji
w Warszawie. Są to szkolenia:
•
doskonalące techniki prowadzenia mediacji oraz poszerzające wiedzę prawną i
formalną procedur prowadzenia mediacji.
•
uzupełniające z mediacji rodzinnych
•
uzupełniające z mediacji cywilnych i gospodarczych
Są one przeznaczone dla osób, które ukończyły juŜ szkolenie podstawowe
z mediacji, które dało uprawnienia do wpisu na listę stałych mediatorów Polskiego
Centrum Mediacji.
MoŜliwości zatrudnienia oraz płace
Mediatorzy mogą podejmować zatrudnienie w sądach, bankach, firmach
ubezpieczeniowych, mogą takŜe zakładać własne firmy konsultingowe. Istnieją trzy
moŜliwości wynagradzania mediatorów:
- godzinowe;
- ryczałtowe( dniówka)
- ryczałtowo- godzinowe
W pierwszych dwóch przypadkach wynagrodzenie mediatora wynosi tyle ile liczba
przeprowadzonych godzin lub dni. W ostatnim przypadku wynagrodzenie polega na
ustaleniu ryczałtowanej kwoty za pierwsze trzy godziny i stosowaniu stawek
godzinowych za kolejne godziny mediacji. Stosowny jest równieŜ system obliczania
naleŜności za prowadzenie mediacji będącej procentową częścią „wartości
przedmiotu sporu”. Koszty mediacji cywilnej w mediacji sądowej reguluje
rozporządzenie Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 30 listopada 2005r. w sprawie
wysokości
wynagrodzenia
i
podlegających
zwrotowi
wydatków
mediatora
w postępowaniu cywilnym. W sprawach o prawa majątkowe wynagrodzenie
mediatora wynosi co do zasady 1% wartości przedmiotu sporu, nie mniej jednak niŜ
30 zł o nie więcej niŜ 1000 zł. W sprawach, w których nie jest waŜne określenie
wartości przedmiotu sporu i w sprawach o prawo majątkowe wynagrodzenie
mediatora za pierwsze posiedzenie wynosi 60 zł i 25 zł. za kaŜde następne. Zwrotowi
podlegają równieŜ wydatki mediatora poniesione na niezbędne przejazdy i wynajem
pomieszczenia.
Z informacji uzyskanych ze strony www.mz.praca.gov.pl wynika, Ŝe
pierwszym półroczu 2008 r. w powiatowych urzędach pracy w Polsce była
zarejestrowana 1 osoba bezrobotna w zawodzie mediatora. W analogicznym okresie
nie odnotowano w urzędach pracy województwa małopolskiego Ŝadnych osób w tym
zawodzie.
WaŜniejsze adresy
1.Polskie Centrum Mediacji
ul. Okólnik 11
00-368 Warszawa
tel. 022 826-06-63; 692-48-15
www.mediator.org.pl
2.Polskie Stowarzyszenie Mediacji Gospodarczej
02-134 Warszawa ul. 1 Sierpnia 8a
tel. 068 329 79 79; fax 068 239 79 89
www.psmg.pl
3. Krajowe Stowarzyszenie Mediatorów
ul. Garncarska 5, 70-377 Szczecin
tel. kom. 0-693 261 062
www.mediacje-ksm.pl
4.Stowarzyszenie Mediatorów Rodzinnych
adres rejestracyjny:
ul. Pod Lipą 4 lok.35
02-798 Warszawa
adres korespondencyjny:
ul. Wspólna 54 A m 14
00-684 Warszawa
telefon: 502-277-822
(czynny w środy i czwartki w godz. 9-19)
www.smr.org.pl
Polecana literatura
1.
Bobrowicz Maciej „Mediacje gospodarcze – jak mediować i przekonywać”,
Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 2004
2.
Chełpa Stanisław, Tomasz Witkowski „Psychologia konfliktów. Praktyka radzenia
sobie ze sporami”, Biblioteka Moderatora. Oficyna wydawnicza UNUS, 1999
3.
Haeske Udo „Konflikty w Ŝyciu zawodowym. Mediacja i trening w rozwiązywaniu
problemów”, Jedność, Kielce 2005
4.
Morek Rafał „Mediacja i arbitraŜ. Komentarz.” Wydawnictwo C.H.BECK,
Warszawa 2006
5.
Bobrowicz M., Mediacje gospodarcze – jak mediować i przekonywać, Warszawa
2004.
6.
Goździewicz G., ArbitraŜ i mediacja w prawie pracy, Lublin 2006
7.
Mediator - kwartalnik wydawany przez Polskie Centrum Mediacji. Adresowany do
osób
zajmujących
się
mediacjami:
psychologów,
sędziów,
kuratorów,
pracowników pomocy społecznej. Zawiera artykuły poświęcone zagadnieniom
mediacji, problematyce sprawców i ofiar przestępstw, sprawiedliwości naprawczej
oraz relacje z konferencji międzynarodowych i innych wydarzeń.
Opracowanie:
Iwona Pasierb
doradca zawodowy

Zawód - Mediator

Transkrypt

Podobne dokumenty

Mediacje- po co to komu

TYDZIEŃ MEDIACJI 17 – 22 października 2016 roku

STOWARZYSZENIE CENTRUM DIALOGU I MEDIACJI „BLIŻEJ

Parada - numer 1/2016/2017

Mediacja rodzinnapomaga chronić to, co najcenniejsze dla dzieci

wsparcie dla rodziców ponad granicami

Centrum Pro Bono - wiadomosci.ngo.pl

MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ MEDIACJI 20 października 2016 r

ramowy program szkolenia

Czym są mediacje? Kim jest mediator? Lista mediatorów szkolnych