Fibrinogen

ms_07103441190V2.0
Fibrinogen
Fibrynogen
07103441 190
10 x 5 mL
cobas t 411
Polski
Zastosowanie
Test in vitro do oznaczania stężenia fibrynogenu (metodą Claussa) w
osoczu cytrynianowym we wskazanych analizatorach cobas t.
Podsumowanie
Fibrynogen jest ważnym czynnikiem krzepnięcia syntetyzowanym w
wątrobie.1
Trombina przekształca fibrynogen w monomery fibryny, prowadząc do
spontanicznej ich polimeryzacji. Polimery fibryny tworzą wraz z płytkami
krwi skrzep fibrynowy. Polimery fibryny trawione są przez system
fibrynolityczny.
Do podniesienia poziomu fibryny dochodzi podczas reakcji ostrej fazy2,
ciąży3 i doustnej antykoncepcji4, menopauzie5, u palaczy6, nowotworach
złośliwych i przewlekłych zapaleń. Podniesienie stężenia fibrynogenu
występuje w chorobach zatorowo-zakrzepowych; uważane jest również za
czynnik zagrożenia chorobą zakrzepową.7,8 Niskie stężenie fibrynogenu
może pojawić się w ostrej lub przewlekłej chorobie wątroby9, rozsianym
krzepnięciu wewnątrznaczyniowym, podczas leczenia
przeciwzakrzepowego, przy rozcieńczeniu krwi i podczas koagulopatii ze
zużycia.1 Przewlekle niskie stężenie może być również związane z
czynnikami dziedzicznymi, takimi jak afibrynogemia10 lub
dysfibrynogenemia11.
Stężenie fibrynogenu określa się zazwyczaj w trakcie przygotowań do
zabiegu chirurgicznego w wypadku niewyjaśnionego przedłużonego czasu
krwawienia.
Zasada pomiaru
Zgodnie z metodą Claussa12, trombina dodana w nadmiarze do
rozcieńczonego osocza powoduje konwersję rozpuszczalnego fibrynogenu
w nierozpuszczalne polimery fibryny. Czas krzepnięcia jest odwrotnie
proporcjonalny do stężenia fibrynogenu w próbce. W związku z obecnością
w odczynniku inhibitora heparyny, oznaczać można również próbki pobrane
od pacjentów poddanych leczeniu heparyną. Dodatek kaolinu (0.5 g/L) do
odczynnika powoduje wzmocnienie sygnału i przez to zwiększenie czułości
testu.
Odczynniki - roztwory robocze
▪ 10 fiolek do sporządzenia 10 x 5 mL
Trombina wołowa, ok. 100 jednostek NIH/mLa) zawierająca stabilizatory i
bufory.
a) National Institutes of Health
Zalecenia i środki ostrożności
Przeznaczone wyłącznie do celów diagnostyki in vitro.
Należy stosować standardowe procedury postępowania z odczynnikami.
Wszelkie odpady należy usuwać zgodnie z lokalnymi przepisami.
Karta charakterystyki produktu dostępna na życzenie.
Unikać spienienia odczynników i próbek (materiału od pacjentów,
kalibratorów i kontroli).
Postępowanie z odczynnikami
Ostrożnie rozpuścić zawartość fiolki poprzez dodanie 5 mL wody
destylowanej lub dejonizowanej. Zakręcić nakrętkę, nie zapominając o
gumowym korku i delikatnie wymieszać obracając w dłoniach. Odstawić do
rekonstytucji na 30 min. w temp. 18‑25 °C. Zapewnić homogenność
zawartości fiolki delikatnie ją obracając. Unikać tworzenia się piany.
Przechowywanie i trwałość
Przechowywać w temperaturze 2‑8 °C.
Nieotwierane odczynniki zachowują trwałość do podanej daty ważności.
Rozpuszczone odczynniki przechowywać w oryginalnej fiolce.
Stabilność rekonstytuowanych odczynników w oryginalnych fiolkach:
na pokładzie analizatora
5 dni
Pobieranie i przygotowanie materiału
Sprawdzono i zaakceptowano możliwość stosowania jedynie materiałów
biologicznych wymienionych poniżej:
3.2 % cytrynianowe osocze ludzkie
2015-09, V 2.0 Polski
Używać standardowych probówek plastikowych lub wykonanych ze szkła
silikonowanego. Należy ściśle przestrzegać zachowania stosunku krwi
(9 części) do 0.11 M roztworu cytrynianu sodu (1 część).13,14
Podane rodzaje próbek oznaczono przy użyciu wybranych probówek do
pobierania materiału dostępnych na rynku w czasie wykonywania
oznaczeń. Oznacza to, że nie przetestowano probówek od wszystkich
producentów. Systemy pobierania próbek pochodzące od różnych
producentów mogą zawierać różniące się materiały, co w pewnych
przypadkach może mieć wpływ na wynik oznaczeń. W przypadku
stosowania probówek pierwotnych (systemów pobierania krwi) należy ściśle
przestrzegać zaleceń ich producenta.
Odwirować 15 minut przy 2500 g lub tak, by ilość płytek wynosiła
< 10000 płytek/μL.
Trwałość: 7 dni w temp. 18‑25 °C15
Nie używać próbek mrożonych.
Materiały dostarczone w zestawie
Patrz "Odczynniki - roztwory robocze"
Niezbędne materiały dodatkowe (niedostarczone w zestawie)
▪
07105100190, Con 1, 20 x 1 mL
▪
07137826190, Con P, 20 x 1 mL
▪
07141904190, Cal Plasma, 10 x 1 mL
▪
07103476190, Kaolin, 1 x 50 mL
▪
07103492190, Owren B, 10 x 15 mL
▪
07204736190, Day Clean, 12 x 11 mL
▪
07254733190, Bottle Set mały, 20 x 5 mL
▪
11703137001, Czerwone mieszadełko magnetyczne
▪ Analizator do oznaczania krzepliwości cobas t. Dodatkowe wymagane
materiały, zob. Instrukcja Obsługi analizatora.
▪ Woda destylowana lub dejonizowana
▪ Ogólne wyposażenie laboratoryjne
Oznaczenie
W celu optymalnego działania testu należy zastosować się do zaleceń
zawartych w niniejszej ulotce. Należy postępować zgodnie z poniższą
instrukcją obsługi dla operatora, uwzględniając typ aparatu.
Wszelkie zmiany w aplikacji nie zatwierdzone przez firmę Roche nie
podlegają gwarancji i muszą być zdefiniowane przez użytkownika.
Umieścić odczynniki, kontrole i kalibratory (jak to wymagane) w ich
oryginalnych fiolkach w analizatorze na określonych dla nich pozycjach.
Kalibracja
Spójność pomiarowa: Metoda wystandaryzowana wobec standardu
międzynarodowego WHO 09/264.
Do kalibracji należy używać zestawu kalibratorów podanego w części
"Niezbędne materiały dodatkowe".
Częstotliwość kalibracji: Kalibrację należy przeprowadzać raz dla jednej
serii odczynnika. Ponowną kalibrację sugeruje się w sposób następujący:
▪ gdy jest to wymagane: np. wyniki kontroli jakości wykraczają poza
ustalone zakresy
Kontrola jakości
Do sprawdzenia dokładności i odtwarzalności wyników konieczne jest
przeprowadzenie kontroli.
Do kontroli należy używać zestawów kontroli wyszczególnionych w części
"Niezbędne materiały dodatkowe".
Częstotliwość i zakres przeprowadzania kontroli muszą być dostosowane
do indywidualnych wymogów danego laboratorium. Uzyskane wartości
winny zawierać się w wyznaczonych granicach. Wskazane jest, by każde
laboratorium opracowało procedury naprawcze, które należy wdrożyć, gdy
wyniki uzyskane dla materiałów kontrolnych znajdą się poza podanym
zakresem.
Procedury kontroli jakości należy stosować zgodnie z właściwymi
zaleceniami organów państwowych oraz lokalnymi wytycznymi.
1/3
ms_07103441190V2.0
Fibrinogen
Fibrynogen
Ograniczenia - substancje interferujące
Kryterium: Odzysk w granicach ± 10 % wartości początkowej.
Żółtaczka: Brak istotnej interferencji do stężenia bilirubiny
nieskoniugowanej ≤ 45 mg/dL. Brak istotnej interferencji do stężenia
bilirubiny skoniugowanej ≤ 55 mg/dL.
Hemoliza: Brak istotnej interferencji do stężenia hemoglobiny ≤ 870 mg/dL.
Lipemia (Intralipid): Brak istotnej interferencji do stężenia ≤ 1800 mg/dL.
Wpływ lipemii, hemoglobiny i bilirubiny oznaczano wg. metody Glicka.16
Leki: Brak interferencji z najczęściej używanymi lekami w stężeniu
terapeutycznym17,18 między innymi z inhibitorami czynnika Xa rywaroksabanem i fondaparynuksem.
Heparyna drobnocząsteczkowa (LMWH): Nie zaobserwowano znaczących
interferencji w porcjach prawidłowego osocza po dodaniu LMWH do
uzyskania stężenia 1.5 IU/mL.
Heparyna niefrakcjonowana (UFH) Nie zaobserwowano znaczących
interferencji w porcjach prawidłowego osocza po dodaniu UFH do
uzyskania stężenia 1.0 IU/mL.
Obecność w próbce bezpośrednich inhibitorów trombiny, takich jak
argatroban19, biwalirudyna czy dabigatran wpływa na wynik testu (spadek
oznaczonego stężenia fibrynogenu), co może mieć znaczenie kliniczne.
Dla celów diagnostycznych wyniki powinny być interpretowane z
uwzględnieniem historii choroby, badań klinicznych oraz innych danych o
pacjencie.
Granice i zakresy
Zakres pomiarowy
60‑900 mg/dL
Dolna granica pomiaru
Granica ilościowa = 60 mg/dL
Granica oznaczalności (czułość funkcjonalna) to najniższe stężenie
oznaczanej substancji, mierzone w powtórnych oznaczeniach przy
współczynniku precyzji pośredniej WZ ≤ 30 %.
Wartości oczekiwane
196-428 mg/dL
Wartości te odpowiadają 2.5. i 97.5. percentylowi wyników uzyskanych na
przebadanych 129 próbkach prawidłowego osocza ludzkiego.
W oparciu o populację pacjentów każde laboratorium powinno określić
poziom wartości oczekiwanych lub wyznaczyć własne zakresy wartości
referencyjnych.
Szczegółowe dane o teście
Dane uzyskane przy użyciu analizatorów podano poniżej. Wyniki uzyskane
w poszczególnych laboratoriach mogą się różnić.
Precyzja
Powtarzalność i precyzję pośrednią oznaczono w oparciu o surowice
ludzkie i próbki kontrolne zgodnie z wymogami CLSI (Clinical and
Laboratory Standards Institute) EP5 (2 próbki w serii, 2 serie na dzień,
przez 21 dni). Uzyskano następujące wyniki:
Powtarzalność
Precyzja
pośrednia
Próbka
Średnia
(mg/dL)
OS
(mg/dL)
WZ
%
OS
(mg/dL)
WZ
%
Con 1
248
2.7
1.1
7.9
3.2
Con P
116
1.3
1.1
3.5
3.0
Osocze 1
304
12.5
4.1
14.3
4.7
Osocze 2
70.9
1.6
2.3
2.2
3.1
Osocze 3
702
89.5
12.7
92.9
13.2
Porównanie metod
Porównanie testu Fibrinogen w analizatorze cobas t 411 (y) z
automatycznym testem do oznaczania krzepliwości (x) pozwoliło uzyskać
następujące korelacje (mg/dL):
Liczba oznaczonych próbek: 322
Passing/Bablok20
Regresja liniowa
y = 0.961x + 20.0
y = 1.01x + 2.94
τ = 0.788
r = 0.917
Stężenia fibrynogenu z użyciem odczynnika Fibrinogen mieściły się w
granicach pomiędzy 70 i 871 mg/dL.
Literatura
1 Lowe GD, Rumley A, Mackie IJ. Plasma fibrinogen. Ann Clin Biochem.
2004; 41(6):430-440.
2 Whicher JT, Dieppe PA. Acute phase proteins. Clin Immunol Allergy,
1985; 5(3):425-426.
3 Szecsi PB, Jørgensen M, Klajnbard A, et al. Haemostatic reference
intervals in pregnancy. Thrombosis Haemostasis 2010; 103: 718-727.
4 Kluft C, Lansink M. Effect of oral contraceptives on hemostasis
variables. Thromb Haemost 1997; 78: 315-326.
5 Lowe GDO, Rumley A, Woodward M, et al. Epidemiology of
coagulation factors, inhibitors and activation markers. The third
Glasgow MONICA survey. I. Illustrative reference ranges by age, sex
and hormone use. Br J Haematol 1997; 97: 775-784.
6 Woodward M, Lowe GDO, Rumley A, et al. Epidemiology of
coagulation factors, inhibitors and activation markers. The third
Glasgow MONICA survey. II. Relationships to cardiovalscular risk
factors and prevalent cardiovascular disease. Br J Haematol 1997; 97:
785-797.
7 Cook NS and Ubben, D. Fibrinogen as a Major Risk Factor in
Cardiovascular Disease. 1990; TiPS 11: 444-451.
8 Ernst E, Resch KL. Fibrinogen as a cardiovascular risk factor: a metaanalysis and review of the literature. Ann. Intern. Med. 1993; 118,12:
956-963.
9 Ng VL. Liver disease, coagulation testing, and hemostasis. Clin Lab
Med 2009; 29(2): 265-282
10 Neerman-Arbez M, de Moerloose P (2007). Mutations in the fibrinogen
gene cluster accounting for congenital afibrinogenemia: an update and
report of 10 novel mutations. Hum. Mutat. 2007; 28 (6): 540-53.
11 Haverkate F, Samama M. Familial dysfibrinogenemia and
thrombophilia. Report on a study of the SSC subcommittee on
fibrinogen. Thromb Haemost 1995; 73: 151-61
12 Clauss A. Gerinnungsphysiologische Schnellmethode zur Bestimmung
des Fibrinogens. Acta Haematol. 1957;17:237-46.
13 CLSI Document H21-A5, vol. 28, No. 5. Collection, transport, and
processing of blood specimens for testing plasma-based coagulation
assays and molecular hemostasis assays; approved guideline - 5th
edition, 2008.
14 CLSI Document H3-A6. Procedures for the collection of diagnostic
blood specimens by venipuncture; approved standard - Sixth Edition,
vol. 27, No. 26, 2007.
15 Heil W, Grunewald R, Amend M, Heins M. Influence of time and
temperature on coagulation analytes in stored plasma. Clin Chem Lab
Med 1998; 36: 459-62
16 Glick MR, Ryder KW, Jackson SA. Graphical Comparisons of
Interferences in Clinical Chemistry Instrumentation.
Clin Chem 1986;32:470-475.
17 Breuer J. Report on the Symposium “Drug effects in Clinical Chemistry
Methods”. Eur J Clin Chem Clin Biochem 1996;34:385-386.
18 Sonntag O, Scholer A. Drug interference in clinical chemistry:
recommendation of drugs and their concentrations to be used in drug
interference studies. Ann Clin Biochem 2001;38:376-385.
19 Stroobants AK, van Dam W, Bakker B, et al. Interference study of direct
thrombin inhibitors and anti-Xa inhibitors on hemostasis assays on a
cobas t 411 system, ISTH congress 2015, poster abstract.
20 Bablok W, Passing H, Bender R, et al. A general regression procedure
for method transformation. Application of linear regression procedures
for method comparison studies in clinical chemistry, Part III.
J Clin Chem Clin Biochem 1988 Nov;26(11):783-790.
W celu uzyskania dalszych informacji należy zapoznać się z instrukcją
obsługi dla danego analizatora i ulotkami metodycznymi dołączonymi do
opakowań.
2/3
2015-09, V 2.0 Polski
ms_07103441190V2.0
Fibrinogen
Fibrynogen
W niniejszej ulotce metodycznej jako separatora dziesiętnego,
oddzielającego liczbę całkowitą od części dziesiętnych ułamka dziesiętnego
stosuje się zawsze kropkę. Separatorów oddzielających tysiące nie używa
się.
Symbole
Oprócz znaków zawartych w standardzie ISO 15223‑1, firma Roche
Diagnostics używa następujących symboli i znaków.
Zawartość zestawu
Analizatory/aparaty, w których można zastosować
odczynniki
Odczynnik
Kalibrator
Objętość po rekonstytucji lub wymieszaniu
Globalny handlowy numer identyfikacyjny
GTIN
Dodatki, usunięte fragmenty oraz zmiany zostały oznaczone na marginesie.
© 2015, Roche Diagnostics
Roche Diagnostics GmbH, Sandhofer Strasse 116, D-68305 Mannheim
www.roche.com
2015-09, V 2.0 Polski
3/3