gerard

Rosja daleka, Rosja bliska….
Przebiśniegi to powieść która zastanawia i pyta jak to jest, że pewne narody pozostają
niezmiennie intrygujące i jednocześnie bez względu na upływający czas są swym pseudozasadom wierni.
Na kartach powieści A.D. Millera „ Przebiśniegi”, Rosja to w dalszym ciągu „mocarne”
państwo przebogate w dobra natury dzięki którym pieniądz „żyje” w kolosalnych obrotach,
cały czas ma miejsce oszustwo, chociaż bardziej jednoznacznie i dosadnie wypadało by
nazwać zawiłą intrygę powieści podłym szwindlem.
Rosjanie to jedna wielka „rodzina” i jak w tych zwyczajach ma się odnaleźć człowiek młody
wychowany w Europie zachodniej o zupełnie odmiennej postawie życiowej i ukształtowany
w diametralnie innej mentalności.
Zauważa oczywiście różnice i zakłada że asymilacja z tą obcą kulturą może być nie tylko
sposobem na przetrwaniem, ale również szansą na miłość.
Bohater stara się z całych sił zrozumieć Rosjan i nawiązuje znajomości które w trwały ślad
zapiszą się w jego psychice nie omijając duszy.
„Przebiśniegi” to powieść pisana w zgodzie z konwencją aury wschodu wyważona i
prawdziwa, żadnych mocnych ubarwień w tonach czarnych lub białych, jednym słowem
samo życie, wraz z rachunkiem za naiwność.
Warto przeczytać tą powieści bo ma ona w sobie wszystkie odcienie ludzkiego charakteru,
przepełnionych wschodnią serdecznością i bezwzględnością.
Poznawanie dzisiejszej Rosji wraz z bohaterem powieści pozostawia doznania obok których
trudno przejść obojętnie, o których zwykła ludzka wrażliwość nie pozwala zapomnieć.
Mimo tej lekcji życia pełnej cynizmu, bohater książki pozostaje przepełniony tęsknotą za tym
dla siebie „obcym” światem.
Bo jak tu Rosję wymazać z pamięci skoro uczynione nieświadomie zło pozostanie na zawsze
w pamięci i nie pozwoli zapomnieć o naiwnym wykorzystaniu głównego bohatera powieści,
które skutkuje dramatem życiowym prowadzącym jedną z bohaterek do statusu osoby
pozbawionej raz na zawsze wiary w drugiego człowieka.
„ GERARD”