Lipiec 2015: Św. Paweł Apostoł oraz Św. Wojciech

Drodzy Parafianie.
Łaska i Pokój od Jezusa Chrystusa Świadka Wiernego niech będą z
Wami wszystkimi. W ten wakacyjny (dla młodszych) i urlopowy czas (dla
starszych) chcemy przyjrzeć się kolejnym postaciom, które inspirowały
wiarę naszych Przodków. W naszym zabytkowym kościele znajdujemy
dwa przedstawienia świętych, których życie i posługę inspirowała idea
„zdobywania dusz i świata” dla Chrystusa. Chodzi o św. Pawła Apostoła i
o św. Wojciecha, biskupa i męczennika. Nasze rozważania zacznijmy od
postaci św. Pawła. Jego życie, powołanie i służba są nam znane dzięki
Pismom Nowego Testamentu. Dzieje Apostolskie, od rozdziału 9, stają się
opisem nawrócenia, życia i trwającej ponad 20 lat działalności misyjnej
Pawła. O początkach swojej drogi tak mówił w Dz 22,3 – 11:
„Ja jestem Żydem - mówił - urodzonym w Tarsie w Cylicji.
Wychowałem się jednak w tym mieście, u stóp Gamaliela otrzymałem
staranne wykształcenie w Prawie ojczystym. Gorliwie służyłem Bogu, jak
wy wszyscy dzisiaj służycie. Prześladowałem tę drogę, głosując nawet za
karą śmierci, wiążąc i wtrącając do więzienia mężczyzn i kobiety,… udałem
się do Damaszku z zamiarem uwięzienia tych, którzy tam byli, i
przyprowadzenia do Jerozolimy dla wymierzenia kary. W drodze, gdy
zbliżałem się do Damaszku, nagle około południa otoczyła mnie wielka
jasność z nieba. Upadłem na ziemię i posłyszałem głos, który mówił do
mnie: Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz? Kto jesteś, Panie?
odpowiedziałem. Rzekł do mnie: Ja jestem Jezus Nazarejczyk, którego ty
prześladujesz...Powiedziałem więc: Co mam czynić, Panie? A Pan
powiedział do mnie: Wstań, idź do Damaszku, tam ci powiedzą wszystko, co
masz czynić. Ponieważ zaniewidziałem od blasku owego światła,
przyszedłem do Damaszku prowadzony za rękę przez moich towarzyszy.
I tak zaczęła się droga Pawła, która zaprowadziła Go do Kościoła, a
później na rynki i ulice miast, które odwiedzał w czasie swoich 3 wielkich
podróży misyjnych. Kardynał Ravasi charakteryzuje postać Apostoła za
pomocą 7 określeń: Żyd z diaspory Dz 22,3; Flp 3, 4 – 6. Nowo nawrócony,
który osobiście spotkał Mistrza Dz 26,12–20. Kochający Chrystusa
Flp 1,20b– 23. Kontynuuje dzieło innych 1Kor 15,3 –6; Gal 2,1–2;
1Kor11,23–26. Żołnierz walczący o prawdę i dla prawdy a nie dyplomata
szukający zgody Gal 2,11-14.Ten, który żydowskie pojęcia przekłada na
język grecki. Świadek, który potwierdził śmiercią to w co wierzył 2Tm 4,6-8.
Drugim mężem Bożym, który inspirował naszych przodków jest
św. Wojciech. Jego życie i służba miały wpływ na historię kilku narodów.
św. Wojciech biskup i męczennik
Wojciech urodził się w połowie 10 wieku w czeskich Libicach. Miał
6 braci. Ojciec pragnął aby syn został żołnierzem, jednak Boże plany były
inne. Kiedy mały Wojciech leżał złożony chorobą, matka ofiarowała go na
służbę Bogu. Chłopiec cudownie odzyskał zdrowie. Później posłany dla
zdobycia wiedzy, kształci się w Magdeburgu. Po ośmiu latach wraca do
Czech i w roku 983 zostaje wybrany Biskupem Pragi. W Pradze nowy
biskup gorliwie zaczął pracować nad ugruntowaniem chrześcijaństwa i
wykorzenieniem resztek pogaństwa. Wizytował diecezje, a przy okazji
tych wizyt wielu się nawróciło dzięki jego nauczaniu. Prowadził bardzo
surowe życie, cały swój majątek rozdał ubogim, odwiedzał chorych i
uwięzionych, pościł, umartwiał się i spędzał wiele czasu na modlitwie.
Potępiał wielożeństwo i rozwody. Zajął się wykupem chrześcijańskich
niewolników. Jego oddane życie zaowocowało buntem ze strony
diecezjan i władcy. Mądrość chce znaleźć w Jerozolimie, dokąd
pielgrzymuje przez Rzym. Tam spotyka benedyktynów i na kilka lat
zamyka się w klasztorze, gdzie jak mówią zakonne kroniki, w życiu
pokornym oddał się studiom Pisma Świętego i praktyce chrześcijańskiej
modlitwy i pokuty. Wezwany przez swoich diecezjan do powrotu w
posłuszeństwie papieżowi w 993 roku wraca do Pragi, skąd musi niedługo
uciekać. Jest bowiem kochającym Boga i Jego Prawo biskupem, który sam
rygorystycznie jest wierny Bogu i tego oczekuje od swoich diecezjan. Na
skutek intryg politycznych musi ponownie opuścić Pragę i po długich
przygodach w roku 996 pojawia się w Gnieźnie na dworze swojego
kuzyna Bolesława Chrobrego (ich matki były siostrami). Przez zimę
996/997 ewangelizował w okolicach Gniezna. Wiosną 997 udał się do
Gdańska skąd wyruszył ewangelizować pogańskich Prusaków. W dniu 23
kwietnia 997 roku został przez nich zamordowany. Jego ciało wykupił
książę Bolesław i pochował je w Gnieźnie.
Grób św. Wojciecha stał się miejscem pielgrzymek. W roku 1000
pielgrzymował do niego cesarz Otton. On tez ogłosił utworzenie
metropolii Gnieźnieńskiej. Została ona poddana bezpośrednio papieżowi.
Służbie misyjnej Wojciecha przypisuje się m.in. ochrzczenie późniejszego
króla Węgier, Stefana. W swoim bogatym życiu wywarł Wojciech wpływ
na dzieje narodów: czeskiego, polskiego, węgierskiego, niemieckiego.
Słusznie więc widział w nim Jan Paweł II patrona zjednoczonej Europy.
Dla nas natomiast św. Paweł i św. Wojciech są wezwaniem do troski o
przekaz wiary w świecie. To my jesteśmy zaproszeni aby mówić w jakiego
Boga wierzymy i co nam daje wiara. Zapraszam do odwiedzenia Gniezna i
grobu św. Wojciecha.
Z modlitwą prezbiterzy Adam, Michał i kanonik Zdzisław.
Rok jubileuszowy z okazji 550 lat Kościoła Parafialnego w
Parafii pw. Wszystkich Świętych w Tarnowie Podgórnym.
„Oni inspirowali wiarę naszych Przodków.”
Wiara głoszona - ewangelizacja
Św. Paweł Apostoł lipiec 2015