MAPA POLSKIEJ BIOCHEMII Zakład Biofizyki na Wydziale Fizyki UW
Transkrypt
MAPA POLSKIEJ BIOCHEMII Zakład Biofizyki na Wydziale Fizyki UW
MAPA POLSKIEJ BIOCHEMII Zakład Biofizyki na Wydziale Fizyki UW (1965–2015) Ryszard Stolarski* Zakład Biofizyki, Instytut Fizyki Doświadczalnej, Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski * [email protected] tel. (48) 22 55 40 772 W bieżącym roku mija 50 lat od zainicjowania przez wybitnego biofizyka, profesora Davida Shugara, starań o utworzenie Zakładu Biofizyki (http://www.biogeo.uw.edu.pl) w Instytucie Fizyki Doświadczalnej, na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Zakład został powołany w 1965 r., a prof. David Shugar ponad 30 lat kierował jego pracą naukową (do 1972 r. pełnił funkcję kierownika Zakładu). Urodzony w 1915 r. w Polsce prof. David Shugar wychowywał się w Kanadzie, gdzie ukończył studia na Uniwersytecie McGill w Montrealu. Po przyjeździe do Polski w 1952 r. na zaproszenie prof. Leopolda Infelda, rozwinął pionierskie badania w zakresie biofizyki molekularnej, nie tylko w Zakładzie Biofizyki IFD WF UW, ale również w drugim, utworzonym przez siebie w 1954 r., Zakładzie Biofizyki w Instytucie Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Rozwój badań i osiągnięcia naukowe Zakładu Biofizyki IFD WF UW w latach 1966–1995 nakreślił dr hab. Maciej Geller z okazji 75 rocznicy powstania „fizyki na Hożej” [1, zob. Suplement: http://www. postepybiochemii.pl/suppl/ZBGeller.pdf], a rozwinął, z uwzględnieniem okresu ostatnich 20 lat, prof. Andrzej Kajetan Wróblewski [2]. i kompleksów molekularnych, analizę ich aktywności biologicznej i działania chemioterapeutycznego. Stosowane są metody spektroskopii molekularnej (fluorescencja, dichroizm kołowy CD, magnetyczny rezonans jądrowy NMR), dyfrakcji rentgenowskiej, spektrometrii mas, mikrokalorymetrii, ultrawirowania analitycznego, powierzchniowego rezonansu plazmonowego (SPR), syntetyczne metody chemii organicznej i techniki biologii molekularnej. W badaniach teoretycznych wykorzystuje się metody chemii kwantowej, mechaniki z klasycznymi polami siłowymi (force field), fizyki statystycznej (Monte Carlo) oraz komputerowe symulacje klasycznej (MD) i klasyczno-kwantowej dynamiki molekularnej (QCMD). Aktualnie realizowana w grupach badawczych Zakładu tematyka jest prowadzona w szerokiej współpracy międzynarodowej (USA, Niemcy, Kanada, Dania) i obejmuje: Od momentu powstania, Zakład Biofizyki IFD WF UW zrzesza badaczy o różnych specjalnościach: fizyków, chemików, biochemików, biologów i bioinformatyków. Interdyscyplinarne badania obejmują fizyczne podstawy procesów biologicznych: ekspresja genów zawartych w kwasie deoksyrybonukleinowym (DNA), oddziaływania międzycząsteczkowe i tworzenie funkcjonalnych kompleksów z udziałem białek i kwasów rybonukleinowych (RNA), kataliza enzymatyczna, bioenergetyka oraz wewnątrzkomórkowy transport. Prace obejmują zagadnienia wyznaczania struktur, dynamiki i własności fizykochemicznych cząsteczek, makrocząsteczek — biofizykę specyficznych oddziaływań białek i 5’-końców kwasów RNA (mRNA 5’ kap) w biosyntezie białek (translacji) w komórkach eukariotycznych (prof. Ryszard Stolarski); — syntezy analogów kapu i analizę ich funkcji w ekspresji genów i chemioterapii (prof. Edward Darżynkiewicz; dr hab. Jacek Jemielity; dr hab. Janusz Stępiński); — dynamikę i funkcjonowanie biopolimerów z wykorzystaniem metod relaksacyjnych i symulacji brownowskiej dynamiki molekularnej BMD (prof. Jan Antosiewicz); — wieloskalowe modelowanie molekularne z wykorzystaniem m. in. technik MD, QCMD i „virtual reality” oraz bioinformatyki (prof. Bogdan Lesyng); — wykorzystanie nowoczesnych metod spektroskopii emisyjnej do charakterystyki struktur kompleksów enzym-ligand in vitro i do analizy tylakoidów roślin (prof. Borys Kierdaszuk); — biofizykę działania enzymów PNP (purine nucleoside phosphorylase) i inhibitorów PNP o potencjalnym działaniu immunosupresyjnym (prof. Maria Agnieszka Bzowska); — opracowywanie mechanizmów zwijania i agregacji białek GFP (green fluorescence protein) (dr hab. Beata Wielgus-Kutrowska). Osiągnięcia w okresie funkcjonowania Zakładu ilustrują odnośniki literaturowe o ponad stu cytowaniach. Zespół prof. Fot. 1. Dawna siedziba Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego przy ulicy Hożej 69 w Warszawie. Fot. 2. Budynek CeNT II — nowa siedziba Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego przy ulicy Pasteura 5 w Warszawie. Postępy Biochemii 61 (3) 2015 239 Davida Shugara należał do ścisłej światowej czołówki w badaniach tautomerii zasad kwasów nukleinowych, co znalazło wyraz w opracowaniu rozdziału w Encyklopedii Landolta-Börnsteina [3]. Jeden z głównych nurtów badań dotyczył syntez chemicznych, fotochemii oraz wyznaczania konformacji analogów nukleozydów i nukleotydów [4]. Nowe metody syntezy [5] umożliwiły wprowadzenie przez prof. Zygmunta Kazimierczuka 2-chlorodeoxyadenozyny (2-CdA) do terapii białaczek w polskich klinikach. Symulacje MD białek z uwzględnieniem zmienności stanów uprotonowania aminokwasów oraz komputerowe miareczkowanie białek zaowocowały serią klasycznych prac prof. Jana Antosiewicza [6,7]. Prof. Edward Darżynkiewicz zainicjował wszechstronne badania 5’ końców mRNA, obejmujące syntezy modyfikowanych analogów kapu do analizy inicjacji translacji [8,9], splicingu [10] i transportu jądro-cytoplazma [11]. Wyznaczanie dokładnych wartości stałych asocjacji i parametrów termodynamicznych kompleksów kapu z czynnikami białkowymi, dzięki nowej metodzie miareczkowania fluorescencyjnego dr Anny Niedźwieckiej [12,13], pozwoliło opracować molekularne modele specyficzności wiązania białko-kap. Nowy aspekt badań to ich praktyczne wykorzystanie w farmakologii i biotechnologii — siedem patentów przyznanych w latach 2006–2013. Licencje dwu z nich [14,15] zakupiła firma BioNTech (Mainz, Niemcy) i podjęła wdrożenia kliniczne. Badania enzymów obejmują fosforylazy nukleozydów purynowych PNP [16], kinazy nukleozydowe [17] i kinazy białkowe. Z inicjatywy prof. Davida Shugara i prof. Bogdana Lesynga zorganizowano w 1998 r. międzynarodową konferencję „Inhibitors of Protein Kinases” (IPK), której kolejne edycje odbywają się co dwa lata. Badania w dziedzinie bioenergetyki (fotosynteza, oddychanie komórkowe) dotyczą fizyki transferu elektronów i protonów. Zakład Biofizyki szeroko wykorzystuje finansowanie z funduszy międzynarodowych oraz granty MNiSW i NCN. W latach 1996–2015 realizowano w Zakładzie ponad 20 projektów badawczych. Udział w Programach Operacyjnych Innowacyjnej Gospodarki „Fizyka u podstaw nowych technologii - rozwój nowoczesnej infrastruktury badawczej na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego” (POIG.02.01.00-14-122/09) i „Krajowe Laboratorium Multidyscyplinarne Nanomateriałów Funkcjonalnych — NanoFun” (POIG 02.02.00-00-025/09) umożliwił zakupy nowoczesnej aparatury badawczej, w tym dyfraktometru rentgenowskiego i ultrawirówki analitycznej. Warto podkreślić działalność dydaktyczną i popularyzatorską pracowników Zakładu. Od października 1968 r. stopień magistra uzyskało 251 osób (Księga dyplomów WF), a stopień doktora 54 osoby. W 2009 r. ruszyły na Wydziale Fizyki studia I i II stopnia na specjalnościach „Biofizyka molekularna” i „Projektowanie molekularne i bioinformatyka”, w ramach nowego, interdyscyplinarnego kierunku „Zastosowania fizyki w biologii i medycynie”. Finansowanie studiów uzyskano dzięki funduszom Programów Operacyjnych Kapitał Ludzki. Dla wzmocnienia efektywności studiów III stopnia, na wniosek opracowany w Zakładzie Biofizyki, Centralna Komisja ds. Stopni i Tytułów przyznała w 2014 r. Instytutowi Fizyki Doświadczalnej Wydziału Fizyki uprawnienia do nadawania stopnia doktora w zakresie biofizyki. Dyrektorem Festiwalu Nauki Polskiej w Warszawie, czołowego w skali Polski przedsięwzięcia popularyzacji nauki, był w latach 1997–2013 dr hab. Maciej Geller, jeden z inicjatorów Festiwalu wraz z prof. Da- 240 videm Shugarem, wieloletnim członkiem Rady Programowej Festiwalu. PIŚMIENNICTWO 1. Geller M (1996) Zakład Biofizyki (1966-1995), W: Kicińska-Habior M, Wróblewski AK (red) 75 lat fizyki na Hożej. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, str. 85-89. http://www.postepybiochemii.pl/suppl/ZBGeller.pdf 2. Wróblewski AK (2016) Nauki fizyczne, W: Wróblewski AK (red) Historia nauk ścisłych i przyrodniczych w Uniwersytecie Warszawskim. Monumenta Universitatis Varsoviensis, rozdz. 6 (w druku) 3. Shugar D, Psoda A (1990) Tautomerism of purines and pyrimidines, their nucleosides and various analogues, W: Saenger W (red) Landolt-Börnstein Numerical Data and Functional Relationship in Science and Technology. Springer-Verlag, Berlin, rozdz. 1, str. 308-348 4. Remin M, Shugar D (1972) Conformation of exocyclic 5’-CH2OH in nucleosides and nucleotides in aqueous solution from specific assignments of H5’ and H5’’ signals in the NMR spectra. Biochem Biophys Res Commun 48: 636-642 5. Kazimierczuk Z, Cottam HB, Revankar GR, Robins RK (1984) Synthesis of 2’-deoxytubercidin, 2’-deoxyadenosine, and related 2’-deoxynucleosides via a novel direct stereospecific sodium-salt glycosylation procedure. J Am Chem Soc 106: 6379-6382 6. Antosiewicz J, McCammon JA, Gilson MK (1994) Prediction of pH-dependent properties of proteins. J Mol Biol 238: 415-436 7. Antosiewicz J, McCammon JA, Gilson MK (1996) The determinants of pK(a)s in proteins. Biochemistry 35: 7819-7833 8. Joshi B, Cai A-L, Keiper BD, Minich WB, Mendez R, Beach CM, Stepinski J, Stolarski R, Darzynkiewicz E, Rhoads RE (1995) Phosphorylation of eukaryotic protein-synthesis initiation-factor 4E at Ser-209. J Biol Chem 270: 14597-14603 9. Mathonnet G, Fabian MR, Svitkin YV, Parsyan A, Huck L, Murata T, Biffo S, Merrick WC, Darzynkiewicz E, Pillai RS, Filipowicz W, Duchaine TF, Sonenberg N (2007) MicroRNA inhibition of translation initiation in vitro by targeting the cap-binding complex eIF4F. Science 317: 1764-1767 10.Izaurralde E, Lewis J, McGuigan C, Jankowska M, Darzynkiewicz E, Mattaj IW (1994) A nuclear cap-binding protein complex involved in pre-messenger-RNA splicing. Cell 78: 657-668 11.Hamm J, Darzynkiewicz E, Tahara SM, Mattaj IW (1990) The trimethylguanosine cap structure of U1 snRNA is a component of a bipartite nuclear targeting signal. Cell 62: 569-577 12.Niedzwiecka A, Marcotrigiano J, Stepinski J, Jankowska-Anyszka M, Wyslouch-Cieszynska A, Dadlez M, Gingras A-C, Mak P, Darzynkiewicz E, Sonenberg N, Burley SK, Stolarski R (2002) Biophysical studies of eIF4E cap-binding protein: Recognition of mRNA 5 ‘ cap structure and synthetic fragments of eIF4G and 4E-BP1 proteins. J Mol Biol 319: 615-635 13.Gingras A-C, Raught B, Gygi SP, Niedźwiecka A, Miron M, Burley SK, Polakiewicz RD, Wyslouch-Cieszynska A, Aebersold R, Sonenberg N (2001) Hierarchical phosphorylation of the translation inhibitor 4EBP1. Genes & Development 15: 2852-2864 14.Jemielity J, Grudzien-Nogalska E, Kowalska J, Darzynkiewicz E. Rhoads RE Synthesis and use of anti-reverse phosphorothioate analogs of the messenger RNA cap. Zgłoszenie światowe nr. PCT/US2008/67494 z dn. 19 czerwca 2008 r., udzielone 10 kwietnia 2012 r. 15.Kowalska J, Jemielity J, Darzynkiewicz E, Rhoads RE, Lukaszewicz M, Zuberek J. mRNA cap analogs. Zgłoszenie światowe nr PCT/ US2009/046249 z dn. 4 czerwca 2009 r., udzielone 27 sierpnia 2013 r. 16.Bzowska A, Kulikowska E, Shugar D (2000) Purine nucleoside phosphorylases: properties, functions, and clinical aspects. Pharmacology & Therapeutics 88: 349-425 17.Eriksson S, Kierdaszuk B, Munch-Petersen B, Oberg B, Johansson NG (1991) Comparison of the substrate specificities of human thymidine kinase-1 and kinase-2 and deoxycytidine kinase toward antiviral and cytostatic nucleoside analogs. Biochem Biophys Res Commun 176: 586-592 www.postepybiochemii.pl