Metody i techniki relaksacyjne.pages

Transkrypt

Metody i techniki relaksacyjne.pages
Kod przedmiotu/modułu
MT1_21/2013
MT1_22/2013
Nazwa przedmiotu
Metody i techniki relaksacyjne
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
Muzykoterapia
Typ studiów
I stopnia
Wymagania wstępne
Zdany egzamin wstępny na kierunek studiów „Kompozycja i teoria muzyki”,
specjalność „Muzykoterapia”. Wymagania zostały określone w „Informatorze dla
kandydatów na studia stacjonarne I stopnia”.
Wymagania końcowe
Wykład - egzamin obejmujący zakresem treści programu nauczania przedmiotu.
Ćwiczenia - zaliczenie ze stopniem obejmujące zakresem treści programu
nauczania przedmiotu.
Cele przedmiotu/modułu
• Prezentacja i analiza podstawowych pojęć i definicji z zakresu relaksacji
w kontekście działań muzykoterapeutycznych.
• Dostarczenie informacji na temat metod i technik relaksacyjnych (ćwiczeń
•
•
Treści kształcenia
oddechowych, masaży relaksacyjnych, treningu autogennego J. H. Schultza,
relaksacji progresywnej wg. E. Jacobsona w modyfikacji Morisa oraz ćwiczeń
wizualizacyjnych).
Zdobycie umiejętności programowania muzyki do metod i technik
relaksacyjnych.
Rozwijanie umiejętności prowadzenia metod i technik relaksacyjnych
z podkładem muzycznym.
• Pojęcie stresu oraz charakterystyka reakcji stresowych.
• Pojęcia i definicje relaksu, relaksacji i wizualizacji.
• Psychofizjologiczne mechanizmy mobilizacji i relaksacji. Korzystne skutki
•
•
•
•
•
•
•
•
relaksacji i wizualizacji.
Masaż relaksacyjny.
Ćwiczenia oddechowe.
Trening autogenny J. H. Schultza.
Relaksacja progresywna wg E. Jacobsona w modyfikacji Morisa.
Ćwiczenia wyobrażeniowe.
Teksty stosowane w ramach technik relaksacyjnych i wizualizacyjnych.
Utwory muzyczne stosowane do relaksów i wizualizacji.
Odgłosy natury stosowane do relaksów i wizualizacji.
Zamierzone efekty
kształcenia
Student po ukończeniu kursu
w zakresie wiedzy:
• posiada wiedzę umożliwiającą docieranie do wiarygodnych źródeł informacji,
ich analizowanie i interpretowanie we właściwy sposób [K1_W03];
• zna i rozumie podstawowe linie rozwojowe w historii muzyki oraz zna
publikacje z zakresu muzykoterapii [K1_W04];
• orientuje się w piśmiennictwie muzykoterapeutycznym, zarówno w aspekcie jej
historii, jak też jej obecnego stanu (dotyczy to także Internetu i e-learningu)
[K1_W05];
• zna podstawowe style muzyczne, metody i techniki wykorzystywane w ramach
muzykoterapii [K1_W07];
• zna powiązania i zależności pomiędzy praktycznymi elementami muzykoterapii
[K1_W12];
• zna i rozumie właściwy zakres wzorców, leżących u podstaw treningu
wyobraźni muzycznej oraz improwizacji w muzykoterapii [K1_W18];
w zakresie umiejętności:
• umie tworzyć własne koncepcje w zakresie muzykoterapii, w oparciu
o specjalistyczną wiedzę oraz w połączeniu z niezależnym wykorzystaniem
wyobraźni, ekspresji i intuicji [K1_U01];
• jest przygotowany do pracy z muzykami i innymi specjalistami w różnego typu
zespołach na poszczególnych etapach realizacji swoich działań twórczych
i odtwórczych w ramach muzykoterapii [K1_U05];
• dysponuje metodami i technikami oraz sposobami ich realizowania
umożliwiającymi samodzielną pracę z materią muzyczną stosownie do potrzeb
muzykoterapii [K1_U09];
• posiada dobre nawyki dotyczące techniki i postawy, umożliwiające operowanie
ciałem podczas prowadzonych działań muzykoterapeutycznych w sposób
najbardziej wydajny i bezpieczny (z punktu widzenia fizjologii) [K1_U11];
w zakresie kompetencji społecznych:
• samodzielnie podejmuje niezależne prace, wykazując się umiejętnościami:
zbierania, analizowania i interpretowania informacji, rozwijania idei
i formułowania krytycznej argumentacji oraz wewnętrzną motywacją
i organizacją pracy twórczej w zakresie muzykoterapii [K1_K02];
• jest zdolny do efektywnego wykorzystania: wyobraźni, intuicji, emocjonalności,
zdolności twórczego myślenia i twórczej pracy w trakcie rozwiązywania
problemów, zdolności elastycznego myślenia, adaptowania się do nowych
i zmieniających się okoliczności, zwłaszcza związanych z pracą
muzykoterapeutyczną [K1_K04];
• umie kontrolować własne zachowania i przeciwdziała lękom i stresom,
jak również umie sprostać wymogom związanym z publicznymi prezentacjami
dotyczącymi muzykoterapii [K1_K05];
• posiada umiejętność efektywnego komunikowania się i życia w społeczeństwie
[K1_K08];
• posiada umiejętność pracy zespołowej w ramach wspólnych projektów
i działań, zwłaszcza muzykoterapeutycznych [K1_K09];
• posiada umiejętność negocjowania warunków współpracy [K1_K10];
• posiada umiejętność integracji z innymi osobami w ramach różnych
przedsięwzięć kulturalnych oraz terapeutycznych [K1_K11].
Formy kształcenia (np. wykład/ćwiczenia/
inne)
wykład, zajęcia zbiorowe
!
Punkty ECTS
(nakład pracy studenta
niezbędny do osiągnięcia
zamierzonych efektów
kształcenia)
ćwiczenia, zajęcia grupowe
Rok
I
II
Semestr
1
2
Punkty
ECTS wykład
1
1
Ilość godzin
w tygodniu wykład
1
1
Rodzaj
zaliczenia wykład
zst
egz
3
III
4
5
6
Punkty
ECTS ćwiczenia
1
1
Ilość godzin
w tygodniu ćwiczenia
1
1
Rodzaj
zaliczenia ćwiczenia
zal
zst
Legenda
zal – zaliczenie
zst – zaliczenie ze stopniem
egz – egzamin
Kryteria oceny
i sposoby weryfikacji
•
•
•
•
•
Literatura
• Cylulko P., Słuchanie muzyki dla celów relaksacyjnych, [w:] Poradnik dla
•
•
•
•
•
•
•
•
•
frekwencja,
aktywność,
dwa projekty,
praca pisemna,
egzamin ustny.
rodziców na temat rozwoju psychomotorycznego dzieci, „Biuletyn” 2005, nr 1,
s. 20-21.
Cylulko P., Zastosowanie muzyki do celów relaksacyjnych, „Nietakty” 2002,
R. VI, nr 3, s. 5-9.
Day J., Twórcza wizualizacja u dzieci, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 1996.
Gładyszewska-Cylulko J., Wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych poprzez
wizualizację i inne techniki arteterapii, Oficyna Wydawnicza „Impuls”,
Kraków 2012.
Kulmatycki L., Stres, joga, relaksacja, Wydawnictwo Wacław Babiński
i Synowie, Wrocław 1993.
PaulCavallier F. J., Wizualizacje, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 1992.
Siek St., Relaks i autosugestia, Krajowa Agencja Wydawnicza RSW
„Prasa-Książka-Ruch”, Warszawa 1986.
Siek St., Treningi relaksacyjne, ATK, Warszawa 1990.
Siek St., Walka ze stresem, ATK, Warszawa 1989.
Teml H., Relaks w nauczaniu, WSiP, Warszawa 1997.
Język wykładowy
polski
Prowadzący
dr Paweł Cylulko
Uwagi