Profilaktyka dla rodziny - rodzina dla profilaktyki

!
Akademia Ignatianum w Krakowie !
!
!
Katedra Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji ! !
Katedra Nauk o Rodzinie !
!
!
!
Stowarzyszenie Rodzin Wielokulturowych!
Stowarzyszenie Nadzieja Rodzinie!
Fundacja Wspomagająca Wychowanie Archezja!
!
!
SZANOWNI PAŃSTWO,"
!
SERDECZNIE ZAPRASZAMY "
na III ogólnopolską konferencję naukową z cyklu"
„Nowe wyzwania w szkolnej profilaktyce”,"
pod hasłem:!
Profilaktyka dla rodziny - rodzina dla profilaktyki
3 czerwca 2016 roku"
!
„Pośród tych wielu dróg rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą.
Jest drogą powszechną, pozostając za każdym razem drogą szczególną,
jedyną i niepowtarzalną, tak jak niepowtarzalny jest każdy człowiek.
Rodzina jest tą drogą, od której nie może on się odłączyć…
Rodzina bierze początek w miłości”
( św. Jan Paweł II, List do Rodzin, 1994).
Przez tysiąclecia najwyższą wartością systemów społecznych była rodzina,
rozumiana jako jedyna prawdziwa wspólnota, „gniazdo”, „ołtarz” niezbywalnych funkcji, a
zarazem więzi, spajających jej członków nie tylko wspólnym interesem, ale i wspólnym,
jednoznacznym, jasnym i przejrzystym systemem wartości, trwałym i zorganizowanym
współdziałaniem wzmacniającym poczucie przynależności, z jasno określonymi relacjami
między dobrem i złem.
Dziś, w XXI wieku, w pędzącej lawinie zmian społeczno –kulturowo – ekonomiczno
- politycznych, rodzina nie jest już przedstawiana jako najważniejsza wspólnota. Nie ma
takiego wymiaru, znaczenia, nie jest głównym odnośnikiem dla ludzkiego bytu. Dodatkowo
jest atakowana przez rozmaite gremia, autorytety i medialnych kreatorów życia
społecznego, jako przestarzała forma współżycia ludzkiego. Dlatego należałoby zwrócić się
ku rodzinie z refleksją nad jej dzisiejszymi zadaniami i funkcjami. Szczególnie w obliczu
namnażania się problemów wychowawczych, rozwojowych oraz ryzykownych zachowań
dzieci i młodzieży.
Czy zatem rodzina, jako najważniejsza przestrzeń życia człowieka, winna być
pierwszą i najważniejszą grupą docelową w działaniach profilaktycznych? Czy warto
jeszcze walczyć o zaangażowanie rodziny w szkolną profilaktykę? Czy pracownicy szkół i
rodziny mogą stanowić wspólny front przeciwko zagrożeniom, czy mogą być
sprzymierzeńcami? Czy programy profilaktyczne skierowane do rodziców mają jakiś sens?
Jakie są problemy związane z ich realizacją? Te i inne pytania wciąż budzą wiele emocji,
refleksji, prowokują do dyskusji, ale także zachęcają do prowadzenia rzetelnych,
profesjonalnych badań naukowych.
Proponujemy zatem zwrócenie się w kierunku rodziny w obszarze profilaktyki
społecznej. Zachęcamy do aktywnego wzięcia udziału w przedsięwzięciu, które zaowocuje
nie tylko spotkaniem na konferencji, publikacją, ale mamy nadzieję, że otworzy kolejne
tereny badawcze i pobudzi do dalszych debat.
Tematyka naszej konferencji:
1. Teoretyczne i prawne podstawy profilaktyki społecznej skierowanej do rodziców.
2. Profilaktyka dla rodziców w systemie oświaty.
3. Udział rodziców w szkolnych programach wychowawczych i Szkolnych Programach
Profilaktyki.
4. Środowiskowe programy profilaktyczne dla rodziców - realizacja, ewaluacja,
problemy związane z procesem badawczym.
5. Problemy i możliwości związane z wdrażaniem innowacji profilaktycznych
skierowanych do rodziców.
6. Domowa profilaktyka jako wyzwanie dla systemu oświaty i pracy pedagoga.
!
7. Kompetencje wychowawcy - profilaktyka w kontakcie z rodzicami w szkole i poza
szkołą.
Patronat naukowy:
ks. dr Andrzej Drapała, Stowarzyszenie ,, Nadzieja Rodzinie”, Kielce
ks. dr Marek Dziewiecki, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskeigo
prof. Zbigniew Formella, Istituto di Psicologia dell’Untiversita’ Pontificia Salesiana
dr hab. Ewa Gurba, Uniwersytet Jagielloński
dr hab. Jacek Kurzępa, SWPS, Warszawa
dr Justyna Kusztal, Uniwersytet Jagielloński
dr Tadeusz Lewicki, Istituto di Psicologia dell’Untiversita’ Pontificia Salesiana
dr Eliza Mazur, Wszechnica Świętokrzyska Kielce
dr hab. Grażyna Nowak-Starz, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
dr hab Irena Pospiszyl, Wszechnica Świętokrzyska Kielce
dr hab. Bożena Sieradzka - Baziur, Akademia Ignatianum
dr hab. Monika Szpringer, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
dr hab. Maria Urlińska, Akademia Ignatianum
dr hab. Klaudia Węc, Akademia Ignatianum
dr hab. Mariola Wojciechowska, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
dr hab. Krzysztof Wojcieszek, Pedagogium. Wyższa Szkoła Nauk Społecznych w
Warszawie
!
Miejsce konferencji:
Kraków, Akademia Ignatianum, ul. Kopernika 26, Aula im. G. Piramowicza
!
!
!
WARUNKI UCZESTNICTWA
Terminy:
Zgłoszenie uczestnictwa czynnego w konferencji prosimy przesyłać do dnia 30.04.2016
roku, na adres:
[email protected]
!
Zgłoszenie uczestnictwa biernego w konferencji prosimy przesyłać do dnia 20.05.2016
roku, na adres:
[email protected]
!
Opłata konferencyjna
obejmuje: publikację artykułu w monografii naukowej po otrzymaniu pozytywnej recenzji,
materiały konferencyjne, przerwy kawowe i obiad. Organizatorzy nie ponoszą kosztów
dojazdu na miejsce konferencji ani noclegu.
Dla prelegentów:
• opłata dokonana do dnia 30 kwietnia 2016 r. wynosi 100 zł
• opłata dokonana do dnia 30 maja 2016 r. wynosi 150 zł
Dla uczestników biernych:
• bez opłat
!
!
!
!
Opłatę należy przelać na konto bankowe:
53 1060 0076 0000 3210 0016 0058
BANK BPH O/KRAKÓW
Z dopiskiem ,,Nowe wyzwania w szkolnej profilaktyce III edycja”
!
Ramowy plan konferencji:
9.00 - oficjalne rozpoczęcie, aula im. G. Piramowicza AIK
9.15 - 11.00 - panel główny
11.00 - 11.15 przerwa
11.15 - 13.00: panel główny
13.00 - 14.00 obiad
14.00-16.00: obrady w 3 sekcjach:
A. profilaktyka domowa (aula)
B. profilaktyka szkolna (sala nr 405)
C. profilaktyka środowiskowa (sala nr 419)
16.00-17.00: zakończenie i podsumowanie konferencji, aula im. G. Piramowicza AIK
!
!
Komitet programowy i organizacyjny:
dr Anna Błasiak
dr Ewa Dybowska
dr Ewa Dziewońska
dr Karolina Kmiecik-Jusięga
dr Edyta Laurman-Jarząbek
dr Małgorzata Piasecka
dr Ewa Sowa-Behtane
dr Estera Twardowska - Staszek
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
Artykuł do publikacji prosimy nadsyłać do dnia 31.08.2016,
na adres:
[email protected]
!
Wymogi edytorskie:
!
TEKST
•
•
•
•
•
•
•
•
•
!
plik tekstowy należy dostarczyć w formacie doc lub docx
cytaty umieszczamy w cudzysłowie i zawsze wskazujemy ich źródło;
tytuły piszemy kursywą;
przy przechodzeniu do następnej linii nie stosujemy klawiszy shift+enter;
należy unikać wyróżnień, nie wyróżniamy tekstu przez podkreślenie;
nie stosujemy ozdobników, przy wyliczeniach najlepiej używać półpauzy ze spacją;
przypis – na końcu zdania – umieszczamy zawsze przed kropką;
każdy artykuł powinien zawierać streszczenie w języku obcym i afiliację;
bibliografię należy umieszczać na końcu całej pracy, prosimy zamieszczać nazwy
wydawnictw;
GRAFIKI
•
•
!
•
•
•
ilustracje przeznaczone do publikacji powinny być dostarczone w postaci odrębnych
plików, w formatach: *.tif, *.jpg lub *.psd, o rozdzielczości nie mniejszej niż 300
dpi
wykresy należy wykonać w programach: Microsoft Excel, Corel Draw lub Word i
zapisać z możliwością poddawania edycji (nie zapisywać jako obrazy)
materiał ilustracyjny przygotowujemy w odcieniach szarości, wykresy na białym tle
tabele, wykresy, schematy, rysunki i zdjęcia podpisujemy i numerujemy
nie należy zamieszczać plików graficznych z Internetu.
PRZYPISY
Przypisy należy umieszczać u dołu strony. Zapis bibliograficzny w przypisie powinien
składać się z następujących elementów oddzielanych przecinkiem:
inicjał imienia i nazwisko autora,
tytuł pracy (kursywą)
miejsce i rok wydania
strona
Przykład: J. Charytański, Zmagania o kształt katechezy w Polsce, Kraków 2008, s. 120.
Prace zbiorowe (tzn. powyżej trzech autorów lub pod redakcją naukową) opisujemy jak w
poniższym przykładzie:
Etyczny wymiar tożsamości kulturowej. Studia z antropologii społecznej, red. M. Flis,
Kraków 2006, s. 163.
Przykład powołania się na rozdział w pracy zbiorowej:
J. Mirski, Dusza teatru, w: Wprowadzenie do nauki o teatrze, red. J. Degler, Wrocław 1976,
s. 231.
W przypadku powoływania się na artykuły w czasopismach lub seriach naukowych
należy podać:
!
•
•
•
•
•
•
inicjał i nazwisko imienia autora
tytuł artykułu (kursywą)
tytuł czasopisma (w cudzysłowie)
rok wydania
numer zeszytu
stronę
Przykład:
A. Kowal, Perspektywy integracji europejskiej, „Teraźniejszość i Przyszłość” 2003, nr 4, s.
24.
Jeśli wydawnictwa stosują inną numerację, podajemy sposób numerowania przyjęty przez
wydawnictwo, np.:
S. Gajda, Nasz język powszedni, „Horyzonty Wychowania” 7/2008(14), s. 19.
Cytując artykuły zamieszczone w Internecie, należy podać pełny adres strony wraz z datą
dostępu on-line (w nawiasie):
Przykład:
K. Samela, Choreoterapia. Praktyczne wykorzystanie artystycznych walorów tańca w
rehabilitacji ludzi starszych, http://www.artefakt.info.pl/doc/Choreoterapia.doc (dostęp:
06.02.2010).
Vox Domini, http://www.voxdomini.com.pl (dostęp: 12.10.2010).
Tytuły dzieł obcojęzycznych i nazwy miejsca wydania podaje się w języku oryginału.
Do oznaczania numeru wydania, tomu, części itd. stosuje się liczby arabskie.
!