Opracowanie metody syntezy pochodnej 3

Opracowanie metody syntezy pochodnej 3-aminochinolizydyny
Rafał Zaborowski
Kierujący pracą: Dr inż. Ewa Mironiuk-Puchalska
Wprowadzenie
Polihydroksylowe chinolizydyny i indolizydyny należą do ważnej grupy związków
będących inhibitorami enzymów mannozydaz lub glukozydaz. Dzięki tym właściwościom
związki te mogą znaleźć zastosowanie w terapii antynowotworowej i antywirusowej, w
tym również przeciw wirusowi HIV. Wiele zespołów badawczych podejmuje próby
opracowania nowych metod syntezy polihydroksylowych pochodnych chinolizydyn i
indolizydyn w celu otrzymywania silniejszych, selektywniejszych i mniej toksycznych
inhibitorów enzymów. Celem mojej pracy inżynierskiej było otrzymanie pochodnej 3aminochinolizydyny (związek 6 – rys.29).
Wyniki i dyskusja
W
niniejszej
pracy
przedstawiłem
wybrane
sposoby
otrzymywania
polihydroksylowych pochodnych chinolizydyn i indolizydyn. W trakcie realizacji części
doświadczalnej pomyślnie otrzymałem związek 4 (rys.29). Pierwszy z pięciu etapów
zaplanowanej syntezy związku 6 zakończył się niepowodzeniem. Okazało się, że reakcja
Mitsunobu powszechnie stosowana przy wymianie grupy hydroksylowej na inne grupy
funkcyjne (m.in. na grupę azydkową) nie przyniosła oczekiwanych rezultatów w moim
doświadczeniu. Dlatego nie udało mi się otrzymać odpowiedniej pochodnej azydkowej,
która była niezbędna podczas dalszej syntezy. Oprócz r. Mitsunobu znane były mi inne
metody wymiany grupy hydroksylowej na grupę azydkową, jednak z powodu ograniczeń
czasowych nie podjąłem stosownych badań aby określić skuteczność tych metod. Obrałem
cel alternatywny - otrzymanie pochodnej 7-aminoindolizydyny (związek 14 - rys.29).
Zsyntezowałem odpowiednią pochodną hydroksyindolizydyny. Ograniczenia czasowe
sprawiły, że nie zdążyłem podjąć próby jej przemiany w azydek, z którego spodziewałem
się otrzymać docelowy związek 14.
Wnioski
Pomimo nieudanych prób otrzymania związków 6 i 14, niniejsza praca inżynierska
dostarcza obserwacji, które będą istotne przy podjęciu kontynuacji moich badań nad
syntezą tych związków.
O
H 2N
H
N
OH
O
O
N
HO
H
OH
OH
OH
14
N
OH
O
O
4
NH2
6
Rys.29
Literatura
1. William H. Pearson, Erik J. Hembre; J. Org. Chem. 1996, 61, 5537-5545.
2. Ganesh Pandey, Debasish Grahacharya, K.S. Shashidhara, M. Islam Khan,
Vedavati G. Puranik; Org. Biomol. Chem., 2009, 7, 3300-3307.
3. Benjamin Pluvinage, Mariana G. Ghinet, Ryszard Brzezinski, Alisdair B.
Boraston, Keith A. Stubbs; Org. Biomol. Chem., 2009, 7, 4169-4172.
4. Tejima, S.; Fletcher, H., G.; J. Org. Chem. 1963, 28, 2999.
5. Ganesh Pandey, Kishor Chandra Bharadwaj, , M. Islam Khan, K.S.
Shashidhara, Vedavati G. Puranik; Org. Biomol. Chem., 2008, 6, 2587-2595.
6. Alessandro Tinarelli, Claudio Paolucci; J. Org. Chem., 2006, 71, 6630-6633.
7. Rozprawa Doktorska Dr inż. Piotra Gębarowskiego, 2001, Warszawa.
8. Akira Matsuda, Johji Yasuoka, Takuma Sasaki, Tohru Ueda; J. Med. Chem.
1991, 34, 999-1002.
9. Radhika D. Wakharkar, Manjusha B. Sahasrabuddhe, Hanumant B. Borate,
Mukund K. Gurjar; Synthesis, 2004, 11, 1830-1834.
10. Karsten Krohn, Guido Borner, Stephan Gringard; J. Org. Chem., 1994, 59,
6069-6074.