10. RCL - uwagi

RPW/76691/2014 P
Data:2014-10-14
Warszawa, dnia .l^pazdziemika 2014 r.
R Z ^ D O W E C E > ™ L J M LEGISLACJI
WICEPREZES
Piotr Gryska
RCL.DPA-520-37/14
Dot.:
DP-WL-0211.113.2014
Pan
Andrzej Halicki
Minister Administracji i Cyfryzacji
W odpowiedzi na pismo z dnia 30 wrzesnia 2014 r., dotycz^ce projektu rozporz^dzenia
Prezesa Rady Ministrow w sprawie szczegotowych warunkow wykonywania dziatalnosci
telekomunikacyjnej w Sieci L^cznosci Rz^dowej, Rz^dowe Centrum Legislacji zglasza
nast^puj^ce uwagi:
1)
przepis upowazniaj^cy do wydania projektowanego aktu wykonawczego, zawarty w art. 5
ust. 4 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne, jest blankietowy. Nie
odnaleziono
bowiem przepisow
ustawowych, ktore regulowatyby kwestie
zwi^zane
z wykonywaniem dziaialnosci telekomunikacyjnej przez organy i jednostki organizacyjne
podlegle ministrowi wtasciwemu do spraw wewn^trznych oraz jednostki organizacyjne
Agencji Bezpieczenstwa
Wewn^trznego - w odniesieniu do sieci telekomunikacyjnej
eksploatowanej przez te organy i jednostki na potrzeby Kancelarii Prezydenta, Kancelarii
Sejmu, Kancelarii Senatu i administracji rz^dowej. Ponadto rozporz^dzenie ma okreslac
szczegolowe
warunki wykonywania tej dziaialnosci, natomiast
nigdzie nie zostaly
uregulowane warunki jako takie. Jak zas stwierdzil Trybunal Konstytucyjny w wyroku
z dnia 24 marca 1998 r. (K 40/97) „upowaznienie
w taki sposob,
uregulowania
bezposrednich
by pozostawiac
organowi
ustawowe nie maze bye
upowaznionemu
mozliwosc
sformulowane
samodzielnego
calego kompleksu zagadniefi, co do ktorych w tekscie ustawy nie ma zadnych
uregulowan
ani wskaz6wek'\
Z kolei w wyroku z dnia 9 listopada 1999 r.
(K 28/98) Trybunal zaj^l nast^puj^ce stanowisko: „nie moze obecnie w systemie
prawa
powszechnie
obowiqzujqcego
znajduje bezposredniego
pojawiac
si^ zadna
regulacja
podustawowa,
ktdra nie
oparcia w ustawie i ktdra nie sluzy jej wykonaniu, stosownie do
modelu okreslonego w art. 92 ust. 1. (...) Nie ma takich materii, w ktorych mogfyby bye
stanowione regulacje podustawowe
materii:\
(...), bez uprzedniego ustawowego unormowania
tych
Wreszcie, jak wynika z wyroku TK z dnia 21 czerwca 2004 r. (SK 22/03),
„[Nie moze zaistniec sytuacja, w ktorej rozporz^dzenie b^dzie zawieralo] nowe tresci
materialne
i formalne
o charakterze samoistnym - uniemozliwiajqce
uznanie go za akt
wydany celem wykonania ustawy.". W konsekwencji takiego stanu rzeczy znaczna cz^sc
przepisow projektowanego rozporz^dzenia stanowi materia ustawow^ i uzupeinia ustaw^,
ktor^ - zgodnie z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP - powinny wykonywac. Przede wszystkim
nast^puj^ce regulacje powinny zostac przeniesione do ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne:
- statuuj^ce sam^ Siec L^cznosci Rz^dowej i okreslaj^ce jej istot? (maj^c na uwadze, ze
delegacja ustawowa upowaznia do okreslenia w akcie wykonawczym jedynie warunkow
wykonywania dzialalnosci telekomunikacyjnej),
- okreslaj^ce organy odpowiedzialne za stworzenie i funkcjonowanie tej sieci oraz
administrowanie ni^, a takze zakres tej odpowiedzialnosci,
- katalog
podmiotow mog^cych
wyst^puj^cego
w
upowaznieniu
korzystac
z
ustawowym
sieci
(w
nieostrego
ramach
doprecyzowania
poj^cia
„administracji
rzqdowej"),
- zasadnicze elementy procedury zwi^zanej z przyznaniem prawa dost^pu do sieci tudziez
odmow^ tego prawa dla konkretnych osob,
- przepisy dotycz^ce kontroli realizacji owego prawa przez uzytkownikow,
- przepisy zobowi^zuj^ce okreslone organy do prowadzenia ewidencji uzytkownikow (tym
bardziej, ze zgodnie z upowaznieniem ustawowym katalog uzytkownikow powinien bye
staty i wynika z samego przepisu upowazniaj^cego - niejasna jest zatem koniecznosc
prowadzenia ich ewidencji),
- kwestie
zwi^zane
z
finansowaniem
calego
przedsi^wzi^cia
(ktorych
zwi^zek
z brzmieniem upowaznienia ustawowego jest notabene w^tpliwy).
Zwazywszy jednak, ze w obowi^zuj^cym stanie prawnym uchylane rozporz^dzenie
(a w projektowanym stanie prawnym - opiniowany projekt) stanowi jedyn^ podstaw?
prawn^ dla funkcjonowania istniej^cej juz Sieci L^cznosci Rz^dowej, niniejsz^ uwag?
zglasza si^ de lege ferenda, zaznaczajqc jednoczesnie, ze koniecznosc nowelizacji ustawy
z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne w wyzej wskazanym zakresiejest pilna;
2)
projektowane rozporz^dzenie -
w zakresie katalogu uzytkownikow Sieci L^cznosci
Rz^dowej oraz przepisow b^d^cych konsekwencj^ tego katalogu - pozostaie w sprzecznosci
z ustaw4 pragmatyczn^. a w szczegolnosci z przepisem upowazniaj^cym zawartym w art. 5
ust. 4 Prawa telekomunikacyjnego, co godzi w przepis art. 92 ust. 1 Konstytucji RP.
We wsponinianym przepisie ustawy mowa jest bowiem o wykonywaniu dzialalnosci
telekomunikacyjnej w odniesieniu do sieci telekomunikacyjnej eksploatowanej na potrzeby
Kancelarii Prezydenta. Kancelarii Seimu. Kancelarii Senatu i administracii rz^dowei.
Powyzsze wyliczenie stanowi katalog zamkni^ty. W obliczu powyzszej regulacji nalezy
stwierdzic, ze podmioty wymienione w § 4 ust. 2 pkt 1, 3, 11, 13, 14, 16, 17 i 18 (w zakresie
dowodcow rodzajow Sil Zbrojnych RP) nie mog^ bye uzytkownikami Sieci L^cznosci
Rz^dowej, poniewaz nie mieszcz^ si? w ustawowym katalogu podmiotow do tego
uprawnionych. W^tpliwosci budzi ponadto zasadnosc umieszczania w projektowanym akcie
katalogu uzytkownikow jako takiego -
przepis
upowazniaj^cy wymienia bowiem
uprawnione podmioty wprost i nie upowaznia do konkretyzowania owego katalogu, a tym
bardziej do uzupelniania go w rozporz^dzeniu. Z wyzej wskazanych powodow wykreslenia
wymagaj^ rowniez przepisy § 4 ust. 3 oraz § 10, poniewaz wprowadzaj^ one mozliwosc
dowolnego rozszerzania katalogu uzytkownikow - nie tylko na szeroko poj^te inne
podmioty publiczne, lecz takze na wszelkie „in«e podmioty", w tym spotki Skarbu Panstwa,
agencje czy instytucje panstwowe.
Takie rozwi^zanie jest -
jak wspomniano
-
niedopuszczalne ze wzgl^du na jego niezgodnosc z przepisami ustawowymi. W nawi^zaniu
do powyzszej uwagi oraz uwagi nr 1 niniejszej opinii nalezy takze omowic problem
przepisu § 8 projektu. Po pierwsze przepis ten pozostaje poza upowaznieniem ustawowym
i uzupelnia ustaw? - Prawo telekomunikacyjne w zakresie swojej regulacji. Ponadto wydaje
si? on rowniez pozostawac w sprzecznosci ze wspomnian^ ustawq, poniewaz okresla m.in.
procedure dopuszczenia dodatkowych uzytkownikow do korzystania z Sieci L^cznosci
Rz^dowej, rezygnacji z tego dost?pu oraz zmiany uzytkownika. Jak juz zas wspomniano,
z art. 5 ust. 4 Prawa telekomunikacyjnego wynika, ze katalog uzytkownikow powinien bye
staly i obejmowac wyl^cznie Kancelari? Prezydenta, Kancelari? Sejmu, Kancelari? Senatu
i administracj? rz^dow^. Przepis ten, a w konsekwencji zal^cznik nr 1 do rozporz^dzenia,
powinny zatem
takze zostac wykreslone. Niezaleznie
od powyzszych spostrzezen
nowelizacja Prawa telekomunikacyjnego powinna posluzyc za okazj? do ponownego
przeanalizowania obowi^zuj^cych regulacji i zweryfikowania dotychczasowych decyzji co
do katalogu uzytkownikow Sieci L^cznosci Rz^dowej - skoro inaczej kwesti? t? uregulowal
ustawodawca, a inaczej chciatby jq uksztaltowac Projektodawca;
3)
przepisy § 3 ust. 2 i 3 stanowi^ subdelegacj^. co jest niedopuszczalne na mocy art. 92 ust. 2
Konstytucji RP. Organ upowazniony do wydania rozporz^dzenia nie moze bowiem
przekazac swoich kompetencji w tym zakresie innemu organowi. Zgodnie zas z przepisem
upowazniaj^cym do wydania projektowanego rozporz^dzenia Prezes Rady Ministrow
powinien okreslic warunki wykonywania dziaialnosci telekomunikacyjnej przez okreslone
w tym przepisie organy na rzecz wymienionych enumeratywnie podmiotow. Do warunkow
tych z pewnosci^ zaliczaj^ si? „warunki techniczno-organizacyjne
i eksploatacji
Sieci Lqcznosci
Rzqdowef,
tworzenia,
utrzymania
o czym mowa w § 3 ust. 2. Prezes Rady
Ministrow nie moze zatem w wydawanym przez siebie rozporz^dzeniu przekazac
kompetencji do uregulowania tycli kwestii w „dokumentacji bezpieczenstwa SLR", ktor^ ma
opracowac operator tej sieci, b^d^cy ministrem wiasciwym do spraw wewn^trznych.
Wymienione
przepisy
przekazuj^ce
materi?,
ktora
powinna
zostac
uregulowana
w projektowanym rozporz^dzeniu, do uregulowania przez inny organ, w innym dokumencie
(niemaj^cym notabene charakteru normatywnego), nalezy zatem zast^pic regulacjami, ktore
b^d^ realizowaiy upowaznienie ustawowe;
4)
podzial kompetencji pomi^dzy administratora Sieci Lqcznosci Rz^dowej, jej operatora oraz
organizatorow jej systemow - przynajmniej w warstwie stosowanych poj^c - jest
nieprecyzyjny, wskutek czego kompetencje te zdaj^ si? na siebie naktadac. Oto bowiem
administrator jest odpowiedzialny m.in. za ,Junkcjonowanie
i administrowanie"
sieci,
z kolei operator „eksploatuje i zarzqdza" ni^, zas organizator realizuje czynnosci zwi^zane
z „budowq, utrzymaniem, eksploatacjq i swiadczeniem
ustug'" w ramach systemow sieci.
Jakkolwiek mozna domniemywac, ze w praktyce i w zamysle Projektodawcy poszczegolne
wymienione podmioty realizuje jednak odr^bne zadania zwi^zane z funkcjonowaniem sieci,
to jednak z projektowanych przepisow to nie wynika, a zadania te wydaj^ si? pokrywac, co
wymaga doprecyzowania i wprowadzenia jasnego podzialu kompetencji;
5)
zawarta w § 2 pkt 8 projektu definicja „Sieci Lqcznosci Rzqdowef
- poj?cia kluczowego dla
projektowanego aktu prawnego i wptywaj^cego bezposrednio na jego zakres przedmiotowy
- jest nieprecyzyjna, poniewaz wymienia tylko przykiadowe ustugi, jakie mog^ bye
swiadczone za jej posrednictwem. Zwazywszy na wspomniany w uwadze nr 1 niniejszego
pisma brak jakichkolwiek regulacji ustawowych w tym zakresie, koniecznosc zachowania
znacznej
precyzji
w
definiowaniu
najistotniejszego
poj?cia
wyst^puj^cego
w projektowanym rozporz^dzeniu jest tym bardziej istotna. Aby bowiem siec mogta zostac
prawidtowo zbudowana i mogta dobrze funkcjonowac, z przepisow powinno wynikac, czym
ona jest i na czym ma polegac jej funkcjonowanie, a co za tym idzie - jakie uslugi maj^
bye swiadczone przy jej wykorzystaniu. Na marginesie nalezy wspomniec, ze omawiany
przepis nie powinien bye cz^sci^ katalogu definicji, lecz stanowic przepis materialny,
okreslaj^cy, czym jest Siec L^cznosci Rz^dowej i jakie swiadczy si? za jej pomoc^ uslugi.
Kwestia ta wplywa takze na brzmienie przepisu § 13 ust. 1, z ktorego wynika, ze zakres
using w Systemie L^cznosci Rz^dowej mialby zalezec od zapotrzebowania zglaszanego
przez uzytkownikow operatorowi;
6)
z przepisu § 4 ust. 1 po pierwsze nie wynika, gdzie b?dzie zapewniany dost^p do systemu
nieiawnego Sieci L^cznosci Rz^dowej, a po drugie nalezy podkreslic, ze nie wszyscy
uzytkownicy sieci, wymienieni w § 4 ust. 2, posiadaj^ „gldwne lub zapasowe
kierowania",
stanowiska
gdzie mialby bye zapewniany dost?p do systemu jawnego sieci. Zgodnie
z § 11 ust. 1 rozporz^dzenia Rady Ministrow z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie
przygotowania systemu kierowania bezpieczenstwem narodowym (Dz. U . Nr 98, poz. 978)
glowne stanowiska kierowania przygotowuje si? dia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
Prezesa Rady Ministrow, ministrow, centralnych organow administracji rz^dowej oraz
wojewodow, kierownikow urz^dow centralnych niewchodz^cych w sklad administracji
rz^dowej,
kierownikow zespolonych
sluzb,
inspekcji
i
strazy
dzialaj^cych pod
zwierzchnictwem wojewody oraz organow administracji niezespolonej, ustalonych przez
ministrow i wojewodow stosownie do kompetencji oraz organow wykonawczych samorz^du
terytorialnego. Zgodnie zas z § 12 ust. 1 tego rozporz^dzenia
zapasowe stanowiska
kierowania przygotowuje si? dla Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Rady
Ministrow, ministrow i centralnych organow administracji rz^dowej, wskazanych przez
Prezesa Rady Ministrow oraz wojewodow. Wsrod powyzszych podmiotow nie ma zatem
Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, czy niewymienionych w przytoczonych przepisach
podmiotow wchodz^cych w sklad szeroko poj?tej administracji rz^dowej, a wszystkie te
podmioty powinny miec uprawnienie do dost?pu do Sieci L^cznosci Rz^dowej zgodnie
z upowaznieniem
ustawowym do wydania projektowanego
podmiotow tych nie ma rowniez innych ^uzytkownikow"
rozporz^dzenia.
Wsrod
sieci, wymienionych w § 4 ust. 2,
a tym bardziej blizej niesprecyzowanych pozostalych podmiotow, ktore moglyby stac si?
uzytkownikami na mocy § 4 ust. 3 b^dz § 10 projektu. O niedopuszczalnosci rozszerzania
kr?gu uzytkownikow poza zakres upowaznienia ustawowego mowa byla juz jednak
w uwadze nr 2 niniejszego pisma. Powyzsza
kwestia wymaga ponownej analizy
i odpowiedniej zmiany koncepcji w tym zakresie;
7)
nalozony na Komendanta Glownego Policji w przepisie § 5 ust. 3 obowi^zek „zapewniania
warunkow techniczno-organizacyjnych
oraz eksploatacyjnych
niezb^dnych
do utrzymania
systemu jawnego Sieci Lqcznosci Rzqdowef
zostal okreslony nieprecyzyjnie, przez co nie
wiadomo, za co konkretnie ma odpowiadac ten organ. Kwestia ta l^czy si? z uwag^ nr 4
niniejszego pisma i wymaga dookreslenia;
8)
w odniesieniu do przepisu § 6 proponuje si? wykreslenie:
a) w ust. 1 pkt 2 i 3, poniewaz przepisy te powielaj^ regulacje art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 5
sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych, a jest to niezgodne z § 118 Zasad
techniki prawodawczej,
b) ust. 2, poniewaz pozostaje on w sprzecznosci z art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia
2010 r. o ochronie informacji niejawnych, co narusza przepis § 116 Zasad techniki
prawodawczej, b?d4cy wyrazem hierarchii zrodel prawa w Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z wymienionym przepisem ustawowym zarowno administratora systemu
(sieci), jak i inspektora bezpieczehstwa teleinformatycznego wyznacza kierownik
jednostki organizacyjnej w rozumieniu art. 2 pkt 1 (w zw. z art. 1 ust. 2) tej ustawy, czyli
w tym przypadku operator Sieci Lqcznosci Rz^dowej, b?d4cy ministrem wlasciwym do
spraw wewn?trznych. Regulacja, zgodnie z ktor^ operator mialby dokonywac tego
w porozumieniu z organizatorem SLR-N, jest modyfikacj^ przepisu ustawowego,
c) ust. 3 i ust. 4 pkt 2, poniewaz w swietle definicji zawartych w § 2 projektu osoby
„odpowiedzialne za prawidlowe funkcjonowanie,
wchodz^cych
w
sktad
utrzymanie i eksploatacjf'
Sieci Lqcznosci Rz^dowej, ktore
mieliby
systemow
wyznaczac
organizatorzy tych systemow, bytyby podmiotami o zadaniach b?d^cych kompilacjq
zadah administratora (ktorego zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 projektu wyznacza operator),
operatora i samego organizatora. To zas pogl?bialoby tylko chaos kompetencyjny
opisany w uwadze nr 4 niniejszego pisma,
d) ust. 4 pkt 1, poniewaz sposob post?powania z materialami o charakterze niejawnym i ich
ochrony zostal uregulowany w ustawie z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji
niejawnych. Kwestie dotyczgce
urz^dzeh
i narz?dzi
kryptograficznych zostaly
w szczegolnosci uregulowane w art. 50 i art. 51 tej ustawy. Wydaje si? zatem, ze
powotywanie jeszcze jednego podmiotu odpowiedzialnego za bezpieczenstwo systemow
wchodz^cych w sklad Sieci Lqcznosci Rz^dowej jest zb?dne w obliczu istniej^cych
regulacji w tym zakresie i podobnych zadah nalozonych na inne podmioty, o ktorych
mowa w projektowanym rozporz^dzeniu, a w szczegolnosci inspektora bezpieczehstwa
teleinformatycznego;
9)
przepis § 13 ust. 2 wymaga doprecyzowania w odniesieniu do sposobu mierzenia
pojemnosci systemow wchodz^cych w sklad Sieci Lqcznosci Rz^dowej (i jednostek
pojemnosci). Ma ona bowiem wynosic 125% t^cznej liczby uzytkownikow systemu, czyli
przykiadowo, jezeli uzytkownikow b?dzie 100, to pojemnosc systemu powinna teoretycznie
wynosic 125, lecz nie wiadomo jakich jednostek, co powoduje, ze caly przepis jest
niezrozumiaty;
10) zgodnie z § 15 organizatorzy systemow mieliby pozbawiac uzytkownikow dost?pu do sieci
w przypadku „stwierdzenia nieprawidtowosci
w zabezpieczeniu
lub ochronie" tej sieci.
Abstrahuj^c od faktu, ze z przepisu nie wynika, o jakie nieprawidtowosci mogtoby tu
chodzic, ani z czego mialyby one wynikac, to projekt rozporz^dzenia nie przewiduje
zadnego mechanizmu kontroli sposobu wykonywania uprawnien zwi^zanych z dost?pem do
sieci przez uzytkownikow. Nie wiadomo zatem, w jaki sposob kierownicy komorek
organizacyjnych Policji i jednostek organizacyjnych ABW mieliby powzi^c informacj?
0 nieprawidtowosciach, o ktorych mowa jest w omawianym przepisie. Nie przewidziano
takze zadnych mechanizmdw odwotawczych od negatywnej dla uzytkownika decyzji,
z ktor^ uzytkownik si? nie zgadza. Maj^c na uwadze, ze cala ta regulacja stanowi - zgodnie
ze spostrzezeniami zawartymi w uwadze nr 1 niniejszego pisma - materi? ustawow^
1 w przyszlosci powinna zostac przeniesiona do ustawy, nalezy jednak podkreslic, ze przepis
§ 15 juz obecnie zasluguje na uzupelnienie w wyzej opisanym zakresie. Bez takiego
uzupelnienia regulacja ta b?dzie bowiem niepelna, a przez to wadliwa;
11) przepis
§
16
wykracza
poza
rozporz^dzenia,
poniewaz
nie
delegacj?
upowaznia
ustawow^
ona
do
do
wydania
uregulowania
projektowanego
w
nim kwestii
dokumentowania uruchamiania i wyl^czania urz^dzen wchodz^cych w sklad systemu Sieci
Lqcznosci Rz^dowej, a jedynie warunkow wykonywania dzialalnosci telekomunikacyjnej
przez wskazane w nim podmioty. Na marginesie
warto wspomniec,
ze
przepis
upowazniaj^cy zawarty w art. 100 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo
telekomunikacyjne wymienia wprost kwesti? dokumentowania, jako element
zakresu
przedmiotowego rozporz^dzenia, z czego mozna wnioskowac, ze gdyby ustawodawca
zamierzat
przekazac kwesti? dokumentowania
odnosz^cego si? do Sieci Lqcznosci
Rz^dowej w rozporz^dzeniu - przewidziatby t? kwesti? rowniez w upowaznieniu zawartym
w art. 5 ust. 4. Zwazywszy jednak na ogolny problem zwi^zany z wadliwosci^ przepisow
ustawowych odnosz^cych si? do projektowanej materii (o czym mowa w uwadze nr 1
niniejszego pisma), proponuje si? tymczasowo - do czasu znowelizowania wspomnianej
ustawy - pozostawic omawiany przepis w projektowanym akcie wykonawczym, aby
zapewnic spojnosc regulacji dotycz^cych Sieci Lqcznosci Rz^dowej. Niemniej jednak
przepis ten i tak wymaga uzupelnienia i doprecyzowania, albowiem nie wynika z niego.
w jaki sposob uruchamianie i wyl^czanie systemow miatoby bye dokumentowane, ani co
taka dokumentacja mialaby zawierac, a takze w jakim celu mialaby bye prowadzona;
12) przepis § 17 wymaga rozwini^cia, poniewaz w obecnym brzmieniu procedura skladania
wniosku, o ktorym mowa w tym przepisie, jest niepelna. Przede wszystkim niejasne jest
poj^cie „wideokonferencji
typu wielopunktowego",
ktorego realizacja jest przedmiotem
wspomnianego wniosku. Poj^cie to nie zostalo wyjasnione i nie wyst^puje w zadnym innym
akcie prawnym. Ponadto z przepisu nie wynika, jaka jest konsekwencja zlozenia przez
uzytkownika wniosku o realizacja wideokonferencji - czy wniosek ten moze zostac
rozpatrzony tylko pozytywnie, czy tez moze zostac oddalony, a jesli tak, to czy
przewidziany jest jakis mechanizm odwolawczy od decyzji negatywnej. Przepis nie
wyjasnia takze, czy w przypadku gdy w sprawie zapadnie decyzja pozytywna, realizacja
tego wniosku nast^puje automatycznie, a jesli tak, to przez kogo i w jakim terminie;
13) szczegolowe uwagi o charakterze legislacyjnym zostan^ przedstawione na posiedzeniu
Komisji Prawniczej;
14) projekt wymaga odpowiedniego sformatowania za pomoc^ umieszczonego na stronie
intemetowej Rz^dowego Centrum Legislacji szablonu, sluz^cego do ujednoliconego
formatowania
tekstow
aktow
normatywnych,
ktorego
wdrozenie
i
zarekomendowal w dniu 4 pazdziemika 2012 r. Staly Komitet Rady Ministrow.
Opracowat: Jakub Bennewicz
(tel. 022 694 74 55)
stosowanie