Pokój i dobro 127 styczeń 2016 - Parafia rzymskokatolicka pw. św
Transkrypt
Pokój i dobro 127 styczeń 2016 - Parafia rzymskokatolicka pw. św
Pokój i Dobro Biuletyn formacyjny Wspólnoty Franciszkańskiego Zakonu Świeckich przy Kościele parafialnym pw Św. Michała Archanioła Poznań ul. Stolarska 7 Termin najbliższego spotkania: 12 stycznia 2016 r. Spotkanie odbędzie się w Oratorium Franciszkańskim po Mszy Świętej wieczornej o godz. 18.00 Styczeń 2016 r. Nr 127 www.swietymichalarchaniol.pl POCZĄTKI III ZAKONU ŚWIECKICH W XIII w. we Włoszech gwałtowny rozwój trzeciego zakonu franciszkańskiego – po oo. Franciszkanach i ss. Klaryskach (wówczas znanego jako bracia i siostry od pokuty), był szczególnie niespodziewany, ponieważ w dziejach ludzkości inicjatywy propagujące miłość bliźniego, rzadko występują. Nie prowadzono żadnych rejestrów, dlatego niemożliwe jest oszacowanie liczby świeckich pokutników, którzy skupili się wokół klasztorów braci i klarysek, pragnąc poświęcić się modlitwie i działalności dobroczynnej, ale nie mogących całkowicie porzucić swych rodzin i zajęć. Jedynymi dokumentami, które zachowały się z pierwszych lat tego ruchu są dwie wersje „Listu do wiernych”, podyktowanego przez św. Franciszka. Dziś przez „wiernych” rozumie się tercjarzy. Co jest typowe dla Franciszka, że w listach bardziej zajmował się inspirowaniem do poświęcenia się Bogu, niż wyliczaniem szczegółowych warunków członkowstwa. 1 Franciszek pisał w nich przede wszystkim o posłuszeństwie wobec Kościoła, wyrażanym przez spowiadanie się, uczestnictwo we Mszach św. i szacunek dla duchowieństwa, o miłości do Boga i bliźnich oraz nieprzyjaciół, o dawaniu jałmużny i darowiznach dla ubogich, o wstrzemięźliwości w jedzeniu i piciu, o unikaniu pokus. Jest tylko kilka rozproszonych opowieści o życiu pierwszych tercjarzy, którzy nosili proste, szare habity, przewiązane sznurem, związanym na jeden węzeł. Niektórzy pierwsi tercjarze, przez urodzenie lub małżeństwo, należący do klas możnych i uprzywilejowanych, w szczególny sposób wywarli wpływ na Zycie i działalność Franciszka. Coraz częściej wracał na górę Alwernię w Toskanii, podarowaną Mu przez Orlanda. Jej oddalenie, panujący tam spokój, piękno widoków rozciągających się z porośniętym lasem szczytu i towarzystwo ptaków zawsze pomagały Mu wzmocnić energie duchową. Podobną siłę i natchnienie czerpał z pobytu w sanktuarium podarowanym braciom przez Jana z Velita na jego ziemi w Greccio. Tutaj wielu wieśniaków i mieszkańców małych miasteczek, szczególnie kobiet, przywdziało habit i chociaż nadal mieszkali w swoich domach, prowadzili życie pokutników. W niedziele i święta przychodzili pod klasztor i stali przed nim, by śpiewać z braćmi psalmy i hymny. Minęło 800 lat. Trzeci zakon jest obecnie podzielony na dwa. Pierwszy – to trzeci zakon regularny, liczy ponad sto tysięcy kobiet i mężczyzn, ściśle przestrzegających ślubów, a niektórzy z nich mieszkają w klasztorach. Członkowie drugiego, znanego jako Franciszkański Zakon Świeckich (FZŚ) żyją jak ich poprzednicy za czasów Franciszka, a jest ich na całym świecie milion. W 2021 r. będziemy świętować 800 rocznicę powstania III Zakonu Świeckich. Dziękując Bogu za wielki dar powołania, błagamy Go ze św. Franciszkiem, aby wzorowe życie świeckich franciszkanów było radością Kościoła Świętego. Opracowała s. Halina PORTUGALIA, FATIMA, MATKA BOŻA Ze względu na szczególną cześć, przewijająca się niby „złota nić” przez dzieje Portugalii, kraj ten w pełni zasługuje na miano „Ziemi Maryi”. Miłość Portugalczyków do Najświętszej Panny jest pełna południowego żaru, a jednocześnie szalenie bezpośrednia i tkliwa. Pierwszy król Portugalii Alfons I oddał w opiekę swój kraj Matce Bożej, ogłaszając Ją Opiekunką. To tutaj w listopadzie 2015 r. mogłam być – mówi p. Zofia. Do Fatimy zaprosiła mnie moja córka Magda z mężem, a tak naprawdę zaprosiła nas Matka Boża. Córka 2 przebywa w Islandii. Stąd udaliśmy się samolotem do Portugalii, a następnie samochodem do Fatimy. Czasem myślałam o tym wyjeździe, ale pozostawało to tylko w mojej wyobraźni – mówi nieśmiało p. Zofia. Gdy znaleźliśmy się na miejscu, choć pogoda była deszczowa, wspaniałość i radość wstąpiły w nas. Bazylika była w remoncie. Wokół palące się świece. Widok wielu pielgrzymów modlących się na kolanach był wzruszający. Zapalając świece, modląc się, polecaliśmy całą naszą rodzinę i przyjaciół. Zaopatrzyliśmy się także w pamiątki – piękne różańce, flakoniki z wodą święconą, obrazki. Coś w tym jest, że ani słońce, ani deszcz nie stanowi przeszkody dla wiernych. Wśród pielgrzymów jest wielu chorych, starszych, którzy szukają nadziei. W maju 1991 tak modlił się papież Jan Paweł II: „Matko nadziei, bądź nam towarzyszką drogi, drogi człowieka XX wieku, ludzi wszystkich kultur i ras, wszystkich stanów i każdego wieku”. Co roku przybywa do Fatimy ok. 6 mln pątników. Prawdziwość objawień Kościół uznał w 1930 r. W miejscu objawień płoną świece wotywne. Rozmawiała s. Krystyna Garczyńska ŚWIAT WSPÓŁCZESNY A KOŚCIÓŁ Obserwując świat, a konkretnie Europę Zachodnią, zauważamy wzrost sytuacji materialnej, natomiast ubożenie sfery duchowej. Ludzie, którzy opuścili Kościół, którzy nie wchodzą w relacje z Bogiem, są ludźmi najbiedniejszymi. Człowiek, który opuszcza Boga, kończy się, niszcząc samego siebie. Nieważne, jak dużo będziemy mieć pieniędzy, jednak nie dadzą one tego, co daje nam wiara. Ekonomia jest bardzo ważna, lecz nie najważniejsza. Jeżeli pieniądz stawiamy na pierwszym miejscu, sprzedaliśmy już swoją duszę. Możemy zadać pytanie: dlaczego osoby dawniej ubogie, a teraz bogate, oddaliły się od Pana Boga? Dlaczego, kiedy były biedne szły do kościoła, a teraz już nie idą? Dlaczego stanie się zamożniejszym uczyniło nas gorszymi ludźmi? Już w XII wieku, kiedy władzę absolutna miał papież, św. Franciszek na widok swego kościoła napełniał się bólem? W tym Kościele, pełnym ludzi, był jakiś interes, był strach, a nie było miłości. Pewnego razu miał taka wizję: wychodzi z kaplicy, w której się modlił, gorzko płacząc. Co widziałeś w kościele? Odpo3 wiedział: zobaczyłem kościół pełen ludzi, lecz wszyscy przyszli do kościoła po to, aby prosić, nie modlić się. Św. Franciszek, który kochał Chrystusa, mówił MIŁOŚĆ NIE JEST KOCHANA. Ida do kościoła, bo mają jakieś problemy. Tam nie ma miłości, tam jest interes, strach, egoizm, ale nie miłość. Nie nauczono ich, by iść do Kościoła, aby kochać, by iść do Boga, aby z siebie coś dać, pójść do Kościoła, aby podziękować. Gdy się już wzbogacili, nie mieli powodu iść do Kościoła, aby kochać Boga i podziękować. Kościół, który nie jest w akcie dziękczynienia, jest Kościołem skazanym na zanik. Starajmy się, aby nie dotknął także Kościoła w Polsce. Wracajmy do naszych korzeni, tj. do miłości i wdzięczności Bogu. Opracował br. Leszek Nastał Rok Pański 2016. Początek roku to czas nowych wyzwań i postanowień. Jakie one są? Najpierw dziękujemy Panu Bogu za miniony czas, ale również prosimy o wszelkie łaski dla naszych najbliższych, dla siebie, dla wspólnot, dla Ojczyzny. Może są to bardzo ważne i wielkie sprawy i postanowienia, a może takie codzienne, przyziemne? Postanawiamy, że będziemy lepsi niż dotychczas, że więcej czasu poświęcimy najbliższym, że będziemy się lepiej odżywiać i ćwiczyć, że przeczytamy więcej książek, że będziemy dbać o swoje zdrowie. Nade wszystko jednak znajdźmy więcej czasu dla Boga, na uczestnictwo we Mszy św., na wsłuchaniu się w to, co Pan ma nam do powiedzenia, bo zdajemy sobie sprawę, że nie jesteśmy młodsi ani silniejsi, że może ten czas jest już krótki. Starajmy się żyć na wzór wielu świętych, którzy zawsze dziękowali Bogu za miniony dzień tak, jakby był on ostatnim dniem ich życia. 1. Adoracja Najświętszego Sakramentu w każdy wtorek o godz. 17:30 2. Pierwsza sobota miesiąca – Nabożeństwo Wynagradzające ku czci Niepokalanego Serca Maryi w ramach Wielkiej Nowenny Fatimskiej 2009-2017 i Msza św. w intencji podziękowań za św. Jana Pawła II oraz próśb o kanonizację bł. Natalii Tułasiewicz i bł. ks. Mariana Konopińskiego – początek 11:00. 3. Modlitwa różańcowa w intencji Ojczyzny i naszej Wspólnoty – Niedziela i Święta o godz. 11:30. 4. Pierwszy piątek miesiąca o godz. 17:00-17:45 Jerycho Różańcowe na Wzgórzu Przemysła. Redakcja: Franciszkański Zakon Świeckich Poznań przy Parafii pw Św. Michała Archanioła 4