Informatyka Ir., obie grupy 7.05.2016 (11) 1. Znaleźć wzór opisujący

Transkrypt

Informatyka Ir., obie grupy 7.05.2016 (11) 1. Znaleźć wzór opisujący
Informatyka Ir., obie grupy
7.05.2016
(11)
1. Znaleźć wzór opisujący zależność uśredninej po okresie energii drgań tłumionych < E > od czasu i narysować
wykres tej funkcji. Założyć, że okres drgań jest mały w stosunku do stałej czasowej zaniku amplitudy (małe
tłumienie). To samo proszę zrobić dla średniej mocy strat energii < M >.
2. Dobroć Q układu drgającego określa się stosunkiem średniej energii drgań układu do energii rozpraszanej
średnio w czasie jednego okresu T , dokładniej
Q = 2π
<E>
.
T <M >
a) Pokazać, że dla słabego tłumienia wzór ten przyjmuje postać Q = ω2βo .
b) Obliczyć dobroć Q dla układu drgającego opisanego w zadaniu 9 poprzedniego zestawu (dla obu współczynników tłumienia).
3. Ruch falowy. Drganie harmoniczne wywołujące falę poprzeczną ma postać: x = 10 sin(0.5t) (czas w sekundach, x - w centymetrach. Znaleźć a) równanie fali, wiedząc, że prędkość rozchodzenia się fali wynosi 300 m/s,
b) napisać i przedstawić graficznie rownanie drgań punktu odległego o 600 m od źrodła drgań.
4. Jaką różnicę faz bedą mieć dwa punkty drgające, znajdujące się w odległości odpowiednio 10 i 16 m od źródła
drgań? Okres drgań wynosi 0.04 s, a prędkość fali 330 m/s.
5. Napisać równanie fali biegnącej w ujemnym kierunku osi x, której amplituda wynosi 0.01 m, częstość 550 Hz,
a prędkość rozchodzenia się 330 m/s.
6. Dwie fale o takich samych amplitudach A, częstościach ω i zgodnych fazach początkowych rozchodzące się z
dwóch różnych źródeł w ośrodku jednorodnym spotykają się w puncie P . Źródła leżą w odległościach odpowiedr2 − r1
.
nio r1 , r2 od punktu P . Pokazać, że amplituda fali powstałej w wyniku interferencji jest równa 2A cos π
λ
Określić stąd warunki maksymalnego wzmocnienia i wygaszenia drgań w punkcie P .
7. Drgania struny opisane są równaniem y = 5 sin( πx
3 ) cos(40πt). Jaka jest amplituda i prędkość fal składowych,
których superpozycja może dawać taką falę stojacą? Jaka jest prędkość cząstki struny w punkcie x = 1.5 cm,
w chwili t = 89 s?
8. Odległość między węzłami fali stojącej, którą wytwarza kamerton w powietrzu, wynosi 0.4 m. Obliczyć częstotliwość drgań kamertonu. Przyjąć, że prędkość dźwięku wynosi 330 m· s−1 .
9. Syrena wysyłająca dźwięk o częstości 1000 Hz oddala się od nas w kierunku stromej ściany skalnej z prędkością
10 m/s. a) jaka jest częstość dźwięku dochodzącego bezpośrednio od syreny? b) odbitego od ściany? c) jaka
jest czestość dudnień?
10. Gwizdek o częstości 540 Hz porusza się po torze kołowym o promieniu 60 cm z prędkością kątową 15 rad· s−1 .
Jaka jest najniższa i najwyższa częstość odbierana przez obserwatora, któey pozostaje nieruchomy w dużej
odległości od środka koła?
11. Poziom wody znajdującej się w szklanej rurze o długości 1 m można regulować. Nad otwartym końcem rury
znajduje się kamerton drgający z częstością 660 Hz. Przy jakim poziomie wody pojawi się rezonans?
12. Zadanie nadobowiązkowe, na ocenę: jak wysoki stos desek można załadować na grzbiet słonia aby
ładunek był w równowadze trwałej?
Rozpatrzyć nieruchomą poziomą powierzchnię walcową o promieniu R. Na niej jest położona jednorodna płyta o grubości D
tak, że środek masy płyty znajduje się nad punktem styczności z walcem. Zakładamy, że tarcie uniemożliwia ześlizgiwanie
się płyty.
D
1) Znaleźć graniczną grubość płyty Dmax , powyżej której niemożliwa jest równowaga trwała.
2) Dla D < Dmax i dla małych wychyleń od punktu równowagi znaleźć okres powstałch drgań. Podać wartość liczbową
ϕ
okresu dla D = 12 Dmax , promień krzywizny grzbietu słonia
przyjąć wg. własnego uznania.
R
Wskazówka:
Pomocne jest znalezienie zależności energii potencjalnej płyty od kąta odchylenia od pionu i na podstawie tej
zależności wykonanie analizy zadania. Dla opisu ruchu płyty przy małych wychyleniach od punktu równowagi
użyteczny jest szereg Taylora.
Odpowiedzi:
ad 1) Dmax = 2R,
v
u I
2
u o+D
u
2π
m
4
(Io - moment bezwładności płyty względem osi
= 2π u
ad 2) Okres małych drgań:
T =
t
D
ω
g (R − )
2
obrotu przechodzącej przez środek masy).