SKAMIENIAŁE PNIE SUCHOROSTY (KSEROFITY)
Transkrypt
SKAMIENIAŁE PNIE SUCHOROSTY (KSEROFITY)
SKAMIENIAŁE PNIE Rośliny iglaste pojawiły się na Ziemi w górnym karbonie (ok. 300 mln lat temu). Najstarszym ich przedstawicielem jest rodzaj Walchia (dawniej Dadoxylon), obecnie rozbity na rodzaje: Lebachia (14 gat.) i Ernestiodendron (1 gat.). Ówczesne drzewa osiągały 30 m wysokości i przypominały dziś żyjące gatunki araukarii. Igły, na przekroju poprzecznym, miały zarys czworokątny, a ich powierzchnia pokryta była licznymi włoskami jednokomórkowymi – jest to cecha niespotykana u innych iglastych. Stanowiska Walchii znane są z całej niemal Europy, z Ameryki Pn., Grenlandii, Afryki Pn. oraz Azji; z terenu Polski opisano ją z kilku miejsc na Dolnym Śląsku. Prezentowane fragmenty pni (z widoczną budową tkankową) zostały znalezione przez paleobotanika prof. Heinricha R. Göpperta w Czechach w pobliżu Rudnik. Lebachia hypnoides CZĘŚĆ GAŁĘZI Z SZYSZKAMI MĘSKIMI JK SUCHOROSTY (KSEROFITY) Suchorosty to rośliny klimatu suchego i gorącego, ale spotyka się je też w strefie umiarkowanej, na dalekiej północy oraz wysoko w górach. Zespół ich cech przystosowawczych to kseromorfizm. Istnieją dwa typy kserofitów, odmiennie przystosowane do życia w suchym środowisku: sklerofity (kserofity właściwe) oraz sukulenty. Sklerofity często przybierają charakterystyczną „rózgowatą” postać. Posiadają silnie rozwinięty palowy system korzeniowy, sięgający nawet 30 m w głąb. Liście drobne, zgrubiałe, skórzaste, niekiedy silnie zredukowane (wtedy ich funkcje przejmują spłaszczone ogonki liścioweÆ liściaki lub łodygiÆ gałęziaki). Przed nadmierną transpiracją chroni woskowy nalot lub gęsty kutner, stąd szarozielonkawe zabarwienie pędów. Gdy wody jest pod dostatkiem, transpirują ją przez liczne szparki; sklerofity nie gromadzą wody. W liściach często występują wonne olejki eteryczne (np. Salvia, Artemisia, Lavandula). Kwiaty przeważnie GAŁĘZIAKI LIŚCIAKI drobne i liczne, często jaskrawo zabarwione. Kserofity rosną wyjątkowo powoli. Sukulenty gromadzą znaczne ilości wody w tkankach łodyg, liści lub korzeni, korzystając z niej w okresach suszy. Sukulentami są m.in. rozchodniki, rojniki, kaktusy, agawy, aloesy, grubosze. JK – 116 –