Emil Zegadłowicz - Hanna Krugiełka

Transkrypt

Emil Zegadłowicz - Hanna Krugiełka
Hanna Krugiełka - poezja i proza
Emil Zegadłowicz
EROTYKI
Samotność
Dlaczego tak kochasz samotność, Dziewczyno?
- Kocham samotność, ponieważ tylko w samotności
jestem nieskażona: wśród ludzi roztrwaniam się
wielu świadomościach - wciąż odmienna, inna,
nieswoja, cudza;
widzę siebie i innych jak w lustrach nużących
i zbędnych; zatracam się zupełnie; staję się
interesująca; wiem o tym i staram się o to;
wstyd to wielki i dysgust; boje się tego;
lecz nie umiem obronić się przed tym. Współżycie
to zagadnienie masek i aktorstwa. Spektakl. Oto
przed czym uciekam w samotność; o to z czym uciekam;
z sobą. Dokąd? W siebie! I to jest właśnie samotność;
jak mogłabym jej nie kochać?
Najpiękniejszy wiersz
Miła moja kładzie się spać,
bardzo po nocy miłosnej zmęczona-skośny zachód złoci się jak bursztyn,
w którym słońce zadymione kona.
Piszę wiersz ten..."może ci przeszkadzam-?-"
ach! Przeciwnie !-dość z tymi rymami!
-wiersz dokończę szczęśliwiej i lepiej
na Twych wargach moimi wargami.
http://hannakrugielka.art.pl/
Kreator PDF
Utworzono 7 March, 2017, 16:49