Emil Zegadłowicz - Hanna Krugiełka
Transkrypt
Emil Zegadłowicz - Hanna Krugiełka
Hanna Krugiełka - poezja i proza Emil Zegadłowicz EROTYKI Samotność Dlaczego tak kochasz samotność, Dziewczyno? - Kocham samotność, ponieważ tylko w samotności jestem nieskażona: wśród ludzi roztrwaniam się wielu świadomościach - wciąż odmienna, inna, nieswoja, cudza; widzę siebie i innych jak w lustrach nużących i zbędnych; zatracam się zupełnie; staję się interesująca; wiem o tym i staram się o to; wstyd to wielki i dysgust; boje się tego; lecz nie umiem obronić się przed tym. Współżycie to zagadnienie masek i aktorstwa. Spektakl. Oto przed czym uciekam w samotność; o to z czym uciekam; z sobą. Dokąd? W siebie! I to jest właśnie samotność; jak mogłabym jej nie kochać? Najpiękniejszy wiersz Miła moja kładzie się spać, bardzo po nocy miłosnej zmęczona-skośny zachód złoci się jak bursztyn, w którym słońce zadymione kona. Piszę wiersz ten..."może ci przeszkadzam-?-" ach! Przeciwnie !-dość z tymi rymami! -wiersz dokończę szczęśliwiej i lepiej na Twych wargach moimi wargami. http://hannakrugielka.art.pl/ Kreator PDF Utworzono 7 March, 2017, 16:49