ABDIASZ 1,1-4

20
Achab rozesłał polecenie wszystkim
Izraelitom i zgromadził proroków na górze
Karmel.
1 KRL 18,20-40 - „NIE-DEMOKRATYCZNY” ELIASZ I PROROCY BAALA
lae_r"f.yI ynEåB.-lk'B. ba'Þx.a; xl;îv.YIw:
`lm,(r>K;h; rh;î-la, ~yaiÞybiN>h;-ta, #Boïq.YIw:
‘rm,aYO“w: ~['ªh'-lK'-la, WhY"÷liae vG:’YIw:
è~yPi[iS.h; yTeäv.-l[; é~yxis.Po ~T,äa; yt;úm'-d[;
wyr"êx]a; Wkål. ‘~yhil{a/h'( hw"Ühy>-~ai
wyr"+x]a; Wkål. l[;B;Þh;-~aiw>
`rb'(D" Atßao ~['²h' Wnð['-al{)w>
ynIùa] ~['êh'-la, ‘WhY"’liae rm,aYOÝw:
yaeäybin>W yDI+b;l. hw"ßhyl; aybi²n" yTir>t:ôAn
`vyai( ~yViÞmix]w: tAaïme-[B;r>a; l[;B;êh;
Wråx]b.yIw> ~yrIªP' ~yIn:åv. Wnl'÷-WnT.yIw>
‘Wmy“fiy"w> WhxuªT.n:ywI) dx'øa,h' rP'’h; •~h,l'
Wmyfi_y" al{å vaeÞw> ~yciê[eh'ä-l[;
‘yTit;n")w> dx'ªa,h' rP'äh;-ta, Ÿhf,ä[/a, ynIùa]w:
`~yfi(a' al{ï vaeÞw> ~yciê[eh'ä-l[;
~k,ªyhel{)a/ ~veäB. ~t,úar"q.W
~yhi²l{a/h' hy"ôh'w> hw"ëhy>-~veb. ar"åq.a, ‘ynIa]w:¥
~yhi_l{a/h' aWhå vaeÞb' hn<ï[]y:-rv,a]
`rb'(D"h; bAjï Wrßm.aYOw: ~['²h'-lK' ![;Y:ôw:
l[;B;ªh; yaeäybin>li WhY"÷liae rm,aYo’w:
hn"ëvoarI Wfå[]w: ‘dx'a,h'( rP'Ûh; ~k,øl' Wr’x]B;
~yBi_r:h' ~T,Þa; yKiî
`Wmyfi(t' al{ï vaeÞw> ~k,êyhel{a/ ~veäB. ‘War>qiw>
é~h,l' !t;än"-rv,a] rP'’h;-ta, Wxq.YIw:û
d[;w> rq,Bo’h;me l[;B;h;û-~veb. Waår>q.YIw: èWf[]Y:w:)
lAqß !yaeîw> WnnEë[] l[;B;äh; ‘rmoale ~yIr:Üh\C'h;`hf'([' rv,îa] x;BeÞz>Mih;-l[; WxêS.p;y>w:) hn<+[o !yaeäw>
WhY"©liae ~h,äB' lTeóh;y>w: ~yIr:øh\C'b;( yhi’y>w:
~yhiäl{a/-yKi( ‘lAdG"-lAqb. WaÜr>qi ‘rm,aYO“w:
Al+ %r<d<å-yki(w> Alß gyfi²-yki(w> x:yfió yKiä aWhê
`#q")yIw> aWhß !veîy" yl;²Wa
20
21
22
23
24
25
26
27
20
wayyišlaH ´aH´äb Bükol-Bünê yiSrä´ël
wayyiqBöc ´et-hannübî´îm ´el-har haKKarmel
21
wayyiGGaš ´ëliyyäºhû ´el-Kol-hä`äm wayyöº´mer
`ad-mätay ´aTTem PösHîm `al-šTê hassü`iPPîm
´im-(´ädönäy) hä|´élöhîm lükû ´aHáräyw
wü´im-haBBaº`al lükû ´aHáräyw
wülö|´-`änû hä`äm ´ötô Däbär
22
Wówczas Eliasz zbliżył się do całego ludu i
rzekł: «Dopókiż będziecie chwiać się na obie
strony? Jeżeli Jahwe jest prawdziwym Bogiem,
to Jemu służcie, a jeżeli Baal, to służcie jemu!»
Na to nie odpowiedzieli mu ani słowa.
22
Wtedy Eliasz przemówił do ludu: «Tylko ja
sam ocalałem jako prorok Pański, proroków zaś
Baala jest czterystu pięćdziesięciu.
wayyöº´mer ´ëliyyäºhû ´el-hä`äm ´ánî
nôtaºrTî näbî´ lyhwh(la´dönäy) lübaDDî ûnübî´ê
haBBaº`al ´arBa`-më´ôt waHámiššîm ´îš
23
21
wüyiTTünû-läºnû šünaºyim Pärîm wüyibHárû
lähem haPPär hä´eHäd wî|naTTüHuºhû wüyäSîºmû
23
Wobec tego niech nam dadzą dwa młode
cielce. Oni niech wybiorą sobie jednego cielca i
porąbią go oraz niech go umieszczą na drwach,
ale ognia niech nie podkładają! Ja zaś oprawię
drugiego cielca oraz umieszczę na drwach i też
ognia nie podłożę.
`al-häº`ëcîm wü´ëš lö´ yäSîºmû
wa´ánî ´e`éSè ´et-haPPär hä´eHäd wünä|taTTî
`al-häº`ëcîm wü´ëš lö´ ´äSîm
24
ûqürä´tem Büšëm ´élö|hêkem
wa|´ánî ´eqrä´ büšëm-(´ädönäy) wühäyâ hä´élöhîm
´ášer-ya`ánè bä´ëš hû´ hä´élöhîm
wayyaº`an Kol-hä`äm wayyö´mürû †ôb haDDäbär
25
wayyöº´mer ´ëliyyäºhû linbî´ê haBBaº`al
BaHárû läkem haPPär hä|´eHäd wa`áSû ri´šönâ
Kî ´aTTem häraBBîm
wüqir´û Büšëm ´élöhêkem wü´ëš lö´ täSîºmû
26
wayyiqHû ´et-haPPär ´ášer-nätan lähem
wa|yya`áSû wayyiqrü´û büšëm-haBBa`al mëhaBBöºqer wü`ad
-haccohóraºyim lë´mör haBBaº`al `ánëºnû wü´ên qôl
wü´ên `önè wa|yüpassüHû `al-hammizBëªH ´ášer `äSâ
27
wayühî ba|ccohóraºyim wayühaTTël Bähem ´ëliyyäºhû
wayyöº´mer qir´û büqôl-Gädôl Kî|-´élöhîm
hû´ Kî SîªH wükî|-Sîg lô wükî|-deºrek lô
´ûlay yäšën hû´ wüyìqäc
24
Potem wy będziecie wzywać imienia
waszego boga, a następnie ja będę wzywać
imienia Pana, aby okazało się, że ten Bóg, który
odpowie ogniem, jest naprawdę Bogiem». Cały
lud, odpowiadając na to, zawołał: «Dobry
pomysł!»
25
Eliasz więc rzekł do proroków Baala:
«Wybierzcie sobie jednego młodego cielca i
zacznijcie pierwsi, bo was jest więcej. Następnie
wzywajcie imienia waszego boga, ale ognia nie
podkładajcie!»
26
Wzięli więc cielca i oprawili go, a potem
wzywali imienia Baala od rana aż do południa,
wołając: «O Baalu, odpowiedz nam!» Ale nie
było ani głosu, ani odpowiedzi. Zaczęli więc
tańczyć przyklękając przy ołtarzu, który
przygotowali.
27
Kiedy zaś nastało południe, Eliasz szydził z
nich, mówiąc: «Wołajcie głośniej, bo to bóg!
Więc może zamyślony albo jest zajęty, albo
udaje się w drogę. Może on śpi, więc niech się
obudzi!»
1
~j'êP'v.miK. ‘Wdd>GO*t.YIw: lAdêG" lAqåB. ‘War>q.YIw:)
`~h,(yle[] ~D"ß-%p'v.-d[; ~yxi_m'r>b")W tAbßr"x]B;
WaêB.n:t.YI)w: ~yIr:êh\C'h;( rboå[]K; ‘yhiy>w:)
lAqï-!yae(w> hx'_n>Mih; tAlå[]l; d[;Þ
`bv,q") !yaeîw> hn<ß[o-!yaew>
yl;êae WvåG> ‘~['h'-lk'l. WhY"Üliae rm,aYo’w:
wyl'_ae ~['Þh'-lk' WvïG>YIw:
`sWr)h'h, hw"ßhy> xB;îz>mi-ta, aPe²r:y>w:
~ynIëb'a] ‘hrEf.[, ~yTeÛv. WhY"©liae xQ:åYIw:
•rv,a] bqo+[]y:-ynE)b. yjeäb.vi rP;Þs.miK.
‘wyl'ae hw"Ühy>-rb;d> hy"’h'
`^m,(v. hy<ïh.yI laeÞr"f.yI rmoêale
hw"+hy> ~veäB. x;BeÞz>mi ~ynI±b'a]h'-ta, hn<ôb.YIw:
[r:z<ë ~yIt:åas' ‘tybeK. hl'ª['T. f[;Y:åw:
`x;Be(z>Mil; bybiÞs'
~yci_[eh'(-ta, %roß[]Y:w:)
`~yci([eh'-l[; ~f,Y"ßw: rP'êh;-ta, ‘xT;n:y>w:
~yIm;ê ‘~yDIk; h['ÛB'r>a; Wa’l.mi rm,aYo©w:
~yci_[eh'-l[;w> hl'Þ[oh'-l[; Wqïc.yI)w>
`WvLe(v;y>w: WvLeÞv; rm,aYOðw: Wnëv.YIw: ‘Wnv. rm,aYOÝw:
x;Be_z>Mil; bybiÞs' ~yIM;êh; Wkål.YEw:
`~yIm'(-aLemi hl'Þ['T.h;-ta, ~g:ïw>
WhY"åliae vG:ùYIw: hx'ªn>Mih; tAlå[]B; Ÿyhiäy>w:
‘~h'r"b.a; ‘yhel{a/ hw"©hy> èrm;aYOw: éaybiN"h;
hT'óa;-yKi( [d:ªW"yI ~AYæh; laeêr"f.yIw> qx'äc.yI
^D<+b.[; ynIåa]w: laeÞr"f.yIB. ~yhi²l{a/
Î^år>b'd>biWÐ ¿^yr<b'd>biWÀ
`hL,ae(h' ~yrIßb'D>h;-lK' taeî ytiyfiê['
hZ<ëh; ~['äh' ‘W[d.yE)w> ynInEë[] ‘hw"hy> ynInEÜ[]
hT'²a;w> ~yhi_l{a/h' hw"ßhy> hT'îa;-yKi(
`tyNI)r:xoa] ~B'Þli-ta, t'Boïsih]
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
28
wa|yyiqrü´û Büqôl Gädôl wayyitGö|düdû KümišPä†äm
BaHáräbôt ûbä|rümäHîm `ad-šüpäk-Däm `álêhem
29
wa|yühî Ka`ábör ha|ccohóraºyim wayyi|tnaBBü´û
`ad la`álôt hamminHâ wü´ê|n-qôl
wü´ên-`önè wü´ên q亚eb
30
wayyöº´mer ´ëliyyäºhû lükol-hä`äm Güšû ´ëlay
wayyiGGüšû kol-hä`äm ´ëläyw
wayüraPPë´ ´et-mizBaH (´ädönäy) hehärûs
31
wayyiqqaH ´ëliyyäºhû šTêm `eSrË ´ábänîm
KümisPar šib†ê bünê|-ya`áqöb ´ášer
häyâ dübar-(´ädönäy) ´ëläyw
lë´mör yiSrä´ël yihyè šümeºkä
32
wayyibnè ´et-hä´ábänîm mizBëªH Büšëm (´ädönäy)
wayyaº`aS Tü`älâ Kübêt sä´taºyim zeºra`
säbîb lammizBëªH
33
wa|yya`árök ´et-hä|`ëcîm
wayünaTTaH ´et-haPPär wayyäºSem `al-hä`ëcîm
34
wayyöº´mer mil´û ´arBä`â kaDDîm maºyim
wüyi|cqû `al-hä`ölâ wü`al-hä`ëcîm
wayyöº´mer šünû wayyišnû wayyöº´mer šall뺚û wayüšall뺚û
35
wayyëlkû hammaºyim säbîb lammizBëªH
wügam ´et-haTTü`älâ millë´-mäºyim
36
wayühî Ba`álôt hamminHâ wayyiGGaš ´ëliyyäºhû
28
Potem wołali głośniej i kaleczyli się według
swojego zwyczaju mieczami oraz oszczepami,
aż się pokrwawili.
29
Nawet kiedy już południe minęło, oni jeszcze
prorokowali aż do czasu składania ofiary z
pokarmów. Ale nie było ani głosu, ani
odpowiedzi, ani też dowodu uwagi.
30
Wreszcie Eliasz przemówił do ludu:
«Zbliżcie się do mnie!» A oni przybliżyli się do
niego. Po czym naprawił rozwalony ołtarz
Pański.
31
Potem Eliasz wziął dwanaście kamieni
według liczby pokoleń potomków Jakuba,
któremu Pan powiedział: «Imię twoje będzie
Izrael».
32
Następnie ułożył kamienie na kształt ołtarza
ku czci Pana i wykopał dokoła ołtarza rów o
pojemności dwóch sea ziarna.
33
Potem ułożył drwa i porąbawszy młodego
cielca, położył go na tych drwach
34
i rozkazał: «Napełnijcie cztery dzbany wodą i
wylejcie do rowu oraz na drwa!» I tak zrobili.
Potem polecił: «Wykonajcie to drugi raz!» Oni
zaś to wykonali. I znów nakazał: «Wykonajcie
trzeci raz!»
35
Oni zaś wykonali to po raz trzeci, aż woda
oblała ołtarz dokoła i napełniła też rów.
36
(ûbüdibrêkä) [ûbidbärkä]
Następnie w porze składania ofiary z
pokarmów prorok Eliasz wystąpił i rzekł: «O
Panie, Boże Abrahama, Izaaka oraz Izraela!
Niech dziś będzie wiadomo, że Ty jesteś
Bogiem w Izraelu, a ja Twój sługa na Twój
rozkaz to wszystko uczyniłem.
`äSîºtî ´ët Kol-haDDübärîm hä´ëºllè
37
hannäbî´ wayyö´mar (´ädönäy) ´élöhê ´abrähäm
yicHäq wüyiSrä´ël hayyôm yiwwäda` Kî|-´aTTâ
´élöhîm BüyiSrä´ël wa´ánî `abDeºkä
37
`ánëºnî (´ädönäy) `ánëºnî wüyë|d`û hä`äm hazzè
Kî|-´aTTâ (´ädönäy) hä´élöhîm wü´aTTâ
Wysłuchaj mnie, o Panie! Wysłuchaj, aby ten
lud zrozumiał, że Ty, o Panie, jesteś Bogiem i
Ty nawróciłeś ich serce».
hásiBBöºtä ´et-liBBäm ´áHörannît
2
‘hl'[oh'(-ta, lk;aToÜw: hw"©hy>-vae lPoåTiw:
rp'_['h,-ta,w> ~ynIßb'a]h'-ta,w> ~yciê[eh'ä-ta,w>
`hk'xe(li hl'Þ['T.B;-rv,a] ~yIM:ïh;-ta,w>
~h,_ynEP.-l[; WlßP.YIw:) ~['êh'-lK' ‘ar>Y:w:
hw"ßhy> ~yhiêl{a/h' aWhå ‘hw"hy> Wrêm.aYOæw:
`~yhi(l{a/h' aWhï
ŸWfåp.Ti ~h,øl' WhY"’liae •rm,aYOw:
~h,Þme jleîM'yI-la; vyai² l[;B;ªh; yaeäybin>-ta,
‘WhY"’liae ~dEÜrIAYw: ~Wf+P.t.YIw:)
`~v'( ~jeÞx'v.YIw: !Avêyqi lx;n:å-la,
38
39
40
38
waTTiPPöl ´ëš-(´ädönäy) waTTöº´kal ´et-hä|`ölâ
wü´et-häº`ëcîm wü´et-hä´ábänîm wü´et-he`äpär
wü´et-hammaºyim ´ášer-BaTTü`älâ liHëºkâ
39
wayyar´ Kol-hä`äm wa|yyiPPülû `al-Pünêhem
wayyöº´mürû (´ädönäy) hû´ hä´élöhîm (´ädönäy)
38
A wówczas spadł ogień od Pana z nieba i
strawił żertwę i drwa oraz kamienie i muł, jako
też pochłonął wodę z rowu.
39
Cały lud to ujrzał i upadł na twarz, a potem
rzekł: «Naprawdę Jahwe jest Bogiem! Naprawdę
Pan jest Bogiem!»
hû´ hä´élöhîm
40
wayyö´mer ´ëliyyäºhû lähem TipSû
´et-nübî´ê haBBaº`al ´îš ´al-yimmälë† mëhem
wa|yyitPüSûm wayyôrìdëm ´ëliyyäºhû
´el-naºHal qîšôn wayyišHä†ëm šäm
40
Eliasz zaś im rozkazał: «Chwytajcie
proroków Baala! Niech nikt z nich nie ujdzie!»
Zaraz więc ich schwytali. Eliasz zaś sprowadził
ich do potoku Kiszon i tam ich wytracił.
3