Zobacz
Transkrypt
Zobacz
Szanowni Państwo, cieszy mnie zaangażowanie Pacjentów i Ich Rodzin w kształtowaniu polityki zdrowotnej. Mimo że, nie zajmuję się ochroną zdrowia to utrzymuję stały kontakt z Sejmową Komisją Zdrowia a w szczególnie z Parlamentarnym Zespołem ds. Chorób Rzadkich. Wiem, że chorzy ze względu na rzadkość schorzeń napotykają na szczególne trudności w poszukiwaniu diagnozy, właściwej informacji, skierowania do wykwalifikowanych profesjonalistów a wiele chorób nie ma żadnego leczenia. W Polsce od kilku lat wiele dobrego się dzieje w tej dziedzinie. Poszerza się zakres badań przesiewowych noworodków w kierunku chorób metabolicznych, wprowadza się nowe leki, coraz więcej osób otrzymuje leczenie. Ale jest jeszcze bardzo dużo do zrobienia. Najważniejszą sprawy dla osób z chorobami rzadkimi i ich rodzin jest wyrównanie dostępu do leczenia i opieki. Pacjenci z chorobami rzadkimi są w dużo gorszej sytuacji medycznej i socjalnej niż pacjenci dotknięci schorzeniami powszechnymi. Na poziomie krajowym niezwykle ważne jest przyjęcie i rozpoczęcie realizacji opracowanego w 2013 r. Narodowego Planu dla Chorób Rzadkich. Priorytety Narodowego Planu to: - poprawa diagnostyki, - stworzenie rejestru chorób rzadkich w oparciu o zalecenia EUCERD, - ustanowienie sieci ośrodków referencyjnych dla rzadkich chorób, - poprawa dostępu do leków sierocych, - poprawa sytuacji socjalnej osób i rodzin dotkniętych chorobami rzadkimi, - współpraca z organizacjami pacjenckimi w zakresie wdrażania Planu. Na poziomie europejskim niezwykle istotne jest: - wspieranie przygotowywanego rozporządzenia UE w zakresie wprowadzenia ujednoliconej oceny HTA dla sierocych produktów medycznych, - wspieranie inicjatyw europejskich nakierowanych efektywną i propacjencką politykę państw członkowskich wobec chorób rzadkich oraz na wyrównanie szans do leczenia pacjentów cierpiących na choroby rzadkie, - zabieganie o wspieranie badań dot. chorób rzadkich - zabieganie o scalenie lub tworzenie europejskiego rejestru chorób rzadkich jako narzędzia zarządzenia na poziomie europejskim problematyką tych chorób (epidemiologia, leczenie, dostęp do leków itd.). Warunkiem niezbędnym realizacji tych celów i zadań zarówno na poziomie krajowym i europejskim jest wspólny dialog ustawodawców, organizacji pacjenckich i realizatorów, aby wprowadzanie nowych rozwiązań było celowe, systematyczne i efektywne. Z wyrazami szacunku (-) Danuta Jazłowiecka