Wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2015 r., sygn. akt I FSK - ACA

Wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2015 r., sygn. akt I FSK 2094/13
6110 – podatek VAT – wznowienie postępowania – odmowa uchylenia decyzji
ostatecznych w sprawie podatku VAT – prawa do odliczenia podatku VAT – zasada
neutralności – zasada autonomii proceduralnej
W rozpoznawanej sprawie Sąd I instancji oddalił skargę na decyzję organu
podatkowego odmawiającej w trybie wznowienia postępowania uchylenia ostatecznych
decyzji wymiarowych w zakresie podatku VAT.
NSA przypomniał, że do realizacji uprawnień wynikających z prawa unijnego
zarówno sądy, jak i organy administracyjne, w tym podatkowe, stosują krajowe przepisy
proceduralne, ponieważ zasadniczo nie zawierają ich akty prawa UE z nielicznymi
wyjątkami. NSA wskazał, że w orzecznictwie TS (zob. wyrok TS Wells, C-201/02,
ECLI:EU:C:2004:12, pkt 67) zasada ta ujmowana jest jako zasada autonomii proceduralnej
państw członkowskich oznaczająca uprawnienie (swobodę) państwa do określania, jakie
procedury będą stosowane w celu realizacji (dochodzenia) uprawnień wynikających z
materialnego prawa unijnego. W konsekwencji, sposób realizacji zasady neutralności podatku
VAT nie może również pomijać krajowych przepisów proceduralnych zawartych w ustawie z
dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.),
określających tryb wydawania decyzji wymiarowych przez organy podatkowe oraz tryb
wzruszania takich decyzji, gdy staną się one ostateczne i wejdą do obrotu prawnego.
NSA stwierdził również, że z orzecznictwa TS (zob. wyroki TS: Rewe przeciwko
Landwirtschaftskammer für das Saarland, 33/76, ECLI:EU:C:1976:188, pkt 5 oraz Comet BV
przeciwko Produktschap voor Siergewassen, 45/76, ECLI:EU:C:1976:191; pkt 13; zob.
podobnie wyroki TS: Marks & Spencer, C-62/00, ECLI:EU:C:2002:435, pkt 34; Fallimento
Olimpiclub, C-2/08, ECLI:EU:C:2009:506, pkt 24; Alstom Power Hydro, C-472/08,
ECLI:EU:C:2010:32, pkt 17; ADV Allround, C-218/10, ECLI:EU:C:2012:35, pkt 35) wynika,
że regulacje krajowe, za pomocą których mają być realizowane (dochodzone) uprawnienia
wynikające z prawa UE (w niniejszej sprawie - unijnego systemu podatku VAT) muszą
spełniać warunek niedyskryminacji (równoważności), tj. nie mogą być mniej korzystne od
uprawnień normowanych wyłącznie przez przepisy krajowe oraz nie powinny czynić
praktycznie niemożliwym lub poważnie utrudnionym korzystania z praw przyznanych przez
prawo UE.
NSA ustalił, że przewidziane w ustawie – Ordynacja podatkowa nadzwyczajne środki
wzruszania ostatecznych decyzji podatkowych odnoszą się do decyzji w przedmiocie
podatków mających swe źródło w prawie UE, jak i podatków, ustanowionych wyłącznie na
mocy prawa krajowego, a więc spełniają wymóg równoważności oraz nie czynią
niemożliwym lub nadmiernie utrudnionym dochodzenia roszczenia wynikającego z prawa
UE.