Wypocznijcie nieco... (Msza radiowa - OL 2015)

XVI Niedziela Roku - B
Jr 23:1-6; Ef 2:13-18; Mk 6:30-34
Wypocznijcie nieco...
Przesłanie dzisiejszej Ewangelii można przedstawić w trzech słowach: praca,
odpoczynek i znowu praca. Widząc zmęczonych apostołów, którzy powrócili z wytężonej
pracy głoszenia dobrej nowiny o zbawieniu, Pan Jezus każe im odpocząć: “Pójdźcie wy sami
osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco”.
Był to dla nich zasłużony odpoczynek. Na odosobnieniu apostołowie opowiadali
swemu Panu, co ich spotkało, o swoich sukcesach i porażkach. Słuchali Jego wskazań i
pouczeń. Dzisiaj można by powiedzieć, że to przebywanie apostołów z Jezusem na osobności i rozmowa z Nim była ich modlitwą. Tak przecież określamy modlitwę, jako przebywanie w obecności Boga i rozmowę z Nim. Do naszego, więc streszczenia dzisiejszej
Ewangelii można dodać jeszcze to jedno słowo – modlitwa. Wtedy powiemy, że nasze życie
powinno przebiegać w rytmie: praca, odpoczynek, modlitwa i znowu praca.
Dobrze się składa, że Ewangelia ta jest czytana w okresie, kiedy ludzie wykorzystują
swój doroczny wypoczynek, urlopy, wakacje. Wypoczynek nie jest luksusem przeznaczonym tylko dla bogatych. Jest on nieodzowną potrzebą każdego człowieka. Codzienne troski,
wysiłki i napięcia wyczerpują nas, dlatego przynajmniej na krótki czas trzeba się oderwać
od codzienności, odprężyć się i zaczerpnąć nowych sił. Człowiek nie jest maszyną, która
bez przerwy potrafi pracować. Ktoś powiedział, że nawet struna w łuku zbyt napięta, pęka.
O odpoczynku jest mowa już przy stworzeniu świata, - “siódmego dnia Bóg
odpoczął”. Przyjęli to Izraelici. Dla nich każdy siódmy dzień tygodnia był poświęcony na
modlitwę i odpoczynek. Był to święty czas odpoczynku dla rąk i czas na ubogacenie duszy,
na spotkanie z Bogiem i ze swymi najbliższymi.
Dla chrześcijan dniem odpoczynku, modlitwy i skupienia, dniem spotkania i przeżywania miłości oraz przyjaźni w rodzinie i w społeczeństwie, jest niedziela. Gromadzimy
się wtedy w kościele, wokół ołtarza, aby najpełniej jednoczyć się z Chrystusem i czerpać z
Jego ofiary siły na dalsze dni życia i pracy. Jest to dzień naszego świętowania i odpoczynku.
Wielu z nas zapomina o tym, dlatego niedziela czy święta są dla nich podobne do każdego
innego dnia w tygodniu. Może nie zaniedbują udziału w niedzielnej Mszy św., nie idą do
fabryki, czy innej pracy zawodowej, ale wtedy wykonują też bardzo wiele różnych prac w
domu, które nie są konieczne i mogą być zrobione w innym czasie. Usprawiedliwiamy się
przy tym, że w ciągu tygodnia nie mamy na to czasu.
Niedziela, to dzień święty, to też dzień naszego odpoczynku. Nie może nam wtedy
brakować czasu dla Boga. Święty Augustyn mówił, że “Gdzie Bóg jest na pierwszym miejscu, tam wszystko inne jest na swoim miejscu”. Poeta Jan Kochanowski kilka wieków temu
napisał:
Święto niechaj świętem będzie!
Tak bywało przedtem wszędzie.
Święta przedtem ludzie czcili,
A wszystko na czas robili.
1
Podobnie do niedzieli powinien być przeżywany nasz roczny urlop, czy wakacje.
Trzeba umieć po chrześcijańsku korzystać z czasu wolnego i dobrze wypoczywać. Uczeni
twierdzą, że wkrótce największym problemem dla ludzi nie będzie praca, ale wypoczynek.
Czas pracy będzie się wciąż skracał, a czas wypoczynku będzie się stale wydłużał. Jak więc
mamy wykorzystać wolny czas, aby on nie niszczył człowieka, jego energii, zdolności, ducha i moralności? Chrześcijanie muszą zważać na to, żeby odpoczynek i rozrywka nie były
dla nich zgubą pod względem duchowym i moralnym. Czytamy w Piśmie św., jak Dawid w
czasie wypoczynku uległ pokusie do grzechu i stał się cudzołożnikiem i zabójcą człowieka.
Bardzo często chrześcijanie korzystając z wypoczynku i rozrywki zachowują się
tak, jakby Boga nie było. Wypoczywają bez Boga, czyniąc to, co im podpowie jakaś
szalona myśl. Czas wypoczynku staje się wtedy dla nich czasem najbardziej szalonych i
brudnych przygód i grzechów. Spędzają ten czas bez Boga, bez modlitwy, bez Mszy św. i
sakramentów świętych. Tracą wówczas nie tylko pieniądze, ale również dusze i szczęście.
Zapominają o tym, że czas wypoczynku nie został nam dany w tym celu, byśmy go trwonili
na grzechy i szaleństwa. Zapomina się, że przykazania Boże obowiązują zarówno w domu,
jak i w podróży, w pracy i podczas wypoczynku, na spacerach i na plaży, słowem zawsze i
wszędzie. Odpoczynek regeneruje siły fizyczne i duchowe, daje też sposobność do przemyśleń i otwiera na Boga.
Nie ma wakacji od Boga, od modlitwy. Zawsze powinniśmy być świadkami Chrystusa, zarówno wtedy, gdy jesteśmy w kościele, jak i poza nim, podczas świąt i wakacji, na wsi
i w mieście, w Polsce i tutaj w Stanach Zjednoczonych, podczas czytania gazet i słuchania
Ewangelii. Zawsze powinniśmy być z Bogiem i z nim wypoczywać. To właśnie chciał nam
powiedzieć Pan w dzisiejszej liturgii.
“Pójdźcie wy sami (...) i wypocznijcie nieco!” Jest to pełne troski, przypomnienie Jezusa skierowane do każdego z nas. Wypocznijcie dzisiaj, aby jutro jeszcze lepiej pracować
i lepiej żyć. Amen.
Msza radiowa, Orchard Lake 2015
2