Wszczepianie autologicznych chondrocytów versus wszczepianie

Wszczepianie autologicznych chondrocytów versus wszczepianie autologicznych
chondrocytów ze stymulowanych komórek macierzystych w chrzęstno-kostnych
ubytkach kolana.
BADANIE PROSPEKTYWNE RANDOMIZOWANE
W. Bartlett, J. A. Skinner, C. R. Gooding, R. W. J. Carrington, A. M. Flanagan, T. W.
R. Briggs, G. Bentley
From the Royal National Orthopaedic Hospital, Stanmore, England
Wszczepianie autologicznych chondrocytów (ACI) jest szeroko wykorzystywane w
leczeniu objawowych ubytków chrzęstnych lub chrzęstno-kostnych kolana.
Wykorzystywano różne techniki od oryginalnej okostnej, przez kolagen typu I / III
pochodzenia wieprzowego jako przykrycia (ACI-C) i autologicznych chondrocytów
ze stymulowanych komórek macierzystych (MACI) z wykorzystaniem
dwuwarstwowego zbiornika kolagenowego wypełnionego chondrocytami.
Przeprowadziliśmy prospektywne, randomizowane porównanie metod ACI-C i
MACI w leczeniu objawowych ubytków chrzęstnych kolan u 91 pacjentów, wśród
których 44 otrzymało przeszczepy ACI-C a 47 MACI.
Oba sposoby leczenia przeniosły poprawę wskaźników klinicznych po pierwszym
roku. Średnia wartość zmodyfikowanego wskaźnika Cincinnati wzrosła o 17,6 w
grupie ACI-C i 19,6 w grupie MACI (p=0,32). Ocena artroskopowa przeprowadzona
po roku wykazała dobry do doskonałego wynik w skali Międzynarodowego
Towarzystwa Naprawy Chrząstki – (International Cartilage Repair Society) 79,2%
dla ACI-C i 66,6% dla MACI. W biopsjach znajdowano chrząstkę hialinową lub
hialinową z chrząstką włóknistą w 43,9% w grupie ACI-C i w 36,4% przypadków w
grupie MACI po jednym roku. Odsetek przerostu przeszczepu wynosił 9% (4 z 44) w
grupie ACI-C i w 6% (3 z 47) w grupie MACI. Częstość reoperacji – 9% - była taka
sama w obu grupach.
Podsumowując, kliniczne, artroskopowe i histologiczne wyniki są po równywalne
zarówno w grupie ACI-C jak też w grupie MACI. Podczas gdy MACI jest
technicznie atrakcyjna, konieczne są dalsze długoterminowe badania przed szerokim
wprowadzeniem tej techniki.
J Bone Joint Surg [Br] 2005;87-B:640-5.