Języki specjalistyczne Kod modułu

Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział Filologiczny
str. 1
Kierunek i poziom studiów: międzynarodowe studia polskie, poziom drugi
Sylabus modułu:
Kod modułu:
Języki specjalistyczne
02-MSP2OS-13-KPW1-JS
1. Informacje ogólne
koordynator
modułu/wariantu
rok akademicki
semestr
forma studiów
sposób ustalania oceny
końcowej modułu
dr Ewa Biłas-Pleszak
2013/2014
zimowy; 1. semestr kierunku: międzynarodowe studia polskie
stacjonarne
Średnia: ocena z wykładu (50%), ocena z ćwiczeń (50%)
Wykład: test końcowy (100%)
Konwersatorium: średnia – aktywność (50%), końcowe kolokwium pisemne (50%)
informacje dodatkowe
2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta
nazwa
Wykład
prowadzący
grupa(-y)
treści zajęć
metody
prowadzenia zajęć
liczba godzin
dydaktycznych
(kontaktowych)
liczba godzin pracy
własnej studenta
opis pracy własnej
studenta
organizacja zajęć
literatura
obowiązkowa
kod
KPW1-JS_fs_1
dr Ewa Biłas-Pleszak, e-mail: [email protected]
1. Język i jego odmiany (funkcjonalne, społeczne, regionalne). Różne klasyfikacje odmian oraz
czynniki wpływające na zróżnicowanie polszczyzny. Języki specjalistyczne – próba definicji.
2. Mowa a pismo – podobieństwa i różnice. Wyznaczniki, zasięg, zjawiska z pogranicza.
3. Styl/język potoczny jako centrum systemu stylowego języka. Wartości, wyróżniki językowe,
rejestry, składniki potocznego obrazu świata.
4. Język nauki niegdyś i współcześnie; geneza oraz kształtowanie się (ewolucja) dyskursu
naukowego w języku polskim. Terminologia i inne językowe wyróżniki stylu naukowego.
Nauka a język (języki?) różnych dziedzin wiedzy – ze szczególnym uwzględnieniem
humanistyki.
5. Funkcje i odmiany dyskursu naukowego, a także kryteria ich wyodrębniania. Odmiany:
teoretycznonaukowa, popularnonaukowa, dydaktyczna, praktycznonaukowa. Styl teutoński
i saksoński.
6. Cechy, eksponenty językowe, wzorce komunikacyjne – a style: artystyczny, urzędowy,
retoryczny, publicystyczno-dziennikarski, religijny. Płynność i historyczna zmienność granic
pomiędzy stylami.
7. Język (w) dyplomacji. Słownik terminów związanych z dyplomacją (np. nota dyplomatyczna,
protokół dyplomatyczny itd.). Etykieta jako nieodzowny składnik protokołu dyplomatycznego.
metoda podająca z elementami dyskusji, prezentacje multimedialne
15
30
lektura literatury przedmiotu przygotowująca do egzaminu
dwugodzinny wykłady, przeprowadzany co dwa tygodnie w semestrze zimowym
 J. Lukszyn, red.: Języki specjalistyczne, Słownik terminologii przedmiotowej. Warszawa 2002
lub 2005.
 S. Miłosz: Dyplomacja współczesna i protokół dyplomatyczny. Teoria i praktyka. Warszawa
2011.
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział Filologiczny



literatura
uzupełniająca






adres strony www
zajęć
informacje
dodatkowe
nazwa
Konwersatorium
prowadzący
grupa(-y)
treści zajęć
metody
prowadzenia zajęć
liczba godzin
dydaktycznych
(kontaktowych)
liczba godzin pracy
własnej studenta
opis pracy własnej
studenta
str. 2
R. Przybylska: Wstęp do nauki o języku polskim. Podręcznik dla szkół wyższych. Kraków
2003.
D. Zdunkiewicz-Jedynak: Wykłady ze stylistyki. Warszawa 2008.
M. Bańko, red.: Polszczyzna na co dzień. Wyd. dowolne (np. fragmenty poświęcone wzorcom
tekstów użytkowych czy zasadom opracowywania tekstu naukowego).
J. Bartmiński, red.: Współczesny język polski. Lublin 2001 lub inne wydanie (tu np. rozdziały:
Styl potoczny, s. 115–134; Styl naukowy, s. 183–199; por. też s. 85–113).
S. Gajda: Współczesna polszczyzna naukowa. Język czy żargon? Opole 1990.
S. Grucza: Lingwistyka języków specjalistycznych. Warszawa 2013.
J. Lewandowski, M. Kornacka, W. Woźniakowski, red.: Teksty zawodowe w kontekstach
międzykulturowych i tłumaczeniach. Warszawa 2006.
J. Maćkiewicz: Jak pisać teksty naukowe? Gdańsk 1995.
brak
brak
kod
KPW1-JS _fs_2
dr Ewa Ficek, e-mail: [email protected]
Bloki omawianych zagadnień:
1.
Język i jego odmiany (funkcjonalne, społeczne, regionalne). Różne klasyfikacje odmian oraz
czynniki wpływające na zróżnicowanie polszczyzny. Języki specjalistyczne – próba definicji.
2.
Mowa a/i pismo: podobieństwa i różnice. Analizy konkretnych wypowiedzi mówionych lub
pisanych oraz „zjawisk pogranicznych” (por. przykłady z Internetu). Przemiany (zmierzch?) kultury
pisma – poszukiwanie argumentów za i przeciw.
3.
Styl/język potoczny jako „centrum systemu stylowego języka”. Wartości, wyróżniki
językowe, rejestry, składniki potocznego obrazu świata. Ćwiczenia w odnajdywaniu językowego
obrazu świata w tekstach potocznych.
4.
Język nauki niegdyś i współcześnie; geneza oraz kształtowanie się (ewolucja) dyskursu
naukowego w języku polskim. Terminologia i inne językowe wyróżniki stylu naukowego. Nauka a
język (języki?) różnych dziedzin wiedzy – ze szczególnym uwzględnieniem humanistyki. Przegląd
tekstów.
5.
Funkcje i odmiany dyskursu naukowego, a także kryteria ich wyodrębniania. Odmiany:
teoretycznonaukowa, popularnonaukowa, dydaktyczna, praktycznonaukowa. Styl teutoński
i saksoński. Ćwiczenia w wyszukiwaniu komponentów stylowych.
6.
Typologia gatunków naukowych. Analiza wybranych (wzorcowych) tekstów naukowych.
7.
Jak pisać teksty naukowe? Warsztaty związane z opanowaniem techniki pisania pracy; por.
takie elementy, jak: cytowanie, streszczanie, spis rzeczy, odsyłacze, bibliografia załącznikowa itp.
8.
Cechy, eksponenty językowe, wzorce komunikacyjne – a style: artystyczny, urzędowy,
retoryczny, publicystyczno-dziennikarski, religijny. Praca z tekstami o określonej funkcji, tworzenie
wypowiedzi urzędowych, retorycznych itd. Płynność oraz zmienność granic pomiędzy stylami.
9.
Język (w) dyplomacji. Słownik terminów związanych z dyplomacją (np. nota dyplomatyczna,
protokół dyplomatyczny itd.). Etykieta  nieodzowny składnik protokołu dyplomatycznego.
10. Teksty specjalistyczne a główne problemy związane z ich tłumaczeniem.
por. opis modułu
30
40
Samodzielna praca przed kolejnymi ćwiczeniami: przygotowanie do zajęć; utrwalenie i poszerzenie
treści prezentowanych na zajęciach; lektura podanych tekstów (zob. literatura obowiązkowa i
uzupełniająca).
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział Filologiczny
organizacja zajęć
literatura
obowiązkowa
Cotygodniowe/dwugodzinne ćwiczenia, realizowane w semestrze zimowym
Wybrane fragmenty publikacji:
 J. Lukszyn, red.: Języki specjalistyczne, Słownik terminologii przedmiotowej. Warszawa 2002
lub 2005.
 S. Miłosz: Dyplomacja współczesna i protokół dyplomatyczny. Teoria i praktyka. Warszawa
2011.
 R. Przybylska: Wstęp do nauki o języku polskim. Podręcznik dla szkół wyższych. Kraków
2003.
 D. Zdunkiewicz-Jedynak: Wykłady ze stylistyki. Warszawa 2008.

literatura
uzupełniająca






adres strony www
zajęć
informacje
dodatkowe
str. 3
M. Bańko, red.: Polszczyzna na co dzień. Wyd. dowolne (np. fragmenty poświęcone wzorcom
tekstów użytkowych czy zasadom opracowywania tekstu naukowego).
J. Bartmiński, red.: Współczesny język polski. Lublin 2001 lub inne wydanie (tu np. rozdziały:
Styl potoczny, s. 115–134; Styl naukowy, s. 183–199; por. też s. 85–113).
S. Gajda: Współczesna polszczyzna naukowa. Język czy żargon? Opole 1990.
S. Grucza: Lingwistyka języków specjalistycznych. Warszawa 2013.
J. Lewandowski, M. Kornacka, W. Woźniakowski, red.: Teksty zawodowe w kontekstach
międzykulturowych i tłumaczeniach. Warszawa 2006.
J. Maćkiewicz: Jak pisać teksty naukowe? Gdańsk 1995.
brak
brak
3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu
nazwa
Test końcowy
kod(-y) zajęć
osoba(-y)
przeprowadzająca
(-e) weryfikację
grupa(-y)
wymagania
merytoryczne
kryteria oceny
proces weryfikacji
kod
KPW1-JS_w_2
KPW1-JS_fs_1
dr Ewa Biłas-Pleszak, e-mail: [email protected]
Treści przedstawione w trakcie wykładów oraz literatura (por. wykaz literatury obowiązkowej i
uzupełniającej), jaką w trakcie spotkań zalecała prowadząca.
Test końcowy to forma oceny poziomu wiedzy studenta. Test oceniany będzie zgodnie z tradycyjną
skalą ocen (2-5).
Test pisemny; czas trwania: 45 minut. Termin – wyznaczony w porozumieniu ze studentami. Wyniki –
tydzień później.
informacje
dodatkowe
nazwa
kod
KPW1-JS_w_1
Kolokwium końcowe – pisemne
kod(-y) zajęć
KPW1-JS _fs_2
osoba(-y)
dr Ewa Ficek, e-mail: [email protected]
przeprowadzająca(e) weryfikację
grupa(-y)
wymagania
Treści przedstawione w trakcie ćwiczeń oraz literatura (por. wykaz literatury obowiązkowej i
merytoryczne
uzupełniającej), jaką w trakcie spotkań zalecała prowadząca.
kryteria oceny
Kolokwium końcowe to forma oceny praktycznych umiejętności studenta. Kolokwium oceniane będzie
zgodnie z tradycyjną skalą ocen (2-5).
proces weryfikacji
Kolokwium końcowe – pisemne; czas trwania: 45 minut. Termin – wyznaczony w porozumieniu ze
studentami. Wyniki – tydzień później.
informacje
-----dodatkowe