Opinia w sprawie sposobu i trybu przeprowadzenia gleboznawczej
Transkrypt
Opinia w sprawie sposobu i trybu przeprowadzenia gleboznawczej
Opinia w sprawie sposobu i trybu przeprowadzenia gleboznawczej klasyfikacji gruntów oraz „klasyfikator” gruntów Stan prawny na dzień 10 sierpnia 2010 r. Uregulowanie kwestii klasyfikacji nastąpiło w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1956 r. w sprawie klasyfikacji gruntów (Dz. U. Nr 19 poz. 97, z późn. zm.) wydanym na podstawie art. 2 ust. 3 i 4 dekretu z dnia 2 lutego 1955 r. o ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 6, poz. 32). Zgodnie z § 3 ust. 1 tego rozporządzenia, gleboznawczą klasyfikację gruntów przeprowadza prezydium powiatowej rady narodowej, zaś na podstawie § 8 ust. 1 naczelnik gminy wydaje orzeczenie o ustaleniu klasyfikacji gruntów, natomiast w myśl § 4 ust. 1 i 2 projekt klasyfikacji gruntów opracowuje klasyfikator upowaŜniony do wykonywania tych prac przez prezydium wojewódzkiej rady narodowej, przy czym upowaŜnienie do opracowania projektu klasyfikacji gruntów moŜe być wydane osobom posiadającym kwalifikacje określone przez Ministra Rolnictwa. Przepisy tego rozporządzenia obowiązywały do dnia wejścia w Ŝycie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240 poz. 2027, z późn. zm.), czyli do dnia 1.07.1989 r. Po wejściu w Ŝycie ustawy, na mocy jej art. 59, przepisy wykonawcze wydane na podstawie przepisów ww. dekretu z dnia 2 lutego 1955 r., do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostawały w mocy, jeŜeli nie były z nią sprzeczne. Zatem zakres obowiązywania przepisów ww. rozporządzenia w sprawie klasyfikacji gruntów naleŜy analizować pod kątem ich zgodności z ustawą Prawo geodezyjne i kartograficzne. Prawo geodezyjne i kartograficzne, które reguluje sprawy z dziedziny geodezji i kartografii (w tym takŜe klasyfikacji gruntów), określa takŜe kompetencje organów działających w sprawach geodezji i kartografii oraz reguluje uprawnienia zawodowe w tej dziedzinie, natomiast w kwestii związanej z uprawnieniami dla osób przeprowadzających czynności klasyfikacji gruntów zawierało delegację do określenia w drodze rozporządzenia kwalifikacji i warunków, jakie winny spełnić osoby wykonujące klasyfikację gruntów. Zadania z zakresu klasyfikacji gruntów naleŜą do zadań SłuŜby Geodezyjnej i Kartograficznej. Zgodnie, z art. 22 ust. 1 ww. ustawy klasyfikację gruntów prowadzi starosta, który w myśl art. 6a ust. 1 pkt 2 lit. b w związku z art. 7d pkt 1 ww. ustawy, prowadzi klasyfikację gruntów jako organ administracji geodezyjnej i kartograficznej. Przedstawicielem SłuŜby Geodezyjnej i Kartograficznej w województwie, działającym jako organ nadzoru i organ wyŜszego stopnia w rozumieniu KPA, jest wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego (co wynika z art. 7b ust. 2 pkt 2 ustawy). Wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego jest, więc organem wyŜszego stopnia w stosunku do starosty wykonującego klasyfikację gruntów jako organ administracji geodezyjnej i kartograficznej. Z powyŜszego wynika, więc jednoznacznie, iŜ zadania prezydium powiatowej rady narodowej określone w § 3 ust. 1 oraz zadania naczelnika gminy określone w § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie klasyfikacji gruntów przeszły na mocy ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne do zadań starosty jako zadania z zakresu administracji rządowej, a organem wyŜszego stopnia w tej sprawie jest wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego. Natomiast, jak wspomniano powyŜej, ustawa nie reguluje kwestii uprawnień zawodowych dla osób wykonujących czynności klasyfikacji gruntów. Ustawodawca nie przewidział, bowiem kontynuowania uregulowań prawnych w tym zakresie, co m.in. prowadzi do konkluzji, Ŝe przepis zawarty w § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie klasyfikacji gruntów, określający organ upowaŜniający klasyfikatora do wykonywania prac klasyfikacyjnych nie przystaje do uregulowań ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne, a zatem stracił byt prawny w dniu wejścia w Ŝycie tej ustawy. We wspomnianym rozporządzeniu (§ 4 ust. 2) mowa jest takŜe, iŜ kwalifikacje do prowadzenia prac klasyfikacyjnych określa Minister Rolnictwa, jednakŜe do dnia dzisiejszego brak jest uregulowań prawnych w tym zakresie. Ustawa – Prawo geodezyjne i kartograficzne przewidywała do dnia 9 lipca 2009 r. wydanie rozporządzenia (art. 26 ust. 1 pkt 5 – obecnie nieaktualny), w którym zostaną określone niezbędne kwalifikacje zawodowe osób wykonujących klasyfikację – delegacja ta jednak nie została zrealizowana. PowyŜsze oznacza, Ŝe z chwilą wejścia w Ŝycie nowej delegacji prawnej w sprawie kwalifikacji do opracowywania projektów klasyfikacji gruntów utraciła waŜność delegacji zawarta w poprzednich przepisach, a więc takŜe delegacja zawarta w § 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie klasyfikacji gruntów. Tym samym, wobec niewydania rozporządzenia na podstawie delegacji wynikającej z ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne, aktualnie brak jest przepisów regulujących kwestie wymagań, jakie winni spełniać klasyfikatorzy przy wykonywaniu powyŜszych prac. Zatem nie obowiązują juŜ uregulowania, zawarte w rozporządzeniu z dnia 4 czerwca 1956 r. w sprawie klasyfikacji gruntów, dotyczące nadawania uprawnień zawodowych (upowaŜnień wydawanych przez organ wojewódzki) w zakresie prowadzenia prac klasyfikacyjnych. Oznacza to tym samym, iŜ „zawód” klasyfikatora gruntów wykonywać moŜe osoba posiadająca kwalifikacje uzyskane poprzez wyuczenie, czy teŜ szkolenia. Nie zmienia to jednak faktu, Ŝe delegacja ustawowa zawarta w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy dotyczy jedynie określenia kwalifikacji, a nie upowaŜnień, o których mowa w § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1956 r. w sprawie klasyfikacji gruntów. Skoro, więc ustawodawca nie przewiduje kontynuacji uregulowania kwestii nadawania uprawnień, to kwalifikacje do wykonywania klasyfikacji gruntów winien badać samodzielnie organ, który tę klasyfikację prowadzi i jest za tę klasyfikację odpowiedzialny. Tym organem, jak wywiedzione zostało powyŜej, jest starosta działający jako organ administracji geodezyjnej i kartograficznej. Rekapitulując, naleŜy stwierdzić, Ŝe w obecnym stanie prawnym art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) nie moŜe być podstawą prawną umoŜliwiającą wydanie rozporządzenia, które określi kwalifikacje jakie powinien posiadać i jakie wymogi spełniać podmiot mogąca wykonujący gleboznawczą klasyfikacje gruntów. Wskazany przepis prawa zezwala tylko i wyłącznie na wydanie rozporządzenia w zakresie sposobu i trybu przeprowadzania gleboznawczej klasyfikacji gruntów. Sporządził: Sebastian Chwalibogowski