D - Sąd Okręgowy w Lublinie

IV K 345/11
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Lublinie ustalił następujący stan faktyczny:
W dacie bliżej nie ustalonej, wiosną 2006 r. A. G. (1) wraz z M. P. (1) i P. U. zawiązali grupę mającą na celu
wprowadzanie do obrotu paliwa w postaci oleju napędowego, który miał być przez nich pozyskiwany za pomocą
odbarwiania oleju opałowego. Wspomniany olej opałowy stanowił w istocie olej napędowy przeznaczony do celów
grzewczych i różnił się od niego barwą, był zabarwiony na czerwono. Inna, dużo niższa była też jego cena zakupu z
uwagi na fakt, iż olej przeznaczony do celów grzewczych obłożony był stawką podatku akcyzowego w wysokości 232
zł za każde 1000 litrów, podczas gdy olej napędowy obłożony był stawką podatku akcyzowego w wysokości 1822 zł
za każde 1000 litrów. W sytuacji, gdy nabywca oleju opałowego zmieniał jego przeznaczenie i używał go do napędu
silników spalinowych obowiązany był do zapłaty podatku akcyzowego w wysokości 1822 zł za każde 1000 litrów (art.
89 ust. 1 i dalsze ówcześnie obowiązującej Ustawy z dnia 23.01.2004 r. o podatku akcyzowym).
A. G. (1) był wówczas właścicielem firmy (...).G. z siedzibą w B. oraz (...) S.C. z siedzibą w W.. Właśnie na te dwie
swoje firmy oraz dodatkowo na firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. w okresie od dnia 4 maja 2006 r. do marca
2007 r. dokonywano zakupów oleju opałowego w firmach (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. i (...) Sp. z o.o. z siedzibą
w S.. W styczniu 2007 r. A. G. (1) wyjechał za granicę, ale w dalszym ciągu uczestniczył w procederze zakupu i
odbarwiania oleju opałowego. W dalszym też ciągu na jego firmę dokonywane były zakupy oleju opałowego. Łącznie
w czasie kierowania przez niego grupą zostało zakupionych 5 663 770 litrów oleju opałowego. Kupiony olej opałowy
transportowany był następnie do wynajętych baz paliwowych w W., O., K. oraz innych bliżej nie ustalonych, gdzie
poprzez dodawanie ziemi bielącej i mieszanie dokonywano jego odbarwienia. Zajmowali się tym P. W., J. B. (1) i A. M..
Tak uzyskana substancja sprzedawana była następnie ustalonym jak i nie ustalonym nabywcom jako olej napędowy
(wyjaśnienia M. P. (1) k. 5696v-5697v, zeznania J. B. (1) k. 5724v-5726v, zeznania A. M. k. 5727-5727v, zeznania P. W.
k. 5844v-5845v, zeznania P. U. k. 5988-5991, zeznania G. Z. k. 5807v-5808v, protokół zatrzymania rzeczy w firmie
(...) k. 166-234 akt IV K 82/11, zestawienie odbioru oleju opałowego z firmy (...) k. 235-236 akt IV K 82/11, protokół
oględzin zestawień w formie elektronicznej z firm (...) oraz baz danych przeładunkowych S. k. 1736-1746 akt IV K
82/11, dokumentacja finansowo – księgowa z firmy (...) – załączniki nr 1, 2, 9 akt IV K 387/10).
Rolą M. P. (1) było dokumentacyjne „zgubienie” oleju opałowego i dlatego, kupowany przez firmy (...) oraz przez (...),
olej opałowy sprzedawany był fikcyjnie na rzecz firmy (...) Spółka jawna M. P., B. F. z siedzibą w W., a ta z kolei firma
sprzedawała go dalej. Te dalsze transakcje także były fikcyjne. W rzeczywistości żadnego przekazywania towaru nie
było. W okresie tym firma (...) wystawiła 184 fikcyjne faktury sprzedaży 4 092 105 litrów oleju opałowego, kupionego
uprzednio od firm (...) i od (...). Te fikcyjne faktury sprzedaży oleju opałowego zostały wystawione w porozumieniu z
A. G. (2) i M. G.. Oni to przekazali M. P. (1) dane firm PHU (...), PHU (...), WOJ-TRANS W. N. i Gospodarstwo (...).
Zysk M. P. (1) wynosił co najmniej 10 gr od każdego sprzedanego litra oleju napędowego i w okresie swej działalności
z tego tytułu osiągnął on co najmniej 408 860,50 zł (analiza wydania oleju opałowego z firm (...) k. 2086-2093 akt
IV K 387/10 oraz załączniki nr 4, 5, i 9 do tych akt, zestawienie zakupów firmy (...) k. 279-282, analiza informacji
zawartych w zestawieniach sprzedaży firm (...) k. 2895-2902, faktury, dokumenty Wz, oświadczenia od firm (...) k.
4691-5006, zeznania A. G. (2) k. 5784v, wyjaśnienia M. P. (1) k. 5696v-5697v, zeznania P. U. k. 5988-5991).
Firma (...) sprzedawała odbarwiony olej opałowy jako olej napędowy i potrzebowała faktur dokumentujących
wcześniejsze nabycie oleju napędowego. W tym celu w okresie od dnia 4 maja 2006 r. do marca 2007 r. w dokumentacji
firmy użyto 132 nierzetelne faktury zakupu 4 088 605 litrów oleju napędowego od firmy (...) oraz jednej nierzetelnej
faktury zakupu oleju napędowego w ilości 3500 litrów od PHU (...). Były to transakcje fikcyjne. Z kolei firma (...) sama,
również fikcyjnie, dokonywała zakupu oleju napędowego od firm PHU (...). Działanie to miało na celu wykazanie, że
firma (...) poniosła koszty związane z zakupem oleju napędowego i uiściła od tych transakcji należny podatek VAT,
który wyniósł 2 495 717,23 zł. Doprowadziło to do obniżenia, tj. zaniechania pobrania należnego od firmy (...) podatku
VAT w takiej właśnie wysokości (pismo UC w W. wraz z protokołami kontroli w firmie (...) k. 3909-4181 i k. 4981-5502
akt IV K 387/10).
W dacie bliżej nie ustalonej, na początku 2007 r. A. G. (1) wyjechał za granicę. Działalnością grupy zaczął kierować P.
U. i trwało to końca lipca 2008 r. W styczniu 2008 r. P. U. nawiązał współpracę z właścicielem firmy (...) z K. J. K..
Wtajemniczył go w swą działalność i zaproponował współpracę. J. K. zgodził się i zaczął transportować olej opałowy do
bazy w U., gdzie następowało odbarwienie oleju opałowego. J. K. odbierał też z tej bazy już odbarwiony olej opałowy i
jako olej napędowy był on przez niego rozwożony do klientów P. U. w M. i okolicach. W kilku przypadkach J. K. zlecał
transporty swojemu pracownikowi R. K.. W kwietniu 2008 r. J. K. zaproponował P. U. sprzedaż oleju żeglugowego.
Był to w istocie olej napędowy zabarwiony na kolor zielony i przeznaczony do zasilania jednostek żeglugowych. P. U.
zgodził się nabyć taki olej. Pierwsza dostawa w ilości 2000 litrów miała miejsce w kwietniu 2008 r. W trakcie realizacji
dostaw oleju opałowego odbieranego przez J. K. z baz przeładunkowych w G. i S. do odbieranych partii towaru dolewał
on, ze swojego bliżej nie ustalonego źródła, olej żeglugowy, uzupełniając cysternę do ilości 31 000 litrów. W ten sposób
w okresie kwietnia, maja, czerwca i lipca 2008 r. dostarczył P. U. łącznie 168 077 litrów oleju żeglugowego. Oprócz
tego do bazy w U. dostarczył 2 262 664 litrów oleju opałowego, który wraz z dostarczonym olejem żeglugowym został
odbarwiony i wprowadzony do obrotu jako olej napędowy. Straty Skarbu Państwa z tytułu nie opłaconego podatku
akcyzowego wyniosły co najmniej 3 864 878,19 zł, zaś z tytułu nie opłaconego podatku VAT 850 273,20 zł. J. K. z
tytułu tej działalności otrzymał od P. U. kwotę co najmniej 25 807,70 zł (wyjaśnienia J. K. k. 5696-5696v, zeznania
P. U. k. 5988-5991, materiały z kontroli operacyjnej załącznik nr 12 do akt IV K 387/10, dokumentacja finansowo
- księgowa z firmy (...) – załącznik nr 10, 11 akt IV K 387/10, dokumentacja finansowo – księgowa z firmy (...) –
załącznik nr 6, 8, zeznania R. K. k. 5783v-5784).
J. K. został oskarżony o czyn z art. 258§1 k.k. oraz o przestępstwo z art. 54§1 k.k.s. w zb. z art. 73a§1 k.k.s. w zw. z art.
7§1 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. w zw. z art. 37§1 pkt 1, 2 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38§2 pkt 1 k.k.s.
Podczas rozprawy nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i skorzystał z prawa do odmowy
składania wyjaśnień. Odmówił też odpowiedzi na pytania (k. 5696-5696v). W tej sytuacji odczytano jego poprzednie
wyjaśnienia.
W pierwszych wyjaśnieniach składanych w toku postępowania przygotowawczego J. K. nie przyznał się do stawianych
mu zarzutów i wyjaśnił, iż on tylko świadczył usługi transportowe dla firmy (...) i innych, w imieniu których
występował pan P.. Nie znał jego nazwiska. Wyjaśnił, iż do U. woził olej grzewczy, a stamtąd olej napędowy do
M.. Dostawał za to 1500 zł. Dodał, że nic nie sprzedawał P. i nie wie, co oznacza nazwa „zielone” (wyjaśnienia k.
2246-2247).
J. K. potwierdził te wyjaśnienia. Nie chciał nic dodawać, zmieniać ani uzupełniać.
W kolejnych wyjaśnieniach składanych podczas posiedzenia sądu w przedmiocie zastosowania tymczasowego
aresztowania J. K. także nie przyznał się do stawianego zarzutu. Wyjaśnił wówczas, iż w okresie ujętym w zarzucie
rzeczywiście transportował olej z baz w G. i S. do magazynu w U.. Za te usługi wystawiał faktury i przedstawił je w
toku postępowania. Przyznał, że z bazy w U. woził olej do M. i za te usługi nie wystawił faktur, gdyż zleceniodawca do
tej pory nie przysłał mu adresu i danych firm, na jakie ma te faktury wystawić. Nie znał wcześniej nazwiska P. U.. Znał
go tylko z widzenia. Wyjaśnił, iż świadczył usługi transportowe dla firmy (...) i nic nie wzbudziło jego podejrzeń. Nie
wie, co oznaczało pojęcie „zielone” i nie pamiętał, aby w kontaktach z P. U. takie pojęcie było używane (wyjaśnienia
k. 2250-2251).
J. K. potwierdził treść tych wyjaśnień.
W ostatnich wyjaśnieniach składanych w toku postępowania przygotowawczego J. K. także nie przyznał się do
stawianych mu zarzutów. Nie chciał wówczas wyjaśniać (wyjaśnienia k. 5045-5046).
M. P. (1) oskarżony o przestępstwo z art. 258§1 k.k. oraz z art. 62§2 k.k.s. w zb. z art. 73a§1 k.k.s. w zb. z art. 54§1 k.k.s.
w zw. z art. 7§1 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. w zw. z art. 37§1 pkt 2 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38§2 pkt 1 k.k.s., a także o czyn
z art. 62§2 k.k.s. w zb. z art. 76§1 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s w zw. z art. 7§1 k.k.s. w zw. z art. 37§1 pkt 2 i 5 k.k.s. w
zw. z art. 38§2 pkt 1 k.k.s. i o czyn z art. 299§1 i 5 k.k. w zb. z art. 18§1 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k. w zb. z art. 273 k.k.
w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. nie przyznał się do ich popełnienia i skorzystał z prawa
do odmowy składania wyjaśnień. Odmówił też odpowiedzi na pytania (k. 5696v-5697v).
Odczytano w tej sytuacji jego poprzednie wyjaśnienia. W pierwszych wyjaśnieniach składanych w toku postępowania
przygotowawczego M. P. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i skorzystał z prawa do odmowy
składania wyjaśnień (wyjaśnienia k. 53-54).
W kolejnych wyjaśnieniach składanych w dniu 10 listopada 2009 r. M. P. (1) podał, że A. G. (1) poznał w 2005
r. Początkowo świadczył dla niego usługi transportowe. Trwało to kilka miesięcy i kontakt pomiędzy nimi ustał.
Ponownie nawiązali współpracę wiosną 2006 r. i miało to polegać na odbarwianiu oleju opałowego i jego sprzedaży.
Rolą M. P. (1) było zajęcie się sprzedażą. Olej opałowy kupowany był w firmach (...) za pośrednictwem PETRA
A.G., (...) S.C. oraz (...). Cały kupowany olej opałowy był potem fikcyjnie fakturowany na firmy (...). Jeśli chodzi o
Gospodarstwo (...) to były to legalne transakcje. Fikcyjna sprzedaż oleju opałowego dotyczyła tylko tych trzech w/w
firm. Z tych samych firm otrzymywał też fikcyjne faktury kupna oleju napędowego, przy czym sprzedaż z tych firma
oleju napędowego odbywała się najpierw do firmy (...), a dopiero z tej firmy kupowano olej napędowy do (...).
M. P. (1) w tych wyjaśnieniach podał, że całym procederem kierował A. G. (1). On przeważnie finansował zakup oleju i
mówił skąd trzeba kupować i komu sprzedać. On wydawał dyspozycje kierowcom. On też decydował ile i komu należy
zapłacić za faktury kosztowe. M. P. (1) wyjaśnił też, że odbarwionym olejem napędowym zaczął handlować od kwietnia
2006 r., a ilość tego oleju będzie wynikać z faktur wystawionych przez (...) na firmę (...).
W trakcie tych wyjaśnień M. P. (1) okazano wizerunki różnych osób. Rozpoznał A. G. (1) oraz P. U., którego nazwiska
wcześniej nie znał. Określał go jako P. z C. (k. 55-58).
Po odczytaniu tych wyjaśnień M. P. (1) oświadczył, iż częściowo tak wyjaśniał. Zgadza się to, że handlował z A. G. (1) ale
nie odbarwiali oleju. To, co wtedy mówił nie jest prawdą, a powiedział tak dlatego, żeby wyjść na wolność (wyjaśnienia
k. 5696v).
W trakcie wyjaśnień składanych w dniu 11 grudnia 2009 r. M. P. (1) podał, iż cały olej opałowy kupowany na firmę
(...) został odbarwiony. Wyjaśnił też, iż to, że niektóre odbiory oleju opałowego na firmy (...).G. i (...) S.C. nie zostały
następnie zafakturowane na (...) wynika z tego, że A. G. (1) musiał je zafakturować na jakieś inne firmy. Dodał,
iż kierowcy wożący olej orientowali się w procederze jego odbarwiania i posiadają wiedzę na temat baz, gdzie to
się odbywało. W tych wyjaśnieniach, odmiennie do poprzednich, M. P. (1) przyznał także, iż faktury wystawiane na
Gospodarstwo (...) były fikcyjne (wyjaśnienia M. P. (1) k. 59-60).
Ustosunkowując się do tych wyjaśnień M. P. (1) oświadczył, iż to, że kierowcy jeździli i wozili towar to jest prawdą.
Nie jest prawdą natomiast to, że odbarwiano olej opałowy (k. 5697).
W trakcie następnych wyjaśnień składanych w postępowaniu przygotowawczym po zmianie postanowienia o
przedstawieniu zarzutów M. P. (1) oświadczył, iż przyznaje się do ich popełnienia. Nie chciał nic więcej wyjaśniać
(wyjaśnienia k. 61). Oskarżony potwierdził, iż tak wówczas wyjaśniał, ale zrobił tak po to, aby wyjść na wolność (k.
5697).
W ostatnich wyjaśnieniach składanych w toku postępowania przygotowawczego M. P. (1) przyznał się do popełnienia
zarzucanych mu czynów. Pytany o to, czy znał miejsce odbarwiania oleju opałowego odpowiedział, iż to powinni
wiedzieć kierowcy. Jego rolą było załatwienie spraw dokumentacyjnych i zorganizowanie transportu. Przyznał, iż na
każdym litrze sprzedanego oleju napędowego (opałowego po odbarwieniu) zarabiał od 10 do 15 groszy (wyjaśnienia
M. P. (1) k. 62-63).
Po odczytaniu tych wyjaśnień M. P. (1) oświadczył, iż tak widocznie wyjaśniał w sensie transportu i handlu, ale to o
odbarwianiu nie jest prawdą. Dodał, że nigdy nie odbarwiał oleju (k. 5697).
A. G. (1) został oskarżony o przestępstwo z art. 258§3 k.k. oraz z art. 9§1 k.k.s. w zw. z art. 62§2 k.k.s. w zb. z art. 73a§1
k.k.s. w zb. z art. 54§1 k.k.s. w zw. z art. 7§1 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. w zw. z art. 37§1 pkt 1, 2 i 5 k.k.s. w zw. z art.
38§2 pkt 1 k.k.s. w brzmieniu określonym ustawą z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Zarówno w toku
postępowania przygotowawczego jak i podczas rozprawy nie przyznał się do ich popełnienia i skorzystał z prawa do
odmowy składania wyjaśnień (wyjaśnienia A. G. (1) k. 227-228 akt IV K 82/11 i k. 5697v).
Zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonych nie zasługują na wiarę, przy czym nie dotyczy to wyjaśnień M. P. (1)
składanych w toku postępowania przygotowawczego.
W niniejszej sprawie bezsporne jest to, że J. K. świadczył usługi transportowe dla P. U. i przewoził olej opałowy z baz
w S. i G.. Nie ma wątpliwości, co do ilości przewiezionego oleju i dat transportów, gdyż te okoliczności wynikają z
dokumentacji zabezpieczonej w firmach sprzedających olej opałowy i nie są przez strony kwestionowane. Podobnie,
jeśli chodzi o transakcje z pkt XLIV aktu oskarżenia pomiędzy firmami oskarżonego A. G. (1) tj. PETRA A.G. i (...)
S.C. oraz firmą (...) a firmą (...). Tutaj także zabezpieczono faktury i nikt nie kwestionuje tego, że transakcje miały
miejsce. W odniesieniu do zarzutu z pkt XLV dotyczącego M. P. (1) jest identyczna sytuacja. Sto trzydzieści dwie
faktury sprzedaży oleju napędowego dla firmy (...) wystawione przez (...) potwierdzają, iż transakcje pomiędzy tymi
firmami były. Problem dotyczy tylko tego, co było przedmiotem tych transakcji i jaki był cel wystawiania faktur zakupu
i sprzedaży oleju opałowego oraz napędowego. W tym zakresie zdecydowanie należy odmówić wiary oskarżonym,
gdyż co innego wynika z zeznań świadków. Już pierwszy świadek słuchany w niniejszej sprawie J. B. (1) (zeznania
k. 5724v-5726v) przyznał, iż brał udział w procederze odbarwiania oleju opałowego. Składając zeznania podczas
rozprawy przyznał, iż działał wspólnie z P. U. i w tym celu wynajęli bazę paliw. Świadek przyznał też, że zna A. G. (1) ale
tylko towarzysko. On nie uczestniczył w odbarwianiu oleju. Ponieważ w toku postępowania przygotowawczego J. B.
(1) odmiennie wyjaśniał na temat udziału A. G. (1) odczytano jego wyjaśnienia. J. B. (1) mówił wówczas o tym, że to A.
G. (1) zajmował się odbarwianiem paliwa i to na jego prośbę wynajęto bazę paliw. Mało tego, świadek też podał wtedy,
iż na prośbą A. G. (1) sam zajął się odbarwianiem oleju. Robił to w kilku miejscach, w tym na bazie paliw należącej do
firmy (...) w E. pod L., gdzie poznał M. P. (1) (wyjaśnienia J. B. (1) k. 23-24, 25-27, 28-29, 30-31, 32-37, 38-40, 41). J.
B. (1) potwierdził odczytane wyjaśnienia z tą zmianą, że A. G. (1) nie prosił go o odbarwianie paliwa. Nie wytłumaczył
jednak racjonalnie powodów zmiany i nie umiał wyjaśnić tego, dlaczego wówczas w ten sposób wyjaśnił. W tych
wyjaśnieniach składanych w postępowaniu przygotowawczym J. B. (1) podał, iż kierowcy przywożący i odbierający
olej mieli świadomość, iż jest on odbarwiany (k. 26). W toku rozprawy J. B. (1) zmienił swe stanowisko. Zeznał, że zna
J. K., który przywoził i odbierał olej, ale jego zdaniem nie miał on świadomości, iż jest on odbarwiany. Świadek podał
też istotną okoliczność dotyczącą odpowiedzialności J. K. mówiąc, iż przywoził on paliwo określane przez nich jako
„zielone”. Szerzej o tym mowa będzie w dalszej części uzasadnienia.
Zeznania J. B. (1) składane podczas rozprawy nie są szczere. Na takie określenie zasługują jego wyjaśnienia z
postępowania przygotowawczego. Wtedy nie miał powodów aby fałszywie pomawiać J. K., A. G. (1) czy M. P. (1).
Składał wyjaśnienia swobodnie i nie był w żaden sposób ograniczony w swych wypowiedziach. Przynajmniej nic
takiego nie wynika z protokołów i sam zainteresowany nic o tym nie mówi. W tej sytuacji dać wiarę należy jego
wcześniejszym wypowiedziom. To, że teraz zmienia opis zdarzeń i stara się wyeliminować z udziału w przestępstwie A.
G. (1) czy też J. K. wynika tylko i wyłącznie z chęci pomocy tym oskarżonym w uniknięciu odpowiedzialności. Innego
wytłumaczenia takiego stanu rzeczy po prostu nie ma.
Kolejny świadek słuchany podczas procesu A. M. (zeznania k. 5727-5727v) na temat działalności oskarżonych nie
umiał nic powiedzieć. On zajmował się tylko odbarwianiem oleju opałowego na bazach w W., O., K. i w U.. Nie
zna oskarżonych. Niemniej jednak z jego zeznań wynika ponad wszelką wątpliwość, że proceder odbarwiania oleju
opałowego miał miejsce. Potwierdził tym samym słowa J. B. (1), a to, że nie zna osobiście oskarżonych w tej sprawie
wynika z podrzędnej roli jaką pełnił.
Świadkowie Z. W. i S. W. to kierowcy wożący olej do baz, w których odbywało się jego odbarwianie. Z. W. nie zna
oskarżonych i na temat ich działalności nie potrafił nic powiedzieć. Przyznał tylko, że z bazy w U. woził odbarwiony
olej opałowy (zeznania Z. W. k. 5756v-5757). Z kolei S. W. pracował dla M. P. (1). Świadek ten przyznał, że zawoził olej
opałowy do baz, gdzie następowało jego odbarwienie. Stamtąd odbierał już olej odbarwiony i zawoził go do klientów.
Polecenia wydawał mu M. P. (1). W trakcie rozprawy S. W. podał, iż o tym, że był to odbarwiony olej opałowy dowiedział
się dopiero po fakcie. Tym słowom nie można dać wiary gdyż w postępowaniu przygotowawczym wyjaśniając wyraźnie
mówił o odbarwianiu oleju opałowego. Nie ukrywał tego, że brał w tym udział. Jego obecne słowa nie mogą więc być
uznane za wiarygodne. Podobnie jak i to, że nie wie, jaki był w tym udział M. P. (1). Wyjaśniając wcześniej podał, że
wydawał mu on polecenia. Mówił skąd, co i gdzie ma zawieźć. Zeznania S. W. przekonują o winie M. P. (1) i zgodne są
z wyjaśnieniami tego oskarżonego składanymi w postępowaniu przygotowawczym.
W toku rozprawy zeznania składał A. B. (1). W jego przypadku także zaszła konieczność odczytania jego wyjaśnień z
postępowania przygotowawczego. Właśnie wtedy mówił o swoim udziale w handlu odbarwionym olejem opałowym.
Podał, że współpracował wtedy z A. G. (1). Opisał szczegółowo na czym polegała ich działalność. W toku rozprawy A.
B. (1) zaprzeczył swym wcześniejszym słowom i oświadczył, że to, co mówił wcześniej na A. G. (1) zostało wymuszone.
Był pod presją i mówił tak tylko dlatego, żeby wyjść na wolność (zeznania A. B. (2) k. 5781v-5783). Słowom tym nie
można dać wiary. Zeznania A. B. (1) nie dotyczą wprawdzie okresu działalności A. G. (1) rozstrzyganego w tej sprawie,
gdyż współpraca pomiędzy nimi miała miejsce w 2005 r. Niemniej jednak zeznania te świadczą o tym, że A. G. (1)
zajmował się taką właśnie działalnością. Uczestniczył, a w zasadzie organizował już wcześniej grupę zajmującą się
odbarwianiem oleju opałowego. Z zeznań A. B. (1) wynika, że sprawa ta jest przedmiotem innego postępowania. Dodać
jeszcze należy, że zmiana wersji przez A. B. (1) i obecne zaprzeczenie temu, że A. G. (1) trudnił się odbarwianiem oleju
wynika także z obawy świadka przed osobą oskarżonego. Już w postępowaniu przygotowawczym A. B. (1) podał, że A.
G. (1) zastraszał go w związku z jego wyjaśnieniami (k. 15v).
Świadek R. K. w swych zeznaniach składanych podczas rozprawy potwierdził jedynie, że na polecenie J. K. woził olej
opałowy do bazy w U.. Nic stamtąd nie zabierał i nie miał świadomości, iż jest tam odbarwiany ten olej (k. 5783v-5784).
Jego zeznania nie mają większego znaczenia dla sprawy gdyż okoliczności, na które zeznawał, są bezsporne.
Świadkowie R. F. i M. G. (k. 5784-5784v) oraz M. R. (k. 5807) nie wnieśli do sprawy istotnych elementów i ich zeznania
w rozważaniach sądu zostały pominięte.
Istotnym, dla ustalenia odpowiedzialności oskarżonego A. G. (1), świadkiem był G. Z.. Z jego zeznań wynika, że w
okresie od maja 2006 r. do sierpnia 2006 r. kupował odbarwiony olej opałowy od A. G. (1). Olej ten kupował bez faktur
a należności płacił wpłacając pieniądze na konto firmy (...) (zeznania G. Z. k. 5807v-5808v).
Kolejny świadek to P. W. (zeznania k. 5844v-5845v). To on na swoją firmę wynajął w 2006 r. bazę paliw w W.. Tam
dokonywano odbarwiania oleju opałowego. Ten sam proceder był na kolejnych stacjach paliw tj. w O. i U.. Świadek
nie zna oskarżonych i podczas rozprawy nie rozpoznał obecnych w tym dniu J. K. i M. P. (1). Z osobą tego ostatniego
świadek mógł nie mieć styczności ale z J. K. miał i stwierdzenie świadka, iż nie przypomina sobie, aby znał tego pana
jest niewiarygodne. Poza tym od czasu ich działalności upłynęło już siedem lat i to mogło spowodować, iż świadek nie
rozpoznał J. K.. Wspomnieć należy, iż składając wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym P. W. podał, iż „J. z P.
przywiózł raz produkt o zabarwieniu zielonym”. Wszystkie okoliczności wskazują na to, że tym J. był właśnie oskarżony
J. K. (zamieszkały w K.), a nadto z zeznań J. B. (1) także wynikało, że J. K. przywoził „zielone” paliwo. Oczywiście sam
fakt przywożenia oleju przez J. K. nie jest kwestionowany. Zeznania P. W. potwierdzają, iż na wynajmowanych bazach
paliw dokonywano odbarwiania oleju opałowego.
P. U. został już skazany za współudział w przestępstwach zarzucanych w tej sprawie oskarżonym i obecnie występuje
w roli świadka. Jego zeznania są bardzo istotne dla ustalenia odpowiedzialności wszystkich oskarżonych, gdyż w
postępowaniu przygotowawczym P. U. opisał ich role w przestępczej działalności. W wyjaśnieniach składanych przez
P. U. przyznał się on do udziału w grupie zajmującej się odbarwianiem oleju opałowego. Wyjaśnił wtedy, iż wszystko
zaczęło się od momentu poznania A. G. (1). To on zaproponował współpracę w odbarwianiu oleju opałowego. Rolą
A. G. (1) było zorganizowanie zakupu i sprzedaży a rolą P. U. dopilnowanie wszystkiego, koordynacja pomiędzy
odbarwiającymi, klientami i A. G. (1). P. U. podał wtedy, iż cały odbarwiany olej opałowy brany był przez firmę (...).
Nadto A. G. (1) miał jakichś swoich klientów. Proceder miał miejsce w kilku bazach i trwał do 2008 r., przy czym A. G.
(1) na początku 2007 r. uciekł za granicę. Mimo to na jego firmy w dalszym ciągu kupowany był olej opałowy i z tego
tytułu A. G. (1) otrzymywał pewną część pieniędzy. W końcowej fazie działalności odbarwianie odbywało się na bazie
w U.. Jednym z kierowców był tam J. K., który przywoził olej opałowy i odbierał już odbarwiony. Dodatkowo przywoził
on ze swojego źródła olej zabarwiony na zielono. Było to paliwo dla celów żeglugowych. Z wyjaśnień tych w sposób
nie budzący wątpliwości wynikało, że A. G. (1), J. K. i M. P. (1) brali udział w odbarwianiu oleju opałowego i mieli tego
pełną świadomość (wyjaśnienia P. U. k. 71-73, 74-81, 82-84, 85-86, 87-89, 90-91, 92-95, 96-97, 103-106, 107).
Podczas rozprawy P. U. potwierdził treść odczytanych wyjaśnień z wyjątkiem tego, co dotyczyło osoby A. G. (1).
Wyjaśnił, iż wcześniej opisał udział w działalności przestępczej A. G. (1) z zemsty za to, że ten nie oddał mu pożyczonych
pieniędzy w kwocie ponad 100 000 zł. Dodał, że A. G. (1) i M. P. (1) w jakiś sposób handlowali, ale A. G. (1) nie brał
udziału w odbarwianiu oleju. P. U. potwierdził natomiast tę część wyjaśnień, która odnosiła się do osoby J. kruka i
M. P. (1) (zeznania P. U. k. 5988-5990v).
Zdaniem Sądu zeznania P. U. złożone podczas rozprawy w części dotyczącej A. G. (1) nie są wiarygodne. Przyznać
należy, iż podawany przez świadka powód obciążania A. G. (1) w swych wyjaśnieniach składanych w postępowaniu
przygotowawczym nie jest przekonujący. Jeśli rzeczywiście oskarżony nie oddał mu tych pieniędzy to tym bardziej
powinien on utrzymywać wersję o uczestnictwie A. G. (1) w przestępstwie. Tymczasem przez cały okres składania
wyjaśnień w postępowaniu przygotowawczym tj. od daty pierwszego przesłuchania (1.08.2008 r. k. 71) do daty
ostatniego przesłuchania (7.05.2010 r. k. 107), aż do dnia rozprawy (26.06.2015 r. k. 5987) P. U. nic nie mówił o
długu A. G. (1). Naturalną konsekwencją takiego stanu rzeczy byłoby dalsze utrzymywanie „fałszywego” pomówienia
z zemsty za brak zwrotu pieniędzy. P. U. stwierdził, iż „czas leczy rany” i dlatego wycofał się z tego, co powiedział
wcześniej (k. 5988v). Jest to po prostu niewiarygodne, nielogiczne i zaskakujące. Nie można temu dać wiary także i z
tego powodu, że w wyjaśnieniach składanych w postępowaniu przygotowawczym opisał on wzajemne relacje pomiędzy
A. G. (1) a M. P. (1), co do którego nie wycofał się ze swych wcześniejszych słów. Skoro tak, to potwierdzenie wersji w
części odnoszącej się do M. P. (1) kłóci się z wykluczeniem osoby A. G. (1). Jeśli bowiem M. P. (1) brał udział w tych
przestępstwach to siłą rzeczy musiał w tym także brać udział A. G. (1). Brak konsekwencji w zeznaniach P. U. czyni
je niewiarygodnymi.
Wyżej opisane zeznania świadków przekonują, iż wina oskarżonych nie budzi wątpliwości. Świadczą też o tym, że
wyjaśnienia jakie M. P. (1) złożył w toku postępowania przygotowawczego odpowiadały prawdzie. Zgodne one były
z tym, co wówczas podawał P. U. i J. B. (1). Podawany przez M. P. (1) powód złożenia takiej treści wyjaśnień jest
nielogiczny. Gdyby – jak twierdzi – złożył te wyjaśnienia tylko dlatego aby wyjść na wolność, to przecież przyznając
się do popełnienia zarzucanych mu czynów i opisując mechanizm działania narażał się bardziej na zastosowanie
surowych środków zapobiegawczych niż w sytuacji gdyby się nie przyznał. Zresztą M. P. (1) podawał wówczas tak dużo
szczegółów działalności, że niemożliwe jest, aby wymyślił to wszystko w celu polepszenia swojej sytuacji procesowej.
Z tych wszystkich względów Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom M. P. (1), A. G. (1) i J. K. złożonym podczas rozprawy.
Z wyjaśnień P. U. wynikało, że współpraca z J. K. miała miejsce po dniu 28 stycznia 2008 r. i trwała do końca lipca
2008 r. J. K. miał świadomość, że uczestniczy w grupie osób trudniących się odbarwianiem oleju opałowego. Nie było
to tylko świadczenie usług transportowych, jak stara się to przedstawić oskarżony. J. K. przywoził olej opałowy do
bazy w U. i odbierał stamtąd już odbarwiony olej. Transportował go dalej już jako olej napędowy. Miał tego pełną
świadomość. Mało tego. Przecież sam dostarczał do odbarwienia olej przeznaczony do celów żeglugowych, określany
przez nich jako „zielone”. Z zabezpieczonych treści rozmów pomiędzy P. U. a J. K. wynika wprost, że J. K. był członkiem
tej grupy, znał cele jej działania, wiedział, że kierowniczą rolę pełni P. U. (Załącznik nr 12 (...) z kontroli operacyjnej
o kryptonimie (...) i (...)). Z materiałów tych wynika też ilość dostarczonego przez J. K. paliwa określonego mianem
„zielone”. J. K. wiedział więc, że odbarwiony olej opałowy jest wprowadzany do obrotu na podstawie fikcyjnych faktur.
Działaniem swym wyczerpał dyspozycję art. 258§1 k.k.
Do U. J. K. przywoził olej opałowy osobiście oraz za pośrednictwem zatrudnionego przez niego kierowcy R. K.
(zeznania R. K. k. 5783v-5784). Z materiału dowodowego nie wynika, aby R. K. miał wiedzę na temat działalności
grupy. Zresztą on tylko zawoził olej opałowy, nie odbierał stamtąd oleju odbarwionego. Niemniej jednak kursy, jakie z
olejem opałowym wykonał R. K. obciążają J. K.. Łączna ilość przewiezionego przez nich oleju opałowego to 2 262 664
l (dokumentacja finansowo księgowa z firmy (...) – załączniki nr 6, 7, 8, 10). Oprócz tego z treści zarejestrowanych
rozmów z P. U. wynika, że J. K. dostarczył do odbarwienia 168 077 litrów oleju żeglugowego i z tego tytułu osiągnął
zysk w wysokości co najmniej 10 gr na litrze. Nadto J. K. co najmniej sześciokrotnie zawoził odbarwiony olej opałowy
klientom wskazanym przez P. U. i z tego tytułu otrzymał od niego za każdym razem po 1500 zł. Jego dochód z tej
działalności wyniósł więc co najmniej 16 807,70 zł plus 6 x 1500 = 9000 zł, co razem daję sumę 25 807,70 zł. Był to
tylko i wyłącznie jego zarobek. Działaniem swoim spowodował jednak straty dużo większe. Łączna ilość odbarwionego
z jego udziałem oleju wyniosła 2 430 741 litrów. Na etapie zakupu oleju opałowego został zapłacony podatek akcyzowy
ale w wysokości 232 zł za każde 1000 litrów. Tymczasem podatek ten wynieść powinien 1822 zł od każdych 1000
litrów, gdyż olej opałowy został przeznaczony do innych celów (art. 89 ust. 1 ówcześnie obowiązującej ustawy z dnia
23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym). Różnica wynosząca 1590 zł na każdych 1000 l stanowiła stratę Skarbu
Państwa. Łączna strata z tytułu nieuiszczenia podatku akcyzowego wyniosła więc 3 864 878,19 zł (1590 x 2 430 741 :
1000) co stanowi wielką wartość. Do tej kwoty należy doliczyć podatek VAT w wysokości 22% (na podstawie ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), gdyż o taką kwotę zwiększyłaby się podstawa opodatkowania
podatkiem VAT. Strata z tytułu podatku VAT wyniosła więc nie mniej niż 850 273,20 zł, co z kolei stanowi dużą
wartość. Działanie J. K. wyczerpało dyspozycję art. 54§1 k.k.s. w zb. z art. 73a§1 k.k.s. w zw. z art. 7§1 k.k.s. w zw. z
art. 6§2 k.k.s. w zw. z art. 37§1 pkt 1, 2 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38§2 k.k.s. Działał wspólnie i w porozumieniu z innymi
osobami w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego
zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej.
Przystępując do wymiaru kary dla J. K. Sąd uwzględnił jako okoliczność łagodzącą jego dotychczasową niekaralność
(dane o karalności k. 5961). Z drugiej strony do okoliczności obciążających zaliczono skalę przestępstwa, w którym brał
udział, współdziałanie z innymi osobami, wielokrotność zachowań i działanie z niskich pobudek tj. chęci osiągnięcia
korzyści majątkowej. Za czyn z art. 258§1 k.k. wymierzono karę roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności. Za czyn
z pkt XXII karę dwóch lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 500 stawek ustalając wysokość jednej stawki
na kwotę 50 zł. Orzeczono także środek karny w postaci zakazu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie
obrotu paliwami ciekłymi i komponentami paliw, produkcji paliw ciekłych na okres lat 5. Nadto na podstawie art.
33§1 k.k.s. orzeczono ściągnięcie równowartości korzyści majątkowej osiągniętej przez oskarżonego z popełnienia
przestępstwa w kwocie 25 807,70 zł. Jako karę łączną wymierzono karę dwóch lat i sześciu miesięcy pozbawienia
wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 4 sierpnia 2008 r. do dnia
14 listopada 2008 r. Tak orzeczona kara jest współmierna do stopnia winy i charakteru popełnionych przestępstw.
Oskarżony wspólnie z innymi osobami wykorzystał sposobność łatwego zarobienia pieniędzy i nie baczył na to, że
naraża na uszczerbek Skarb Państwa. Musi zdać sobie sprawę z nieopłacalności tego typu działania i dlatego właśnie
zdecydowano o potrzebie izolacji osoby oskarżonego. Wydając wyrok Sąd miał na uwadze także względy prewencji
generalnej. W odczuciu społecznym należy bowiem wyrobić przekonanie o tym, że sprawcy tego rodzaju czynów muszą
liczyć się z surową reakcją wymiary sprawiedliwości. Nie można pobłażliwie traktować takich zachowań, gdyż godzą
one w dobro ogółu. Narażają na straty słuszny interes Skarbu Państwa.
Przechodząc do oceny zachowania M. P. (1) należy jeszcze raz przypomnieć, iż jego wyjaśnienia z postępowania
przygotowawczego – którym w całości dano wiarę – nie nasuwają żadnych wątpliwości, co do jego roli w
przestępstwach. Te wyjaśnienia w powiązaniu z ówczesnymi wyjaśnianiami P. U., J. B. (1) przekonują o jego winie.
Przytoczyć jeszcze należy jedynie zeznania M. P. (3) i A. G. (2) (ujawnione podczas rozprawy k. 5784v) oraz S.
G. (k. 1233-1238, 1239-1245, 1246-1249, 4411-4416, 4417-4427), z których wynika, że faktury od firm (...) były
fikcyjne. Okoliczności te zresztą potwierdził w swych wcześniejszych wyjaśnieniach sam M. P. (1), dodając, że i faktury
wystawiane na Gospodarstwo (...) były fikcyjne.
Z wyjaśnień M. P. (1) składanych w postępowaniu przygotowawczym oraz z wyjaśnień P. U. i J. B. (1) ponad wszelką
wątpliwość wynika, iż M. P. (1) należał do grupy przestępczej, której celem było uzyskiwanie korzyści majątkowych
z nielegalnego procederu odbarwiania oleju opałowego i nieodprowadzania z tego tytułu należnych podatków.
Przedmiotem działalności tej grupy było też wprowadzanie do obrotu pieniędzy pochodzących z nielegalnych
transakcji, a cele te członkowie grupy uzyskiwali poprzez wystawianie, czy też posługiwanie się fikcyjnymi fakturami
zakupu i sprzedaży oleju opałowego bądź napędowego. O tym, że była to zorganizowana grupa przekonuje okoliczność,
iż pomiędzy jej członkami istniał podział zadań. Kto inny był odpowiedzialny za zakup oleju opałowego, kto inny
zajmował się logistyką, inne osoby odpowiedzialne były za odbarwianie i wreszcie inne zajmowały się sprzedażą
finalnego produktu. Grupa była zorganizowana i posiadała swoją strukturę. Osobą sprawującą nadzór, kierownictwo
był niewątpliwie A. G. (1). On zresztą był pomysłodawcą, inicjatorem powstania tej grupy. M. P. (1) z kolei pełnił
ważną funkcję osoby, która miała legalizować działania grupy. Zajmował się dokumentacyjnym „zgubieniem” oleju
opałowego i pozorował, że firma (...) także kupowała i sprzedawała olej napędowy. Jego działania miały na celu
ukrycie rzeczywistego stanu rzeczy, czyli tego, że kupowany olej opałowy poddawany jest procesowi odbarwienia i
sprzedawany jako olej napędowy.
W okresie od początku działalności grupy do marca 2007 r. za pośrednictwem firm (...).G. i (...) S.C. oraz za
pośrednictwem firmy (...) w firmach (...) sprawcy nabyli łącznie 5 879 186 litrów oleju opałowego. Został on poddany
obróbce tj. odbarwieniu i sprzedany jako olej napędowy, firma (...) oskarżonego M. P. (1) wystawiła sto osiemdziesiąt
cztery fikcyjne faktury sprzedaży 4 092 105 litrów oleju opałowego na firmy (...) i Gospodarstwo (...). Z wyjaśnień
M. P. (1) składanych w toku postępowania przygotowawczego wynikało, że jego zarobek wynosił 10 groszy od każdego
sprzedanego litra oleju. Sprzedając 4 092 105 litrów jego zarobek wyniósł więc nie mniej niż 409 210,50 zł. W tym
miejscu Sąd pragnie przyznać, iż powielił błąd prokuratora w zakresie matematycznego wyliczenia zysku oskarżonego.
W treści zarzutu XLIV zapisano bowiem kwotę zysku 408 860,50 zł, podczas gdy powinna ona być wyższa. Skoro
bowiem sprzedano 4 092 105 litrów to po podzieleniu tej ilości przez 10 otrzymamy kwotę 409 210,50 zł. Błąd ten nie
ma jednak większego znaczenia dla sprawy.
Zachowaniem opisanym w pkt XLIV aktu oskarżenia M. P. (1) wyczerpał dyspozycję art. 62§2 k.k.s. w zb. z art. 73a§1
k.k.s. w zb. z art. 54§1 k.k.s. w zw. z art. 7§1 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. w zw. z art. 37§1 pkt 2 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38§2
pkt 1 k.k.s. Polecił on bowiem pracownikom swojej firmy wystawienie nierzetelnych, fikcyjnych faktur sprzedaży oleju
opałowego, czym wyczerpał dyspozycję art. 62§2 k.k.s. Zmienił w użyciu przeznaczenie oleju opałowego i sprzedał go
jako olej napędowy, co wyczerpało dyspozycję art. 73a§1 k.k.s. i wreszcie nie ujawnił organom skarbowym prowadzenia
działalności polegającej na wytwarzaniu paliwa silnikowego, czym wyczerpał dyspozycję art. 54§1 k.k.s. Oskarżony
działał w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru. Działał w grupie przestępczej i z tego
procederu uczynił sobie stałe źródło dochodu. Stąd też w kwalifikacji prawnej tego czynu zamieszczono art. 6§2 k.k.,
art. 37§1 pkt 2 i 5 k.k.s.
M. P. (1) popełnił także inne przestępstwo. Przez to, że w dokumentacji finansowej jego firmy (...) użyto stu trzydziestu
dwóch faktur dokumentujących zakup oleju napędowego od firmy (...), która z kolei miała zakupić ten olej od firm
(...), a także jednej faktury zakupu oleju napędowego od firmy (...), co w rzeczywistości nie miało miejsca, wyczerpano
dyspozycję art. 62§2 k.k.s. i art. 76§2 k.k.s. Użycie tych nierzetelnych, fikcyjnych faktur, miało na celu wykazanie, że
firma (...) poniosła koszty związane z zakupem tego oleju napędowego, a co za tym idzie, uiściła od tych transakcji
podatek VAT. Tymczasem tych transakcji nie było i odliczony podatek VAT powinien zostać zapłacony przez firmę
(...). Ta więc użycie tych faktur spowodowało zaniechanie pobrania podatku VAT przez Urząd Skarbowy w wysokości 2
495 717,23 zł wynikającej z sumy odliczonego podatku VAT. Wyczerpało to dyspozycję art. 62§2 k.k.s. i art. 76§1 k.k.s.,
a ponieważ oskarżony działał w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w kwalifikacji
zastosowano art. 6§2 k.k. Podobnie jak i w kwalifikacji prawnej czynu z pkt XLIV zastosowano art. 37§1 pkt 2 i 5 k.k.
gdyż M. P. (1) działał w zorganizowanej grupie przestępczej i uczynił sobie z tego przestępstwa stałe źródło dochodu.
Niezależnie od wypełnienia dyspozycji przepisów kodeksu karnego skarbowego M. P. (1) swym zachowaniem naruszył
także normy prawa karnego tj. art. 299§5 k.k., art. 271§3 k.k. i art. 273 k.k. Podejmowane przez niego działania
polegające na polecaniu wystawiania i posługiwaniu się fikcyjnymi fakturami sprzedaży oleju opałowego oraz
działania polegające na posługiwaniu się fikcyjnymi fakturami zakupu oleju napędowego miały przecież na celu
ukrycie rzeczywistego pochodzenia pieniędzy uzyskanych z tytułu sprzedaży odbarwionego oleju opałowego i z tytułu
nieodprowadzenia należnego z tego tytułu podatku akcyzowego oraz VAT tj. 9 347 905,74 zł i 2 056 539,26 zł, co łącznie
daje kwotę 11 404 445,00 zł. Prowadzona przez (...) dokumentacja dotycząca zakupu oleju opałowego, jego sprzedaży,
zakupu i sprzedaży oleju napędowego była przecież fikcyjna. Wszystkie czynności miały na celu ukrycie, utrudnienie
wykrycia tego, że wpłacane na konta firmy pieniądze w rzeczywistości pochodzą od nabywców odbarwionego oleju
opałowego.
M. P. (1) nie był dotychczas karany (k. 5960). Jest to w zasadzie jedyna okoliczność łagodząca. Do okoliczności
obciążających zaliczono działanie z niskich pobudek tj. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Oskarżony działał
przez długi okres bo wynoszący blisko rok. Okolicznością obciążającą jest także duża ilość naruszonym norma prawa
karnego oraz prawa karnego skarbowego.
Za czyn z art. 258§1 k.k. wymierzono mu karę 2 lat pozbawienia wolności. Za czyn z pkt XLIV karę 2 lat i 6 miesięcy
pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 700 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na
kwotę 80 zł. Za ten czyn orzeczono także zakaz prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami
ciekłymi i komponentami paliw oraz zakaz produkcji paliw ciekłych na okres lat 5, bowiem oskarżony wykazał, że
tego typu działalność może być przez niego wykorzystana ponownie do popełnienia przestępstwa. Na podstawie
art. 33§1 k.k.s orzeczono środek karny w postaci ściągnięcia równowartości korzyści majątkowej, jaką oskarżony
osiągnął z tego przestępstwa. Rozstrzygnięcie to wzmocni wychowawcze oddziaływanie wyroku i umocni przekonanie
o nieopłacalności popełniania przestępstw.
Za czyn z pkt XLV także wymierzono karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 800
stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 zł, a za czyn z pkt XLVI karę 3 lat pozbawienia
wolności i grzywnę w wysokości 800 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 zł. Na
podstawie art. 8§2 i 3 k.k.s. ustalono, iż czyny z pkt XLIV i XLV oraz XLVI pozostają w zbiegu idealnym i zdecydowano,
iż wykonaniu podlegać będzie tylko kara najsurowsza tj. orzeczona za czyn z art. 299§5 k.k. Karę tę (pozbawienia
wolności) połączono z karą orzeczoną za czyn z art. 258§1 k.k. i jako łączną wymierzono karę 3 lat pozbawienia
wolności. Na poczet tej kary, na podstawie art. 63§1 k.k. zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia
7 października 2009 r. do dnia 11 grudnia 2009 r.
Tak orzeczona względem M. P. (1) kara spełni swe cele i sprawi, że więcej przestępstw on nie popełni.
A. G. (1) swych zachowaniem wypełnił dyspozycję art. 258§3 k.k. On założył grupę przestępczą i on pełnił w niej rolę
kierowniczą. Z wyjaśnień M. P. (1) oraz P. U. w sposób nie budzący wątpliwości wynika, że to A. G. (1) był inicjatorem,
głównym pomysłodawcą przedsięwzięcia i że to on nadzorował działalność grupy.
Oskarżony A. G. (1) wyczerpał także dyspozycję przestępstw z art. 9§1 k.k.s. w zw. z art. 62§2 k.k.s. w zb. z art. 73a§1
k.k.s. w zb. z art. 54§1 k.k.s. w zw. z art. 7§1 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. w zw. z art. 37§1 pkt 2 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38§2
pkt 1 k.k.s. Działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej,
w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej nie ujawnił
właściwym organom faktu zmiany przeznaczenia oleju opałowego i jego sprzedaży jako oleju napędowego. Nadto
polecał innym osobom posługiwanie się i wystawianie nierzetelnych faktur dokumentujących fikcyjne transakcje i z
tego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu. A. G. (1) na początku 2007 r. wyjechał za granicę, ale mimo tego
w dalszym ciągu uczestniczył w przestępczym procederze. Nie osiągał już jednak takich dochodów jak wcześniej. Z
wyjaśnień P. U. wynika, że otrzymywał pewne kwoty w zamian za to, że do zakupów w dalszym ciągu wykorzystywano
jego firmy. Tych dochodów nie da się jednak obecnie określić. Szacując dochód A. G. (1) oparto się na wyjaśnieniach
P. U., który podał, że już po wyjeździe A. G. (1) jego zysk na jednej odbarwionej beczce (cysternie) wynosił 3 500,00
zł (wspólnie z J. B. (2)). Ponieważ P. U. podał, że dla P. M., pracownika (...) i OKTAN E., płacił prowizję w wysokości
800 zł, podczas gdy A. G. (1) płacił mu tylko 400 zł można przyjąć, iż zysk A. G. (1) z jednej odbarwionej cysterny
wynosił 3 900,00 zł. Do czasu jego wyjazdu za granicę dokonano 151 zakupów oleju opałowego. Mnożąc ilość cystern
przez szacowany zysk z jednej cysterny otrzymano kwotę 588 900,00 zł. Taki co najmniej zysk osiągnął z przestępstwa
A. G. (1).
Za czyn z art. 258§3 k.k. wymierzono mu karę 3 lat pozbawienia wolności, a za czyn z pkt II karę 3 lat pozbawienia
wolności i grzywnę w wysokości 800 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 zł.
Jako karę łączną wymierzono 4 lata pozbawienia wolności. A. G. (1) nie był dotychczas karany (k. 5959). Jednak
skala przestępstw jakich się dopuścił, kierownicza rola, jaką w nich pełnił nakazywały surowe potraktowanie takiego
sprawcy. Osoba, która poprzez swoje działanie naraża na wielomilionowe straty Skarb Państwa nie może zasługiwać na
pobłażliwość. Tylko kara o charakterze bezwzględnym zadośćuczyni społecznemu poczuciu sprawiedliwości i sprawi,
że będzie ona przestrogą dla innych, chcących w podobny nielegalny sposób się wzbogacić.
Za czyn z pkt II na podstawie art. 34§2 k.k.s. orzeczono zakaz prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie
obrotu paliwami ciekłymi i komponentami paliw oraz produkcji paliw ciekłych na okres lat 5. A. G. (1) nie może takiej
działalności prowadzić, gdyż wykazał, iż może ona być wykorzystana do popełniania przestępstw skarbowych.
Na podstawie art. 33§1 k.k.s. orzeczono środek karny przepadku równowartości korzyści majątkowej, jaką osiągnął
on z tego przestępstwa.
Wobec wszystkich oskarżonych orzeczono kary bezwzględne pozbawienia wolności oraz grzywny, a nadto orzeczono
przepadek osiągniętych korzyści majątkowych. Dolegliwości finansowe wobec każdego z nich będą odczuwalne. W
tej sytuacji Sąd uznał za zasadne zwolnienie ich od kosztów sądowych, a wydatkami postępowania obciążono Skarb
Państwa.