28 listopada - 5 grudnia 2013
Transkrypt
28 listopada - 5 grudnia 2013
Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu 29 listopada – 5 grudnia 2013 r. PRZEGLĄD PRASY Akcjonariusz SKA uzyskuje przychód w momencie wypłaty Dziennik Gazeta Prawna 2013-11-29 Magdalena Majkowska Minister Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. wydał interpretację ogólną (nr DD5/033/1/13/KSM/RD-122180/13) w sprawie określenia momentu powstania przychodu w związku z otrzymaniem dywidendy przez akcjonariusza SKA będącego osobą fizyczną. Minister Finansów wskazał, że przychód akcjonariusza SKA jest przychodem z działalności gospodarczej i powstaje w dniu wypłaty dywidendy. Tym samym nieaktualna staje się interpretacja Ministra Finansów z dnia 11 maja 2012 r. (nr DD5/033/1/12/KSM/DD-125), w której Minister stwierdził, że przychód powstaje już w momencie podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy. Wątpliwości w tej kwestii pojawiły się po uchwale NSA z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. akt II FPS 1/11), w której sąd uznał, że przychód z tytułu wypłaty dywidendy na rzecz akcjonariuszy - osób prawnych, powstaje w dniu otrzymania dywidendy. Następnie rozpoczęły się dyskusje, czy powyższa uchwała powinna znaleźć zastosowanie również w przypadku otrzymania dywidendy przez akcjonariuszy SKA będących osobami fizycznymi. Zgodnie z uchwałą NSA z dnia 20 maja 2013 r. (sygn. akt II FPS 6/12), przychód z tytułu wypłaty dywidendy osobom fizycznym powinien powstać na takich samych zasadach jak w przypadku osób prawnych tj. w dniu wypłaty dywidendy. Komentowana interpretacja ogólna Ministra Finansów w pełni potwierdza pogląd wyrażony w uchwale NSA z dnia 20 maja 2013 r. Obiad biznesowy jest kosztem podatkowym Dziennik Gazeta Prawna 2013-11-29 Agnieszka Pokojska W dniu 25 listopada 2013 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną (nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521), w której rozstrzygnął spór w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatników wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów podawanych podczas spotkań biznesowych. W praktyce, odpowiednia kwalifikacją tego typu wydatków nastręcza podatnikom wiele wątpliwości. Również orzecznictwo sądów administracyjnych nie jest w tym zakresie jednolite. W wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. (sygn. akt II FSK 702/11) NSA stwierdził, iż każdy przypadek należy badać indywidulanie. Na podstawie tego wyroku Minister Finansów wydał komentowaną interpretację. Minister Finansów wskazał, że dany wydatek można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że został on poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W związku z powyższym, przykładowo wydatki na obiady dla rodziny lub znajomych podatnika nie będą kosztem podatkowym. Natomiast, za koszt podatkowy podatnik może uznać wydatki poniesione na drobny poczęstunek (ciastka, kanapki, kawa, herbata), jak również na posiłki (obiady, lunche). Ponadto, przy kwalifikacji tego typu wydatków nie powinno mieć znaczenia miejsce podawania poczęstunku, a także jego wystawność czy okazałość. Minister Finansów wskazuje bowiem, że nie można wskazać jednakowego miernika dla poziomu okazałości i wytworności dla wszystkich przedsiębiorców działających na rynku. Jednakże kosztem reprezentacji nadal będą wydatki, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie dobrego wizerunku podatnika, czy też pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Albania | Austria | Bułgaria | Chorwacja | Czechy | Polska | Rumunia | Serbia | Słowacja | Słowenia | Węgry Czynsz najmu samochodu jest kosztem uzyskania przychodów Dziennik Gazeta Prawna 2013-12-02 Łukasz Zalewski W wyroku z dnia 23 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Ol 524/13), WSA w Olsztynie stwierdził, że czynsz najmu samochodów może stanowić koszt uzyskania przychodów i nie podlega ograniczeniom, o których mowa w art. 16 ust 1 pkt 51 UPDOP. Niniejsza sprawa dotyczyła spółki, która w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zawiera umowy najmu i dzierżawy samochodów osobowych. Spółka złożyła wniosek o potwierdzenie w interpretacji indywidualnej stanowiska, iż całość czynszu za wynajem samochodów osobowych może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów bez uwzględnienia limitu wynikającego z tzw. kilometrówki. W orzecznictwie sądów administracyjnych funkcjonują dwa rozbieżne stanowiska. Pierwsze wskazuje, że ograniczenia wynikające z kilometrówki odnoszą się do wszelkich wydatków związanych z używaniem samochodów osobowych do celów działalności gospodarczej, w tym również dotyczą one przedmiotowego czynszu za najem samochodów. Wyrokiem z dnia 23 października 2013 r. WSA w Olsztynie wpisał się w linię orzeczniczą reprezentującą drugie podejście, zgodnie z którym czynsz za wynajem samochodu nie podlega ograniczeniom wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 51 UPDOP, albowiem nie stanowi kosztu o charakterze eksploatacyjnym. Bez zaliczki i różnych stawek Rzeczpospolita 2013-12-03 Przemysław Wojtasik Z inicjatywy Kancelarii Prezydenta RP zorganizowane zostało seminarium „System obciążeń podatkowych wobec MŚP”. Powyższe seminarium było jednym ze spotkań mających na celu publikację zielonej księgi dotyczącej ładu gospodarczego dla MŚP w połowie przyszłego roku. Podczas spotkania, doradca prezydenta stwierdził, iż podatki w Polsce są niższe od średniej unijnej, przy czym potrzebne jest uproszczenie rozliczeń. Co więcej, z ekonomicznego punktu widzenia należałoby przesunąć ciężar obciążenia z pracy na konsumpcję lub majątek. Zdaniem Wojciecha Sztuby, partnera zarządzającego w TPA Horwath, należy zrezygnować z kosztownego wyliczania miesięcznych zaliczek na PDOF i PDOP oraz amortyzację podatkową zbliżyć do bilansowej, gdyż podwójne tabele amortyzacyjne stanowią specjalność polskiej gospodarki utrudniającej życie firmom. Kolejnym postulatem eksperta była m.in. zmiana zasad naliczania podatku od nieruchomości. Przykładowo w Niemczech, w odróżnieniu od Polski, najbardziej obciążane są nieruchomości niezwiązane z działalnością gospodarczą, gdyż nie wpływają na zysk obciążany podatkiem dochodowym. Ponadto, w trakcie dyskusji rozważono uproszczenie zasad rozliczania samochodów osobowych, odstąpienie od opodatkowania nieodpłatnych świadczeń oraz wprowadzenie jednej stawki VAT, która byłaby prostsza, tańsza i nie powodowała nadużyć. Fiskus nie może wychodzić poza ustawę Rzeczpospolita 2013-12-03 Aleksandra Tarka WSA w Poznaniu, w wyroku z 30 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 388/13), orzekł, iż przychodem z nieodpłatnych świadczeń może być wyłącznie wartość, którą podatnik uzyskał w formie nieodpłatnych usług lub umożliwienia mu korzystania ze składników cudzego majątku bez żadnego wynagrodzenia. Kanwą sporu była interpretacja indywidualna. W omawianej sprawie, podatnik zamierzał nabyć od komandytariuszy, w drodze przeniesienia, ogół ich praw i obowiązków w spółce komandytowej. Przy czym, ustalona cena sprzedaży mogła okazać się niższa niż wartość przenoszonych praw i obowiązków wyliczona przez biegłego. Wnioskodawca powziął wątpliwość czy różnica w cenie spowoduje ewentualną konieczność zapłaty podatku dochodowego przez nabywcę, a jeżeli tak to według jakiej stawki podatkowej. Zdaniem fiskusa, po stronie podatnika powstanie przychód z tytułu częściowo odpłatnych świadczeń w postaci różnicy pomiędzy wartością praw i obowiązków w spółce komandytowej ustaloną zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o PDOF a ceną. Przedmiotowy dochód będzie opodatkowany zgodnie ze skalą podatkową. Sprawa trafiła na wokandę. WSA w Poznaniu przyznał rację podatnikowi zwracając uwagę na wypracowaną w orzecznictwie definicję nieodpłatnego świadczenia. Zdaniem sądu I instancji, w rozumieniu ustawy o PDOF, źródłem „innych nieodpłatnych świadczeń” mogą być wyłącznie bezpłatne usługi bądź bezpłatne udostępnianie określonych przez ustawodawcę rzeczy lub praw. W konsekwencji, nie można rozszerzać katalogu źródła przychodu z innych nieodpłatnych świadczeń o nieodpłatne nabycie rzeczy lub praw. W opinii WSA w Poznaniu, korzyści majątkowe uzyskane wskutek bezpłatnego otrzymania rzeczy lub praw nie mogą podlegać opodatkowaniu poprzez domniemanie. Podatnik musi mieć szansę na szybką reakcję Rzeczpospolita 2013-12-03 Aleksandra Tarka NSA, w wyroku z 28 listopada 2013 r. (sygn. akt II FSK 2989/11), orzekł, iż nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji stanowi odrębne postępowanie i w konsekwencji, można skarżyć je osobno. W przedmiotowej sprawie, naczelnik urzędu skarbowego wydał postanowienie o nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności własnej decyzji wymiarowej. Nadanie klauzuli było w pełni uzasadnione, gdyż do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego pozostało mniej niż dwa miesiące. W opinii spółki, postanowienie o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności dotyczy przedawnionego zobowiązania i zostało wydane przez organ nieuprawniony, gdyż postępowanie związane z natychmiastową wykonalnością nie ma nic wspólnego z wymiarowym podatkiem. Sprawa trafiła na wokandę. WSA w Warszawie przyznał rację organowi podatkowemu stwierdzając, iż nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności jest postępowaniem wpadkowym w ramach tzw. postępowania podatkowego. Spółka złożyła skargę kasacyjną, która została uwzględniona. W opinii NSA, nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności następuje w oderwaniu od postępowania odwoławczego, gdyż przemawia za tym wykładnia systemowa, rodzaj wydawanego rozstrzygnięcia oraz możliwość jego szybkiego zaskarżenia. Cesja praw i obowiązków może utrudnić rozliczenia podatku od towarów i usług Dziennik Gazeta Prawna 2013-12-04 Mariusz Szulc W wyroku z dnia 5 listopada 2013 r. (sygn. akt I SA/Kr 1152/13), WSA w Krakowie orzekł, iż podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania, w sytuacji gdy faktura korygująca zostanie wysłana do osoby, która przestała być stroną umowy w wyniku dokonania cesji. W przedmiotowej sprawie, podatniczka zawarła przedwstępną umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego. Nabywca wpłacił zaliczkę, a podatniczka wystawiła fakturę zaliczkową. Jednakże nabywca scedował prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej na inną osobę, która miała zapłacić resztę ceny. Zgodnie z zawartą umową, podatniczka nie zwróciła pierwotnemu nabywcy kwoty zaliczki, wystawiła natomiast fakturę korygującą z adnotacją: „zaliczka ze skutkiem zadatku – zatrzymanie zadatku tytułem odszkodowania w związku z niezawarciem umowy”. Po tym jak podatniczka dostała potwierdzenie otrzymania przez nabywcę faktury korygującej, obniżyła podstawę opodatkowania podatku VAT. Pierwotny nabywca jednak odesłał fakturę korygującą wskazując, że nie jest on właściwym adresatem, albowiem scedował on swoje prawa wynikające z umowy przedwstępnej na inną osobę. W niniejszej sprawie podatniczka chciała uzyskać odpowiedź na pytanie, czy prawidłowo wystawiła fakturę korygującą i obniżyła podstawę opodatkowania. Zarówno Minister Finansów jak również Sąd wskazał, że podatniczka postąpiła nieprawidłowo. Skoro faktura korygująca nie została skierowana do właściwego adresata tj. do strony umowy, to nie mogła też zostać uznana za skuteczną. W konsekwencji podatniczka nie mogła obniżyć podstawy opodatkowania. Jest podatek za tablice reklamowe Rzeczpospolita 2013-12-04 Z wyroków WSA w Warszawie z 3 grudnia 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 1468/13 i III SA/Wa 1469/13) wynika, iż obowiązek uiszczenia gminie daniny od posiadania lub własności urządzeń reklamowych nie jest uzależniony od ich trwałego związania z gruntem. W omawianej sprawie, Prezydent Warszawy zdecydowała, iż spółka zobowiązana jest do zapłaty podatku od tablic reklamowych wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej. W odwołaniu do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, spółka wskazała, iż zgodnie z ustawową definicją, budowlę stanowi każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury. W opinii podatnika, „wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe” są wyłącznym przykładem uzależnienia uznania obiektu za budowlę od jego związania z gruntem. Zdaniem SKO, wyliczenie obiektów uznawanych za budowle ma charakter przykładowy, a generalnego wymagania ich związku z gruntem nie ma. W skardze do sądu administracyjnego, podatnik podniósł, iż w sytuacji gdyby uznać tablice za budowle związane z gruntem należałoby sprawdzić, kto jest właścicielem działek, bo byłby on także właścicielem tablic. WSA w Warszawie, rozstrzygając spór uznał, iż „trwałe związanie z gruntem” należy rozumieć w ujęciu technicznym. W konsekwencji, sąd przyznał rację organom podatkowym. PRZEGLĄD ORZECZNICTWA Wyrok NSA z 27 listopada 2013 r. (II FSK 27/12) Jeżeli przedmiotem indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) jest regulacja prawa podatkowego, która odwołuje się do przepisów prawa pracy, ocena możliwości stosowania i wykładnia interpretowanej normy podatkowej przepisy te powinna uwzględniać i obejmować. Wyrok NSA z 23 października 2013 r. (II FSK 555/13) Organy podatkowe związane są dokonanymi wpisami do KRS i nie mogą dokonywać odmiennych ustaleń faktycznych, a także samodzielnie prowadzić przeciwdowodów z art. 194 § 3 Ordynacji podatkowej na okoliczności wynikające z rejestru przedsiębiorców. Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: [email protected]. Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności. NASI EKSPERCI Krzysztof Kaczmarek Partner zarządzający tel.: +48 22 44 00 200 tel.: +48 61 63 00 500 [email protected] Wojciech Sztuba Partner zarządzający tel.: +48 22 44 00 200 tel.: +48 61 63 00 500 [email protected] Małgorzata Dankowska Partner tel.: +48 22 44 00 273 [email protected] Damian Kubiś Partner tel.: +48 61 63 00 500 [email protected] Tomasz Ożdziński Partner tel.: +48 22 44 00 265 tel.: +48 668 233 868 [email protected] KONTAKT [email protected] www.tpa-horwath.pl ul. Murawa 12-18 61-655 Poznań Tel.: +48 61 63 00 500 Fax: +48 61 63 00 502 ul. Grójecka 5 02-019 Warszawa Tel.: +48 22 44 00 200 Fax: +48 22 44 00 201 al. Korfantego 141 B 40-154 Katowice Tel: +48 32 73 20 000 Fax: +48 32 73 20 002