29 stycznia 2015 r.

Przegląd prasowych informacji podatkowych
z okresu 23 – 29 stycznia 2015 r.
Jak ustalić próg wartości transakcji w grupie
Rzeczpospolita, 2015-01-26
Michał Brągiel
Naczelny Sąd Administracyjny w dość kontrowersyjnym wyroku z dnia 17 grudnia 2014 roku (sygn. akt II FSK 2849/12) uznał, że
obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej w zakresie cen transferowych dla transakcji usługowych zachodzi, gdy całkowita
wartość tych transakcji z danym podmiotem powiązanym przekracza równowartość 30 tysięcy euro. Wspomniany wyrok podtrzymuje
wcześniejsze orzeczenie WSA w Warszawie, który uznał, że transakcje usługowe, choćby dotyczyły różnych usług, są świadczeniem
tego samego rodzaju, a przy ustalaniu progu ich wartość musi zostać zsumowana. Sprawę wnioskiem o wydanie interpretacji
indywidualnej zainicjował podatnik, który zawierał z krajowymi i zagranicznymi podmiotami powiązanymi umowy, które dotyczyły
zarówno usług dystrybucji oraz sprzedaży paliwa, jak i wynajmu nieruchomości. W ocenie Wnioskodawcy, transakcje różnego typu,
obejmujące różne świadczenia nie powinny być sumowane. Z takim poglądem nie zgodził się zarówno Minister Finansów, jak i sąd.
Ekspert wskazuje, iż zaprezentowane przez NSA podejście dzieli transakcje na tylko dwa rodzaje: transakcje niematerialne (łącznie z
usługowymi) oraz towarowe, co odchodzi od wcześniejszej linii orzeczniczej oraz wytycznych OECD i projektu BEPS OECD
dotyczącego zwalczania unikania opodatkowania i transferu dochodów.
Kiedy pożyczki na rozwój są pomocniczą działalnością finansową
Rzeczpospolita, 2015-01-26
Radosław Nowak
Według wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 listopada 2014 roku (sygn. akt I SA/Kr 1480/14) odsetki
od pożyczek udzielonych powiązanym podmiotom zagranicznym w sytuacji nadpłynności finansowej spółki nie muszą być
uwzględniane w kalkulacji współczynnika sprzedaży, gdyż stanowią one działalność pomocniczą. Sprawa dotyczyła spółki, która
udzieliła kilkunastu znacznych i podlegających oprocentowaniu pożyczek na rzecz zagranicznych podmiotów powiązanych. Następnie
zapytała ona organ podatkowy, czy udzielone pożyczki mogą być uznane za pomocniczą transakcję finansową oraz czy odsetki od
nich mogą być wyłączone z kalkulacji współczynnika VAT. W wydanej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej odrzucił argumentację
spółki, że same pożyczki, udzielone za środki pochodzące z nadpłynności finansowej, nie są dalszym rozwinięciem jej działalności
podstawowej, a jedynie inwestycją w rozwój podmiotów zagranicznych. WSA w Krakowie uznał jednak, że organ mylił się zarówno w
kwestii materialnego prawa podatkowego poprzez nieprawidłowe podejście do zagadnienia transakcji pomocniczych, jak i wykładni
powołanych we wniosku o interpretację wyroków TSUE (Regie Dauphinoise C-306/94 i EDM C-77/01).
Albania | Austria | Bułgaria | Chorwacja | Czechy | Polska | Rumunia | Serbia | Słowacja | Słowenia | Węgry
Powrót pracownika do domu ze 100 proc. VAT
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-01-26
Agnieszka Pokojska
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w uzasadnieniu ustnym do wyroku z dnia 25 stycznia 2015 r. (sygn. I SA/Kr 1834/14)
wskazał, że jeśli spółka podejmie odpowiednie środki uniemożliwiające użycie samochodów do celów niezwiązanych z działalnością
gospodarczą, będzie jej przysługiwało pełne odliczenie podatku naliczonego od zakupionych pojazdów oraz wydatków
eksploatacyjnych. Wyrok WSA może stanowić punkt zwrotny w niekorzystnej linii interpretacyjnej Ministra Finansów, zgodnie z którą
nawet jeden przejazd w celach prywatnych mógł wykluczyć pełne prawo do odliczenia VAT. Zyskać mogą przedsiębiorcy prowadzący
firmę w miejscu zamieszkania, posiadający jeden samochód, którzy według fiskusa nie mogli obiektywnie zagwarantować jego
używania wyłącznie do celów służbowych, oraz handlowcy, którzy musieli po wykonanej pracy każdorazowo odstawiać samochód na
firmowy parking.
Obowiązek parkowania pod domem bez podatku
Rzeczpospolita, 2015-01-27
Mateusz Maj
W odpowiedzi na pytanie „Rzeczpospolitej” Ministerstwo Finansów uznało, iż wprowadzenie od 1 stycznia 2015 roku przepisów
dotyczących określania przychodu z tytułu wykorzystywania przez pracowników samochodu służbowego dla celów prywatnych w
wartościach zryczałtowanych (400 zł lub 250 zł) nie uchyla automatycznie wszystkich wydanych wcześniej interpretacji indywidualnych
dotyczących ustalania przychodu. Pozostają więc w mocy interpretacje, według których parkowanie samochodu służbowego pod
domem pracowników nie jest ich przychodem w przypadku, kiedy wykorzystują oni samochody do wykonywania zadań służbowych, a
parkowanie pod domem pracownika jest z różnych powodów bardziej opłacalne lub sensowniejsze. Jak zauważa ekspert, podejście to
jest o wiele mniej restrykcyjne, niż w przypadku odliczania VAT, gdzie sama tylko teoretyczna możliwość użytku do celów prywatnych
ma swoje konsekwencje podatkowe.
Sprzedaż poza granicami Polski to nie eksport
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-01-27
Katarzyna Rosik
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 23 stycznia 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 344/14) uchylił zaskarżoną
decyzję organu podatkowego, dotyczącą wykluczenia z 0 proc. stawki VAT polskiej spółki handlującej wyrobami akcyzowymi na
Białorusi. Organ zarzucał spółce brak dokumentów potwierdzających wywóz wyrobów poza terytorium UE, tymczasem spółka
utrzymywała, że to nie ona dokonywała wywozu towarów, a odkupowała je już na miejscu i dokonywała nimi dalszego obrotu na
terytorium Białorusi, w związku z czym nie była objęta polskimi przepisami, powołując się przy tym na wydaną w jej sprawie
interpretację indywidualną. W wydanym wyroku sąd przychylił się do stanowiska spółki, wyjaśniając przy tym, że brak posiadania przez
spółkę dokumentów, o których mowa w art. 41 u. 6 ustawy o VAT nie wyklucza zastosowania stawki 0 proc., gdyż zgodnie z art. 1 80
ordynacji podatkowej dowodem może być wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W
tym przypadku były to okoliczności faktyczne.
Najważniejsza jest sentencja interpretacji podatkowej
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-01-27
Łukasz Zalewski
Zgodnie z wyrokiem WSA w Poznaniu z dnia 18 grudnia 2014 r. (sygn. akt I SA/Po 779/14) zakres ochrony prawnej, z której korzysta
podmiot stosujący się do interpretacji indywidualnej wynika z sentencji interpretacji, a nie z jej uzasadnienia. Sprawa dotyczyła
podatnika wytwarzającego produkty w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, który zadał organowi podatkowemu pytanie, czy nowo
wprowadzony do produkcji wyrób będzie również objęty zwolnieniem. Dyrektor Izby Skarbowej w sentencji interpretacji uznał
stanowisko podatnika za prawidłowe, zaznaczając w uzasadnieniu, że zwolnienie obejmie nowy produkt po spełnieniu warunków
określonych w zezwoleniu strefowym (dotyczących określonego poziomu inwestycji i zatrudnienia). Organ dodał przy tym, że
interpretacja dotyczy wyłącznie momentu uzyskania zwolnienia. Spółka pomimo, że zgodziła się z interpretacją, zaskarżyła ją jako w
nieuzasadniony sposób zawężoną, co rodziło zastrzeżenia, w jakim stopniu zapewni ona podatnikowi ochronę prawną. WSA oddalił
skargę, argumentując, że skoro organ podatkowy w ogóle nie musi uzasadniać swojego stanowiska, jeśli zgadza się ze stanowiskiem
wnioskodawcy, treść uzasadnienia nie może przesądzać o wadliwości interpretacji.
Wydatki remontowe: Prawo podatkowe nie jest tożsame z bilansowym
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-01-28
Jolanta Rajewska
NSA w wyroku z dnia 26 listopada 2014 r. (sygn. akt II FSK 115/13) po raz kolejny podkreślił autonomiczność prawa podatkowego w
odniesieniu do prawa bilansowego. W analizowanej sprawie, spółka, która przechodząc na Międzynarodowe Standardy
Sprawozdawczości Finansowej zmieniła dotychczasowy, jednorodny dla celów podatkowych i rachunkowych, sposób ujmowania
wydatków na remonty jako koszt (w dacie poniesienia), zapytała czy prawidłowym jest dalsze ujmowanie wydatków remontowych dla
celów podatkowych jako koszt pośredni i jednoczesne rozliczanie ich w czasie dla celów rachunkowych. Organ podatkowy uznał
stanowisko spółki za nieprawidłowe argumentując, że wydatek jest kosztem podatkowym wtedy, kiedy zostanie uznany za koszt w
świetle przepisów o rachunkowości. Zarówno WSA jak i NSA wskazały na nieprawidłowość stanowiska organów podatkowych
wyjaśniając, że moment ujęcia wydatku dla celów bilansowych nie decyduje o momencie uznania go jako kosztu w ujęciu podatkowym.
Gdy firma ogranicza stratę, chroni przychód
Rzeczpospolita, 2015-01-29
Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 stycznia 2015 roku (sygn. akt II FSK 3116/12) opłata za rozwiązanie
umowy z kontrahentem będąca następstwem porozumienia stron w przypadku, gdy takie wyjście wynika ze względów ekonomicznych,
może być dla podatnika kosztem uzyskania przychodu. Spór dotyczył spółki, która w celu udostępniania swoim klientom filmów na
żądanie, zawarła kosztowne umowy licencyjne ze studiami filmowymi, które w przeciwieństwie do oczekiwań, przynosiły spółce straty.
W tej sytuacji spółka postanowiła odstąpić od zawartych umów. We wniosku o interpretację spółka zapytała, czy ma możliwość
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z odstąpieniem od przedmiotowych umów, zaznaczając w swojej
argumentacji, że działała celem zabezpieczenia źródła przychodu i że takie rozwiązanie było korzystniejsze od jednostronnego
zerwania umowy. Organ podatkowy nie zgodził się z takim stanowiskiem. Rację przyznał jednak WSA w Warszawie, według którego
decyzja spółki była racjonalna i, co więcej, podjęta po tym, jak pierwotnie założone okoliczności się zmieniły. NSA podkreślił, że
czynności podatnika miały na celu minimalizację strat i tym samym opłaty za rozwiązanie umów mogą zostać zaliczone do kosztów
uzyskania przychodów.
PRZEGLĄD ORZECZNICTWA
Wyrok WSA w Poznaniu z 18 grudnia 2014 r. (sygn. akt I SA/Po 779/14) W uzasadnieniu interpretacji indywidualnej przepisów prawa
podatkowego uznającej stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe w całości organ podatkowy nie jest upoważniony do ograniczenia
zakresu interpretacji, ani do doprecyzowania jej przedmiotu. W świetle art. 14c § 1 zdanie pierwsze Ordynacji podatkowej interpretacja
indywidualna zawiera, w szczególności ocenę stanowiska wnioskodawcy. Uznając zatem stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe
organ aprobuje to stanowisko w pełni w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz
sformułowanego pytania.
Wyrok NSA z 14 stycznia 2015 r. (sygn. akt II FSK 3026/12) Ponoszone przez podatnika koszty czynszu z tytułu dzierżawy
samochodu osobowego, jako niemieszczące się w pojęciu "kosztów używania", o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy z dnia
15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej "u.p.d.o.p."), powinny być
kwalifikowane na zasadach ogólnych określonych w art. 15 ust. 1 tej ustawy, z wyłączeniem limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 51
u.p.d.o.p.
Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: [email protected]. Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie
należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności.
NASI EKSPERCI
Krzysztof Kaczmarek
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Wojciech Sztuba
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Małgorzata Dankowska
Partner
tel.: +48 22 64 79 700
[email protected]
Damian Kubiś
Partner
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
TPA Horwath
Członek Crowe Horwath International
[email protected]
www.tpa-horwath.pl
ul. Murawa 12-18
61-655 Poznań
Tel.: +48 61 63 00 500
Fax: +48 61 63 00 532
ul. Przyokopowa 33
01-208 Warszawa
Tel.: +48 22 64 79 700
Fax: +48 22 64 79 701
al. Korfantego 141 B
40-154 Katowice
Tel: +48 32 73 20 000
Fax: +48 32 73 20 002