Historia Fankfurtu nad Odrą

Artykuł \ Historia Fankfurtu nad Odrą
Frankfurt nad Odrą zawdzięcza rzece Odrze swe powstanie w XIII. wieku. Decydujące dla powstania osady było
położenie geograficzne i fakt, że rzeka w tym miejscu była wyjątkowo wąska. Dolina Odry zwęża się
mianowicie do szerokości zaledwie dwóch kilometrów. Przewężenie Frankfurckie stanowiło dla intensywnego ruchu
towarowego w Średniowieczu najbardziej korzystne miejsce przeprawy przez Odrę w północnych Niemczech.
Akta z 12. i 14. lipca 1253 roku nadały Frankfurtowi prawa miejskie. Zaraz później powstał pierwszy most na Odrze.
Mieszkańcy miasta zabezpieczyli przed przepływającą rzeką obszar od wschodniego krańca mostu poprzez wał.
Poniżej mostu na Odrze leżało „drzewo”, za pomocą którego mieszkańcy Frankfurtu blokowali przejazd statków.
W górę rzeki Odra żegluga stawała się niemożliwa i dalszy transport odbywał się drogą lądową. Przed dalszym
transportem towar, który docierał tutaj, niezależnie czy drogą lądową czy wodną, musiał być składowany. Młode miasto
posiadało w połączeniu z tzw. przymusem ulicznym także tzw. prawo składu, które zmuszało kupców do postoju
we Frankfurcie na „trzy słoneczne dni“ i zaoferowania na miejscu swojego towaru. Nie tylko korzystny towar, ale i
przychody z ceł i wydatki podróżujących kupców zostawały we Frankfurcie. Miasto, które w niedługim czasie
władało żeglugą na Odrze - stąd aż po Szczecin - stało się wiodącym miastem handlowym środkowej Odry.
Mimo, że żegluga na Odrze była wcześnie wzmiankowana – w roku 1211 statki Klasztoru Lubuskiego płynęły
dwa razy w roku do Lubuszu, aby sprowadzić sól – Odra przez długi okres czasu była war nieprzyjazna dla statków
. Po tzw.„skorupkach“, pierwszych statkach na Odrze z niewielkim zanurzeniem, pojawiły się barki odrzańskie,
mniejsze żaglówki. W górę rzeki sporo holowano. Jednak łodzie napotykały na jazy, młyny rzeczne, pnie drzew i ławice
piaskowe rzeki, która się ciągle zmieniała. Częste zmiany biegu Odry oraz ciągle nawracające powodzie w dużym stopniu
ukształtowały losy Frankfurtu.
W połowie XIX. wieku żaglówki zostały zastąpione przez parostatki. Dzięki połączeniu statkami parowymi Szczecina i
Frankfurtu zrealizowanemu przez "Preussische Seehandlung/Pruskie Towarzystwo Morskie", kołowce także cumowały we
Frankfurcie. Wiele frankfurckich parowców wykorzystano na Odrze do transportu osób i towaru.
Poważne zwiększenie pojemności ładunków, które około roku 1842 wynosiło blisko 75 t, uzyskano przede wszystkim
dzięki dużym długim holownikom. Dla statków o pojemności do 600 ton, po roku 1913 dokonano regulacji rzeki.
Gdy holowniki cumowały przy nabrzeżu, parowe statki pasażerskie różnych spółek płynęły do przystani poniżej starego
mostu lub do Löwenwerder/Lwi Ostrów.
Kilka lat po budowie mostu (1927) miasto utworzyło nową przystań u wylotu ulicy Biskupiej. Stamtąd płynęły także statki
„Kostrzyńskiego Towarzystwa Holowniczego“. W dni targowe regularnie przewoziły osoby z okolicznych miejscowości do
Frankfurtu i z powrotem.
We Frankfurcie już bardzo wcześnie, bo w 80-tych latach XIX. wieku powstało wiele towarzystw wioślarskich. Ruch wioślarski
objął wtedy wszystkie grupy wiekowe, od gimnazjalistów po „starszych panów“. Szczególnie popularne stały się regaty
wioślarskie, odbywające się na różnych odcinkach.
Nie tylko łodzie wiosłowe, ale i kajaki można było zobaczyć na Odrze. Życie w towarzystwach i zrzeszeniach kwitło, odbywały
się m.in.: chrzest łodzi przez wynurzonego z Odry św. Kanutego na łąkach nadodrzańskich Łosowa i długie rejsy kajakowe na
Odrze połączone z kempingami na brzegu.
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)