Pobierz fragment - Przegląd Psychoanalityczny
Transkrypt
Pobierz fragment - Przegląd Psychoanalityczny
Zeszyt pierwszy - “Przegląd Psychoanalityczny”, październik 2015 Zabójcza miłość Pacjentka anorektyczna i jej obiekty Marylin Lawrence Autorka sugeruje, że zaburzenia odżywiania służą podtrzymaniu fantazji o kontroli nad wewnętrznymi rodzicami, która według Klein jest charakterystyczną cechą obron maniakalnych. W oparciu o tę hipotezę próbuje wyjaśnić różnice pomiędzy anoreksją a bulimią. Twierdzi, że w przypadku anoreksji pacjent czuje, że obiekty są na stałe zniewolone, zawieszone czy zamrożone, natomiast w przypadku bulimii dochodzi do okresowych wściekłych ataków na obiekty. Posługując się materiałem z opisów przypadków trzech głęboko zaburzonych pacjentek, autorka zwraca uwagę na pewne ważne różnice między nimi. Dwie z tych pacjentek leczono przy pomocy psychoanalizy, podczas gdy trzecia uczestniczyła w rozszerzonych konsultacjach, a następnie w terapii z częstotliwością raz w tygodniu. Autorka omawia wyciągnięte wnioski w kontekście współczesnych poglądów na zaburzenia odżywiania oraz bardziej ogólnie w kontekście literatury na temat trudności w przepracowywaniu kompleksu Edypa. Prezentuje pogląd, że zaburzenia odżywiania mogą stanowić szczególny przypadek iluzji edypalnych. Słowa kluczowe: zaburzenia jedzenia, anoreksja, bulimia “O mojej rodzinie? Kocham ich wszystkich. Szczególnie mamę. Kocham ją na śmierć.” Taka była odpowiedź trzydziestoletniej pacjentki z długą historią anoreksji kiedy poproszono ją by opowiedziała o rodzinie. Przeszła kilka prób psychoterapii. Podczas konsultacji zaczęła od opisywania swoich licznych objawów i wszystkich lekarzy i terapeutów, z którymi się spotykała. Wyglądało na to, że rodzina była dla niej czymś oczywistym, o czym nawet nie ma potrzeby opowiadać. Kochała ich i tyle. Jednak dodała też to drugie, bardziej niepokojące zdanie – że kocha swoją mamę “na śmierć”. W niniejszym artykule próbuję pokazać, że anorektyczka, pomimo wszystkich prób kontrolowania odżywiania i wagi, naprawdę próbuje kontrolować przy pomocy mniej lub bardziej morderczych środków sytuację wewnętrzną, dotyczącą jej samej i jej rodziny. Bulimia jest moim zdaniem podobnym, ale nieco innym sposobem na kontrolę wewnętrznego świata. Przedstawię materiał z terapii trzech pacjentek: pani A - pacjentki z poważną niedowagą cierpiącej na chroniczną bulimię, pani B – chorej na chroniczną anoreksję, oraz pani C – z nietypową anoreksją o późnym początku. Panie A i C leczono przy pomocy psychoanalizy, natomiast z panią B przeprowadzono rozszerzone konsultacje, a następnie poddano terapii z częstotliwością raz w tygodniu. Będę również używać materiału z terapii innych pacjentów z zaburzeniami odżywiania w charakterze dodatkowych dowodów. Skupię się na omówieniu różnych sposobów, na jakie pacjentki próbują uzyskać kontrolę nad światem wewnętrznym, oraz stojących za tym motywacji. Postaram się pokazać, że zaburzenia odżywiania można rozumieć jako mechanizmy służące wzmocnieniu maniakalnych obron przeciwko depresyjnemu bólowi związanemu z realnością sytuacji edypalnej. Następnie omówię to stanowisko w kontekście współczesnej literatury na temat zaburzeń odżywiania. Na koniec spróbuję połączyć objawy i fantazje tych trzech pacjentek ze zróżnicowaną naturą i głębokością ich psychopatologii. 66