zalacznik 11 Specyfikacja Techniczna Wykonania i Odbioru Robot

Transkrypt

Jednostka projektowania:
PROSPEC
Biuro Obslugi i Projektowania Budownictwa
31-217 Kraków ul. Grażyny 11/31A,
tel. 502 394 836
PROJEKT WYKONAWCZY
Budowa połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym „OPAL”
na działce nr ewid. 127, obr.13 Busko-Zdrój
- stanowiące teren zamknięty WSzU-R.
SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA
i ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH
Kod CPV-45215110-1
Roboty budowlane w zakresie budowy uzdrowisk
INWESTOR:
Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjny
28-100 BUSKO-ZDRÓJ
ul. Rzewuskiego 8
OPRACOWAŁA: mgr inż. Katarzyna Stodulska nr upr. KL-255/92
BUSKO-ZDRÓJ, styczeń 2011 r.
Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych.
strona
2/118
SPIS TREŚCI:
OPIS INWESTYCJI
B-00.00.00
WYMAGANIA OGÓLNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT
str.
str.
3
5
Wykaz Szczegółowych Specyfikacji Technicznych Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych:
GRUPA 451 – PRZYGOTOWANIE TERENU POD BUDOWĘ
B-02.00.00
ROBOTY ZIEMNE
str.
19
str.
str.
str.
str.
str.
str.
26
32
47
49
55
58
str.
str.
64
74
str.
str.
str.
str.
str.
str.
str.
80
84
91
99
104
110
115
GRUPA 452 – KONSTRUKCJA OBIEKTU
B-03.00.00
B-04.01.00
B-04.02.00
B-05.00.00
B-06.00.00
B-07.00.00
ZBROJENIE
BETONOWANIE – beton konstrukcyjny
BETONOWANIE – beton podkładowy
ROBOTY MUROWE
KONSTRUKCJE DREWNIANE
DACH i OBRÓBKI BLACHARSKIE
GRUPA 453 – ROBOTY INSTALACYJNE
B-08.00.00
B-09.00.00
IZOLACJE
URZĄDZENIA DŹWIGOWE
GRUPA 454 – ROBOTY WYKOŃCZENIOWE
B-10.00.00
B-11.00.00
B-12.00.00
B-13.00.00
B-14.00.00
B-15.00.00
B-16.00.00
STOLARKA OKIENNA
ŚLUSARKA
OKŁADZINY WEWNĘTRZNE ŚCIAN i SUFITÓW
SUFITY PODWIESZANE
POSADZKI i PODŁOGI
ROBOTY MALARSKIE
ROBOTY ELEWACYJNE
strona
3/118
OPIS INWESTYCJI
1. Wstęp
Nazwa inwestycji:
- stanowiące teren zamknięty WSzU-R
Adres działki:
28-100 Busko-Zdrój, ul. Rzewuskiego 8
Działka nr ewid. 127, obr. 13
Inwestor :
WSzU-R
Adres:
28-100 Busko-Zdrój,
ul. Rzewuskiego 8
2. Parametry inwestycji
Powierzchnia pomieszczeń netto
Kubatura obiektu
364,00 m²
1813,00 m³
3. Przedmiot i lokalizacja inwestycji
Przedmiotem inwestycji jest: Budynek łącznikowy łączący budynek szpitalny nr 03 z kotłownią
i kompleksem zabiegowym OPAL budynek nr 17:
Przyziemie:
Łącznik naziemny łączący budynek kompleksu zabiegowego OPAL z kotłownią
Łącznik naziemny łączący budynek kotłowni z klatką schodową
I piętro:
Łącznik nadziemny łączący budynek nr 03 z klatką schodową
4. Rozwiązania funkcjonalno-architektoniczne
Obiekt stanowi bryłę o nieregularnym rzucie na bazie litery L, 2 kondygnacje naziemne,
niepodpiwniczony.
Część łącząca budynek nr 3 z kotłownią przekryta została stropodachem płaskim. Część łącząca
kotłownię z kompleksem zabiegowym OPAL przekryta blachą trapezową na konstrukcji drewnianej.
Funkcja obiektu – budynek użyteczności publicznej.
5. Rozwiązania konstrukcyjne i materiałowe
KONSTRUKCJA :
Fundamenty
Stopy i ławy fundamentowe monolityczne, żelbetowe, z betonu C20/25 (B25), zbrojenie stalą A-IIIN i A-I.
Ściany
Przyziemia i I piętra – z cegły ceramicznej K2 grupy 2, gr. 25 cm, o wytrzymałości średniej cegieł nie
mniejszej niż 15MPa, na zaprawie marki nie mniejszej niż M15 ocieplona wełną mineralną 12cm.
Nadproża
wylewane zaprojektowano jako monolityczne oraz prefabrykowane.
Wieńce
w poziomie kondygnacji wylewane zgodnie z projektem konstrukcji.
Stropy
płyty stropowe żelbetowe monolityczne o grubości 12, zbrojone stalą A-IIIN.
Płyta stropowa opierają się na słupach żelbetowych monolitycznych za pośrednictwem żelbetowych,
monolitycznych podciągach.
Dach:
Łącznik cz.1 (z budynku nr3 do klatki schodowej) - stropodach odwrócony.
Łącznik cz.2 (klatki schodowej do kotłowni)
- stropodach odwrócony.
Łącznik cz.3 (z kotłowni do kompleksu zabiegowego OPAL - dach jednospadowy o kącie nachylenia 5%,
pokryty blachą trapezową. Więźba dachowa drewniana krokwiowa.
ELEMENTY WYKOŃCZENIA WEWNETRZNEGO i ZEWNĘTRZNEGO:
strona
4/118
Izolacje:
Izolacje termiczne: polistyren spieniony ekstrudowany i zwykły, wełna mineralna
Izolacje przeciwwilgociowe: papy termozgrzewalne, folia PE i kubełkowa oraz powłokowe produkty
systemowe
Posadzki
• płytki terakotowe, Gresowe
Tynki
• wewnętrzne – cementowo-wapienne III kategorii
Okładziny ścian
• powłoki dekoracyjne - ściany i sufity: farby akrylowe w kolorach pastelowych
Sufity podwieszone
• sufity podwieszane ze sprasowanej wełny mineralnej np. Rockfon oraz STG
Stolarka okienna i drzwiowa
• zewnętrzna - PVC, fasada semistukturalna z drzwiami,
• wewnętrzna:
- aluminiowa, oznaczone drzwi EI30 i EI60 o odporności ogniowej, atestowane
Balustrady
• Balustrady wewnętrzne stalowe, stal nierdzewna kwasoodporna satynowana
Elewacje
Wyprawa elewacyjna cienkowarstwowa na warstwie ocieplenia wełną mineralną.
Na elewacjach - linki stalowe Ø5, służące do prowadzenia zieleni pnącej,
wg rysunków
architektonicznych.
Obróbki blacharskie
Blacha ocynkowana powlekana.
Windy
Winda osobowa firmy np. OTIS 2000 8-osobowa – 1 kpl.
Winda osobowa firmy np. OTIS 2000 21-osobowa – 1 kpl.
6. CHARAKTERYSTYKA INSTALACJI:
Instalacje wewnętrzne:
• instalacja wod.-kan.,
• instalacja grzewcza,
• instalacja wentylacji grawitacyjnej, grawitacyjnej wspomaganej, mechanicznej
• instalacja chłodnicza
• instalacja klimatyzacji
• instalacje elektryczne,
• instalacje telekomunikacyjne
Instalacje zewnętrzne:
• przyłącze wody,
• przyłącze kanalizacji sanitarnej i opadowej wraz z systemem drenażu opaskowego,
• przyłącze energetyczne i instalacji oświetlenia zewnętrznego.
Wykaz wykorzystanych przepisów i norm.
Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 roku o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz.35 z późn. zm.),
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo Budowlane (Dz. U. Nr 89, poz.414, z późn. zm.),
Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12. 04. 2002 r., w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz. U. 2002r. nr 17, poz. 690/,
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16.06. 2003 roku w sprawie
ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 121, poz.1138),
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 roku
w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 121, poz.1139),
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 kwietnia 1998 roku w sprawie
wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej, które mogą być wprowadzane do obrotu i stosowania
wyłącznie na podstawie certyfikatu zgodności (Dz. U. Nr 55, poz.362),
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 sierpnia 1998 roku w sprawie
aprobat i kryteriów technicznych oraz jednostkowego stosowania wyrobów budowlanych (Dz. U. Nr 107,
poz. 679).
strona
5/118
B-00.00.00
WYMAGANIA OGÓLNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT
1.
Wstęp
1.1.
Przedmiot specyfikacji
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania techniczne
wykonania i odbioru robót budowlanych w ramach inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem
zabiegowym „OPAL” na działce nr ewid. 127, obr.13 Busko-Zdrój - stanowiące teren zamknięty WSzU-R
przy ul. Rzewuskiego 8.
Specyfikacje Techniczne stanowią część integralną programu funkcjonalno – użytkowego
stanowiącą część dokumentów Przetargowych i należy je stosować przy wykonywaniu robót opisanych
w niniejszej specyfikacji.
1.2.
Zakres stosowania SST
Niniejsza Szczegółowa Specyfikacja Techniczna stanowi dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu, zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych i realizacji oraz rozliczaniu robót opisanych
w punkcie 1.1.
1.3.
Zakres robót
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wymagania ogólne, wspólne dla robót objętych
poszczególnymi szczegółowymi specyfikacjami technicznymi.
1.4. Podstawowe określenia
Użyte w Specyfikacji wymienione poniżej określenia należy rozumieć w każdym przypadku
następująco:
Przedmiar robót – opracowanie obejmujące zestawienie planowanych robót w kolejności technologicznej
ich wykonania wraz z obliczeniem i podaniem ilości ustalonych jednostek przedmiarowych. Ma
zastosowanie tylko przy wynagrodzeniu wyliczonym kosztorysem.
Roboty budowlane – budowa a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce
obiektu budowlanego.
Budowa – wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę,
nadbudowę obiektu budowlanego.
Teren budowy – przestrzeń w której prowadzone są roboty budowlane wraz z przestrzenią zajmowaną
przez urządzenia zaplecza budowy.
Pozwolenie na budowę – decyzja administracyjna zezwalająca na rozpoczęcie o prowadzenie budowy
lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego.
Dokumentacja budowy – pozwolenie na budowę wraz z załączonym projektem budowlanym, dziennik
budowy, protokóły odbiorów częściowych i końcowych, w miarę potrzeby, rysunki i opisy służące
realizacji obiektu, operaty geodezyjne, książka obmiarów, a w przypadku realizacji obiektów metodą
montażu – także dziennik montażu.
Dokumentacja powykonawcza – dokumentacja budowy z naniesionymi zmianami dokonanymi w toku
wykonywania robót oraz geodezyjnymi pomiarami powykonawczymi.
Aprobata techniczna – pozytywna ocena techniczna wyrobu, stwierdzająca jego przydatność do
stosowania w budownictwie.
Dziennik budowy – dziennik wydany przez właściwy organ zgodnie z obowiązującymi przepisami,
stanowiący urzędowy dokument przebiegu robót budowlanych oraz zdarzeń i okoliczności zachodzących
w czasie wykonywania robót.
Kierownik budowy - osoba wyznaczona przez Wykonawcę robót, upoważniona do kierowania robotami
i do występowania w jego imieniu w sprawach realizacji kontraktu, ponosząca ustawową
odpowiedzialność za prowadzoną budowę.
strona
6/118
Inspektor Nadzoru /Inżynier/ - kompetentny, niezależny organ nadzorczy, którego zadaniem jest
weryfikacja prawidłowości wykonywanych robót budowlanych i zgodności ich ze specyfikacjami
technicznymi oraz Dokumentacją Projektową.
Projektant - uprawniona osoba prawna lub fizyczna będąca autorem dokumentacji projektowej.
Polskie Standardy, Polskie Prawo, Polskie Przepisy, Polskie Normy – odniesienie w tekście do Polskich
Przepisów Prawa, Ustaw, Rozporządzeń, Zarządzeń lub Norm będzie rozumiane jako konieczność
uzyskania zgodności ze wszystkimi Polskimi Przepisami Prawa, Ustawami, Zarządzeniami i Normami
razem, właściwym dla danego zagadnienia.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Technologia wykonania robót wynikać powinna z dokumentacji Projektowej Zamawiającego,
szczegółowych instrukcji producentów, wytycznych ITB, ogólnych przepisów Prawa Budowlanego
i Polskich Norm oraz Warunków Technicznych Wykonania i Odbioru robót budowlano – montażowych.
Oferent zapozna się z placem budowy oraz Projektem Przetargowym i dokona własnej weryfikacji
przedmiaru w stosunku do przekazanej dokumentacji oraz proponowanej technologii robót.
Wszelkie niejasności dot. przedmiaru należy wyjaśniać z Zamawiającym przed przetargiem.
Po złożeniu oferty przyjmuje się, że Oferent uzyskał wszelkie konieczne informacje do prawidłowej
wyceny przedmiotu zamówienia.
Oferent przyjmuje odpowiedzialność za wszystkie błędy, uchybienia i szkody jakie ewentualnie
wyrządzą Podwykonawcy i Dostawcy zatrudnieni przez Oferenta podczas wykonywania robót i dostaw.
Zamawiający , w terminie określonym w dokumentach umowy przekaże Wykonawcy teren budowy wraz ze
wszystkimi wymaganymi uzgodnieniami prawnymi i administracyjnymi.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową i ścisłe przestrzeganie
harmonogramu robót oraz za jakość zastosowanych materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność
z projektem wykonawczym, wymaganiami specyfikacji technicznych i programu zapewnienia jakości,
projektu organizacji robót oraz poleceniami Inwestora.
Następstwa jakiegokolwiek błędu spowodowanego przez wykonawcę zostaną poprawione przez
wykonawcę na własny koszt.
Wykonawca zatrudni uprawnionego geodetę w odpowiednim wymiarze godzin pracy, który w razie
potrzeby będzie służył pomocą przy sprawdzaniu lokalizacji i rzędnych wyznaczonych przez Wykonawcę.
Stabilizacja sieci punktów odwzorowania założonej przez geodetę będzie zabezpieczona przez
wykonawcę, zaś w przypadku uszkodzenia lub usunięcia punktów przez personel wykonawcy, zostaną one
założone ponownie na jego koszt, również w przypadkach gdy roboty budowlane wymagają ich usunięcia.
Wykonawca w odpowiednim czasie powiadomi o potrzebie ich usunięcia i będzie zobowiązany do
przeniesienia tych punktów.
Odprowadzenie wody z terenu budowy i odwodnienie wykopów należy do obowiązków wykonawcy
i uważa się, że ich koszty zostały uwzględnione w kosztach jednostkowych pozostałych robót.
Decyzje Zamawiającego dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów robót będą
oparte na wymaganiach sformułowanych w umowie, projekcie wykonawczym i szczegółowych
specyfikacjach technicznych, a także w normach i wytycznych wykonania i odbioru robót. Przy
podejmowaniu decyzji uwzględnia się wyniki badań materiałów i jakości robót, dopuszczalne
niedokładności normalnie występujące przy produkcji i przy badaniach materiałów, doświadczenia
z przeszłości, wyniki badań naukowych oraz inne czynniki wpływające na rozważaną kwestię.
1.5.1. Warunki przekazania placu budowy
Przekazanie dokumentacji projektowej i przekazanie placu budowy nastąpi protokolarnie
w terminie określonym w umowie.
Zamawiający przekaże Wykonawcy w formie załączników do protokółu przekazania placu budowy :
- uzgodnienia prawne związane z przekazaniem placu budowy
- dziennik budowy i książkę obmiaru robót
Na Wykonawcy spoczywa odpowiedzialność za ochronę punktów pomiarowych do chwili odbioru
końcowego robót. Uszkodzone lub zniszczone znaki geodezyjne Wykonawca odtworzy i utrwali na
własny koszt.
Lokalizacja zaplecza budowy wraz z doprowadzeniem niezbędnych mediów spoczywa na Wykonawcy,
a koszty z tego tytułu ponoszone zawierają się w kwocie zadeklarowanej w ofercie projektowej.
1.5.2. Zgodność robót z dokumentacją projektową
Dokumentacja techniczna oraz szczegółowe specyfikacje techniczne stanowią integralną część umowy.
Oferent zapozna się z placem budowy oraz Projektem Przetargowym i dokona własnej weryfikacji
przedmiaru w stosunku do przekazanej dokumentacji oraz proponowanej technologii robót.
strona
7/118
Wszelkie niejasności dot. przedmiaru należy wyjaśniać w trakcie przeprowadzanego przetargu.
Roboty nie ujęte w Dokumentacji, a wynikające z technologii budowy, zastosowania materiałów lub
montażu urządzeń winny być uwzględnione w kosztorysie ofertowym Wykonawcy i brak ich
wyszczególnienia w dokumentacji nie może stanowić podstawy do roszczeń finansowych Wykonawcy
w stosunku do Inwestora lub Biura Projektów.
Wszelkie dodatkowe wyjaśnienia dokumentacyjne związane z realizacją przedsięwzięcia mogą być
przygotowane przez Biuro Projektów na podstawie odrębnej umowy z Wykonawcą w formie rysunków
roboczych i nadzorów technicznych w trakcie trwania realizacji inwestycji i w okresie gwarancyjnym.
Zmiany w geometrii budowli, zastosowanych materiałach i rozwiązaniach technicznych muszą
zostać zatwierdzone przez upoważnionego przedstawiciela Biura Projektów. Zakres prac opisanych
w kosztorysie nie może stanowić podstawy do zamawiania materiałów lub określania zakresu prac
a kosztorys winien być czytany łącznie z całością Dokumentacji. Wykonawca jest całkowicie
odpowiedzialny za sprawdzenie zakresu prac, ilości materiałów i urządzeń zgodnie z Dokumentacją na
etapie przetargu.
Po złożeniu oferty przyjmuje się, że Oferent uzyskał wszelkie konieczne informacje do prawidłowej
wyceny przedmiotu zamówienia.
Wszystkie użyte materiały oraz wykonane roboty powinny być zgodne z dokumentacją techniczną oraz
szczegółowymi specyfikacjami technicznymi.
W przypadku gdy materiały lub roboty nie będą w pełni zgodne z dokumentacją projektową
i szczegółowymi specyfikacjami technicznymi, to takie materiały będą musiały być zastąpione innymi,
spełniającymi wymagania a koszt wymiany ponosi Wykonawca.
1.5.3. Warunki zabezpieczenia placu budowy
Odpowiedzialność za zabezpieczenie placu budowy spoczywa na Wykonawcy aż do zakończenia
i odbioru robót.
Wykonawca jest zobowiązany do sporządzenia projektu organizacji placu budowy oraz harmonogramu
prac w oparciu o wytyczne Inwestora. Wykonawca zapewni we własnym zakresie i na swój koszt
odpowiednie wyposażenie placu budowy, narzędzia, maszyny i urządzenia, dostawę energii elektrycznej
i wody dla celów budowlanych. Dostawa energii elektrycznej i wody zostanie uzgodniona przez
Wykonawcę z Inwestorem.
Instalacja wszelkich urządzeń technicznych takich jak dźwigi budowlane, wciągarki i inne nie może
powodować przeciążeń konstrukcji wznoszonej budowli.
Wszelkie zmiany konstrukcji budynku z tym związane muszą być zatwierdzone przez uprawnionego
konstruktora.
Wykonawca zapewni niezbędne do prowadzenia budowy drogi tymczasowe i usunie je przed
przekazaniem budowy Inwestorowi.
Wykonawca zapewni stałe warunki widoczności w dzień i w nocy tych zapór i znaków, dla których jest to
niezbędne ze względów bezpieczeństwa. Wszystkie znaki, zapory, tablice informacyjne i inne urządzenia
zabezpieczające powinny być zaakceptowane przez Menadżera Projektu. Bieżąca kontrola stanu
i kompletności oznakowania robót, wraz z jego korektą wynikającą z postępu i lokalizacją robót,
spoczywa na Wykonawcy. Wykonawca będzie także odpowiedzialny do czasu zakończenie robót za
utrzymanie wszystkich reperów i innych znaków geodezyjnych istniejących na terenie budowy i w razie
ich uszkodzenia lub zniszczenia do odbudowy na własny koszt.
Przed rozpoczęciem robót wykonawca poda ten fakt do wiadomości zainteresowanych
użytkowników terenu w sposób ustalony z zarządzającym realizacją umowy. Wykonawca umieści
w miejscach i ilościach określonych przez zarządzającego, tablice podające informacje o:
- nazwie inwestycji
- nazwie Inwestora
- nazwie i adresie Biura Projektów
- nazwie i adresie Wykonawcy
- zawartej umowie zgodnie z rozporządzeniem z 15 grudnia 1995 wydanym przez Ministra
Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa.
Koszt zabezpieczenia placu budowy jest włączony w cenę ofertową i nie podlega odrębnej zapłacie.
1.5.4. Ochrona własności i urządzeń
Wykonawca jest odpowiedzialny za ochronę istniejących instalacji naziemnych i podziemnych
urządzeń znajdujących się w obrębie placu budowy, takich jak rurociągi i kable etc. Przed rozpoczęciem
robót wykonawca potwierdzi u odpowiednich władz, które są właścicielami instalacji i urządzeń,
informacje podane na planie zagospodarowania terenu dostarczonym przez Zamawiającego.
Wykonawca spowoduje żeby te instalacje i urządzenia zostały właściwie oznaczone i zabezpieczone
przed uszkodzeniem w trakcie realizacji robót .
W przypadku gdy wystąpi konieczność przeniesienia instalacji i urządzeń podziemnych w granicach
placu budowy, Wykonawca ma obowiązek poinformować Inspektora Nadzoru o zamiarze rozpoczęcia
strona
8/118
takiej pracy.
Wykonawca natychmiast poinformuje Inspektora Nadzoru o każdym przypadkowym uszkodzeniu
tych urządzeń lub instalacji i będzie współpracował przy naprawie udzielając wszelkiej możliwej pomocy,
która może być potrzebna dla jej przeprowadzenia.
Wykonawca będzie odpowiedzialny za jakiejkolwiek szkody, spowodowane przez jego działania,
w instalacjach naziemnych i podziemnym pokazanych na planie zagospodarowania terenu dostarczonym
przez zamawiającego.
1.5.5. Ochrona środowiska w trakcie realizacji robót
W trakcie realizacji robót wykonawca jest zobowiązany znać i stosować się do przepisów zawartych
we wszystkich regulacjach prawnych w zakresie ochrony środowiska. W okresie realizacji, do czasu
zakończenia robót, Wykonawca będzie podejmował wszystkie sensowne kroki żeby stosować się do
wszystkich przepisów i normatywów w zakresie ochrony środowiska na placu budowy i poza jego
terenem, unikać działań szkodliwych dla innych jednostek występujących na tym terenie w zakresie
zanieczyszczeń, hałasu lub innych czynników powodowanych jego działalnością.
Na Wykonawcy spoczywa odpowiedzialność za ochronę drzew, krzewów, kwietników i trawników
znajdujących się obrębie prowadzonych robót.
W przypadku zniszczenia lub uszkodzenia w/w elementów zieleni Wykonawca ponosi wszelką
odpowiedzialność wynikającą z przepisów Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U.
Nr 92, poz.880 z p. zm.).
Wykonawca zobowiązany jest do uporządkowania i przywrócenia na własny koszt zieleni do stanu
pierwotnego (tj. posadzenie drzew i krzewów w razie ich zniszczenia).
1.5.6. Zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
Wykonawca dostarczy na budowę i będzie utrzymywał wyposażenie konieczne dla zapewnienia
bezpieczeństwa. Zapewni wyposażenia w urządzenia socjalne oraz odpowiednie wyposażenie i odzież
wymaganą dla ochrony życia i zdrowia personelu zatrudnionego na placu budowy. Uważa się, że koszty
zachowania zgodności z wspomnianymi powyżej przepisami bezpieczeństwa i ochrony zdrowia są
wliczone w cenę umowną.
Wykonawca będzie stosował się do wszystkich przepisów prawnych obowiązujących w zakresie
bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Będzie stale utrzymywał wyposażenie przeciwpożarowe w stanie
gotowości, zgodnie z zaleceniami przepisów bezpieczeństwa przeciwpożarowego, na placu budowy, we
wszystkich urządzeniach maszynach i pojazdach oraz pomieszczeniach magazynowych. Materiały
łatwopalne będą przechowywane zgodnie z przepisami przeciwpożarowymi, w bezpiecznej odległości od
budynków i składowisk, w miejscach niedostępnych dla osób trzecich. Wykonawca będzie
odpowiedzialny za wszelkie straty powstałe w wyniku pożaru, który mógłby powstać w okresie realizacji
robót lub został spowodowany przez któregokolwiek z jego pracowników.
Użycie materiałów, które wpływają na trwałe zmiany środowiska, ani materiałów emitujących
promieniowanie w ilościach wyższych niż zalecane w projekcie nie będzie akceptowane. Jakikolwiek
materiały z odzysku lub pochodzące z recyklingu i mające być użyte do robót muszą być poświadczone
przez odpowiednie urzędy i władze jako bezpieczne dla środowiska. Materiały, które są niebezpieczne
tylko w czasie budowy (a po zakończeniu budowy ich charakter niebezpieczny zanika, np. materiały
pylące) mogą być dozwolone, pod warunkiem, że będą spełnione wymagania techniczne dotyczące ich
wbudowania. Przed użyciem takich materiałów Zamawiający musi uzyskać aprobatę od odpowiednich
władz administracji państwowej, jeśli wymagają tego odpowiednie przepisy.
Rozbiórki przewidziane w projekcie należy prowadzić zgodnie z warunkami bezpieczeństwa ludzi,
z uwzględnieniem obiektów użytkowanych w trakcie prowadzonych robót budowlanych.
Usuwanie oraz utylizacja materiału porozbiórkowego powinna się odbywać zgodnie z obowiązującymi
przepisami.
Kierownik budowy, zgodnie z art. 21a ustawy Prawo budowlane, jest zobowiązany sporządzić lub
zapewnić sporządzenie (przed rozpoczęciem budowy), planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia,
zwanego „planem bioz” na podstawie „Informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia”
sporządzonej przez Projektanta. „Plan bioz” należy opracować zgodnie z rozporządzeniem Ministra
Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony
zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 120 poz. 1126), uwzględniając również
wymagania określone w rozporządzeniach: Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz.401) oraz
Ministra Pracy i Polityki socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 169, poz. 1650).
1.5.7. Projekt organizacji robót wraz z towarzyszącymi dokumentami
1.5.7.1. Przygotowanie dokumentów wchodzących w skład projektu organizacji robót
strona
9/118
Zgodnie z umową, w ramach prac przygotowawczych, przed przystąpieniem do wykonania
zasadniczych robót, wykonawca jest zobowiązany do opracowania i przekazania Zamawiającemu do
akceptacji następujących dokumentów:
1) projekt organizacji robót,
2) szczegółowy harmonogram robót i finansowania,
3) program zapewnienia jakości.
1.5.7.2.
Projekt organizacji robót
Opracowany przez Wykonawcę projekt organizacji robót musi być dostosowany do charakteru
i zakresu przewidywanych do wykonania robót. Ma on zapewnić zaplanowany sposób realizacji robót,
w oparciu o zasoby techniczne, ludzkie i organizacyjne, które zapewnią realizację robót zgodnie
z dokumentacją projektową, specyfikacjami technicznymi i instrukcjami zarządzającego realizacją umowy
oraz harmonogramem robót. Powinien zawierać:
- organizację wykonania robót, w tym terminy i sposób prowadzenia robót
- projekt zagospodarowania zaplecza wykonawcy
- organizację ruchu na budowie wraz z oznakowaniem dróg
- wykaz osób odpowiedzialnych za jakość i terminowość wykonania poszczególnych elementów
robót.
Podczas prac rozbiórkowych należy uwzględnić występujące uwarunkowania:
- harmonogram i organizację robót należy uzgodnić z użytkownikiem,
- roboty należy prowadzić pod stałym nadzorem, z zachowaniem szczególnej ostrożności
i wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, między innymi;
a/ stemplowanie, pomosty, daszki, rękawy do zrzutu gruzu
b/ środki ochrony osobistej
c/ ogrodzenie i zabezpieczenie teren, oraz ograniczenie ruchu w sąsiedztwie obiektu
1.5.7.3.
Szczegółowy harmonogram robót i finansowania
Szczegółowy harmonogram robót i finansowania musi uwzględniać uwarunkowania wynikające
z dokumentacji projektowej oraz ustaleń zawartych w umowie. Możliwości przerobowe wykonawcy
w dziedzinie robót budowlanych i montażowych, kolejność robót oraz sposoby realizacji winny zapewnić
wykonanie robót w terminie określonym w umowie.
1.5.7.4. Program zapewnienia jakości.
Wykonawca jest w pełni odpowiedzialny za jakość robót. W tym celu przygotuje program
zapewnienie jakości i uzyska jego zatwierdzenie przez zarządzającego realizacją umowy. Program
zapewnienia jakości będzie zawierał:
a) część ogólną opisującą:
system (sposób i procedurę) proponowanej kontroli i sterowania jakością wykonywanych robót,
wyposażenie w sprzęt i urządzenia do pomiarów i kontroli,
sposób oraz formę gromadzenia wyników badań laboratoryjnych, zapis pomiarów,
b) część szczegółową opisującą dla każdego asortymentu robót:
wykaz maszyn i urządzeń stosowanych na budowie z ich parametrami technicznymi oraz
wyposażeniem w mechanizmy do sterowania i urządzenia do magazynowania i załadunku
materiałów.
sposób zabezpieczenia i ochrony materiałów i urządzeń przed utratą ich właściwości w czasie
transportu i przechowywania na budowie
sposób i procedurę pomiarów i badań (rodzaj i częstotliwość badań, pobieranie próbek,
legalizacja i sprawdzanie urządzeń, itp.) prowadzonych podczas dostaw materiałów,
wytwarzanie mieszanek i wykonywanie poszczególnych elementów robót,
sposób postępowania z materiałami i robotami nie odpowiadającymi wymaganiom umowy.
1.5.8. Dokumenty budowy
1.5.8.1. Dziennik budowy
Dziennik budowy jest obowiązującym dokumentem budowy prowadzonym przez kierownictwo
budowy na bieżąco, zarówno dla potrzeb zamawiającego jak i wykonawcy w okresie od chwili formalnego
przekazania wykonawcy placu budowy aż do zakończenia robót.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie dziennika budowy zgodnie z obowiązującymi
przepisami Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dn. 26 czerwca 2002 r. w sprawie dziennika budowy,
montażu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa
pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 108, poz.953 z p. zm.).
Zapisy do dziennika budowy będą czynione na bieżąco i powinny odzwierciedlać postęp robót,
stan bezpieczeństwa ludzi i budynków oraz stan techniczny i wszystkie kwestie związane z zarządzaniem
budową.
Każdy zapis do dziennika budowy powinien zawierać jego datę, nazwisko i stanowisko oraz
podpis osoby, która go dokonuje. Wszystkie zapisy powinny być czytelne i dokonywane w porządku
strona
10/118
chronologicznym jeden po drugim, nie pozostawiając pustych między nimi, w sposób uniemożliwiający
wprowadzanie późniejszych dopisków.
Wszystkie protokoły i inne dokumenty załączane do dziennika budowy powinny być przejrzyście
numerowane, oznaczane i datowane przez zarówno wykonawcę jak i zarządzającego realizacją umowy.
W szczególności w dzienniku budowy powinny być zapisywane następujące informacje:
data przejęcia przez wykonawcę placu budowy;
dzień dostarczenia dokumentacji projektowej przez Zamawiającego;
daty rozpoczęcia i zakończenia realizacji poszczególnych elementów robót;
postęp robót, problemy i przeszkody napotkane podczas realizacji robót;
daty, przyczyny i okresy trwania wszystkich opóźnień lub przerw w robotach
komentarze i instrukcje zarządzającego realizacją umowy;
daty, okresy trwania i uzasadnienie jakiegokolwiek zawieszenia realizacji robót z polecenia
zarządzającego realizacją umowy
daty zgłoszenia robót do częściowych i końcowych odbiorów oraz przyjęcia, odrzucenia lub
wykonania robót zamiennych;
wyjaśnienia , komentarze i sugestie wykonawcy;
warunki pogodowe i temperatura otoczenia w okresie realizacji robót mające wpływ na czasowe ich
ograniczenia lub spełnienia szczególnych wymagań wynikających z warunków klimatycznych;
dane na temat prac geodezyjnych wykonanych przed i w trakcie realizacji robót, szczególnie
w odniesieniu do wytyczania obiektów w terenie ;
dane na temat sposobu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie;
dane na temat jakości materiałów, poboru próbek i wyników badań z określeniem przez kogo zostały
przeprowadzone i pobrane;
wyniki poszczególnych badań z określeniem przez kogo zostały przeprowadzone;
inne istotne informacje o postępie robót.
Wszystkie wyjaśnienia, komentarze lub propozycje wpisane do dziennika budowy przez
wykonawcę powinny być na bieżąco przedstawiane do wiadomości i akceptacji Inspektorowi Nadzoru.
Wszystkie decyzje Inspektora Nadzoru, wpisane do dziennika budowy, muszą być podpisane przez
przedstawiciela wykonawcy, który je akceptuje lub się do nich odnosi.
Inspektor Nadzoru jest także zobowiązany przedstawić swoje stanowisko na temat każdego
zapisu dokonanego w dzienniku budowy przez przedstawiciela nadzoru autorskiego.
1.5.8.2.
Inne istotne dokumenty budowy
Oprócz dokumentów wyszczególnionych w punktach 1.5.8.1 dokumenty budowy zawierają też:
a) Dokumenty wchodzące w skład umowy;
b) Pozwolenie na budowę ;
c) Protokoły przekazania placu budowy wykonawcy ;
d) Umowy cywilno-prawne ze osobami trzecimi i inne umowy i porozumienia cywilno-prawne;
e) Instrukcje Inspektora Nadzoru oraz sprawozdania ze spotkań i narad na budowie;
f) Protokoły odbioru robót,
g) Opinie ekspertów i konsultantów,
h) Korespondencja dotycząca budowy.
1.5.8.3. Przechowywanie dokumentów budowy
Wszystkie dokumenty budowy będą przechowywane na placu budowy we właściwie zabezpieczonym
miejscu. Wszystkie dokumenty zagubione będą natychmiast odtworzone zgodnie ze stosownymi
wymaganiami prawa. Wszystkie dokumenty budowy będą stale dostępne do wglądu Inspektorowi
Nadzoru oraz upoważnionych przedstawicieli zamawiającego w dowolnym czasie i na każde żądanie.
1.5.9.
1.5.9.1.
Dokumenty przygotowywane przez Wykonawcę w trakcie trwania budowy
Informacje ogólne
W trakcie trwania budowy i przed zakończeniem robót wykonawca jest zobowiązany do
dostarczania na polecenie zarządzającego realizacją umowy następujących dokumentów:
• Dokumentacja powykonawcza
• Instrukcja eksploatacji i konserwacji urządzeń
Przedkładane dane winny być na tyle szczegółowe, aby można było ustalić ich zgodność z dokumentami
wchodzącymi w skład umowy. Sprawdzenie, przyjęcie i zatwierdzenie harmonogramów, rysunków
roboczych, wykazów materiałów oraz procedur złożonych lub wnioskowanych przez wykonawcę nie będą
miały wpływu na kwotę kontraktu i wszelkie wynikające stąd koszty ponoszone będą wyłącznie przez
wykonawcę.
1.5.9.2.
Dokumentacja powykonawcza sporządzona wg warunków umowy
Wykonawca odpowiedzialny będzie za prowadzenie na bieżąco ewidencji wszelkich zmian w rodzaju
materiałów, urządzeń, lokalizacji i wielkości robót. Zmiany te należy rejestrować na komplecie rysunków,
wyłącznie na to przeznaczonych. Wykonawca winien przedkładać zarządzającemu realizacją umowy
strona
11/118
aktualizowane na bieżąco rysunki powykonawcze, co najmniej raz w miesiącu, w celu dokonania ich
przeglądu i sprawdzenia. Po zakończeniu robót kompletny zestaw rysunków zostanie przekazany
Inspektorowi Nadzoru.
1.5.9.4.
Instrukcja eksploatacji i konserwacji urządzeń
Wykonawca dostarczy, przed zakończeniem robót komplet instrukcji w zakresie eksploatacji
i konserwacji dla każdego urządzenia oraz systemu mechanicznego, elektrycznego lub elektronicznego.
O wymogu tym zostaną poinformowani ich producenci i/lub dostawcy zaś wynikające stąd koszty zostaną
uwzględnione w koszcie dostarczenia urządzenia lub systemu.
Instrukcje te winny być dostarczone przed uruchomieniem płatności dla wykonawcy za wykonane
roboty przekraczające poziom 75% zaawansowania. Wszelkie braki stwierdzone przez zarządzającego
realizacją umowy w dostarczonych instrukcjach zostaną uzupełnione przez wykonawcę w ciągu 30 dni
kalendarzowych następujących po zawiadomieniu przez Inspektora Budowy o stwierdzonych brakach.
Każda instrukcja powinna zawierać m.in. następujące informacje:
1. Strona tytułowa zawierająca: tytuł instrukcji, nazwę inwestycji, datę wykonania urządzenia
2. Spis treści
3. Informacje katalogowe o producencie: nazwa firmy i kontakt, nr telefonu, pełny adres pocztowy
4. Gwarancje producenta
5. Wykresy i ilustracje
6. Szczegółowy opis funkcji każdego głównego elementu składowego układu
7. Dane o osiągach i wielkości nominalne
8. Instrukcje instalacyjne
9. Procedura rozruchu
10. Właściwa regulacja
11. Procedury testowania
12. Zasady eksploatacji
13. Instrukcja wyłączania z eksploatacji
14. Instrukcja postępowania awaryjnego i usuwania usterek
15. Środki ostrożności
16. Instrukcje dotyczące konserwacji i naprawy winny zawierać szczegółowe rysunki montażowe
z numerami części, wykazami części, instrukcjami odnośnie zamawiania części zamiennych, wraz
z kompletną instrukcją konserwacji zachowawczej niezbędnej do utrzymania dobrego stanu i trwałości
urządzeń
17. Instrukcje odnośnie smarowania, z wykazem punktów, które należy smarować lub naoliwić, zalecanymi
rodzajami, klasą i zakresem temperatur smarów i zalecaną częstotliwością smarowania
18. Wykaz zalecanych części zapasowych wraz z danymi kontaktowymi do najbliższego przedstawiciela
producenta
19. Wykaz ustawień przekaźników elektrycznych oraz nastawień przełączników sterujących i alarmowych
20. Schemat połączeń elektrycznych dostarczonych urządzeń, w tym układów sterujących
i oświetleniowych.
Instrukcje muszą być kompletne i uwzględniać całość urządzenia, układów sterujących, akcesoriów
i elementów dodatkowych.
1.5.10. Uprawnienia Biura Projektów w czasie budowy
Biuro projektów wyznacza uprawnionego Inżyniera budowy do prowadzenia Nadzoru Autorskiego nad
budową zwanego dalej ARCHITEKTEM.
Winien on mieć zapewniony dostęp na budowę i pomoc ze strony Wykonawcy w zakresie prowadzenia
nadzoru. W razie konieczności wykonania prac kontrolnych, tj. pomiarów, odkrywek i tym podobne,
Wykonawca zapewni na własny koszt wykwalifikowanych pracowników do prowadzenia tych prac.
Na żądanie Architekta Wykonawca zapewni i uwzględni w swoich kosztach dostarczenie próbek
materiałów stosowanych na budowie do zatwierdzenia przez Biuro Projektów.
Biuro projektów rezerwuje sobie prawo do wprowadzania zmian projektowych w trakcie prowadzenia prac
budowlanych lecz tak by nie powodowało to wzrostu kosztów budowy.
Zmiany te muszą być wprowadzone odpowiednio wcześnie skonsultowane z Inwestorem i Wykonawcą.
2. Materiały i urządzenia
2.1 Źródła uzyskiwania materiałów i urządzeń
Wykonawca ponosi pełną odpowiedzialność za spełnienie wymagań jakościowych materiałów
użytych do realizacji robót.
Do wykonania robót budowlanych należy stosować ( zgodnie z Prawem Budowlanym - ustawa z dnia
7.07.1994 r.- Dz.U. Nr 89 poz. 414 art. 10) wyroby dopuszczone do obrotu i stosowania w budownictwie.
strona
12/118
Za dopuszczone do obrotu i stosowania w budownictwie uznaje się wyroby, dla których zgodnie
z odrębnymi przepisami wydano atest zgodności mający w zależności od rodzaju wyrobu formę:
- certyfikatu – na znak bezpieczeństwa wykazujący, że zapewniono zgodność z kryteriami technicznymi
określonymi na podstawie Polskich Norm, aprobat technicznych oraz właściwych przepisów
i dokumentów technicznych
- deklaracji zgodności lub certyfikatu zgodności z Polską Normą lub aprobatą techniczną jeżeli nie są
objęte certyfikacją opisaną w pkt. poprzednim.
Wszelkie materiały i elementy budowlane stosowane na budowie wymagają zatwierdzenia przez
Inspektora Nadzoru w konsultacji z biurem projektów.
Wykonawca dostarczy w trzech kopiach katalogi i atesty stosowanych na budowie materiałów
i wyrobów z instrukcjami ich stosowania. Jedna kopia pozostaje jako załącznik dziennika budowy, druga
jako archiwum biura projektów a trzecia do dyspozycji Inwestora.
Wyroby i materiały (z wyjątkiem materiałów masowych) winny być odpowiednio pakowane i posiadać
znak wytwórcy. Znaki wytwórcy, karty gwarancyjne i inne związane z wykonywanymi pracami budowlanomontażowymi stanowić będą załącznik do dokumentacji budowy prowadzonej przez Wykonawcę.
Przynajmniej na trzy tygodnie przed użyciem każdego materiału przewidywanego do wykonania
robót stałych wykonawca przedłoży szczegółową informację o źródle produkcji, zakupu lub pozyskania
takich materiałów, atestach, wynikach odpowiednich badań laboratoryjnych i próbek do akceptacji
zarządzającego realizacją umowy. To samo dotyczy instalowanych urządzeń.
Wykonawca jest zobowiązany do dostarczania atestów i/lub wykonania prób materiałów
otrzymanych z zatwierdzonego źródła dla każdej dostawy, żeby udowodnić, że spełniają one wymagania
odpowiedniej szczegółowej specyfikacji technicznej.
W przypadku stosowania materiałów lokalnych, pochodzących z jakiegokolwiek miejscowego
źródła, włączając te, które zostały wskazane przez zamawiającego, przed rozpoczęciem
wykorzystywania tego źródła wykonawca ma obowiązek dostarczenia Inspektorowi Nadzoru wszystkich
wymaganych dokumentów pozwalających na jego prawidłową eksploatację. Wykonawca będzie ponosił
wszystkie koszty pozyskania i dostarczenia na Plac Budowy materiałów lokalnych. Za ich ilość i jakość
odpowiada Wykonawca. Stosowanie materiałów pochodzących z lokalnych źródeł wymaga akceptacji
Inspektora Nadzoru.
2.2 Kontrola materiałów i urządzeń
Na życzenie Inspektora, Wykonawca na własny koszt wykona normowe testy materiałów w celu
sprawdzenia zgodności ich własności i jakości z normami i niniejszą specyfikacją. Wyniki testów stanowić
będą integralną część dziennika budowy i mogą stanowić podstawę do usunięcia wadliwych materiałów
i wymiany elementów budowlanych na koszt Wykonawcy.
Inspektor może okresowo kontrolować dostarczane na budowę materiały i urządzenia, żeby
sprawdzić czy są one zgodne z wymaganiami szczegółowych specyfikacji technicznych.
W czasie przeprowadzania badania materiałów i urządzeń przez Inspektora Nadzoru Wykonawca ma
obowiązek spełniać następujące warunki:
a) w trakcie badania, Inspektorowi Nadzoru będzie zapewnione niezbędne wsparcie i pomoc przez
wykonawcę i producenta materiałów lub urządzeń;
b) Inspektor będzie miał zapewniony w dowolnym czasie dostęp do tych miejsc, gdzie są wytwarzane
materiały i urządzenia przeznaczone dla realizacji robót.
2.3 Atesty materiałów i urządzeń.
W przypadku materiałów, dla których w szczegółowych specyfikacjach technicznych wymagane
są atesty, każda partia dostarczona na budowę musi posiadać atest określający w sposób jednoznaczny
jej cechy. Przed wykonaniem przez wykonawcę badań jakości materiałów, Inspektor może dopuścić do
użycia materiały posiadające atest producenta stwierdzający pełną zgodność tych materiałów
z warunkami podanymi w szczegółowych specyfikacjach technicznych.
Produkty przemysłowe muszą posiadać atesty wydane przez producenta, poparte w razie
potrzeby wynikami wykonanych przez niego badań. Kopie wyników tych badań muszą być dostarczone
przez wykonawcę Inspektorowi.
Materiały posiadające atesty, a urządzenia – ważną legalizację, mogą być badane przez
Inspektora w dowolnym czasie. W przypadku gdy zostanie stwierdzona niezgodność właściwości
przewidzianych do użycia materiałów i urządzeń z wymaganiami zawartymi w szczegółowych
specyfikacjach technicznych nie zostaną one przyjęte do wbudowania.
2.4 Materiały nie odpowiadające wymaganiom umowy
Materiały uznane przez Inspektora za niezgodne ze szczegółowymi specyfikacjami technicznymi
muszą być niezwłocznie usunięte przez wykonawcę z placu budowy. Jeśli Inspektor Nadzoru pozwoli
wykonawcy wykorzystać te materiały do innych robót niż te, dla których zostały one pierwotnie nabyte,
wartość tych materiałów może być odpowiednio skorygowana przez Inspektora. Każdy rodzaj robót
strona
13/118
wykonywanych z użyciem materiałów, które nie zostały sprawdzone lub zaakceptowane przez
Inspektora, będzie wykonany na własne ryzyko wykonawcy. Musi on zdawać sobie sprawę, że te roboty
mogą być odrzucone tj. zakwalifikowane jako wadliwe i niezapłacone.
2.5 Przechowywanie i składowanie materiałów i urządzeń
Wykonawca jest zobowiązany zapewnić. żeby materiały i urządzenia tymczasowo składowane na
budowie, były zabezpieczone przed uszkodzeniem. Musi utrzymywać ich jakość i własności w takim
stanie jaki jest wymagany w chwili wbudowania lub montażu. Muszą one w każdej chwili być dostępne
dla przeprowadzenia inspekcji przez zarządzającego realizacją umowy, aż do chwili kiedy zostaną użyte.
Tymczasowe tereny przeznaczone do składowania materiałów i urządzeń będą zlokalizowane w obrębie
placu budowy w miejscach uzgodnionych z Zamawiającym lub poza placem budowy, w miejscach
zapewnionych przez wykonawcę. Zapewni on, że tymczasowo składowane na budowie materiały
i urządzenia będą zabezpieczone przed uszkodzeniem.
2.6 Stosowanie materiałów zamiennych
Podane w projekcie przykładowe rozwiązania materiałowe dla określenia standardu, parametrów
technicznych, estetycznych i użytkowych.
Dopuszcza się zastosowanie rozwiązań równoważnych, pod warunkiem zapewnienia
charakterystycznych cech i parametrów technicznych oraz estetycznych i użytkowych w stosunku do
pierwowzoru.
Warunkiem zastosowania innych równoważnych rozwiązań jest uzyskanie akceptacji od
PROJEKTANTA.
Wybrany i zatwierdzony zamienny typ materiału lub urządzenia nie może być zmieniany
w terminie późniejszym bez akceptacji Inspektora Nadzoru i Projektanta.
3. Sprzęt
Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje
niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót i środowisko. Sprzęt używany do robót powinien
być zgodny z ofertą wykonawcy oraz powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom
zawartym w szczegółowych specyfikacjach technicznych, programie zapewnienia jakości i projekcie
organizacji robót, zaakceptowanym przez zarządzającego realizacją umowy. Liczba i wydajność sprzętu
powinna gwarantować prowadzenie robót zgodnie z terminami przewidzianymi w harmonogramie robót.
Sprzęt będący własnością wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót musi być utrzymywany
w dobrym stanie i gotowości do pracy oraz być zgodny z wymaganiami ochrony środowiska i przepisami
dotyczącymi jego użytkowania. Tam gdzie jest to wymagane przepisami, wykonawca dostarczy
zarządzającemu realizacją umowy kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do
użytkowania.
Jeżeli projekt wykonawczy lub szczegółowe specyfikacje techniczne przewidują możliwość
wariantowego użycia sprzętu przy wykonywaniu Robotach, wykonawca przedstawi wybrany sprzęt do
akceptacji przez zarządzającego realizacją umowy. Nie może być później zmieniany bez jego zgody.
Sprzęt, maszyny, urządzenia i narzędzia nie gwarantujące zachowania warunków umowy
zostaną przez Inspektora Nadzoru zdyskwalifikowane i nie dopuszczone do robót.
Podczas transportu sprzętu po drogach publicznych Wykonawca powinien przestrzegać
obowiązujących ograniczeń odnośnie obciążeń osi pojazdów. Wszelkie zniszczenia spowodowane
swoimi pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do placu budowy, Wykonawca będzie usuwał
na bieżąco, na własny koszt.
4. Transport
Liczba i rodzaje środków transportu będą określone w projekcie organizacji robót. Muszą one
zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w projekcie wykonawczym
i szczegółowych specyfikacjach technicznych oraz wskazaniami Inspektora Nadzoru, w terminach
wynikających z harmonogramu robót.
Przy ruchu po drogach publicznych pojazdy muszą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu
drogowego, szczególnie w odniesieniu do dopuszczalnych obciążeń na osie i innych parametrów
technicznych. Wszelkie zniszczenia spowodowane swoimi pojazdami na drogach publicznych oraz
dojazdach do placu budowy, Wykonawca będzie usuwał na bieżąco, na własny koszt. Środki
transportowe powinny spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego.
Środki transportu nie odpowiadające warunkom umowy, będą usunięte z terenu budowy na
polecenie Inspektora.
Wykonawca jest zobowiązany usuwać na bieżąco, na własny koszt, wszelkie uszkodzenia
i zanieczyszczenia spowodowane przez jego pojazdy na drogach publicznych oraz dojazdach do terenu
budowy.
strona
14/118
5. Wykonanie robót
Technologia wykonania robót wynikać powinna z dokumentacji Projektowej Zamawiającego,
Dokumentacji Roboczej Oferenta, szczegółowych instrukcji producentów, wytycznych ITB, ogólnych
przepisów Prawa Budowlanego i Polskich Norm oraz Warunków Technicznych Wykonania i Odbioru
Robót Budowlano – montażowych.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową oraz za jakość zastosowanych
materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją projektową, wymaganiami SST oraz
poleceniami Inspektora nadzoru.
Następstwa jakiegokolwiek błędu spowodowanego przez Wykonawcę przy wykonywaniu robót zostaną,
jeśli wymagać tego będzie Inspektor Nadzoru, poprawione przez Wykonawcę na własny koszt.
Decyzje Inspektora nadzoru dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów robót będą
oparte na wymaganiach sformułowanych w dokumentach umowy, dokumentacji projektowej i w SST,
a także w normach i wytycznych.
Polecenia Inspektora nadzoru dotyczące realizacji robót będą wykonywane przez Wykonawcę nie później
niż w czasie przez niego wyznaczonym, pod groźbą wstrzymania robót. Skutki finansowe z tytułu
wstrzymania robót w takiej sytuacji ponosi Wykonawca.
6. Kontrola jakości robót
6.1. Zasady kontroli jakości robót
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę robót i jakości materiałów prowadzoną
zgodnie z programem zapewnienia jakości. Wykonawca zapewni odpowiedni system kontroli, włączając
personel, laboratorium, sprzęt, zaopatrzenie i wszelkie urządzenia niezbędne do pobierania próbek
i badania materiałów oraz jakości wykonania robót.
Przed zatwierdzeniem programu zapewnienia jakości zarządzający realizacją umowy może
zażądać od wykonawcy przeprowadzenia badań w celu zademonstrowania, że poziom ich wykonania jest
zadowalający.
Wykonawca jest zobowiązany prowadzić pomiary i badania materiałów oraz robót
z częstotliwością zapewniającą stwierdzenie, że roboty wykonano zgodnie z wymaganiami zawartymi
w projekcie wykonawczym i szczegółowych specyfikacjach technicznych. Minimalne wymagania co do
zakresu badań i ich częstotliwości są określone w szczegółowych specyfikacjach technicznych, normach
i wytycznych. W przypadku gdy brak jest wyraźnych przepisów zarządzający realizacją umowy ustali jaki
zakres kontroli jest konieczny, aby zapewnić wykonanie robót zgodnie z umową.
Wykonawca dostarczy Inspektorowi Nadzoru świadectwa stwierdzające, że wszystkie stosowane
urządzenia i sprzęt badawczy posiadają ważną legalizację, zostały prawidłowo wykalibrowane
i odpowiadają wymaganiom norm określających procedury badań.
6.2. Pobieranie próbek
Próbki do badań będą z zasady pobierane losowo. Zaleca się stosowanie statystycznych metod
pobierania próbek, opartych na zasadzie, że wszystkie jednostkowe elementy produkcji mogą być
z jednakowym prawdopodobieństwem wytypowane do badań.
Inspektor Nadzoru musi mieć zapewnioną możliwość udziału w pobieraniu próbek. Na jego
zlecenie wykonawca ma obowiązek przeprowadzać dodatkowe badania tych materiałów, które budzą
wątpliwości co do jakości, o ile kwestionowane materiały nie zostaną przez wykonawcę usunięte lub
ulepszone z jego własnej woli. Próbki dostarczone przez wykonawcę do badań wykonywanych przez
Inspektora będą odpowiednio opisane i oznakowane, w sposób zaakceptowany przez niego. Koszty tych
dodatkowych badań pokrywa wykonawca tylko w przypadku stwierdzenia usterek. W przeciwnym
przypadku koszty te pokrywa zamawiający.
6.3. Atesty jakości materiałów i urządzeń
W przypadku materiałów, dla których szczegółowe specyfikacje techniczne wymagają atestów,
każda partia dostarczona na budowę powinna posiadać atest określający w sposób jednoznaczny jej
cechy.
Produkty przemysłowe powinny posiadać atesty wydane przez producenta, poparte w razie potrzeby
wynikami wykonanych przez niego badań. Kopie wyników tych badań Wykonawca przedstawia
Inspektorowi Nadzoru.
6.4. Dokumenty budowy
Wykonawca jest zobowiązany do właściwego prowadzenia dokumentacji budowy, która obejmuje:
a/ dziennik budowy
b/ książkę obmiaru robót
c/ dokumentację laboratoryjną ( atesty materiałów, recepty robocze, wyniki badań kontrolnych)
d/ inne dokumenty jak:
- uzgodnienia prawne dotyczące realizacji budowy
- dokumentację projektową
strona
15/118
- protokół przekazania placu budowy
- protokóły z narad i ustaleń
- protokóły odbiorów częściowych robót
Dokumenty te stanowią załączniki do odbioru robót.
6.5. Badania i pomiary
Wszystkie badania i pomiary będą przeprowadzone zgodnie z wymaganiami norm. W przypadku,
gdy normy nie obejmują jakiegokolwiek badania wymaganego w szczegółowych specyfikacjach
technicznych, stosować można wytyczne krajowe albo inne procedury, zaakceptowane przez Inspektora
Nadzoru.
Przed przystąpieniem do pomiarów lub badań, wykonawca powiadomi Inspektora o rodzaju,
miejscu i terminie pomiaru lub badania. Po wykonaniu pomiaru lub badania wykonawca przedstawi na
piśmie ich wyniki do akceptacji.
Wykonawca będzie przekazywać Inspektorowi kopie raportów z wynikami badań jak najszybciej,
nie później jednak niż w terminie określonym w programie zapewnienia jakości. Kopie wyników badań
będą mu przekazywane na formularzach według dostarczonego przez niego wzoru lub innych, również
przez niego zaaprobowanych.
Wszystkie koszty związane z organizowaniem i prowadzeniem badań materiałów ponosi
wykonawca.
Dla celów kontroli jakości i zatwierdzenia, Inspektor Nadzoru jest uprawniony do dokonywania
kontroli, pobierania próbek i badania materiałów u źródeł ich wytwarzania, a ze strony wykonawcy
i producenta materiałów zapewniona mu będzie wszelka potrzebna do tego pomoc.
Inspektor Nadzoru, po uprzedniej weryfikacji systemu kontroli robót prowadzonego przez
wykonawcę, będzie oceniać zgodność wykonanych robót i użytych materiałów z wymaganiami
szczegółowych specyfikacji technicznych, na podstawie dostarczonych przez wykonawcę wyników
badań.
Inspektor Nadzoru może pobierać próbki i prowadzić badania niezależnie od wykonawcy, na swój
koszt. Jeżeli wyniki tych badań wykażą, że raporty wykonawcy są niewiarygodne, to poleci on wykonawcy
lub zleci niezależnemu laboratorium, przeprowadzenie powtórnych lub dodatkowych badań, albo oprze
się wyłącznie na własnych badaniach przy ocenie zgodności materiałów i robót z projektem
wykonawczym i szczegółowymi specyfikacjami technicznymi. W takim przypadku całkowite koszty
powtórnych lub dodatkowych badań i pobierania próbek zostaną poniesione przez wykonawcę.
7. Obmiar robót
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót.
Obmiar robót ma za zadanie określać pełny zakres robót wg dokumentacji projektowej oraz SST.
Jakikolwiek błąd lub przeoczenie (opuszczenie) w ilościach podanych w przedmiarze robót lub
gdzie indziej w szczegółowych specyfikacjach technicznych nie zwalnia wykonawcy od obowiązku
skalkulowania wszystkich robót.
7.2 Urządzenia i sprzęt pomiarowy
Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy, stosowane w czasie dokonywania obmiaru robót przez
wykonawcę, muszą być zaakceptowane przez Inspektora Nadzoru. Jeżeli urządzenia te lub sprzęt
wymagają badań atestujących, to wykonawca musi posiadać ważne świadectwa legalizacji. Muszą one
być utrzymywane przez wykonawcę w dobrym stanie, w całym okresie trwania Robót.
8. Odbiór robót
8.1. Rodzaje odbiorów
W zależności od ustaleń odpowiednich szczegółowych specyfikacji technicznych roboty podlegają
następującym etapom odbioru, dokonywanym przez Inspektora Nadzoru przy udziale Wykonawcy:
- odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu
- odbiór częściowy
- odbiór końcowy
- odbiór ostateczny
Wykonawca zgłasza wykonane roboty do odbioru Zamawiającemu i właścicielom sieci, ponosząc
wszelkie koszty związane z w/w odbiorami.
8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu
Odbiór polega na ocenie ilości i jakości robót, które w dalszej realizacji zostaną zakryte.
Wykonawca zgłasza do odbioru daną część robót wpisem do dziennika budowy, a Inspektor nadzoru
dokonuje odbioru.
Jakość i ilość robót ocenia Inspektor na podstawie dokumentów bieżącej kontroli jakości, na podstawie
zgodności robót z dokumentacją projektową i szczegółowymi specyfikacjami technicznymi oraz na
podstawie obmiaru i ewentualnie badań kontrolnych w czasie odbioru.
strona
16/118
8.3. Odbiór częściowy robót
Polega na ocenie ilości i jakości wykonanej części robót wraz z ustaleniem należnego
wynagrodzenia. W przypadku gdy umowa dopuszcza częściowe rozliczenie zamówienia protokół odbioru
częściowego robót stanowi podstawę do wystawienia faktury.
8.4. Odbiór końcowy zadania
Polega na ocenie rzeczywistego wykonania robót na danym zadaniu pod względem ich ilości,
jakości i wartości.
1/ Zasady dokonywania odbioru końcowego:
A/ zakończenie robót oraz gotowość do odbioru powinna być stwierdzona wpisem Wykonawcy do
dziennika budowy potwierdzonym przez Inspektora Nadzoru oraz pisemnym powiadomieniem
Zamawiającego.
B/ odbiór końcowy zadania powinien nastąpić w terminie ustalonym w umowie licząc od dnia
potwierdzenia przez Inspektora zakończenia robót i prawidłowości ich wykonania oraz kompletności
dokumentów do odbioru końcowego.
C/ odbioru końcowego dokonuje komisja wyznaczona przez Zamawiającego, przy udziale Inspektora
Nadzoru, Projektanta i Wykonawcy
D/ komisja dokonuje oceny jakościowej na podstawie przedłożonych dokumentów, wyników badań
i pomiarów, ocenie wizualnej oraz zgodności wykonywanych robót z dokumentacją projektową,
szczegółowymi specyfikacjami technicznymi oraz poleceniami Inspektora Nadzoru
E/ w czasie odbioru końcowego komisja zapoznaje się również z realizacją ustaleń przyjętych
w trakcie odbiorów robót zanikających i ulegających zakryciu
F/ w czasie odbioru końcowego mogą być dokonane badania i pomiary sprawdzające przewidziane
przy odbiorach końcowych wg odpowiednich szczegółowych specyfikacji technicznych
G/ podstawowym dokumentem tego odbioru jest protokół odbioru końcowego robót sporządzony wg
wzorca przygotowanego przez Zamawiającego, w którym powinien być ustalony ostateczny koszt
budowy
2/ Dokumenty wymagane przy odbiorze końcowym robót
Podstawowym dokumentem do dokonania odbioru końcowego robót jest protokół odbioru końcowego.
Do odbioru końcowego Wykonawca jest zobowiązany przygotować następujące dokumenty:
- dokumentację projektową z naniesionymi zmianami
- powykonawczą dokumentację geodezyjną obiektu
- szczegółowe specyfikacje techniczne na poszczególne asortymenty robót
- dziennik budowy i książkę obmiaru
- uwagi i zalecenia Inspektora, zwłaszcza przy odbiorze robót zanikających i ulegających zakryciu,
i udokumentowanie wykonania jego zaleceń
- recepty robocze i ustalenia technologiczne
- wyniki pomiarów kontrolnych oraz badań i oznaczeń laboratoryjnych zgodne ze szczegółowymi
specyfikacjami technicznymi, atesty, certyfikaty, deklaracje jakościowe wbudowanych materiałów
- ostateczny protokół odbioru wykonanych elementów robót, obiektu,
- inne dokumenty wymagane przez Inspektora Nadzoru, Zamawiającego.
W przypadku, gdy komisja stwierdzi, że roboty pod względem przygotowania dokumentacyjnego nie są
gotowe do odbioru końcowego, to komisja wyznaczy ponowny termin odbioru.
8.5. Odbiór ostateczny robót
Polega na ocenie wykonanych robót związanych z usunięciem wad stwierdzonych przy odbiorze
końcowym lub zaistniałych w okresie gwarancyjnym.
Odbiór ostateczny powinien być dokonany na podstawie oceny wizualnej zadania z uwzględnieniem
zasad odbioru końcowego.
9. Podstawa płatności
Podstawą płatności jest cena skalkulowana przez Wykonawcę zawarta w umowie z Inwestorem.
Cena powinna obejmować:
- robociznę bezpośrednią,
- wartość zużytych materiałów wraz z kosztami ich zakupu,
- wartość pracy sprzętu wraz z kosztami jednorazowymi (sprowadzenie sprzętu na plac budowy
i z powrotem, montaż, demontaż na stanowisku pracy),
- koszty pośrednie: płace personelu i kierownictwa budowy, pracowników nadzoru, koszty urządzenia
i eksploatacji zaplecza budowy, wydatki dotyczące BHP,
- oznakowanie robót, usługi obce na rzecz budowy, opłaty za dzierżawę,
- ekspertyzy, ubezpieczenia oraz koszty zarządu przedsiębiorstwa Wykonawcy,
- nadzór, badania archeologiczne, obsługę geodezyjną, koszty mediów, energii niezbędne do
realizacji przedmiotu zamówienia
strona
17/118
wykonanie dokumentacji powykonawczej,
zysk kalkulacyjny zawierający ewentualne ryzyko Wykonawcy z tytułu innych wydatków mogących
wystąpić w czasie realizacji robót i w okresie gwarancyjnym,
- podatki obliczane zgodnie z obowiązującymi przepisami.
UWAGA:
Pełniącym nadzór inwestorski jest Inspektor Nadzoru, który dysponuje branżowymi inspektorami nadzoru.
10. Przepisy związane
Obowiązujące normy oraz przepisy
Przy wykonywaniu i montażu wszystkich elementów objętych Specyfikacją Techniczną jako
obowiązujące należy przyjąć odpowiednie normy PN, w przypadku braku odpowiednich norm PN należy
przyjąć normy DIN lub odpowiednie normy EN. W każdym wypadku należy uwzględniać wytyczne
i przepisy producentów. W szczególności należy przestrzegać poniższych norm.
Przepisy prawne
Wykonawca jest zobowiązany znać wszystkie przepisy prawne wydawane zarówno przez władze
państwowe jak i lokalne oraz inne regulacje prawne i wytyczne, które są w jakikolwiek sposób związane
z prowadzonymi robotami i będzie w pełni odpowiedzialny za przestrzeganie tych reguł i wytycznych
w trakcie realizacji robót.
Najważniejsze z nich to:
1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo Budowlane (Dz. U. Nr 89, poz.414, z późn. zm.),
2. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. (Dz. U. Nr
80/2003, z późn.zm.)
3. Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko z dnia 3 października 2008 r. (DZ.U. Nr
199 poz. 1227)
4. Ustawa prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17 maja 1989 r. (Dz. U. Nr 30/1989, poz. 163 z
późn.zm.)
5. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 roku o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz.35 z późn.
zm.),
6. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 19 grudnia 1994 roku
w sprawie dopuszczenia do stosowania w budownictwie nowych materiałów oraz nowych metod
wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 10/1995, poz.48),
7. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2004 roku w sprawie określania metod
i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac
projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalnoużytkowym (Dz. U. Nr 130/2004, poz.1389),
8. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004r w sprawie szczegółowego zakresu
i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych
oraz programu funkcjonalno-użytkowego (Dz. U. Nr 202/2004, poz.2072),
9. Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12. 04. 2002 r., w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz. U. 2002r. nr 17, poz. 690/,
10. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26.06.2002r. w sprawie dziennika budowy montażu
i rozbiórki tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa
pracy i ochrony zdrowia (Dz.U. z 2002r.Nr 108, poz. 953).
11. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 sierpnia 1998 roku w sprawie
aprobat i kryteriów technicznych oraz jednostkowego stosowania wyrobów budowlanych (Dz. U. Nr
107, poz. 679),
12. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003r. w sprawie bezpieczeństwa pracy
i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz.U. z 2003r.Nr 47, poz. 401)
13. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003r. w sprawie informacji dotyczącej
bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. (Dz. U. 120,
poz. 1126)
14. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16.06. 2003 roku w sprawie
ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 121,
poz.1138),
15. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 roku
w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 121,
poz.1139),
strona
18/118
16. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 kwietnia 1998 roku w
sprawie wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej, które mogą być wprowadzane do obrotu
i stosowania wyłącznie na podstawie certyfikatu zgodności (Dz. U. Nr 55, poz.362),
Szczegółowe przepisy, Polskie Normy, aprobaty techniczne oraz inne dokumenty i ustalenia techniczne
dla poszczególnych rodzajów robót są podane w punkcie 10 każdej Szczegółowej Specyfikacji
Technicznej Wykonania i Odbioru Robót.
Wykonawca będzie przestrzegał praw autorskich i patentowych. Będzie w pełni
odpowiedzialny za spełnianie wszystkich wymagań prawnych w odniesieniu do używanych
opatentowanych urządzeń lub metod. Będzie informował Zamawiającego o swoich działaniach
w tym zakresie, przedstawiając kopie atestów i innych wymaganych świadectw.
strona
19/118
Szczegółowe Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych:
GRUPA 451– ROBOTY BUDOWLANE W ZAKRESIE PRZYGOTOWANIA TERENU POD
BUDOWĘ
B-02.00.00
ROBOTY ZIEMNE
(kod CPV 45111200-0 Roboty w zakresie przygotowania terenu pod budowę i roboty
ziemne)
1. Wstęp
1.1 Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót ziemnych w ramach inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem
1.2 Zakres stosowania SST
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest dokumentem przetargowym i kontraktowym przy zlecaniu
i realizacji robót ziemnych wymienionych w pkt 1.1.
1.3 Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej dotyczą zasad prowadzenia
robót ziemnych:
- wykopy wąskoprzestrzenne pod fundamenty budynków łącznika przy istniejących obiektach,
- zasypki wykopów
- warstwy kruszywa pod posadzki z gruntu zagęszczonego do wskaźnika Proctora – zgodnie
z projektem konstrukcji.
Ziemia z wykopów, która nie zostanie zagospodarowana na terenie działki przeznaczonej na inwestycję
musi być wywieziona na odległość ustaloną przez Wykonawcę w porozumieniu z Inwestorem.
1.4 Określenia podstawowe
Określenia podstawowe podane w niniejszej SST są zgodne z zamieszczonymi w SST
„Wymagania ogólne” pkt. 1.4.
Określenia dodatkowe:
Głębokość wykopu – różnica rzędnej terenu i rzędnej dna robót ziemnych po wykonaniu zdjęcia warstwy
ziemi urodzajnej.
Wykop płytki – wykop, którego głębokość jest mniejsza niż 1 m,
Wykop średni – wykop, którego głębokość jest zawarta w granicach od 1 do 3 m.
Wykop głęboki – wykop, którego głębokość przekracza 3 m.
Odkład – miejsce wbudowania lub składowania (odwiezienia) gruntów pozyskanych w czasie
wykonywania wykopów, a nie wykorzystanych do budowy obiektu oraz innych prac związanych z tym
obiektem.
Podłoże budowli ziemnej (nasypu i wykopu) – strefa gruntu rodzimego poniżej spodu budowli, w której
właściwości gruntu mają wpływ na projektowanie, wykonanie i eksploatację budowli.
Skarpa – zewnętrzna umocniona boczna powierzchnia nasypu lub wykopu o kształcie i nachyleniu
dostosowanych do właściwości gruntu i lokalnych uwarunkowań.
Wskaźnik zagęszczenia gruntu – wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu, określona wg
wzoru:
Is = pd/pds
Gdzie:
3
pd - gęstość objętościowa szkieletu zagęszczonego gruntu (Mg/m )
pds – maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego przy wilgotności optymalnej, określona
w normalnej próbie Proctora, zgodnie z PN-B-04481, służąca do oceny zagęszczenia gruntu
3
w robotach ziemnych, badana zgodnie z normą BN-77/8931-12 (Mg/m ).
Wskaźnik odkształcenia gruntu – wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu, określona wg
wzoru:
Io=E2/E1
Gdzie:
strona
20/118
E1- moduł odkształcenia gruntu oznaczony w pierwszym obciążeniu badanej warstwy zgodnie z PN-S02205,
E2-moduł odkształcenia gruntu oznaczony po powtórnym obciążeniu badanej warstwy zgodnie
z PN-S-02205.
1.5.1. Zgodność robót z dokumentacją projektową i SST
Dokumentacja projektowa, SST oraz dodatkowe dokumenty przekazane przez Inspektora
Nadzoru Wykonawcy stanowią część umowy, a wymagania wyszczególnione w choćby jednym z nich są
obowiązujące dla Wykonawcy, tak jakby zawarte były w całej dokumentacji.
W przypadku rozbieżności ustaleń poszczególnych dokumentów obowiązuje kolejność ich ważności
wymieniona w „Ogólnych warunkach umowy”.
Wykonawca nie może wykorzystywać błędów lub opuszczeń w dokumentach kontraktowych, a o ich
wykryciu winien natychmiast powiadomić Inspektora nadzoru, który dokona odpowiednich zmian
i poprawek.
W przypadku rozbieżności, opis wymiarów ważniejszy jest od odczytu ze skali rysunków.
1.5.2. Zabezpieczenia terenu budowy
W czasie wykonywania robót Wykonawca dostarczy, zainstaluje i będzie obsługiwał wszystkie
tymczasowe urządzenia zabezpieczające takie jak: zapory, światła ostrzegawcze, sygnały itp.
zapewniając w ten sposób bezpieczeństwo pojazdów i pieszych.
Wykonawca zapewni stałe warunki widoczności w dzień i w nocy tych zapór i znaków, dla których jest to
nieodzowne ze względów bezpieczeństwa.
Koszt zabezpieczenia terenu budowy nie podlega odrębnej zapłacie i przyjmuje się, że jest włączony
w cenę umowną.
1.5.3. Ochrona środowiska w czasie wykonywania robót
Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia robót wszystkie przepisy
dotyczące ochrony środowiska naturalnego.
W okresie trwania budowy Wykonawca będzie:
a) utrzymywać teren budowy i wykopy w stanie bez wody stojącej,
b) podejmować wszystkie uzasadnione kroki mające na celu stosowanie się do przepisów
i norm dotyczących ochrony środowiska na terenie i wokół terenu budowy oraz będzie unikać
uszkodzeń lub uciążliwości dla osób lub własności społecznej i innych, a wynikających ze
skażenia, hałasu lub innych przyczyn w następstwie jego sposobu działania.
2. Materiały
2.1. Grunty uzyskane przy wykonywaniu wykopów powinny być przez Wykonawcę wykorzystane
w maksymalnym stopniu do zasypek.
2.2. Grunt z wykopów, który nie zostanie wykorzystany (ze względu na nieodpowiednie parametry) i nie
zagospodarowany na terenie działki należy odwieźć na wysypisko. Wykonawca poniesie wszystkie
koszty związane z jego wywozem oraz opłatą za wysypisko.
2.3. Kruszywa
Do warstw pod posadzki na gruncie można stosować kruszywa spełniające wymagania podane
w tablicy:
Lp.
Właściwości
1
Uziarnienie
a) ziaren pozostających na sicie # 2 mm, %,
nie mniej niż:
b) ziaren przechodzących przez sito 0,075
mm, %, nie więcej niż:
30
2
Zawartość części organicznych, barwa cieczy
nad kruszywem nie ciemniejsza niż:
wzorcowa
PN-B-06714-26
3
Zawartość zanieczyszczeń obcych, %, nie
więcej niż:
0,5
PN-B-06714-12
4
Zawartość siarczanów, w przeliczeniu na SO3,
%, poniżej:
1
PN-B-06714-28
Wymagania Badania według
PN-B-06714-15
15
Jeżeli kruszywo przeznaczone do wykonania warstwy nie jest wbudowane bezpośrednio po
dostarczeniu na budowę i zachodzi potrzeba jego okresowego składowania na terenie budowy, to
strona
21/118
powinno być ono składowane w pryzmach, na utwardzonym i dobrze odwodnionym placu, w warunkach
zabezpieczających przed zanieczyszczeniem i przed wymieszaniem różnych rodzajów kruszyw.
3.Sprzęt
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST „Wymagania ogólne” pkt. 3.
Sprzęt powinien być dostosowany do warunków robót i musi być zaakceptowany przez Inspektora
Nadzoru.
Do wykonania robót ziemnych należy stosować:
- równiarki,
- spycharki,
- koparki,
- samochody samowyładowcze - w przypadku transportu na odległość
- łopaty, szpadle i inny sprzęt do ręcznego wykonywania robót ziemnych - w miejscach, gdzie
prawidłowe wykonanie robót sprzętem zmechanizowanym nie jest możliwe.
Sprzęt powinien być dostosowany do warunków robót.
4. Transport
4.1.
Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST „Wymagania ogólne” pkt. 4.
5. Wykonanie robót
5.1.
Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne wymagania dotyczące zasad wykonania robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt. 5.
5.2. Sprawdzenie zgodności rzędnych terenu i warunków gruntowych z danymi projektu
technicznego
Przed przystąpieniem do wykonywania wykopów, Wykonawca ma obowiązek sprawdzić zgodność
rzędnych terenu z danymi wg projektu technicznego. Wszelkie odstępstwa od dokumentacji powinny być
odnotowane w dzienniku budowy wpisem potwierdzonym przez Inspektora Nadzoru, co będzie stanowić
podstawę do korekty ilości robót w Księdze Obmiaru.
Wykonawca ma obowiązek bieżącej kontroli i oceny warunków gruntowych w trakcie wykonywania
wykopów i ich konfrontacji z dokumentacją.
Dokumentacja geotechniczna powinna być skontrolowana w miejscu posadowienia obiektu w celu
ustalenia:
- rzeczywistych warunków wodno-gruntowych,
- nośności gruntu i parametrów geotechnicznych w momencie rozpoczynania wykopów.
Badania te powinny być wykonane bezpośrednio przed rozpoczęciem robót fundamentowych
i powtarzane w miarę potrzeby w trakcie ich trwania. Wyniki badań kontrolnych wraz ze szkicami
i podjętymi decyzjami należy załączyć do dokumentacji powykonawczej.
5.3. Wykonanie wykopów
Metoda wykonywania robót ziemnych powinna być dobrana w zależności od wielkości robót,
głębokości wykopu, ukształtowania terenu, rodzaju gruntu oraz posiadanego sprzętu mechanicznego.
Zaleca się wykonywanie wykopów mechanicznie do poziomu 0,2m powyżej poziomu projektowanego
posadowienia obiektu (spód betonu podkładowego). Pozostałą część wykopu należy wykonać ręcznie
z nienaruszeniem struktury gruntu.
Wykopy powinny być wykonywane w takim okresie, aby po ich zakończeniu można było przystąpić
natychmiast do wykonania przewidzianych w nich robót budowlanych i zasypania ich gruntem
odpowiednim do tego celu.
W czasie wykonywania tych robót, na Wykonawcy spoczywa odpowiedzialność za bezpieczeństwo
obszaru przyległego do wykopów wraz ze znajdującymi się tam budowlami.
Jeżeli na terenie robót ziemnych zostaną stwierdzone urządzenia podziemne nie przewidziane
w dokumentacji technicznej (instalacje wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, gazowe, elektryczne)
wówczas roboty należy przerwać, powiadomić o tym Inspektora Nadzoru, a dalsze prace prowadzić
dopiero po uzgodnieniu trybu postępowania z instytucjami sprawującymi nadzór nad tymi urządzeniami.
Wykonywanie wykopów powinno postępować w kierunku podnoszenia się niwelety, tak aby był
umożliwiony odpływ wody od miejsca wykonywania robót, przy równoczesnym zachowaniu wymaganej
projektem dokładności robót.
Wymiary wykopów powinny być dostosowane do wymiarów budowli lub wymiarów w planie fundamentów
oraz dostosowane do sposobu zakładania fundamentu, głębokości wykopu i rodzaju gruntu,
z uwzględnieniem konieczności wzmocnienia zboczy wykopów i ich nachylenia.
5.3.1.
strona
22/118
Wymiary wykopów w planie
Wymiary wykopów w planie powinny być dostosowane do rodzaju gruntu, poziomu wody gruntowej
oraz konieczności i możliwości zabezpieczenia ścian wykopów.
W przypadku gdy nie zachodzi możliwość wykonania bezpiecznego nachylenia ścian wykopu, powinny
być uwzględnione w szerokości dna wykopu dodatkowo wymiary konstrukcji zabezpieczającej oraz
swobodna przestrzeń na pracę ludzi pomiędzy zabezpieczeniem ściany wykopu a wykonywanym
w wykopie fragmentem (elementem budynku lub budowli). Przestrzeń ta powinna wynosić nie mniej niż
0,60 m, a w przypadku wykonywania na ścianach fundamentów izolacji nie mniej niż 0,80 m.
Szerokość dna wykopów rozpartych powinna uwzględniać grubość konstrukcji rozparcia oraz przestrzeń
swobodną między rozparciem i gabarytem elementów układanych w wykopie.
Przestrzeń ta powinna wynosić co najmniej:
w przypadku układania rurociągów i drenaży - po 30 cm z każdej strony,
w przypadku fundamentów - po 50 cm z każdej strony.
5.3.2.
Nienaruszalność struktury dna wykopu
Wykopy mechaniczne powinny być wykonane do poziomu o 0,2 m wyższego niż poziom
posadowienia. Pozostałe 20 cm należy usunąć, tak aby nie naruszyć naturalnej struktury gruntu dna
wykopu. W przypadku naruszenia struktury gruntu grunt naruszony należy usunąć i zastąpić betonem
B10.
5.4. Tolerancje wykonania wykopów
Wymiary wykopów w planie powinny być wykonane z dokładnością ± 5 cm, z uwzględnieniem
zaleceń podanych powyżej.
5.5. Wykonywanie wykopów
5.5.1. Wykonywanie robót sprzętem zmechanizowanym
Przy wykonywaniu robót sprzętem zmechanizowanym, niezależnie od wymagań dla ręcznego
sposobu wykonania robót, należy zachować niżej wymienione wymagania dodatkowe:
- głębokość odspajanej jednocześnie warstwy gruntu i nachylenie skarpy wykopu powinny być
dostosowane do rodzaju gruntu i zasięgu wysięgnika koparki,
- roboty ziemne przy nasypach i wykopach wykonywać warstwami, nie dopuszczając do
powstawania nierówności,
- zachować szczególną ostrożność podczas zagęszczania krawędzi nasypów,
- rozstaw pracujących maszyn powinien wykluczać możliwość ich wzajemnego uszkodzenia,
- robotnikom nie wolno przebywać w zasięgu pracy maszyn,
- wyznaczyć w terenie strefę niebezpieczną dostosowaną do używanego sprzętu do wykonania
wykopu,
- zachować ostrożność przy wprowadzaniu sprzętu i operowaniu nim w wykopie.
5.5.2. Wykonywanie robót ręcznie
Przy wykonywaniu robót ziemnych ręcznie należy:
używać właściwych i znajdujących się w dobrym stanie narzędzi,
zapewnić należyte odwadnianie terenu robót,
pozostawić pas terenu co najmniej 0.5m wzdłuż krawędzi wykopu, na którym nie dozwolone jest
urządzania wszelkich składowisk i dróg komunikacyjnych środki transportowe pod załadunek mas
ziemnych ustawiać co najmniej 2.0m od krawędzi skarpy wykopu,
rozstaw środków transportowych pomiędzy sobą powinien wynosić co najmniej 1.5m dla
umożliwienia ucieczki robotnikom w przypadku obsunięcia się mas ziemnych,
sprawdzić po każdej zmianie warunków atmosferycznych (deszcz, śnieg) stan skarp nasypów
i wykopów.
5.6. Zasady wykonania nasypów, zasypek
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za dokładne wytyczenie na planie i wyznaczenie
wysokości wszystkich elementów robót zgodnie z wymiarami i rzędnymi określonymi w dokumentacji
projektowej lub przekazanymi na piśmie przez Inspektora Nadzoru. Następstwa jakiegokolwiek błędu
spowodowanego przez Wykonawcę w wytyczeniu i wyznaczeniu robót zostaną, jeśli wymagać tego
będzie Inspektor Nadzoru, poprawione przez Wykonawcę na własny koszt.
Sprawdzenie wytyczenia robót lub wyznaczenia wysokości przez Inspektora Nadzoru nie zwalnia
Wykonawcy od odpowiedzialności za ich dokładność.
Jeżeli w dokumentacji technicznej nie przewidziano innego sposobu zagęszczania gruntu przy
zasypywaniu wykopów, to układanie i zagęszczanie gruntu powinno być dokonywane warstwami
o grubości dostosowanej do przyjętego sposobu zagęszczania i wynoszącej:
a) nie więcej niż 25 cm - przy stosowaniu ubijaków ręcznych i wałowaniu,
b) od 0,5 do 1 m. - przy ubijaniu ubijakami o działaniu udarowym (żabami) lub ciężkimi tarczami
(grubość warstwy należy dobierać do ciężaru płyty i wysokości ich spadania, jednak nie może być ona
większa niż średnica płyty),
strona
23/118
c) ok. 0,4 m. - przy zagęszczaniu urządzeniami wibracyjnymi.
Nasypywanie warstw gruntu, ich zagęszczenie w pobliżu ścian obiektów powinno być
dokonywane w taki sposób, aby nie powodowało uszkodzenia warstw izolacji wodochronnej lub
przeciwwilgociowej, jeżeli taka została wykonana.
Grubość warstwy zagęszczanego gruntu powinna być określona doświadczalnie
i dostosowana do sprzętu użytego do zagęszczenia. Próbne zagęszczenie powinno być wykonywane
zgodnie z wytycznymi opracowanymi dla danego rodzaju robót ziemnych, akceptowanymi przez
Inżyniera.
Zagęszczenie warstwy gruntu powinno być dokonywane możliwie szybko, tak aby nie nastąpiło
nadmierne przesuszenie lub nawilgocenie gruntu.
Wskaźnik zagęszczenia gruntów w podłożu nasypów powinien wynosić nie mniej niż 0,97.
Fundamenty należy sytuować na warstwie chudego betonu o grubości min. 10cm.
Nasypy wykonywać zgodnie z wymogami norm, stosując normowe materiały na ich budowę oraz
zgodną z wymogami tych norm technologię wykonania i kontroli robót. Grubości poszczególnych warstw
powinny być zgodne z wymogami normowymi oraz dostosowane do możliwości technologicznych.
Badania kontrolne zagęszczenia wykonać poprzez obciążanie płytą oznaczając moduły odkształcenia
podłoża zgodnie z PN-S-02205;1998.
Zasypywanie wykopów, obsypywanie obiektów kubaturowych powinno być przeprowadzone
bezpośrednio po wykonaniu w nich projektowanych elementów obiektu i określonych robót. Przed
rozpoczęciem zasypania wykopów ich dno powinno być oczyszczone z zanieczyszczeń obcych
i odwodnione. Jeżeli dno wykopu znajdować się będzie pod wodą, niezbędne będzie stwierdzenie
czystości dna.
Każda warstwa gruntu powinna być zagęszczana mechanicznie.
W okolicach urządzeń lub warstw odwadniających grunt powinien być zagęszczany ręcznie.
Zagęszczanie gruntu powinno odbywać się przy jednoczesnej, stałej kontroli laboratoryjnej, do
naturalnego stopnia zagęszczenia gruntu.
Wykopy przy ścianach obiektów kubaturowych zagęszczać warstwami, co 20 cm stosując
zagęszczarki zaakceptowane przez Inspektora.
Podczas zasypywania gruntu zasypowego należy kontrolować jego zagęszczenie.
Roboty ziemne prowadzić pod nadzorem uprawnionego geologa.
5.7.
Dokładność wyznaczania i wykonania wykopu
Kontury robót ziemnych pod fundamenty lub wykopy ulegające późniejszemu zasypaniu należy
wyznaczyć przed przystąpieniem do wykonywania robót ziemnych.
Tyczenie obrysu wykopu powinno być wykonane z dokładnością do +/- 5 cm. dla wyznaczenia
charakterystycznych punktów załamania.
5.8.
Odwodnienie robót ziemnych
Wykonawca ma obowiązek wykonania wykopów w sposób zapewniający prawidłowe
odwodnienie.
Jeśli na skutek zaniedbania Wykonawcy, grunty ulegną nawodnieniu, które spowoduje ich długotrwałą
nieprzydatność, Wykonawca ma obowiązek usunięcia tych gruntów i zastąpienia ich gruntami
przydatnymi na własny koszt bez jakichkolwiek dodatkowych opłat ze strony Zamawiającego za te
czynności, jak również za dowieziony grunt.
Odprowadzenie wód do istniejących zbiorników naturalnych i urządzeń odwadniających musi być
poprzedzone uzgodnieniem z odpowiednimi instytucjami.
Sprawdzenie odwodnienia wykopu ziemnego polega na kontroli zgodności z wymaganiami specyfikacji
określonymi w dokumentacji projektowej.
Szczególną uwagę należy zwrócić na:
o
właściwe ujęcie i odprowadzanie wód opadowych
o
właściwe ujęcie i odprowadzenie wysięków wodnych
W celu ochrony obiektu przed napływem wód spoza terenu działki należy wykonać drenaż.
W czasie robót zwrócić uwagę na usunięcie z istniejącego podłoża gruntów organicznych, humusu,
wszelkich gruntów w stanie plastycznym.
Dno wykopów chronić przed zawilgoceniem, aby nie dopuścić do nadmiernego nawilgocenia gruntów
w poziomie posadowienia fundamentów. Niedopuszczalne jest pozostawienie otwartych wykopów
na dłuższe okresy czasu. Wykopy należy zabezpieczyć przed utratą stateczności poprzez ich
skarpowanie,
W przypadku napotkania w trakcie prowadzenia robót ziemnych lokalnych sączeń, wykop denny należy
osuszyć przez skierowanie wód do przegłębionej studzienki (rząpia). W żadnym wypadku nie należy
dopuścić do stagnowania wód w obszarze wykopu.
strona
24/118
Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt. 6.
Kontrola wykonania wykopów polega na sprawdzeniu zgodności z wymaganiami określonymi
w dokumentacji projektowej. W czasie kontroli szczególną uwagę należy zwrócić na:
− sposób odspajania gruntów nie pogarszający ich właściwości,
− zapewnienie stateczności skarp,
− odwodnienie wykopów w czasie wykonywania robot i po ich zakończeniu,
− dokładność wykonania wykopów (usytuowanie i wykończenie),
Należy sprawdzić zgodność rzeczywistych warunków wykonania robót z warunkami określonymi
w Specyfikacji i Projektem z potwierdzeniem ich w formie wpisu do dziennika budowy. Przy każdym
odbiorze robót zanikających należy stwierdzić ich jakość w formie protokołów odbioru robót lub wpisów
do dziennika budowy.
6.1.1. Badania przy wykonywaniu i przy odbiorze
Przeprowadzenie wszystkich badań materiałów i jakości robót związanych z budową należy do
Wykonawcy.
Do obowiązków Wykonawcy należy porównanie uzyskanych wyników badań z wymaganiami zawartymi
w niniejszej specyfikacji i projekcie.
Gdy jakość wykonanej roboty budzi wątpliwości, Inspektor Nadzoru może poddać je kontrolnemu badaniu
w pełnym zakresie.
W przypadku negatywnego wyniku tego badania, koszty z tym związane obciążają Wykonawcę.
6.1.2 Badanie gruntów
Badanie zagęszczenia gruntów pod posadzką i fundamentami należy przeprowadzać metodą płyty,
a pozostałe metodą Proctora.
Z przeprowadzonych na terenie budowy badań gruntu należy sporządzić protokół i porównać uzyskane
wyniki z projektem. Protokół powinien być dołączony do dziennika budowy i przedstawiony przy odbiorze
gotowego obiektu.
Pobieranie próbek gruntu i badania gruntów powinny być wykonywane przez osobę uprawnioną oraz
zgodne z normami państwowymi.
6.2. Sprawdzenie wykonania robót
Sprawdzenie dokumentacji technicznej polega na sprawdzeniu jej kompletności i stwierdzeniu, czy na jej
podstawie można wykonać dane roboty ziemne lub budowle ziemną.
Kontrolą należy objąć następujące prace: oczyszczenie terenu, zdjęcie darniny i ziemi urodzajnej i ich
zmagazynowanie, usunięcie kamieni i gruntów o małej nośności, wykonanie odwodnienia w miejscu
wykonywania robót ziemnych, zabezpieczenia przed usuwiskami gruntu oraz stan dróg dojazdowych do
placu budowy i miejsca wykonywania robót ziemnych.
Sprawdzenie wykonania wykopów i ukopów polega na skontrolowaniu: zabezpieczenie stateczności
skarp, wykopów, rozparcie i podparcie ścian wykopów pod fundamenty budowli lub ułożenie albo
wykonanie urządzeń podziemnych, prawidłowość odwodnienia wykopu oraz dokładność wykonania
wykopu (usytuowanie, wykończenie, naruszenie naturalnej struktury gruntu w miejscu posadowienia
budynku lub obiektu inżynierskiego itp.).
W przypadku sprawdzania ukopu należy określić: zgodność rodzaju gruntu w ukopie z dokumentacją
geotechniczną, zachowanie stanu równowagi zboczy, stan odwodnienia oraz uporządkowanie terenu
wokół ukopu.
Z każdego sprawdzenia robót zanikających i robót możliwych do skontrolowania po ich ukończeniu
należy sporządzić protokół, potwierdzony przez nadzór techniczny Inwestora. Dokonanie odbioru robót
należy odnotować w dzienniku budowy wraz z ich oceną.
Sprawdzenia kontrolne w czasie wykonywania robót ziemnych powinny być przeprowadzone w takim
zakresie, aby istniała możliwość sprawdzenia stanu i prawidłowości wykonania robót ziemnych przy
odbiorze końcowym.
W czasie odbioru częściowego należy dokonywać odbioru tych robót, do których późniejszy dostęp
będzie niemożliwy.
7. Obmiar robót
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt. 7.
3
Za jednostkę obmiarową dla robót ziemnych przyjmuje się m (metr sześcienny).
strona
25/118
8.
Odbiór robót
Ogólne wymagania dotyczące odbioru robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt. 8.
9.
Podstawa płatności
10.
Przepisy związane
Normy
PN-B-06050, 1999.
Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne,
PN-S-02205, 1998.
Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania,
PN-S-06102, 1997.
Podbudowy z kruszyw stabilizowanych mechanicznie.
PN-B-02480
Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów.
PN-B-04452
Grunty budowlane. Badania polowe.
PN-B-04481
Grunty budowlane. Badanie próbek gruntów.
PN-B-04493
Grunty budowlane. Oznaczenie kapilarności biernej.
PN-81/B-03020
Grunty budowlane.
BN-77/8931-12
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu.
PN-S-02205, 1998
Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania
Inne dokumenty
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2002r Nr 106 poz. 1126) z późniejszymi
zmianami ( ostatnia zmiana z 203 r Dz. U. Nr 80 poz. 718)
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. z 2003 r. Nr 48 poz. 401)
strona
26/118
GRUPA 452 – ROBOTY BUDOWLANE W ZAKRESIE WZNOSZENIA KOMPLETNYCH
OBIEKTÓW BUDOWLANYCH LUB ICH CZĘŚCI ORAZ ROBOTY W ZAKRESIE INŻYNIERII
LĄDOWEJ i WODNEJ
B-03.00.00
ZBROJENIE
(kod CPV 45262310-7 Zbrojenie)
1.
1.1.
WSTĘP
Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru zbrojenia betonu w konstrukcjach żelbetowych wykonywanych na mokro w ramach
inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym „OPAL” na działce nr ewid. 127,
obr.13 Busko-Zdrój - stanowiące teren zamknięty WSzU-R
1.2.
Zakres stosowania
Szczegółowa specyfikacja techniczna stanowi dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu
i realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1.
1.3.
Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji mają zastosowanie przy wykonaniu zbrojenia elementów
monolitycznych – ław, stóp i płyt fundamentowych, płyt stropowych, szybów windowych, ram
(słupy, podciągi), słupów i rdzeni, nadproży, podciągów i belek żelbetowych, schodów, płyt
żelbetowych posadzek. Roboty, których dotyczy szczegółowa specyfikacja obejmują wszystkie
czynności związane z:
- przygotowaniem zbrojenia,
- montażem zbrojenia,
- kontrolą jakości robót i materiałów.
1.4.
Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z odpowiednimi normami oraz określeniami
podanymi w SST „Wymagania ogólne.” pkt 1.4.
1.5.
Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz zgodność z dokumentacją
projektową, SST i poleceniami Inspektora nadzoru. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST
B-00.00.00 „Warunki ogólne” pkt 1.5.
2.
Materiały
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskania i składowania podano w „Wymagania
ogólne” pkt 2.
Do zbrojenia konstrukcji żelbetowych wymienionych w pkt. 1.3 stosuje się stal klas i gatunków wg
dokumentacji projektowej, wg normy PN-H-84023/6 - stal A-IIIN, A-0, A-I średnice jak w dokumentacji.
Powierzchnia walcówki i prętów powinna być bez pęknięć, pęcherzy i naderwań. Na powierzchni czołowej
prętów niedopuszczalne są jamy usadowe, rozwarstwienia i pęknięcia widoczne gołym okiem.
Pręty stalowe do zbrojenia betonu powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-H-93215.
Do montażu prętów zbrojenia należy używać wyżarzonego drutu stalowego tzw. wiązałkowego.
Dopuszcza się stosowanie stabilizatorów i podkładek dystansowych wyłącznie z betonu. Podkładki
dystansowe muszą być przymocowane do prętów.
3.
Sprzęt
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Sprzęt używany przy przygotowaniu i montażu zbrojenia w konstrukcjach budowlanych powinien spełniać
wymagania obowiązujące w budownictwie ogólnym.
W szczególności wszystkie rodzaje sprzętu, jak: giętarki, prościarki, zgrzewarki, spawarki powinny być
sprawne oraz posiadać fabryczną gwarancję i instrukcję obsługi. Sprzęt powinien spełniać wymagania
BHP, jak przykładowo osłony zębatych i pasowych urządzeń mechanicznych. Miejsca lub elementy
szczególnie niebezpieczne dla obsługi powinny być specjalnie oznaczone. Sprzęt ten powinien podlegać
strona
27/118
kontroli osoby odpowiedzialnej za BHP na budowie. Osoby obsługujące sprzęt powinny być odpowiednio
przeszkolone.
4.
Transport
Wymagania ogólne dotyczące sprzętu podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 4.
Pręty do zbrojenia powinny być przewożone odpowiednimi środkami transportu w sposób zapewniający
uniknięcie trwałych odkształceń oraz zgodnie z przepisami BHP i ruchu drogowego.
5.
Wykonanie robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w „Wymagania ogólne” pkt 5.
5.1.
Przygotowanie zbrojenia
Przygotowanie, montaż i odbiór zbrojenia powinien odpowiadać wymaganiom normy PN 91/510042, a klasy i gatunki stali winny być zgodne z dokumentacją projektową.
5.2
Wymagania dotyczące stali zbrojeniowej
5.2.1. Czyszczenie prętów
W przypadku skorodowania prętów zbrojenia lub ich zanieczyszczenia w stopniu
przekraczającym wymagania punktu 5.3.1. należy przeprowadzić ich czyszczenie. Rozumie się że
zanieczyszczenia powstały w okresie od przyjęcia stali na budowie do jej wbudowania.
Pręty zatłuszczone lub zabrudzone farbami należy czyścić preparatami rozpuszczającymi tłuszcz.
Stal narażona na choćby chwilowe działanie słonej wody należy zmyć wodą słodką.
Stal pokrytą łuszczącą się rdzą i zabłoconą oczyszcza się szczotkami drucianymi ręcznie lub
mechanicznie lub też przez piaskowanie. Po oczyszczeniu należy sprawdzić wymiary przekroju
poprzecznego prętów.
Stal tylko zabłoconą można zmyć strumieniem wody. Pręty oblodzone odmraża się strumieniem ciepłej
wody. Możliwe są również inne sposoby czyszczenia stali zbrojeniowej akceptowane przez Inspektora
Nadzoru.
5.2.2. Prostowanie prętów
Dopuszczalna wielkość miejscowego wykrzywienia pręta od linii prostej nie powinna przekraczać
4 mm. Dopuszcza się prostowanie prętów za pomocą kluczy, młotków, prostowarek i wciągarek.
5.2.3. Cięcie prętów zbrojeniowych
Cięcie prętów należy wykonywać przy maksymalnym wykorzystaniu materiału. Wskazane jest
sporządzenie w tym celu planu cięcia. Pręty ucina się z dokładnością do 1.0 cm. Cięcia przeprowadza się
przy użyciu mechanicznych noży. Należy ucinać pręty krótsze od długości podanej w projekcie
o wydłużenie zależne od wielkości i ilości odgięć.
Wydłużenia prętów (cm) powstające podczas ich odginania o dany kąt podaje poniższa tabela.
Średnica
Kąt odgięcia
mm
45
90
135
180
8
-
1.0
1.0
1.0
10
0.5
1.0
1.0
1.5
12
0.5
1.0
1.0
1.5
14
0.5
1.5
1.5
2.0
16
0.5
1.5
1.5
2.5
20
1.0
1.5
2.0
3.0
22
1.0
2.0
3.0
4.0
25
1.5
2.5
3.5
4.5
30
2.5
3.5
5.0
6.0
32
3.0
4.0
6.0
7.0
5.2.4. Odgięcia prętów, haki
Minimalne średnice wewnętrzne zagięcia prętów i drutów przy wykonywaniu haków zbrojenia
podaje tabela nr 2 (wg PN-B-03264)
Tabela 2. Minimalne średnice wewnętrzne zagięcia
Haki półokrągłe, haki proste,
pętle
Rodzaj prętów
Średnica prętów
strona
28/118
Pręty odgięte lub inne pręty zaginane
Minimalne otulenie betonem prostopadłe do
płaszczyzny zagięcia
> 100 mm
> 50 mm oraz ≤ 50 mm oraz
oraz
> 3Ø
≤ 3Ø
> 7Ø
Ø < 20mm
Ø≥20mm
Pręty gładkie
2,5 Ø
5Ø
10 Ø
10 Ø
15 Ø
Pręty żebrowane
4Ø
7Ø
10 Ø
15 Ø
20 Ø
W miejscach zagięć i załamań elementów konstrukcji w których zagięcia ulegają jednocześnie wszystkie
pręty zbrojenia rozciąganego należy stosować średnicę zagięcia równą co najmniej 20d.
Wewnętrzna średnica odgięcia strzemion i prętów montażowych powinna spełniać warunki podane dla
haków.
Należy zwrócić uwagę przy odbiorze haków (odgięć) prętów na ich zewnętrzną stronę. Niedopuszczalne
są tam pęknięcia powstałe podczas wyginania.
5.3. Montaż zbrojenia
5.3.1. Wymagania ogólne
5.3.1.1
Zalecenia i wymagania ogólne
Do zbrojenia betonu należy stosować stal spawalną.
Zbrojeniu prętami wiotkimi podlegają wszystkie konstrukcje wykonane z betonu.
Nie można wbudowywać stali zatłuszczonej smarami lub innymi środkami chemicznymi, zabrudzonej
farbami, zabłoconej i oblodzonej stali która była wystawiona na działanie słonej wody.
Stan powierzchni wkładek zbrojeniowych ma być zadowalający bezpośrednio przed betonowaniem.
W konstrukcję można wbudować stal pokrytą co najwyżej nalotem nie łuszczącej się rdzy. Możliwe jest
wykonanie zbrojenia z prętów o innej średnicy niż przewidziane w projekcie oraz zastosowanie innego
gatunku stali ; zmiany te wymagają zgody pisemnej Inspektora Nadzoru.
Końcówki drutów wiązałkowych muszą być odgięte do środka betonowanego elementu.
Po ułożeniu zbrojenia w deskowaniu, rozmieszczenie prętów względem siebie i względem deskowania
nie może ulec zmianie.
Układ zbrojenia w konstrukcji musi umożliwić jego dokładne otoczenie przez jednorodny beton.
Przed betonowaniem zbrojenie powinno być odebrane przez Inspektora Nadzoru i odbiór wpisany do
dziennika budowy.
Układanie zbrojenia bezpośrednio na deskowaniu i podnoszenie na odpowiednią wysokość w trakcie
betonowania jest niedopuszczalne.
Niedopuszczalne jest chodzenie i transportowanie materiałów po wykonanym szkielecie zbrojeniowym.
Rozmieszczenie prętów zbrojenia w przekroju
Rozstaw prętów w przekroju powinien umożliwiać należyte ułożenie i zagęszczenie mieszanki betonowej
bez segregacji składników, przy zapewnieniu właściwych warunków przyczepności zbrojenia do betonu.
Odległości poziome i pionowe sI mierzone w świetle między poszczególnymi prętami lub warstwami
prętów powinny być nie mniejsze niż:
sI ≥ Ø
sI ≥ 20mm
sI ≥ dg + 5 mm
gdzie :
Ø – średnica pręta
dg – maksymalny wybór kruszywa
Odległości sI między parami prętów powinny być nie mniejsze niż:
sI ≥ 1,5Ø
sI ≥ 30mm
sI ≥ dg + 5 mm
Na długości zakładu pręty zbrojenia mogą być układane na styk.
Pręty ułożone w kilku warstwach powinny być usytuowane jeden nad drugim, a przestrzeń między
prętami powinna mieć szerokość wystarczającą do wprowadzenia wibratora wgłębnego.
Rozstaw w osiach prętów zbrojenia w przekrojach krytycznych płyt powinien być nie większy niż:
strona
29/118
-
przy zbrojeniu jednokierunkowym
250 mm i 1,2 h dla h > 100mm
120mm dla h ≤ 100mm
- przy zbrojeniu dwukierunkowym - 250 mm
W elementach ściskanych maksymalny rozstaw w osiach prętów powinien być nie większy niż 400 mm.
5.3.1.2
Otulenie prętów zbrojenia
Zgodnie z projektem.
Grubość warstwy betonu między wewnętrzną powierzchnią formy i zbrojeniem należy ustalać
odpowiednio do średnicy pręta i warunków środowiskowych. Przyjęta grubość otulenia powinna
zapewniać bezpieczne przekazywanie sił przyczepności, ochronę stali przed korozją, ochronę
przeciwpożarową oraz umożliwiać należyte ułożenie i zagęszczenie betonu.
Minimalna grubość otulenia zbrojenia w elementach żelbetowych powinna wynosić co najmniej:
c ≥ Ø lub Øn
c ≥ dg + 5 mm
gdzie :
Ø – średnica pręta
Øn – średnica wiązki prętów
dg – maksymalny wybór kruszywa
W celu ochrony stali przed korozja grubość otulenia dla całego zbrojenia, włączając pręty rozdzielcze
i strzemiona, powinna być nie mniejsza od wartości podanych w tablicy nr 3 (wg PN-B-03264)
Tabela 3. Minimalne grubości otulenia prętów i wymagania dotyczące jakości betonu
Klasa środowiska
1
2a
2b
3i4
5a
5b
5c
Minimalna
grubość otulenia
[mm]
15
20
25
40
25
30
40
Max stosunek w/c
0,65
0,60
0,55
0,50
0,55
0,50
0,45
Min
zawartość
3
cementu [kg/m ]
260
280
280
300
280
300
300
Minimalne grubości otulenia można zmniejszyć o 5 mm w elementach płytowych lecz do wartości nie
niższej niż wymagania dla środowiska klasy 1.
Jeżeli beton układany jest bezpośrednio na podłożu gruntowym to grubość otulenia powinna wynosić co
najmniej 75 mm, a jeżeli na podłożu betonowym nie mniej niż 40mm.
5.3.2. Montowanie zbrojenia
5.3.2.1.
Łączenie prętów za pomocą spawania
W elementach żelbetowych dopuszcza się następujące rodzaje spawanych połączeń prętów:
• połączenie doczołowe zgrzewane iskrowe prętów zbrojeniowych
• połączenie nakładkowe jednostronne wykonane łukiem elektrycznym,
• połączenie nakładkowe dwustronne wykonane łukiem elektrycznym,
• połączenie zakładkowe jednostronne wykonane łukiem elektrycznym,
• połączenie zakładkowe jednostronne przerywane wykonane łukiem elektrycznym,
5.3.2.2.
Łączenie pojedynczych prętów na zakład bez spawania
Dopuszcza się łączenie na zakład bez spawania (wiązanie drutem) prętów prostych.
Połączenie prętów na zakład powinny być wzajemnie przesunięte i nie powinny znajdować się w miejscu
znacznych naprężeń.
Zakłady prętów w każdym przekroju powinny być symetryczne i równoległe do powierzchni zewnętrznej
elementu.
Pręty łączone na zakład powinny posiadać na długości połączenia odpowiednie zbrojenie poprzeczne.
Wymaganą długości zakładu określa się wg wzoru nr 169 (wg PN-B-03264)
ls = lb,net × α1 ≥ ls,min
Minimalna długość zakładu określa się wg wzoru (170) wg PN-B-03264
ls,min ≥ 0,3 αa×α1×lb ≥ 200 mm
gdzie:
lb,net - wymagana długość zakotwienia
lb - podstawowa długość zakotwienia:
Minimalna długość kotwienia:
strona
30/118
dla prętów rozciąganych
lb,min ≥ 0,3 lb ≥ 10Ø lub 100 mm
dla prętów ściskanych lb,min ≥ 0,6 lb ≥ 10Ø lub 100 mm
αa = 1
dla prętów prostych
dla prętów zagiętych prętów rozciąganych, jeżeli w strefie haka lub pętli grubość otulenia
αa = 0,7 betonem w kierunku prostopadłym do płaszczyzny zagięcia wynosi co najmniej 3Ø
α1 = 1 w strefie ściskanej
w strefie rozciąganej, kiedy w jednym przekroju łączonych jest mniej niż 30% prętów lub
α1 = 1 odstęp między prętami a ≥ 10Ø lub odległość zbrojenia od krawędzi przekroju b ≥ 5 Ø
α1 = 1,4 w strefie rozciąganej, kiedy w jednym przekroju łączonych jest więcej niż 30% prętów lub
odstęp między prętami a < 10Ø lub odległość zbrojenia od krawędzi przekroju b < 5 Ø
α1 = 2,0 w strefie rozciąganej, kiedy w jednym przekroju łączonych jest więcej niż 30% prętów
i równocześnie odstęp między prętami a < 10Ø lub odległość zbrojenia od krawędzi przekroju b < 5 Ø
5.3.2.3.
Skrzyżowania prętów
Skrzyżowania prętów należy wiązać drutem wiązałkowym, zgrzewać lub łączyć tzw. słupkami
dystansowymi.
Drut wiązałkowy, wyżarzony, o średnicy 1 mm używa się do łączenia prętów o średnicy do 12 mm. Przy
średnicach większych należy stosować drut o średnicy 1.5 mm.
W szkieletach zbrojenia belek i słupów należy łączyć wszystkie skrzyżowania prętów narożnych ze
strzemionami.
6.
Kontrola Jakości Robót
Ogólne zasady kontroli jakości podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Kontrola jakości robót wykonania zbrojenia podlega na sprawdzeniu zgodności z dokumentacją
projektową oraz podanymi powyżej wymaganiami. Zbrojenie podlega odbiorowi przed betonowaniem.
Dopuszczalne tolerancje wymiarów w zakresie cięcia, gięcia i rozmieszczenia zbrojenia podaje tabela nr
4.
Niezależnie od tolerancji podanych w tabeli sprawdzeniu podlegają:
średnice użytych prętów
dopuszczalne odchylenia strzemion od linii prostopadłej do zbrojenia głównego - nie powinno
przekraczać 3%
różnice w rozstawie strzemion - nie powinny przekraczać ± 2 cm.
rozstaw prętów – różnice rozstawu prętów głównych w płytach nie powinny przekraczać 1 cm a w
innych elementach 0,5 cm
różnice długości prętów, położenie miejsc kończenia ich hakami, odgięcia nie mogą odbiegać od
dokumentacji projektowej o więcej niż ± 5 cm
otuliny zewnętrzne utrzymane w granicach wymagań projektowych bez tolerancji ujemnych
powiązanie zbrojenia w sposób stabilizujący jego położenie w czasie betonowania i zagęszczania
Tabela 4. Dopuszczalne tolerancje wymiarów w zakresie cięcia, gięcia i rozmieszczania zbrojenia
Parametr
Zakresy tolerancji
Dopuszczalna odchyłka
Cięcia prętów
(L – długość pręta wg projektu)
Odgięcia (odchylenia w stosunku do położenia
określonego w projekcie)
dla L < 6.0 m
dla L > 6.0 m
20 mm
30 mm
dla L < 0.5 m
dla 0.5 m < L < 1.5 m
dla L > 1.5 m
10 mm
15 mm
20 mm
Usytuowanie prętów
otulenie (zmniejszenie wymiaru w stosunku do
wymagań projektu)
odchylenie plusowe (h – jest całkowitą grubością
elementu)
odstępy pomiędzy sąsiednimi równoległymi
prętami (a – jest odległością projektowaną
pomiędzy powierzchniami przyległych prętów)
odchylenia w relacji do grubości lub szerokości w
każdym punkcie zbrojenia (b – oznacza całkowitą
grubość lub szerokość elementu)
< 5 mm
dla h < 0.5 m
dla 0.5 m < h < 1.5 m
dla h > 1.5 m
a < 0.05 m
a < 0.20 m
a < 0.40 m
a > 0.40 m
b < 0.25 m.
b < 0.50 m.
b < 1.5 m.
b > 1.5 m.
10 mm
15 mm
20 mm
5 mm
10 mm
20 mm
30 mm
10 mm
15 mm
20 mm
30 mm
strona
31/118
7.
Obmiar robót
Ogólne warunki obmiaru robót podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest 1 kilogram. Do obliczania należności przyjmuje się teoretyczną ilość (kg)
zmontowanego zbrojenia tj. łączną długość prętów poszczególnych średnic pomnożoną odpowiednio
przez ich masę jednostkową (kg/m). Nie dolicza się stali użytej na zakłady przy łączeniu prętów,
przekładek montażowych ani drutu wiązałkowego. Nie uwzględnia się też zwiększonej ilości materiału
w wyniku stosowania przez Wykonawcę prętów o średnicach większych od wymaganych w dokumentacji
projektowej.
8.
Odbiór robót
Ogólne warunki odbioru robót podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Odbiór końcowy odbywa się po pisemnym stwierdzeniu przez Inspektora nadzoru w dzienniku budowy
zakończenia robót zbrojarskich i pisemnego zezwolenia Inspektora Nadzoru na rozpoczęcie betonowania
elementów, których zbrojenie podlega odbiorowi.
Odbiór powinien polegać na sprawdzeniu:
- zgodności wykonania zbrojenia z dokumentacją projektową
- zgodności z dokumentacją projektową liczby prętów w poszczególnych przekrojach
- rozstawu strzemion
- prawidłowości wykonania haków, złącz i długości zakotwień prętów,
- zachowania wymaganej projektem otuliny zbrojenia.
9.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
Normy
PN-ISO 6935-1:1998
IDT-ISO 6935-1:1991
PN-ISO 6935-1/AK:1998
PN-ISO 6935-2:1998
IDT-ISO 6935-1:1991
PN-ISO 6935-2/AK:1998
PN 82/H-93215
PN-B-06251
Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie.
Pręty gładkie.
Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie. Dodatkowe wymagania
Stal do zbrojenia betonu.
Pręty żebrowane
Stal do zbrojenia betonu. Pręty żebrowane. Dodatkowe wymagania
Poprawki PN-ISO 6935-2/AK:1998/Ap1:1999
Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu.Poprawki: 1. BI 4/91 poz. 27
2. BI 8/92 poz. 38. Zmiany 1. BI 4/84 poz. 17
Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne.
Zmiany PN-H-84023-06/A1:1996 Stal określonego stosowania.
Stal do zbrojenia betonu. Gatunki.
Inne dokumenty i instrukcje
Instrukcje Instytutu techniki Budowlanej:
- Instrukcja zabezpieczenia przed korozją konstrukcji,
- Warunki wykonania i odbioru robót budowlanych.
strona
32/118
B-04.01.00
BETONOWANIE
Beton konstrukcyjny
(kod CPV 45262300-4 Betonowanie)
1. Wstęp
1.1. Przedmiot specyfikacji
wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem konstrukcji żelbetowych elementów w ramach
obr.13 Busko-Zdrój - stanowiące teren zamknięty WSzU-R przy ul. Rzewuskiego 8.
1.2.
Zakres stosowania
Szczegółowa Specyfikacja techniczna stanowi dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu
i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3.
Zakres robót
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych
z wykonywaniem konstrukcji żelbetowych:
• Ławy, stopy i płyty fundamentowe,
• płyty stropowe,
• ramy żelbetowe,
• słupy żelbetowe,
• belki, nadproża, podciągi żelbetowe
• schody monolityczne
• szyb dźwigowy
• płyty żelbetowe posadzek
1.4.
Stosowane określenia podstawowe są zgodne z odpowiednimi normami oraz określeniami
podanymi w SST „Wymagania ogólne” a także podanymi poniżej:
3
Beton zwykły – beton o gęstości powyżej 1,8t/m wykonany z cementu, wody, kruszywa mineralnego
o frakcjach piaskowych i grubszych oraz ewentualnych dodatków mineralnych i domieszek chemicznych.
Mieszanka betonowa – mieszanka wszystkich składników przed związaniem betonu.
Zaczyn cementowy – mieszanka cementu i wody.
Zaprawa – mieszanka cementu, wody, składników mineralnych i ewentualnych dodatków
przechodzących przez sito kontrolne o boku oczka kwadratowego
2 mm.
Nasiąkliwość betonu – stosunek masy wody, którą zdolny jest wchłonąć beton, do jego masy w stanie
suchym.
Stopień wodoszczelności – symbol literowo-liczbowy (np.W6) klasyfikujący beton pod względem
przepuszczalności wody. Liczba po literze W oznacza dziesięciokrotną wartość ciśnienia wody w Mpa,
działającego na próbki betonowe.
Stopień mrozoodporności – symbol literowo-liczbowy (np. F150) klasyfikujący beton pod względem jego
odporności na działanie mrozu. Liczba po literze F oznacza wymaganą liczbę cykli zamrażania
i odmrażania próbek betonowych, przy której ubytek masy jest mniejszy niż 2%.
Klasa betonu – symbol literowo-liczbowy (np.C20/25) klasyfikujący beton pod względem jego
wytrzymałości na ściskanie. Liczba po literze C oznacza wytrzymałość gwarantowaną RbG w Mpa.
Wytrzymałość gwarantowana betonu na ściskanie RbG – wytrzymałość (zapewniona z 95-proc.
Prawdopodobieństwem) uzyskania w wyniku badania na ściskanie kostek sześciennych o boku 150 mm,
wykonanych, przechowywanych i badanych zgodnie z normą PN-B-06250
1.5.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt. 1.5.
2. Materiały
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskania i składowania podano w SST
„Wymagania ogólne” pkt.7.
Wymagania dotyczące jakości mieszanki betonowej regulują odpowiednie polskie normy.
strona
33/118
2.1.
Składniki mieszanki betonowej
2.1.1. Cement- wymagania i badania
Cement pochodzący z każdej dostawy musi spełniać wymagania zawarte w normie PN-B-19701.
Magazynowanie:
- cement pakowany (workowany) – składy otwarte (wydzielone miejsca zadaszone na otwartym terenie
zabezpieczone z boków przed opadami) lub magazyny zamknięte (budynki lub pomieszczenia
o szczelnym dachu i ścianach);
- cement luzem – magazyny specjalne (zbiorniki stalowe lub żelbetowe przystosowane do
pneumatycznego załadunku i wyładunku cementu luzem, zaopatrzone w urządzenia do przeprowadzenia
kontroli objętości cementu znajdującego się w zbiorniku lub otwory do przeprowadzenia kontroli objętości
cementu, włazy do czyszczenia oraz klamry na wewnętrznych ścianach).
Podłoża składów otwartych powinny być twarde i suche, odpowiednio pochylone, zabezpieczające
cement przed ściekaniem wody deszczowej i zanieczyszczeń. Podłogi magazynów zamkniętych powinny
być suche i czyste, zabezpieczające cement przed zawilgoceniem i zanieczyszczeniami.
Dopuszczalny okres przechowywania cementu zależny jest od miejsca przechowywania. Cement
nie może być użyty do betonu po okresie:
- 10 dni, w przypadku przechowywania go w zadaszonych składach,
- po upływie terminu trwałości podanego przez wytwórnie, w przypadku przechowywania w składach
zamkniętych.
Każda partia cementu, dla której wydano oddzielne świadectwo jakości powinna być
przechowywana osobno w sposób umożliwiający jej łatwe rozróżnienie.
2.1.2. Kruszywo
Kruszywo do betonu powinno charakteryzować się stałością cech fizycznych i jednorodnością
uziarnienia pozwalającą na wykonanie partii betonu o stałej jakości.
Poszczególne rodzaje i frakcje kruszywa muszą być na placu składowym oddzielnie składowane na
umocnionym i czystym podłożu w sposób uniemożliwiający mieszanie się.
Kruszywa grube powinny wykazywać wytrzymałość badaną przez ściskanie w cylindrze zgodną
z wymaganiami normy PN-B-06714.40.
W kruszywie grubym nie dopuszcza się grudek gliny.
Kruszywem drobnym powinny być piaski o uziarnieniu do 2 mm pochodzenia rzecznego lub
kompozycja piasku rzecznego i kopalnianego uszlachetnionego.
Piasek pochodzący z każdej dostawy musi być poddany badaniom niepełnym obejmującym:
- oznaczenie składu ziarnowego wg normy PN-B-0614.12,
- oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych wg normy PN-B06714.12,
- oznaczenie zawartości grudek gliny, które oznacza się podobnie, jak zawartość zanieczyszczeń obcych,
- oznaczenie zawartości pyłów mineralnych wg normy PN-B-06714.13.
Dostawca kruszywa jest zobowiązany do przekazania dla każdej partii kruszywa wyników jej
pełnych badań wg normy PN-B-06712.
2.1.3. Woda zarobowa
Woda zarobowa do betonu powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-B-32250. Jeżeli wodę
do betonu przewiduje się czerpać z wodociągów miejskich, to woda ta nie wymaga badań.
2.2.
Domieszki i dodatki do betonów
Domieszki do betonów muszą mieć aprobaty, wydane przez Instytut Techniki Budowlanej lub
Instytut Dróg i Mostów oraz posiadać atest producenta.
W miarę potrzeby, w uzasadnionych przypadkach, dopuszcza się stosowanie domieszek, środków
i dodatków do betonu: uplastyczniających, opóźniających lub przyspieszających twardnienie betonu,
uszczelniających i przeciwmrozowych, środków do pielęgnacji betonu.
Wszystkie domieszki do betonów należy stosować zgodnie z zaleceniami laboratorium. Od producenta
należy uzyskać gwarancje zgodności z powyższymi wymaganiami. Domieszki powinny być zatwierdzane
przez Inżyniera. Warunkiem dopuszczenia do stosowania domieszki jest przedstawienie zarówno przez
dostawcę jak i laboratorium dokumentacji potwierdzającej zachowanie wymaganych parametrów oraz
pozostałych wymagań przez betony w których zastosowano domieszkę.
2.3.
Beton
Beton do wykonania elementów żelbetowych jest klasy:
C20/25 (B–25) – ławy, stopy i płyty fundamentowe, stropy i stropodachy, belki, podciągi, wieńce,
ramy, słupy i trzpienie, schody, szyb windowy.
Skład mieszanki betonowej powinien być ustalony zgodnie z normą PN-B-06250 tak, aby przy
najmniejszej ilości wody zapewnić szczelne ułożenie mieszanki w wyniku zagęszczenia przez
wibrowanie.
strona
34/118
Konsystencja mieszanek betonowych powinna być nie rzadsza od plastycznej, oznaczonej
w normie PN-B-06250 symbolem K-3.
3. Sprzęt
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty można wykonywać przy użyciu dowolnego typu sprzętu zaakceptowanego przez Inspektora
nadzoru.
Roboty ciesielskie należy wykonywać przy użyciu sprawnego technicznie sprzętu zgodnego z założoną
technologią.
Dozatory muszą mieć aktualne świadectwo legalizacji. Mieszanie składników powinno się odbywać
wyłącznie w betoniarkach o wymuszonym działaniu (zabrania się stosowania betoniarek
wolnospadowych).
Do podawania mieszanek należy stosować pojemniki lub pompy przystosowane do podawania
mieszanek plastycznych. Do zagęszczania mieszanki betonowej należy stosować wibratory z buławami
o średnicy nie większej od 0,65 odległości między prętami zbrojenia leżącymi w płaszczyźnie poziomej,
o częstotliwości 6000 drgań/min. I łaty wibracyjne charakteryzujące się jednakowymi drganiami na całej
długości.
4. Transport
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST „Wymagania ogólne” pkt 8.
4.1. Deskowania
Zastosowane materiały mogą być przewożone środkami transportu przydatnymi dla danego
asortymentu pod względem możliwości ułożenia po uzyskaniu akceptacji Inspektora Nadzoru.
Transport elementów przeznaczonych do deskowania, sposób załadowania i umocowania na środki
transportu powinien zapewniać ich stateczność i ochronę przed przesunięciem się ładunku podczas
transportu. Elementy wiotkie powinny być odpowiednio zabezpieczone przed odkształceniem
i zdeformowaniem.
4.2. Mieszanka betonowa
Transport mieszanki betonowej należy wykonywać przy pomocy mieszalników samochodowych
tzw. gruszek. Ilość „gruszek” należy dobrać tak, aby zapewnić wymaganą szybkość betonowania
z uwzględnieniem odległości dowozu, czasu twardnienia betonu oraz koniecznej rezerwy w przypadku
awarii samochodu. Podawanie i układanie mieszanki betonowej można wykonywać przy pomocy pompy
do betonu lub innych środków zaakceptowanych przez Inspektora Nadzoru.
Czas transportu i wbudowania mieszanki nie powinien być dłuższy niż:
- 90 min. przy temp. +15°C
4.2.1 Ogólne zasady transportu
Środki transportu mieszanki betonowej nie powinny powodować :
naruszenia jednorodności mieszania (segregacja składników),
- zmian w składzie mieszanki w stosunku do stanu początkowego wskutek dostawania się
do niej opadów atmosferycznych, ubytku zaczynu cementowego lub zaprawy, ubytku wody
na skutek wysychania pod wpływem wiatru lub promieni słonecznych itp.,
zanieczyszczenia,
- zmiany temperatury przekraczającej granice określone wymaganiami technologicznymi.
Czas trwania transportu, dobór środków i organizacja powinny zapewniać dostarczenie do miejsca
układania mieszankę betonową o takim stopniu ciekłości, jaki został przyjęty przy ustalaniu składu betonu
i dla danego sposobu zagęszczania i rodzaju konstrukcji.
Dopuszczalne odchylenie w konsystencji mieszanki betonowej badanej po transporcie w chwili jej
ułożenia, w stosunku do założonej recepturą, może wynosić ±1 cm przy stosowaniu
stożka opadowego.
W czasie transportu mieszanki betonowej powinny być zachowane wymagania:
mieszanka powinna być dostarczona na miejsce ułożenia w zasadzie bez przeładunku;
w razie konieczności przeładunku liczba przeładowań powinna być możliwie najmniejsza,
pojemniki użyte do przewożenia mieszanki powinny zapewniać możliwość stopniowego
ich opróżnienia oraz być łatwe do oczyszczenia i przepłukania,
przewożenie mieszanki w pudłach samochodów cię żarowych jest niedopuszczalne.
strona
35/118
4.2.2 Transport za pomocą pomp do betonu
Transport za pomocą pomp można stosować przy odległości do 300 m lub przy wysokości do 35
m, przy dużych ilościach mieszanki betonowej i zapewnionej ciągłości betonowania.
Trasy przewodów do transportu mieszanki betonowej powinny mieć w planie i w profilu pionowym
możliwie najmniejszą liczbę załamań. Złącza przewodów powinny być szczelne.
Przekrój przewodów powinien być dobrany do uziarnienia kruszywa użytego do przygotowania mieszanki
betonowej.
Przed przystąpieniem do tłoczenia mieszanki betonowej urządzenie transportujące powinno być zbadane
na ciśnienie hydrauliczne.
Ustalone składy i ciekłość mieszanki betonowej powinny być sprawdzone i skorygowane na podstawie
próbnych przepompowań.
Bezpośrednio przed przystąpieniem do transportu mieszanki betonowej należy zwilżyć wewnętrzną
powierzchnię
przewodów
i
przetłoczyć
przez
me
zaprawę
cementowo-wapienną.
W przypadku konieczności przerwy w pompowaniu mieszanki betonowej trwającej dłużej niż 1/2 godz.
przewód do tłoczenia powinien być opróżniony i oczyszczony lub przepłukany.
Po zakończeniu tłoczenia przewody powinny być niezwłocznie oczyszczone z resztek mieszanki
betonowej przez przepłukanie wodą pod ciśnieniem lub w inny równorzędny sposób. Transport mieszanki
betonowej, niezależnie od spełnienia wymagań podanych wyżej, powinien być dokonywany w sposób
określony w instrukcji producenta danego urządzenia.
4.2.5 Zalecana odległość przewozu
Przy transporcie mieszanki betonowej w zależności od rodzajów środków transportowych zaleca
się przyjmować następujące odległości :
do 15 km - w przypadku transportu mieszanki betonowej o temperaturze normalnej
i konsystencji od wilgotnej do półciekłej, pod warunkiem że transport odbywa się po
drogach i dobrze utrzymanej nawierzchni,
do 12 km - w przypadku transportu mieszanki betonowej w specjalnych wywrotkach,
do 5-8 km. - w przypadku transportu mieszanki betonowej o konsystencji wilgotnej
i gęstoplastycznej urządzeniami przystosowanymi do mieszania w czasie transportu,
do 4-5 km - w przypadku transportu mieszanki betonowej o konsystencji wilgotnej
i gęstoplastycznej bez mieszania w czasie transportu,
do 2-3 km - w przypadku transportu mieszanki betonowej o konsystencji półciekłej bez
mieszania w czasie transportu.
W przypadku transportowania mieszanki mieszalnikami samochodowymi (tzw. gruszkami), czas
transportu nie powinien być dłuższy niż:
- 90 min przy temperaturze otoczenia + 15°C,
- 70 min przy temperaturze otoczenia + 20°C,
- 30 min przy temperaturze otoczenia + 30°C.
Obowiązkiem Inspektora Nadzoru jest odrzucenie transportu betonu nie odpowiadającego opisanym
wyżej wymaganiom.
5. Wykonanie robót
5.1.
Wytwarzanie betonu
Projekt mieszanki betonowej zatwierdzony przez przedstawiciela Inwestora, powinien być
przygotowany przez Wykonawcę przy współpracy z niezależnym Laboratorium zatwierdzonym przez
Inspektora, zgodnie z normą PN-88/B-06250.
Wytwarzanie betonu powinno odbywać się w wytwórni. Dozowanie kruszywa powinno być
wykonywane z dokładnością 2%. Dozowanie cementu powinno odbywać się na niezależnej wadze,
o większej dokładności. Dla wody i dodatków dozwolone jest również dozowanie objętościowe.
Dozowanie wody winno być dokonywane z dokładnością 2%.
Czas i prędkość mieszania powinny być tak dobrane, by produkować mieszankę odpowiadającą
warunkom jednorodności, o których była mowa powyżej. Zarób powinien być jednorodny. Urabialność
mieszanki powinna pozwolić na uzyskanie maksymalnej szczelności po zawibrowaniu bez wystawienia
pustek w masie betonu lub na powierzchni. Urabialność nie może być osiągana przy większym zużyciu
wody niż przewidziano w recepturze mieszanki. Inspektor może zezwolić na stosowanie środków
napowietrzających, plastyfikatorów, upłynniaczy nawet, jeśli ich zastosowanie nie było przewidziane
w projekcie. Produkcja betonu i betonowanie powinny zostać przerwane, gdy temperatura spadnie
poniżej 0 st. C, za wyjątkiem sytuacji szczególnych, lecz wtedy Inspektor wyda każdorazowo dyspozycję
na piśmie z podaniem warunków betonowania. Skład mieszanki betonowej powinien zapewnić
szczelność ułożenia mieszanki w wyniku zagęszczania przez wibrowanie. Przy projektowaniu składu
mieszanki betonowej zagęszczanej przez wibrowanie i dojrzewającej w warunkach naturalnych (przy
średniej temperaturze dobowej > 10st.C), średnie wymagane wytrzymałości na ściskanie betonu
strona
36/118
poszczególnych klas przyjmuje się równe wartościom 1.3 RbG. W przypadku odmiennych warunków
wykonania i dojrzewania betonu (np. prasowanie, odpowietrzanie, dojrzewanie w warunkach
podwyższonej temperatury) należy uwzględniać wpływ tych czynników na wytrzymałość i inne cechy
betonu. Wartość stosunku c/w nie może być mniejsza niż 2 (wartość stosunku w/c nie większa niż 0,55).
Konsystencja mieszanek nie rzadsza od plastycznej, sprawdzana aparatem Ve-Be. Dopuszcza się
badanie konsystencji plastycznej stożkiem opadowym wyłącznie w warunkach budowy . Stosunek
poszczególnych frakcji kruszywa grubego ustalony doświadczalnie powinien odpowiadać najmniejszej
jamistości. Zawartość powietrza w mieszance betonowej nie powinien przekraczać wartości podanych
w odpowiednim punkcie.
Przy doświadczalnym ustalaniu uziemienia kruszywa należy przestrzegać następujących zasad:
− stosunek poszczególnych frakcji kruszywa grubego, osobno dozowanych, powinien być taki jak
w mieszance kruszywa o najmniejszej jamistości;
− zawartość piasku zapewniać niezbędną urabialność przy zagęszczeniu przez wibrowanie oraz nie
powinien przekraczać 42% przy kruszywie grubym do 16 mm i 37% przy kruszywie grubym do 31.5
mm.
Wartość współczynnika A, stosowanego do wyznaczania wskaźnika C/W, charakteryzującego mieszankę
betonową należy wyznaczyć doświadczalnie. Współczynnik ten wyznacza się na podstawie uzyskanych
wytrzymałości betonów z mieszanek o różnych wartościach wskaźnika C/W - mniejszym i większym od
wartości przewidywanej teoretycznie - wykonanych ze stosowanych materiałów. Dla zmniejszenia
skurczu betonu należy dążyć do jak najmniejszej ilości cementu.
5.2.
Jakość betonu
W projektowanym obiekcie końcowe wykończenie stanowi surowa konstrukcja, dlatego należy zwrócić
uwagę na staranne wykonywanie konstrukcji. Należy dopilnować aby powierzchnia betonu była gładka,
bez raków czy nadmiernej ilości pęcherzyków powietrza na powierzchni betonu.
5.3.
Wykończenie powierzchni betonowych
Powierzchnie uformowane
Powierzchnie niewidoczne:
Nie ma żadnych dodatkowych wymagań dotyczących powierzchni, które nie będą odkryte po ukończeniu
robót.
Powierzchnie widoczne:
Powierzchnie widoczne powinny po ostatecznym wykończeniu posiadać jednorodną fakturę i wygląd.
Deskowanie nie powinno pozostawiać żadnych plam na betonie i powinno być tak zmontowane
i zamocowane, aby nie powstawały w betonie żadne skazy. Dla danego obiektu deskowanie powinno być
tego samego typu i pochodzić z jednego źródła. Wykonawca powinien zlikwidować jakiekolwiek wady
w wykończeniu, zgodnie z poleceniami Inżyniera. Nie są dopuszczalne wewnętrzne wiązania i osadzone
elementy metalowe.
Wykończenie winno być zabezpieczone przed rdzą oraz plamami innego pochodzenia.
Jeśli Kontrakt nie przewiduje inaczej, wszystkie połączenia deskowania dla widocznych powierzchni
betonowych po wykończeniu powinny mieć regularny wzór zaakceptowany przez Inżyniera, składających
się z poziomych i pionowych linii ciągłych biegnących przez cały obiekt, natomiast wszystkie połączenia
konstrukcyjne powinny występować w miejscach przebiegu tych linii (pionowych lub poziomych).
Naroża elementów konstrukcji żelbetowej (słupów, ścian, belek, trybun) należy zakosować, aby zapobiec
ich obtłukiwaniu w czasie eksploatacji. Skos 2x2xm, zrealizować umieszczając w narożach szalunków
listwy.
Wykończenie nieuformowanych powierzchni betonowych
Powierzchnie niewidoczne:
Powierzchnie, które nie będą widoczne po zakończeniu robót należy jednorodnie wyrównać i wygładzić,
aby otrzymać gładką powierzchnię. Żadne dodatkowe roboty nie są wymagane, jeżeli powierzchnie te nie
służą jako pierwszy etap do prowadzenia prac wykończeniowych opisanych poniżej.
Powierzchnie widoczne:
Powierzchnie, które będą widoczne po ukończeniu robót winne być wykończone jak podano w wyżej dla
powierzchni widocznych, jednakże po zniknięciu wilgoci i wystarczającym stwardnieniu betonu należy
w celu zapobiegnięcia wycieku mleczka cementowego na świeżym betonie wygładzić go poprzez mocne
naciskanie kielnią stalową tak aby otrzymać powierzchnię jednorodnie gładką i bez śladów kielni.
5.4.
Wykonanie deskowania
Wykonanie deskowań powinno uwzględnić podniesienie wykonawcze związane ze strzałką
konstrukcji pod wpływem ciężaru ułożonego betonu.
Deskowanie powinno w czasie jego eksploatacji zapewnić sztywność i niezmienność układu oraz
bezpieczeństwo konstrukcji. W przypadkach stosowania nietypowych deskowań projekt ich powinien być
każdorazowo oparty na obliczeniach statycznych, odpowiadających warunkom PN-90/B-O3200.
strona
37/118
Ustalona konstrukcja deskowań powinna być sprawdzona na siły wywołane parciem świeżej masy
betonowej i uderzenia przy jej wylewaniu z pojemników z uwzględnieniem szybkości betonowania,
sposobu zagęszczania i obciążenia pomostami roboczymi. Konstrukcja deskowań powinna umożliwiać
łatwy ich montaż i demontaż oraz wielokrotność ich użycia. Tarcze deskowań powinny być tak szczelne,
aby zabezpieczały przed wyciekaniem zaprawy z masy betonowej .
Można stosować szalunki metalowe i podlegają one wymaganiom jak drewniane. Blachy użyte do tych
szalunków winny mieć grubość zapewniającą im nieodkształcalność. Łby śrub i nitów powinny być
zagłębione. Klamry lub inne urządzenia łączące powinny zapewnić połączenie szalunków i możliwość ich
usunięcia bez zniszczeń betonu.
Śruby, pręty ,ściągi w szalunkach powinny być wykonane ze stali w ten sposób, aby ich część
pozostająca w betonie była odległa od zewnętrznej powierzchni co najmniej o 25 mm. Otwory po
ściągach należy wypełnić zaprawą cementową 1:2. Podczas betonowania z konstrukcji należy usuwać
wszelkie rozpórki i zastrzały z drewna lub metal (te ostatnie do 25 mm od zewnętrznej powierzchni
betonu).
Wszelkie krawędzie betonu powinny być ścięte pod kątem 45 stopni za pomocą listwy trójkątnej o boku
15 do 25 mm. Listwy te następnie muszą być usuwane z wykonanej konstrukcji. Deskowania
o rozpiętości ponad 3 m powinny być wykonane ze strzałką roboczą skierowana w odwrotnym kierunku
od ich ugięcia, przy czym wielkość tej strzałki nie może być mniejsza od maksymalnego przewidywanego
ugięcia tych belek przy obciążeniu całkowitym.
Deskowania powinny być wykonane ściśle według dokumentacji, przed wypełnieniem masą betonową
dokładnie sprawdzone, aby wykluczały możliwość jakichkolwiek zniekształceń lub odchyleń w wymiarach
betonowej konstrukcji.
Prawidłowość wykonania deskowania powinna być stwierdzona przez Inspektora Nadzoru.
Wnętrze szalunków powinno być pokryte lekkim czystym olejem parafinowym, który nie zabarwi ani nie
zniszczy powierzchni betonu. Natłuszczenie należy wykonać po zakończeniu budowy deskowań lecz
przed ułożeniem zbrojenia, które w żadnym przypadku nie powinno ulec zanieczyszczeniu jakimkolwiek
środkiem.
Deskowania nie impregnowane przed wypełnieniem ich masą betonową powinny być obficie zlewane
wodą.
5.5.
Układanie mieszanki betonowej (betonowanie )
Przygotowanie do układania mieszanki betonowej
Przed przystąpieniem do betonowania powinna być formalnie stwierdzona prawidłowość wykonania
wszystkich robót poprzedzających betonowanie, a w szczególności:
- wykonanie deskowania, rusztowań, usztywnień, pomostów itp.,
- wykonanie zbrojenia,
- przygotowanie powierzchni betonu poprzednio ułożonego w miejscu przerwy roboczej,
- wykonanie wszystkich robót zanikających, np. warstw izolacyjnych, szczelin dylatacyjnych,
- prawidłowość rozmieszczenia i niezawodność zamocowania elementów kotwiących zbrojenie
i deskowanie formujące kanały, przepony oraz innych elementów ustalających położenie
armatury itd.,
- gotowość sprzętu i urządzeń do betonowania.
Deskowanie i zbrojenie powinno być bezpośrednio przed betonowaniem oczyszczone ze śmieci, brudu,
płatków rdzy, ze zwróceniem uwagi na oczyszczenie dolnej części słupków i ścian.
Powierzchnie okładzin z betonu przylegające do betonu powinny być zwilżone wodą bezpośrednio przed
betonowaniem.
Powierzchnie deskowania powtarzalnego z drewna, stali lub innych materiałów powinny być powleczone
środkiem uniemożliwiającym przywarcie betonu do deskowania. Jeżeli w warunkach uzasadnionych
technicznie stosuje się deskowanie drewniane jednorazowe, należy je zmoczyć wodą.
Powierzchnie uprzednio ułożonego betonu konstrukcji monolitycznych i prefabrykowanych
elementów wbudowanych w konstrukcje monolityczne powinny być przed zabetonowaniem
oczyszczone z brudu i szkliwa cementowego. Woda pozostała w zagłębieniach betonu powinna być
usunięta.
5.5.1. Zalecenia ogólne
Betonowanie powinno być wykonywane ze szczególną starannością i zgodnie z zasadami sztuki
budowlanej. Rozpoczęcie robót betoniarskich może nastąpić po opracowaniu przez wykonawcę
i akceptacji przez Inżyniera dokumentacji technologicznej, obejmującej także betonowanie. Betonowanie
może zostać rozpoczęte po sprawdzeniu deskowań i zbrojenia przez Inspektora Nadzoru i po dokonaniu
na ten temat wpisu do dziennika budowy.
Wysokość swobodnego zrzucania mieszanki betonowej o konsystencji plastycznej nie powinna
przekraczać 3 m.
strona
38/118
Słupy mogą być betonowane od góry z wysokości nie większej niż 3,5 m.
W przypadku układania mieszanki betonowej z większych wysokości od podanych wyżej należy
stosować rynny, rury teleskopowe, rury elastyczne (rękawy) itp. Przy konieczności zastosowania
urządzeń pochyłych należy ich wyloty zaopatrzyć w urządzenia (klapy ruchome) pozwalające na pionowe
opadanie mieszanki betonowej nad miejscem jej ułożenia bez rozwarstwienia. Przy układaniu mieszanki
betonowej z wysokości większej niż 10 m należy stosować odcinkowe przewody giętkie zaopatrzone
w pośrednie i końcowe urządzenie do redukcji prędkości spadającej mieszanki.
Układanie mieszanki betonowej powinno być wykonywane przy zachowaniu następujących warunków
ogólnych:
w czasie betonowania należy stale obserwować zachowanie się deskowań i rusztowań, czy nie
następuje utrata prawidłowości kształtu konstrukcji,
szybkość i wysokość wypełnienia deskowania mieszanką betonową powinny być określone
wytrzymałością i sztywnością deskowania przyjmującego parcie świeżo ułożonej mieszanki,
w okresie upalnej, słonecznej pogody ułożona mieszanka powinna być niezwłocznie
zabezpieczona przed nadmierną utratą wody,
w czasie deszczu układana i ułożona mieszanka betonowa powinna być niezwłocznie chroniona
przed wodą opadową; w przypadku gdy na świeżo ułożoną mieszankę betonową spadła
nadmierna ilość wody powodująca zmianę konsystencji mieszanki, należy ją usunąć, .
w miejscach, w których skomplikowany kształt deskowania formy lub gęsto ułożone zbrojenie
utrudnia mechaniczne zagęszczanie mieszanki, należy dodatkowo stosować zagęszczanie
ręczne za pomocą sztychowania.
Przebieg układania mieszanki betonowej w deskowaniu powinien być rejestrowany w dzienniku robót,
w którym powinny być podane:
data rozpoczęcia i zakończenia betonowania całości i ważniejszych fragmentów lub części
budowli,
wytrzymałość betonu na ściskanie, robocze receptury mieszanek betonowych, konsystencja
mieszanki betonowej,
daty, sposób, miejsce i liczba pobranych próbek kontrolnych betonu oraz ich oznakowanie,
a następnie wyniki i terminy badań,
temperatura zewnętrzna powietrza i inne dane dotyczące warunków atmosferycznych.
Gdyby betonowanie było wykonywane w okresach obniżonych temperatur, wykonawca zobowiązany jest
codziennie rejestrować minimalne temperatury za pomocą sprawdzonego termometru umieszczonego
przy betonowanym elemencie.
Beton powinien być układany w deskowaniu w ten sposób, aby zewnętrzne powierzchnie miały wygląd
gładki, zwarty, jednorodny bez żadnych plam i skaz. Ewentualne nierówności i kawerny powinny być
usunięte, a miejsca przypadkowo uszkodzone powinny zostać dokładnie naprawione zaprawą
cementową natychmiast po rozdeskowaniu, ale tylko w przypadku jeśli uszkodzenia te są w granicach,
które Inspektor uzna za dopuszczalne. W przeciwnym przypadku element podlega rozbiórce
i odtworzeniu. Wszystkie wymienione wyżej roboty poprawkowe są wykonywane na koszt wykonawcy.
Ewentualne łączniki stalowe (drut, śruby, itp.), które spełniały funkcję stężeń deskowań lub inną
i wychodzą z betonu po rozdeskowaniu, powinny być obcięte przynajmniej 1,0 cm pod wykończoną
powierzchnią betonu, a otwory powinny być wypełnione zaprawą cementową. Tam gdzie tylko możliwe,
elementy form deskowania powinny być zastabilizowane w dokładnej pozycji przy zastosowaniu prętów
stalowych wewnątrz rurek z PCV lub podobnego materiału koloru szarego (rurki pozostają w betonie).
Wyładunek mieszanki ze środka transportowego powinien następować z zachowaniem maksymalnej
ostrożności celem uniknięcia rozsegregowania składników. Oprzyrządowanie, czasy i sposoby
wibrowania powinny być uzgodnione i zatwierdzone przez Inspektora Nadzoru. Zabrania się wyładunku
mieszanki w jedną hałdę i rozprowadzenie jej przy pomocy wibratorów. Kolejne betonowania nie mogą
tworzyć przerw, nieciągłości ani różnic wizualnych, a podjęcie betonowania może nastąpić tylko po
oczyszczeniu, wyszczotkowaniu i zmyciu powierzchni betonu poprzedniego. Inspektora Nadzoru może,
jeśli uzna to za celowe, zadecydować o konieczności betonowania ciągłego celem uniknięcia przerw.
W tym przypadku praca winna być wykonywana na zmiany robocze i w dni świąteczne.
5.5.2. Zagęszczenie mieszanki betonowej
Mieszanka betonowa powinna być zagęszczana za pomocą urządzeń mechanicznych.
Mieszanka betonowa w czasie zagęszczania nie powinna ulegać rozsegregowaniu, a ilość powietrza
w mieszance betonowej po zagęszczeniu nie powinna być większa od dopuszczalnej.
Ręczne zagęszczanie może być stosowane tylko do mieszanek betonowych o konsystencji ciekłej
i półciekłej lub gdy zbrojenie jest zbyt gęsto rozstawione i nie pozwala na użycie wibratorów
pogrążalnych.
Przy stosowaniu wibratorów pogrążalnych odległość sąsiednich zagłębień wibratora nie powinna być
większa niż 1,5-krotny skuteczny promień działania wibratora. Grubość warstwy zagęszczanej mieszanki
strona
39/118
betonowej nie powinna być większa od 1,25 długości buławy wibratora (roboczej jego części). Wibrator
w czasie pracy powinien być zagłębiony na 5-10 cm w dolną warstwę poprzednio ułożonej mieszanki.
Przy stosowaniu wibratorów powierzchniowych płaszczyzny ich działania na kolejnych stanowiskach
powinny zachodzić na siebie na odległość 10-20 cm. Grubość zagęszczonej warstwy mieszanki
betonowej nie powinna przekraczać w konstrukcjach zbrojonych pojedynczo 20 cm, a w konstrukcjach
zbrojonych podwójnie - 12 cm.
Czas wibrowania na jednym stanowisku dla wibratorów pogrążalnych, prędkość posuwu wibratorów
powierzchniowych, jak i skuteczny promień działania obydwu typów wibratorów powinny być ustalone
doświadczalnie dla każdego rodzaju mieszanki betonowej.
Zakres i sposób stosowania wibratorów powinny być. ustalone doświadczalnie w zależności od przekroju
konstrukcji, mocy wibratorów, odległości ich ustawienia, charakterystyki mieszanki betonowej itp.
Opieranie wibratorów wszelkich typów o pręty zbrojeniowe jest niedopuszczalne.
Wibratory powinny być dobierane do konstrukcji i rodzaju deskowań, przy czym:
a) wibratory wgłębne należy stosować do mieszanki betonowej o konsystencji plastycznej
i gęstoplastycznej; wibratory wgłębne o dużej mocy (powyżej 1,47 kW) należy stosować do konstrukcji
betonowych i konstrukcji żelbetowych o niewielkim procencie zbrojenia i o najmniejszym wymiarze
w jednym kierunku 0,8 m; wibratory wgłębne małej mocy (poniżej 1,47 kW) należy stosować do
konstrukcji betonowych oraz żelbetowych o normalnym zbrojeniu i o wymiarach 0,2-0,8 m,
b) wibratory powierzchniowe należy stosować do konstrukcji betonowych lub żelbetowych
o najmniejszym wymiarze w jednym kierunku 0,8 m i o rzadko rozstawionym zbrojeniu oraz do
wibrowania podłoży, stropów, płyt itp.; płaszczyzny działania wibratorów powierzchniowych na sąsiednich
stanowiskach powinny zachodzić na siebie na odległość około 20 cm; grubość warstwy betonu
zagęszczonego wibratorami powierzchniowymi nie powinna być większa niż:
- 25 cm w konstrukcjach zbrojonych pojedynczo,
- 12 cm w konstrukcjach zbrojonych podwójne,
c) wibratory prętowe należy stosować do konstrukcji żelbetowych o bardzo gęstym zbrojeniu, nie
pozwalającym na użycie wibratorów wgłębnych.
Wznowienie betonowania po przerwie, w czasie której mieszanka betonowa związała na tyle, że nie
ulega uplastycznieniu pod wpływem działania wibratora, jest możliwe dopiero po osiągnięciu przez beton
wytrzymałości co najmniej 2 MPa i odpowiednim przygotowaniu powierzchni stwardniałego betonu.
Zagęszczanie mieszanki betonowej przez odwadnianie urządzeniami próżniowymi powinno być
prowadzone wg instrukcji dostosowanych do rodzaju urządzenia i konstrukcji, ze zwróceniem szczególnej
uwagi na zapewnienie:
- dostatecznej sztywności płyt deskowania umożliwiających odciąganie nadmiaru wody z mieszanki
betonowej,
- łatwości montażu i rozbiórki deskowania,
- dużej szczelności komór podciśnieniowych przylegających do płyt deskowania odciągających wodę,
- łatwości oczyszczania tkanin filtracyjnych oraz komór podciśnieniowych,
- możliwości niwelowania odchyłek wymiarowych wynikających z niedokładności położenia elementów
i montażu zbrojenia.
Ręczne zagęszczanie mieszanki betonowej należy wykonywać za pomocą sztychowania każdej ułożonej
warstwy prętami stalowymi w taki sposób, aby końce prętów wchodziły na głębokość 5-10 cm w warstwę
poprzednio ułożoną, oraz jednoczesnego lekkiego opukiwania deskowania młotkiem drewnianym.
5.5.3. Zalecenia dotyczące betonowania elementów
Układanie mieszanki betonowej ścianach
Słupy wolno stojące lub słupy ram powinny być betonowane bez przerw roboczych, odcinkami
o wysokości nie przekraczającej 5 m przy jednoczesnym ciągłym zagęszczaniu mieszanki betonowej
wibratorami. Zagęszczanie mieszanki betonowej musi następować w odcinkach betonowania nie
dłuższych niż 1,5m.
Ściany powinny być betonowane bez przerw roboczych, odcinkami o wysokości nie przekraczającej
wysokości kondygnacji lub 3 m.
2
Słupy - o powierzchni przekroju. poniżej 0,16 m oraz ściany o grubości poniżej 15 cm, jak również
o dowolnym przekroju z krzyżującym się zbrojeniem (np. podciągi oparte na słupach) powinny być
betonowane odcinkami o wysokości nie większej niż 2 m przy jednoczesnym prawidłowym zagęszczaniu
mieszanki betonowej za pomocą wibratorów wgłębnych i przyczepnych albo ręcznie przez sztychowanie.
Betonowanie konstrukcji ramowych powinno być dokonywane bez przerw. W przypadku konieczności
wykonania przerwy roboczej w tego rodzaju konstrukcjach miejsce przerwania konstrukcji powinno być
przyjęte zgodnie z wymaganiami w p. 5.3
strona
40/118
Dolna część słupa lub ściany powinna być wypełniona na wysokość 15 cm mieszanką betonową
przeznaczoną do betonowania po uprzednim usunięciu kruszywa o uziarnieniu większym niż 10 mm
i o wytrzymałości na ściskanie nie mniejszej niż przewidziana w projekcie.
Układanie mieszanki betonowej w belkach i płytach, schodach
Przy wykonywaniu elementów konstrukcji monolitycznych należy przestrzegać dokumentacji
technologicznej, która powinna uwzględniać następujące zalecenia:
−
przy wykonywaniu belek, mieszankę betonową układać warstwami o grubości do 40cm
bezpośrednio z pojemnika lub rurociągu pompy, lub za pośrednictwem rynny i zagęszczać wibratorami
wgłębnymi,
−
w płytach, mieszankę betonową układać bezpośrednio z pojemnika lub rurociągu pompy.
W płytach o grubości > 12cm zbrojonych górą i dołem należy stosować wibratory wgłębne. Do
wyrównywania powierzchni betonowej należy stosować belki (łaty wibracyjne ). Celem ograniczenia
wpływów skurczu i pełzania, betonowanie płyty winno być prowadzone całą jej szerokością na podstawie
opracowanego uprzednio projektu technologicznego. Przed betonowaniem należy osadzić i wyregulować
wszystkie elementy kotwione w betonie.
Belki i płyty związane monolitycznie ze słupami lub ścianami należy betonować nie wcześniej niż
po upływie 1-2 godz. od chwili zabetonowania ścian.
Układanie mieszanki betonowej w podciągach i płytach stropowych, dachowych itp. powinno być
dokonywane jednocześnie i bez przerw. Przy wysokości podciągów przekraczających 80 cm dopuszcza
się ich betonowanie niezależnie od płyt.
5.5.4. Przerwy robocze i dylatacje
A./ przerwy robocze i szczeliny dylatacyjne: przerwy robocze należy instalować po zatwierdzeniu
przez Inspektora nadzoru, zgodnie z wymaganiami, lub jeżeli takich wymagań nie określono w taki
sposób aby nie osłabiać wytrzymałości ani nie pogarszać wyglądu konstrukcji.
- odstępy przerw roboczych w ścianach piwnic nie mogą być większe niż 15 m, o ile Inspektor
nadzoru nie wyda innych instrukcji
- przerwy robocze należy sytuować w płytach obramowanych, w środkowej jednej trzeciej
części długości odstępu płyt lub belek, jeżeli na rysunkach nie przedstawiono inaczej
Przerwy robocze w konstrukcjach mniej skomplikowanych powinny się znajdować:
- w belkach i podciągach - w miejscach najmniejszych sił poprzecznych,
- w płytach - w linii prostopadłej do belek lub żeber, na których wspiera się płyta; przy betonowaniu płyt
w kierunku równoległym do podciągu dopuszcza się przerwę roboczą w środkowej części przęsła płyty
równolegle do żeber, na których wspiera się płyta.
Powierzchnia betonu w miejscu przerwy roboczej powinna być prostopadła do kierunku naprężeń
głównych, tj. w zasadzie pod kątem ok. 45°. Powierzchnia betonu w miejscu przerwania betonowania
powinna być starannie przygotowana do połączenia stwardniałego ze świeżym betonem przez usunięcie
z powierzchni stwardniałego betonu luźnych okruchów betonu oraz warstwy szkliwa cementowego
i przepłukaniu miejsca przerwania betonu wodą. Resztki wody w zagłębieniach betonu powinny być
usunięte przed rozpoczęciem betonowania.
Okres pomiędzy ułożeniem jednej warstwy mieszanki betonowej a nałożeniem na tę warstwę drugiej
warstwy mieszanki, bez zaliczenia tego okresu jako przerwy roboczej, powinien być ustalony przez
nadzór techniczny (laboratorium kontrolne) w zależności od temperatury zewnętrznej, warunków
klimatycznych, właściwości cementu i innych czynników wpływających na jakość konstrukcji. Jeżeli
temperatura powietrza wynosi więcej niż 20°C, czas trwania przerwy roboczej nie powinien być dłuższy
niż 2 godz.
Przy wznowieniu betonowania nie należy dotykać wibratorami deskowania, zbrojenia oraz uprzednio
ułożonego betonu.
B./ uszczelki (taśmy uszczelniające, rurki fuko, itp.): uszczelki w przerwach roboczych i szczelinach
dylatacyjnych należy zakładać zgodnie ze specyfikacją. Uszczelki w przerwie winny tworzyć ciągłą
membranę. Na czas robót uszczelki odkryte należy odpowiednio zamocować i zabezpieczyć. Uszczelki
należy łączyć zgodnie z pisemnymi instrukcjami producenta.
5.6.
Pielęgnacja i warunki rozformowywania betonu dojrzewającego normalnie
Bezpośrednio po zakończeniu betonowania zaleca się przykrycie powierzchni betonu lekkimi
osłonami wodoszczelnymi, zapobiegającymi odparowaniu wody z betonu i chroniącymi beton przed
deszczem i inną wodą. Przy temperaturze otoczenia > 5st.C należy nie później niż po 12 godzinach od
zakończenia betonowania rozpocząć pielęgnację wilgotnościową betonu i prowadzić ją przez co najmniej
7 dni (polewanie co najmniej 3 razy na dobę). Nanoszenie błon nieprzepuszczających wody jest
dopuszczalne tylko wtedy, gdy beton nie będzie się łączył z następną warstwą konstrukcji monolitycznej,
a także gdy nie są stawiane specjalne wymagania dla jakości pielęgnowanej powierzchni. Woda
stosowana do polewania betonu powinna spełniać wymagania PN-88/B-32250. W czasie dojrzewania
betonu elementy powinny być chronione przed uderzeniami i drganiami. Rozformowywanie konstrukcji
strona
41/118
może nastąpić po osiągnięciu przez beton wytrzymałości rozformowywania (konstrukcje monolityczne),
zgodnie z PN-63/B062511 lub wytrzymałości manipulacyjnej (prefabrykaty).
Preparat do pielęgnacji powierzchni betonu:
zapobiega zbyt szybkiemu wysychaniu betonu utrudniając powstawanie rys skurczowych ( zwiększa
odporność na działanie soli odladzających, podwyższa mrozoodporność i wodoszczelność). Przed
stosowaniem preparat należy dokładnie wymieszać. Płyn natryskuje się równomierne cienką warstwą na
powierzchnię betonu ok. 0,5-2 godz. po jego ułożeniu
6. Kontrola Jakości Robót
Ogólne zasady kontroli jakości podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu:
- szalunków
- zbrojenia
- osadzenia elementów stalowych, przejść szczelnych, elementów kotwiących
- cementu i kruszyw do betonu
- receptury betonu
- sposobu przygotowania i jakości mieszanki betonowej przed wbudowaniem
- sposobu ułożenia betonu i jego zawibrowania
- dokładności prac wykończeniowych
- izolacji powierzniowych
- pielęgnacji betonu.
6.1.
Deskowania
Wymagania szczegółowe dotyczące deskowań należy przyjmować wg PN-63/B-06251
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe od projektu dla deskowań są ściśle związane z odchyłkami
wymiarowymi wykonywanych elementów żelbetowych i betonowych. Odchyłki te podane są w rozdziale
dotyczącym wykonania konstrukcji betonowych i żelbetowych.
6.2.
Wymagane właściwości betonu
6.2.1. Jakość betonów
Przed przystąpieniem do robót betonowych Wykonawca jest zobowiązany określić jakość
materiałów i mieszanek betonowych przedkładając do oceny Inspektorowi Nadzoru:
a) próbki materiałów, które ma zamiar stosować wskazując ich pochodzenie, typ jakość,
b) propozycje odnośnie uziarnienia kruszywa,
c)
rodzaj i dozowanie cementu, stosunek wodno-cementowy , rodzaj i dozowanie dodatków
i domieszek, które zamierza stosować, proponowany rodzaj konsystencji mieszanki betonowej
i przewidywany wskaźnik konsystencji wg metody stożka opadowego [cm], lub metody Ve-Be [s],
d) sposób wytwarzania betonu, transportu, betonowania, pielęgnacji betonu,
e)
wyniki próbnych badań wytrzymałości na ściskanie po 7 dniach wykonanych na próbkach
w kształcie sześcianu o bokach 15 cm, zgodnie z pkt 6.3. PN-88/B-06250,
f)
określenie trwałości betonu na podstawie prób opisanych w dalszej części,
g) projekty ewentualnych konstrukcji pomocniczych.
Inżynier wyda pozwolenie na rozpoczęcie betonowania po sprawdzeniu i zatwierdzeniu dokumentów
stwierdzających jakość materiałów i mieszanek betonowych i po wykonaniu niezależnie od
przedsiębiorstwa betonowych mieszanek próbnych i ich zbadaniu. Wyżej wymienione badania winny być
wykonane na próbkach przygotowanych zgodnie z propozycjami wykonawcy zawartymi w punktach a, b,
c, d.
Laboratorium badawcze, ilość próbek i sposób wykonania badań zostaną podane przez Inżyniera, który
wykonywać będzie okresowe badania w czasie realizacji, celem sprawdzenia zgodności właściwości
materiałów i mieszanek betonowych zastosowanych z wcześniej przedłożonymi.
6.2.2. Wytrzymałość i trwałość betonów
Celem określenia w trakcie wykonywania betonów ich wytrzymałości na ściskanie, powinny być
pobrane 2 serie próbek w ilościach zgodnych z PN-66/B-06250 poz. 5.1. Próbki powinny być pobrane
oddzielnie dla każdego obiektu, dla każdej klasy betonu zaznaczonej na rysunkach projektu technicznego
i dla każdego wykonywanego odrębnie elementu. Próbki powinny być pobierane komisyjnie z udziałem
przedstawiciela Inżyniera ze spisaniem protokółu pobrania podpisanego przez obie strony. Próbki
oznakowane kolejnymi numerami zgodnie z protokołem pobrania winny być wyposażone w tabliczki
z podpisami Inżyniera i kierownika robot, gwarantującymi ich autentyczność. Próbki powinny być
przechowywane w miejscach wskazanych przez Inżyniera przez jedną dobę w formach, a następnie po
rozformowaniu zgodnie z PN-88/B-06250.
Pierwsza seria próbek zostanie zbadana w laboratorium wskazanym przez Inżyniera w obecności
strona
42/118
przedstawiciela wykonawcy - celem stwierdzenia wytrzymałości odpowiadającej różnym okresom
twardnienia, według dyspozycji podanych przez Inżyniera.
Wyniki prób zgniatania pierwszej serii próbek mogą być przyjęte jako poprawne pod warunkiem, że
wartość wytrzymałości na ściskanie po 28 dniach dojrzewania dla każdego obiektu i rodzaju betonu,
będzie odpowiadała klasie betonu nie niższej niż wskazana w obliczeniach statycznych i na rysunkach
projektu. Jednakże celem potwierdzenia otrzymanych wyników powinny być poddane badaniom
w Laboratorium Urzędowym próbki drugiej serii w ilościach wskazanych dla każdego z niżej
wymienionych rodzajów betonu:
betony nie zbrojone lub słabo zbrojone do wartości maks.30kg stali/m3 betonu przynajmniej 10%
próbek,
betony zwykle zbrojone - przynajmniej 20% próbek.
W przypadku gdy wytrzymałość na ściskanie otrzymana dla każdego obiektu i rodzaju betonu w wyniku
zgnieceń pierwszej serii próbek była niższa od wytrzymałości odpowiadającej klasie betonu przyjętej
w obliczeniach statycznych i podanej na rysunkach projektu, należy poddać badaniom w Laboratorium
Urzędowym wszystkie próbki drugiej serii, niezależnie od tego do jakiej klasy zaliczony jest beton.
W oczekiwaniu na oficjalne wyniki badań Inżynier może zgodnie ze swoimi uprawnieniami wstrzymać
betonowanie, a wykonawca nie może z tego tytułu rościć pretensji do jakichkolwiek odszkodowań. Jeżeli
z badań drugiej serii wykonanych w Laboratorium Urzędowym otrzyma się wartość wytrzymałości na
ściskanie po 28 dniach dojrzewania odpowiadającej klasie betonu nie niższej niż wskazana
w obliczeniach statycznych i na rysunkach wynik taki zostanie przyjęty do rozliczenia robot. Jeśli jednak
z tych badań otrzyma się wartość wytrzymałości na ściskanie po 28 dniach dojrzewania niższą od
wytrzymałości odpowiadającej klasie betonu wskazanej w obliczeniach statycznych i na rysunkach,
wykonawca będzie zobowiązany na swój koszt do wyburzenia i ponownego wykonania konstrukcji lub do
wykonania innych zabiegów, które zaproponowane przez wykonawcą muszą być przed wprowadzeniem
formalnie zatwierdzone przez Inżyniera (w uzgodnieniu z nadzorem autorskim).
Wszystkie koszty badań laboratoryjnych obciążają wykonawcę. Trwałość betonów określona jest
stałością określonych właściwości w obecności czynników wywołujących degradację. Próba trwałości jest
wykonywana przez poddanie próbek 100 cykli zamrażania i rozmrażania. Zmiany właściwości w wyniku
tej próby powinny znaleźć się w podanych niżej granicach :
zmniejszenie modułu sprężystości 20%
utrata masy 2%
rozszerzalność liniowa 2%
współczynnik przepuszczalności do 9 przed cyklami zamrażania 10cm/sek,
8 po cyklach zamrażania 10cm/sek.
Wykonanie próby trwałości wg wyżej opisanej metody jest bardzo kłopotliwe z uwagi na przewidzianą
ilość cykli. W przypadku stałego uzyskiwania pozytywnych wyników tej próby i innych prób do uznania
Inżyniera pozostawia się jej wykonywanie i zakres tego wykonywania.
6.3.
Kontrola jakości mieszanki betonowej i betonu
Zachowując w mocy wszystkie przepisy ust. 6.2. dotyczące wytrzymałości betonu, Inżynier ma
prawo pobrania w każdym momencie, kiedy uzna to za stosowne, dalszych próbek materiałów lub
betonów celem poddania badaniom laboratoryjnym.
Kontroli podlegając następujące właściwości mieszanki betonowej i betonu, badane wg PN-88/B06250:
konsystencja mieszanki betonowej,
zawartość powietrza w mieszance betonowej,
wytrzymałość betonu na ściskanie,
nasiąkliwość betonu,
odporność betonu na działanie mrozu,
przepuszczalność wody przez beton.
Zwraca się uwagę na konieczność wykonania planu kontroli jakości betonu, zawierającego m.in. podział
obiektu (konstrukcji) na części podlegające osobnej ocenie oraz szczegółowe określenie liczebności
i terminów pobierania próbek do kontroli mieszanki i betonu. Inżynier może zażądać wykonania badań
i kontroli na betonie utwardzonym za pomocą metod nieniszczących, jako próba sklerometryczna, próba
za pomocą ultradźwięków, pomiaru oporności itp.
6.3.1. Kontrola konsystencji mieszki betonowej
Konsystencja i urabialność mieszanki betonowej powinna być sprawdzana z częstotliwością nie
mniejszą niż 2 razy na. każdą zmianę roboczą. Konsystencji mieszanki betonowej można nie sprawdzać
bezpośrednio po jej zagęszczeniu, gdy wyrób lub element betonowy lub żelbetowy jest rozformowany.
Różnica pomiędzy przyjętą konsystencją mieszanki a konsystencją kontrolowaną w chwili układania
mieszanki nie powinna być większa niż:
±1 cm wg stożka opadowego - dla konsystencji plastycznej,
±2 cm wg stożka opadowego - dla konsystencji półciekłej i ciekłej,
strona
43/118
±20% ustalonej wartości wskaźnika Ve - Be -dla konsystencji gęstoplastycznej i wilgotnej.
Urabialność powinna być sprawdzana doświadczalnie przez próbę formowania w rzeczywistych lub
zbliżonych do nich warunkach betonowania. W wyniku prawidłowo dobranej urabialności powinno się
uzyskać zagęszczoną mieszankę betonową o wymaganej szczelności. Miarą tej szczelności jest
porowatość zagęszczonej mieszanki.
6.3.2. Sprawdzenie zawartości powietrza w mieszance betonowej
Sprawdzenie zawartości powietrza w mieszance betonowej przeprowadza się metodą
ciśnieniową podczas projektowania jej składu, a przy stosowaniu domieszek napowietrzających co
najmniej raz w czasie zmiany roboczej podczas betonowania. Zawartość powietrza w mieszance
betonowej badana metodą ciśnieniową wg PN-88/S-06250 nie powinna przekraczać:
2% w przypadku nie stosowania domieszek napowietrzających,
przedziałów wartości podanych w tabeli niżej w przypadku stosowania domieszek napowietrzających:
Uziarnienie kruszywa [mm]
0 – 16
0-31.5
Zawartość
Beton narażony na czynniki
3.5 do 5.5
3 do 5
powietrza
atmosferyczne
Beton narażony na stały dostęp
[%]
3.5 do 6.5
4 do 6
wody przed zamarzaniem
6.3.3. Sprawdzenie wytrzymałości betonu na ściskanie (klasy betonu)
Ocenie podlegają wszystkie wyniki badania wytrzymałości na ściskanie Ri próbek pobranych
z danej partii betonu przy stanowisku betonowania. Liczba próbek powinna być ustalona w planie kontroli
3
jakości betonu, przy czym nie może być mniejsza niż: 1 próbka na 100 zarobów, 1 próbka na 50 m
betonu, 1 próbka na zmianę roboczą oraz 3 próbek na partię betonu. Zmniejszenie liczby próbek na
partię do 3 wymaga zgody Kierownika Projektu. Próbki pobiera się losowo, po jednej, równomiernie
w okresie betonowania, a następnie przechowuje, przygotowuje i bada zgodnie z normą PN-88/S-06250.
Część próbek powinna dojrzewać w tym samym środowisku w którym dojrzewa konstrukcja.
6.3.4. Sprawdzenie nasiąkliwości betonu
Sprawdzenie nasiąkliwości betonu przeprowadza się przy ustalaniu składu mieszanki betonowej
oraz na próbkach pobranych przy stanowisku betonowania zgodnie z planem kontroli, lecz co najmniej 3
3
razy w okresie wykonywania obiektu i nie rzadziej niż 1 raz na 5000m betonu. Zaleca się badanie
nasiąkliwości na próbkach wyciętych z konstrukcji. Oznaczanie to przeprowadza się co najmniej na 5
próbkach pobranych z wybranych losowo różnych miejsc.
Wymiary próbek oraz sposób ich przechowywania, przygotowania i badania zgodnie z normą PN-88/S06250.
6.3.5. Sprawdzanie odporności betonu na działanie mrozu
Sprawdzanie odporności betonu na działanie mrozu przeprowadza się na próbkach wykonanych
w warunkach laboratoryjnych podczas ustalania składu mieszanki betonowej oraz na próbkach
pobieranych przy stanowisku betonowania zgodnie z planem kontroli, lecz co najmniej jeden raz w
3
okresie betonowania obiektu i nie rzadziej niż 1 raz na 5000m betonu. Zaleca się badanie na próbkach
wyciętych z konstrukcji.
Wymiary próbek oraz sposób ich przechowywania, przygotowania, badania zgodnie z normą PN-88/S06250.
6.3.6. Sprawdzenie przepuszczalności wody przez beton
Sprawdzenie stopnia wodoszczelności betonu przeprowadza się na próbkach wykonanych
w warunkach laboratoryjnych podczas projektowania składu mieszanki betonowej oraz na próbkach
pobieranych przy stanowisku betonowania zgodnie z planem kontroli, nie rzadziej jednak niż 1 raz na
3
5000 m betonu.
Wymiary próbek oraz sposób ich przechowywania, przygotowania, badania zgodnie z normą PN-88/S06250.
6.4.
Dokumentacja badań
Dla każdej partii betonu powinno być wystawione przez producenta zaświadczenie o jakości
betonu.
Najdłuższy okres na wystawienie zaświadczenia o jakości nie może być dłuższy niż 3 miesiące, licząc od
daty rozpoczęcia produkcji betonu zaliczanego do danej partii. Zaświadczenie o jakości powinno
zawierać następujące dane merytoryczne:
- charakterystykę betonu, jak klasę betonu, jego cechy fizyczne (np. beton odporny na wpływy
atmosferyczne, wodoszczelny) oraz inne niezbędne dane,
- wyniki badań kontrolnych wytrzymałości betonu na ściskanie oraz typ próbek stosowanych do badania,
- wyniki badań dodatkowych (nasiąkliwość, mrozoodporność, wodoszczelność ),
- okres, w którym wyprodukowano daną partię betonu.
strona
44/118
Dokumentacja kontroli betonu powinna w sposób ścisły odzwierciedlać jakość i ilość użytych składników
oraz sposób i warunki wykonania, twardnienia, a także rzeczywiste cechy betonu znajdującego się
w konstrukcji.
6.5. Badania i odbiory konstrukcji betonowych monolitycznych
6.5.1.
Zakres badań
Badania odbiorcze konstrukcji betonowych i żelbetowych powinny dotyczyć:
- materiałów,
- prawidłowości oraz dokładności wykonania deskowań i rusztowań,
- prawidłowości i dokładności wykonania zbrojenia,
- prawidłowości i dokładności przygotowania mieszanki betonowej, jej ułożenia, zagęszczenia
i pielęgnacji,
- prawidłowości i dokładności wykonania konstrukcji,
Odbiory robót zanikających należy przeprowadzać w trakcie wykonywania robót (odbiory częściowe},
a wyniki wpisywać do protokółu i dziennika budowy; odbiór końcowy obiektu powinien uwzględniać wyniki
odbiorów częściowych ze szczególnym zwróceniem uwagi na to, czy zalecenia zawarte w protokóle
odbioru częściowego (jeżeli takie były} zostały w pełni wykonane.
Dokumenty warunkujące przystąpienie do badań technicznych przy odbiorze powinny odpowiadać
wymaganiom podanym w „Warunkach ogólnych”.
6.5.2.
Badanie materiałów
Badanie materiałów należy przeprowadzać na podstawie zapisów W dzienniku budowy,
zaświadczeń producentów o jakości materiałów i innych dokumentów stwierdzających zgodność użytych.
materiałów z wymaganiami dokumentacji technicznej oraz normami państwowymi lub świadectwami ITB
dopuszczającymi dany materiał do stosowania w budownictwie.
Materiały nie mające dokumentów stwierdzających ich jakość, a budzące. pod tym względem
wątpliwości, powinny być poddawane badaniom laboratoryjnym przed ich wbudowaniem.
6.3.3.
Badanie deskowań
Badanie deskowań i rusztowań powinno obejmować sprawdzenie ich na zgodność z wymaganiami
podanymi w PN-63/S-06251.
Sprawdzenie prawidłowości wykonania deskowania i rusztowania powinno być dokonane przez pomiar
instrumentami geodezyjnymi.
Dopuszcza. się stosowanie innych metod sprawdzania i pomiaru, pod warunkiem że pozwolą one na
sprawdzenie z wymaganą dokładnością.
Ze sprawdzenia rusztowań i deskowań należy spisać protokół, w którym powinno znajdować się
stwierdzenie dopuszczające rusztowanie do wykonania robót betonowych.
6.3.4. Badania konstrukcji
1.Konstrukcja betonowa i żelbetowa powinna być poddana sprawdzeniu i ocenie:
- prawidłowość cech geometrycznych wykonanych konstrukcji lub jej elementów oraz zgodność
z projektem
otworów
i
kanałów
wykonanych
w
konstrukcjach,
prawidłowość
ustawienia
części
zabetonowanych,
prawidłowość
wykonania
szczelin
dylatacyjnych,
prawidłowość położenia budowli w planie i jej rzędnych wysokościowych itp.; sprawdzenie powinno być
wykonane przez przeprowadzenie uznanych, odpowiednich pomiarów,
- jakość betonu pod względem jego zagęszczenia i jednolitości struktury, na podstawie dokładnych
oględzin
powierzchni
betonu
lub
dodatkowo
za
pomocą
nieniszczących
metod
badań,
- prawidłowość wykonania robót zanikających np. przygotowania zbrojenia, ułożenia izolacji itp.
2. Przy sprawdzeniu jakości powierzchni betonów należy wymagać, aby łączna powierzchnia
ewentualnych raków nie była większa niż 5% całkowitej powierzchni danego elementu,
a w konstrukcjach cienkościennych nie więcej niż 1%. Lokalne raki nie powinny obejmować
więcej niż 5% przekroju danego elementu.
Zbrojenie główne nie powinno być odsłonięte. Dopuszczalne odchyłki od wymiarów i położenia
elementów lub konstrukcji nie powinny być większe od podanych poniżej w tabeli.
Dopuszczalne odchyłki od wymiarów i położenia konstrukcji betonowych i żelbetowych
Odchylenia
Odchylenie płaszczyzn i krawędzi ich przecięcia od projektowanego
pochylenia
a.) na 1 m wysokości
b.) na całą wysokość konstrukcji i w fundamentach
Odchylenia płaszczyzn poziomych od poziomu
Dopuszczalne odchyłki
[mm]
5
20
a.) na 1 m płaszczyzny w dowolnym kierunku
b.) na całą płaszczyznę
Miejscowe odchylenia powierzchni betonu przy sprawdzaniu łatą o długości
2,0m z wyjątkiem powierzchni podporowych
a.) powierzchni bocznych i spodnich
b.) powierzchni górnych
Odchylenia w długości i rozpiętości elementów
Odchylenia w wymiarach przekroju poprzecznego
Odchylenia w rzędnych powierzchni dla innych elementów
strona
45/118
5
10
±4
±8
± 10
±8
± 5
6.3.6. Ocena wykonanych konstrukcji
Jeżeli badania dadzą wynik dodatni, wykonane konstrukcje betonowe lub żelbetowe należy uznać
za zgodne z wymaganiami warunków technicznych. W przypadku gdy chociaż jedno z badań da wynik
ujemny, odbieraną konstrukcję bądź określoną jej część należy uznać za niezgodną z wymaganiami
niniejszej Specyfikacji.
Deskowanie lub zbrojenie nie przyjęte w wyniku sprawdzenia powinno być przedstawione do ponownego
badania po wykonaniu poprawek mających na celu doprowadzenie deskowania lub zbrojenia do
wymagań zgodnych z niniejszą Specyfikacją..
W przypadku stwierdzenia w czasie badań konstrukcji niezgodności z wymaganiami podanymi
w niniejszej Specyfikacji oraz w razie uznania całości lub części wykonywanych konstrukcji za niezgodne
z wymaganiami projektu i niniejszych warunków należy ustalić, czy w danym przypadku stwierdzone
odstępstwa zagrażają bezpieczeństwu budowli lub jej części.
Konstrukcja lub jej część zagrażająca bezpieczeństwu powinna być rozebrana, ponownie wykonana
i przedstawiona do badań.
7. Obmiar robót
7.1.
Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w „Wymagania ogólne” pkt 7.
7.2.
Jednostka obmiarowa
3
Jednostką obmiarową jest 1 m (metr sześcienny) konstrukcji z betonu – ławy, belki, schody, słupy
2
oraz 1 m (metr kwadratowy) konstrukcji z betonu – płyty, ściany. Do obliczenia ilości przedmiarowej
przyjmuje się ilość konstrukcji wg dokumentacji projektowej. Z kubatury nie potrąca się rowków, skosów
3
o przekroju równym lub mniejszym od 6 cm
8. Odbiór robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt.8.
Roboty powinny być wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, szczegółową specyfikacją
techniczną oraz pisemnymi decyzjami Inspektora Nadzoru.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST „Wymagania ogólne” pkt.9.
Normy
PN-82/B-02000
„Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości.”
PN-82/B-02001
„Obciążenia budowli. Obciążenia stałe.”
PN-80/B-02010
„Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie śniegiem.”
PN-77/B-02011
„Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie wiatrem.”
PN-B-03264/2002
„Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne
i projektowanie.”
PN-B-0110
Kruszywa mineralne. Kruszywa skalne. Podział nazwy i określenia
PN-EN 197-1
Cement. Skład, wymagania i kryteria zgodności dla cementu powszechnego
użytku.
PN-EN 934-2
Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Domieszki do betonu. Definicje
i wymagania.
PN-EN 480-1
Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Beton wzorcowy
i zaprawa wzorcowa do badań.
PN-EN 480-2
Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Oznaczenie czasu
wiązania.
PN-EN 480-4
PN-EN 480-5
PN-EN 480-6
PN-EN 480-8
PN-EN 480-10
PN-EN 480-12
PN-B-06250
PN-B-06251
PN-B-06262
strona
46/118
Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Oznaczenie ilości wody
wydzielającej się samoczynnie z mieszanki betonowej.
Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Oznaczenie absorpcji
kapilarnej.
Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Analiza
w podczerwieni.
Domieszki do betonu. Metody badań. Oznaczenie umownej zawartości suchej
substancji.
Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Oznaczenie zawartości
chlorków rozpuszczalnych w wodzie.
Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Beton wzorcowy
i zaprawa wzorcowa do badań.
Beton zwykły
Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne.
Nieniszczące badanie konstrukcji z betonu. Metoda sklerometryczna badania
wytrzymałości betonu na ściskanie za pomocą młotka Schmidta typu N.
Kruszywa mineralne do betonu.
Materiały budowlane. Woda do betonu i zaprawy.
PN-B-06712
PN-B-32250
Inne
Instrukcje Instytutu Techniki Budowlanej;
- 240/82
Instrukcja zabezpieczenia przed korozją konstrukcji betonowych i żelbetowych,
- 306/91
Zabezpieczenie korozji alkalicznej betonu przez zastosowanie dodatków
mineralnych,
- Warunki wykonania i odbioru robót budowlanych.
strona
47/118
B-04.02.00
BETONOWANIE
Beton podkładowy
(kod CPV 45262300-4 Betonowanie)
1. Wstęp
1.1.
wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem betonu podkładowego pod elementy konstrukcyjne
w ramach inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym „OPAL” na działce nr ewid.
127, obr.13 Busko-Zdrój - stanowiące teren zamknięty WSzU-R przy ul. Rzewuskiego 8.
1.2.
Zakres stosowania
Szczegółowa Specyfikacja techniczna stanowi dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu
i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3.
1.4.
Zakres robót
Beton podkładowy pod fundamenty, pod płyty posadzkowe.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt. 1.5.
2.
Materiały
Jak w punkcie 2 Specyfikacji B-04.01.00 z uwagami:
- do pkt 2.1.2. Kruszywo
Do betonu klasy < B25 można stosować żwir o maksymalnym wymiarze ziarna do 63,0 mm. Żwir
powinien spełniać wymagania PN-86/B-06712 „Kruszywa mineralne do betonu” dla marki minimum 20
w zakresie cech fizycznych i chemicznych (skał osadowych – węglowe, piaskowce, krzemionkowe).
W kruszywie grubym tj. w grysach i żwirach dopuszcza się grudki gliny w ilości 0,5%.
- do pkt 2.7 Dodatki i domieszki do betonu
Do betonu niekonstrukcyjnego nie stosuje się dodatków i domieszek.
Beton podkładowy C8/10.
3.
Sprzęt
Jak w punkcie 3 Specyfikacji B-04.01.00
4.
Transport
Jak w punkcie 4 Specyfikacji B-04.01.00
5.
Wykonanie robót
- zawartość piasku w stosie okruchowym nie powinna przekraczać 32%
- minimalna ilość cementu powinna wynosić 230 kg/m3
- mrozoodporność betonu niekonstrukcyjnego <B25 powinna być nie mniejsza od F 50
- dopuszcza się ręczne zagęszczanie betonu
- przy pielęgnacji betonu nanoszenie błon nieprzepuszczalnych wodę jest niedopuszczalne
- rozformowanie konstrukcji – boczne deskowanie może nastąpić po 3 dniach
- dopuszcza się rysy na powierzchni betonu do 0,5 mm
- dopuszczalne odchyłki wymiarowe od projektu wynoszą:
wymiary w planie + 5 cm
rzędne wierzchu betonu + 2 cm
płaszczyzny i krawędzie – odchylenie od pionu + 2 cm
6.
- beton nie musi być sprawdzany na przepuszczalność wody (wskaźnik ciśnienia przyjęto
poniżej 0,5 – W2)
7.
Obmiar robót
Jak w punkcie 7 Specyfikacji B-04.01.00.
8.
Odbiór robót
9.
10.
Przepisy związane
strona
48/118
strona
49/118
B-05.00.00
ROBOTY MUROWE
(kod CPV 45262500-6 Roboty murarskie)
1. Wstęp
1.1.
Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót murowych w ramach inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem
1.2.
Zakres stosowania SST
i realizacji robót wymienionych w pkt 1.1
1.3.
Zakres robót objętych SST
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na
celu wykonanie:
- murów fundamentowych o grubości 25 cm z bloczków betonowych B-20 ,
- ścian zewnętrznych z cegły ceramicznej kratówki K-2 o gr. 25 cm,
- nadproży prefabrykowanych L-19.
1.4.
„Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Roboty budowlane murowe – wszystkie prace budowlane związane z wykonywaniem murów z ceramiki
budowlanej, betonów wibrowanych i komórkowych zgodnie z dokumentacją projektową,
1.5.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
2. Materiały
2.1.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w SST B00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2.
Cegła kratówka kl. 15 MPa
cegła K-2
Właściwości techniczne:
- wymiary
250x120x140 mm
- masa
ok. 4,9 kg/szt.
- zużycie
49,4 szt./m2 muru gr.25 cm,
- zużycie zaprawy
0,067 m3/m2 muru gr.25 cm
- klasa wytrzymałości
15
- współczynnik przewodnictwa ciepła
- 0,44 WmK W/mK
2.3.
Bloczki betonowe
Powinny spełniać wymagania normy, aprobaty technicznej lub certyfikatu dopuszczającego do
stosowania materiałów w budownictwie.
kolor wyrobów: naturalny betonu – szary
2.4.
Zaprawa cementowa i cementowo-wapienna
Zaprawa cementowa i cementowo-wapienna wytwarzana na budowie lub dostarczona z węzła
betoniarskiego (obowiązkiem Inspektora nadzoru inwestorskiego zatwierdzenie receptur na wytwarzane
zaprawy wytwarzane na budowie),
Zaprawa cementowa - wykonać w węźle betoniarskim na budowie zgodnie z zatwierdzoną receptura
przez Inspektora nadzoru.
Marka i skład zaprawy powinny być zgodne z wymaganiami podanymi w projekcie.
Przygotowanie zapraw do robót murowych powinno być wykonywane mechanicznie.
strona
50/118
Zaprawę należy przygotować w takiej ilości, aby mogła być wbudowana możliwie wcześnie po jej
przygotowaniu tj. ok. 3 godzin.
Do zapraw murarskich należy stosować piasek rzeczny lub kopalniany.
Do zapraw cementowo-wapiennych należy stosować cement portlandzki z dodatkiem żużla lub popiołów
lotnych 25 i 35 oraz cement hutniczy 25 pod warunkiem, że temperatura otoczenia w ciągu 7 dni od chwili
zużycia zaprawy nie będzie niższa niż+5°C.
Do zapraw cementowo-wapiennych należy stosować wapno suchogaszone lub gaszone w postaci ciasta
wapiennego otrzymanego z wapna niegaszonego, które powinno tworzyć jednolitą i jednobarwną masę,
bez grudek niegaszonego wapna i zanieczyszczeń obcych.
Skład objętościowy zapraw należy dobierać doświadczalnie, w zależności od wymaganej marki zaprawy
oraz rodzaju cementu i wapna.
3. Sprzęt
Do wykonania robót należy stosować dowolny typ sprzętu, sprawny technicznie i zaakceptowany przez
Inspektora nadzoru, np.:
− wyciąg jednomasztowy.
− do prowadzenia robót na wysokości – wszystkie typy rusztowań i urządzeń transportu
pionowego, stosowanych do robót elewacyjnych,
− do przygotowania mas i zapraw – mieszarki mechaniczne (wolnoobrotowe), stosowane do
mieszania mas, zapraw i klejów budowlanych,
− do transportu i przechowywania materiałów – opakowania fabryczne, duże pojemniki (silosy,
opakowania typu „big bag”) do materiałów suchych i o konsystencji past,
− do nakładania mas i zapraw – tradycyjny sprzęt i narzędzia do nakładania ręcznego (pace,
kielnie, szpachelki, łaty) oraz do podawania i nakładania mechanicznego (pompy, pompy
mieszające, agregaty), także w systemowym zestawieniu z pojemnikami na materiały,
− do cięcia pustaków, płyt i kształtowania ich powierzchni i krawędzi – piły ręczne i elektryczne,
prowadnice,
− pozostały sprzęt – przyrządy miernicze, poziomnice, łaty, niwelatory, sznury traserskie, itp.
4. Transport
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
4.2. Transport elementów murowych (cegieł, bloczków)
Elementy murowe należy przewozić na paletach dowolnymi środkami transportu i w odpowiedni sposób
zabezpieczone przed zawilgoceniem.
Załadunek i rozładunek powinien odbywać się w sposób zmechanizowany przy pomocy wózka
widłowego o udźwigu dostosowanym do ciężaru palety lub żurawia wyposażonego w zawiesie z widłami.
Materiały murowe mogą być przechowywane na otwartych placach składowych. Powierzchnia
składowania powinna być utwardzona, wyrównana i przystosowana do odprowadzania opadów
atmosferycznych. Zaleca się składowanie w jednostkach ładunkowych.
5. Wykonanie robót murowych
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST B-00-00-00 „Wymagania Ogólne” pkt.5.
Mury należy wykonywać warstwami, z zachowaniem prawidłowego wiązania i grubości spoin, do pionu
i sznura, z zachowaniem zgodności z rysunkiem co do odsadzek, wyskoków i otworów.
W pierwszej kolejności należy wykonywać mury nośne. Ścianki działowe grubości poniżej 1 cegły należy
murować nie wcześniej niż po zakończeniu ścian głównych.
Mury należy wznosić możliwie równomiernie na całej ich długości. W miejscu połączenia murów
wykonanych niejednocześnie należy stosować strzępia zazębione końcowe.
Cegły układane na zaprawie powinny być czyste i wolne od kurzu. Przy murowaniu cegłą suchą,
zwłaszcza w okresie letnim, należy cegły przed ułożeniem w murze polewać lub moczyć w wodzie.
Wnęki i bruzdy instalacyjne należy wykonywać jednocześnie ze wznoszeniem murów.
Mury grubości mniejszej niż 1 cegła mogą być wykonywane przy temperaturze powyżej 0°C.
W przypadku przerwania robót na okres zimowy lub z innych przyczyn, wierzchnie warstwy murów
powinny być zabezpieczone przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych (np. przez
przykrycie folią lub papą). Przy wznawianiu robót po dłuższej przerwie należy sprawdzić stan techniczny
murów, łącznie ze zdjęciem wierzchnich warstw cegieł i uszkodzonej zaprawy.
5.1. Warunki przystąpienia do robót
Przed przystąpieniem do wykonywania robót murowych wewnętrznych należy:
strona
51/118
zakończyć roboty stanu surowego,
oczyścić pomieszczenia z gruzu i odpadów,
sprawdzić wymiary oraz kąty skrzyżowań ścian,
5.2. Mury z cegieł ceramicznych
Cegły pierwszej warstwy muruje się na zaprawie o konsystencji tak dobranej aby cegły nie osiadły pod
własnym ciężarem. Murowanie rozpoczyna się od ustawienia pojedynczych cegieł na narożnikach ścian.
Cegły poziomuje się do bloku ustawionego w najwyższym narożniku. Poziome i pionowe ustawienie
cegieł kontroluje się przy pomocy poziomicy i ewentualne odchyłki koryguje się młotkiem gumowym. Po
ustawieniu cegieł w narożnikach budynku rozciąga się sznur murarski między nimi i uzupełnia warstwę.
Do układania kolejnych warstw muru można przystąpić po stwardnieniu zaprawy tj. 1 do 2 godzin od
ułożenia pierwszej warstwy.
Jednorazowo układa się warstwę zaprawy nie dłuższą niż 4 m, aby zapobiec zbyt szybkiemu jej
wysychaniu.
Kolejne warstwy układa się analogicznie jak pierwszej, systematycznie bez „wyciągania” narożników
budynków. Mury powinny być wznoszone na całej ich długości, a ściany poprzeczne i podłużne
wykonywać jednocześnie z odpowiednim przewiązaniem lub kotwieniem elementami przewiązujących
prostopadłe ściany działowe. (trzpienie stalowe, kotwy płaskie, wsunięte bloczki prostopadłe w co 2
warstwie). Narożniki murów wykonywać wg zasad wiązania pospolitego muru, stosując na przemian
przenikanie się poszczególnych warstw obu ścian.
0
Ściany z cegieł można murować ściany w warunkach zimowych, w temperaturach poniżej +5 C, pod
spełnieniu dodatkowych wymagań:
- cegły nie powinny być okryte szronem ani przemarznięte
- do murowania stosuje się zaprawę „zimową”
- decyzję o rozpoczęciu murowania w warunkach zimowych podejmuje kierownik budowy lub
inspektor nadzoru biorąc na siebie odpowiedzialność za wydaną decyzję.
Połączenie ścian
Połączenie ścian do konstrukcji żelbetowej należy wykonać przy użyciu łączników mechanicznych
zagiętych w kształcie litery L. Łącznik należy kotwić do konstrukcji kołkami rozporowymi, tak aby trafiały
w poziomą spoinę między bloczkami ściany. Łączniki należy stosować w co 4 spoinie i nie mniej niż 3
łączniki na wysokości kondygnacji. Spoiny pomiędzy cegłami a konstrukcją żelbetową należy wypełniać
zaprawą cementową 1:3.
Łączenie ścian wzajemnie prostopadłych należy wykonać za pomocą typowego przewiązania
murarskiego (zalecane) lub w dotyk przy użyciu łączników mechanicznych. Niedozwolone jest
pozostawianie strzępi i późniejsze łączenie ścian.
Uszczelnienia
Ściany należy zakończyć ok. 10-15mm poniżej belki/stropu aby zapobiec ewentualnym
uszkodzeniom ścianki spowodowanym ugięciem stropu. Po wymurowaniu ścianki, szczelinę należy
wypełnić masą trwale plastyczną.
−
−
−
5.3. Mury z bloków betonowych lub pustaków ceramicznych
Bloki pierwszej warstwy muruje się na zaprawie o konsystencji tak dobranej aby bloki nie osiadły pod
własnym ciężarem. Murowanie rozpoczyna się od ustawienia pojedynczych bloków na narożnikach ścian.
Bloki można przycinać i dopasowywać za pomocą gilotyny lub stosując piły stołowej.
Bloki poziomuje się do bloku ustawionego w najwyższym narożniku. Poziome i pionowe ustawienie
bloków kontroluje się przy pomocy poziomicy i ewentualne odchyłki koryguje się młotkiem gumowym. Po
ustawieniu bloków w narożnikach budynku rozciąga się sznur murarski między nimi i uzupełnia warstwę.
Do układania kolejnych warstw muru można przystąpić po stwardnieniu zaprawy tj. 1 do 2 godzin od
ułożenia pierwszej warstwy.
Jednorazowo układa się warstwę zaprawy nie dłuższą niż 4 m, aby zapobiec zbyt szybkiemu jej
wysychaniu.
Kolejne warstwy układa się analogicznie jak pierwszej, systematycznie bez „wyciągania” narożników
budynków. Mury powinny być wznoszone na całej ich długości, a ściany poprzeczne i podłużne
wykonywać jednocześnie z odpowiednim przewiązaniem lub kotwieniem elementami przewiązujących
prostopadłe ściany działowe. (trzpienie stalowe, kotwy płaskie, wsunięte bloczki prostopadłe w co 2
warstwie). Narożniki murów wykonywać wg zasad wiązania pospolitego muru, stosując na przemian
przenikanie się poszczególnych warstw obu ścian.
W ścianach fundamentowych i piwnicznych należy zastosować zabezpieczenia wodochronne
z materiałów dobrej jakości odpowiadających wymaganiom Polskich Norm i Aprobat Technicznych,
0
Ściany z bloków można murować ściany w warunkach zimowych , w temperaturach poniżej +5 C, pod
spełnieniu dodatkowych wymagań:
strona
52/118
- bloki nie powinny być okryte szronem ani przemarznięte
- do murowania stosuje się zaprawę „zimową”
- decyzję o rozpoczęciu murowania w warunkach zimowych podejmuje kierownik budowy lub
inspektor nadzoru biorąc na siebie odpowiedzialność za wydaną decyzję.
6.1. Ogólne zasady
Ogólne zasady kontroli jakości podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6
Należy sprawdzić zgodność rzeczywistych warunków wykonania robót z warunkami określonymi
w Specyfikacji z potwierdzeniem ich w formie wpisu do dziennika budowy. Przy każdym odbiorze robót
zanikających należy stwierdzić ich jakość w formie protokołów odbioru robót lub wpisów do dziennika
budowy.
Materiały ceramiczne
Przy odbiorze cegły należy przeprowadzić na budowie:
− sprawdzenie zgodności klasy oznaczonej na cegłach z zamówieniem i wymaganiami stawianymi
w dokumentacji technicznej,
− próby doraźne przez oględziny, opukiwanie i mierzenie:
– wymiarów i kształtu cegły,
– liczby szczerb i pęknięć,
– odporności na uderzenia,
– przełomu ze zwróceniem szczególnej uwagi na zawartość margla.
W przypadku niemożności określenia jakości cegły przez próbę doraźną należy ją poddać badaniom
laboratoryjnym (szczególnie co do klasy i odporności na działanie mrozu).
Bloczki betonowe
Przy odbiorze bloczków należy przeprowadzić na budowie:
− sprawdzenie zgodności klasy oznaczonej na cegłach i bloczkach z zamówieniem i wymaganiami
stawianymi w dokumentacji technicznej,
− próby doraźnej przez oględziny, opukiwanie i mierzenie,
− wymiarów i kształtu bloczku,
− liczby szczerb i pęknięć,
− odporności na uderzenia,
W przypadku niemożności określenia jakości bloczków przez próbę doraźną należy ją poddać badaniom
laboratoryjnym (szczególnie co do klasy i odporności na działanie mrozu).
Zaprawy
W przypadku gdy zaprawa wytwarzana jest na placu budowy, należy kontrolować jej markę
i konsystencję w sposób podany w obowiązującej normie. Wyniki odbiorów materiałów i wyrobów
powinny być każdorazowo wpisywane do dziennika budowy.
Badania w czasie wykonywania robót
W czasie wykonywania robót Wykonawca sprawdza i na bieżąco kontroluje jakość prac – odchyłki
i tolerancje.
Dopuszczalne odchyłki wymiarów dla murów przyjmować wg poniższej tabeli
Dopuszczalne odchyłki [mm]
Rodzaj odchyłek
Zwichrowania i skrzywienia:
–
na 1 metrze długości
–
na całej powierzchni
Odchylenia od pionu
–
na wysokości 1 m
–
na wysokości kondygnacji
–
na całej wysokości
Odchylenia każdej warstwy od poziomu
–
na 1 m długości
–
na całej długości
mury spoinowane
mury niespoinowane
3
10
6
20
3
6
20
6
10
30
1
15
2
30
strona
53/118
Odchylenia górnej warstwy od poziomu
–
na 1 m długości
1
2
–
10
10
Odchylenia wymiarów otworów w świetle
o wymiarach:
do 100 cm
szerokość
+6, –3
+6, –3
wysokość
+15, –1
+15, –10
ponad 100 cm
szerokość
+10, –5
+10, –5
wysokość
+15, –10
+15, –10
Wyniki odbiorów materiałów i wyrobów powinny być każdorazowo wpisywane do dziennika budowy.
7. Obmiar robót
7.1. Ogólne zasady
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
7.2. Jednostka i zasady obmiarowania
Powierzchnię murowanych ścian określa się w metrach kwadratowych (m2) ich powierzchni.
Otwory oblicza się w sztukach wg grup ich przeznaczenia.
Od powierzchni ścian należy odejmować powierzchnie otworów, liczone wg projektowanych wymiarów
w świetle ościeżnic, a w przypadkach ich braku w świetle muru.
7.3. Wielkości obmiarowe
Określa się na podstawie dokumentacji projektowej z uwzględnieniem zmian zaakceptowanych przez
Inżyniera i sprawdzonych w naturze.
8. Odbiór robót
8.1. Ogólne zasady
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za zgodne z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inspektora Nadzoru, jeżeli
wszystkie pomiary i badania (z uwzględnieniem dopuszczalnych tolerancji) dały pozytywny wynik.
8.2. Zasady odbioru robót murowych
a/ Odbiór robót murowych powinien się odbyć przed wykonaniem tynków i innych robót
wykończeniowych.
b/ Podstawę do odbioru robót murowych powinny stanowić następujące dokumenty:
dokumentacja techniczna,
dziennik budowy,
zaświadczenia o jakości materiałów i wyrobów dostarczonych na budowę,
protokóły odbioru poszczególnych etapów robót zanikających,
protokóły odbioru materiałów i wyrobów,
wyniki badań laboratoryjnych, jeśli takie były zlecane przez budowę,
ekspertyzy techniczne w przypadku, gdy były wykonywane przed odbiorem budynku.
c/ Wszystkie roboty podlegają zasadom odbioru robót zanikających.
10.1. Normy
PN-68/B –10020
Roboty murowe z cegły. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-B-12030:1996
Wyroby budowlane ceramiczne i silikatowe. Pakowanie, przechowywanie
i transport.
PN-B-12050:1996
Wyroby budowlane ceramiczne. Cegły budowlane.
PN-B-12004:1999
Wyroby budowlane ceramiczne. Cegły kominowe.
PN-EN 998-2:2004
Wymagania dotyczące zaprawy do murów. Cz. 2 Zaprawa murarska.
PN-EN 1015-4:2000 Metody badań zapraw do murów. Określenie konsystencji świeżej zaprawy (za
pomocą penetrometru).
strona
54/118
PN-B-03002:1999
PN-68/B-10024
Konstrukcje murowe niezbrojone.
Roboty murowe. Mury z drobnowymiarowych elementów z autoklawizowanych
betonów komórkowych Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-90/B-14501
Zaprawy budowlane zwykłe.
PN-B-03002:1999
Konstrukcje murowe niezbrojone.
PN-B-03002:2007
Konstrukcje murowe
PN-EN 197-1:2002/A1:2005 Cement Cz.1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dot. cementu
powszechnego użytku
PN-EN 459-1:2003
Wapno budowlane
PN-EN 1008:2004
Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja. Pobieranie próbek
PN-EN 13139:2003
Kruszywa do zaprawy.
10.2. Inne dokumenty i instrukcje
Dokumentacje i specyfikacje w zamówieniach publicznych”, Izba Projektowania Budowlanego, Warszawa
2005.
„Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych„ Tom I ”Budownictwo ogólne” Część 2,
Arkady, Warszawa, 1990
strona
55/118
B-06.00.00
KONSTRUKCJE DREWNIANE
(kod CPV 45261100-5 Wykonywanie konstrukcji dachowych,
45422000-1Roboty ciesielskie)
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru konstrukcji drewnianych dachu dla inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem
1.2. Zakres stosowania SST
i realizacji robót wymienionych w pkt 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu
wykonanie i montaż dźwigarów z drewna klejonego D1 - 16x32 cm wraz z okuciami – łącznik część 3.
1.4. Określenia podstawowe
2. Materiały
2.1. Konstrukcje dachu stanowią:
Dźwigary z drewna klejonego 16/32 cm oraz deskowanie pełne deskami gr. 25 mm.
Do wykonania konstrukcji dachu stosuje się drewno klejone klasy GL28h według następujących norm
państwowych:
- PN-82/D-94021 Tarcica iglasta sortowana metodami wytrzymałościowymi
- PN-B-03150:2000/Az1:2001 Konstrukcje drewniane. Obliczenia statyczne i projektowanie.
Drewno iglaste powinno posiadać wytrzymałości charakterystyczne dla danej klasy.
Dopuszczalne krzywizny podłużne płaszczyzn:
- 30 mm dla grubości do 38 mm
- 10 mm dla grubości do 75 mm
Dopuszczalne krzywizny podłużne boków:
- 10 mm dla szerokości do 75 mm
- 5 mm dla szerokości >250 mm
Wichrowatość: 6% szerokości.
Krzywizna poprzeczna 4% szerokości.
Rysy, falistość rzazu dopuszczalna w granicach odchyłek grubości i szerokości elementu.
Nierówność płaszczyzn - płaszczyzny powinny być wzajemnie równoległe, boki prostopadłe, odchylenia
w granicach odchyłek. Nieprostopadłość niedopuszczalna.
2.2.
Łączniki
Gwoździe należy stosować okrągłe wg. BN-70/5028-12 Śruby z łbem sześciokątnym należy stosować
wg. PN-EN-ISO 4014:2002, z łbem kwadratowym wg. PN-88/M-82121.
Nakrętki sześciokątne należy stosować wg PN-EN-ISO 4034:2002, kwadratowe wg PN-88/M-82151.
Podkładki pod śruby kwadratowe należy stosować wg PN-59/M-82010.
Wkręty do drewna należy stosować:
- z łbem sześciokątnym wg PN-85/M-82501
- z łbem stożkowym wg PN-85/M-82503
- z łbem kulistym wg PN-85/M-82505
2.3.
Środki ochrony drewna
Do ochrony drewna przed grzybami, owadami oraz zabezpieczające przed działaniem ognia
powinny być stosowane wyłącznie środki dopuszczone do stosowania decyzją nr 2/ITB-ITD./87
z 05.08.1989 r.
strona
56/118
Elementy drewniane z drewna klejonego powinny być zabezpieczone przez producenta.
Elementy stalowe – ocynkowane ogniowo.
2.4.
Składowanie materiałów i konstrukcji
Materiały i elementy z drewna powinny być składowane na poziomym podłożu utwardzonym
i suchym lub odizolowanym od elementów warstwą folii.
Elementy powinny być składowane w pozycji poziomej na podkładkach rozmieszczonych w taki sposób
aby nie powodować ich deformacji. Odległość składowanych elementów od podłoża nie powinna być
mniejsza od 20 cm.
Łączniki i materiały do ochrony drewna należy składować w oryginalnych opakowaniach w zamkniętych
pomieszczeniach magazynowych, zabezpieczających przed działaniem czynników atmosferycznych.
Każda partia materiału dostarczona na budowę przed jej wbudowaniem musi uzyskać akceptację
Inspektora Nadzoru. Odbiór materiałów potwierdza się wpisem do dziennika budowy.
3. Sprzęt
Do transportu i montażu konstrukcji można używać dowolnego sprzętu.
Sprzęt pomocniczy powinien być przechowywany w zamkniętych pomieszczeniach.
Stanowisko robocze powinno być urządzone zgodnie z przepisami bhp i przeciwpożarowymi,
zabezpieczone od wpływów atmosferycznych, oświetlone z dostateczna wentylacją.
4. Transport
Materiały i elementy mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu.
Podczas transportu materiały i elementy konstrukcji powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami
i utratą stateczności.
5. Wykonanie robót
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Roboty należy prowadzić zgodnie z dokumentacją techniczną przy udziale środków, które zapewnią
osiągnięcie projektowanej wytrzymałości, układu geometrycznego i wymiarów konstrukcji.
5.2. Więźba dachowa i deskowanie
Przekroje i rozmieszczenie elementów powinno być zgodne z dokumentacją techniczną. Przy
wykonywaniu jednakowych elementów należy stosować wzorniki z ostruganych desek lub ze sklejki.
Dokładność wykonania wzornika powinna wynosić do 1 mm. Długość elementów wykonywanych według
wzornika nie powinna różnić się od projektowanych więcej jak 0,5 mm.
Dopuszcza się następujące odchyłki:
- w rozstawie belek lub krokwi: do 2 cm w osiach rozstawu belek i do 1 cm w osiach rozstawu
krokwi
- w długości elementu do 20 mm
- w odległości między węzłami do 5 mm
- w wysokości do 10 mm
Elementy więźby dachowej stykające się z murem lub betonem powinny być w miejscach styku
odizolowane jedną warstwą papy.
Deskowanie dachu – pełne gr.2,5 cm.
Kontrola jakości polega na sprawdzeniu zgodności wykonania robót z projektem oraz wymaganiami
podanymi w punkcie 5.
7. Obmiar robót
3,
2
Jednostką obmiarową dla konstrukcji dachowej jest m , dla łacenia połaci m .
8. Odbiór robót
Wszystkie roboty objęte specyfikacją podlegają zasadom odbioru robót zanikających.
strona
57/118
PN-B-03150:2000/Az2:2003
PN-EN 844-3:2002
PN-EN 844-1:2001
PN-82/D-94021
PN-EN 10230-1:2003
PN-ISO 8991:1996
Konstrukcje drewniane. Obliczenia statyczne i projektowanie.
Drewno okrągłe i tarcica. Terminologia. Terminy ogólne
dotyczące tarcicy.
Drewno okrągłe i tarcica. Terminologia. Terminy ogólne wspólne
dla drewna okrągłego i tarcicy.
Tarcica
iglasta
konstrukcyjna
sortowana
metodami
wytrzymałościowymi.
Gwoździe z drutu stalowego.
System oznaczenia części złącznych.
strona
58/118
B-07.00.00
DACH i OBRÓBKI BLACHARSKIE
(kod CPV 45261210-9 Wykonywanie pokryć dachowych)
1. WSTĘP
Przedmiotem niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i obioru pokryć dachowych
oraz obróbek blacharskich w ramach inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym
„OPAL” na działce nr ewid. 127, obr.13 Busko-Zdrój - stanowiące teren zamknięty WSzU-R przy ul.
Rzewuskiego 8.
1.2 Zakres stosowania specyfikacji
Specyfikacja jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu oraz
realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3 Zakres robót objętych specyfikacją
Roboty, których dotyczy Specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na
celu wykonanie:
- stropodachów w systemie dachów odwróconych – łącznik cz.1, łącznik cz.2
- pokrycia z blachy ocynkowanej łączonej na rąbek stojący – łącznik cz.3.
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi normami oraz określeniami
podanymi w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4
1.5 Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość stosowanych materiałów i wykonywanych robót oraz za ich
zgodność z rysunkami, specyfikacją oraz zaleceniami Inspektora Nadzoru.
2. MATERIAŁY
2.1 Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskania i składowania podano w SST B-00.00.00
„Wymagania ogólne” pkt 2
Ponadto materiały stosowane do wykonania pokryć dachowych powinny mieć m.in.:
- Aprobaty techniczne lub być produkowane zgodnie z obowiązującymi normami,
- Certyfikat lub Deklarację Zgodności z Aprobatą Techniczną lub z PN,
- Certyfikat na znak bezpieczeństwa,
- Certyfikat zgodności ze zharmonizowaną normą europejską wprowadzoną do zbioru norm,
- na opakowaniach powinien znajdować się termin przydatności do stosowania.
Sposób transportu i składowania powinien być zgodny z warunkami i wymaganiami podanymi przez
producenta.
Wykonawca obowiązany jest posiadać na budowie pełną dokumentacją dotyczącą składowanych na
budowie materiałów przeznaczonych do wykonania pokryć dachowych.
2.2 Rodzaje materiałów wraz z warstwami dachów
DACH ODWRÓCONY – łącznik cz. 1
• żwir otoczakowy płukany o gramaturze 16/32 mm gr. 5 cm + warstwa wyrównawcza
2
• geowłóknina TYPAR SF 44 (150 gr/m ) - wg SST B-09.00.00
• płyta termoizolacyjna ROOMATE SL-A gr. 20 cm - wg SST B-09.00.00
• membrana EPDM – Frieston gr. 1,14 mm lub równoważna – wg SST B-09.00.00
2
• warstwa spadkowa min. 0,5 %
• płyta stropowa – wg SST B-04.01.00
DACH ODWRÓCONY – łącznik cz. 2 + klatka schodowa
• żwir otoczakowy płukany o gramaturze 16/32 mm gr. 5 cm + warstwa wyrównawcza
2
• płyta termoizolacyjna ROOMATE SL-A gr. 20 cm - wg SST B-09.00.00
• membrana EPDM – Frieston gr. 1,14 mm lub równoważna – wg SST B-09.00.00
2
strona
59/118
• warstwa spadkowa min. 0,5 %
• płyta stropowa – wg SST B-04.01.00
DACH – łącznik cz.3
• blacha stalowa ocynkowana łączona na rąbek stojący
• paroizolacja TYVEK SOFT - wg SST B-09.00.00
• deskowanie pełne – wg SST B-07.00.00
• wełna mineralna gr.25 cm - wg SST B-09.00.00
• dźwigary z drwna klejonego – wg SST B-06.00.00
2.3 Warunki przyjęcia wyrobów pokrywczych na budowę
Materiały do dachów mogą być przyjęte na budowę, jeśli spełniają następujące warunki:
- są zgodne z ich wyszczególnieniem i charakterystyką podaną w dokumentacji projektowej i SST,
- są właściwie oznakowane i opakowane,
- spełniają wymagane właściwości, wskazane odpowiedniki dokumentami odniesienia (dokumenty
towarzyszące wysyłce powinny określać między innymi kategorię przesiąkliwości i wynik badania
kruszyw, pap i innych),
- producent dostarczył dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego lub
jednostkowego zastosowania oraz karty katalogowe wyrobów lub firmowe wytyczne stosowania
wyrobów.
Niedopuszczalne jest stosowanie wyrobów nieznanego pochodzenia.
Przyjęcie materiałów i wyrobów na budowę powinni być potwierdzone wpisem do Dziennika Budowy.
3 SPRZĘT
3.1 Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
3.2 Sprzęt do wykonania robót
Roboty można wykonać przy użyciu dowolnego typu sprzętu.
Do wykonania iniekcji używać sprzętu zaakceptowanego przez Inspektora i zgodnego z zaleceniami
dostawcy systemu oraz jego instrukcjami.
Materiały i elementy mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu.
Podczas transportu materiały i elementy konstrukcji powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami
lub utratą stateczności.
Transport materiałów wykonać zgodnie z instrukcją producentów.
Na budowie zastosowane będą różnego rodzaju środki transportu materiałów:
stacjonarne tj.: dźwigi i podnośniki przyścienne,
przestawne tj.: głównie przenośniki taśmowe
ruchome tj.: żuraw budowlany, koparki przedsiębierne, pompy do betonu, betoniarki-gruszki
Środki transportu muszą spełniać wymagania podane w normach i przepisach branżowych. Ilość
i pojemność jednostek musi być dostosowana do przyjętej technologii wykonawczej.
Sprzęt używany w robotach budowlano-montażowych musi odpowiadać wymaganym przepisom
eksploatacyjnym w zakresie:
wymagań użytkowych
utrzymania odpowiedniego stanu technicznego
częstotliwości i zakresu kontroli stanu technicznego
przestrzegania warunków bhp i ochrony p.poż. w czasie użytkowania sprzętu.
4 Transport
4.1 Ogólne wymagania dotyczące transportu
4.2 Transport materiałów
Sposób i warunki transportu materiałów i wyrobów budowlanych muszą zapobiegać ich uszkodzeniu oraz
wszelkim innym ubytkom ich właściwości fizycznych i chemicznych, a także powinny być zgodne
z odpowiednimi normami w zakresie:
- ilości przewożonego materiału
- sposobu jego układania na środku transportowym
- sposobu zabezpieczenia przewozu ładunku
- sposobu załadunku u dostawcy i wyładunku w miejscu docelowym
strona
60/118
Transport poziomy i pionowy na placu budowy – maszyny, sprzęt i urządzenia służące do transportu
używane w obrębie placu budowy muszą spełniać warunki techniczne i odbiorowe zgodne
z obowiązującymi przepisami transportowymi, branżowymi i technicznymi.
5
Wykonanie robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt 5. Wykonawca
przedstawi inwestorowi do akceptacji projekt organizacji i harmonogram robót uwzględniając wszystkie
warunki w jakich będą wykonywane dachy i obróbki blacharskie.
5.1 Dach odwrócony
Roboty przygotowawcze
Izolacje przeciwwilgociowe – przygotowanie podkładu:
•
podkład pod izolacje powinien być trwały, nieodkształcalny i przenosić wszystkie działające
nań obciążenia.
•
powierzchnia podkładu pod izolacje powinna być równa, czysta i odpylona.
Gruntowanie podkładu:
•
podkład betonowy lub cementowy pod izolację z papy termozgrzewalnej powinien być
zagruntowany masą gruntującą .w ilości 0,3-0,4 kg/m2
•
przy gruntowaniu podkład powinien być suchy, a jego wilgotność nie powinna przekraczać 5%.
•
powłoki gruntujące powinny być naniesione w jednej lub dwóch warstwach, z tym że druga
warstwa może być naniesiona dopiero po całkowitym wyschnięciu pierwszej.
•
temperatura otoczenia w czasie gruntowania podkładu powinna być nie niższa niż 5°C.
Ułożenie warstw izolacyjnych i drenażowych zgodnie z producentem systemu.
Warstwy spadkowe z betonu pod izolacje dachów
Należy zwrócić szczególną uwagę na zachowanie minimalnych grubości warstw betonu i kierunków oraz
wielkości projektowanych spadków.
Izolacje termiczne - ogólne zasady
izolacja termiczna pozioma z polistyrenu ekstrudowanego:
− polistyren ekstrudowany w płytach, dwuwarstwowo z zamkiem
− do układania przystąpić po sprawdzeniu stanu izolacji przeciwwodnej (dla dachów odwróconych)
i ewentualnym naprawieniu jej uszkodzeń.
− zakłada się ułożenie podwójnej warstwy płyt; druga warstwa na zakład, tak aby nie pokrywały się
żadne styki pomiędzy płytami;
− przy układaniu zwrócić uwagę na dokładne połączenie na stykach z izolacją termiczną poziomą
lub pionową;
− w przypadku zastosowania materiału izolacyjnego o korzystniejszym od podanego współczynniku
przewodności cieplnej dopuszcza się odpowiednie pocienienie warstwy izolacji termicznej;
w każdym przypadku opór cieplny nie może być mniejszy niż dla przewidywanej warstwy
styropianu o podanym poniżej współczynniku przewodności cieplnej;
− płyty z polistyrenu ekstrudowanego układać na ścianach minimum do wysokości 30cm nad
poziom wykończonej połaci dachu
Należy zwrócić szczególną uwagę na zachowanie minimalnych grubości warstw izolacji i kierunków oraz
wielkości projektowanych spadków.
Izolacja przeciwwodna i przeciwkorzeniowa z membrany EPDM – systemy dachów odwróconych
i tradycyjnych
Przed wykonaniem izolacji z folii EPDM należy przygotować podłoże i wykonać warstwy spadkowe
z betonu (dla dachów odwróconych) lub zakończyć prace związane z izolacją termiczną dachów (dla
dachów tradycyjnych).
Ogólne zasady
− Wykonawca powinien ściśle stosować się do instrukcji producenta;
− należy wliczyć wszystkie systemowe akcesoria, listwy, elementy mocujące
− należy uwzględnić izolację wszystkich przejść instalacyjnych do budynku
− należy stosować systemowe listwy i łączniki montażowe, listwy dylatacyjne, listwy drenażowe
i inne akcesoria systemowe
− izolację przeciwwodną wywijać na ściany na wysokość min. 30cm i kończyć systemową listwą
dociskową
− izolację przeciwwodną łączyć z izolacją wpustów dachowych i odwodnień liniowych. Wykonawca
winien upewnić się co do zgodności zasadniczej izolacji przeciwwodnej i kołnierza wpustu.
strona
61/118
Wykonanie izolacji z folii EPDM.
W systemach dachowych wielkowymiarowe arkusze folii (dochodzące do 900.0 m2) układane są luźno
na odpowiednim podłożu. Dla systemu balastowego przy dachu tradycyjnym podłożem jest zwykle twardy
materiał termoizolacyjny ze styropianu lub wełny mineralnej układany luźno na podłożu.
W systemach dachów odwróconych podłożem dla folii EPDM jest zwykle beton, a bezpośrednio na folii
układana jest termoizolacja z wodoodpornego polistyrenu.
Sąsiednie arkusze folii układane są na wzajemny zakład o minimalnej szerokości 100.0 mm i klejone za
pomocą systemowej taśmy wulkanizacyjnej. Obróbki wszystkich detali należy wykonywać zgodnie
z wytycznymi i detalami zawartymi w instrukcji producenta.
Warstwa dociskowa ze żwiru
Warstwę dociskową wykonać ze żwiru o parametrach i grubości podanych w dokumentacji projektowej.
Żwir należy układać w warstwie o równej grubości na przekładce technologicznej - warstwie ochronnej
i drenażowej z włókniny.
Geowłóknina w przekładce technologicznej powinna być układana luzem, na zakład szer. 30 cm,
z wywinięciem na pionowe przegrody do górnego poziomu warstwy żwirowej.
Dla dachów odwróconych geowłóknina układana jest na warstwie izolacji termicznej, a dla dachów
tradycyjnych na izolacji przeciwwodnej.
5.2 Pokrycie z blachy stalowej ocynkowanej łączonej na rąbek stojący
Ogólne zasady dla podkładów
− pochylenie płaszczyzny połaci dachowej z desek powinno być dostosowane do rodzaju pokrycia,
zgodnie z wymaganiami PN-B-02361:1999
− równość powierzchni deskowania powinna być taka, aby prześwit pomiędzy powierzchnią
deskowania a łatą kontrolną o długości 3 m był nie większy niż 5 mm w kierunku prostopadłym do
spadku i nie większy niż 10 mm w kierunku równoległym do spadku (pochylenia połaci),
− podkład powinien być zdylatowany w miejscach dylatacji konstrukcyjnych oraz powinien mieć
odpowiednie uformowanie w styku z elementami wystającymi ponad powierzchnię pokrycia.
Szerokość szczelin dylatacyjnych powinna wynosić od 20 do 40 mm, a szerokość szczelin
obwodowych ok.20 mm,
− w podkładzie powinny być osadzone uchwyty d zawieszania rynny dachowej oraz powinny być
usztywnione krawędzie zewnętrzne.
Podkłady z desek – wymagania:
− deski powinny być zaimpregnowane (zabezpieczone przed zagrzybieniem) i ułożone stroną
dordzeniową ku górze. Wilgotność desek nie powinna być większa niż 32% a maksymalna szer.
15 cm. Deski należy układać „na pióro” i „wpust” lub na przylgę. Szczeliny między deskami nie
powinny być większe niż 2 mm. Nie dopuszcza się w deskach otworów lub po sękach o średnicy
większej jak 20 mm.
− przy pokryciu blachą ocynkowaną zaleca się stosować do przybijania desek gwoździe
ocynkowane, gwoździe powinny być głęboko wbite w deski, aby ich łebki nie stykały się z blachą,
Wykonanie robót – pokrycie z blachy
Pokrycia z blachy należy wykonywać zgodnie z wymaganiami podanymi w polskich normach wyrobów i
wymaganiami producenta oraz normą PN-B-02361:1999.
Prace prowadzić według zasad:
− roboty blacharskie z blachy ocynkowanej mogą być prowadzone o każdej porze roku lecz
0
w temperaturze nie niższej od – 15 C., robót nie można prowadzić na oblodzonym podkładzie,
− wszystkie wygięcia blach powinny być wykonane w taki sposób, aby nie nastąpiło pęknięcie
blachy lub odpryśniecie powłoki zabezpieczającej blachę,
− krycie połaci dachowej należy rozpocząć od zamocowania pasa usztywniającego i pasa
okapowego, z blachy przeznaczonej do krycia połaci (od 0,5 mm do 6 mm) i przybity do
deskowania gwoździami ocynkowanymi w dwóch rzędach mijankowo,
− pas okapowy należy wykonać z blachy do krycia połaci, łączonej w zależności od spadku na
rąbek pojedynczy lub podwójny i mocując go do deskowania żabkami oraz gwoździami
ocynkowanymi,
− na połaciach dachowych arkusze blach powinny być układane krótszymi bokami równolegle do
okapu. Jeżeli górny brzeg arkusza wypada nad szczeliną w deskowaniu, to powinien być ścięty
równo z górnym brzegiem deski i ponownie zagięty,
− sąsiadujące ze sobą arkusze blachy pokrycia powinny być przesunięte względem siebie co
najmniej o 10 cm,
−
arkusze blach powinny być łączone:
a) w złączach prostopadłych do okapu na rąbki stojące podwójne o wys. od 25 mm do
45mm,
−
strona
62/118
b) w złączach równoległych do okapu – na rąbki leżące pojedyncze przy pochyleniu połaci
powyżej 20 stopni lub na rąbki podwójne przy pochyleniu połaci mniejszym niż 20 stopni,
c) w kalenicy i w narożach – na podwójne rąbki stojące o wys. od 25 do 45 mm.
arkusze blach powinny być mocowane do podkładu za pomocą żabek i łapek, rozstaw łapek
w rąbkach stojących nie powinien przekraczać 50 cm i 20 cm od końca arkusza, w rąbkach
leżących rozstaw żabek powinien wynosić nie więcej niż 45 cm.
5.3 Obróbki blacharskie
Obróbki blacharskie powinny być dostosowane do rodzaju pokrycia wg PN-61/B-10245.
Obróbki blacharskie można wykonywać o każdej porze roku, lecz w temperaturze nie mniejszej niż –
0
15 C.
Przy wykonaniu obróbek blacharskich należy pamiętać o konieczności zachowania dylatacji. Dylatacje
konstrukcyjne powinny być zabezpieczone w sposób umożliwiający przeniesienie ruchów pionowych
i poziomych dachu w taki sposób, aby nastąpił szybki odpływ wody z obszaru dylatacji.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt 6.
6.1. Materiały izolacyjne.
Wymagana jakość materiałów izolacyjnych powinna być potwierdzona przez producenta przez
zaświadczenie o jakości lub znakiem kontroli jakości zamieszczonym na opakowaniu lub innym
równorzędnym dokumentem.
Materiały izolacyjne dostarczone na budowę bez dokumentów potwierdzających przez producenta ich
jakość nie mogą być dopuszczone do stosowania.
Odbiór materiałów izolacyjnych powinien obejmować sprawdzenie zgodności z dokumentacją projektową
oraz sprawdzenie właściwości technicznych tych materiałów z wystawionymi atestami wytwórcy.
W przypadku zastrzeżeń co do zgodności materiału z zaświadczeniem o jakości wystawionym przez
producenta powinien być on zbadany zgodnie z postanowieniami normy państwowej.
Nie dopuszcza się stosowania do robót materiałów izolacyjnych, których właściwości nie odpowiadają
wymaganiom przedmiotowych norm.
Nie należy stosować również materiałów przeterminowanych (po okresie gwarancyjnym).
Wyniki odbiorów materiałów i wyrobów powinny być każdorazowo wpisywane do dziennika budowy.
6.2. Kontrola wykonania podkładów pod pokrycia powinna być przeprowadzona przez Inspektora
Nadzoru przed przystąpieniem do wykonania pokryć zgodnie z wymaganiami normy PN-80/B10240 p.4.3.2.
6.4. Kontrola wykonania pokryć
Polega na sprawdzeniu zgodności ich wykonania z powołanymi normami przedmiotowymi i wymaganiami
specyfikacji, przeprowadzana jest przez Inspektora Nadzoru:
a) w odniesieniu do prac zanikających (kontrola międzyoperacyjna) – podczas wykonywania prac
pokrywczych,
b) w odniesieniu do właściwości całego pokrycia (kontrola końcowa) – po zakończeniu prac.
7. Obmiar robót
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST „ Wymagania ogólne" pkt 7.
7.2 Jednostka obmiarowa
2
dla dachu – 1 m warstw dachu, bez potrącania powierzchni nie pokrytych zajętych przez
urządzenia obce na dachu np. kominy, wyłazy, okienka, wywiewki o ile każda z nich jest mniejsza niż 0,5
2
m,
2
dla obróbek blacharskich – 1 m .
7.2 Ilość robót określa się na podstawie dokumentacji projektowej.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST „Wymagania ogólne" pkt. 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową i SST jeżeli wszystkie badania
i pomiary wg pkt. 6 dały wyniki pozytywne.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
strona
63/118
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
Normy
PN-B-02361:199
Pochylenia połaci dachowych
PN-89/B-27617
Papa asfaltowa na tekturze budowlanej.
PN-61/B-10245
Roboty blacharskie budowlane z blachy stalowej ocynkowanej i cynkowej.
Wymagania i badania techniczne przy odbiorze.
PN-EN 505:2002
Wyroby do pokryć dachowych z metalu. Charakterystyka wyrobów płytowych ze
stali układanych na ciągłym podłożu
PN-B-94701:1999
Dachy. Uchwyty stalowe ocynkowane do rur spustowych okrągłych
PN-EN 1462:2001
Uchwyty do rynien okapowych. Wymagania i badania
PN-EN 612:1999
Rynny dachowe i rury spustowe z blachy. Definicje, podział i wymagania
PN-B-94702:1999
Dachy. Uchwyty stalowe ocynkowane do rynien póokrągłych
PN-69/B-10260
Izolacje bitumiczne. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-B-24620:1998/Az1:2004 Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno - (Zmiana Az1).
PN-B-27617/A1:1997 Papa asfaltowa na tekturze budowlanej (Zmiana A1).
PN-91/B-27618
Papa asfaltowa zgrzewalna na osnowie zdwojonej przeszywanej z tkaniny
szklanej i welonu szklanego.
PN-61/B-10245
Roboty blacharskie budowlane z blachy stalowej ocynkowanej i cynkowej.
Wymagania i badania techniczne przy odbiorze.
PN-EN 13252:2002
Geotekstylia i wyroby pokrewne – właściwości wymagane w odniesieniu do
wyrobów stosowanych w systemach drenażowych.
PN-EN 13252:2002/A1:2005 (U) Geotekstylia i wyroby pokrewne – właściwości wymagane w odniesieniu
do wyrobów stosowanych w systemach drenażowych (Zmiana A1).
PN-EN 13969:2005 (U) Elastyczne wyroby wodochronne – Wyroby asfaltowe do izolacji
przeciwwilgociowej łącznie z wyrobami z tworzyw sztucznych i kauczuku do
izolacji przeciwwodnej elementów podziemnych – Definicje i właściwości.
PN-EN 13163:2009
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie -- Wyroby ze styropianu (EPS)
produkowane fabrycznie – Specyfikacja
PN-77/B-02011
Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążanie wiatrem.
PN-B-231116:1997
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Filce, maty i płyty z wełny mineralnej.
PN-EN 12310-1:2001 Elastyczne wyroby wodochronne. Część 1: Wyroby asfaltowe do izolacji
wodochronnej dachów. Określenie wytrzymałości na rozdzieranie (gwoździem)
Din 1055
„Obciążenie w budownictwie spowodowane oddziaływaniem sił ssących wiatru”
PN-ISO-9000
(Seria 9000,9001, 9002, 9003 i 9004) Normy dotyczące systemów zapewniania
jakości i zarządzanie systemami zapewniania jakości.
1. Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych. Część C - Zabezpieczenia i izolacje,
zeszyt 1 „Pokrycia dachowe”. wydane ITB – 2004r.
2. Dokumentacja i specyfikacje w zamówieniach publicznych, Izba Projektowania Budowlanego,
Warszawa, 2005.
3. „Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych” Arkady, Warszawa 1997
strona
64/118
GRUPA 453 – ROBOTY INSTALACYJNE
B-08.00.00
IZOLACJE
(kod CPV 45320000-6 Roboty izolacyjne)
1. WSTĘP
Przedmiotem niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i obioru izolacji w ramach
obr.13 Busko-Zdrój - stanowiące teren zamknięty WSzU-R przy ul. Rzewuskiego 8.
1.2.
Zakres stosowania specyfikacji
1.3.
Zakres robót objętych specyfikacją
celu wykonanie:
IZOLACJI PRZECIWWILGOCIOWYCH, PRZECIWWODNYCH:
a/ ścian zewnętrznych przyziemia - bitumiczne systemowe, np. Ceresit,
b/ posadzek na gruncie - bitumiczne systemowe, np. Ceresit,
c/ folie PE – posadzki na gruncie,
d/ geowłóknina TYPAR SF 44 – dach odwrócony,
e/ geowłóknina TYPAR SF 37 – dach odwrócony,
f/ paroizolacja TYVEK SOFT
IZOLACJI CIEPLNYCH, AKUSTYCZNYCH:
a/ z polistyrenu ekstrudowanego gr. 12 cm – ściany zewnętrzne przyziemia, piwnic
b/ z wełny mineralnej gr.12 cm – ocieplenie ścian nadziemia,
c/ ze styropianu - posadzki,
d/ z płyt termoizolacyjnych ROOFMATE SL-A gr. 20 cm – dachy odwrócone
e/ z płyt wełny mineralnej gr. 25 cm – dach kryty blachą
1.4.
Materiał izolacyjny – materiał zabezpieczający przed przepływem wody lub wilgoci.
Bitum – lepki płyn lub ciało stałe, składające się przede wszystkim z węglowodorów i ich pochodnych,
rozpuszczalne w dwusiarczku węgla.
Podłoże – element budynku, na powierzchni którego wykonana ma być izolacja.
Warstwa wyrównawcza – warstwa wykonana w celu wyeliminowania nierówności lub różnic poziomów
powierzchni podłoża.
Warstwa wygładzająca – cienka warstwa wykonana dla uzyskania gładkiej powierzchni podłoża.
Warstwa gruntująca – powłoka wzmacniająca i uszczelniająca podłoże oraz zwiększająca przyczepność
powłoki ochronnej.
Faseta – wyoblenie wykonane na połączeniu powierzchni poziomych i pionowych.
Izolacje przeciwwilgociowe części podziemnej i przyziemia budynku – hydroizolacje wykonywane
w części podziemnej i przyziemiu budynku posadowionego powyżej zwierciadła wody gruntowej,
w gruntach przepuszczalnych.
Izolacje wodochronne części podziemnej i przyziemia budynku – hydroizolacje wykonywane
w warunkach gdy:
1) budynek jest posadowiony powyżej zwierciadła wody gruntowej, lecz w gruntach nieprzepuszczalnych
i uwarstwionych,
2) fundamenty budynku i ściany fundamentowe lub ich fragmenty są położone poniżej zwierciadła wody
gruntowej, bez względu na rodzaj otaczającego gruntu.
strona
65/118
1.5.
zgodność z dokumentacją projektową, specyfikacją oraz zaleceniami Inspektora Nadzoru.
2.
Materiały
2.1.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskania i składowania podano w SST B00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
Wszystkie materiały do izolacji powinny odpowiadać wymaganiom zawartym w normach państwowych
i świadectwach ITB.
2.2.
Izolacje przeciwwilgociowe, przeciwwodne
Izolacje pionowe i poziome systemowe np. CERESIT lub równoważne
Preparat gruntujący CP41
Emulsja bitumiczna Asfaltowa emulsja anionowa AL.
Właściwości - uszczelniająca pory - nie zawiera rozpuszczalników - zwiększa przyczepność.
Emulsja Ceresit CP 41 służy do gruntowania powierzchni tynków, jastrychów, betonów i murów przed
nakładaniem bezrozpuszczalnikowych mas bitumicznych np. CP 43 lub pap bitumicznych.
Emulsja CP 41 może być stosowana wewnątrz i na zewnątrz budynków, zawsze od strony naporu
wilgoci. Materiał nie może bezpośrednio kontaktować się z wodą do picia i żywnością. Nie stosować do
uszczelniania zbiorników.
Izolacja wodoszczelna CP 43 (system CERESIT) lub równoważny
Wysokoelastyczna masa bitumiczna zbrojona włóknami.
Grubowarstwowa, dwuskładnikowa, bitumiczno-kauczukowa masa uszczelniająca do robót izolacyjnych
Właściwości - wodoszczelna - możliwość nakładania natryskowego - nie zawiera rozpuszczalników kryjąca rysy w podłożu - zbrojona włóknami.
Masa Ceresit CP 43 służy do izolowania podłoży mineralnych (np. murów wykonanych na pełną spoinę,
tynków, jastrychów, betonów) przeciwko wilgoci gruntowej, wodzie niewywierającej i wywierającej
ciśnienie hydrostatyczne. Może być stosowana na zewnątrz i wewnątrz budynków, zawsze od strony
naporu wody. Masę CP 43 można nakładać na powierzchnie pionowe i poziome. Jest ona przeznaczona
do wykonywania izolacji na murach fundamentowych, stropach, tarasach i balkonach. W przypadku
murów kamiennych czy występowania w podłożu szczelin i pęknięć - izolację należy wzmocnić siatką
z włókna szklanego. CP 43 może być użyta do mocowania obsypywanych gruntem płyt izolacyjnych
i drenażowych. Materiał jest odporny na normalnie występujące w gruntach substancje agresywne. Nie
stosować do uszczelniania dachów. Masa CP 43 spełnia wymagania izolacji typu lekkiego, średniego
i ciężkiego.
Folie hydroizolacyjne - folia polietylenowa budowlana gr. min. 0,2 mm
Folia izolacyjna pełni funkcję zabezpieczenia izolacji termicznej i warstw przegród budowlanych przed
przenikaniem wilgoci z wykonywanych warstw podkładów cementowych i betonowych, wody opadowej.
Szczelność układu zapewnia się poprzez klejenie zakładów sąsiednich arkuszy folii taśmą uszczelniającą
i obustronnie klejącą
Wymogi techniczne:
- grubość
0,20 mm,
2
- masa powierzchniowa
190 g/m ,
- wytrzymałość na rozdzieranie
≥ 60 N/mm,
- przesiąkliwość przy działaniu słupa wody o wysokości 1 m w czasie 100 h
nie przesiąka
2
- opór dyfuzyjny
≥ 60 m
hPa/g
- rozprzestrzenianie ognia
nie rozprzestrzeniające ognia
Papy termozgrzewalne izolacyjne
Papy termozgrzewalne – materiał samoprzylepny, dostępny na rynku, posiadający aktualne świadectwo
dopuszczenia do stosowania, aprobatę techniczną albo certyfikat zgodności z polską normą wydany
przez Instytut badawczy Dróg i Mostów w Warszawie.
Parametry techniczne:
-
grubość 4,2/4,0 mm,
wkładka – siatka szklana
2
ciężar wkładki > 200 g/m
warstwy nośne – bitum oksydowany
strona
66/118
powierzchnia górna – łupek naturalny/talk
zrywalność – wzdłuż, w poprzek, na skos > 1000N
rozciągliwość – wzdłuż, w poprzek, na skos >2%
odporność na ogień i ciepło wg DIN 4102 i PN-B-02872
aprobata techniczna ITB-AT-15-4574/2000
certyfikat PCBC Nr B32/379/2000 – uprawniający do oznaczenia wyrobów znakiem
bezpieczeństwa „B”
Dopuszcza się stosowanie innych pap termozgrzewalnych posiadających wymagane certyfikaty
dopuszczające do stosowania w budownictwie oraz zaakceptowane przez Inspektora nadzoru.
-
Geowłóknina TYPAR SF 44
Typar jest termozgrzewną geowłókniną polipropylenową wykonaną z włókien ciągłych. Dzięki doskonałej
kombinacji wysokiego modułu początkowego oraz dużemu wydłużeniu (do 60%) a także unikalnej
strukturze posiada doskonałe właściwości mechaniczne we wszystkich kierunkach. Ciężar: ok. 150 g/m2.
Funkcje geowłóknin Typar SF:
- separacja
- filtracja
- drenaż
- ochrona
- stabilizacja.
Geowłóknina TYPAR SF 37
Typar jest termozgrzewną geowłókniną polipropylenową wykonaną z włókien ciągłych. Dzięki doskonałej
kombinacji wysokiego modułu początkowego oraz dużemu wydłużeniu (do 60%) a także unikalnej
strukturze posiada doskonałe właściwości mechaniczne we wszystkich kierunkach. Ciężar: ok. 125 g/m2.
Funkcje geowłóknin Typar SF:
- separacja
- filtracja
- drenaż
- ochrona
- stabilizacja
2.3.
Materiały do izolacji termicznych i akustycznych
Płyty styropianowe
Styropian stosowany w budownictwie powinien odpowiadać wymaganiom określonym w normie: PN-B20130:1999 Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie . Płyty styropianowe.
Symbole handlowe określają rodzaj płyt ze względu na rodzaj tworzywa i kształt powierzchni bocznych.
Płyty oznaczone literą S mają powierzchnie boczne ukształtowane z wrębem typu „zamek” (frezowane).
Na powierzchni płyt styropianowych przeznaczonych do ocieplania nie powinno być kawern głębszych niż
5 mm. Krawędzie winny być proste i nie uszkodzone. Struktura płyt na całej powierzchni powinna być
jednorodna. Granulki powinny być połączone tak, aby nie można było ich oddzielić od siebie. Styropian
o
winien wykazywać odporność na działanie temperatury do 80 C. Płyty styropianowe mogą być
stosowane do izolowania ścian, stropów, stropodachów i podłóg. Można je przyklejać lepikiem
asfaltowym zaprawą cementową, gipsem lub klejami bez rozpuszczalników. Styropian jest wrażliwy na
działanie rozpuszczalników (np. solwentnafta, benzyna) wchodzących w skład roztworów i lepików
stosowanych na zimno (np. abizol, bitizol), klejów (np. butapren) i kitów (np. polkit) i z tego względu nie
wolno łączyć tych wyrobów ze styropianem.
Dane techniczne:
WSPÓŁCZYNNIK PRZEWODZENIA CIEPŁA λ= 0,038; 0,040 W/mK (w temp. 10°C )
CHŁONNOŚĆ WODY - Chłonność wody w pełnym zanurzeniu po 24 godzinach wymagana - 1,50; 1,80
%
PAROPRZEPUSZCZALNOŚĆ - Przepuszczalność pary wodnej s wynosi od 10 do 24; 12 do 36 mg/(Pa h
m).
ODPORNOŚĆ NA ŚCISKANIE
Naprężenia ściskające przy 10% odkształceniu względnym wymagane - 100,0 kPa
Wytrzymałość na zginanie – 350 kPa
WYTRZYMAŁOŚĆ NA ROZRYWANIE Wytrzymałość na rozrywanie siła prostopadłą do powierzchni płyty
wymagana - 150,0; 100,0 kPa
ZDOLNOŚĆ SAMOGAŚNIĘCIA
Płyty styropianowe zgodnie z normą PN-B-20130:1999 posiadają zdolność samogaśnięcia, tzn. gasną po
odcięciu źródła płomienia ognia. NRO – Nie rozprzestrzeniające ognia
strona
67/118
WYKOŃCZENIE KRAWĘDZI
Krawędzie płyt mogą być nie frezowane lub też frezowane na dwa sposoby: na zakładkę lub na piórowpust.
Szczegółowe wymagania dotyczące styropianów określone są w aprobatach technicznych ITB
stwierdzających przydatność do stosowania w budownictwie.
Polistyren ekstrudowany
Polistyren ekstrudowany zwany również styrodurem to materiał podobny do styropianu - służący do
wykonywania ociepleń.
Symbole handlowe określają rodzaj płyt ze względu na rodzaj tworzywa i kształt powierzchni bocznych.
Płyty oznaczone literą S mają powierzchnie boczne ukształtowane z wrębem typu „zamek” (frezowane).
Z uwagi na dużą twardość tych płyt można je zastosować w miejscach narażonych na duże obciążenia.
Nadają się do izolacji stropów i płaskich dachów odwróconych gdzie ocieplenie montuje się na warstwie
izolacji przeciwwodnej i chroni ją przed uszkodzeniem. Ze względu na małą nasiąkliwość stosuje się je do
izolacji ścian piwnicznych i fundamentowych. Szczególnie do izolacji ścian piwnic korzystne jest
zastosowanie płyt ryflowanych z rowkami umożliwiającymi przewietrzanie zawilgoconej ściany i odpływ
o
wody. Styrodur winien wykazywać odporność na działanie temperatury do 70 C.
Dane techniczne:
WSPÓŁCZYNNIK PRZEWODZENIA CIEPŁA λ≤0,036 W/mK (w temp. 10°C)
CHŁONNOŚĆ WODY - Chłonność wody w pełnym zanurzeniu po 24 godzinach wymagana ≤0,04-0,10 %
w zależności od gęstości
3
3
GĘSTOŚĆ POZORNA Wymagana >38 kg/m dla styroduru gr. 50 i 60 mm, Wymagana >30 kg/m dla
styroduru gr. 100 i 120 mm
ODPORNOŚĆ NA ŚCISKANIE
Naprężenia ściskające przy 10% odkształceniu względnym:
2
wymagana ≥ 0,50 N/mm dla styroduru gr. 50 i 60 mm,
2
wymagana ≥ 0,30 N/mm dla styroduru gr. 100 i 120 mm.
WYTRZYMAŁOŚĆ NA ROZRYWANIE
Wytrzymałość na rozrywanie siła prostopadłą do powierzchni płyty wymagana - 0,8-1,5 MPa w zależności
od gęstości
ZDOLNOŚĆ SAMOGAŚNIĘCIA
Płyty styrodurowe posiadają zdolność samogaśnięcia, tzn. gasną po odcięciu źródła płomienia ognia.
NRO – Nie rozprzestrzeniające ognia
Szczegółowe wymagania dotyczące styrodurów określone są w aprobatach technicznych ITB
Płyty termoizolacyjna ROOFMATE SL-A:
Płyty do izolacji termicznych – polistyren ekstrudowany (XPS)
Płyty z krawędziami schodkowymi i gładką powierzchnią
Do izolacji termicznej dachów płaskich, dachów płaskich odwróconych, dachów spadzistych oraz izolacji
obwodowej ścian i podłóg (podłogi w budynkach mieszkalnych i znacznie obciążone, ściany piwnic,
ściany warstwowe)
Mogą być montowane w warunkach wody gruntowej i pod płytą podłogową.
Wełna mineralna
Płyty z wełny szklanej wytwarzane są z włókien szklanych z dodatkiem lepiszcza.
Kształt płyt winien być regularny, krawędzie winny być proste i nie uszkodzone. Struktura płyt na całej
powierzchni powinna być jednorodna. Można je przyklejać lepikiem asfaltowym, zaprawą cementową,
mocować mechanicznie.
Dane techniczne:
WSPÓŁCZYNNIK PRZEWODZENIA CIEPŁA wymagany λ≤0,035 W/mK (w temp. 10°C)
3
GĘSTOŚĆ POZORNA Wymagana gęstość pozorna > 22 kg/m
ODPORNOŚĆ NA ŚCISKANIE Naprężenia ściskające przy 10% odkształceniu względnym wymagane ≥
5,0 kPa
ZAWARTOŚĆ LEPISZCZA zawartość lepiszcza ≤ 10% masy
KLASYFIKACJA OGNIOWA Niepalne.
3
GĘSTOŚĆ Dopuszczalna odchyłka gęstości od wartości nominalnej ± 10 kg/m
strona
68/118
Szczegółowe wymagania dotyczące wełny szklanej określone są w aprobatach technicznych ITB
UWAGA: grubości izolacji zgodnie z projektem architektury
Łączniki do materiałów izolacyjnych
Łączniki (kołki gwoździowe) przeznaczone do mechanicznego mocowania termoizolacji z płyt
warstwowych składają się z kołka i osadzonego w nim wkręta oraz podkładki metalowej, montowanego
przez wbicie.
Zastosowane materiały powinny odpowiadać normom i świadectwom dopuszczenia w budownictwie
i powinny odznaczać się:
- niskim współczynnikiem przewodności cieplnej,
- małą gęstością objętościową,
- małą wilgotnością zarówno w trakcie wbudowania jak i użytkowania,
- dużą trwałością i niezmiennością właściwości technicznych z upływem czasu,
- odpornością na preparaty chemiczne, z którymi się stykają,
- brakiem wydzielania substancji toksycznych,
- dostateczną wytrzymałością na działanie obciążenia użytkowego oraz wymaganą odpornością
ogniową.
3. Sprzęt
3.2 Sprzęt do wykonania robót
Roboty można wykonać przy użyciu dowolnego sprzętu zgodnie z zaleceniami producentów
poszczególnych materiałów.
Wykonywanie robót izolacyjnych należy wykonywać przy użyciu drobnego sprzętu budowlanego
i elektronarzędzi.
4. Transport
4.1 Ogólne wymagania dotyczące transportu
4.2 Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów powinny odbywać się tak, aby
zachować ich dobry stan techniczny oraz wymagania stawiane poszczególnym materiałom przez
producentów.
Instrukcja winna być dostarczona odbiorcom w języku polskim.
Preparaty do gruntowania dostarczane są w pojemnikach. W suchym pomieszczeniu, w temperaturze
dodatniej, w pojemniku oryginalnie zamkniętym można przechowywać co najmniej 6 miesięcy.
Na każdym opakowaniu powinna znajdować się etykieta zawierająca:
- nazwę i adres producenta,
- nazwę wyrobu wg aprobaty technicznej jaką wyrób uzyskał,
- datę produkcji i nr partii,
- wymiary,
- numer aprobaty technicznej,
- nr certyfikatu na znak bezpieczeństwa,
- znak budowlany.
Transport materiałów odbywa się przy w sposób zabezpieczający je przed przesuwaniem podczas jazdy,
uszkodzeniem i zniszczeniem, określony w instrukcji przez Producenta i dostosowanej do polskich
przepisów przewozowych.
5. Wykonanie robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt 5.
Przed przystąpieniem do wykonywania izolacji powinny być zakończone wszystkie roboty stanu
surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, podposadzkowe, zamurowane przebicia i bruzdy, obsadzone
wpusty, przepusty itp. elementy.
5.2. Izolacje przeciwwilgociowe systemowe np. CERESIT
Przygotowanie podłoża:
Obróbkę rozpoczyna się od przygotowania podłoża. Należy zbić wystające resztki zaprawy, nadlewki
betonu, krawędzie odsadzki fundamentowej należy oczyścić z gruzu i ziemi. Wystające części
strona
69/118
fundamentów należy potraktować ze szczególną pieczołowitością. Mleczko cementowe, resztki zaprawy
i inne obniżające przyczepność części należy usunąć z całej powierzchni za pomocą odpowiednich
narzędzi np. ręcznej szlifierki.
Następnie, o ile to konieczne należy powierzchnię betonową wyrównać zaprawą cementową, a następnie
przetrzeć, ale nie wygładzać. Podłoże musi być nie zmrożone, nośne, równe i wolne od smoły, raków
i rozwartych rys, zadziorów oraz szkodliwych zanieczyszczeń. Krawędzie należy sfazować (zukosować)
zaś naroża odpowiednio zaokrąglić.
Do tworzenia wyobleń najlepiej nadaje się kielnia z zaokrąglonym narożem. Promień zaokrąglenia
powinien wynosić maksymalnie 2 cm. Wyoblenia można wykonać z zaprawy cementowej lub zastosować
prefabrykowane polistyrenowe wyoblenia, które przykleja się do podłoża.
Gruntowanie podłoża
Emulsja bitumiczna może być stosowana na podłożu suchym i wilgotnym. Nanoszenie emulsji wykonuje
się za pomocą pędzla malarskiego, a w przypadku większych powierzchni za pomocą szczotki lub miotły
dekarskiej, względnie wałkiem. Należy tak dobrać czas nakładania emulsji, aby zdążyła wyschnąć przed
opadem deszczu. Przy ciepłej, suchej i wietrznej pogodzie emulsja wysycha już po kilku minutach.
Natomiast w przypadku chłodnej i wilgotnej pory roku czas schnięcia wydłuża się znacznie.
W zbiornikach zamkniętych i wilgotnych wyschnięcie emulsji należy umożliwić poprzez zapewnienie
odpowiedniej wentylacji. Podłoża suche i chłonne należy najpierw zagruntować. W tym celu, w zależności
od stopnia chłonności podłoża, należy wykonać we własnym zakresie rozcieńczenie emulsji wodą
w stosunku objętościowym 1 : 10.
Wykonanie izolacji powłokowej
Nanoszenie masy bitumicznej może nastąpić dopiero po wyschnięciu powłoki gruntującej. Bitum nanosi
się za pomocą gładkiej kielni.
Nakładanie uszczelnienia z masy bitumicznej następuje w co najmniej 2 procesach roboczych. Drugi
proces roboczy powinien być przeprowadzony najszybciej jak to jest możliwe, tak by nie uszkodzić
warstwy położonej w pierwszym procesie roboczym. W przypadku obciążenia spiętrzoną (napierającą)
wodą przesączającą się i wodą gruntową przed drugim procesem roboczym należy zatopić wkładkę
wzmacniającą z siatki z polipropylenu. Masa osiąga swoje ostateczne właściwości po pełnym związaniu i
wyschnięciu. Należy uważać, aby pod warstwę izolacyjną nie podeszła woda deszczowa. Nie powinna
ona również pozostać na zimę bez warstwy ochronnej. Nie wolno sypać bezpośrednio na stwardniałą
izolację gliny, gruzu ani żwiru gruboziarnistego. W przypadku silnego nasłonecznienia należy roboty
izolacyjne, zgodnie z ogólnymi zasadami sztuki tynkarskiej, wykonywać wczesnym ranem lub późnym
wieczorem albo stosować zacienienia.
Uszczelnianie przejść rurowych powinno być wykonywane w połączeniu z zastosowanym systemem
izolacyjnym. Uszczelnienia przeciwko wodzie nie wywierającej ciśnienia izolację z masy wraz z zatopioną
wkładką wzmacniającą z siatki z polipropylenu nakładana jest na stały lub ruchomy kołnierz konstrukcji
rurowej.
Uszczelnianie szczelin dylatacyjnych i połączeń można trwale wykonać systemową taśmą izolacyjną
naklejoną na krawędziach szczeliny masą bitumiczną i później łączoną z izolacją powierzchniową.
Kontrola grubości nakładanej warstwy w stanie świeżym następuje poprzez pomiar ilości zużytego
materiału oraz pomiar grubości wilgotnej powłoki. W przypadki ręcznej obróbki materiału nie można
wykluczyć odchyleń od normatywnej grubości nakładanej warstwy. Pomiar grubości wilgotnej jeszcze
warstwy uszczelniającej, zgodnie z normą DIN 18195-3 wydanie 2000-08, następuje w co najmniej 20
2
punktach na danym obiekcie lub na każdych 100 m uszczelnianej po-wierzchni.
5.3. Izolacje przeciwwilgociowe papowe
- podkład pod izolacje powinien być trwały, nieodkształcalny i przenosić wszystkie działające nań
obciążenia,
powierzchnia podkładu powinna być równa, czysta, odpylona.
Gruntowanie podłoża:
- podkład pod izolacje powinien być zagruntowany roztworem asfaltowym lub emulsją asfaltową,
- przy gruntowaniu podkład powinien być suchy, a jego wilgotność nie powinna przekraczać 5 %,
- powłoki gruntujące powinny być nanoszone w jednej lub dwóch warstwach,
o
- temperatura powietrza przy wykonywaniu gruntowania nie powinna być niższa niż 5 C,
- podłoża betonowe muszą być dojrzałe i uzyskać przed ułożeniem papy wilgotność mniejszą niż
6%.
Izolacje z pap termozgrzewalnych
- prace z użyciem pap asfaltowych termozgrzewalnych można prowadzić w temperaturze nie
niższej niż:
o
- 0 C w przypadku pap modyfikowanych SBS
-
-
-
-
strona
70/118
o
+5 C w przypadku pap oksydowanych
nie należy prowadzić prac izolacyjnych w przypadku mokrej powierzchni podłoża
przed ułożeniem papy należy ją rozwinąć w miejscu, w którym będzie zgrzewana, a następnie po
przymiarce (z uwzględnieniem zakładu) i ewentualnym koniecznym przycięciu zwinąć ją z dwóch
końców do środka
zasadnicza operacja zgrzewania polega na rozgrzaniu palnikiem podłoża oraz spodniej warstwy
papy aż do momentu zauważalnego wypływu asfaltu z jednoczesnym powolnym i równomiernym
rozwijaniem rolki. Pracownik wykonuje tę czynność, cofając się przed rozwijaną rolką. Miarą
jakości zgrzewu jest wypływ masy asfaltowej o szerokości 0,25-1,0 cm na całej długości zgrzewu.
W przypadku gdy wypływ nie pojawi się samoistnie wzdłuż brzegu rolki należy docisnąć zakład,
używając wałka dociskowego z silikonową rolką.
arkusze papy należy łączyć ze sobą na zakłady:
podłużny 8 cm
poprzeczny 12-15 cm
po ułożeniu kilku rolek i wystudzeniu ich należy sprawdzić prawidłowość wykonania zgrzewów,
w poszczególnych warstwach arkusze papy powinny być przesunięte względem siebie tak aby
zakłady (zarówno podłużne jak i poprzeczne) nie pokrywały się.
5.4. Izolacje przeciwwilgociowe z folii budowlanej
- podkład pod izolacje powinien być trwały, nieodkształcalny i przenosić wszystkie działające nań
obciążenia,
powierzchnia podkładu powinna być równa, czysta, odpylona.
Izolacje z folii PE:
o
- prace z użyciem folii można prowadzić w temperaturze nie niższej niż 0 C
- nie należy prowadzić prac izolacyjnych w przypadku mokrej powierzchni podłoża
- arkusze folii należy łączyć ze sobą na zakłady:
podłużny 8 cm
poprzeczny 12-15 cm
- w poszczególnych warstwach arkusze folii powinny być przesunięte względem siebie tak aby
zakłady (zarówno podłużne jak i poprzeczne) nie pokrywały się.
5.5. Izolacje termiczne
Warunki przystąpienia do robót
Do wykonania robót termoizolacyjnych należy stosować materiały w stanie powietrznosuchym. W czasie
wbudowywania materiałów izolację należy chronić przed zawilgoceniem wodą deszczową, bądź
zarobową. Dopuszczalne jest kontynuowanie robót w warunkach zimowych przy ograniczeniu do robót
bez procesów mokrych.
Warstwy ocieplające winny być wbudowane w sposób uniemożliwiający zawilgoceniu parą wodną
w czasie użytkowania budynku, bądź z innych źródeł.
Warstwa izolacji powinna być ciągłą i mieć stałą grubość zgodnie z projektem. Płyty w warstwie
pojedynczej powinny być układane na styk lub na zakład (frezowane), bądź mijankowo przy większej
ilości warstw płyt.
Przy stosowaniu materiałów wrażliwych na działanie podwyższonej temperatury należy bezwzględnie
zapobiegać ich bezpośredniej styczności z elementami silnie nagrzanymi lub źródłami ciepła.
Ocieplanie powinno być wykonywane po stronie przegrody o niższej temperaturze.
Ocieplanie powierzchni poziomych
Ocieplanie powierzchni poziomych należy wykonywać na równej powierzchni w sposób ciągły bez
przyklejania (lub z przyklejaniem, jeżeli technologia podana przez Producenta wymaga). Ocieplenie
powinno być zabezpieczone przed przenikaniem wilgoci. Płyty materiału izolacyjnego na całej ocieplanej
powierzchni powinny ściśle do siebie dochodzić i nie tworzyć widocznych spoin niezależnie od sposobu
mocowania izolacji i rodzaju ocieplanej powierzchni.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST„Wymagania ogólne” pkt 6.
Wymagana jakość materiałów powinna być potwierdzona przez producenta przez zaświadczenie
o jakości lub znakiem jakości zamieszczonym na opakowaniu lub innym równorzędnym dokumentem.
Należy przeprowadzić kontrolę dotrzymania warunków ogólnych wykonania robót (cieplnych,
wilgotnościowych). Sprawdzić prawidłowość wykonania podkładu, izolacji z dokumentacją projektową.
Nie dopuszcza się stosowania do robót materiałów izolacyjnych , których właściwości nie odpowiadają
wymaganiom przedmiotowych norm.
strona
71/118
Wyniki kontroli materiałów i wykonania izolacji powinny być wpisywane do dziennika budowy
i akceptowane przez Inspektora Nadzoru.
7. Obmiar robót
2
Jednostką obmiarową jest m powierzchni zaizolowanej. Ilość robót określa się na podstawie
dokumentacji projektowej.
8.Odbiór robót
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady dotyczące odbioru robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt 8.
Odbiór powinien być potwierdzony wpisem do dziennika budowy. Odbioru dokonuje Inspektor Nadzoru
na podstawie zgłoszenia Wykonawcy.
Odbiór robót izolacyjnych powinien się odbyć przed wykonaniem tynków i innych robót
wykończeniowych.
Podstawę do odbioru powinny stanowić dokumenty:
- dokumentacja techniczna (z ewentualnymi instrukcjami) z naniesionymi zmianami dokonanymi
w trakcie robót,
- dziennik budowy,
- zaświadczenia o jakości materiałów dostarczonych na budowę,
- protokoły odbioru poszczególnych etapów robót,
- wyniki badań laboratoryjnych, jeśli były zlecane przez wykonawcę.
8.2. Odbiór izolacji
Odbiór hydroizolacji odbywa się w dwóch etapach:
- odbiory międzyfazowe (częściowe)
- odbiór ostateczny (końcowy)
Odbiory międzyfazowe polegają na kontroli:
- jakości materiałów
- podkładu pod izolację
- każdej warstwy izolacyjnej
- uszczelnienia i obrobienia szczelin dylatacyjnych oraz innych miejsc wrażliwych na przecieki
Odbiór materiałów polega na ocenie ich jakości i zgodności z dokumentacją techniczną
Odbiór podkładu pod izolację powinien obejmować sprawdzenie:
- wytrzymałości, równości, czystości i dopuszczalnej wilgotności podkładu,
- poprawności spadków podłoża oraz prawidłowości rozmieszczenia i spadków kanalików ściekowych,
- poprawności zagruntowania podkładu,
- oraz rejestrację wszelkich usterek (nierówności, pęknięć i ubytków w podkładzie, braku zaokrągleń lub
sfazowań w narożach, braku prawidłowego osadzenia wpustów itp.),
Odbiór wykonania każdej warstwy izolacji powinien obejmować sprawdzenie:
- ciągłości warstwy izolacyjnej
- poprawności i dokładności obrobienia naroży, miejsc przenikania przewodów i innych elementów przez
izolację oraz wszelkich innych miejsc wrażliwych na przecieki’
- oraz rejestracje wszelkich usterek (uszkodzeń mechanicznych izolacji, pęcherzy, sfałdowań, odspojeń,
niedoklejenia zakładów itp.).
Przy sprawdzeniu uszczelnienia dylatacji należy zwrócić uwagę, aby wkładki dylatacyjne były wykonane z
jednego materiału i o identycznym profilu na całej długości szczeliny, a w dylatacjach krzyżujących się –
aby były dokładnie ze sobą połączone (bez możliwości rozerwania lub ścięcia, ale z możliwością
wydłużeń lub skurczów.
Odbiór ostateczny powinien polegać na sprawdzeniu:
- ciągłości izolacji i jej zgodności z projektem,
- połączenia warstw płyt izolacyjnych i z podkładem (przez oględziny naciskanie lub opukiwanie)
- występowania ewentualnych uszkodzeń,
- w przypadku gdy to jest niezbędne, należy wykonać próbę wodną lub inne badania pozwalające na
prawidłową ocenę wykonanych robót izolacyjnych.
10.1.
Normy
PN-69/B-10260
PN-B-24000:1997
Izolacje bitumiczne. Wymagania i badania przy odbiorze.
Dyspersyjna masa asfaltowo-kauczukowa.
PN-B-24002:1997
PN-B-4002:1997/Ap1:2001
PN-B-24003:1997
PN-B-24004:1997
PN-B-24004:1997/Az1:2004
PN-B-24005:1997
PN-B-24006:1997
PN-B-24008:1997
PN-B-24620:1998
PN-B-24620:1998/Az1:2004
PN-B-24625:1998
strona
72/118
Asfaltowa emulsja anionowa.
Asfaltowa emulsja anionowa.
Asfaltowa emulsja kationowa.
Masa asfaltowo-aluminiowa.
Masa asfaltowo-aluminiowa (Zmiana Az1).
Asfaltowa masa zalewowa.
Masa asfaltowo-kauczukowa.
Masa uszczelniająca.
Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno.
Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno -(Zmiana Az1).
Lepik asfaltowy i asfaltowo-polimerowy z wypełniaczami stosowane na
gorąco.
PN-EN 13969:2005 (U)
Elastyczne wyroby wodochronne – Wyroby asfaltowe do izolacji
przeciwwilgociowej łącznie z wyrobami z tworzyw sztucznych i kauczuku
do izolacji przeciwwodnej elementów podziemnych – Definicje
i właściwości.
PN-EN 1015-2:2000
Metody badań zapraw do murów – Pobieranie i przygotowanie próbek
zapraw do badań.
PN-EN 1015-3:2000
Metody badań zapraw do murów – Określenie konsystencji świeżej
zaprawy (za pomocą stolika rozpływu).
PN-EN 1015-3:2000/A1:2005 Metody badań zapraw do murów – Określenie konsystencji świeżej
zaprawy (za pomocą stolika rozpływu) (Zmiana A1).
PN-EN 1015-4:2000
Metody badań zapraw do murów – Określenie konsystencji świeżej
zaprawy (za pomocą penetrometru).
PN-EN 1015-12:2002
Metody badań zapraw do murów – Część 12: Określenie przyczepności
do podłoża stwardniałych zapraw na obrzutkę i do tynkowania.
PN-EN 13163:2009
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie -- Wyroby ze styropianu
(EPS) produkowane fabrycznie – Specyfikacja
PN-B-23100:1975
Materiały do izolacji cieplnej z włókien nieorganicznych -- Wełna
mineralna.
PN-B-231116:1997
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Filce, maty i płyty z wełny
mineralnej.
PN-EN ISO 6946:1999
Komponenty budowlane i elementy budynku. Opór cieplny i współczynnik
przenikania ciepła. Metoda obliczania”.
PN-93/B-02862/Az1:1999
Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania niepalności
materiałów budowlanych”.
PN-B-02851-1:1997
Ochrona przeciwpożarowa budynków. Badania odporności ogniowej
elementów budynku. Wymagania ogólne i klasyfikacja”.
PN-ISO-8301
Izolacja cieplna. Określenie oporu cieplnego i właściwości z nim
związanych w stanie ustalonym. Aparat z ciepłomierzem
PN-EN 822:1998
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Oznaczenie długości
i szerokości, grubości.
PN-EN 1602
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Określenie gęstości
pozornej.
PN-EN 1608
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Określenie wytrzymałości na
rozciąganie równoległe do powierzchni.
PN-EN 1609
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Określenie krótkotrwałej
nasiąkliwości wodą metodą częściowego zanurzenia.
PN-83/C-89091
Folie z tworzyw sztucznych. Oznaczenia wytrzymałości na rozdzieranie
PN-EN ISO 527-3:1996
Tworzywa sztuczne. Oznaczanie właściwości mechanicznych przy
statycznym rozciąganiu
PN-ISO 4593:1999
Tworzywa sztuczne. Folie i płyty. Oznaczenia grubości metodą skaningu
mechanicznego
ZUAT-15/IV.08
Wyroby do izolacji paroszczelnych.
PN-B-231116:1997
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Filce, maty i płyty z wełny
mineralnej.
BN-84/6755-08
Materiały do izolacji termicznej i akustycznej. Wyroby z wełny mineralnej.
Filce i płyty
PN-B-04631:1982
Materiały do izolacji cieplnej z włókien nieorganicznych. Metody badań.
PN-EN 13162:2002
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby z wełny mineralnej
(MW) produkowane fabrycznie. Specyfikacja
strona
73/118
PN-EN 13164:2003
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby z polistyrenu
ekstrudowanego (XPS) produkowane fabrycznie. Specyfikacja
PN-EN 13164:2003/A1:2005 (U) Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby z polistyrenu
ekstrudowanego (XPS) produkowane fabrycznie. Specyfikacja (Zmiana
A1)
PN-EN 13165:2003
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby ze sztywnej pianki
poliuretanowej (PUR) produkowane fabrycznie. Specyfikacja
PN-EN 13165:2003/A1:2005 (U) Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby ze sztywnej pianki
poliuretanowej (PUR) produkowane fabrycznie. Specyfikacja (Zmiana A1)
PN-EN 13167:2003
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby ze szkła piankowego
(CG) produkowane fabrycznie. Specyfikacja
PN-EN 13167:2003/A1:2005 (U) Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby ze szkła
piankowego (CG) produkowane fabrycznie. Specyfikacja (Zmiana A1)
PN-EN 13168:2003
Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby z we³ny drzewnej
(WW) produkowane fabrycznie. Specyfikacja
Norma ISO
Seria 9000, 9001, 9002, 9003, 9004 Normy dotyczące systemów
zapewnienia jakości i zarządzania systemami zapewnienia jakości.
Instrukcje montażu materiałów hydroizolacyjnych wydane przez poszczególnych producentów.
Instrukcje montażu materiałów termoizolacyjnych wydane przez poszczególnych producentów
Dokumentacja i specyfikacje w zamówieniach publicznych, Izba Projektowania Budowlanego, Warszawa,
2005.
„Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych” Arkady, Warszawa 1997
strona
74/118
B-09.00.00
URZĄDZENIA DŹWIGOWE
(kod CPV 45313100-5 Instalowanie wind)
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
wykonania i odbioru robót związanych z montażem dźwigu osobowego w ramach inwestycji: Budowa
połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym „OPAL” na działce nr ewid. 127, obr.13 Busko-Zdrój stanowiące teren zamknięty WSzU-R przy ul. Rzewuskiego 8.
Specyfikacja dotyczy wszystkich czynności mających na celu wykonanie montażu dźwigu osobowego
standard OTIS Gen 2 Comfort lub równoważny – 8 osobowego, w tym:
• odbiór techniczny szybów windowych,
• montaż dźwigów z osprzętem,
• podłączenie zasilania,
• odbiór techniczny i sprawdzenie działania z montowanych dźwigów.
Przedmiotem opracowania jest określenie wymagań odnośnie właściwości materiałów wykorzystywanych
do powyższych robót, wymagań w zakresie robót przygotowawczych oraz wymagań dotyczących
wykonania i odbiorów.
Ogólne wymagania dotyczące typów dźwigów – uzależnione od dostawcy i producenta.
2. Materiały - urządzenia
Ogólne wymagania dotyczące materiałów - urządzeń, podano w SST B-00.00.00 „Wymagania
ogólne” pkt 2.
Wszystkie użyte materiały powinny mieć aktualne świadectwa dopuszczenia do stosowania
w budownictwie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tzn. posiadać aktualne aprobaty techniczne,
certyfikat na znak bezpieczeństwa, deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności z aprobatą techniczną
lub inne stosowne dokumenty objęte prawem.
Projekt architektoniczny i konstrukcyjny przygotowano zgodnie z wytycznymi dla marki referencyjnej. Po
wyborze dostawcy należy zweryfikować wymiary szybów, otworów drzwiowych, bruzd pod instalacje
i innych elementów z autorami projektu.
Szyby windowe będą wykonane w żelbecie. Z tego względu wszelkie wnęki na kasety wezwań,
piętrowskazywacze, a także doprowadzenie instalacji elektrycznych musi zostać wykonane zgodnie
z wymaganiami dla wybranego typu dźwigu, na etapie robót stanu surowego.
Urządzenia, części i elementy użyte do instalacji dźwigów muszą być fabrycznie nowe.
Wszystkie widoczne materiały wykończeniowe oraz elementy wystroju i osprzętu dźwigów podlegają
akceptacji Architekta.
OTIS – 8 osobowy
Typ dźwigu / model:
Liczba dźwigów:
Udźwig znamionowy:
Prędkość jazdy:
Wysokość podnoszenia:
Ilość przystanków:
Sterowanie:
Napęd:
Wymiary kabiny:
dźwig osobowy OTIS Gen 2 Comfort
1 sztuka
600 kg lub 8 osób
1,0 m/s
9,74 m
3
całkowicie elektroniczny układ sterowania zbiorczego w górę i w dół
elektryczny bezreduktorowy (płynna regulacja prędkości)
szerokość:
1,10 m
głębokość:
1,40 m
wysokość:
2,20 m
Drzwi kabinowe:
Drzwi szybowe:
Wymiary drzwi:
Położenie maszynowni:
strona
75/118
drzwi automatycznie otwierane centralne CLD, skrzydła wykonane ze stali
nierdzewnej szczotkowanej, drzwi wyposażone w system ochrony wejścia –
kurtyna podczerwieni
drzwi automatyczne otwierane centralne CLD, wykonane ze stali nierdzewnej
szczotkowanej,
szerokość
1,10 m
wysokość:
2,05 m
dźwig nie wymaga dodatkowego pomieszczenia na maszynownię
wciągarka znajduje się w szybie, w górnej jego części
Wyposażenie kabiny :
- ściany kabiny:
ze stali nierdzewnej szczotkowanej
- panel sterowniczy: wykonany ze stali nierdzewnej szczotkowanej, w panelu zainstalowany
wyświetlacz kierunku jazdy i położenia kabiny w szybie
- oświetlenie kabiny: wkomponowane w panel sterowniczy
- przyciski dyspozycji: w kabinie okrągłe podświetlane oznaczone dla osób niewidomych pismem
Braille’a
- sufit:
płaski, wykonany ze stali nierdzewnej szczotkowanej
- podłoga:
wykładzina antytpoślizgowa gumowa
- zasilanie awaryjne: oświetlenia kabiny
- wentylacja:
wentylator w suficie
- kasety wezwań:
na przystankach ze stali nierdzewnej szczotkowanej , zintegrowane ze
strzałkami kierunku jazdy
- piętrowskazywacz: typ HPI15 (czerwona dioda LED) zlokalizowany na przystanku głównym +
strzałki kierunku jazdy w ościeżnicy drzwi kabinowych
- interkom:
bezpośrednie połączenie ze służbami ratowniczymi – wymagane est
doprowadzenie linii telefonicznej do nadszybia dźwigu
- funkcja pożarowa możliwość podłączenia do systemu pożarowego – po otrzymaniu sygnału
kabina zjeżdża na przystanek ewakuacyjny otwiera drzwi i zostaje
zablokowana
3. Sprzęt
4. Transport
Materiały i urządzenia należy przewozić środkami transportu określonymi przez producenta, w sposób
zabezpieczający je przed przesuwaniem się podczas jazdy, uszkodzeniem i zniszczeniem.
Wyroby do transportu zabezpieczyć przed uszkodzeniami przez odpowiednie opakowanie. Osprzęt i inne
elementy transportować i przechowywać skompletowane w odrębnych fabrycznych opakowaniach.
Przechowywanie i składowanie
Elementy wykończone powinny być pakowane w sposób zabezpieczający je przed uszkodzeniem
i zniszczeniem określony przez producenta.
Instrukcja montażu winna być dostarczona odbiorcom w języku polskim.
Na każdym opakowaniu powinna znajdować się etykieta zawierająca:
− nazwę i adres producenta,
− nazwę wyrobu wg aprobaty technicznej jaką wyrób uzyskał,
− datę produkcji i nr partii,
− wymiary,
− liczbę sztuk w pakiecie,
− numer aprobaty technicznej,
− nr certyfikatu na znak bezpieczeństwa,
− znak budowlany.
Materiały i konstrukcje powinny być pakowane przy użyciu folii, drewna, tektury, styropianu. Naroża
i wiotkie elementy należy zabezpieczyć przed uszkodzeniami mechanicznymi i zniszczeniem powłok.
Przechowywanie elementów powinno zapewniać stałą gotowość użycia ich do montażu.
strona
76/118
Elementy przechowywać w pomieszczeniach krytych, zamkniętych, suchych i przewiewnych w odległości
nie mniejszej niż 1 m od czynnych urządzeń grzewczych.
5. Wykonanie robót
Roboty budowlane należy wykonać zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12
kwietnia 2002 r w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
( Dz. U. Nr 75; poz.690 z p. zm).
5.1. Montaż dźwigów wymagania techniczne wg normy EN 81-1.
Szyb windowy:
Wykonawca dokona dostawy, montażu oraz uruchomienia dźwigu.
1. Szyb należy wykonać zgodnie z projektem. W wymiarach otworów pod drzwi przystankowe jest
uwzględniony luz montażowy.
2. Szyb musi być wykonany z materiałów niepalnych i niepylnych. Jeśli mocowanie wsporników
prowadnic przewidziane jest na kołki rozporowe, szyb musi być wykonany z żelbetu o minimalnej
wytrzymałości 40 N/mm i o grubości przynajmniej 150 mm.
3. W szybie nie mogą być umieszczone przewody kominowe, elektryczne oraz inne instalacje nie
należące do dźwigu.
4. Dopuszczalna odchyłka od pionu może wynosić od 0 do 20 mm na każdą ze ścian.
5. Minimalna wytrzymałość ścian musi być taka, aby obciążenie 300 N przyłożone na 5 cm2 nie
powodowało trwałych odkształceń lub odkształceń sprężystych powyżej 10 mm.
6. Dojście do ostatniego przystanku i szafy sterowniczej dźwigu musi być bezpośrednie, łatwe
i bezpieczne.
7. Temperatura w szybie musi być utrzymywana w granicach od +5°C do +40°C. Do ewentualnego
ogrzewania szybu nie wolno stosować ogrzewania wodnego lub parowego. Wykonawca musi
zainstalować w szybie dźwigowym czujkę temperatury z kontaktem NC, który zostanie podpięty do
sterowania dźwigu.
8. W nadszybiu dźwigowym należy przewidzieć otwory wentylacyjne wyprowadzone bezpośrednio na
zewnątrz budynku o powierzchni równej przynajmniej 3% przekroju poprzecznego szybu, lecz nie mniej
niż 0,20 m2.
9. Do górnego przystanku
w pobliże szafy sterowej należy doprowadzić przewody zasilające
i pozostawić zapas ok. 2 m.
10.Wykonać szyb dźwigu od strony napędu tak, by wytrzymał obciążenia pochodzące od zespołu
napędowego wg rysunków wykonawczych.
11.W płycie stropowej nadszybia należy umieścić haki lub belkę montażową o nośności i miejscu
wskazanym na rysunku wykonawczym.
Podszybie
1. musi być wodoodporne np. pomalowane farbą chlorokauczukową.
2. należy wyposażyć w drabinkę lub wykonać stopnie o wymiarach 400 x 100 x 100 mm.
3. W podszybiu musi być zainstalowane gniazdo wtykowe i wyłącznik oświetlenia szybu.
4. W przypadku podszybia większego niż 2500 mm należy przewidzieć wejście do podszybia przy
pomocy drzwi wyposażonych w kontakt bezpieczeństwa.
Oświetlenie szybu:
1. W szybie musi być przewidziane oświetlenie rozmieszczone 0,5 m od najniższego i najwyższego
punktu szybu oraz pomiędzy nimi do oświetlenia szybu przynajmniej jeden punkt świetlny co 2 m, które
będzie dawało światło o natężeniu przynajmniej 50 lux na poziomie 1 metra nad dachem kabiny
znajdującej się w dowolnym miejscu szybu.
2. rozmieszczenie punktów świetlnych:
- max 0,5 m do dna podszybia,
- max 0,5 m od stropu szybu,
- max co 2,0 m pomiędzy kolejnymi punktami świetlnymi
4. minimalne oświetlenie w nadszybiu o natężeniu 200 lux, w pozostałej części 50 lux.
5. korytarze i schody wejściowe muszą być oświetlone, a przy schodach musi znajdować się poręcz.
3. łącznik schodowy oświetlenia szybu należy zamontować na najniższej kondygnacji, przed zejściem do
podszybia,
5.2. Jakość wykonania i tolerancje
W celu oceny jakości montażu dźwigów należy sprawdzić:
− zgodność wymiarów kabin i drzwi z projektem,
− jakość i zgodność z projektem i zatwierdzonymi próbkami materiałów i elementów użytych do
wykonania dźwigów,
− prawidłowość wykonania montażu z uwzględnieniem szczegółów konstrukcyjnych,
− kompletność osprzętu i wyposażenia dodatkowego,
−
strona
77/118
sprawność działania dźwigów oraz funkcjonowania osprzętu i wyposażenia dodatkowego,
zgodnie z danymi technicznymi producenta.
Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST B-00.00.00 pkt 6.
Badania w czasie odbioru robót
Badania w czasie odbioru robót przeprowadza się celem oceny czy spełnione zostały wszystkie
wymagania dotyczące wykonanych robót, w szczególności w zakresie:
− zgodności z dokumentacją projektową, ST i wprowadzonymi zmianami, które naniesiono
w dokumentacji powykonawczej,
− jakości zastosowanych materiałów i wyrobów,
− kompletności osprzętu,
− prawidłowości osadzenia i sprawność działania wszystkich elementów, mechanizmów,
wyposażenia,
− dotrzymanie dopuszczalnych odchyłek w wymiarach, kątach i płaszczyznach zamontowanych
elementów,
− zgodności rodzaju zastosowanych materiałów z projektem i zatwierdzonymi próbkami,
− oceny funkcjonowania dźwigów na podstawie przeprowadzonych prób i testów (prędkość
i płynność jazdy, przyśpieszenia przy ruszaniu i hamowaniu, funkcjonowanie drzwi
przystankowych, przycisków, wyświetlaczy i pozostałego osprzętu, kompletność i funkcjonowanie
elementów zabezpieczających kabin i drzwi, sygnalizacji alarmowej itp.)
− szczegółowy program prób zostanie opracowany przez Wykonawcę i przedłożony do akceptacji
Architektowi, który wyznaczy datę przeprowadzenia prób.
Wyniki badań powinny być porównane z wymaganiami podanymi w pkt 5.2 oraz danymi producenta,
wpisywane do dziennika budowy i akceptowane przez inspektora nadzoru.
7. Obmiar robót
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową dla robót związanych z montażem urządzeń dźwigowych jest kpl.
8. Odbiór robót
8.1. Zgodność robót z dokumentacją
Roboty uznaje się za zgodne z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inspektora nadzoru, jeżeli
wszystkie pomiary i badania (z uwzględnieniem dopuszczalnych tolerancji) wg pkt. 6 SST dały pozytywny
wynik.
8.2. Odbiór częściowy
Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości części robót. Odbioru częściowego robót dokonuje się
dla zakresu określonego w dokumentach umownych, według zasad jak przy odbiorze ostatecznym robót.
Celem odbioru częściowego jest wczesne wykrycie ewentualnych usterek w realizowanych robotach i ich
usunięcie przed odbiorem końcowym. Odbiór częściowy robót jest dokonywany przez Inspektora nadzoru
w obecności kierownika budowy. Protokół odbioru częściowego jest podstawą do dokonania częściowego
rozliczenia robót, jeżeli umowa taką formę przewiduje.
8.3. Odbiór ostateczny (końcowy)
Odbiór końcowy stanowi ostateczną ocenę rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do ich zakresu
(ilości), jakości i zgodności z dokumentacją projektową oraz szczegółową specyfikację techniczną. Odbiór
ostateczny przeprowadza komisja powołana przez zamawiającego, na podstawie przedłożonych
dokumentów, wyników badań oraz dokonanej oceny wizualnej.
Zasady i terminy powoływania komisji oraz czas jej działania powinna określać umowa. Wykonawca robót
obowiązany jest przedłożyć komisji następujące dokumenty:
− dokumentację projektową z naniesionymi zmianami dokonanymi w toku wykonywania robót,
− szczegółowe specyfikacje techniczne ze zmianami wprowadzonymi w trakcie wykonywania robót,
− dziennik budowy i książki obmiarów z zapisami dokonywanymi w toku prowadzonych robót,
− dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego zastosowania użytych
materiałów i wyrobów budowlanych,
− protokoły odbioru robót ulegających zakryciu,
− protokoły odbiorów częściowych,
strona
78/118
instrukcje producentów dotyczące zastosowanych materiałów i urządzeń,
wyniki badań laboratoryjnych i ekspertyz, w tym odbioru dźwigów przez Urząd Dozoru
Technicznego .
W toku odbioru komisja obowiązana jest zapoznać się z przedłożonymi dokumentami, przeprowadzić
badania zgodnie z wytycznymi podanymi w pkt. 6 niniejszej ST, porównać je z wymaganiami podanymi
w pkt. 5.2. oraz dokonać oceny wizualnej robót.
Roboty powinny być odebrane, jeżeli wszystkie wyniki badań są pozytywne, a dostarczone przez
wykonawcę dokumenty są kompletne i prawidłowe pod względem merytorycznym. Jeżeli chociażby jeden
wynik badań był negatywny roboty nie powinny być przyjęte. W takim wypadku należy przyjąć jedno
z następujących rozwiązań:
− jeżeli to możliwe należy ustalić zakres prac korygujących, usunąć niezgodności z wymaganiami
określonymi w pkt. 5.2. i przedstawić roboty ponownie do odbioru,
− jeżeli odchylenia od wymagań nie zagrażają bezpieczeństwu użytkownika, oraz nie ograniczają
trwałości dźwigów i pozwalają na ich prawidłową, zgodną z przepisami eksploatację,
zamawiający może wyrazić zgodę na dokonanie odbioru końcowego z jednoczesnym obniżeniem
wartości wynagrodzenia w stosunku do ustaleń umownych,
− w przypadku, gdy nie są możliwe podane wyżej rozwiązania wykonawca zobowiązany jest
usunąć wadliwie wykonane roboty, wykonać je ponownie i powtórnie zgłosić do odbioru.
W przypadku niekompletności dokumentów odbiór może być dokonany po ich uzupełnieniu.
Z czynności odbioru sporządza się protokół podpisany przez przedstawicieli zamawiającego
i Wykonawcy. Protokół powinien zawierać:
− ustalenia podjęte w trakcie prac komisji,
− ocenę wyników badań,
− wykaz wad i usterek ze wskazaniem sposobu ich usunięcia,
− stwierdzenie zgodności lub niezgodności wykonania robót z zamówieniem.
Protokół odbioru końcowego jest podstawą do dokonania rozliczenia końcowego pomiędzy
zamawiającym a wykonawcą.
Odebrane dźwigi podlegają zgłoszeniu do Urzędu Dozoru Technicznego w celu uzyskania decyzji
zezwalającej na eksploatację i rejestracji.
8.4. Odbiór po upływie okresu rękojmi i gwarancji
Celem odbioru po okresie rękojmi i gwarancji jest ocena stanu robót stanowiących przedmiot niniejszej
SST po użytkowaniu w okresie gwarancji i rękojmi oraz ocena wykonywanych w tym czasie ewentualnych
robót poprawkowych, związanych z usuwaniem zgłoszonych wad. Odbiór po upływie okresu rękojmi
i gwarancji jest dokonywany na podstawie oceny wizualnej, z uwzględnieniem zasad opisanych w pkt.
8.3. „Odbiór ostateczny (końcowy)”. Pozytywny wynik odbioru pogwarancyjnego jest podstawą do zwrotu
kaucji gwarancyjnej, negatywny do dokonania potrąceń wynikających z obniżonej jakości robót. Przed
upływem okresu gwarancyjnego zamawiający powinien zgłosić wykonawcy wszystkie zauważone wady
w wykonanych robotach.
−
−
10. Przepisy związane:
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz. U. Nr 75; poz.690 z p. zm).
NORMY
PN-EN 81-1:2002
Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów -- Część 1:
Dźwigi elektryczne
PN-EN 81-2:2002
Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów -- Część 2:
Dźwigi hydrauliczne
PN-EN 81-28:2004
Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów -- Dźwigi
osobowe i towarowe -- Część 28: Zdalne alarmowanie w dźwigach osobowych
i towarowych
PN-EN 81-70:2005
Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów -- Szczególne
zastosowania dźwigów osobowych i towarowych -- Część 70: Dostępność
dźwigów dla osób, w tym osób niepełnosprawnych
PN-EN 81-72:2005
zastosowania dźwigów osobowych i towarowych -- Część 72: Dźwigi dla straży
pożarnej
PN-EN 81-73:2006
strona
79/118
zastosowania dźwigów osobowych i towarowych -- Część 73: Funkcjonowanie
dźwigów w przypadku pożaru
PN-EN 13015:2003
Konserwacja dźwigów i schodów ruchomych -- Zasady opracowywania instrukcji
konserwacji
PN-ISO 4190-5:1995 Dźwigi -- Urządzenia do sterowania, sygnalizacji i wyposażenie dodatkowe
PN-M-45040:1997
Dźwigi -- Dźwigi elektryczne -- Terminologia
PN-M-45043:1997
Dźwigi -- Klasyfikacja
Inne dokumenty
• Dyrektywa dźwigowa (Lifts) 95/16/WE, wdrożona przez Rozporządzenie Ministra Gospodarki
z dn.8.12.2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla dźwigów i ich elementów bezpieczeństwa
(Dz. U. z 2005 r. Nr 263, poz. 2198) oraz Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dn. 5.11.2008 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie zasadniczych wymagań dla dźwigów i ich elementów
bezpieczeństwa (Dz. U. Nr 203, poz. 1270), rozporządzenie zmieniające będzie obowiązywać od
29 grudnia 2009 r.
• Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych wyd. Instytutu Techniki Budowlanej:
• Instrukcje i aprobaty techniczne producenta i dostawcy materiałów.
strona
80/118
GRUPA 454 – ROBOTY WYKOŃCZENIOWE W ZAKRESIE OBIEKTÓW BUDOWLANYCH
B-10.00.00
STOLARKA OKIENNA
(kod CPV: 45421130-4-2 Instalowanie okien)
1. Wstęp
1.1. Przedmiot SST
wykonania i odbioru stolarki okiennej w ramach inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem
Roboty, których dotyczy niniejsza ST obejmuje wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu
montaż okien PVC w obiekcie przy zastosowaniu wyrobów odpowiadających wymaganiom norm lub
aprobat technicznych, wg wykazu w projekcie architektury.
Stolarka – wykonanie lub łączenie obrobionych elementów drewnianych, PCV i wyrobów płytowych. Nie
zalicza się tu konstrukcji drewnianych ani okładzin.
Okna - konstrukcja do zamykania otworu, przeznaczona głównie do zapewnienia doświetlenia,
przewietrzania pomieszczeń, działająca na zawiasach przegubowych.
2. Materiały
Wbudować należy stolarkę kompletnie wykończoną wraz z okuciami i powłokami malarskimi.
Inspektora nadzoru.
Wbudować należy stolarkę kompletnie wykończoną wraz z okuciami i powłokami malarskimi.
2.1. Okna PVC uchylno-rowieralne, indywidualne, wymiary wg zestawienia stolarki okiennej.
Kolor – orzech.
2.2.
Okucia budowlane
Każdy wyrób stolarki budowlanej powinien być wyposażony w okucia zamykające, łączące,
zabezpieczające i uchwytowo-osłonowe. Okucia powinny odpowiadać wymaganiom norm.
Wszystkie elementy winny być zaoferowane w stanie kompletnie okutym, tzn. w cenę ofertową należy
wliczyć wszystkie okucia niezbędne do niezawodnego funkcjonowania, nawet jeśli nie zostały one
wyraźnie i w szczegółach wymienione w tekstach przetargowych. Okuciom stawia się najwyższe
wymagania.
Elementy okuć i akcesoria widoczne (klamki, pochwyty, zawiasy, itd.) muszą być wykonane
zgodnie z projektem detali architektonicznych, ich próbki uzgodnione z projektantem. Elementy te należy
dostarczać na budowę, w ujednoliconych partiach, pochodzących od jednego producenta – dostawcy.
2.3.
Składowanie elementów
strona
81/118
Wszystkie wyroby należy przechowywać w magazynach zamkniętych, suchych i przewiewnych,
zabezpieczonych przed opadami atmosferycznymi.
Podłogi w pomieszczeniu magazynowym powinny być utwardzone, poziome i równe. Wyroby należy
układać w odległości nie mniejszej niż 1 m od czynnych urządzeń grzejnych i powinny być zabezpieczone
przed uszkodzeniem.
3. Sprzęt
Sprzęt do montażu okien i drzwi – ręczny sprzęt budowlany i elektronarzędzia, miary zwijane lub
składane, poziomice, rusztowania, podnośniki, żurawie.
4. Transport
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4
4.2. Pakowanie i magazynowanie materiałów
Elementy wykończone powinny być pakowane w sposób zabezpieczający je przed uszkodzeniem
i zniszczeniem określony przez producenta. Instrukcja winna być dostarczona odbiorcom w języku
polskim. Na każdym opakowaniu powinna znajdować się etykieta zawierająca:
- wymiary,
- liczbę sztuk w pakiecie lub opakowaniu,
- znak budowlany.
Przechowywanie elementów powinno zapewniać stałą gotowość użycia ich do montażu. Przechowywać
w pomieszczeniach krytych, zamkniętych, suchych i przewiewnych w odległości nie mniejszej niż 1 m od
czynnych urządzeń grzewczych.
4.3. Transport materiałów
Stolarkę drzwiową i okienną przewozić dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczający je
przed przesuwaniem się podczas jazdy, uszkodzeniem i zniszczeniem.
Wyroby do transportu zabezpieczyć przed uszkodzeniami przez odpowiednie opakowanie. Okucia nie
zamontowane do skrzydeł drzwiowych i okiennych transportować i przechowywać skompletowane
w odrębnych fabrycznych opakowaniach.
5. Wykonanie robót
Przed przystąpieniem do wykonywania montażu stolarki okiennej i drzwiowej powinny być zakończone
wszystkie roboty stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy.
5.2. Zasady wykonania robót
Stolarkę należy wykonywać według wymiarów z natury i według zatwierdzonych rysunków
warsztatowych, przy uwzględnieniu przewidzianych tolerancji wymiarów.
Okna
Oferowany system konstrukcji PCV powinien być zgodny z założeniami i wytycznymi projektowymi.
Oferowany system konstrukcji wbudowanych skrzydeł okiennych musi umożliwiać wykonanie wszystkich
przewidzianych w projekcie elementów, ich połączeń, styków i uszczelnień. Niedopuszczalne są
nierówności styków narożników, tudzież szczeblin i słupków z ościeżnicą.
Poszczególnym polom elementu okiennego należy zapewnić odwodnienie ze skroplin kondensatu i wody
opadowej, która przeniknęła we wręby na szybę i do kanału zbiorczego ościeżnicy. Otwory odwadniające
nie powinny być dalej jak 100 mm odsunięte od narożników poszczególnych elementów i odstępy
pomiędzy nimi nie powinny być większe jak 600 mm.
Konstrukcja przeszkleń powinna zostać tak ukształtowana i wbudowana, aby zapewnione było, mierzone
w stanie wbudowanym, łącznie z przyłączami, osiągnięcie wskaźników izolacyjności akustycznej elewacji.
Oferowany system stolarki okiennej musi posiadać dla skrzydła wewnętrznego min. dwa poziomy
uszczelek w tym zamocowaną w przegrodzie termicznej uszczelkę środkową oraz obwodową uszczelkę
przylgową. Niedopuszczalne są przerwy przez wycięcia spowodowane zawiasami lub kątowymi okuciami
narożnymi.
strona
82/118
Wszelkie połączenia uszczelek osadczych do uszczelnienia osadzenia szyb w narożach należy wykonać
z zastosowaniem wulkanizowanych narożników.
Elementy mechanizmu okuć (zawiasy, blokady, zamki, rygle, itp) ukryte w ramie okiennej, widoczne
elementy okuć (klamki) należy dobrać w uzgodnieniu z Architektem.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości
Ogólne zasady kontroli jakości podano w B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
6.2. Badania w czasie odbioru robót
Badania w czasie odbioru robót przeprowadza się celem oceny czy spełnione zostały wszystkie
wymagania dotyczące wykonanych robót, w szczególności w zakresie:
− zgodności z dokumentacją projektową, ST i wprowadzonymi zmianami, które naniesiono
w dokumentacji powykonawczej,
− jakości zastosowanych materiałów i wyrobów,
− kompletność okuć,
− prawidłowość osadzenia i sprawność działania,
− dotrzymanie dopuszczalnych odchyłek w wymiarach, kątach i płaszczyznach,
− rodzaj zastosowanych materiałów.
Wyniki badań powinny być porównane z wymaganiami podanymi w SST, wpisywane do dziennika
budowy i akceptowane przez inspektora nadzoru.
7. Obmiar robót
Jednostką obmiarową:
2
- okna PVC
- w metrach kwadratowych (m )
Wielkości obmiarowe określa się na podstawie dokumentacji projektowej z uwzględnieniem zmian
zaakceptowanych przez Inspektora Nadzoru i sprawdzonych w naturze.
8. Odbiór robót
8.1. Ogólne zasady odbioru robót podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
8.2. Zgodność robót z dokumentacją
Roboty uznaje się za zgodne z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inspektora nadzoru, jeżeli
wszystkie pomiary i badania (z uwzględnieniem dopuszczalnych tolerancji) wg pkt. 6 ST dały pozytywny
wynik.
8.3. Odbiór częściowy
Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości części robót. Odbioru częściowego robót dokonuje się
dla zakresu określonego w dokumentach umownych, według zasad jak przy odbiorze ostatecznym robót.
Celem odbioru częściowego jest wczesne wykrycie ewentualnych usterek w realizowanych robotach i ich
usunięcie przed odbiorem końcowym. Odbiór częściowy robót jest dokonywany przez Inspektora nadzoru
w obecności kierownika budowy. Protokół odbioru częściowego jest podstawą do dokonania częściowego
rozliczenia robót, jeżeli umowa taką formę przewiduje.
8.4. Odbiór ostateczny (końcowy)
Odbiór końcowy stanowi ostateczną ocenę rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do ich zakresu
(ilości), jakości i zgodności z dokumentacją projektową oraz szczegółową specyfikację techniczną. Odbiór
ostateczny przeprowadza komisja powołana przez zamawiającego, na podstawie przedłożonych
dokumentów, wyników badań oraz dokonanej oceny wizualnej.
Zasady i terminy powoływania komisji oraz czas jej działania powinna określać umowa. Wykonawca robót
obowiązany jest przedłożyć komisji następujące dokumenty:
− dokumentację projektową z naniesionymi zmianami dokonanymi w toku wykonywania robót,
− szczegółowe specyfikacje techniczne ze zmianami wprowadzonymi w trakcie wykonywania robót,
− dziennik budowy i książki obmiarów z zapisami dokonywanymi w toku prowadzonych robót,
− dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego zastosowania użytych
materiałów i wyrobów budowlanych,
− protokoły odbioru robót ulegających zakryciu,
− protokoły odbiorów częściowych,
− instrukcje producentów dotyczące zastosowanych materiałów,
strona
83/118
− wyniki badań laboratoryjnych i ekspertyz.
W toku odbioru komisja obowiązana jest zapoznać się z przedłożonymi dokumentami, przeprowadzić
badania zgodnie z wytycznymi podanymi w pkt. 6 niniejszej SST, porównać je z wymaganiami podanymi
w pkt. 5 oraz dokonać oceny wizualnej robót.
Roboty powinny być odebrane, jeżeli wszystkie wyniki badań są pozytywne, a dostarczone przez
wykonawcę dokumenty są kompletne i prawidłowe pod względem merytorycznym. Jeżeli chociażby jeden
wynik badań był negatywny roboty nie powinny być przyjęte. W takim wypadku należy przyjąć jedno
z następujących rozwiązań:
− jeżeli to możliwe należy ustalić zakres prac korygujących, usunąć niezgodności z wymaganiami
określonymi w pkt. 5 i przedstawić roboty ponownie do odbioru,
− jeżeli odchylenia od wymagań nie zagrażają bezpieczeństwu użytkowania oraz nie ograniczają
trwałości drzwi, okien i pozwalają na ich prawidłową eksploatację, zamawiający może wyrazić
zgodę na dokonanie odbioru końcowego z jednoczesnym obniżeniem wartości wynagrodzenia
w stosunku do ustaleń umownych,
− w przypadku, gdy nie są możliwe podane wyżej rozwiązania wykonawca zobowiązany jest
usunąć wadliwie wykonane roboty, wykonać je ponownie i powtórnie zgłosić do odbioru.
W przypadku niekompletności dokumentów odbiór może być dokonany po ich uzupełnieniu. Z czynności
odbioru sporządza się protokół podpisany przez przedstawicieli zamawiającego i wykonawcy. Protokół
powinien zawierać:
− ustalenia podjęte w trakcie prac komisji,
− ocenę wyników badań,
− wykaz wad i usterek ze wskazaniem sposobu ich usunięcia,
− stwierdzenie zgodności lub niezgodności wykonania robót z zamówieniem.
Protokół odbioru końcowego jest podstawą do dokonania rozliczenia końcowego pomiędzy
zamawiającym a wykonawcą.
8.5. Odbiór po upływie okresu rękojmi i gwarancji
Celem odbioru po okresie rękojmi i gwarancji jest ocena stanu robót stanowiących przedmiot niniejszej
SST po użytkowaniu w okresie gwarancji i rękojmi oraz ocena wykonywanych w tym czasie ewentualnych
robót poprawkowych, związanych z usuwaniem zgłoszonych wad. Odbiór po upływie okresu rękojmi
i gwarancji jest dokonywany na podstawie oceny wizualnej, z uwzględnieniem zasad opisanych w pkt.
8.4. „Odbiór ostateczny (końcowy)”. Pozytywny wynik odbioru pogwarancyjnego jest podstawą do zwrotu
kaucji gwarancyjnej, negatywny do dokonania potrąceń wynikających z obniżonej jakości robót. Przed
upływem okresu gwarancyjnego zamawiający powinien zgłosić wykonawcy wszystkie zauważone wady w
wykonanych robotach.
10.1. NORMY
PN-EN 14351-1
PN-EN 12207
PN-EN 12208
PN-B-10085:2001
PN-88/B-10085/A2
PN-72/B-10180
PN-78/B-13050
PN-75/B-94000
PN-B-02151-3:1999
PN-B-91000:1996
PN-ISO 6707-1:1989
Okna i drzwi – Norma wyrobu, właściwości eksploatacyjne.
Okna i drzwi. Przepuszczalność powietrza.
Okna i drzwi. Wodoszczelność.
Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Wymagania i badania.
Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Wymagania i badania. (Zmiana A2)
Roboty szklarskie. Warunki i badania techniczne przy odbiorze.
Szkło płaskie walcowane.
Okucia budowlane. Podział.
Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem w budynkach. Izolacyjność
akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna elementów
budowlanych. Wymagania
Stolarka budowlana. Terminologia
Budownictwo – Terminologia
2005.
strona
84/118
B-11.00.00
ŚLUSARKA
(kod CPV: 45421110-8 Instalowanie metalowych drzwi i ram okiennych,
45421140-7 Instalowanie stolarki metalowej z wyjątkiem drzwi i okien)
1. Wstęp
1.1. Przedmiot SST
wykonania i odbioru ślusarki w ramach inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem
Roboty, których dotyczy niniejsza ST obejmuje wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu
montażu:
- ścian fasadowych
- drzwi aluminiowych zewnętrznych
- ścianek aluminiowych wewnętrznych
- balustrad i pochwytów przy schodach
przy zastosowaniu wyrobów odpowiadających wymaganiom norm lub aprobat technicznych, wg wykazu
w projekcie architektury.
konstrukcja aluminiowa nośna – elementy aluminiowe o charakterze konstrukcyjnym,
element konstrukcyjny – część konstrukcji służąca do przeniesienia sił,
stężenie – system elementów konstrukcyjnych, zwykle przekątnych, ściskanych i rozciąganych
usztywniających konstrukcję,
złącze – konstrukcja utworzona przez przyległe części dwóch lub więcej wyrobów, elementów
budowlanych zestawionych razem albo połączonych z zastosowaniem lub bez łączników,
nakładka stykowa – element o małym przekroju, stosowany zwykle do zakrycia złącza,
kształtownik – wyrób hutniczy o stałym, lecz złożonym przekroju poprzecznym, małym w stosunku do
jego długości,
2. Materiały
Wbudować należy ślusarkę kompletnie wykończoną wraz z okuciami i powłokami malarskimi.
Inspektora nadzoru.
2.1. Ściany fasadowe
fasada aluminiowa szklana z elementami nieprzeziernymi, mocowane w licu ściany, kolor ślusarki wg
projektu architektury
2.2. Ściany aluminiowe wewnętrzne
standard jak np REYNEARS lub równoważne, szklenie szkłem bezpiecznym, EI30 i dymoszczelne S15
2.4. Drzwi aluminiowe zewnętrzne
standard jak np. REYNAERS lub równoważne
2.5. Balustrady i pochwyty - balustrady schodowe ze stali nierdzewnej, satynowanej.
strona
85/118
2.6. Okucia i akcesoria
Wszystkie elementy winny być zaoferowane w stanie kompletnie okutym, tzn. w cenę ofertową należy
wliczyć wszystkie okucia niezbędne do niezawodnego funkcjonowania, nawet jeśli nie zostały one
wyraźnie i w szczegółach wymienione w tekstach przetargowych. Okuciom stawia się najwyższe
wymagania. Dlatego też poszczególne detale, szczególnie dla konstrukcji drzwiowych wejścia głównego,
należy przewidzieć ze stali nierdzewnej, a wszystkie śruby tylko ze stali nierdzewnej. Wszystkie
niewidoczne części należy wykonać jako zabezpieczone przed korozją (ocynkowanie, stal nierdzewna,
aluminium bądź wykonanie według innej metody).
Drzwi zewnętrzne zostaną wyposażone w systemy dla klamek i zamków ze stali nierdzewnej. Drzwi
powinny być wyposażone w: 3 zawiasy, uszczelkę po całym obwodzie, zamek patentowy atestowany,
odboje kauczukowe na stalowych trzpieniach. Wszystkie drzwi zewnętrzne należy wyposażyć
w samozamykacze i klamki antypaniczne z sekwencją zamykania.
Elementy okuć i akcesoria drzwiowe, widoczne (klamki, pochwyty, zawiasy, itd.) muszą być wykonane
zgodnie z projektem detali architektonicznych, ich próbki uzgodnione z projektantem. Elementy te należy
dostarczać na budowę, w ujednoliconych partiach, pochodzących od jednego producenta - dostawcy.
3.
Sprzęt
Montaż ślusarki należy wykonywać przy użyciu specjalistycznego sprzętu budowlanego i elektronarzędzi.
4.
Transport
4.2. Pakowanie i magazynowanie materiałów metalowych
Elementy ślusarsko-kowalskie wykończone powinny być pakowane w sposób zabezpieczający je przed
uszkodzeniem i zniszczeniem określony przez producenta. Instrukcja winna być dostarczona odbiorcom
w języku polskim. Na każdym opakowaniu powinna znajdować się etykieta zawierająca:
- wymiary,
- liczbę sztuk w pakiecie lub opakowaniu,
- znak budowlany.
Przechowywanie elementów powinno zapewniać stałą gotowość użycia ich do montażu. Materiały
powinny być przechowywane w pomieszczeniach krytych, zamkniętych lub magazynach półotwartych z
bocznymi osłonami przeciwdeszczowymi. Powinny być one odizolowane od materiałów i substancji
działających szkodliwie na metale takich jak wapno, zaprawy, kwasy, farby, itp.
uszkodzeniem i zniszczeniem. Pakowanie, przechowywanie i transport i w instrukcji Producenta
dostosowanej do polskich przepisów przewozowych.
Materiały i konstrukcje powinny być pakowane przy użyciu folii, drewna, tektury, styropianu. Naroża
i wiotkie elementy należy zabezpieczyć przed uszkodzeniami mechanicznymi i zniszczeniem powłok.
5.
Wykonanie robót
Przed przystąpieniem do wykonywania montażu ślusarki powinny być zakończone wszystkie roboty stanu
surowego, ocieplenia, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy, obsadzone
ościeżnice drzwiowe i okienne, roboty tynkowe i malarskie.
5.2. Zasady wykonania robót
Konstrukcje ślusarki należy wykonywać według wymiarów z natury i według zatwierdzonych rysunków
warsztatowych, przy uwzględnieniu przewidzianych tolerancji wymiarów.
Projekt sporządzi Wykonawca i przedłoży je Inżynierowi we właściwym czasie (określonym
w harmonogramie szczegółowym), pozwalającym na terminowe rozpoczęcie robót na budowie.
Projekt zastosowanego systemu powinien uwzględnić wymagania niniejszej specyfikacji:
strona
86/118
5.2.1. Elementy ślusarki
Wszystkie konstrukcje zewnętrzne ślusarki muszą być całkowicie izolowane, dzielone, z ciągłym
zabezpieczeniem przed mostkami termicznymi (przekroje oddzielone termicznie).
5.2.2. Środki mocujące
Mocowanie elementów następuje poprzez montaż na kołkach rozporowych. Kołki mocujące muszą
odpowiadać aktualnym przepisom o kołkach tego rodzaju. Kołki z tworzywa sztucznego do mocowań
konstrukcyjnych, nośnych nie są dozwolone. Mocowania należy tak zwymiarować, aby siły powstające od
obciążeń pionowych i poziomych mogły być z dostateczną pewnością przeniesione przez środki
mocujące.
5.2.3. Statyka konstrukcji
Konstrukcje drzwi, okien wraz ze wszystkimi elementami łączącymi muszą w sposób pewny przejmować
wszystkie działające na nie siły i przenosić je na wsporcze elementy budowli bez niedozwolonych
odkształceń poszczególnych elementów lub ich uszkodzenia na skutek odkształceń konstrukcji.
Wymienione wyżej elementy konstrukcji nie mogą przejmować pionowych obciążeń komunikacyjnych.
Wszystkie elementy konstrukcyjne należy sprawdzić statycznie.
Ugięcia maksymalne dla szyb i elementów konstrukcji:
• 1/300 długości (rozpiętości), wzdłuż krawędzi podparcia, lecz nie więcej niż 8 mm,
• max 3 mm ugięcia rygli i porzeczek poziomych od ciężaru przeszklenia
Wszystkie obciążenia należy przyjmować zgodnie z tematycznymi Polskimi Normami i instrukcjami
Na wysokości 110 cm nad poziomem podłogi, należy uwzględnić obciążenie poziome od „naporu tłumu”.
W oparciu o te wartości Wykonawca powinien wykonać wymiarowanie przekrojów nośnych i kompletnej
konstrukcji przez uprawnionego inżyniera i po udzieleniu zlecenia, a przed rozpoczęciem robót
przedłożyć je do oceny projektantowi i producentowi systemu,
Zamocowania należy zwymiarować tak, aby siły od obciążeń pionowych i poziomych były z dostateczną
pewnością przenoszone na konstrukcję stanu surowego. Należy przy tym uwzględnić także dodatkowe
siły powstające na skutek możliwego mimośrodowego podparcia elementów konstrukcji.
Połączenia muszą wykazywać dostateczną wytrzymałość, sztywność i szczelność na całym przekroju
poprzecznym.
Wszystkie elementy łączące elewację ze stanem surowym należy ukształtować tak, aby można było
zastosować tolerancje bez spowodowania odkształcenia elewacji lub jej uszkodzenia przez obciążenia
ściskające albo rozciągające.
5.2.4. Fizyka budowli
Izolacje cieplne
Należy spełnić wymagania określone w tematycznych polskich przepisach, normach i instrukcjach.
Wykazane w projekcie wykonawczym materiały i grubości warstw izolacji względnie wykazane tam
i wymagane materiały budowlane zostały przyjęte przez projektanta i winny być przez Wykonawcę
sprawdzone. Elementy konstrukcji należy tak zaprojektować, aby na ich wewnętrznych powierzchniach
nie występowało szkodliwe roszenie. Dlatego też należy dla wymienionych elementów konstrukcyjnych
dobierać przekroje oddzielane termicznie.
Sprawdzenie i obliczenie współczynników przenikania ciepła poszczególnych elementów konstrukcji oraz
ich odporności na roszenie są częścią składową świadczeń Wykonawcy. Tworzenie się rosy na
powierzchniach kształtowników od strony pomieszczeń musi być wykluczone. Na tej zasadzie należy
zaprojektować strefy izolacji z ich wyposażeniem. Do materiałów izolacyjnych w miejscach styku
z betonem nie może być dostępu powietrza z pomieszczeń i z zewnątrz. Należy przewidzieć stosowny
ekran paroszczelny.
Bardzo starannie należy, przez zastosowanie odpowiednich środków, zadbać o to, aby przez otwarte
szczeliny względnie wycięcia i połączenia na zakład nie nastąpiła infiltracja zimnego powietrza. Należy
zapewnić następujące wartości współczynnika U odpowiednio dla :
− zestawów szklanych zewnętrznych – zgodnie z Projektem Architektury
2
− całej konstrukcji okien i elementów przezroczystych ścian osłonowych U ≤ 2,1 W / m K
2
− całej konstrukcji części nieprzeziernych ścian osłonowych U ≤ 0,55 W / m K
2
− całej konstrukcji drzwi zewnętrznych – wejściowych U ≤ 3,0 W / m K
Szczelność: Do dobrej szczelności konstrukcji przywiązuje się szczególną wagę, również ze względów
izolacyjności cieplnej i akustycznej. Realizacja wymogu uszczelnienia od wiatru niekoniecznie zapewnia
także uszczelnienia od podciąganej wody. Dlatego też wskazany jest szczególnie staranny montaż.
strona
87/118
Izolacje akustyczne
Należy spełnić wymagania określone w tematycznych polskich przepisach, normach i instrukcjach.
Wartości te są wartościami minimalnymi, które należy zapewnić odpowiednimi środkami konstrukcyjnymi.
Wartość wymaganego wskaźnika oceny izolacyjności akustycznej poszczególnych części przegród
zewnętrznych – zgodnie z Projektem Architektury. Należy przewidzieć konsekwentne oddzielanie
poszczególnych elementów, aby zapobiec przewodzeniu dźwięków po ich długości.
Po wykonaniu konstrukcji elewacji Zleceniodawca może zażądać przeprowadzenie pomiarów
akustycznych wybranej, newralgicznej konstrukcji. elewacji i budowlą (sznury Ethafoam, wypełnienia
wełną mineralną, uszczelki neoprenowe itd.).
Szczelność spoin i styków
Współczynnik przepuszczalności styków „a” dla wszystkich przegród powinien wynosić:
3
2/3
a ≤ 0,1 m /(m∗h∗daPa ) – dla przeszkleń stałych
3
2/3
a ≤ 0,3 m /(m∗h∗daPa ) – dla elementów otwieranych
Zleceniobiorca zastrzega sobie prawo zażądania zbadania dowolnych elementów z produkcji, w trakcie
realizacji zlecenia, a także po ich zamontowaniu, o ile deklarowane i zaakceptowane wcześniej parametry
pokryją się w trakcie badań, Zleceniodawca pokryje pełne koszty badań.
Ochrona odgromowa
W przeznaczonych do wykonania robotach należy przestrzegać przepisów polskich i uwzględnić
odpowiednie zaciski przyłączeniowe do połączenia z istniejącą już siecią uziemienia. Konstrukcje
aluminiowe należy zaprojektować jako konstrukcje o ciągłej przewodności.
5.2.5. Prace spawalnicze
Podczas wykonywania prac spawalniczych na terenie budowy należy podjąć odpowiednie środki
bezpieczeństwa. Przy pracach spawalniczych gaśnica powinna znajdować się w widocznym miejscu (w
bezpośrednim pobliżu). Należy chronić graniczące branże i zabezpieczyć je przed przenoszeniem się
iskier i pożarem. Zleceniobiorca musi potwierdzić istnienie zabezpieczenia przeciw szkodom pożarowym.
5.3. Wykonanie robót
5.3.1. Wykonanie zewnętrznych fasadowych,
Sposób wykonania poszczególnych elementów,
− konstrukcja na profilach ściany osłonowej mocowanych do konstrukcji stalowej nośnej – detal
mocowania przedstawić do akceptacji architekta,
− zewnętrzny klips maskujący licujący pionowy do uzgodnienia z architektem,
− dylatacje ścian osłonowych nie pokrywające się z dylatacjami pionowymi budynku wykonać na
słupie dylatacyjnym, nie wprowadzającym zakłóceń w widoku elewacji,
− dylatacje ścian osłonowych pokrywające się z dylatacjami budynków wykonać poprzez
rozdzielenie konstrukcji ścian osłonowych z obróbką pływającą,
− wypełnienia fasad: typ i rodzaj przeszklenia dla poszczególnych konstrukcji wg projektu
− kolor RAL 9007 - próbki przedstawić do akceptacji architekta,
− wszystkie obróbki wykonać zgodnie z zaleceniami systemodawcy,
− izolacyjność akustyczna przegrody minimum Rw - 35 dB,
− aprobata techniczna ITB na zestaw wyrobów do wykonywania ścian oraz Certyfikat Zgodności
ITB.
5.3.2. Wykonanie ślusarki drzwiowej zewnętrznej
Sposób wykonania poszczególnych elementów:
− drzwi dwuskrzydłowe wejść, wpinane w fasadę wykonać ze stali nierdzewnej termo - izolowane,
− wykończenie „stal nierdzewna” według projektu architektury,
− wszystkie drzwi wyposażyć w samozamykacze,
− drzwi ewakuacyjne wyposażyć w odpowiednie okucia antypaniczne z sekwencją zamykania,
− kształt i rodzaj wyposażenia np. pochwyty przedstawić do akceptacji architekta,
− aprobata techniczna ITB na zestaw wyrobów do wykonywania ślusarki oraz Certyfikat Zgodności
ITB.
5.3.4. Wykonanie ślusarki wewnętrznej
Sposób wykonania poszczególnych elementów:
− zastosowanie rozwiązań systemowych (profile nie izolowane dla elementów wewnętrznych),
− wszelkie załamania kątowe wykonać w oparciu o kształtowniki systemowe,
− aprobata techniczna ITB na zestaw wyrobów do wykonywania ślusarki stałej oraz Certyfikat
Zgodności ITB.
UWAGA:
strona
88/118
Pozostałe elementy ślusarki należy montować zgodnie z wymaganiami producenta systemu.
6.
KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości
Ogólne zasady kontroli jakości podano w B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
6.2. Badania w czasie wykonywania robót
6.2.1. Badanie materiałów
Badanie materiałów zastosowanych do wykonania elementów należy przeprowadzić pośrednio na
podstawie załączonych zaświadczeń o jakości wystawionych przez producenta oraz zaświadczeń
wykonawcy z kontroli jakości elementów stwierdzających zgodność użytych materiałów z wymaganiami
dokumentacji technicznej. W przypadku, gdy producent elementów przeprowadził badania jakości
materiałów we własnym zakresie, wyniki tych badań powinny być załączone do dokumentacji odbiorczej.
Wykonawca powinien przedstawić dowód akceptacji projektanta dla zastosowanych rozwiązań.
6.2.2. Przygotowanie do prac montażowych
Sprawdzenie kompletności zestawu narzędzi służących do montażu (na podstawie instrukcji
montażowej producenta).
Sprawdzenie wymaganych uprawnień ekipy montażowej (np. do pracy na wysokości).
Sprawdzenie wyposażenia ekipy montażowej w wymagane środki BHP.
Identyfikacja zestawu systemowych części składowych wyrobu (metalowe profile konstrukcyjne, elementy
złączne, elementy wypełniające).
Identyfikacja zestawu niesystemowych elementów składowych na podstawie dokumentacji projektowej
(np. oszklenie, elementy kotwiące, montażowe masy uszczelniające).
Określenie usytuowania prac montażowych na podstawie dokumentacji projektowej.
6.2.3. Prace montażowe
Kontrola w trakcie prac montażowych powinna obejmować:
- sprawdzenie położenia elementów kotwiących,
- sprawdzenie montażu profili konstrukcji nośnej, łączenie profili i regulacja,
- sprawdzenie wypełnienia ram szkieletu konstrukcyjnego taflami oszklenia i / lub płytami
nieprzejrzystymi,
- sprawdzenie montażu uszczelek (montaż narożników i / lub klejenie uszczelek w narożach) i listew
szklenia,
- sprawdzenie wypełnienia wnętrza dla ścian materiałami izolacyjnymi i montażu okładzin
wewnętrznych,
- sprawdzenie wypełnienia połączenia ze stropem,
- sprawdzenie wykończenia połączeń naroży, połączeń w poziomie cokołu budynku i w poziomie attyki,
sprawdzenie przygotowania konstrukcji do odbioru – wykonania niezbędnych prac konserwacyjnych lub
napraw drobnych uszkodzeń.
6.2.4. Badanie jakości wbudowania:
Badanie jakości wbudowania powinno obejmować: sprawdzenie stanu i wyglądu elementów pod
względem równości, pionowości i spoziomowania, sprawdzenie rozmieszczenia miejsc i sposobu
mocowania, sprawdzenie uszczelnienia, sprawdzenia działania części ruchomych, stan i wygląd
wbudowanych elementów oraz ich zgodność z dokumentacją.
Częstotliwość oraz zakres badań klap oddymiających i włazów powinna być zgodna oraz z PN
i Aprobatami Technicznymi ITB dla poszczególnych materiałów. Dostarczone na plac budowy materiały
należy kontrolować pod względem ich jakości. Zasady kontroli powinien ustalić Kierownik budowy
w porozumieniu z Inspektorem nadzoru.
Kontrola jakości polega na sprawdzeniu, czy dostarczone materiały i wyroby mają zaświadczenia
o jakości wystawione przez producenta oraz na sprawdzeniu właściwości technicznych na podstawie
badań doraźnych.
W szczególności powinny być oceniane:
- kształt i wymiary - przez oględziny i porównanie z dokumentacją techniczną Producenta, wymiary
należy sprawdzić z dokładnością do 1 mm,
- zgodność materiałów – przez odczytanie danych zawartych w dokumentach atestacyjnych
i porównanie ich z zastosowanymi materiałami,
- odporność na działanie wysokiej temperatury – powinny wykazać odporność na działanie wysokiej
temperatury zgodnie z procedurą badawczą ITB LP-12,
- zabezpieczenie wyrobów przed korozją – zgodnie z Instrukcją ITB nr 305,
- oznakowanie wyrobu – przez odczytanie informacji na opakowaniu jak określone w pkt. 4.2.
Wyniki badań materiałów powinny być wpisywane do dziennika budowy i akceptowane przez Inspektora
nadzoru.
strona
89/118
7. Obmiar robót
Jednostką obmiarową:
2
- dla ślusarki okiennej, drzwiowej jest m ,
- dla balustrad, odbojnic jest 1 mb,
Wielkości obmiarowe określa się na podstawie dokumentacji projektowej
zaakceptowanych przez Inżyniera i sprawdzonych w naturze.
z uwzględnieniem zmian
8. Odbiór robót
8.1. Ogólne zasady odbioru robót podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
8.2. Odbiór elementów przed wbudowaniem
Przy odbiorze powinny być sprawdzone następujące cechy:
- zgodność wykonania elementów i ich składowych z dokumentacją techniczną,
- wymiary gotowego elementu i jego kształt,
- prawidłowość wykonania połączeń (przekroje, długość i rozmieszczenie spawów, śrub), średnice
otworów,
- dotrzymanie dopuszczalnych odchyłek w wymiarach, kątach i płaszczyznach,
- rodzaj zastosowanych materiałów,
- zabezpieczenie wyrobów przed korozją.
8.3. Odbiór elementów po wbudowaniu i wykończeniu
Przy odbiorze elementów ślusarsko-kowalskich powinny być sprawdzone:
- prawidłowość osadzenia elementu w konstrukcji budowlanej,
- zgodność wbudowanego elementu z projektem.
10.1. NORMY
PN-80/M-02138
PN-80/B-02010
PN-77/B-02011
PN-EN ISO 2360:1998
PN-EN ISO 1522:2001
PN-EN ISO 2409:1999
PN-ISO 7253:2000
PN-EN ISO 2812-1:2001
PN-EN ISO 12944-2:2001
PN-80/H-97023
PN-90/H-04606/02
PN-76/H-04606/03
PN-B-13079:1997
PN-EN 1026:2001
PN-EN 1027:2001
PN-EN 12208:2001
PN-EN 12210:2001
PN-88/B-10085
PN-88/B-10085/A2
PN-83/N-03010
Norma ISO
PN-B-06200
PN-63/B-06201
PN-87/M-69008
Tolerancje kształtu i położenia. Wartości.
Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie śniegiem
Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie wiatrem
Grubości powłok anodowanych i poliestrowych
Twardość względna powłoki
Odporność powłoki na odrywanie
Odporność powłoki na działanie mgły solnej
Odporność powłoki na działanie cieczy
Farby i lakiery. Część 2: Klasyfikacja środowisk
Wygląd zewnętrzny powłok anodowanych
Stopień uszczelnienia powłoki anodowanej
Odporność powłoki na korozję
Wymogi dotyczące szyb zespolonych
Okna i drzwi. Przepuszczalność powietrza. Metoda badań.
Okna i drzwi. Wodoszczelność. Metoda badań.
Okna i drzwi. Wodoszczelność. Klasyfikacja.
Okna i drzwi. Odporność na obciążenia wiatrem. Klasyfikacja.
Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Wymagania i badania.
Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Wymagania i badania. (Zmiana A2)
Statystyczna kontrola jakości. Losowy wybór jednostek produktu do próbki
Seria 9000, 9001, 9002, 9003, 9004) Normy dotyczące systemów
Konstrukcje stalowe budowlane. Warunki wykonania i odbioru. Wymagania
podstawowe.
Konstrukcje stalowe z cienkościennych kształtowników profilowanych na
zimno. Wymagania i badania techniczne przy odbiorze.
Klasyfikacja konstrukcji spawanych.
PN-90/B-02851
PN-61/B-02153
10.2. Normy DIN:
DIN 1050
DIN 4100
DIN 4102
strona
90/118
Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania odporności ogniowej
elementów budynków.
Akustyka budowlana. Nazwy i określenia.
Stal w budownictwie
Konstrukcje spawane
Właściwości materiałów budowlanych i elementów budowli w warunkach
pożaru
DIN 4115
Lekkie konstrukcje stalowe
DIN 7168
Odchyłki wymiarów elementów gotowych
DIN 16936
Folie elastyczne/ kauczuk butylowy
DIN 18360
Prace dot. konstrukcji metalowych
DIN 18364
Prace antykorozyjne na stali i aluminium
DIN 18545
Uszczelnienie oszklenia za pomocą materiałów uszczelniających
DIN 50975
Powłoki cynkowe, cynkowanie ogniowe
DIN 50976
Ochrona antykorozyjna, wymogi dot. powłok cynkowych prefabrykatów z
żelaza
DIN 55928
Malowanie ochronne stali. Instrukcja 329/ Powłoki malarskie na stali
ocynkowanej.
DIN 1249
ESG
DIN 18203
część 1 – 3 Tolerancje w budownictwie wysokim
DIN EN ISO 13920
Tolerancje dla konstrukcji spawanych
DIN 18201
Tolerancje w budownictwie
1. Dokumentacja i specyfikacje w zamówieniach publicznych, Izba Projektowania Budowlanego,
Warszawa, 2005.
2. „Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych” Arkady, Warszawa 1997
3. Instrukcje montażu systemów metalowych lub szklanych wydane przez poszczególnych Producentów
strona
91/118
B-12.00.00
OKŁADZINY WEWNĘTRZNE ŚCIAN i SUFITÓW
(kod CPV: 45410000-4 Tynkowanie,
45432210-9 Wykładanie ścian)
.
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
wykonania i odbioru okładzin wewnętrznych ścian i sufitów w ramach budowy: Budowa połączenia
szpitala z kompleksem zabiegowym „OPAL” na działce nr ewid. 127, obr.13 Busko-Zdrój - stanowiące
teren zamknięty WSzU-R przy ul. Rzewuskiego 8.
Roboty których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na
celu wykonanie:
- tynków cementowo-wapiennych III kat. szpachlowanych pod malowanie
- ścianek i okładzin gipsowo-kartonowych.
2. Materiały
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
2.2. Tynki zwykłe cementowo-wapienne
Skład:
zaprawa cementowa M 20
zaprawa cem-wap.
M4
zaprawa wapienna
M 0,6
Spoiwa
Cement do zaprawy cementowo-wapiennej należy stosować cement portlandzki CEM II/B 32,5
z dodatkiem żużla lub popiołów lotnych oraz cement hutniczy CEM III 32,5 pod warunkiem,
o
że temperatura otoczenia w ciągu 7 dni od chwili zużycia zaprawy nie będzie niższa niż +5 C,
zgodny z normą PN-EN 197-1:2002/A1:2005.
Wapno
do zaprawy cementowo-wapiennej należy stosować wapno spełniające wymagania normy
PN-EN 459-1:2003, sucho gaszone lub gaszone w postaci ciasta wapiennego otrzymanego
z wapna niegaszonego, które powinno tworzyć jednolitą i jednobarwną masę, bez grudek nie
gaszonego wapna i zanieczyszczeń obcych.
Piasek
Piasek rzeczny lub kopalniany powinien spełniać wymagania normy PN-EN 13139:2003/AC:2004,
a w szczególności:
- nie zawierać domieszek organicznych,
- mieć frakcje różnych wymiarów, a mianowicie: piasek drobnoziarnisty 0,25-0,5 mm,
piasek średnioziarnisty 0,5-1,0 mm, piasek gruboziarnisty 1,0-2,0 mm.
Do spodnich warstw
średnioziarnisty.
tynku
należy stosować
piasek
gruboziarnisty,
do
warstw
Do gładzi piasek powinien być drobnoziarnisty i przechodzić przez sito o prześwicie 0,5 mm.
Woda
wierzchnich
strona
92/118
Woda zarobowa do zapraw powinna spełniać wymagania normy PN-EN 1008:2004. Bez badań
laboratoryjnych można stosować wodę pitną.
Niedozwolone jest użycie wód ściekowych, kanalizacyjnych, bagiennych oraz wód zawierających tłuszcze
organiczne, oleje i muł.
2.3. Okładziny i zabudowy z płyt gipsowo-kartonowych
Profile stalowe zimnogięte
Do wykonania rusztów ścian, okładzin ścian powinny być stosowane kształtowniki zimnogięte z blachy
stalowej, ocynkowanej wg PN-89/H-92125, gatunku St0S wg PN-88/H-84020 lub gatunku DX51D+Z wg
PN-EN 10142+A1: 1997:
- pionowe (słupki) CW 60, z blachy stalowej 0,6 mm,
- poziome (sufitowe i podłogowe) UW 60 z blachy stalowej 0,55 mm,
- narożne LW60 z blachy stalowej 0,6 mm.
Dopuszczalne odchylenie kształtownika od prostoliniowości wynosi 1 mm/m.
Kształtowniki stalowe powinny być powierzchniowo zabezpieczone przed korozją powłoką cynkową
(nanoszoną ogniowo) charakteryzującą się :
2
2
- grubością ≥7µm (100g/m lub ≥19 µm (275g/m ) badaną wg PN-EN ISO 2178: 1998 (badanie masy
powłoki wg PN-EN 10142+A1: 1997),
- przyczepnością – brak złuszczeń wg PN-EN 10142+A1: 1997,
- wyglądem powierzchni – bez wad wg PN-EN 10142+A1: 1997.
Płyty gipsowo-kartonowe
Płyty gipsowo- kartonowe powinny odpowiadać wymaganiom określonym w normie:
PN-B-79405:1997
PN-B-79405:1997/Ap1:1999
Warunki techniczne dla płyt gipsowo-kartonowych
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Wymagania
Powierzchnia
Zwykłe
równa, gładka, bez uszkodzeń kartonu, narożników,
krawędzi
Przyczepność kartonu do rdzenia karton przy odrywaniu rwie się nie powodując
gipsowego
odklejania od rdzenia
Wymiary i tolerancje w
mm:grubość
6,0±0,5; 12,5±0,5; 15,0±0,5
szerokość
1200 (+0,0; -5,0)
długość
2000-3000 (+0,0; -6,0)
kształt
prostokątny, różnica długości przekątnych ≤5,0
2
Masa 1 m w kg
płyty o grubości
6,0
5,5-6,5
12,5
≤12,5
Wilgotność w %
≤10,0
Nasiąkliwość w %
Oznakowanie: napis na tylnej
nazwa, symbol rodzaju płyty, grubość, PN data prod.
stronie
Próba zginania
Grubość nominalna płyty
w mm
Odległość
podpór w
mm
Obciążenie niszczące w N
Prostopadle Równolegle
do kierunku do kierunku
włókien
włókien
kartonu
kartonu
Ugięcie w mm
Prostopadle Równolegle
do kierunku do kierunku
włókien
włókien
kartonu
kartonu
12,5
500
600
0,8
180
1,0
Akcesoria
Akcesoria stalowe służą do łączenia kształtowników konstrukcji nośnej z podłożem i między sobą:
-
łączniki wzdłużne,
uchwyty bezpośrednie długie,
uchwyty bezpośrednie krótkie,
kołki rozporowe plastikowe, metalowe,
kołki szybkiego montażu,
strona
93/118
- kołki wstrzeliwane.
Wszystkie akcesoria powinny być wykonane ze stali ocynkowanej wg wymagań jak dla kształtowników
stalowych.
Inne akcesoria stosowane do wykonania systemów suchej zabudowy:
- taśmy spoinowe: z włókna szklanego, samoprzylepna z włókna szklanego, perforowana papierowa –
do wzmacniania spoin między płytami gipsowo-kartonowymi oraz spoin narożnych i obwodowych,
- uszczelki obwodowe: polietylenowe grubości 3, 4 mm, filcowe 5 mm, z wełny mineralnej do 10 mm–
do uszczelniania połączeń konstrukcji ze stropem i ścianami bocznymi.
Klej gipsowy
Do mocowania płyt gipsowo-kartonowych stosuje się gotowe kleje gipsowe. Termin ważności i warunki
stosowania określają instrukcje stosowania opracowane przez poszczególnych Producentów.
Wkręty
Do mocowania płyt gipsowo-kartonowych do kształtowników nośnych, łączenia kształtowników między
sobą oraz mocowania profili w uchwytach powinny być stosowane:
wkręty stalowe
Ø 3,5 mm x 25 mm,
Ø 3,5 mm x 35 mm,
Ø 3,5 mm x 45 mm,
Ø 3,5 mm x 55 mm,
Ø 4,2 mm x 70 mm,
blachowkręty samowiercące:
Ø 3,5 mm x 25 mm,
Ø 3,5 mm x 35 mm,
Ø 3,5 mm x 45 mm,
Ø 3,9 mm x 11 mm,
Ø 3,5 mm x 9,5 mm.
Wkręty powinny odpowiadać normie:
PN-EN ISO 7050:1999
Wkręty samogwintujące z łbem stożkowym, z wgłębieniem
krzyżowym,
PN-EN ISO 3506-4:2004 (U)
Własności mechaniczne części złącznych ze stali nierdzewnych,
odpornych na korozję. Część 4: Wkręty samogwintujące i być
zabezpieczone przed korozją.
Masa szpachlowa
Do wykonywania połączeń między płytami gipsowo-kartonowymi oraz spoin narożnych i obwodowych
powinny być stosowane gipsowe masy szpachlowe przeznaczone do spoinowania. Do końcowego
szpachlowania płyt powinna być stosowana masa szpachlowa przeznaczona do szpachlowania
powierzchniowego. Warunki stosowania mas szpachlowych określają instrukcje Producentów dla
poszczególnych wyrobów.
3. Sprzęt
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Wykonawca przystępujący do wykonywania tynków zwykłych powinien wykazać się możliwością
korzystania z następującego sprzętu: mieszarki do zapraw, agregatu tynkarskiego, betoniarki
wolnospadowej, pompy do zapraw, przenośnych zbiorników na wodę.
3.2. Sprzęt do wykonywania tynków
Przy wykonywaniu tynków zwykłych Wykonawca powinien korzystać z:
- mieszarki do zapraw
- agregatu tynkarskiego
- betoniarki wolnospadowej
- pompy do zapraw
- przenośnych zbiorników na wodę
- elektronarzędzia
oraz z narzędzi: wałki, paca wenecka, wkrętarki i inne.
3.3. Sprzęt do wykonywania systemów suchych zabudów
Wykonywanie zabudów z płyt gipsowo-kartonowych należy wykonywać przy użyciu elektronarzędzi
i drobnego sprzęty budowlanego.
4. Transport
4.2. Transport materiałów do tynków
Transport gotowych mieszanek tynkarskich - w pojemnikach można przewozić dowolnymi środkami
transportu w gotowych oryginalnych pojemnikach z nazwą producenta.
strona
94/118
4.3. Transport płyt gipsowo-kartonowych
Płyty powinny być pakowane w formie stosów, układanych poziomo na kilki podkładach
dystansowych. Pierwsza płyta od dołu spełnia rolę opakowania stosu. Każdy ze stosów jest spięty taśmą
stalową dla usztywnienia w miejscach usytuowania podkładek.
Pakiety należy składować w pomieszczeniach zamkniętych i suchych, na równym i mocnym podkładzie
Wysokość składowania – do 5 pakietów o jednakowej długości, nakładanych jeden na drugi. Transport
płyt odbywa się przy pomocy rozbieralnych zestawów samochodowych (pokrytych plandekami), które
2
2
umożliwiają przewóz (jednorazowo) około 2000 m płyt gr.12,5 mm lub 2400 m o gr.9,5 mm.
Rozładunek płyt powinien odbywać się przy pomocy wózka widłowego o udźwigu co najmniej 2000 kg lub
żurawia wyposażonego w zawiesie z widłami.
4.5. Transport pozostałych materiałów zgodnie z wymogami producentów.
5. Wykonanie robót
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
5.2.
TYNKI
Przed przystąpieniem do wykonywania robót tynkarskich powinny być zakończone wszystkie roboty
stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy, osadzone ościeżnice
drzwiowe i okienne.
Zaleca się przystąpienie do wykonywania tynków po okresie osiadania i skurczów murów. Tynki
o
należy wykonywać w temperaturze nie niższej niż +5 C pod warunkiem, że w ciągu doby nie nastąpi
o
spadek poniżej O C.
W niższych temperaturach można wykonywać tynki jedynie przy zastosowaniu odpowiednich środków
zabezpieczających, zgodnie z „Wytycznymi wykonywania robót budowlano-montażowych w okresie
obniżonych temperatur”.
W okresie wysokich temperatur świeżo wykonane tynki powinny być w czasie wiązania i twardnienia, tj.
w ciągu 1 tygodnia, zwilżane wodą.
Podłoża w zależności od ich rodzaju powinny być przygotowane zgodnie z wymaganiami normy PN-70/B
–10100 p. 3.3.2.
Przygotowanie podłoża
Podłoża pod tynki powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-70/B-10100 p.3.3.2.
W ścianach przewidzianych do tynkowania nie należy wypełniać zaprawą spoin przy zewnętrznych licach
na głębokości 5-10 mm.
Bezpośrednio przed tynkowaniem podłoże należy oczyścić z kurzu szczotkami oraz usunąć plamy z rdzy
i substancji tłustych.
Nadmiernie suchą powierzchnię podłoża należy zwilżyć wodą.
Podłoże pod tynki gipsowe należy zagruntować emulsją gruntującą w celu zmniejszenia chłonności
podłoża w zależności od materiału z jakiego wykonane jest podłoże (beton, cegła wapienno-piaskowa)
Wykonanie tynków zwykłych
Proporcje składników zapraw należy dobierać doświadczalnie, w zależności od wymagań marki zaprawy
oraz rodzaju cementu i wapna.
Przy wykonywaniu tynków zwykłych należy przestrzegać zasad podanych w normie PN-70/B10100 p.
3.3.1.
Sposoby wykonywania tynków zwykłych powinny być zgodne z danymi określonymi w tbl. 4 normy
normie PN-70/B10100.
Grubości tynków zwykłych w zależności od ich kategorii oraz rodzaju podłoża lub podkładu powinny być
zgodne z normą normie PN-70/B10100.
Tynk zwykły cem.-wap. III kategorii należy do powszechnie stosowanego, wykonywanego w sposób
standardowy. Składa się z obrzutki, narzutu i gładzi:
- obrzutkę na podłożach ceramicznych i z betonu komórkowego należy wykonywać z zaprawy
cementowej M 20,
- narzut tynków wewnętrznych należy wykonywać według pasów lub listew kierunkowych.
Powinien być nanoszony po związaniu zaprawy obrzutki, cementowo-wapienny do tynków nie
narażonych na zawilgocenie o stosunku M 1,
- gładź należy nanosić po związaniu warstwy narzutu, lecz przed jej stwardnieniem. Podczas
zacierania warstwa gładzi powinna być mocno dociskana do warstwy narzutu. W tynkach nie
narażonych na zawilgocenie używać zaprawy wapiennej M 0,6.
5.3.
Montaż okładzin i zabudów z płyt gipsowo-kartonowych
Ruszt metalowy pod okładziny gipsowo-kartonowe można wykonać na kilka sposobów :
- przy użyciu profili stosowanych do budowy ścian działowych, bez kontaktu z osłanianą ścianą,
strona
95/118
- z użyciem ściennych profili „U” o szer. 60 mm, umocowanych do podłoża uchwytami ażurowymi,
- przy pomocy klejów do płyt g-k.
Płyty montuje się ustawiając je pionowo.
Celem polepszenia własności cieplnych i akustycznych przegrody, w przestrzeń między łatami wkłada się
wełnę mineralną. W tym przypadku jednak ruszt musi być wystarczająco odsunięty od ściany (grubość
wełny i ewentualna pustka powietrzna). Można to osiągnąć przy pomocy strzemion (łączników)
dystansowych.
Elementami łączącymi kształtowniki konstrukcji rusztu z podłożem (ze ścianą lub stropem) są strzemiona
blaszane typu montowane przez podkładkę elastyczną..
Tego typu połączenie rusztu z podłożem, jest połączeniem elastycznym, co przyczynia się do tłumienia
wszelkiego rodzaju dźwięków przenoszonych przez przegrodę. Właściwość ta może zostać jeszcze
podwyższona przez położenie pod strzemiona podkładek z taśmy tłumiącej. Właściwości tłumiące
przegrody w sposób zdecydowany podnosi też obecność wełny mineralnej. Podobnie zwiększeniu
tłumienia sprzyja również obecność wolnej przestrzeni powietrznej między wełną mineralną a płytą
gipsowo-kartonową.
Tyczenie rozmieszczenia płyt
- styki krawędzi podłużnych powinny być prostopadłe do płaszczyzny ściany z oknem (równoległe do
kierunku naświetlania pomieszczenia)
- przy wyborze podłużnego mocowania płyt do elementów nośnych rusztu konieczne jest, aby styki
długich krawędzi płyt opierały się na tych elementach,
- przy wyborze poprzecznego mocowania płyt w stosunku do elementów nośnych rusztu konieczne jest,
aby styki krótszych krawędzi opierały się na tych elementach,
- ponieważ rzadko się zdarza, aby w jednym rzędzie mogła być mocowana pełna ilość płyt, należy je tak
rozmieścić, aby na krańcach rzędu znalazły się odcięte kawałki płyt o szerokości zbliżonej do połowy
długości płyty,
- styki poprzeczne płyt w dwu sąsiadujących rzędach powinny być przesunięte względem siebie
o odległość zbliżoną do połowy długości płyty,
- jeżeli z przyczyn ogniowych okładzina gipsowo-kartonowa sufitu mna być dwuwarstwowa, to drugą
warstwę płyt należy mocować mijankowo w stosunku do pierwszej warstwy, przesuwając ją o jeden
rozstaw między nośnymi elementami rusztu.
Kotwienie rusztu
W zależności od konstrukcji i rodzaju, z jakiego wykonany jest okładzina, wybiera się odpowiedni rodzaj
kotwienia rusztu. Wszystkie stosowane metody kotwienia: kołkami rozporowymi plastikowymi,
metalowymi, kołkami wstrzeliwanymi muszą spełniać warunek posiadania zabezpieczenia
antykorozyjnego. Gęstość kotwienia pionowych elementów rusztu nie powinna przekraczać 100 cm, a
kształtowników stropowych i posadzkowych 125cm.
Mocowanie płyt gipsowo-kartonowych do rusztu
Na okładziny ścienne stosuje się płyty gipsowo-kartonowe zwykłe o grubości 12,5 mm. Jeśli wymagają
tego warunki ogniowe, na okładzinę stosuje się płyty o podwyższonej wytrzymałości ogniowej o grubości
12,5; mm. Płyty gipsowo-kartonowe mogą być mocowane do elementów nośnych w dwojaki sposób:
- mocowanie poprzeczne krawędziami dłuższymi płyt do kierunku ułożenia elementów nośnych rusztu,
- mocowanie podłużne wzdłuż elementów nośnych rusztu płyt, ułożonych równolegle do nich dłuższymi
krawędziami.
Płyty gipsowo-kartonowe mocuje się do profili stalowych blachowkrętami.
Okładziny z płyt gipsowo-kartonowych
Profile rozmieszcza się nie więcej niż co 60 cm. Rozmieszczenie pierwotne profili (wstępne) podlega
korekcie na etapie przykręcania płyt, tzn. rozstawiania profili do płyt. Po ułożeniu przewodów
instalacyjnych, układa się izolację termiczną lub akustyczną.
Pokrycie ściany należy rozpocząć od przykręcenie płyty o szerokości 120 cm. Odstęp pomiędzy wkrętami
powinien wynosić 20 cm. Przy pokryciu dwuwarstwowym pierwsza warstwa płyt mocowana jest co 75 cm.
Płyty nie powinny stać na podłożu lecz być podniesione o ok. 10 mm. U góry powinna być pozostawiona
szczelina 5 mm dla zapewnienia kompensacji drgań i ugięć stropów. Szczelinę wypełnia się kitem
elastycznym na etapie szpachlowania spoin. Spoiny w drugiej warstwie przesuwa się o 60 cm w stosunku
do pierwszej warstwy.
Zabezpieczenie izolacji z mat przed osunięciem wykonuje się za pomocą wieszaków lub długich wkrętów
wkręcanych w profile. Pokrycie drugiej strony ściany należy rozpocząć od przykręcenia płyty o szerokości
60 cm lub mniej w przypadku przesunięcia profili. Po zamknięciu drugiej strony ściany uzyskuje się
ostateczną stabilność. Przy wysokości ściany większej od wysokości płyty sztukowanie płyty należy
prowadzić naprzemiennie od góry i od dołu. Sztukówki nie powinny być krótsze niż 30 cm.
strona
96/118
Szpachlowanie spoin
Krawędzie płyt gipsowo-kartonowych wykonane są z fazowaniem umożliwiającym zbrojenie połączenia
sąsiednich płyt. Zbrojenie wykonuje się taśmą papierową lub z włókna szklanego w trzech cyklach:
wypełnienie spoin masą szpachlową i wciśnięcie taśmy zbrojącej. Po związaniu pierwszej warstwy
nałożenie tej samej masy szpachlowej na szerszej powierzchni i na wyschniętą spoinę nałożenie masy
szpachlowej nawierzchniowej, stanowiącej podkład pod farbę. Przy zbrojeniu taśmą samoprzylepną
stosowane są dwa cykle tj. naklejenie taśmy i jednokrotne wypełnienie spoin masą szpachlową, a po jej
wyschnięciu szpachlowanie masą nawierzchniową.
Szpachlowanie przycinanych krawędzi płyt poprzedzone jest poszerzeniem spoiny za pomocą struga
kątowego i analogicznie jak w przypadku zbrojenia spoin fabrycznych wykonanie zbrojenia
i szpachlowania. Różnica polega na wykonaniu warstwy nawierzchniowej, którą wykonuje się na
szerokości ok. 40 cm dla „rozciągnięcia” szpachlowanej spoiny.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
6.1. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania materiałów przeznaczonych do
robót i przedstawić wyniki tych badań Inspektorowi nadzoru do akceptacji.
6.2. Badania w czasie wykonywania robót
Tynki
Częstotliwość oraz zakres badań zaprawy wytwarzanej na placu budowy, a w szczególności jej marki
i konsystencji, powinny wynikać z normy:
PN-90/B-14501
Zaprawy budowlane zwykłe
PN-70/B-10100
Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Wymagania i badania przy odbiorze.
Okładziny gips-kartonowe
Częstotliwość oraz zakres badań materiałów powinna być zgodna z normami. Dostarczone na plac
budowy materiały należy kontrolować pod względem ich jakości. Zasady kontroli powinien ustalić
Kierownik budowy w porozumieniu z Inspektorem nadzoru.
Kontrola jakości polega na sprawdzeniu, czy dostarczone materiały i wyroby mają zaświadczenia o
jakości wystawione przez producenta oraz na sprawdzeniu właściwości technicznych na podstawie
badań doraźnych.
Badania w czasie wykonywania robót w szczególności powinny dotyczyć sprawdzenia materiałów:
- narożniki i krawędzie (czy nie ma uszkodzeń),
- wymiary (zgodnie z tolerancją),
- wilgotność i nasiąkliwość płyt gipsowo-kartonowych,
- obciążenie na zginanie niszczące lub ugięcia płyt,
- występowanie uszkodzeń powłoki cynkowej elementów stalowych.
Wyniki badań płyt gipsowo-kartonowych, dekoracyjnych stropowych i innych materiałów powinny być
wpisywane do dziennika budowy i akceptowane przez Inspektora nadzoru.
6.3. Badania w czasie odbioru
Badania tynków powinny być przeprowadzane w sposób podany w normie PN-70/10100 p.4.3.
i umożliwiać ocenę wszystkich wymagań a w szczególności:
- zgodności z dokumentacją projektową i zmianami w dokumentacji powykonawczej,
- jakości zastosowanych materiałów i wyrobów,
- prawidłowości przygotowania podłoży,
- przyczepności tynków do podłoża,
- grubości tynków,
- wyglądu powierzchni tynków,
- prawidłowości wykonania powierzchni i krawędzi tynków.
- wykończenie tynków na narożach, stykach i szczelinach dylatacyjnych.
7. Obmiar robót
Powierzchnię tynków oblicza się w metrach kwadratowych jako iloczyn długości ścian w stanie
surowym i wysokości mierzonej od podłoża lub warstwy wyrównawczej na stropie do spodu stropu.
Powierzchnie pilastrów i słupów oblicza się w rozwinięciu tych elementów w stanie surowym.
Powierzchnię tynków stropów oblicza się w metrach kwadratowych ich rzutu w świetle ścian surowych na
płaszczyznę poziomą.
strona
97/118
Z powierzchni tynków nie potrąca się powierzchni nieotynkowanych, jeżeli każda z nich jest mniejsza od
2
0,5 m .
Płaszczyznę okładzin płytkami oblicza się w metrach kwadratowych rzeczywiście oblicowanych ścian.
8. Odbiór robót
8.2. Odbiór podłoża i tynków
Odbiór podłoża należy przeprowadzić bezpośrednio przed przystąpieniem do robót tynkarskich.
Jeżeli odbiór podłoża odbywa się po dłuższym czasie od jego wykonania, należy podłoże oczyścić i umyć
wodą.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami
Inspektora Nadzoru, jeżeli wszystkie pomiary i badania omówione w pkt. 6 dały wyniki pozytywne. Jeżeli
choć jeden wynik badania jest negatywny, tynk nie powinien być odebrany.
W takim przypadku należy przyjąć jedno z następujących rozwiązań:
- tynk poprawić i przedstawić do ponownego odbioru,
- jeżeli odchylenia od wymagań nie zagrażają bezpieczeństwu użytkownika i trwałości tynku,
zaliczyć tynk do niższej kategorii,
- w przypadku gdy nie są możliwe podane wyżej rozwiązania, usunąć tynk i ponownie wykonać
roboty tynkowe.
Dopuszczalne odchylenia powierzchni tynku od płaszczyzny i odchylenie krawędzi od linii prostej nie
mogą być większe niż 3 mm i w liczbie nie większej niż 3 na całej długości kontrolnej dwumetrowej łaty.
Odchylenia powierzchni i krawędzi od kierunku pionowego nie mogą być większe niż 2 mm na 1 mb
i ogółem nie więcej niż 4 mm w pomieszczeniu.
Odchylenia powierzchni i krawędzi od kierunku poziomego nie mogą być większe niż 3 mm na 1 mb
i ogółem nie więcej niż 6 mm na całej powierzchni między przegrodami pionowymi.
Niedopuszczalne są następujące wady:
- wykwity w postaci nalotów roztworów soli wykrystalizowanych na powierzchni tynków
przenikających z podłoża, pleśni itp.
- Trwałe ślady zacieków na powierzchni, odstawanie, odparzenia i pęcherze wskutek
niedostatecznej przyczepności tynku do podłoża.
10.1. NORMY
PN-70/B-10100
PN-EN 1008:2004
PN-85/B-04500
PN-ISO-9000
PN-B-32250
PN-72/B-10122
PN-B-79405
PN-93/B-02862
PN-B-79405:1997/Ap1:1999
PN-EN ISO 7050:1999
PN-91/M-82054.19
PN-EN ISO 3506-4:2004 (U)
PN-EN 10142:2003
PN-EN 10142:2003
Norma ISO
Woda zarobowa do betonów. Specyfikacja. Pobieranie próbek, badanie
i ocena przydatności wody zarobowej do betonu, w tym wody odzyskanej
z procesów produkcji betonów.
Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych
(Seria 9000,9001, 9002, 9003 i 9004) Normy dotyczące systemów
zapewniania jakości i zarządzanie systemami zapewniania jakości.
Woda do celów budowlanych.
Roboty okładzinowe. Suche tynki. Wymagania i badania przy odbiorze.
Wymagania dla płyt gipsowo-kartonowych
Odporność ogniowa
Wkręty samogwintujące z łbem stożkowym, z wgłębieniem krzyżowym
Śruby, wkręty i nakrętki. Statystyczna kontrola jakości
odpornych
Taśmy i blachy ze stali niskowęglowej ocynkowane ogniowo w sposób
ciągły do obróbki plastycznej na zimno. Warunki techniczne dostawy
Seria 9000, 9001, 9002, 9003, 9004 Normy dotyczące systemów
PN-78/H-93461.26
PN-78/H-93461.27
strona
98/118
Kształtowniki stalowe gięte na zimno otwarte określonego przeznaczenia.
Kształtowniki typu U na szkielety ścian działowych
Kształtowniki typu C na szkielety ścian działowych
Woda do celów budowlanych
PN-EN ISO 7050:1999
PN-B-32250
10.2. Inne materiały
2005.
Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych Część B – Roboty wykończeniowe, zeszyt 1
„Tynki”, wydane ITB – 2003r.
2005.
Karty techniczne produktów
strona
99/118
B-13.00.00
SUFITY PODWIESZANE
(kod CPV 45421146-9 Instalowanie sufitów podwieszanych)
1.
1.1.
Wstęp
Przedmiotem niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i obioru sufitów
podwieszonych w ramach inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym „OPAL” na
działce nr ewid. 127, obr.13 Busko-Zdrój - stanowiące teren zamknięty WSzU-R przy ul. Rzewuskiego 8.
1.2.
Zakres stosowania specyfikacji
1.3.
Niniejsza pozycja specyfikacji dotyczy montażu sufitów podwieszanych z płyt STG.
1.4.
konstrukcja – uporządkowany zespół połączonych części, zaprojektowany w celu zapewnienia
określonego stopnia sztywności.
sufit podwieszony – sufit przeznaczony do zmniejszenia wysokości przestrzeni lub zapewniający
miejsca dla instalacji.
1.5.
2.
2.1.
Materiały
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskania i składowania podano w SST B00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2. Profile stalowe zimnogięte
Do wykonania rusztów stropów podwieszonych powinny być stosowane kształtowniki zimnogięte z blachy
stalowej, ocynkowanej wg PN-89/H-92125, gatunku St0S wg PN-88/H-84020 lub gatunku DX51D+Z wg
PN-EN 10142+A1: 1997:
Dla stropów z płyt dekoracyjnych :
- profile główne teowe 24x38 mm, l=3600 mm,
- profile poprzeczne teowe 24x38 mm, l=1200 mm,
- profile poprzeczne teowe 24x38 mm, l=600 mm,
- profil przyścienny kątowy perforowany 19x24 mm, l=3600mm.
Dla profili powlekanych grubość powłoki poliestrowej powinna wynosić 20µm, odporność na odrywanie
powłoki – stopień 0.
Nie dopuszczalne jest odchylenie kształtownika od prostoliniowości.
Dopuszczalne odchylenie kształtownika od prostoliniowości wynosi 1 mm/m.
Kształtowniki stalowe powinny być powierzchniowo zabezpieczone przed korozją powłoką cynkową
(nanoszoną ogniowo) charakteryzującą się :
2
2
- grubością ≥7µm (100g/m lub ≥19 µm (275g/m ) badaną wg PN-EN ISO 2178: 1998 (badanie masy
powłoki wg PN-EN 10142+A1: 1997),
- przyczepnością – brak złuszczeń wg PN-EN 10142+A1: 1997,
- wyglądem powierzchni – bez wad wg PN-EN 10142+A1: 1997.
2.3. Akcesoria stalowe
Akcesoria stalowe służą do łączenia kształtowników konstrukcji nośnej z podłożem i między sobą:
- łączniki wzdłużne,
- uchwyty bezpośrednie długie,
- uchwyty bezpośrednie krótkie,
- wieszaki kotwowe,
- wieszaki dwuhakowe,
strona
100/118
- wieszaki sprężynkowe,
- pręty wieszakowe o długościach 125, 250, 500, 750, 1000, 1250, 1500 mm
- kołki rozporowe plastikowe, metalowe,
- kołki szybkiego montażu,
- kołki wstrzeliwane.
Wszystkie akcesoria powinny być wykonane ze stali ocynkowanej wg wymagań jak dla kształtowników
stalowych wg pkt. 2.3.
2.4. Wkręty
Do mocowania kształtowników nośnych, łączenia kształtowników między sobą oraz mocowania profili
w uchwytach powinny być stosowane:
wkręty stalowe
Ø 3,5 mm x 25 mm,
Ø 3,5 mm x 35 mm,
blachowkręty samowiercące:
Ø 3,5 mm x 25 mm,
Ø 3,5 mm x 35 mm,
Wkręty powinny odpowiadać normie:
PN-EN ISO 7050:1999
Wkręty samogwintujące z łbem stożkowym, z wgłębieniem
krzyżowym,
PN-EN ISO 3506-4:2004 (U)
odpornych na korozję. Część 4: Wkręty samogwintujące i być
zabezpieczone przed korozją.
2.6. Płyty gipsowo-kartonowe
Płyty g-k powinny odpowiadać wymaganiom określonym w normie PN-B-79405 – wymagania
dla płyt gipsowo-kartonowych.
Połączenia płyt wykończyć taśmą spoinową, antyrysową oraz gipsem szpachlowym o zwiększonej
przyczepności do podłoża narożniki wykończyć systemowymi narożnikami prefabrykowanymi z blachy
aluminiowej.
Warunki techniczne dla płyt gipsowo-kartonowych:
GKF
GKBI
Lp. Wymagania
GKB zwykła
ognioodporna
wodoodporna
1. Powierzchnia
równa, gładka, bez uszkodzeń kartonu, narożników i
krawędzi
2. Wymiary
i
tolerancje
[mm]:
9,5; 12,5; 15; >18 (+/-0,5)
grubość
szerokość
1200 (+0; -5,0)
długość
[2000 –3000] (+0;-6)
prostopadłość
różnica w długości przekątnych <5
2
3. Masa 1 m płyty o grubości [kg] :
9,5 mm
< 9,5
12,5 mm
<12,5
11,0:13,0
<12,5
15,0 mm
<15,0
13,5:16,0
<15,0
>18,0 mm
<18,0
16,0:19,0
4. Wilgotność [%]
<10,0
5. Trwałość struktury przy opalaniu
>20
[min]
6. Nasiąkliwość [%]
<10
7. Oznakowanie:
nazwa, symbol rodzaju płyty, grubość, PN......, data
produkcji
kolor kartonu
szary jasny
szary jasny
zielony jasny
barwa napisu
niebieska
czerwona
niebieska
3.
Sprzęt
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
3.2. Sprzęt do wykonania robót
Wykonawca przystępujący do wykonania sufitów podwieszanych powinien wykazać się możliwością
korzystania z elektronarzędzi i drobnego sprzętu budowlanego.
4.
4.1.
Transport
Ogólne wymagania dotyczące transportu
strona
101/118
4.2. Pakowanie i magazynowanie materiałów
Materiały systemów suchej zabudowy powinny być pakowane w sposób zabezpieczający je przed
uszkodzeniem i zniszczeniem określony przez producenta. Instrukcja winna być dostarczona odbiorcom
w języku polskim. Na każdym opakowaniu powinna znajdować się etykieta zawierająca:
- wymiary,
- liczbę sztuk w pakiecie,
- numer aprobaty technicznej lub nr certyfikatu na znak bezpieczeństwa,
- znak budowlany.
Składowanie materiałów powinno odbywać się w pomieszczeniach zamkniętych i suchych, na poziomym
i mocnym podkładzie.
uszkodzeniem mechanicznym zawilgoceniem i zniszczeniem, a określony w instrukcji Producenta
i dostosowanej do polskich przepisów przewozowych.
5.
5.1.
Wykonanie robót
Ogólne zasady wykonania robót
5.2.
Przed przystąpieniem do wykonywania systemów suchej zabudowy powinny być zakończone wszystkie
roboty stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy. Przed
rozpoczęciem prac montażowych pomieszczenia powinny być oczyszczone z gruzu i odpadów.
o
Sufity podwieszone należy wykonywać w temperaturze nie niższej niż +5 C pod warunkiem, że w ciągu
o
doby nie nastąpi spadek poniżej 0 C, a wilgotność względna powietrza mieści się w granicach 60-80%.
Pomieszczenia powinny być suche i dobrze przewietrzone.
5.3.
Montaż sufitów na rusztach stalowych z płyt STG zgodnie z instrukcjami producenta danego
systemu.
5.3.1. Zasady doboru konstrukcji
Ruszt stanowiący podłoże dla płyt segmentowych powinien składać się z dwóch warstw: dolnej
stanowiącej bezpośrednie podłoże dla płyt – czyli warstwy nośnej oraz górnej czyli warstwy głównej.
Niekiedy wykonywany jest ruszt jednowarstwowy składający się tylko z warstwy nośnej. Materiałami
konstrukcyjnymi do budowania rusztów są kształtowniki stalowe. Dokonując wyboru rodzaju konstrukcji
rusztu Projektant bierze pod uwagę czynniki:
a) kształt pomieszczenia:
- jeżeli rzut poziomy pomieszczenia zbliżony jest do kwadratu, to ze względu na sztywność rusztu
zasadne jest zastosowanie konstrukcji dwuwarstwowej,
- w pomieszczeniach wąskich zastosowanie znajduje konstrukcja jednowarstwowa,
- sposób zamocowania rusztu do konstrukcji przegrody,
- jeżeli ruszt styka się bezpośrednio z płaską konstrukcja przegrody, to można zastosować ruszt
jednowarstwowy; natomiast ruszt oddalony od stropu zazwyczaj winien być konstrukcji
dwuwarstwowej,
- rozstaw elementów warstwy nośnej zależy również od kierunku usytuowania podłużnych krawędzi
płyt w stosunku do tych elementów,
b) grubość zastosowanych płyt:
- rozmieszczenia płyt,
- sztywność płyt,
c) funkcję jaką ma spełniać sufit:
- jeżeli sufit stanowi barierę ogniową, to kierunek rozmieszczenia płyt musi być zawsze prostopadły
do elementów warstwy nośnej. Ruszt takiego sufitu może być wykonany z kształtowników stalowych
lub listew drewnianych. Rodzaj rusztu (palny czy niepalny) nie ma wpływu na odporność ogniową,
ponieważ o własnościach ogniochronnych decyduje okładzina gipsowo-kartonowa.
5.3.2. Tyczenie rozmieszczenia płyt
- styki krawędzi podłużnych powinny być prostopadłe do płaszczyzny ściany z oknem (równoległe do
kierunku naświetlania pomieszczenia)
- przy wyborze podłużnego mocowania płyt do elementów nośnych rusztu konieczne jest, aby styki
długich krawędzi płyt opierały się na tych elementach,
- przy wyborze poprzecznego mocowania płyt w stosunku do elementów nośnych rusztu konieczne jest,
aby styki krótszych krawędzi opierały się na tych elementach,
strona
102/118
- ponieważ rzadko się zdarza, aby w jednym rzędzie mogła być mocowana pełna ilość płyt, należy je tak
rozmieścić, aby na krańcach rzędu znalazły się odcięte kawałki płyt o szerokości zbliżonej do połowy
długości płyty,
- styki poprzeczne płyt w dwu sąsiadujących rzędach powinny być przesunięte względem siebie
o odległość zbliżoną do połowy długości płyty,
- jeżeli z przyczyn ogniowych okładzina gipsowo-kartonowa sufitu ma być dwuwarstwowa, to drugą
warstwę płyt należy mocować mijankowo w stosunku do pierwszej warstwy, przesuwając ją o jeden
rozstaw między nośnymi elementami rusztu.
5.3.3. Kotwienie rusztu
W zależności od konstrukcji i rodzaju, z jakiego wykonany jest strop, wybiera się odpowiedni rodzaj
kotwienia rusztu. Wszystkie stosowane metody kotwienia muszą spełniać warunek pięciokrotnego
współczynnika wytrzymałości przy ich obciążaniu. Znaczy to, że jednostkowe obciążenia wyrywające
musi być większe od pięciokrotnej wartości obciążenia przypadającego na każdy łącznik lub kotwę.
Konstrukcje sufitów mogą zostać podwieszone do stropów zbudowanych w oparciu o belki profilowe przy
pomocy różnego rodzaju obejm (mocowanie imadłowe). Elementy mocujące konstrukcję sufitów, jak np.:
kotwy stalowe wbetonowane na etapie formowania stropu, kotwy spawane do istniejących
zabetonowanych wypustów stalowych lub bezpośrednio do stalowej konstrukcji stropu rodzimego
powinny wytrzymywać trzykrotną wartość normalnego obciążenia.
Wszystkie elementy stalowe służące do kotwienia muszą posiadać zabezpieczenia antykorozyjne.
5.3.4. Mocowanie płyt
Płyty mogą być mocowane do elementów nośnych w dwojaki sposób:
- mocowanie poprzeczne krawędziami dłuższymi płyt do kierunku ułożenia elementów nośnych rusztu,
- mocowanie podłużne wzdłuż elementów nośnych rusztu płyt, ułożonych równolegle do nich dłuższymi
krawędziami.
6.
Częstotliwość oraz zakres badań materiałów powinna być zgodna z normami. Dostarczone na plac
budowy materiały należy kontrolować pod względem ich jakości. Zasady kontroli powinien ustalić
Kierownik budowy w porozumieniu z Inspektorem nadzoru.
o jakości wystawione przez producenta oraz na sprawdzeniu właściwości technicznych na podstawie
badań doraźnych.
Badania w czasie wykonywania robót w szczególności powinny dotyczyć sprawdzenia materiałów:
- narożniki i krawędzie (czy nie ma uszkodzeń),
- wymiary (zgodnie z tolerancją),
- wilgotność i nasiąkliwość płyt sufitowych,
- obciążenie na zginanie niszczące lub ugięcia płyt,
- występowanie uszkodzeń powłoki cynkowej elementów stalowych.
Wyniki badań płyt dekoracyjnych stropowych i innych materiałów powinny być wpisywane do dziennika
budowy i akceptowane przez Inspektora nadzoru.
7.
Obmiar robót
7.1.
Jednostką obmiarową jest:
2
powierzchnia sufitów obliczana w m ich rzutu w świetle ścian surowych na płaszczyznę poziomą.
7.2.
Ilość robót określa się na podstawie dokumentacji projektowej.
8.
Odbiór robót
Odbiór podłoża – należy przeprowadzić bezpośrednio przed przystąpieniem do robót okładzinowych.
Podłoże powinno by równe i czyste, oczyszczone z luźnych resztek betonu i kurzu. Dokonanie odbioru
podłoża jak i okładzin płytami uznaje się za zgodne z dokumentacją projektową i SST i wymaganiami
Inspektora nadzoru jeżeli wszystkie pomiary i badania (z uwzględnieniem dopuszczalnych tolerancji) wg
pkt 6 dały pozytywne wyniki.
Wymagania przy odbiorze:
Wymagania przy odbiorze określa norma PN-72/B-10122 Roboty okładzinowe. Suche tynki. Wymagania i
badania przy odbiorze.
Sprawdzeniu podlega:
strona
103/118
- zgodność z dokumentacją techniczną,
- rodzaj zastosowanych materiałów,
- przygotowanie podłoża,
- prawidłowość zamontowania płyt i ich wykończenia na stykach, narożach i obrzeżach,
- wichrowatość powierzchni
Dopuszczalne odchyłki powierzchni:
1) odchylenie powierzchni sufitu od płaszczyzny i odchylenia krawędzi od linii prostej – nie większa
niż 2 mm i w liczbie nie większej niż 2 szt. na całej długości 2 metrowej łaty kontrolnej,
2) odchylenia powierzchni i krawędzi od kierunku:
- pionowego – nie większe niż 1,5 mm na 1 mb i ogółem nie więcej niż 3 mm w pomieszczeniach
do 3,5 m wysokości oraz nie więcej niż 4 mm w pomieszczeniach o wysokości powyżej 3,5 m,
- poziomego – nie większe niż 2 mm na 1 mb i ogółem nie więcej niż 3 mm na całej powierzchni
ograniczonej ścianami, belkami itp.
3) odchylenie przecinających się płaszczyzn od kąta przewidzianego w dokumentacji nie większe niż
2 mm
9.
10.
Przepisy związane
Normy
PN-72/B-10122
PN-B-79405
PN-93/B-02862
PN-EN 1364-2:2001
PN-EN 13964:2004 (U)
PN-B-79405:1997/Ap1:1999
PN-EN ISO 7050:1999
PN-91/M-82054.19
PN-EN ISO 3506-4:2004 (U)
PN-EN 10142:2003
PN-78/H-93461.26
PN-B-02867:1996
PN-EN 11654:1999
PN-EN 20354:2000
PN-B-02151-3:1999
PN-B-02155:1983
PN-C-81519:1979
PN-C-81536:1989
Norma ISO
Roboty okładzinowe. Suche tynki. Wymagania i badania przy odbiorze.
Wymagania dla płyt gipsowo-kartonowych
Odporność ogniowa
Badania odporności ogniowej elementów nienośnych. Część 2: Sufity
Sufity podwieszane. Wymagania i metody badań
Śruby, wkręty i nakrętki. Statystyczna kontrola jakości
odpornych
Kształtowniki typu U na szkielety ścian działowych
Metoda badań stopnia rozprzestrzeniania ognia przez ściany.
Akustyka. Wyroby dźwiękochłonne używane w budownictwie. Wskaźnik
pochłaniania dźwięku.
Akustyka. Pomiar pochłaniania dźwięku w komorze pogłosowej
Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem w budynkach. Izolacyjność
akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna
elementów budowlanych. Wymagania
Akustyka budowlana. Pomiar współczynnika pochłaniania dźwięku
w komorze pogłosowej.
Wyroby lakierowe. Określanie stopnia wyschnięcia.
Wyroby lakierowe. Określanie krycia.
(Seria 9000,9001,9002,9003 i 9004) Normy dotyczące systemów
zapewnienia jakości i zarządzania systemami zapewnienia jakości
Informator – Poradnik „Zastosowanie płyt gipsowo-kartonowych w budownictwie” wydanie IV – Kraków
1996 r.
Atesty higieniczne i aprobaty techniczne odpowiednie dla każdego typu materiałów.
2005.
strona
104/118
B-14.00.00
POSADZKI i PODŁOGI
(kod CPV 45432100-5 Kładzenie i wykładanie podłóg)
1. WSTĘP
Przedmiotem niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i obioru posadzek w ramach
inwestycji: Rozbudowa z nadbudową i przebudową budynku nr 3 wraz ze zmianą sposobu użytkowania
z administracyjno-hotelowego na budynek hotelowy z częścią administracyjną i rehabilitacyjną oraz
dobudowa przewiązki łączącej z budynkiem nr 2 i 21 i rozbudową chodników na działce nr ewid. 127, obr.
13 Busko-Zdrój - stanowiące teren zamknięty WSzU-R przy ul. Rzewuskiego 8.
1.2 Zakres stosowania specyfikacji
1.3 Zakres robót objętych specyfikacją
wykonanie posadzek w obiekcie przetargowym.
Zakres robót:
- wykonanie posadzki z betonu zatartego na ostro (wg SST B-04.01.00),
- wykonanie wylewek wyrównawczych – jastrych cementowy,
- wykonanie posadzki z płytek gresowych - pomieszczenia ogólnodostępne, komunikacyjne, schody.
posadzka – wierzchnia warstwa stropu stanowiąca wykończenie jego powierzchni
podłoże – element konstrukcji budynku, na którym ułożona jest podłoga,
podkład betonowy – wykonany z betonu , o określonej grubości, wytrzymałości i suchości, na którym
wykonuje się posadzkę żywiczną
podkład – warstwa wyrównująca lub spadkowa.
konstrukcja podłogi – układ warstw złożony z podłoża, izolacji przeciwwilgociowej lub paroszczelnej,
izolacji przeciwdźwiękowej lub izolacji cieplnej oraz różnych warstw: rozdzielczej, adhezyjnej,
wyrównawczej, wygładzającej, wyrównawczej, podkładu podłogowego i posadzki.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST „Wymagania ogólne” pkt 1.5. Wykonawca jest
odpowiedzialny za jakość stosowanych materiałów i wykonywanych robót oraz za ich zgodność
z dokumentacją projektową, specyfikacją oraz zaleceniami Inspektora Nadzoru.
2. Materiały
2.1 Ogólne wymagania dotyczące materiałów
„Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2.
Warstwa wyrównawcza z zaprawy cementowej
Woda (PN-EN 1008:2004)
Do przygotowania zapraw klejowych należy stosować wodę zdatną do picia, z rzeki lub jeziora.
Niedozwolone jest stosowanie wód ściekowych, kanalizacyjnych, bagiennych oraz wód zawierających
tłuszcze organiczne, oleje i muł.
Piasek (PN-EN 13139:2003)
Powinien spełniać wymagania przedmiotowej normy a w szczególności :
-nie powinien zawierać domieszek organicznych,
-oraz mieć frakcje różnych wymiarów: piasek drobnoziarnisty 0,25-0,5 mm, piasek średnioziarnisty
0,5-1,0mm, piasek gruboziarnisty 1,0-2,0 mm
Cement wg normy PN-EN 191:2002 (patrz SST B-04.01.00)
Kruszywo
W posadzkach maksymalna wielkość ziaren kruszywa nie powinna przekroczyć 1/3 grubości
posadzki. W posadzkach odpornych na ścieranie największe dopuszczalne wielkości ziaren wynoszą
strona
105/118
przy grubości warstw 2,5 cm – 10 mm, 3,5 cm – 16 mm.
2.3.
Wylewka betonowa
Podkład i posadzki z betonu pod posadzki wykonywać zgodnie z (patrz SST B-04.01.00) oraz wg projektu
konstrukcji.
2.4.
Posadzki z płytek ceramicznych
właściwości:
-barwa: wg wzorca producenta,
-nasiąkliwość po wypaleniu nie mniej niż 2,5%,
-wytrzymałość na zginanie nie mniejsza niż 25,0 MPa,
-mrozoodporność liczba cykli nie mniej niż 20,
-kwasoodporność nie mniej niż 98%,
-ługoodporność nie mniej niż 90 %,
-twardość wg skali Mahsa 9,
-na schodach i wejściach wykonane jako antypoślizgowe.
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe:
-długość i szerokość: +/- 1,5 mm,
-grubość : +/- 0,5 mm,
-krzywizna: 1,0mm
Płytki pakowane są w pudłach tekturowych zawierających ok.1 m2, na opakowaniu umieszcza się: nazwę
i adres producenta, nazwę wyrobu, liczbę sztuk w opakowaniu, znak kontroli jakości, znaki ostrzegawcze
dotyczące wyrobów łatwo tłukących się oraz napis „Wyrób dopuszczony jest do stosowania
w budownictwie Świadectwem ITB nr ...”
Materiały pomocnicze: zaprawy klejowe i zaprawy do spoinowania.
Podkład gruntujący
Podkład jest gotową do użytku, nie zawierającą rozpuszczalników dyspersją z żywic sztucznych
przeznaczoną do wstępnego przygotowania podłoży o silnej i zróżnicowanej chłonności.
o
o
Temperatura stosowania
+5 C ÷ +30 C
Czas schnięcia
2 ÷ 4 h - na podłożach o dużej chłonności
12 ÷1 4 h - na podłożach o słabej chłonności
2
Zużycie
100 ÷ 200 g/m - w zależności od chłonności podłoża
Zastosowanie: do redukowania silnej i zróżnicowanej chłonności, wzmocnienia piaszczących
powierzchni, związania kurzu i luźnych cząstek, poprawienia przyczepności pomiędzy podłożem
i uszczelnieniem zespolonym.
Elastyczna powłoka uszczelniająca
Gotowa do użycia, jednoskładnikowa, wysokoelastyczna płynna masa do uszczelnienia powierzchni
ścian i podłóg pod płytkami i płytami okładzinowymi.
o
+5 C.
Czas schnięcia warstwy
1,5-2,5 h
Możliwość klejenia
3,0-5,0 h - po położeniu ostatniej warstwy
2
Zużycie
1,0 kg/m - dwie warstwy
Zastosowanie: jako uszczelnienie pod okładziny ceramiczne, zabezpieczenie przed penetracją wilgoci
wody,
Elastyczna zaprawa klejowa wewnętrzna
Hydraulicznie wiążąca zaprawa cementowa cienkowarstwowa do mocowania i układania płytek
ceramicznych. Powinna charakteryzować się dobrą przyczepnością kontaktową, stabilnością i wysoką
zdolnością akumulacji wody; wodoodporna oraz odpornością na zmienne temperatury.
o
o
+5 C ÷ +30 C
Czas dojrzewania
5 min
Czas przydatności do użycia
3 ÷ 4h (zaschnięta zaprawa nie nadaje się do uzdatniania i użytku)
Czas otwartego schnięcia
>30 min
Możliwość fugowania
po 24 h
Możliwość chodzenia
po 3 dniach
Możliwość obciążenia
po 7 dniach
Zużycie
strona
106/118
2
1,2 kg/m – na 1 mm grubości warstwy (płytki 12,5x25:ok. 2,3-2,6
2
2
kg/m , ceramika basenowa: ok. 2,8 kg/m w zależności od ceramiki
i sposobu układania)
Fuga
Cementowa, elastyczna nie przepuszczająca wody, odporna na zabrudzenia zaprawa fugowa o łatwej
obróbce o trwałym kolorze do spoin o szer. 2-5 mm.
o
o
+5 C ÷ +30 C
Czas przydatności do użycia
ok. 2h
Możliwość chodzenia
po ok. 12 h
Możliwość obciążenia
po ok. 48 h
Kolor
wg dokumentacji
2
Zużycie
ok. 0,5 ÷ 0,7 kg/m
Zastosowanie: do fugowania płytek ceramicznych.
Materiały pomocnicze: zaprawy klejowe i zaprawy do spoinowania wzmocnione.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST „Wymagania ogólne” pkt 3. Roboty można
wykonać przy użyciu dowolnego sprzętu zgodnie z zaleceniami producentów poszczególnych materiałów.
3.2 Sprzęt do układania i zagęszczania mieszanki betonowej (cementowej)
Stosowany sprzęt do układania mieszanki betonowej (cementowej) musi zapewnić równomierne
rozłożenie mieszanki (nie powodując jej segregacji) z zachowaniem wymaganej równości powierzchni
i ustalonych spadków.
Zagęszczenie może odbywać się tylko mechanicznie. Do wibrowania używać wielopunktowej łaty
wibracyjnej prowadzonej po zniwelowanych prowadnicach.
Dopuszcza się stosowanie łat wibracyjnych przy konsystencji plastycznej dane techniczne: ciężar
około 12 kg, wymiary 16,5 x 200 cm, rączka prowadząca dł. do 300 cm
3.3 Sprzęt do układania płytek ceramicznych,
Przyrządy pomiarowe: taśma metalowa, miara składana, poziomica, niwelator, maszyna do cięcia płytek
ręczna lub elektryczna, młotki gumowe, sprzęt do spoinowania.
4
Transport
Transportowane i składowane materiały muszą być chronione przed wilgocią.
Transport mieszanki betonowej - mieszankę betonową z miejsca wyprodukowania w betoniarni do
miejsca wbudowania należy transportować samochodami z mieszalnikami. Dla zachowania ciągłości
dostaw ilość samochodów należy dostosować do wydajności wykonawcy posadzki.
Transport i składowanie pozostałych materiałów
Powinny być transportowane tylko zgodnie z zaleceniami i wymogami producenta w oryginalnych
opakowaniach.
5
Wykonanie robót
5.1.
Warstwy wyrównawcze pod posadzki z jastrychu cementowego oraz podkłady betonowe
Wymagania podstawowe:
- podkład cementowy (betonowy) powinien być wykonany zgodnie z projektem, który określa
wymaganą wytrzymałość i grubość podkładu oraz rozstaw szczelni dylatacyjnych,
wytrzymałość podkładów badana wg normy PN-85/B-04500 nie powinna być mniejsza niż: na
ściskanie – 12 Mpa, na zginanie – 3 Mpa,
- podłoże , na którym wykonuje się podkłady powinno być wolne od kurzu i zanieczyszczeń,
- podkład powinien być oddzielony od pionowych elementów budynku paskiem papy,
- w podkładzie powinny być szczeliny dylatacyjne,
- temperatura powietrza przy wykonywaniu podkładów oraz w ciągu co najmniej 3 dni nie powinna
0
być niższa niż 5 C,
- podkład powinien mieć powierzchnię równą, stanowiącą płaszczyznę lub pochyloną zgodnie
z ustalonym spadkiem,
- w ciągu pierwszych 7 dni podkład powinien być utrzymywany w stanie wilgotnym.
strona
107/118
5.2.
Posadzki z płytek GRES
Posadzki z płytek ceramicznych należy wykonywać zgodnie z projektem, który powinien określić
konstrukcję podłogi, wytrzymałość podkładu, rodzaj i gatunek płytek oraz rodzaj zapraw klejowych
i spoinowych.
Do wykonania posadzek można przystąpić po zakończeniu robót stanu surowego i robót tynkarskich oraz
robót instalacyjnych wraz z próbami ciśnieniowymi.
W pomieszczeniach, w których wykonywane są posadzki z płytek należy utrzymywać temperaturę
zgodną z zaleceniami producenta.
Podkład pod płytki należy wykonać zgodnie z SST B-04.01.00.
Płytki układa się ba betonie i dobija młotkiem gumowym do poziomu posadzki. Spoiny między płytkami
powinny mieć szerokość umożliwiającą dokładne wypełnienie tj. praktycznie 1-3 mm. Szerokość spoin
powinna być jednakowa i kontrolowana przy układaniu. Dopuszczalne odchyłki:
- od poziomu max 2 mm na 2 m łacie i nie więcej niź 5 mm na całej powierzchni
- prostolinijność spoin max 2 mm na 2 m łacie.
Do spoinowania można przystąpić dopiero po kilku dniach od ułożenia płytek.
Posadzkę z płytek należy wykończyć przy ścianach lub innych elementach budynku cokolikiem z płytek
gres) lub z kształtek cokołowych.
Posadzka powinna być czysta, ewentualne zabrudzenia zaprawą lub kitem należy niezwłocznie usunąć
w czasie układania płytek. Na koniec każdego dnia posadzkę polać wodą. Prowadzić pielęgnację przez
kolejne 7 dni.
Po wykonaniu spoinowania, umyciu posadzki należy posadzkę zaimpregnować.
Wymagana jakość materiałów powinna być potwierdzona przez producenta przez zaświadczenie
o jakości lub znakiem jakości zamieszczonym na opakowaniu lub innym równorzędnym dokumentem.
Należy przeprowadzić kontrolę dotrzymania warunków ogólnych wykonania robót (cieplnych,
wilgotnościowych). Sprawdzić prawidłowość wykonania podkładu, posadzki, dylatacji.
Zakres czynności kontrolnych:
1.
Sprawdzenie jakości powierzchni metodą wizualną. Utwardzona posadzka powinna być jednolitej
barwy, bez rys, spękań i pofałdowań, gładka lub szorstka, w zależności od rodzaju.
2.
Niedopuszczalne są białe przebarwienia i kleistość powierzchni pod wpływem wilgoci.
3.
Sprawdzenia stopnia utwardzenia posadzki poprzez naciskanie jej powierzchni metalowym
przedmiotem, po naciskaniu nie powinny pozostawać w posadzce trwałe odkształcenia,
4.
Sprawdzenie przylegania i związania posadzki z podkładem podłogowym poprzez opukiwanie jej
powierzchni drewnianym młotkiem. Posadzka nie powinna wydawać charakterystycznego głuchego
odgłosu.
5.
Sprawdzenie prawidłowości wykonania szczelin dylatacyjnych metodą wizualną oraz poprzez
zmierzenie ich szerokości w dowolnie wybranych trzech miejscach. Szczeliny dylatacyjne powinny
mieć jednakową szerokość, a masa dylatacyjna powinna dokładnie wypełniać przestrzeń pomiędzy
polami posadzki.
6.
Sprawdzenie prawidłowości wykonania spadków zgodnie z projektem arch., przez obserwację
kierunków spływu rozlanej wody.
7.
Sprawdzenie równości powierzchni posadzki za pomocą łaty o długości 2 m, odchylenie na jej
długości nie powinno przekraczać 2 mm.
8.
Sprawdzenie metodą wizualną, prawidłowości wykonania szczegółów wykończenia posadzki, np.
osadzenia wpustu, wykonania cokołu.
Dopuszczalne odchylenia powierzchni od płaszczyzny i krawędzi od kierunku
Powierzchni od
łaszczyzny i
krawędzi od linii
prostej
Powierzchni i krawędzi od kierunku
Nie większa niż 1
mm i w liczbie nie
większej niż 2 szt
łaty kontrolnej 2 m
Nie większe niż 1
Nie większe niż 1
mm i ogółem nie
mm i ogółem nie
więcej niż 2 mm w
większej niż 2 mm
pomieszczeniach do na całej powierzchni
3,5 m wysokości
ograniczonej
oraz nie więcej niż 3
ścianami, belkami
mm w
itp.
pionowego
poziomego
Przecinających się
płaszczyzn od kąta w
dokumentacji
Nie większa niż 1 mm na
długości łaty kontrolnej 2 m
strona
108/118
pomieszczeniach
powyżej 3,5 m
wysokości
Wyniki kontroli posadzki powinny być porównane z wymaganiami podanymi w projekcie i opisane
w Dzienniku Budowy lub protokole załączonym do Dziennika Budowy. Jeżeli choć jedna
z kontrolowanych cech nie spełnia wymogów odbieranych prac budowlanych nie można uznać za
wykonane prawidłowo.
7. Obmiar robót
2
Jednostką obmiarową jest m . Ilość robót określa się na podstawie dokumentacji projektowej.
Jednostką obmiarową wykonanych cokolików, listew, szczelin dylatacyjnych jest 1mb.
8.Odbiór robót
Odbiór materiałów i robót – powinien obejmować zgodności z dokumentacją projektową oraz
sprawdzenie właściwości technicznych z wystawionymi atestami wytwórcy. Nie należy stosować
materiałów przeterminowanych (po okresie gwarancyjnym).
Wyniki odbiorów materiałów i robót powinny być każdorazowo wpisywane do dziennika budowy.
Odbiór powinien obejmować:
- sprawdzenie wyglądu zewnętrznego (ocena wzrokowa),
- sprawdzenie prawidłowości ukształtowania powierzchni posadzki,
- sprawdzenie grubości warstw posadzkowych,
- sprawdzenie prawidłowości wykonania styków materiałów posadzkowych
szczelinomierza lub suwmiarki,
- sprawdzenie prawidłowości wykonania cokołów lub listew podłogowych.
za
pomocą
10.1. Normy
PN-ISO 6707-1:1994
PN - 63/B – 06251
PN – 88/B – 06250
PN - 62/B-10144
PN-EN 1008:2004
PN-76/8841-21
PN-ISO-9000
PN-EN 12004:2002
PN-ISO 13006:2001
PN-EN 87:1994
PN-EN 159:1996
PN-EN 176:1996
PN-EN 177:1997
PN-EN 178:1998
PN-93/B-02862
PN-B-32250:1988
Budownictwo. Terminologia. Terminy ogólne
Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne
Beton zwykły.
Posadzki z betonu i zaprawy cementowej
Woda zarobowa. Specyfikacja pobierania próbek.
Posadzki z wykładzin i tworzyw sztucznych. Wymagania i badania przy
odbiorze.
(Seria 9000, 9001, 9002, 9003 i 9004) Normy dotyczące systemów
zapewniania jakości i zarządzanie systemami zapewniania jakości.
Kleje do płytek. Definicje i wymagania techniczne
Płyty i płytki ceramiczne. Definicje, klasyfikacja, właściwości i znakowanie
Płyty i płytki ceramiczne ścienne i podłogowe. Definicje, klasyfikacja,
właściwości i znakowanie
Płyty i płytki ceramiczne prasowane na sucho o nasiąkliwości wodnej
E>10%. Grupa B III.
Płyty i płytki ceramiczne prasowane na sucho o małej nasiąkliwości
wodnej E3%. Grupa B I.
Płyty i płytki ceramiczne prasowane na sucho o nasiąkliwości wodnej
3% < E 6%. Grupa B IIa.
Płyty i płytki ceramiczne prasowane na sucho o nasiąkliwości wodnej 6%
< E 10% Grupa B IIb.
Odporność ogniowa
Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw
PN-EN-197-1
BN-88/6731-08
PN-88/B-30000
strona
109/118
Cement. Część 1. Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące
cementów powszechnego użytku.
Cement. Transport i przechowywanie.
Cement portlandzki
„Okładziny i wykładziny z płytek ceramicznych”, wydane ITB – 2004r.
2005.
Karty techniczne produktów, Aprobaty Techniczne dla zastosowanych materiałów.
strona
110/118
B-15.00.00
ROBOTY MALARSKIE
(kod CPV 45442100-8 Roboty malarskie)
1. WSTĘP
Przedmiotem niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i obioru robót malarskich
w ramach inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym „OPAL” na działce nr ewid.
127, obr.13 Busko-Zdrój - stanowiące teren zamknięty WSzU-R przy ul. Rzewuskiego 8.
1.2. Zakres stosowania specyfikacji
Specyfikacja jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu oraz realizacji
robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3.
wykonanie robót malarskich w obiekcie objętym przetargiem:
• roboty przygotowawcze,
• gruntowanie przed malowaniem,
• malowanie powierzchni, powłoki dekoracyjne - ściany i sufity.
1.4.
podanymi w SST B-K.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4
podłoże malarskie – powierzchnia (np. betonu, tynku, drewna itp.) surowa, zagruntowana lub
wygładzona, na której ma być wykonana powłoka malarska.
powłoka malarska – warstwa ochronno-dekoracyjno-izolacyjna chroniąca obiekt i jego elementy przed
wpływem warunków zewnętrznych i wewnętrznych oraz stanowi warstwę wykończeniowo-dekoracyjną.
farba – płynna lub półpłynna zawiesina albo mieszanina silnie rozdrobnionych ciał stałych (np. pigmentubarwnika i różnych wypełniaczy) w roztworze spoiwa.
1.5.
2. Materiały
„Wymagania ogólne” pkt 2.
Wszystkie materiały do robót malarskich powinny odpowiadać wymaganiom norm państwowych lub
świadectw dopuszczenia w budownictwie.
- środki gruntujące
- farby wewnętrzne akrylowe w kolorach zgodnie z projektem architektury.
Na zastosowane zestawy malarskie musi być akceptacja Inspektora Nadzoru.
3. Sprzęt
Roboty malarskie można wykonać przy użyciu pędzli lub aparatów natryskowych.
4 Transport
Farby pakowane zgodnie z PN-O-79601-2:1996 w bębny lekkie lub wiaderka stożkowe wg PN-EN-ISO
0
90-2:2002 i przechowywane w temperaturze min.+5 C należy transportować zgodnie z PN-85/0-79252
i przepisami obowiązującymi w transporcie kolejowym lub drogowym.
Pozostałe materiały zgodnie z wymaganiami producenta.
5. Wykonanie robót
strona
111/118
5.1. Przygotowanie podłoży
Podłoże posiadające drobne uszkodzenia należy naprawić przez uzupełnienie ubytków szpachlą
gipsową. Powierzchnie powinny być oczyszczone z kurzu i brudu. Odstające tynki należy odbić, a rysy
poszerzyć i wypełnić zaprawą gipsową.
5.2. Gruntowanie – przed malowaniem farbami powierzchnie należy gruntować preparatami do
gruntowania.
5.3. Wykonywanie powłok malarskich
Powłoki z farb powinny być nie zmywalne, dawać aksamitno-matowy wygląd powierzchni. Barwa
powłok powinna być jednolita, bez smug i plam oraz śladów pędzla.
Przed przystąpieniem do wykonywania powłok malarskich pokrywczych należy zakończyć roboty
budowlane stanu surowego.
Tynki powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-B-10100:1970. Wszelkie uszkodzenia tynków
powinny być usunięte przez wypełnienie odpowiednią zaprawą gipsową i zatarte do równej powierzchni.
Powierzchnia tynków powinna być pozbawiona zanieczyszczeń a wystające metalowe elementy
zabezpieczone antykorozyjnie.
Podłoża z płyt kartonowo-gipsowych odkurzone, bez plam tłuszczu. Wkręty mocujące oraz styki płyt
powinny być zaszpachlowane. Uszkodzone fragmenty płyt naprawione masą szpachlową, na którą
wydano aprobatę techniczną.
W przypadku stwierdzenia niezgodności podłoży z wymaganiami jw. należy określić zakres prac, rodzaje
materiałów oraz sposoby usunięcia tych niezgodności. Następnie przeprowadzić ponowną kontrolę
podłoży a wyniki odnotować w formie protokołu kontroli i wpisu do Dziennika Budowy.
5.4. Warunki prowadzenia robót malarskich
Roboty malarskie nie powinny być prowadzone :
o
- w temperaturze poniżej +5 C, z dodatkowym zastrzeżeniem, aby w ciągu doby nie następował
o
spadek temperatury poniżej 0 C,
o
- w temperaturze powyżej 25 C, z dodatkowym zastrzeżeniem, aby temperatura podłoża nie była
o
wyższa niż 20 C (np. w miejscach bardzo nasłonecznionych).
W przypadku wystąpienia opadów w trakcie prowadzenia robót malarskich świeżo pomalowane, nie
wyschnięte powierzchnie należy osłonić.
Roboty malarskie można rozpocząć, jeżeli wilgotność podłoży (tynki, płyty g-k itp.) przewidzianych pod
malowanie jest większa niż podano w tabeli 1.
Tabela 1 Największa dopuszczalna wilgotność podłoży mineralnych przeznaczonych pod malowanie
Lp.
Rodzaj farby
Największa wilgotność podłoża,
w % masy
1
Farby dyspersyjne, na spoiwach żywicznych
rozcieńczalnych wodą
4
2
Farby na spoiwach żywicznych rozpuszczalnikowych
3
3
Farby na spoiwach mineralnych bez lub z dodatkami
modyfikującymi w postaci suchych mieszanek
rozcieńczalnych wodą lub w postaci ciekłej
6
4
Farby na spoiwach mineralno-organicznych
4
W pomieszczeniach zamkniętych przy pracach malarskich należy zapewnić odpowiednią wentylację.
5.5. Wykonanie robót malarskich wewnętrznych
Roboty malarskie wewnątrz budynku można rozpocząć, kiedy podłoża spełniają wymagania podane
w pkt 5.2., a warunki w pkt 5.3.
Pierwsze malowanie należy wykonać po:
- całkowitym ukończeniu robót instalacyjnych, tj. wodociągowych, kanalizacyjnych, centralnego
ogrzewania, gazowych, elektrycznych, z wyjątkiem założenia urządzeń sanitarnych oraz
armatury oświetleniowej,
- wykonaniu podłoży pod wykładziny podłogowe,
strona
112/118
całkowitym dopasowaniu i wyregulowaniu stolarki, lecz przed oszkleniem jeśli stolarka nie została
wykończona fabrycznie.
Drugie malowanie można wykonać po:
- wykonaniu białego montażu
- ułożeniu posadzek (z wyjątkiem wykładzin dywanowych i z tworzyw sztucznych) z przybiciem
listew przyściennych i cokołów,
- oszkleniu okien, jeśli nie było to wykonane fabrycznie.
Prace malarskie należy prowadzić zgodnie z instrukcją producenta farb.
Elementy, które w czasie robót malarskich mogą ulec uszkodzeniu lub zabrudzeniu, należy zabezpieczyć
i osłonić.
Farby można nakładać pędzlem, wałkiem lub natryskiem pneumatycznym. Wykonywać malowanie
dwuwarstwowo zgodnie z zaleceniami producenta (patrz karty techniczne).
Podstawowe techniki malarskie
Nakładanie pędzlem
• Na podłożach mineralnych stosuje się tylko do malowania małych powierzchni (np. narożników)
ze względu na niską wydajność;
• Nakładanie farb o wysokiej lepkości (np. tiksotropowych) pędzlem może powodować
powstawanie charakterystycznych smug, które nie zanikają po wyschnięciu;
• Nakładanie pędzlem jest użyteczne przy gruntowaniu, gdyż umożliwia dokładne wcieranie gruntu
w podłoże.
Nakładanie wałkiem
• Metoda najbardziej popularna przy nakładaniu farb na podłoża, ze względu na prostotę i dużą
wydajność;
• Należy pamiętać o nakładaniu w kierunkach krzyżujących się, aby pokryć wszystkie nierówności
podłoża.
Natrysk powietrzny
• Metoda o dużej wydajności, ale wymagająca bardziej skomplikowanego sprzętu;
• Należy pamiętać o przecedzeniu farby przed użyciem, aby usunąć ewentualne zanieczyszczenia
mogące zatkać dyszę pistoletu.
-
UWAGA!
Każdorazowo przed przystąpieniem do prac malarskich wykonać próbki kolorystyczne o wymiarach 1,0 x
2,0 m do zatwierdzenia przez Inżyniera po uzyskaniu akceptacji Projektanta.
6.1. Badania w czasie robót
Częstotliwość oraz zakres badań powinny być zgodne normami.
Dostarczone na plac budowy materiały należy kontrolować pod względem ich jakości. Farby i środki
gruntujące powinny odpowiadać normom wymienionym w pkt 10.1
Bezpośrednio przed użyciem należy sprawdzić:
- deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności wyrobów z odpowiednią normą lub aprobatą
techniczną,
- termin przydatności do użycia podany na opakowaniu,
- wygląd zewnętrzny farby w każdym opakowaniu.
Ocenę wyglądu zewnętrznego należy przeprowadzić wizualnie. Farba powinna stanowić jednorodną
w kolorze i konsystencji mieszaninę.
Niedopuszczalne jest stosowanie farb, w których widać:
a/ w przypadku farb ciekłych:
- skoagulowane spoiwo,
- nieroztarte pigmenty
- grudki wypełniaczy (z wyjątkiem niektórych farb strukturalnych),
- kożuch,
- ślady pleśni,
- trwały, nie dający się wymieszać osad,
- nadmierne, utrzymujące się spienienie,
- obce wytrącenia,
- zapach gnilny,
b/ w przypadku farb w postaci suchych mieszanek:
- zbrylenie,
strona
113/118
- obce wytrącenia,
- zapach gnilny,
- ślady pleśni
Zasady dokonywania takiej kontroli powinien ustalić kierownik budowy w porozumieniu z Inspektorem
nadzoru. Wyniki badań materiałów powinny być wpisywane do dziennika budowy akceptowane przez
Inspektora.
Wygląd powierzchni należy ocenić wizualnie z odległości około 1 m w rozproszonym świetle dziennym
lub sztucznym i ocenić czy zostały spełnione wymagania zawarte w pkt 5.2. i 5.3. Wilgotność podłoży
ocenić przy pomocy odpowiednich przyrządów. Wyniki kontroli podłoży należy odnotować w formie
protokołu kontroli i wpisu do Dziennika Budowy.
Badanie powłok malarskich należy przeprowadzić nie wcześniej niż 14 dni po ich wykonaniu.
Ocenie podlega:
- wygląd zewnętrzny - wizualnie w świetle rozproszonym z odległości około 0,5m.
zgodność barwy i połysku – przez porównanie w świetle rozproszonym wyschniętej powłoki
z wzorcem producenta
- odporność na wycieranie – przez lekkie pocieranie powierzchni szmatką lnianą lub bawełnianą
w kolorze kontrastowym. Powłokę należy uznać za odporną na wycieranie, jeżeli nie wystąpiły na
szmatce ślady farby
- przyczepność powłoki
- na podłożach mineralnych i włóknisto mineralnych przez wykonanie skalpelem siatki nacięć
prostopadłych o boku 5 mm, po 10 oczek w każdą stronę a następnie przetarciu pędzlem naciętej
powłoki; przyczepność powłoki należy uznać za dobrą, jeżeli żaden z kwadracików nie wypadnie
- na podłożach drewnianych i metalowych zgodnie z normą PN-EN-ISO 2409
- odporność na zmywanie – przez pięciokrotne silne potarcie mokrą namydloną szczotką z twardej
szczeciny, a następnie dokładne spłukanie jej wodą za pomocą miękkiego pędzla; powłokę należy
uznać za odporną na zmywanie, jeżeli piana mydlana nie ulegnie zabarwieniu oraz cała badana
powłoka po wyschnięci będzie jednakowej barwy i bez prześwitów.
Wyniki kontroli i badań powinny być odnotowane w formie protokołu z kontroli badań i wpisu do Dziennika
Budowy.
W przypadku gdy którekolwiek z wymagań stawianych powłokom nie jest spełnione, należy uznać, że
powłoki nie zostały wykonane prawidłowo i należy wykonać działania korygujące, mające na celu
usunięcie niezgodności. W tym celu w protokole kontroli i badań należy określić zakres prac, rodzaje
materiałów oraz sposoby doprowadzenia do zgodności powłoki z wymaganiami.
7. Obmiar robót
2
Jednostką obmiarową jest m powierzchni zamalowanej wraz z przygotowaniem podłoża i farb,
ustawieniem rusztowań oraz uporządkowaniem stanowiska. Ilość robót określa się na podstawie
dokumentacji projektowej.
8.Odbiór robót
8.2 Odbiór podłoża
Zastosowane do przygotowania podłoża materiały
powinny odpowiadać wymaganiom
państwowych norm. Podłoże powinno być przygotowane zgodnie z pkt 5.1.
8.3 Odbiór robót malarskich:
Podstawę do odbioru wykonania robót malarskich stanowi ich zgodność wykonania z dokumentacją
projektową i zatwierdzonymi zmianami, dokonanymi w toku prowadzonych prac, podanymi
w dokumentacji powykonawczej.
Zgodność wykonania robót stwierdza się na podstawie zgodności wyników badań kontrolnych
z wymaganiami norm, aprobat technicznych, warunkami podanymi w pkt 5 i 6.
Roboty malarskie wykonane nie zgodnie z wymienionymi wymaganiami mogą być odebrane pod
warunkiem, że odstępstwa nie obniżają właściwości użytkowych i komfortu ich użytkowania.
W przeciwnym wypadku należy je poprawić i przedstawić do ponownego odbioru.
Wykonawca zobowiązany jest przedstawić:
- pełną dokumentację powykonawczą wraz z oświadczeniami stwierdzającymi zgodność w/w robót
z projektem
- protokoły badań kontrolnych oraz certyfikaty jakości materiałów i wyrobów,
strona
114/118
- stwierdzenie inspektora nadzoru, że wyniki przeprowadzonych badań robót były pozytywne.
Protokół odbioru powinien zawierać:
- zestawienie wyników badań międzyoperacyjnych i końcowych
- stwierdzenie zgodności lub niezgodności wykonania robót z zamówieniem
- wykaz wad i usterek ze wskazaniem sposobu ich usunięcia.
Wyniki odbiorów materiałów i robót powinny być każdorazowo wpisywane do dziennika budowy.
10.1. NORMY
PN-C-81913:1998
Farby dyspersyjne i alkaidowe.
PN-C-81914:2002
Farby dyspersyjne do malownia wnętrz budynków..
PN-ISO-9000
PN-62/C-81502
Szpachlówki i kity szpachlowe. Metody badań.
PN-69/B-10280 Ap1:1999
Roboty malarskie farbami wodnymi i emulsyjnymi.
Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych. Część B – Roboty wykończeniowe, zeszyt 4
„Powłoki malarskie zewnętrzne i wewnętrzne”. wydane ITB – 2003r.
Dokumentacje i specyfikacje w zamówieniach publicznych, Izba Projektowania Budowlanego, Warszawa
2005.
strona
115/118
B-16.00.00
ROBOTY ELEWACYJNE
(kod CPV 45443000-4 Roboty elewacyjne)
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
wykonania i odbioru robót elewacyjnych w ramach inwestycji: Budowa połączenia szpitala z kompleksem
celu wykonanie:
- tynków cienkowarstwowych,
- zamontowanie linek stalowych fi 5 służących do prowadzenia zieleni pnącej.
Zaprawa klejąca - sucha mieszanka do zarobienia wodą na budowie przeznaczona do przyklejenia
styropianu do podłoża i tkaniny zbrojącej do styropianu.
Zaprawa tynkarska – sucha mieszanka do zarobienia wodą na budowie, przeznaczona do wykonania
wyprawy na warstwie zbrojonej.
Warstwa zbrojona – układ składający się z zaprawy klejącej oraz tkaniny zbrojącej znajdującej się
w środku zaprawy klejącej.
Wyprawa tynkarska – zaprawa tynkarska po stwardnieniu stanowiąca zewnętrzną warstwę
wykończeniową układu ocieplającego.
Spoina klejowa – zaprawa klejąca po stwardnieniu i wyschnięciu.
2. Materiały
2.1. Ogólne wymagania
2.2 Zaprawa do klejenia i wykonywania warstwy zbrojącej na wełnie mineralnej
to zaprawa służąca do mocowania płyt z wełny mineralnej oraz do wykonywania na nich
cienkiej warstwy zbrojonej siatką przy ocieplaniu budynków metodą lekką-mokrą.
DANE TECHNICZNE:
Baza:
mieszanka cementów z wypełniaczami mineralnymi i
modyfikatorami
Temperatura stosowania:
od +5 do +25C
Czas zużycia:
do 1,5 godz.
Przyczepność:
- do betonu
>0,6 MPa
- do wełny
>0,05 (rozerwanie w warstwie wełny)
Orientacyjne zużycie:
- mocowanie płyt:
ok. 5,0 kg/m2
- warstwa zbrojona:
ok. 5,0 kg/m2
strona
116/118
Sypka zaprawa ma właściwości drażniące, a zawartość cementu powoduje, że wyrób
zmieszany z wodą ma odczyn alkaliczny. W związku z tym należy chronić naskórek i oczy.
W przypadku kontaktu materiału z oczami płukać je obficie wodą i zasięgnąć porady lekarza.
Zawartość chromu VI – poniżej 2 ppm w okresie ważności wyrobu.
Wyrób musi posiadać aprobatę techniczną lub europejską aprobatę techniczna, lub
odpowiadać wymaganiom odpowiedniej aktualnej rekomendowanej normy.
2.3. Tynk cienkowarstwowy
System ocieplenia ścian
System oparty na połączeniu wełny mineralnej z mineralnymi materiałami wykończeniowymi jest
typem ocieplenia dla budynków wysokich, jak również dla tych obiektów, gdzie zachodzi konieczność
lepszej izolacji akustycznej. Systemem tym można dokonywać renowacji starych budynków jak i ocieplać
nowe obiekty. Do wykonania wyprawy tynkarskiej należy zastosować zaprawę tynkarską z tynku
mineralnego barwionego w masie. Zaprawa powinna być dopuszczona do stosowania aprobatami
technicznymi wydanymi przez ITB. W aprobacie technicznej i certyfikacie załączonym do partii zapraw
powinien być podany czas przydatności do użycia.
Do wykonania warstwy izolacyjnej należy zastosować płyty wełny mineralnej mocowanej kołkami
i klejem do ściany żelbetowej lub ściany z pustaków ceramicznych. Zastosowana siatka z włókna
szklanego powinna odpowiadać wymaganiom PN-92/P-85010.
2.4. Linki stalowe fi 5 służących do prowadzenia zieleni pnącej wg projektu elewacji.
3. Sprzęt
Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego
wpływu na jakość wykonywanych robót. Sprzęt używany do robót powinien być zgodny z ofertą
Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym w SST w pkt. 5,
programie zapewnienia jakości lub projekcie organizacji robót, zaakceptowanym przez Inspektora
nadzoru inwestorskiego.
Liczba i wydajność sprzętu będzie gwarantować przeprowadzenie robót zgodnie z zasadami określonym
w dokumentacji projektowej, SST pkt. 5. i wskazaniach Inspektora nadzoru inwestorskiego w terminie
przewidzianym umową.
Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót ma być utrzymywany w dobrym
stanie i gotowości do pracy. Musi on spełniać normy ochrony środowiska i przepisy dotyczące jego
użytkowania.
Wykonawca ma obowiązek dostarczyć Inspektorowi nadzoru inwestorskiego kopie dokumentów
potwierdzających dopuszczenie sprzętu do użytkowania, gdy jest to wymagane przepisami.
Jeżeli dokumentacja projektowa lub SST przewidują możliwość wariantowego użycia sprzętu przy
wykonywanych robotach, wykonawca ma obowiązek powiadomić Inspektora nadzoru inwestorskiego
o swoim zamiarze wyboru i uzyskać jego akceptację przed użyciem sprzętu. Wybrany sprzęt, po
akceptacji Inspektora nadzoru, nie może być później zmieniany bez jego zgody.
Wykonywanie robót fasadowych należy wykonywać przy użyciu rusztowania, drobnego sprzętu
budowlanego i elektronarzędzi. Roboty z rusztowań można rozpocząć po odbiorze i dopuszczeniu
rusztowań do eksploatacji.
Przy wykonywaniu tynków Wykonawca powinien korzystać z:
- mieszadeł elektrycznych
- pac ze stali nierdzewnej
- pac z PCV
- pędzli i wałków malarskich
4. Transport
Wykonawca jest obowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłynę
niekorzystnie na jakość wykonywanych robót i właściwości przewożonych materiałów. Liczba środków
transportu musi zapewniać przeprowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji
projektowej SST i wskazaniach Inspektora nadzoru w terminach przewidzianych w umowie.
Przy ruchu po drogach publicznych, pojazdy muszą spełniać wymagania przewidziane Kodeksem Ruchu
Drogowego i przepisami wykonawczymi do niego. Środki transportu nie odpowiadające warunkom
dopuszczalnych obciążeń na osie mogą być dopuszczone przez właściwy zarząd pod warunkiem
przywrócenia stanu pierwotnego użytkowanych odcinków dróg na koszt Wykonawcy.
Wykonawca ma obowiązek na bieżąco usuwać, na własny koszt,
wszelkie zanieczyszczenia
spowodowane jego pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.
strona
117/118
5. Wykonanie robót
5.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST B-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
5.2. Przygotowanie podłoża
Podłoże pod tynk mineralny musi być stabilne, nośne, suche, jednorodne i wolne od zanieczyszczeń.
Powierzchnia musi być równa i gładka. Zaleca się stosowanie na podłożach o niskiej chłonności wody.
Tynk cienkowarstwowy stosowany na warstwy ocieplenia, układać na siatce z włókna szklanego na
podłożu z kleju szpachlowego zatartego na gładko.
Warstwy ocieplenia z wełny mineralnej wykonywać zgodnie ze specyfikacją „Izolacje”
Dobrze związane suche podłoże pokryć obficie płynem gruntującym, przynajmniej na 12 godzin przed
rozpoczęciem prac tynkarskich. Podłoża tynków powinny odpowiadać wymaganiom producenta tynków
mineralnych.
5.3. Wykonanie tynków zewnętrznych
o
o
Tynki należy wykonywać w temperaturze nie niższej niż +5C i nie wyższej niż +25C . Wilgotność
względna powietrza nie może być zbyt wysoka.
Wykonywaną wyprawę należy chronić przed bezpośrednim działaniem słońca i opadów atmosferycznych,
aż do pełnego związania tynku. Czas wiązania w przypadku wysokiej wilgotności powietrza i/lub niskiej
temperatury może się znacznie przedłużyć.
Tynk cienkowarstwowy, dekoracyjny
Przed użyciem, tynk dokładnie wymieszać mieszadłem elektrycznym. Zaleca się mieszanie zawartości
kilku wiader w większym pojemniku i systematyczne uzupełnianie w miarę zużywania zaprawy.
Tynk nanosić pacą ze stali nierdzewnej. Świeżo nałożony tynk zacierać pacą z PCV ruchami kolistymi.
Pacę do zacierania należy co pewien czas oczyścić szpachelką. Ułatwi to uzyskanie regularnej faktury
tynku. Nie należy myć pacy wodą i kontynuować pracy mokrym narzędziem, gdyż może to być przyczyną
plam o innym odcieniu.
Przy wykonywaniu tynków silikatowych stosować się ściśle do instrukcji producenta tynku.
Listwy systemowe - profile narożne, startowe oraz dylatacyjne (w dylatacjach konstrukcyjnych)
montować zgodnie z instrukcją producenta tynków systemowych stosując odpowiednie, zalecane
materiały.
5.4. Montaż linek stalowych do pnącej zieleni wg projektu elewacji.
6.1. Ogólne wymagania dotyczące kontroli robót podano w „Wymagania ogólne”.
6.1. Badania w czasie robót tynkarskich
Częstotliwość oraz zakres badań powinny być zgodne normami.
Dostarczone na plac budowy materiały należy kontrolować pod względem ich jakości. Zasady
dokonywania takiej kontroli powinien ustalić kierownik budowy w porozumieniu z Inspektorem nadzoru.
o jakości wystawione przez producenta oraz na sprawdzeniu właściwości technicznych dostarczonego
wyrobu na podstawie tzw. badań doraźnych.
Wyniki badań materiałów powinny być wpisywane do dziennika budowy akceptowane przez Inspektora
budowy.
Badania tynków zwykłych powinny być przeprowadzane w sposób podany w normie PN-65/10101
i umożliwiać ocenę wszystkich wymagań a w szczególności:
- zgodności z dokumentacją projektową i zmianami w dokumentacji powykonawczej,
- jakości zastosowanych materiałów i wyrobów,
- prawidłowości przygotowania podłoży,
- przyczepności tynków do podłoża,
- grubości tynków,
- wyglądu powierzchni tynków,
- prawidłowości wykonania powierzchni i krawędzi tynków.
- wykończenie tynków na narożach, stykach i szczelinach dylatacyjnych
7. Obmiar robót
Ogólne zasady dotyczące obmiaru robót podano w SST „ Wymagania ogólne” pkt. 7
Obmiar robót powinien określać faktyczny zakres wykonywanych robót zgodnie z dokumentacją
projektową.
Jakikolwiek błąd lub przeoczenie (opuszczenie) w ilości robót podanych w kosztorysie ofertowym lub
gdzie indziej w SST nie zwalnia Wykonawcy od obowiązku ukończenia wszystkich robót. Błędne dane
strona
118/118
zostaną poprawione wg ustaleń Inspektora nadzoru inwestorskiego na piśmie. Obmiar gotowych robót
będzie prowadzany z częstością wymaganą do celu płatności na rzecz Wykonawcy lub innym czasie
określonym w umowie.
Zasady określania ilości robót podane są w KNR-ach i KNNR-ach oraz ZKNR-ach.
Jednostki obmiaru powinny być zgodne z jednostkami określonymi w dokumentacji projektowej
i przedmiarze robót.
Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy, stosowany w czasie obmiaru robót musi być zaakceptowany
przez Inspektora nadzoru.
Urządzenia i sprzęt pomiarowy dostarcza Wykonawca. Jeżeli urządzenia te wymagają badań
legalizacyjnych, to Wykonawca musi posiadać ważne świadectwa w tym zakresie.
8. Odbiór robót
Ogólne zasady dotyczące odbioru robót zostały podane w SST „ Wymagania ogólne” pkt. 8.
PN-91/B-02020
Ochrona cieplna budynków. Wymagania i obliczenia
PN-ISO 8930:1997
Podstawy projektowania i niezawodności konstrukcji budowlanych. Terminologia
PN-B-01040:1994
Rysunek konstrukcyjny budowlany. Zasady ogólne
PN-76/B-03001
Konstrukcje i podłoża budowli. Ogólne zasady obliczeń.
PN-65/B-10100
PN-ISO-9000
Inne dokumenty:
Świadectwa dopuszczenia produktów do wbudowania.
Instrukcje producentów odnośnie montażu, sposobu użytkowania i warunków gwarancyjnych.
2005.
„Tynki”, wydane ITB – 2003r.
Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych – Tynkowanie, Ośrodek Wdrożeń
Ekonomiczno-Organizacyjnych Budownictwa „Promocja” Sp. z o.o , Warszawa 2004.
Karty techniczne materiałów i instrukcje wykonania robót.
INWESTOR / ZAMAWIAJĄCY:
21 Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjny S.P.
Z.O.Z. w Busku Zdroju ul. F. Rzewuskiego 8, 28-100 Busko
Zdrój
WYKONAWCA PROJEKTU:
PROSPEC
31-217 Kraków ul. GraŜyny 11/31A,
tel. 502 394 836
Firma Handlowo - Usługowa
„MiG” Grzegorz Funek
32-400 Myślenice os. 1000 lecia 30/10
NIP 681-180-06-60 REGON 356741137
kom. 502 638 548 tel.(012) 345 56 39; e-mail: [email protected]
NAZWA INWESTYCJI:
Budowa połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym
OPAL
ADRES:
Nr ewid. 127, obręb 13, ul. F. Rzewuskiego
SPECYFIKACJA TECHNICZNA
IS-CO1
TOM:
CO. Instalacja centralnego ogrzewania
AUTORZY:
BRANśA:
FUNKCJA:
IMIĘ i NAZWISKO:
SPECJALNOŚĆ,
NR UPRAWNIEŃ
PROJEKTANT:
mgr inŜ. Grzegorz Funek
Instalacyjna
MAP/0257/POOS/04
SPRAWDZAJĄCY:
mgr inŜ. Aleksander Soja
Instalacyjna
MAP/0264/POOS/04
SANITARNA
EGZ. NR
DATA:
10.12.2010
PODPIS:
Budowa połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym OPAL nr ew. działki. 127, Busko-Zdrój.
1. WSTĘP
1.1.
Przedmiot Specyfikacji
Przedmiotem specyfikacji jest zbiór wymagań w zakresie sposobu wykonania instalacji ogrzewczej w
projektowanym połączeniu szpitala z kompleksem zabiegowym OPAL dotyczące sposobu wykonania i
oceny prawidłowości poszczególnych robót instalacyjnych oraz określenie zakresu prac, które
powinny być ujęte w cenach poszczególnych pozycji przedmiaru.
1.2.
Zakres zastosowania Specyfikacji
Specyfikacja winna być wykorzystana przez Oferentów biorących udział w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego na realizację instalacji ogrzewczych, objętych przedmiarem robót
budowlanych.
1.3.
Zakres robót objętych Specyfikacją
Niniejsza Specyfikacja obejmuje zakres robót branŜy instalacji ogrzewczych, określony w Projekcie
Wykonawczym i Przedmiarach Robót dla łącznika.
1.4.
Wszystkie roboty objęte Projektem naleŜy wykonać wg „Warunków technicznych wykonania i odbioru
robót instalacji ogrzewczych” oraz Polskich Norm, pod fachowym technicznym ze strony osoby
posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane.
2. MATERIAŁY
2.1.
Wszystkie materiały zastosowane do realizacji robót powinny odpowiadać co do jakości wymogom
wyrobów dopuszczonych do obrotu i stosowania w budownictwie, określonym w art. 10 ustawy Prawo
budowlane, wymaganiom Projektu Wykonawczego i przedmiaru robót, wymaganiom specyfikacji
istotnych warunków zamówienia i przyjętym w ofercie rozwiązaniom technicznym. Na kaŜde Ŝądanie
Zamawiającego (inspektora nadzoru) Wykonawca obowiązany jest okazać w stosunku do
wskazanych materiałów: certyfikat na znak bezpieczeństwa, deklarację zgodności lub certyfikat
zgodności z Polską Normą lub aprobatą techniczną.
Wszystkie materiały i urządzenia uŜyte do instalacji ogrzewczych muszą posiadać świadectwa
dopuszczenia do obrotu i stosowania w budownictwie, a przy ich stosowaniu muszą być spełnione
zasady określone w załącznikach do tych dokumentów.
Materiały eksponowane do wnętrza muszą ponadto posiadać świadectwo dopuszczenia
Państwowego Zakładu Higieny.
2.2.
Wymagania do materiałów wyszczególnionych w publikowanych katalogach
Do materiałów wyszczególnionych w obowiązujących i publikowanych katalogach (KNNR, KNR,
KNRW, KSNR, KNP, ORGBUD i innych katalogach) naleŜy stosować zasady określone w załoŜeniach
ogólnych i szczegółowych katalogów. W szczególności naleŜy stosować warunki i normy tam
wskazane.
2.3.
Wymagania do materiałów nie wyszczególnionych w katalogach.
Materiały, które nie mają odniesienia w publikowanych katalogach, a dopuszczone są do stosowania
w budownictwie, naleŜy stosować zgodnie z obowiązującymi kartami wyrobów i instrukcjami
producentów. Normy zuŜycia naleŜy przyjmować zgodnie z zaleceniami producentów i dystrybutorów
wyrobów.
3.
SPRZĘT
Instalacja centralnego ogrzewania
3
Do wykonania robót naleŜy zastosować sprzęt i maszyny właściwe dla danego rodzaju robót, przy
uwzględnieniu przeciętnej organizacji pracy. Nakłady pracy sprzętu winny wynikać z katalogów
nakładów rzeczowych, z uwzględnieniem załoŜeń ogólnych i szczegółowych.
4.
TRANSPORT
Środki transportu technologicznego i zewnętrznego winny być dobrane przy uwzględnieniu przeciętnej
organizacji pracy i wynikać z projektu organizacji budowy.
5.
WYKONANIE ROBÓT
5.1.
Szczegółowy opis robót
Zakres projektu obejmuje:
budynek łącznika na Terenie WSzU-R w Busku Zdrój:
- instalacje wewnętrzną centralnego ogrzewania – grzejniki,
Instalacja c.o. zasilana będzie wodą grzewczą o parametrach 80/60 °C z istniejącej kotłowni.
Kotłownia składająca się z dwóch kotłów będzie powiększona o dodatkowy kocioł gazowy. Z kotłowni
ciepło technologiczne dostarczane będzie rurami preizolowanymi do budynku nr 3, skąd przewidziano
zasilanie dla projektowanego łącznika.
CENTRLNE OGRZEWANIE GRZEJNIKOWE
Projektuje się grzejniki typu INTEGRA Higiena producent Radson.
Podłączenie grzejników INTEGRA Higiena naleŜy wykonać przez zawór odcinający kątowy do
grzejników z wbudowanym zaworem, typ RLV-KS-K, RLV-KS-P.
Na gałązce zasilającej grzejniki SAC naleŜy zainstalować zawór termostatyczny V-Exakt kątowy z
głowicą cieczową typu RA-N-P firmy DANFOSS, a na gałązce powrotnej zawór RLV-P firmy
DANFOSS. Zaprojektowano głowicę termostatyczna higieniczna typu DX firmy Heimaier.
PRZEWODY
Instalację grzewczą projektuje się z rur typu MEPLA z PEX firmy Geberit. Rurociągi te naleŜy
zaizolować. Grubość izolacji cieplnej uzaleŜniona jest od temperatury otoczenia rurociągu.
- łączenia rur przez zacisk /MEPLA/,
- połączenia z urządzeniami i armaturą poprzez łączniki gwintowane i kołnierze,
- mocowanie instalacji do konstrukcji budynku za pomocą typowych uchwytów,
- dostarczone na budowę rury powinny być proste, czyste od zewnątrz i wewnątrz, bez
widocznych wŜerów i ubytków spowodowanych korozją lub uszkodzeniami.
IZOLACJA RUR
NaleŜy zaizolować rury stalowe na całej długości izolacją thermaflex .
5.2.
Ogólne warunki wykonania robót
Wszystkie roboty instalacyjne naleŜy wykonać wg „Warunków technicznych wykonania i odbioru
instalacji grzewczych” oraz Polskich Norm, pod fachowym kierownictwem technicznym ze strony
osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane.
5.3.
Obowiązki Wykonawcy
5.3.1.
Wykonawca obowiązany jest przedstawić Inspektorowi Nadzoru do akceptacji wszystkie
rozwiązania robocze, rysunki warsztatowe z odpowiednimi opisami, obliczeniami, próbki
materiałów, prototypy wyrobów zarówno ujętych jak i nie ujętych dokumentacją projektową
wraz z wymaganymi świadectwami, dopuszczeniami, atestami itp. Przed wykonaniem bądź
zamówieniem elementów indywidualnych Wykonawca musi sprawdzić ich wymiary na
budowie. Wykonawca ma prawo proponować zastosowanie innych niŜ specyfikowanych w
projekcie materiałów i technologii, pod warunkiem Ŝe będą one równorzędne pod względem
jakości, parametrów technicznych i kolorystyki. Wszystkie ewentualne odstępstwa od
dokumentacji i specyfikacji muszą zostać uzgodnione przez Gł. Projektanta.
Wykonawca ma obowiązek wykonać roboty i uruchomić urządzenia, oraz usunąć wszelkie
usterki i defekty z naleŜytą starannością i pilnością, zgodnie z postanowieniami umowy.
5.3.2.
4
5.3.3.
5.3.4.
5.3.5.
5.3.6.
5.3.7.
5.3.8.
5.3.9.
5.3.10.
5.3.11.
5.3.12.
5.3.13.
Wykonawca ma obowiązek dostarczyć wszelkie materiały, urządzenia, sprzęt oraz zatrudnić
kierownictwo i siłę roboczą niezbędne dla wykonania, wykończenia, uruchomienia i usunięcia
usterek w takim zakresie w jakim jest to wymienione lub moŜe być logicznie wywnioskowane z
umowy.
Wykonawca bierze pełną odpowiedzialność za odpowiednie wykonanie, stabilność i
bezpieczeństwo wszelkich czynności na Placu Budowy, oraz za metody i technologię uŜyte
przy budowie.
Wykonawca ma obowiązek zorganizować we własnym zakresie zatrudnienie kierownictwa
robót i robotników, a następnie zapewnić im warunki pracy, wynagrodzenie, zakwaterowanie,
wyŜywienie i dowóz.
Wykonawca winien wykonywać wszelkie czynności niezbędne dla realizacji robót w taki
sposób, aby w granicach wynikających z konieczności wypełnienia zobowiązań umownych nie
zakłócać bardziej niŜ to jest konieczne porządku publicznego, dostępu, uŜytkowania lub
zajmowania dróg, chodników i placów publicznych i prywatnych do i na terenach naleŜących
zarówno do Zamawiającego jak i do osób trzecich. Wykonawca winien zabezpieczyć
Zamawiającego przed wszelkimi roszczeniami, postępowaniami, odszkodowaniami i kosztami
jakie mogą być następstwem nieprzestrzegania powyŜszego postanowienia.
Wykonawca winien zastosować wszelkie racjonalne środki w celu zabezpieczenia dróg
dojazdowych do Placu Budowy od uszkodzenia przez ruch związany z działalnością
Wykonawcy i Podwykonawców, dobierając trasy i uŜywając pojazdów tak, aby szczególny
ruch związany z transportem materiałów, urządzeń i sprzętu Wykonawcy na Plac Budowy
ograniczyć do minimum, oraz aby nie spowodować uszkodzenia tych dróg. Wykonawca
winien zabezpieczyć i powetować Zamawiającemu wszelkie roszczenia jakie mogą być
skierowane w związku z tym bezpośrednio przeciw Zamawiającemu, oraz podjąć negocjacje i
zapłacić roszczenia jakie wynikną na skutek zaistniałych szkód.
Wykonawca jest gospodarzem na placu budowy i jako gospodarz odpowiada za przekazany
teren robót do czasu komisyjnego odbioru i przekazania terenu do uŜytkowania.
Odpowiedzialność powyŜsza dotyczy w szczególności obowiązków wynikających z przepisów
BHP, przeciwpoŜarowych i porządkowych.
Wykonawca jest odpowiedzialny za dokładne i prawidłowe wytyczenie robót w nawiązaniu do
podanych w projekcie punktów, linii i poziomów odniesienia. Za błędy w pozycji, poziomie i
wymiarach lub wzajemnej korelacji elementów pełną odpowiedzialność ponosi Wykonawca i
zobowiązany jest usunąć je na własny koszt bez wezwania.
Wykonawca winien ubezpieczyć roboty, materiały i urządzenia przeznaczone do wbudowania,
ryzyko pokrycia kosztów dodatkowych związanych z wymianą lub naprawą, sprzęt i inne
przedmioty Wykonawcy sprowadzone na Teren Robót. Wszelkie kwoty nie pokryte
ubezpieczeniem lub nie odzyskane od instytucji ubezpieczeniowych winny obciąŜać
Wykonawcę.
Wykonawca jest zobowiązany sporządzić przed rozpoczęciem budowy plan bezpieczeństwa i
ochrony zdrowia, uwzględniając specyfikę obiektu i warunki prowadzenia robót budowlanych.
Wykonawca jest zobowiązany do współpracy i koordynacji robót z innymi wykonawcami
wyłonionymi w odrębnych postępowaniach przetargowych obejmujących pozostałe roboty
budowlane, aŜ do całkowitego ukończenia obiektu, umoŜliwiającego jego przekazanie do
uŜytkowania. Współpraca między wykonawcami polegać będzie na wzajemnym udostępnianiu
frontu robót pod dalsze prace budowlane, wraz ze skoordynowaniem terminu ich wykonania,
wynikającym z ogólnego harmonogramu robót akceptowanego przez Inwestora. Wykonawca
opracuje i przedstawi Inwestorowi projekt organizacji robót i harmonogram rzeczowy robót do
akceptacji (szczegółowe warunki podaje SIWZ).
Do obowiązków Wykonawcy naleŜy prowadzenie dokumentacji budowy i przygotowanie oraz
przekazanie dokumentacji powykonawczej w jednym egzemplarzu Zamawiającemu.
Do obowiązków Wykonawcy naleŜy pozyskanie składowisk (miejsc zwałki) dla mas ziemnych
będących nadmiarem do wywozu, oraz gruzu pochodzącego z rozbiórki – uzyskanych
własnym staraniem i na swój koszt.
5.4.
Sposób prowadzenia robót
5.4.1.
Roboty budowlane winny być wykonywane wg „Warunków technicznych wykonania i odbioru
instalacji grzewczych” oraz Polskich Norm, oraz wynikać z załoŜeń ogólnych i szczegółowych
do katalogów, stanowiących podstawę sporządzenia kosztorysu ofertowego.
Projekt organizacji i zagospodarowanie placu budowy Wykonawca wykonuje na własny koszt.
Roboty rozbiórkowe i ziemne w wewnątrz obiektu wykonane zostaną ręcznie z
zastosowaniem ręcznych i mechanicznych środków transportu poziomego.
5.4.2.
5.4.3.
5
5.4.4.
Ustalenie miejsca i odległości odwozu materiałów z rozbiórki oraz gruntu z wykopów naleŜy
do obowiązków Wykonawcy (Oferenta).
Wykonawca przedstawi Inwestorowi do akceptacji projekt organizacji i harmonogram robót
uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą prowadzone roboty związane z wykonaniem
instalacji ogrzewczej.
Instalacje grzewcze powinny spełniać wymagania podstawowe dotyczące w szczególności:
- bezpieczeństwa konstrukcji
- bezpieczeństwa poŜarowego
- bezpieczeństwa uŜytkowania
- odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska
- oszczędności energii
Instalacje ogrzewcze powinny być wykonane zgodnie z projektem i zasadami wiedzy technicznej.
Instalacja ogrzewcza powinna być wykonana zgodnie z projektem i zasadami wiedzy technicznej oraz
spełniać wymagania przepisów techniczno-budowlanych. W pomieszczeniach aresztów rury
montować w bruzdach ściennych. Grzejniki montować we wnękach i zabezpieczyć na wypadek prób
uszkodzenia.
Wykonanie robót dotyczy:
-
spawania, zaciskania, łączenia rurociągów
odpowietrzającymi, konstrukcjami wsporczymi
czyszczenia rurociągów
czyszczenie kanałów
wypełnienia bruzd i przebić
wykonania nowych przebić przez ściany i stropy
wykonania nowych bruzd w ścianach
zabezpieczenia antykorozyjnego
izolacji rurociągów
znakowania rurociągów
prowadzenia przewodów przez przegrody
montaŜ grzejników
montaŜu rewizji
mocowania instalacji
regulacji instalacji.
6. OBMIAR ROBÓT
6.1.
6.2.
6.3.
6.4.
6.5.
Ilości robót podane w przedmiarach robót zostały wyliczone na podstawie Projektu
Wykonawczego i uzgodnionego zakresu robót do wykonania, w ramach niniejszego
postępowania przetargowego.
Kosztorys ofertowy jest dokumentem określającym cenę kosztorysową za przedmiot
zamówienia.
Rozliczenia robót następować winny w rozbiciu na wykonane i odebrane elementy robót,
zgodnie z umową.
Podstawą do sporządzenia kosztorysu ofertowego jest przedmiar robót w układzie
kosztorysowym, opracowany w oparciu o katalogi nakładów rzeczowych.
Ogólne zasady obmiaru robót określają załoŜenia ogólne i szczegółowe do katalogów, oraz
jednostki obmiarowe podane w poszczególnych tablicach. Dla robót nie określonych w
katalogach zasady obmiaru i określania nakładów rzeczowych winny wynikać z analizy
indywidualnej.
7.
ODBIÓR ROBÓT
7.1.
Wykonawca ( kierownik robót ) zgłasza Zamawiającemu gotowość do odbioru wpisem w
dzienniku budowy; potwierdzenie tego wpisu lub brak ustosunkowania się przez inspektora
nadzoru w terminie dni 3 od daty dokonania wpisu oznacza osiągnięcie gotowości do odbioru
w dacie wpisu do dziennika budowy.
6
7.2.
7.3.
7.4.
7.5.
7.6.
7.7.
7.8.
Zamawiający wyznacza termin i rozpoczyna odbiór przedmiotu odbioru w ciągu 7 dni od daty
zawiadomienia go o osiągnięciu gotowości do odbioru, zawiadamiając o tym Wykonawcę.
JeŜeli w toku czynności odbioru zostaną stwierdzone wady, to Zamawiającemu przysługują
następujące uprawnienia:
• jeŜeli wady nadają się do usunięcia, moŜe odmówić odbioru do czasu usunięcia wad,
• jeŜeli wady nie nadają się do usunięcia, to:
1. jeŜeli nie uniemoŜliwiają one uŜytkowania przedmiotu odbioru zgodnie z przeznaczeniem,
Zamawiający moŜe obniŜyć odpowiednio wynagrodzenie.
2. jeŜeli wady uniemoŜliwiają uŜytkowanie zgodnie z przeznaczeniem, Zamawiający moŜe
odstąpić od umowy lub Ŝądać wykonania przedmiotu odbioru po raz drugi.
Z czynności odbioru będzie spisany protokół zawierający wszelkie ustalenia dokonane w toku
odbioru, jak teŜ terminy wyznaczone na usunięcie stwierdzonych przy odbiorze wad.
Wykonawca zobowiązany jest do zawiadomienia Zamawiającego (inspektora nadzoru) o
usunięciu wad, oraz do Ŝądania wyznaczenia terminu na odbiór zakwestionowanych
uprzednio robót jako wadliwych.
Zamawiający wyznacza ostateczny pogwarancyjny odbiór robót po upływie terminu gwarancji
ustalonego w umowie, oraz termin na protokolarne stwierdzenie usunięcia wad po upływie
okresu rękojmi.
Zamawiający moŜe podjąć decyzję o przerwaniu czynności odbioru, jeŜeli w czasie tych
czynności ujawniono istnienie takich wad, które uniemoŜliwiają uŜytkowanie przedmiotu
umowy zgodnie z przeznaczeniem - aŜ do czasu usunięcia tych wad.
Badania odbiorcze.
Wykonać następujące badania odbiorcze:
Badanie odbiorcze szczelności. Próbę szczelności instalacji grzewczej wykonać zgodnie z
„Warunkami technicznymi wykonania i odbioru instalacji ogrzewczych”.
A. zabezpieczeń antykorozyjnych
B. odpowietrzenia instalacji grzewczej
C. oznakowania instalacji
D. zabezpieczenia instalacji przed przekroczeniem granicznych wartości ciśnień i temperatury
E. poprawności działania i szczelności na gorąco instalacji grzewczej
F. armatury odcinającej i regulacyjnej
Z przeprowadzonych badań odbiorczych naleŜy sporządzić protokół.
8.
WARUNKI FINANSOWE
8.1.
Wykonawca zobowiązany jest wnieść finansowe zabezpieczenie właściwego wykonania
umowy na warunkach i w terminach określonych w SIWZ.
Przyjmuje się, Ŝe przed złoŜeniem oferty Wykonawca uzyskał wszelkie niezbędne informacje
w omawianym przedmiocie co do ryzyka, trudności i wszelkich innych okoliczności jakie mogą
wpłynąć lub dotyczyć Oferty Przetargowej. Przyjmuje się, Ŝe Wykonawca opiera swoją Ofertę
Przetargową na danych udostępnionych przez Zamawiającego, oraz na własnych badaniach i
wizjach terenowych, jak wyŜej opisano.
Przyjmuje się, Ŝe Wykonawca upewnił się co do prawidłowości i kompletności Oferty
Przetargowej, oraz stawek i cen w Ofercie i kosztorysach ofertowych, które powinny pokryć
wszystkie jego zobowiązania umowne, a takŜe wszystko co moŜe być konieczne dla
właściwego wykonania i uruchomienia obiektu oraz usunięcia usterek.
JeŜeli pomimo zapoznania się Wykonawcy z miejscowymi warunkami i potrzebami
Wykonawca napotka w trakcie realizacji fizyczne przeszkody lub niekorzystne warunki - inne
niŜ warunki klimatyczne na terenie budowy - o takim charakterze, jakich jego zdaniem
8.2.
8.3.
8.4.
7
doświadczony Wykonawca nie był w stanie przewidzieć, powinien niezwłocznie na piśmie
powiadomić Zamawiającego, Projektanta i Inspektora Nadzoru. Po takim powiadomieniu
Zamawiający w porozumieniu z Inspektorem Nadzoru i Projektantem - jeŜeli uzna, Ŝe istotnie
przeszkody lub warunki nie mogły być przewidziane przez doświadczonego Wykonawcę –
moŜe postanowić:
•
przedłuŜyć czas wykonania, do którego Wykonawca ma prawo, zgodnie z umową;
•
udzielić zamówienia na roboty dodatkowe, zgodnie z umową i przepisami Ustawy o
zamówieniach publicznych, o czym następnie powiadomi Wykonawcę.
Postanowienie takie weźmie pod uwagę wszelkie polecenia jakie Zamawiający moŜe wydać
Wykonawcy w związku z zaistniałą sytuacją, a takŜe wszelkie odpowiednie i uzasadnione
kroki jakie sam Wykonawca moŜe podjąć w braku szczególnych poleceń Zamawiającego,
bądź Inspektora Nadzoru.
9.
PRZEPISY ZWIĄZANE
Rozporządzenia
• Ustawa Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r (Dz.U. Nr 106100 poz.1126, Nr 109100
poz.1157, Nr 120100 poz.1268, Nr 5101 poz. 42, Nr 100101 poz.1085, Nr 11O101 poz.1190, Nr
115101 poz.1229, Nr 129101 poz.1439)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie
ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Dz.U. Nr 129/97 poz.844
• Rozporządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dna 28 marca
1972 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlano
montaŜowych i rozbiórkowych Dz.U. Nr 13172 poz. 93
• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia I2 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków
technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie Dz.U. Nr 75/02 poz. 690, Nr
33/03 poz. 270)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie
ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Dz.U. Nr 129/97 poz. 844, Nr 91102 poz.
811) , ,
• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003r. w sprawie bezpieczeństwa i
higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz.U. Nr 47/03 poz. 401)
• Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 sierpnia 1998 r. w
sprawie aprobat i kryteriów technicznych oraz jednostkowego stosowania wyrobów
budowlanych (Dz.U. Nr 107198 poz. 679, Nr 8102 poz. 71)
• Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 1998 r.
w
sprawie systemów oceny zgodności, wzoru deklaracji zgodności oraz sposobu znakowania
wyrobów budowlanych dopuszczanych do obrotu powszechnego stosowania w budownictwie
(Dz.U. Nr 113198 poz. 728)
• Wymagania techniczne COBRTI INSTAL zalecane do stosowania przez Ministerstwo
Infrastruktury. Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji ogrzewczych. –zeszyt nr 6.
Normy
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
PN EN 215 –1:2002 Termostatyczne zawory grzejnikowe - Część 1: Wymagania i badania
PN EN 304: 1996/A1:2002
Kotły grzewcze - Metody badań kotłów grzewczych z
olejowymi palnikami rozpylającymi (Zmiana A1)
PN EN 442-1:1999
Grzejniki - Wymagania i warunki techniczne
PN EN 442-2:1999
Grzejniki - Moc cieplna i metody badań
PN EN 442-1:1999/A1:2002 Grzejniki - Moc cieplna i metody badań (Zmiana A1)
PN EN 442-3:2001
Grzejniki - Ocena zgodności
PN EN 448:1999
System preizolowanych rur do podziemnych wodnych sieci
ciepłowniczych - Kształtki - zespoły z rury stalowej przewodowej, izolacji cieplnej z
poliuretanu i płaszcza osłonowego z polietylenu
PN EN 832:2001 Właściwości cieplne budynków - Obliczanie zapotrzebowania na energię
do ogrzewania - Budynki mieszkalne
PN-84/B-01400 Centralne ogrzewanie - Oznaczenia na rysunkach
PN-74/B-01405 Centralne ogrzewanie - Grzejniki - Nazwy i określenia
PN-90/B-1430 Ogrzewnictwo - Instalacje centralnego ogrzewania – Terminologia
8
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
PN-91/B-02415 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo - Zabezpieczenie wodnych zamkniętych
systemów ciepłowniczych – Wymagania
PN-91/B-02419 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo - Zabezpieczenie instalacji ogrzewań
wodnych i wodnych zamkniętych systemów ciepłowniczych – Badania
PN-91/B-02420 Ogrzewnictwo - Odpowietrzanie instalacji ogrzewań wodnych – Wymagania
PN-B-02421:2000 Ogrzewnictwo i ciepłownictwo - Izolacja cieplna przewodów, armatury i
urządzeń - Wymagania i badania odbiorcze
PN-B-02423:1999 Ciepłownictwo - Węzły ciepłownicze - Wymagania i badania przy odbiorze
PN-B-02423:1999/Ap1:2000 Ciepłownictwo - Węzły ciepłownicze - Wymagania i badania
przy odbiorze
PN-64/B-10400 Urządzenia centralnego ogrzewania w budownictwie powszechnym Wymagania i badania techniczne przy odbiorze
PN-B-10405:1999 Ciepłownictwo - Sieci ciepłownicze - Wymagania i badania przy odbiorze
PN-71/B-10420 Urządzenia ciepłej wody w budynkach – Wymagania i badania przy odbiorze
PN-93/C-04607 Woda w instalacjach ogrzewania - Wymagania i badania dotyczące jakości
wody
PN-73/M-40010 Grzejnictwo promiennikowe - Podział, nazwy i określenia
PN-90/M-75003 Armatura instalacji centralnego ogrzewania - Ogólne wymagania i badania
PN-77/M-75005 Armatura domowej sieci centralnego ogrzewania - Zawory przelotowe
proste
PN-77/M-75007 Armatura domowej sieci centralnego ogrzewania - Zawory przelotowe
skośne
PN-91/M-75009 Armatura instalacji centralnego ogrzewania - Zawory regulacyjne Wymagania i badania
PN-90/M-75011 Armatura instalacji centralnego ogrzewania - Termostatyczne zawory
grzejnikowe na ciśnienie nominalne 1 MPa - Wymiary przyłączeniowe
PN-70/M-75012 Armatura domowej sieci centralnego ogrzewania - Zawór odpowietrzający
PN-92/M-75016 Armatura instalacji centralnego ogrzewania - Zawory grzejnikowe
PN-77/M-75041 Armatura domowej sieci centralnego ogrzewania - Głowice zaworów
przelotowych
PN-92/M-75166 Armatura instalacji centralnego ogrzewania - Złączki do grzejników
PN-701H-97052 Ochrona przed korozją. Ocena przygotowania powierzchni stali, staliwa 1
Ŝeliwa do malowania
PN-711H-97053 Ochrona przed korozją. Malowanie konstrukcji stalowych. Ogólne wytyczne
PN-791H-97070
Ochrona przed korozją. Pokrycia lakierowe. Wytyczne ogólne
PN-771M-34030 Izolacja cieplna urządzeń energetycznych. Wymagania badania
PN-751M-69703 Spawalnictwo. Wady złączy spawanych. Nazwy i określenia
PN-851M-69775 Spawalnictwo. Wadliwość złączy spawanych. Oznaczenia klasy wadliwości
na podstawie oględzin zewnętrznych
PN-921M-74001 Armatura przemysłowa. Ogólne wymagania i badania
PN-701N-O l 270.0 Wytyczne znakowania rurociągów. Postanowienia ogólne
PN-701N-01270.03 Wytyczne znakowania rurociągów. Kod barw rozpoznawczych dla
przesyłanych czynników
PN-701N-01270.14 Wytyczne znakowania rurociągów. Podstawowe wymagania
PN-80/H-74219 Rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco ogólnego zastosowania
Wymagania techniczne COBRTI INSTAL zalecane do stosowania przez Ministerstwo
Infrastruktury:
1.
Wytyczne projektowani instalacji centralnego ogrzewnia – zeszyt 2, Warszawa 2001 r.
2.
Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji ogrzewczych – zeszyt nr 6,
Warszawa 2003r.
opracował:
9
INWESTOR / ZAMAWIAJĄCY:
21 Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjny S.P.
Z.O.Z. w Busku Zdroju ul. F. Rzewuskiego 8, 28-100 Busko
Zdrój
WYKONAWCA PROJEKTU:
PROSPEC
31-217 Kraków ul. GraŜyny 11/31A,
tel. 502 394 836
Firma Handlowo - Usługowa
„MiG” Grzegorz Funek
32-400 Myślenice os. 1000 lecia 30/10
NIP 681-180-06-60 REGON 356741137
kom. 502 638 548 tel.(012) 345 56 39; e-mail: [email protected]
NAZWA INWESTYCJI:
Budowa połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym
OPAL
ADRES:
Nr ewid. 127, obręb 13, ul. F. Rzewuskiego
IS-WM2
TOM:
Instalacja wentylacji mechanicznej
AUTORZY:
BRANśA:
FUNKCJA:
IMIĘ i NAZWISKO:
SPECJALNOŚĆ,
NR UPRAWNIEŃ
PROJEKTANT:
Instalacyjna
MAP/0257/POOS/04
SPRAWDZAJĄCY:
mgr inŜ. Aleksander Soja
Instalacyjna
MAP/0264/POOS/04
SANITARNA
EGZ. NR
DATA:
10.12.2010
PODPIS:
1.
WSTĘP.......................................................................................................................................................... 3
1.1.
Przedmiot Specyfikacji .................................................................................................................... 3
1.2.
Zakres zastosowania Specyfikacji ............................................................................................... 3
1.3.
Zakres robót objętych Specyfikacją ............................................................................................ 3
1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót ........................................................................................... 3
2. MATERIAŁY................................................................................................................................................. 3
2.1.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów ................................................................................. 3
2.2.
Wymagania do materiałów wyszczególnionych w publikowanych katalogach ............... 3
2.3.
Wymagania do materiałów nie wyszczególnionych w katalogach ...................................... 3
2.4.
Szczegółowy opis urządzeń i materiałów ................................................................................... 4
2.4.1.
Wentylatory kanałowe .................................................................................................................... 4
2.4.2.
Tłumiki akustyczne. ........................................................................................................................ 4
2.4.3.
Wywiewniki. ..................................................................................................................................... 4
3. SPRZĘT ........................................................................................................................................................ 4
4. TRANSPORT ............................................................................................................................................... 4
5. WYKONANIE ROBÓT................................................................................................................................ 4
5.1.
Ogólne warunki wykonania robót................................................................................................. 4
5.2.
Szczegółowy opis robót .................................................................................................................. 4
5.2.1.
Nawiewniki i wywiewniki. ............................................................................................................... 5
5.2.2.
Kanały wentylacyjne....................................................................................................................... 5
5.2.3.
Izolacje termiczne kanałów ........................................................................................................... 6
5.2.4.
Podwieszenia oraz konstrukcje wsporcze .................................................................................. 6
5.2.5.
Przebicia .......................................................................................................................................... 6
5.2.6.
Inne ................................................................................................................................................... 6
5.3.
Obowiązki Wykonawcy.................................................................................................................... 6
5.4.
Sposób prowadzenia robót ............................................................................................................ 8
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT ............................................................................................................... 8
6.1.
Ogólne zasady kontroli jakości ......................................................................................................... 8
6.2.
Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami ...................................................... 8
7. OBMIAR ROBÓT ........................................................................................................................................ 8
8. ODBIÓR ROBÓT ........................................................................................................................................ 9
9. WARUNKI FINANSOWE ........................................................................................................................... 9
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE........................................................................................................................ 10
2
1. WSTĘP
1.1.
Przedmiot Specyfikacji
Przedmiotem specyfikacji jest zbiór wymagań w zakresie sposobu wykonania instalacji wentylacji,
obejmujący w szczególności wymagania właściwości urządzeń i materiałów, wymagania dotyczące
sposobu wykonania i oceny prawidłowości poszczególnych robót instalacyjnych oraz określenie
zakresu prac, które powinny być ujęte w cenach poszczególnych pozycji przedmiaru.
Zawarte w przedmiocie zamówienia zawierają następujące nazwy i kody robót:
CPV 45300000-0 – Roboty w zakresie instalacji budowlanych
CPV 45330000-9 – Roboty w zakresie instalacji cieplnych, wodnych, wentylacyjnych i gazowych oraz
roboty sanitarne
CPV 45331000-6 – Instalacje cieplne, wentylacyjne i konfekcjonowania powietrza
CPV 45331200-8 – Instalacja cieplna, wentylacyjna i konfekcjonowania powietrza
CPV 45331210-1 – Instalowanie wentylacji.
CPV 45321000-3 – Izolacja cieplna
1.2.
Zakres zastosowania Specyfikacji
Specyfikacja winna być wykorzystana przez Oferentów biorących udział w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego na realizację instalacji wentylacji objętych przedmiarem robót.
1.3.
Zakres robót objętych Specyfikacją
Niniejsza Specyfikacja obejmuje zakres robót branŜy instalacji wentylacji, określony w Projekcie
Wykonawczym i Przedmiarach Robót dla budynku.
1.4.
Wszystkie roboty objęte Projektem naleŜy wykonać wg „Warunków technicznych wykonania i odbioru
instalacji wentylacyjnych” oraz Polskich Norm, pod fachowym nadzorem technicznym ze strony osoby
posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane.
2. MATERIAŁY
2.1.
Wszystkie materiały zastosowane do realizacji robót powinny odpowiadać co do jakości wymogom
wyrobów dopuszczonych do obrotu i stosowania w budownictwie, określonym w art. 10 ustawy Prawo
budowlane, wymaganiom Projektu Wykonawczego i przedmiaru robót, wymaganiom specyfikacji
istotnych warunków zamówienia i przyjętym w ofercie rozwiązaniom technicznym. Na kaŜde Ŝądanie
Zamawiającego (inspektora nadzoru) Wykonawca obowiązany jest okazać w stosunku do wskazanych
materiałów: certyfikat na znak bezpieczeństwa, deklarację zgodności lub certyfikat zgodności z Polską
Normą lub aprobatą techniczną.
Wszystkie materiały i urządzenia uŜyte do instalacji wentylacji muszą posiadać świadectwa
dopuszczenia do obrotu i stosowania w budownictwie, a przy ich stosowaniu muszą być spełnione
zasady określone w załącznikach do tych dokumentów.
Materiały eksponowane do wnętrza muszą ponadto posiadać świadectwo dopuszczenia
Państwowego Zakładu Higieny.
2.2.
Wymagania do materiałów wyszczególnionych w publikowanych katalogach
Do materiałów wyszczególnionych w obowiązujących i publikowanych katalogach (KNNR, KNR,
KNRW, KSNR, KNP, ORGBUD i innych katalogach) naleŜy stosować zasady określone w załoŜeniach
ogólnych i szczegółowych katalogów. W szczególności naleŜy stosować warunki i normy tam
wskazane.
2.3.
Wymagania do materiałów nie wyszczególnionych w katalogach
3
Materiały, które nie mają odniesienia w publikowanych katalogach, a dopuszczone są do stosowania
w budownictwie, naleŜy stosować zgodnie z obowiązującymi kartami wyrobów i instrukcjami
producentów. Normy zuŜycia naleŜy przyjmować zgodnie z zaleceniami producentów i dystrybutorów
wyrobów.
2.4.
Szczegółowy opis urządzeń i materiałów
PoniŜej podano wymagania, na podstawie których naleŜy dobrać i wycenić wszystkie urządzenia.
Przed zakupem kaŜde urządzenie (dobór) ma być przestawione do akceptacji przez Inwestora oraz
projektanta.
Przed zamówieniem naleŜy sprawdzić wszystkie dane doboru urządzeń na podstawie wykazu
urządzeń, kart doboru, niniejszej Specyfikacji oraz rysunków i opisu technicznego. W przypadku
rozbieŜności, pomyłki lub wątpliwości interpretacyjnych w jakiejkolwiek z części dokumentacji, naleŜy
zgłosić projektantowi, który zobowiązany będzie do pisemnego rozstrzygnięcia problemu.
2.4.1.
Wentylatory kanałowe
Wszystkie wentylatory rurowe mają być wyposaŜone w króćce elastyczne z obydwu stron. Wentylatory
mają być wyposaŜone we włączniki naścienne słuŜący do czasowego uruchamiania wentylatorów
oraz w regulatory tyrystorowe do regulacji wydajności urządzeń.
2.4.2.
Tłumiki akustyczne.
Do tłumienia hałasu w kanałach wentylacyjnych, pochodzącego od wentylatorów, przewidziane są
tłumiki akustyczne kanałowe.
Wymaganą zdolność tłumienia poszczególnych tłumików naleŜy dobierać przy uwzględnieniu
głośności dobranych wentylatorów. Dobór tłumików naleŜy przeprowadzić dla częstotliwości 250 Hz.
NaleŜy stosować tłumiki, posiadające udokumentowane badania zdolności tłumienia.
2.4.3.
Wywiewniki.
Do wywiewu powietrza przewiduje się wywiewniki montowane w suficie podwieszanym.
Przed kaŜdym wywiewnikiem ma być zabudowana przepustnica regulacyjna (bezpośrednio na kratce
lub na kanale – w zaleŜności od typu wywiewnika).
3. SPRZĘT
Do wykonania robót naleŜy zastosować sprzęt i maszyny właściwe dla danego rodzaju robót, przy
uwzględnieniu przeciętnej organizacji pracy. Nakłady pracy sprzętu winny wynikać z katalogów
nakładów rzeczowych, z uwzględnieniem załoŜeń ogólnych i szczegółowych.
4. TRANSPORT
Środki transportu technologicznego i zewnętrznego winny być dobrane przy uwzględnieniu przeciętnej
organizacji pracy i wynikać z projektu organizacji budowy.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1.
Ogólne warunki wykonania robót
Wszystkie roboty instalacyjne naleŜy wykonać wg „Warunków technicznych wykonania i odbioru
instalacji wentylacyjnych” oraz Polskich Norm, pod fachowym kierownictwem technicznym ze strony
osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane.
5.2.
Szczegółowy opis robót
4
5.2.1.
Wywiewniki.
Kratki wywiewne montowane będą w suficie podwieszanym.
Przed wszystkimi wywiewnikami muszą być zamontowane przepustnice regulacyjne. NaleŜy zapewnić
łatwy dostęp do wszystkich przepustnic.
5.2.2.
Kanały wentylacyjne
W obiekcie przewiduje kanały wentylacyjne z wykonane z blachy ocynkowanej. Wszystkie kanały
wentylacyjne wykonać i zmontować w klasie szczelności A (PN-B-76001:1996, PN-B-76002:1996, PNB-03434:1999).
Kanały blaszane naleŜy wykonać z blach ocynkowanych o grubości minimum:
Minimalne grubości kanałów wynoszą:
Kanały okrągłe –
Ø100÷ Ø125 – 0,50 mm
Ø160÷ Ø250 – 0,60 mm
Ø280÷ Ø315 – 0,75 mm
Kanały prostokątne (decyduje długość dłuŜszego boku) –
do 750 mm – 0,75 mm
powyŜej 750 do 1400 mm – 0,9 mm
powyŜej 1400 mm – 1,1 mm
Dodatkowe wzmocnienia powinny być zapewnione poprzez przetłoczenia na ściankach i profile
wzmacniające wspawane z boku. Zmiany kierunku i odgałęzienia (w przypadku kanałów o przekroju
prostokątnych) wyposaŜyć w łopatki kierownicze, promień wewnętrzny kształtek musi wynosić co
najmniej 100 [mm]. Przewody i kształtki muszą mieć powierzchnię gładką, bez wgnieceń i uszkodzeń
powłoki ochronnej. Technologiczne ubytki powłoki ochronnej muszą być zabezpieczone środkami
antykorozyjnymi.
Przewody o przekroju okrągłym wykonać z blachy ocynkowanej zwiniętej spiralnie.
Dla wszystkich instalacji naleŜy wykonać, na podstawie rzutów , wykaz kształtek i kanałów oraz, w
przypadku konieczności, rysunki warsztatowe. NaleŜy zwrócić uwagę na moŜliwości montaŜu
kanałów, stosując dodatkowe podziały kanałów na krótkie odcinki, dostarczanie kanałów odpowiednio
dłuŜszych
z
luźnym
kołnierzem
do
dopasowania
i zamocowania na budowie.
NaleŜy przewidzieć zabudowę na głównych kanałach wentylacyjnych klap rewizyjnych w celu
umoŜliwienia czyszczenia kanałów. Klapy naleŜy zabudować przy:
- przepustnicach (z dwóch stron),
- klapach poŜarowych (z dwóch stron),
- tłumikach akustycznych prostokątnych (z dwóch stron),
- wentylatorach kanałowych (z dwóch stron),
- centralach wentylacyjnych
- na kanałach wentylacyjnych co maksimum 30 m,
- przy kolanach i łukach z wewnętrznym kierownicami (z jednej strony),
- przy zwęŜkach, jeŜeli następuje na nich zmiana wysokości więcej niŜ o 100 mm.
W przypadku zabudowy na kanałach (lub podłączenia do kanałów) łatwo demontowanych elementów,
np. kratek wentylacyjnych, mogą one pełnić rolę otworów rewizyjnych.
NaleŜy przewidzieć konieczność pewnych korekt tras przewodów w stosunku do przedstawionych w
projekcie (dodatkowe kształtki typu zwęŜki, odsadzki itp.). Wszelkie kształtki naleŜy zamawiać po
wykonaniu przebić w przegrodach budowlanych i dokonaniu pomiarów kontrolnych na budowie.
Przewody elastyczne wykonane z rur pierścieniowych z warstwą wewnętrzną i zewnętrzną z
aluminium, niepalne powinny odpowiadać następującym wymogom:
- muszą zachowywać całkowitą szczelność, przy uwzględnieniu ciśnienia przepływającego nimi
powietrza,
- muszą zachowywać okrągły przekrój na kolanach i innych zmianach kierunku,
5
- posiadać na obu końcach gładką końcówkę o długości co najmniej 7 [cm], pozwalającą na załoŜenie
odpowiednio dostosowanych pierścieni zaciskowych,
- połączenia muszą być całkowicie szczelne,
- niedopuszczalne jest łączenie przewodów elastycznych celem ich przedłuŜenia.
5.2.3.
Izolacje termiczne kanałów
Przewiduje się izolowanie termiczne i paroszczelne matami z wełny mineralnej na zbrojonej
folii aluminiowej następujących kanałów:
- wszystkie kanały wywiewne i nawiewne prowadzone wewnątrz budynku matami o gr. min. 40 mm.
Kanały elastyczne zabudowane na instancjach nawiewnych i wywiewnych mają być z warstwą izolacji
o grubości minimum 40 mm.
Izolację mocować do kanałów przy pomocy szpilek zgrzewanych (lub klejonych) do kanałów oraz
nakładek samozakleszczających się w ilości min. 5 szt. na 1 m2 powierzchni izolowanej. Dopuszcza
się takŜe stosowanie mat z wełny mineralnej samoprzylepnych. W przypadku stosowania elementów
klejonych, powierzchnię kanałów dokładnie oczyścić i odtłuścić. Powierzchnie styków poszczególnych
odcinków izolacji dokładnie skleić i uszczelnić przy pomocy taśm aluminiowych samoprzylepnych.
W przypadku stosowania szpilek klejonych, na izolacji naleŜy dodatkowo załoŜyć co
1 m opaski z taśmy PCV
5.2.4.
Podwieszenia oraz konstrukcje wsporcze
Kanały, wentylatory kanałowe, wywiewniki oraz tłumiki akustyczne naleŜy podwieszać lub
podpierać w sposób trwały i pewny oraz eliminujący moŜliwość przenoszenia drgań z instalacji do
konstrukcji. Przewody muszą być podtrzymywane przez elementy profilowane, przechodzące pod
przewodem lub mocowane przy pomocy specjalnych łączników, z przekładką dźwiękochłonną filcową
lub gumową.
Przewody wentylacyjne muszą być podwieszane i prowadzone w taki sposób, aby w przypadku
poŜaru nie oddziaływały siłą większą niŜ 1 kN na elementy budowlane, a takŜe aby przechodziły przez
przegrody w sposób umoŜliwiający kompensacje wydłuŜeń przewodu. Zamocowania przewodów do
elementów budowlanych muszą być wykonane z materiałów niepalnych, zapewniających przejęcie siły
powstającej w przypadku poŜaru w czasie nie krótszym niŜ wymagany dla klasy odporności ogniowej
przewodu lub klapy odcinającej.
5.2.5.
Przebicia
Wszystkie przebicia przez stropy oraz ściany murowane jak równieŜ wzmocnienia konstrukcyjne
otworów są wydane i uzgodnione z branŜą budowlaną.
Wykonawca instalacji klimatyzacji i wentylacji ma obowiązek na etapie budowy sprawdzenia i
koordynowania poprawności wykonywania wszystkich otworów dla tej instalacji.
Ze względu na wiek i stan techniczny budynku naleŜy przewidzieć moŜliwość zmiany lokalizacji
niektórych otworów i konieczność dostosowania instalacji kanałowych.
5.2.6.
Inne
Wszystkie nie wymienione powyŜej elementy instalacji powinny być wysokiej klasy, niezawodne,
renomowanych i popularnych na rynku polskim firm, starannie wykonane i zamontowane. Winny
posiadać komplet dopuszczeń, aprobat i atestów wymaganych przez polskie przepisy i normy.
5.3.
Obowiązki Wykonawcy
5.3.1.
Wykonawca obowiązany jest przedstawić Inspektorowi Nadzoru do akceptacji wszystkie
rozwiązania robocze, rysunki warsztatowe z odpowiednimi opisami, obliczeniami, próbki
materiałów, prototypy wyrobów zarówno ujętych jak i nie ujętych dokumentacją projektową
6
wraz z wymaganymi świadectwami, dopuszczeniami, atestami itp. Przed wykonaniem bądź
zamówieniem elementów indywidualnych Wykonawca musi sprawdzić ich wymiary na
budowie. Wykonawca ma prawo proponować zastosowanie innych niŜ specyfikowanych w
projekcie materiałów i technologii, pod warunkiem, Ŝe będą one równorzędne pod względem
jakości i parametrów technicznych. Wszystkie ewentualne odstępstwa od dokumentacji i
specyfikacji muszą zostać uzgodnione z projektantem.
5.3.2. Wykonawca ma obowiązek wykonać roboty i uruchomić urządzenia, oraz usunąć wszelkie
usterki i defekty z naleŜytą starannością i pilnością, zgodnie z postanowieniami umowy.
Wykonawca ma obowiązek dostarczyć wszelkie materiały, urządzenia, sprzęt oraz zatrudnić
kierownictwo i siłę roboczą niezbędne dla wykonania, wykończenia, uruchomienia i usunięcia
usterek w takim zakresie w jakim jest to wymienione lub moŜe być logicznie wywnioskowane z
umowy.
5.3.3. Wykonawca bierze pełną odpowiedzialność za odpowiednie wykonanie, stabilność i
bezpieczeństwo wszelkich czynności na Placu Budowy, oraz za metody i technologię uŜyte
przy budowie.
5.3.4. Wykonawca ma obowiązek zorganizować we własnym zakresie zatrudnienie kierownictwa
robót i robotników, a następnie zapewnić im warunki pracy, wynagrodzenie, zakwaterowanie,
wyŜywienie i dowóz.
5.3.5. Wykonawca winien wykonywać wszelkie czynności niezbędne dla realizacji robót w taki
sposób, aby w granicach wynikających z konieczności wypełnienia zobowiązań umownych nie
zakłócać bardziej niŜ to jest konieczne porządku publicznego, dostępu, uŜytkowania lub
zajmowania dróg, chodników i placów publicznych i prywatnych do i na terenach naleŜących
zarówno do Zamawiającego jak i do osób trzecich. Wykonawca winien zabezpieczyć
Zamawiającego przed wszelkimi roszczeniami, postępowaniami, odszkodowaniami i kosztami,
jakie mogą być następstwem nieprzestrzegania powyŜszego postanowienia.
5.3.6. Wykonawca winien zastosować wszelkie racjonalne środki w celu zabezpieczenia dróg
dojazdowych do Placu Budowy od uszkodzenia przez ruch związany z działalnością
Wykonawcy i Podwykonawców, dobierając trasy i uŜywając pojazdów tak, aby szczególny
ruch związany z transportem materiałów, urządzeń i sprzętu Wykonawcy na Plac Budowy
ograniczyć do minimum, oraz aby nie spowodować uszkodzenia tych dróg. Wykonawca
winien zabezpieczyć i powetować Zamawiającemu wszelkie roszczenia, jakie mogą być
skierowane w związku z tym bezpośrednio przeciw Zamawiającemu, oraz podjąć negocjacje i
zapłacić roszczenia, jakie wynikną na skutek zaistniałych szkód.
5.3.7. Wykonawca jest gospodarzem na placu budowy i jako gospodarz odpowiada za przekazany
teren robót do czasu komisyjnego odbioru i przekazania terenu do uŜytkowania.
Odpowiedzialność powyŜsza dotyczy w szczególności obowiązków wynikających z przepisów
BHP, przeciwpoŜarowych i porządkowych.
5.3.8. Wykonawca jest odpowiedzialny za dokładne i prawidłowe wytyczenie robót w nawiązaniu do
podanych w projekcie punktów, linii i poziomów odniesienia. Za błędy w pozycji, poziomie i
wymiarach lub wzajemnej korelacji elementów pełną odpowiedzialność ponosi Wykonawca i
zobowiązany jest usunąć je na własny koszt bez wezwania.
5.3.9. Wykonawca winien ubezpieczyć roboty, materiały i urządzenia przeznaczone do wbudowania,
ryzyko pokrycia kosztów dodatkowych związanych z wymianą lub naprawą, sprzęt i inne
przedmioty Wykonawcy sprowadzone na Teren Robót. Wszelkie kwoty nie pokryte
ubezpieczeniem lub nie odzyskane od instytucji ubezpieczeniowych winny obciąŜać
Wykonawcę.
5.3.10 Wykonawca jest zobowiązany sporządzić przed rozpoczęciem budowy plan bezpieczeństwa i
ochrony zdrowia, uwzględniając specyfikę obiektu i warunki prowadzenia robót budowlanych.
5.3.11 Wykonawca jest zobowiązany do współpracy i koordynacji robót z innymi wykonawcami
wyłonionymi w odrębnych postępowaniach przetargowych obejmujących pozostałe roboty
budowlane, aŜ do całkowitego ukończenia obiektu, umoŜliwiającego jego przekazanie do
uŜytkowania. Współpraca między wykonawcami polegać będzie na wzajemnym udostępnianiu
frontu robót pod dalsze prace budowlane, wraz ze skoordynowaniem terminu ich wykonania,
wynikającym z ogólnego harmonogramu robót akceptowanego przez Inwestora. Wykonawca
opracuje i przedstawi Inwestorowi projekt organizacji robót i harmonogram rzeczowy robót do
akceptacji.
5.3.12 Do obowiązków Wykonawcy naleŜy prowadzenie dokumentacji budowy i przygotowanie oraz
przekazanie dokumentacji powykonawczej w jednym egzemplarzu Zamawiającemu.
7
5.3.13 Do obowiązków Wykonawcy naleŜy pozyskanie składowisk dla urządzeń i elementów
instalacji oraz gruzu pochodzącego z rozbiórki – uzyskanych własnym staraniem i na swój
koszt.
5.4.
Sposób prowadzenia robót
5.4.1
Roboty instalacyjne winny być wykonywane wg „Warunków technicznych wykonania i odbioru
instalacji wentylacyjnych”, Polskich Norm oraz wynikać z załoŜeń ogólnych i szczegółowych
do katalogów, stanowiących podstawę sporządzenia kosztorysu ofertowego.
Projekt organizacji i zagospodarowanie placu budowy Wykonawca wykonuje na własny koszt.
5.4.2
Wykonawca przedstawi Inwestorowi do akceptacji projekt organizacji i harmonogram robót
uwzględniający wszystkie warunki w jakich będą prowadzone roboty związane z wykonaniem instalacji
wentylacji.
Instalacja wentylacji powinna spełniać wymagania podstawowe dotyczące w szczególności:
- bezpieczeństwa konstrukcji
- bezpieczeństwa poŜarowego
- bezpieczeństwa uŜytkowania
- odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska
- oszczędności energii
Instalacja wentylacji powinny być wykonane zgodnie z projektem i zasadami wiedzy technicznej.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1.
Ogólne zasady kontroli jakości
Wykonawca jest zobowiązany do stałej i systematycznej kontroli prowadzonych robót:
- usytuowania i posadowienia urządzeń wentylacyjnych,
- prowadzenia instalacji przewodowej na odpowiednich wysokościach i odległościach poziomych,
- usytuowania nawiewników i wywiewników w pomieszczeniach,
- bieŜąca koordynacja z pozostałymi instalacjami (korytka kablowe, lampy oświetlenia, instalacje
sanitarne, itp.),
- odpowiednie podłączenia nawiewników i wywiewników z instalacją przewodową stalową poprzez
przewody elastyczne o długości nie większej niŜ 0,5m.
- odpowiednie mocowanie i podwieszanie przewodów wentylacyjnych (w sposób trwały i pewny),
- powierzchnie poszczególnych elementów muszą być gładkie, bez załamań i wgnieceń,
- materiał powinien być jednorodny, bez wŜerów i wad walcowniczych,
- połączenia rozłączne poszczególnych elementów instalacji i urządzenia powinny być szczelne, a
powierzchnie stykowe do siebie dopasowane,
- powierzchnie stykowe kołnierzy powinny leŜeć w płaszczyźnie prostopadłej do osi otworu,
- urządzenia wentylacyjne (centrale wentylacyjne, wentylatory itp.) powinny posiadać charakterystyki
techniczne zgodne z określonymi w dokumentacji technicznej.
6.2.
Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami
Wszystkie roboty, które nie spełniają wymagań podanych w odpowiednich punktach Specyfikacji,
zostaną odrzucone.
Wszystkie roboty, które wykazują większe odchylenia od cech określonych w specyfikacji powinny być
ponownie wykonane przez Wykonawcę na jego koszt. Na pisemne wystąpienie Wykonawcy, Inspektor
nadzoru moŜe uznać wadę za nie mającą zasadniczego wpływu na dalsze roboty, oraz na cechy
eksploatacyjne instalacji, i ustali zakres i wielkość potrąceń za obniŜoną jakość.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1.
7.2.
Ilości robót podane w przedmiarach robót zostały wyliczone na podstawie Projektu
Wykonawczego i uzgodnionego zakresu robót do wykonania, w ramach niniejszego
postępowania przetargowego.
Kosztorys ofertowy jest dokumentem określającym cenę kosztorysową za przedmiot
zamówienia.
8
7.3.
7.4.
7.5.
Rozliczenia robót następować winny w rozbiciu na wykonane i odebrane elementy robót,
zgodnie z umową.
Podstawą do sporządzenia kosztorysu ofertowego jest przedmiar robót w układzie
kosztorysowym, opracowany w oparciu o katalogi nakładów rzeczowych.
Ogólne zasady obmiaru robót określają załoŜenia ogólne i szczegółowe do katalogów, oraz
jednostki obmiarowe podane w poszczególnych tablicach. Dla robót nie określonych w
katalogach zasady obmiaru i określania nakładów rzeczowych winny wynikać z analizy
indywidualnej.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1.
8.2.
8.3.
8.4.
8.5.
8.6.
8.7.
8.8.
Wykonawca (kierownik robót) zgłasza Zamawiającemu gotowość do odbioru wpisem w
dzienniku budowy; potwierdzenie tego wpisu lub brak ustosunkowania się przez inspektora
nadzoru w terminie dni 3 od daty dokonania wpisu oznacza osiągnięcie gotowości do odbioru
w dacie wpisu do dziennika budowy.
Zamawiający wyznacza termin i rozpoczyna odbiór przedmiotu odbioru w ciągu 7 dni od daty
zawiadomienia go o osiągnięciu gotowości do odbioru, zawiadamiając o tym Wykonawcę.
JeŜeli w toku czynności odbioru zostaną stwierdzone wady, to Zamawiającemu przysługują
następujące uprawnienia:
• jeŜeli wady nadają się do usunięcia, moŜe odmówić odbioru do czasu usunięcia wad,
• jeŜeli wady nie nadają się do usunięcia, to:
1. jeŜeli nie uniemoŜliwiają one uŜytkowania przedmiotu odbioru zgodnie z przeznaczeniem,
Zamawiający moŜe obniŜyć odpowiednio wynagrodzenie.
2. jeŜeli wady uniemoŜliwiają uŜytkowanie zgodnie z przeznaczeniem, Zamawiający moŜe
odstąpić od umowy lub Ŝądać wykonania przedmiotu odbioru po raz drugi.
Z czynności odbioru będzie spisany protokół zawierający wszelkie ustalenia dokonane w toku
odbioru, jak teŜ terminy wyznaczone na usunięcie stwierdzonych przy odbiorze wad.
Wykonawca zobowiązany jest do zawiadomienia Zamawiającego (inspektora nadzoru) o
usunięciu wad, oraz do Ŝądania wyznaczenia terminu na odbiór zakwestionowanych
uprzednio robót jako wadliwych.
Zamawiający wyznacza ostateczny pogwarancyjny odbiór robót po upływie terminu gwarancji
ustalonego w umowie, oraz termin na protokolarne stwierdzenie usunięcia wad po upływie
okresu rękojmi.
Zamawiający moŜe podjąć decyzję o przerwaniu czynności odbioru, jeŜeli w czasie tych
czynności ujawniono istnienie takich wad, które uniemoŜliwiają uŜytkowanie przedmiotu
umowy zgodnie z przeznaczeniem - aŜ do czasu usunięcia tych wad.
Badania odbiorcze.
Wszystkie urządzenia i instalacje podlegają badaniom wg:
- PN-78/B-10440 – „Wentylacja mechaniczna. Urządzenia wentylacyjne. Wymagania i badania przy
odbiorze.”.
- Wymagania techniczne COBRTI INSTAL. Zeszyt 5. „Warunki techniczne wykonania i odbioru
instalacji wentylacyjnych”, Warszawa, wrzesień 2002r.
Wszystkie instalacje kanałowe muszą spełniać wymagania szczelności klasy A (kanały o normalnej
szczelności). Badanie szczelności kanałów naleŜy wykonać wg normy PN-B-76001:1996 –
„Wentylacja. Przewody wentylacyjne. Szczelność. Wymagania i badania”.
NaleŜy dokonać przeglądu i pomiarów wszystkich urządzeń i instalacji. Z przeglądu i pomiarów naleŜy
wykonać szczegółowy protokół.
9. WARUNKI FINANSOWE
9.1.
9.2.
Wykonawca zobowiązany jest wnieść finansowe zabezpieczenie właściwego wykonania
umowy na warunkach i w terminach określonych w SIWZ.
Przyjmuje się, Ŝe przed złoŜeniem oferty Wykonawca uzyskał wszelkie niezbędne informacje
w omawianym przedmiocie co do ryzyka, trudności i wszelkich innych okoliczności jakie mogą
wpłynąć lub dotyczyć Oferty Przetargowej. Przyjmuje się, Ŝe Wykonawca opiera swoją Ofertę
Przetargową na danych udostępnionych przez Zamawiającego, oraz na własnych badaniach i
wizjach terenowych, jak wyŜej opisano.
9
9.3.
9.4.
10.
Przyjmuje się, Ŝe Wykonawca upewnił się co do prawidłowości i kompletności Oferty
Przetargowej, oraz stawek i cen w Ofercie i kosztorysach ofertowych, które powinny pokryć
wszystkie jego zobowiązania umowne, a takŜe wszystko co moŜe być konieczne dla
właściwego wykonania i uruchomienia obiektu oraz usunięcia usterek.
JeŜeli pomimo zapoznania się Wykonawcy z miejscowymi warunkami i potrzebami
Wykonawca napotka w trakcie realizacji fizyczne przeszkody lub niekorzystne warunki - inne
niŜ warunki klimatyczne na terenie budowy - o takim charakterze, jakich jego zdaniem
doświadczony Wykonawca nie był w stanie przewidzieć, powinien niezwłocznie na piśmie
powiadomić Zamawiającego, Projektanta i Inspektora Nadzoru. Po takim powiadomieniu
Zamawiający w porozumieniu z Inspektorem Nadzoru i Projektantem - jeŜeli uzna, Ŝe istotnie
przeszkody lub warunki nie mogły być przewidziane przez doświadczonego Wykonawcę –
moŜe postanowić:
•
przedłuŜyć czas wykonania, do którego Wykonawca ma prawo, zgodnie z umową;
•
udzielić zamówienia na roboty dodatkowe, zgodnie z umową i przepisami Ustawy o
zamówieniach publicznych, o czym następnie powiadomi Wykonawcę.
Postanowienie takie weźmie pod uwagę wszelkie polecenia jakie Zamawiający moŜe wydać
Wykonawcy w związku z zaistniałą sytuacją, a takŜe wszelkie odpowiednie i uzasadnione
kroki jakie sam Wykonawca moŜe podjąć w braku szczególnych poleceń Zamawiającego,
bądź Inspektora Nadzoru.
PRZEPISY ZWIĄZANE
Rozporządzenia
• Ustawa Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r (Dz.U. Nr 106100 poz.1126, Nr 109100
poz.1157, Nr 120100 poz.1268, Nr 5101 poz. 42, Nr 100101 poz.1085, Nr 110101 poz.1190, Nr
115101 poz.1229, Nr 129101 poz.1439)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie
ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Dz.U. Nr 129/97 poz.844
• Rozporządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 28 marca
1972 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlano
montaŜowych i rozbiórkowych Dz.U. Nr 13172 poz. 93
• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia I2 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie Dz.U. Nr 75/02 poz. 690, Nr
33/03 poz. 270)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie
ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Dz.U. Nr 129/97 poz. 844, Nr 91102 poz.
811) ,
• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003r. w sprawie bezpieczeństwa i
higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz.U. Nr 47/03 poz. 401)
• Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 sierpnia 1998 r. w
sprawie aprobat i kryteriów technicznych oraz jednostkowego stosowania wyrobów
budowlanych (Dz.U. Nr 107198 poz. 679, Nr 8102 poz. 71)
• Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie
systemów oceny zgodności, wzoru deklaracji zgodności oraz sposobu znakowania wyrobów
budowlanych dopuszczanych do obrotu powszechnego stosowania w budownictwie (Dz.U. Nr
113198 poz. 728)
• Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 marca 2003 r.
w sprawie zakresu, uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony
przeciwpoŜarowej (Dz. U. nr 121, poz. 1137).
• Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r.
w sprawie ochrony przeciwpoŜarowej budynków i innych obiektów budowlanych i terenów. Dz.U
nr 121 poz.1138
• Ustawa Kodeks Cywilny
• Ustawa z dnia 29 stycznia 2004r.: Prawo zamówień publicznych.
• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w prawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji
projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu
funkcjonalno-uŜytkowego z dnia 2 września 2004r. (Dz.U. nr 202, poz. 2072)
10
• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie określania metod i podstaw sporządzania
kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz
planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno-uŜytkowym z
dnia 18 maja 2004 r. (Dz.U. nr 130, poz. 1389)
Normy
• PN-EN 1505:2001 - Wentylacja budynków. Przewody proste i kształtki wentylacyjne z blachy o
przekroju prostokątnym. Wymiary.
• PN-EN 1506:2001 - Wentylacja budynków. Przewody proste i kształtki wentylacyjne z blachy o
przekroju kołowym. Wymiary.
• PN-B-01411:1999 - Wentylacja i klimatyzacja. Terminologia.
• PN-B-03434 – Wentylacja. Przewody wentylacyjne. Podstawowe wymagania i badania.
• PN-B-76001:1996 – Wentylacja. Przewody wentylacyjne. Szczelność. Wymagania i badania.
• PN-B-76002:1976 – Wentylacja. Połączenia urządzeń, przewodów i kształtek wentylacyjnych
blaszanych.
• PN-EN 1886:2001 - Wentylacja budynków. Centrale wentylacyjne i klimatyzacyjne. Właściwości
mechaniczne.
• ENV 12097:1997 - Wentylacja budynków. Sieć przewodów. Wymagania dotyczące części
składowych sieci przewodów ułatwiające konserwację sieci przewodów.
• PZPN-EN 12599 - Wentylacja budynków. Procedury badań i metody pomiarowe dotyczące
odbioru wykonanych instalacji wentylacji i klimatyzacji.
• PrEN 12236 - Wentylacja budynków. Podwieszenia i podpory przewodów. Wymagania
wytrzymałościowe.
• PN-83/B-03430 - Wentylacja w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i
uŜyteczności publicznej. Wymagania. (wraz ze zmiana Az3:2000).
• PN-73/B-03431 - Wentylacja mechaniczna w budownictwie. Wymagania.
• PN-EN 1751:2002 - Wentylacja budynków. Urządzenia wentylacyjne końcowe. Badania
aerodynamiczne przepustnic regulacyjnych i zamykających.
• PN-EN 12220:2001 - Wentylacja budynków. Sieć przewodów. Wymiary kołnierzy o przekroju
kołowym do wentylacji ogólnej.
• PN-EN 12236:2002 - Wentylacja w budynkach. Wymagania wytrzymałościowe wieszaków
przewodów.
• PN-EN 12239:2002 - Wentylacja budynków. Elementy końcowe. Badania aerodynamiczne i
wzorcowanie w zakresie zastosowań wyporowego przepływu powietrza.
• PN-EN 12589:2002 - Wentylacja w budynkach. Nawiewniki i wywiewniki. Badania
aerodynamiczne i wzorcowanie urządzeń wentylacyjnych końcowych o stałym i zmiennym
strumieniu powietrza.
• PN-EN 13030:2002 - Wentylacja w budynkach – Elementy końcowe – Badanie właściwości krat
Ŝaluzjowych w warunkach symulowanego deszczu
• PN-EN 13180:2002 - Wentylacja w budynkach. Sieć przewodów. Wymiary i wymagania
mechaniczne dotyczące przewodów elastycznych.
• PN-EN 13182:2002 - Wentylacja budynków. Wymagania dotyczące przyrządów do pomiaru
prędkości powietrza w wentylowanych pomieszczeniach.
• PN-89/B-01410 - Wentylacja i klimatyzacja. Rysunek techniczny – zasady wykonywania i
oznaczenia.
• PN-76/B-03420 - Wentylacja i klimatyzacja. Parametry obliczeniowe powietrza zewnętrznego
• PN-78/B-03421 - Wentylacja i klimatyzacja. Parametry obliczeniowe powietrza wewnętrznego w
pomieszczeniach przeznaczonych do stałego przebywania ludzi.
• PN-B-03434:1999 – Wentylacja. Przewody wentylacyjne. Podstawowe wymagania i badania.
• PN-78/B-10440 - Wentylacja mechaniczna. Urządzenia wentylacyjne. Wymagania i badania.
przy odbiorze.
• PN-B-76003:1996 - Wentylacja i klimatyzacja. Filtry powietrza. Klasy jakości.
• PN-B-76004:1996 - Wentylacja i klimatyzacja. Filtry powietrza. Grawimetryczne metody badań.
Inne
Wymagania techniczne COBRTI INSTAL zalecane do stosowania przez Ministerstwo
Infrastruktury:
11
Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji wentylacyjnych (Wymagania techniczne
COBRTI INSTAL Zeszyt 5), wrzesień 2002r.
opracował mgr inŜ. Grzegorz Funek
12
PROSPEC
ST.IE.01
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
ROBÓT BUDOWLANYCH
ST. IE.01
„Budowa połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym OPAL na działce nr ewid.
127, obr. 13 Busko-Zdrój - stanowiące teren zamknięty WSzU-R..”
LOKALIZACJA:
Nr ewid. 127 Busko-Zdrój,
obręb 13, ul. F. Rzewuskiego
INWESTOR:
21 Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjny S.P. Z.O.Z. w Busku Zdroju
ul. F. Rzewuskiego 8, 28-100 Busko Zdrój
INSTALACJA ELEKTRYCZNA I ODGROMOWA
Opracował :
mgr inż. Janusz Ambroziewicz
PROSPEC
ST.IE.01
Spis treści
1. Część ogólna.......................................................................................................................... 3
1.1 Nazwa zamówienia............................................................................................................... 3
1.2 Przedmiot i zakres robót ....................................................................................................... 3
1.3 Określenia podstawowe występujące w specyfikacji........................................................... 4
1.4 Ogólne wymagania dotyczące robót..................................................................................... 4
2. Wymagania szczegółowe dotyczące właściwości wyrobów budowlanych....................... 4
2.1 Materiały dla instalacji elektrycznych .................................................................................. 4
2.2 Warunki stosowania materiałów ........................................................................................ 11
2.3 Odbiór materiałów na budowie .......................................................................................... 12
2.4 Składowanie materiałów na budowie ................................................................................. 12
3. Wymagania szczegółowe dotyczące sprzętu i maszyn do robót budowlanych ............ 13
4. Wymagania dotyczące środków transportu .................................................................... 13
5 .Wymagania szczegółowe wykonania robót elektrycznych ............................................. 13
6. Kontrola, badania i odbiór wyrobów i robót budowlanych .......................................... 17
6.1 Próby wykonywane przez producentów............................................................................. 17
6.2 Próby wykonywane w czasie budowy................................................................................ 17
6.3 Oględziny po zakończeniu robót ........................................................................................ 17
6.4 Próby montażowe po zakończeniu robót............................................................................ 17
6.5 Oddanie instalacji do użytku .............................................................................................. 18
7. Wymagania dotyczące przedmiaru i obmiaru robót ...................................................... 18
8. Odbiór robót budowlanych ............................................................................................... 18
9. Rozliczenie robót ................................................................................................................ 19
10. Dokumenty odniesienia.................................................................................................... 19
PROSPEC
ST.IE.01
1. Część ogólna
1.1 Nazwa zamówienia
„Budowa połączenia szpitala z kompleksem zabiegowym OPAL” na działce nr ewid.
127, obr. 13 Busko-Zdrój - stanowiące teren zamknięty 21-go Wojskowego Szpitala
Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjnego S.P. Z.O.Z. w Busku Zdroju ul. F. Rzewuskiego 8, 28-100
Busko Zdrój.
1.2 Przedmiot i zakres robót
Przedmiotem szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót związanych z realizacją następujących robót, urządzeń
rozdzielczych i instalacji:
− Wewnętrznej linii zasilającej,
− Rozdzielnicy łącznika TRŁ
− Instalacji oświetlenia ogólnego i gniazd wtykowych 1-fazowych,
− Instalacji urządzeń wentylacji
− Instalacji odgromowej,
− Instalację połączeń wyrównawczych.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
wykonaniem instalacji j.w. i obejmują:
- wymagania wykonawcze,
- wymagania materiałowe,
- technologię montażu,
- transport i rozładunek,
- składowanie materiałów,
- nadzór u odbiorcy.
1.3 Określenia podstawowe występujące w specyfikacji
Wszystkie określenia i nazwy użyte w niniejszej specyfikacji są zgodne lub
równoważne z Polskimi Normami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia
12 kwietnia 2002 r., a w przypadku ich braku z normami branżowymi, warunkami
technicznymi wykonania i odbioru wymienionymi indywidualnie, przy każdej pozycji
dodatkowo. Roboty muszą być wykonane zgodnie z wymaganiami obowiązujących
przepisów, norm i instrukcji. Niewyszczególnienie jakichkolwiek obowiązujących aktów
prawnych nie zwalnia wykonawcy z ich stosowania.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z
dokumentacją projektową.
Rodzaje (typy) urządzeń, osprzętu i materiałów pomocniczych zastosowanych do
wykonywania instalacji powinny być zgodne z podanymi w dokumentacji projektowej.
Zastosowanie do wykonania instalacji innych rodzajów (typów) urządzeń i osprzętu niż
PROSPEC
ST.IE.01
wymienione w projekcie dopuszczalne jest jedynie pod warunkiem wprowadzenia do
dokumentacji projektowej zmian uzgodnionych w obowiązującym trybie z Inżynierem.
2. Wymagania szczegółowe dotyczące właściwości
wyrobów budowlanych
2.1 Materiały dla instalacji elektrycznych
Wszystkie materiały do wykonania instalacji powinny odpowiadać wymaganiom
zawartym w dokumentach odniesienia (normach, aprobatach technicznych).
Do wykonania instalacji elektrycznej użyto następujących materiałów:
Bednarka ocynkowana Fe/Zn 25x4mm
Czujka ruchu do oświetlenia STEINEL IS D 3360 20m IP44
Drut DFe/Zn fi=8mm
Gniazda podtynkowe dwubiegunowe 1f podwójne
Kołki rozporowe plastykowe
Łączniki świecznikowe
Masa ogniochronna PROMASEL - Mastic PROMAT
Przewód kabelkowy YDY 2x1,5mm2
Przewód kabelkowy YDY 5x4mm2
Przewód kabelkowy YDY5x6mm2
Puszki 4-wlotowe z tworzywa sztucznego o wymiarach 75x75mm
Puszki izolacyjne podtynkowe pojedyncze o średnicy do 60mm
Puszki PK-4
Oprawy świetlówkowe 2x36W z kloszem
Oprawy żarowe zwykłe 2x60 (plafonera)
Oprawy żarowe 2x60 IP65 (plafonera)
Świetlówki liniowe 36W
Świetlówko kompaktowe z gwintem E27 18W
Tablice rozdzielcze podtynkowe RW 3x12
Osprzęt modułowy tablic.
2.2 Warunki stosowania materiałów
Przy wykonywaniu robót należy stosować wyroby, które zostały dopuszczone do
obrotu oraz powszechnego lub jednostkowego stosowania w budownictwie. Wyrobami, które
spełniają te warunki są:
1. Wyroby budowlane, dla których wydano certyfikat na znak bezpieczeństwa, wykazujący,
że zapewniono zgodność z kryteriami technicznymi określonymi na podstawie Polskich
Norm, aprobat technicznych oraz właściwych przepisów i dokumentów technicznych w
odniesieniu do wyrobów podlegających tej certyfikacji.
2. Wyroby oznaczone znakowaniem CE, dla których zgodnie z odrębnymi przepisami
dokonano oceny zgodności z normą europejską wprowadzoną do Polskich Norm, z
europejską aprobatą techniczną lub krajową specyfikacją techniczną państwa
członkowskiego Unii Europejskiej uznaną przez Komisję Europejską za zgodną z
wymaganiami podstawowymi.
PROSPEC
ST.IE.01
3. Wyroby budowlane znajdujące się w określonym przez Komisję Europejską wykazie
wyrobów mających niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa, dla których
producent wydał deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej.
Dopuszczone do jednostkowego stosowania są również wyroby wykonane według
indywidualnej dokumentacji technicznej sporządzonej przez projektanta lub z nim
uzgodnionej, dla których dostawca wydał oświadczenie zgodności wyrobu z tą
dokumentacją oraz przepisami i obowiązującymi normami.
Przed zabudowaniem materiałów na budowie Wykonawca przedstawi wszelkie
wymagane dokumenty dla udowodnienia powyższego.
Za materiały nieodpowiadające wymaganiom uznane zostaną wszystkie materiały,
które: nie spełniają wymogów technicznych określonych przez specyfikację, były
przechowywane niezgodnie z zaleceniami producenta w wyniku czego nastąpiła zmiana
własności materiału.
2.3 Odbiór materiałów na budowie
Materiały takie jak tablica rozdzielcza, słupy, oprawy oświetleniowe, przewody należy
dostarczać na budowę wraz ze świadectwami jakości, kartami gwarancyjnymi, protokołami
odbioru technicznego.
Dostarczone na miejsce budowy materiały należy sprawdzić pod względem
kompletności i zgodności z danymi wytwórcy. W przypadku stwierdzenia wad lub
nasuwających się wątpliwości mogących mieć wpływ na jakość wykonania robót, materiały
należy przed ich wbudowaniem poddać badaniom określonym przez dozór techniczny robót.
2.4 Składowanie materiałów na budowie
Składowanie materiałów powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami producentów, w
warunkach zapobiegających zniszczeniu, uszkodzeniu lub pogorszeniu się właściwości
technicznych na skutek wpływu czynników atmosferycznych lub fizykochemicznych. Należy
zachować wymagania wynikające ze specjalnych właściwości materiałów oraz wymagania w
zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
3. Wymagania szczegółowe dotyczące sprzętu i maszyn
do robót budowlanych
Sprzęt i narzędzia wykorzystywane do wykonania robót muszą być w pełni sprawne,
na bieżąco konserwowane i poddawane okresowym przeglądom – zgodnie z zaleceniami
producenta.
Ponadto muszą one spełniać wymogi bhp i bezpieczeństwa pracy. Zastosowany sprzęt
powinien posiadać dopuszczenia do użytkowania. Niedopuszczalne jest używanie sprzętu
niespełniającego powyższych wymogów, jak również wykorzystywanie go niezgodnie z
przeznaczeniem.
PROSPEC
ST.IE.01
4. Wymagania dotyczące środków transportu
Środki transportowe używane na budowie do transportu materiałów muszą być
sprawne i posiadać ważne badania techniczne.
Wszystkie środki transportowe powinny spełniać wymagania wynikające z
obowiązujących w Polsce przepisów o ruchu drogowym.
Ponadto powinny one zapewniać dostarczenie na budowę materiałów w warunkach
gwarantujących ich przewóz bez uszkodzeń, z zachowaniem warunków bezpieczeństwa
pracy.
5 .Wymagania szczegółowe wykonania robót
elektrycznych
1. Wykonawca przedstawi do akceptacji projekt organizacji i harmonogram robót
uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą wykonywane roboty instalacyjne.
2. Trasa instalacji elektrycznych powinna przebiegać bezkolizyjnie z innymi instalacjami i
urządzeniami, powinna być przejrzysta, prosta i dostępna dla prawidłowej konserwacji
oraz remontów. Wskazane jest, aby przebiegała w liniach poziomych i pionowych.
3. Konstrukcje wsporcze i uchwyty przewidziane do ułożenia na nich instalacji elektrycznych
i teletechnicznych, bez względu na rodzaj instalacji, powinny być zamocowane do podłoża
w sposób trwały, uwzględniający warunki lokalne i technologiczne, w jakich dana
instalacja będzie pracować, oraz sam rodzaj instalacji.
4. Wszystkie prace ziemne - skrzyżowania z istniejącym uzbrojeniem terenu, wykonywać w
obecności przedstawicieli właścicieli danych urządzeń.
5. Przed przystąpieniem do prac należy uzgodnić z Zakładem Energetycznym harmonogram
wyłączeń zasilania.
6. Głębokość posadowienia fundamentu stacji transformatorowej powinna według Normy
PN-81/B03020 spełniać następujące warunki:
− zagłębienie podstawy fundamentu w stosunku do powierzchni przyległego terenu nie
powinno być mniejsze niż 0,5 m; projektowanie zagłębienia mniejszego niż 0,5 m wymaga
uzasadnienia;
− przewiduje się posadowienie stacji bezpośrednio na podłożu gruntowym. Rozwiązanie takie
może być zastosowane we wszelkiego rodzaju gruntach niespoistych i niewysadzinowych
(piaski, żwiry) o stopniu zagęszczenia ID ≥ 0,2 zalegających do głębokości min. 0,7 ÷ 1,4m
w zależności od strefy przemarzania gruntu.
7. Kable po wprowadzeniu do stacji transformatorowej powinny być zabezpieczone przed
uszkodzeniami a miejsca wprowadzenia kabli do otworów w fundamencie stacji powinny
być uszczelnione.
8. Operacja uzgadniania faz wymaga właściwego przygotowania pod względem
bezpieczeństwa pracy oraz nadzoru służb kierujących ruchem. Przed podłączeniem
napięcia należy sprawdzić poprawność i pewność połączeń elementów stacjonarnych
wskaźników napięcia, a zwłaszcza podłączenia przewodu uziemiającego gniazdo
wskaźników
9. Przejścia przez ściany i stropy powinny spełniać następujące wymagania:
PROSPEC
ST.IE.01
−
wszystkie przejścia obwodów instalacji elektrycznych przez ściany, stropy itp. muszą być
chronione przed uszkodzeniami,
−
przejścia te należy wykonywać w przepustach rurowych, bądź w kanałach kablowych,
−
przejścia pomiędzy pomieszczeniami o różnych atmosferach powinny być wykonywane w
sposób szczelny, zapewniający nie przedostawanie się wyziewów,
−
obwody instalacji elektrycznych przechodząc przez podłogi muszą być chronione do
wysokości bezpiecznej przed przypadkowymi uszkodzeniami. Jako osłony przed
uszkodzeniami mechanicznymi należy stosować rury stalowe, rury z tworzyw sztucznych,
korytka blaszane itp.
10.
Sprzęt i osprzęt instalacyjny należy mocować do podłoża w sposób trwały
zapewniający mocne i bezpieczne jego osadzenie. Do mocowania sprzętu i osprzętu mogą
służyć konstrukcje wsporcze, konsolki osadzone na podłożu, przyspawane do stalowych
elementów konstrukcji budowlanych, przykręcone do podłoża za pomocą kołków, śrub
rozporowych, kołków wstrzeliwanych a w przypadku osprzętu wtynkowego mocować należy
w wcześniej obsadzonych puszkach instalacyjnych. Uchwyty (haki) dla opraw
zwieszakowych montowane w stropach należy mocować przez wkręcanie w metalowy kołek
rozporowy lub wbetonowanie.
11.
Podejścia instalacji elektrycznych do odbiorników należy wykonywać w miejscach
bezkolizyjnych, bezpiecznych oraz w sposób estetyczny. Podejścia do przewodów ułożonych
w podłodze należy wykonywać w rurach stalowych, zamocowanych pod powierzchnią
podłogi, albo w specjalnie do tego celu przewidzianych kanałach. Rury i kanały muszą
spełniać odpowiednie warunki wytrzymałościowe i być wyprowadzone ponad podłogę do
wysokości koniecznej dla danego odbiornika. Do odbiorników zasilanych od góry należy
stosować podejścia zwieszakowe. Są to najczęściej oprawy oświetleniowe lub odbiorniki
zasilane z instalacji zawieszonych na drabinkach lub korytkach kablowych. Podejścia
zwieszakowe należy wykonywać jako sztywne, lub elastyczne w zależności od warunków
technologicznych i rodzaju wykonywanej instalacji. Do odbiorników zamocowanych na
ścianach, stropach lub konstrukcjach podejścia należy wykonywać przewodami ułożonymi na
tych ścianach, stropach lub konstrukcjach budowlanych, a także na innego rodzaju podłożach
np. kształtowniki, korytka itp.
12.
Rury należy układać na przygotowanej i wytrasowanej trasie na uchwytach
osadzonych w podłożu, a dla instalacji wtynkowych wcześniej przygotowanych bruzdach.
Końce rur przed połączeniem powinny być pozbawione ostrych krawędzi. Zależnie od
przyjętej technologii montażu i rodzaju tworzywa łączenie rur ze sobą oraz sprzętem i
osprzętem należy wykonywać przez:
wsuwanie w otwory lub kielichy z równoczesnym uszczelnianiem połączeń, - wkręcanie
nagwintowanych końców rur,
wkręcanie nagrzanych końców rur.
Łuki na rurach należy wykonywać tak, aby spłaszczenie przekroju nie przekraczało 15%
wewnętrznej średnicy. Promień gięcia powinien zapewniać swobodne wciąganie
przewodów. Cała instalacja rurowa powinna być wykonana ze spadkiem 0,1 % aby
umożliwić odprowadzenie wody powstałej z ewentualnej kondensacji. Zabrania się
układania rur z wciągniętymi w nie przewodami.
13.
Przed przystąpieniem do wciągania przewodów należy sprawdzić prawidłowość
wykonanego rurowania, zamocowania sprzętu i osprzętu, jego połączeń z rurami oraz
przelotowość. Wciąganie przewodów należy wykonać za pomocą specjalnego osprzętu
PROSPEC
ST.IE.01
montażowego. Nie wolno do tego celu stosować przewodów, które później zostaną użyte w
instalacji. Łączenie przewodów wykonać przez skręcanie na listwach lub takich technologii
eliminującej starzenie się połączenia.
14.
W zależności od rodzaju pomieszczeń instalację należy wykonać:
w wykonaniu zwykłym,
w wykonaniu szczelnym.
15.
Wykonanie instalacji p/t wymagać będzie:
ułożenia przewodów i zainstalowania osprzętu przed wykonaniem tynkowania. W
przypadku wykonywania instalacji na istniejących ścianach niezbędne będzie wykucie
odpowiednich bruzd pod przewody i ślepych wnęk pod osprzęt oraz ich zatynkowanie.
przed wykonaniem instalacji jako szczelnej należy przewody i kable uszczelniać w
osprzęcie oraz aparatach za pomocą dławików,
średnica głowicy i otworu uszczelniającego pierścienia powinna być dostosowana do
średnicy zewnętrznej przewodu lub kabla. Po dokręceniu dławic zaleca się dodatkowe
uszczelnienie ich za pomocą odpowiednich uszczelnień.
16.
Wykonanie instalacji w korytkach prefabrykowanych wymagać będzie:
zamontowania konstrukcji wsporczych dla korytek do istniejącego podłoża,
ułożenie korytek na konstrukcjach wsporczych, ułożenie przewodów w korytku wraz z
założeniem pokryw.
17.
Łączenie przewodów.
W instalacjach elektrycznych wnętrzowych łączenia przewodów należy dokonywać w
sprzęcie i osprzęcie instalacyjnym i w odbiornikach. Nie wolno stosować połączeń skręcanych. W przypadku, gdy odbiorniki elektryczne mają wyprowadzone fabrycznie na
zewnątrz przewody, a samo ich podłączenie do instalacji nie zostało opracowane w projekcie, sposób podłączenia należy uzgodnić z projektantem lub kompetentnym
przedstawicielem Inżyniera.
Przewody muszą być ułożone swobodnie i nie mogą być narażone na naciągi i dodatkowe
naprężenia. Do danego zacisku należy przyłączyć przewody o rodzaju wykonania,
przekroju i liczbie, dla jakich zacisk ten jest przygotowany.
W przypadku zastosowania zacisków, do których przewody są przyłączone za pomocą
oczek, pomiędzy oczkiem a nakrętką oraz pomiędzy oczkami powinny znajdować się
podkładki metalowe zabezpieczone przed korozją w sposób umożliwiający przepływ
prądu. Długość odizolowanej żyły przewodu powinna zapewniać prawidłowe przyłączenie.
Zdejmowanie izolacji i oczyszczenie przewodu nie może powodować uszkodzeń mechanicznych. W przypadku stosowania żył ocynowanych proces czyszczenia nie powinien
uszkadzać warstwy cyny.
Końce przewodów miedzianych z żyłami wielodrutowymi (linek) powinny być
zabezpieczone zaprasowanymi tulejkami lub ocynowane (zaleca się zastosowanie tulejek
zamiast cynowania).
18.
Przyłączenie odbiorników
Miejsca połączeń żył przewodów z zaciskami odbiorników powinny być dokładnie
oczyszczone. Samo połączenie musi być wykonane w sposób pewny, pod względem
PROSPEC
ST.IE.01
elektrycznym i mechanicznym oraz zabezpieczone przed osłabieniem siły docisku, korozją
itp. Połączenia mogą być wykonywane jako sztywne lub elastyczne w zależności od
konstrukcji odbiornika i warunków technologicznych. Przyłączenia sztywne należy
wykonywać rurach sztywnych wprowadzonych bezpośrednio do odbiorników oraz
przewodami kabelkowymi i kablami.
Połączenia elastyczne stosuje się gdy odbiorniki narażone są na drgania o dużej
amplitudzie lub przystosowane są do przesunięć lub przemieszczeń. Połączenia te należy
wykonać:
przewodami izolowanymi wielożyłowymi giętkimi lub oponowymi,
przewodami izolowanymi jednożyłowymi w rurach elastycznych,
przewodami izolowanymi wielożyłowymi giętkimi lub oponowymi w rurach elastycznych.
19.
Montaż tablic rozdzielczych
Przed przystąpieniem do montażu urządzeń przykręcanych na konstrukcjach wsporczych
dostarczanych oddzielnie należy konstrukcje te mocować do podłoża w sposób podany w
dokumentacji.
Urządzenia skrzynkowe dostarczone na miejsce montażu wraz z przykręconą do nich
konstrukcją wsporczą należy wstawić w przygotowane otwory i zalać betonem.
Tablice w obudowie naściennej lub zagłębionej należy przykręcać do kotew lub
konstrukcji wsporczych zamocowanych w podłożu.
Po zamontowaniu urządzenia należy:
zainstalować aparaty zdjęte na czas transportu i dostarczone w oddzielnych opakowaniach,
dokręcić w sposób pewny wszystkie śruby i wkręty w połączeniach elektrycznych i
mechanicznych,
założyć osłony zdjęte w czasie montażu,
podłączyć obwody zewnętrzne,
podłączyć przewody ochronne.
20.
Próby montażowe
Zakres nadzoru prób i pomiarów nad robotami elektrycznymi powinien być wykonywany
zgodnie ze szczegółami podanymi w niniejszej specyfikacji oraz z ogólnymi Warunkami
Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych. Zakres podstawowych prób
obejmuje:
pomiar rezystancji izolacji instalacji,
pomiar rezystancji izolacji odbiorników,
pomiary impedancji pętli zwarciowych,
pomiary rezystancji uziemień,.
PROSPEC
ST.IE.01
6. Kontrola, badania i odbiór wyrobów i robót
budowlanych
6.1 Próby wykonywane przez producentów
Wszystkie urządzenia, osprzęt, kable i inne elementy dostarczone przez wykonawcę w
ramach niniejszego kontraktu powinny być poddane próbom określonym w odnośnych
normach. Wykonanie prób musi być potwierdzone atestem wydanym na piśmie przez
producenta.
6.2 Próby wykonywane w czasie budowy
Próby i pomiary wykonywane na budowie powinny obejmować pomiar rezystancji
izolacji, biegunowości i ciągłości połączeń. Wykonawca zobowiązany jest zapewnić
wszystkie niezbędne przyrządy pomiarowe do wykonywania prób. W miarę postępu robót
wykonawca zobowiązany jest do przeprowadzenia wszystkich niezbędnych prób i pomiarów
dla kolejnych fragmentów instalacji. Wykonanie odnośnych prób powinno być niezwłocznie
odnotowane w dzienniku budowy.
6.3 Oględziny po zakończeniu robót
Po zakończeniu robót, ich kolejnych etapów oraz przed podaniem napięcia
wykonawca zobowiązany jest dokonać oględzin instalacji w celu stwierdzenia kompletności i
zgodności instalacji z projektem, właściwego doboru i montażu urządzeń oraz braku
widocznych uszkodzeń, szczególnie takich, które mogłyby spowodować pogorszenie
bezpieczeństwa obsługi. Wykonanie powyższych czynności powinno zostać odnotowane w
dzienniku budowy.
6.4 Próby montażowe po zakończeniu robót.
Po zakończeniu robót wykonawca jest zobowiązany wykonać badania:
−
ciągłości połączeń obwodów,
−
rezystancji uziomu,
−
rezystancji izolacji,
− kolejności faz,
−
ochrony przez zastosowanie przegród i obudów wykonanych podczas montażu,
−
skuteczności działania środków ochrony przeciwporażeniowej,
Metody pomiarowe powinny być zgodne z obowiązującymi przepisami.
6.5 Oddanie instalacji do użytku
Po uzyskaniu satysfakcjonujących wyników prób pomontażowych wykonawca
powinien dokonać uruchomienia instalacji i zademonstrować jej prawidłowe działanie
zgodnie z rysunkami i specyfikacją.
PROSPEC
ST.IE.01
7. Wymagania dotyczące przedmiaru i obmiaru robót
Obmiar robót będzie każdorazowo wykonany w obecności Inspektora Nadzoru i
powinien być przeprowadzony zgodnie z obowiązującymi zasadami zarówno na etapie
wykonywania, jak i po zakończeniu wykonywania elementu robót stanowiącego odrębną
całość obiektu.
Obmiar powinien być wykonany w jednostkach i zgodnie z zasadami przyjętymi w
kosztorysowaniu.
8. Odbiór robót budowlanych
Po zakończeniu budowy wykonawca dostarczy inwestorowi:
−
plany i schematy instalacji skorygowane na podstawie rysunków roboczych,
−
pisemne uzgodnienia odstępstw od projektu z przedstawicielem inwestora oraz z zespołem
projektowym,
−
Dziennik Budowy i książkę obmiarów,
−
protokóły odbiorów częściowych na roboty zanikające,
−
gwarancje, atesty, dowody zakupu oraz inne dokumenty związane z zastosowanymi
urządzeniami i materiałami,
−
protokóły prób i pomiarów pomontażowych.
Wymagania wyżej określone należy traktować jako minimalne. Mogą one ulec
zmianom i rozszerzeniom w ramach ogólnych i szczegółowych warunków kontraktowych.
W skład komisji wchodzi kierownik robót oraz przedstawiciel generalnego
wykonawcy, inwestora i użytkownika oraz przedstawiciel Urzędu Dozoru Technicznego
jeżeli wymagają tego przepisy.
Przy odbiorze końcowym należy sprawdzić zgodność wykonania z projektem
technicznym oraz z ewentualnymi zapisami w Dzienniku Budowy dotyczącymi zmian i
odstępstw od dokumentacji technicznej.
Odbiór końcowy kończy się protokolarnym przejęciem instalacji do użytkowania lub
protokolarnym stwierdzeniem braku przygotowania instalacji do użytkowania. Po usunięciu .
przyczyn takiego stwierdzenia należy przeprowadzić ponowny odbiór.
9. Rozliczenie robót
Podstawę płatności stanowi komplet wykonanych robót i pomiarów pomontażowych.
10. Dokumenty odniesienia
−
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (z późniejszymi zmianami).
−
Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 4 lutego 1999 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki r ich usytuowanie
(z późniejszymi zmianami).
PROSPEC
ST.IE.01
−
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 września 1997 r. zmieniające
rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i
ich usytuowanie.
−
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992 r. w sprawie
ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.
−
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 kwietnia 1998 r. w sprawie
wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej, które mogą być wprowadzane do
obrotu i stosowane wyłącznie na podstawie certyfikatu zgodności.
−
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie
ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
−
PN-87/E-90056. Przewody elektroenergetyczne ogólnego przeznaczenia do układania na
stałe. Przewody o izolacji i powłoce polwinitowej, okrągłe.
−
PN-87/E-90054. Przewody elektroenergetyczne ogólnego przeznaczenia do układania na
stałe. Przewody jednożyłowe o izolacji polwinitowej.
−
PN- 76/E-90301. Kable elektroenergetyczne i sygnalizacyjne o izolacji z tworzyw
termoplastycznych i powłoce polwinitowej na napięcie znamionowe 0.6/1 kV.
−
PN-EN 12464-1:2004. Światło i oświetlenie. Oświetlenie miejsc pracy. Część 1: Miejsca
pracy we wnętrzach.
−
PN-86/E-05003.01. Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Wymagania ogólne.
−
PN-91/E-05010 – Ochrona przeciwporażeniowa.
PN-IEC 60364-4-41:2000 – Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla
zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przeciwporażeniowa.
−
−
zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed skutkami oddziaływania cieplnego.
−
zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed prądem przetężeniowym.
−
zapewnienia bezpieczeństwa. Stosowanie środków ochrony dla zapewnienia
bezpieczeństwa. Postanowienia ogólne. Środki ochrony przed porażeniem prądem
elektrycznym.
−
PN-IEC 60364-4-443:1999 – Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona
dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed przepięciami. Ochrona przed
przepięciami atmosferycznymi lub łączeniowymi.
−
PN-IEC 60364-5-51:2000 – Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i
montaż wyposażenia elektrycznego. Postanowienia ogólne.
−
montaż wyposażenia elektrycznego. Oprzewodowanie.
−
montaż wyposażenia elektrycznego. Aparatura rozdzielcza i sterownicza.
− PN-92/E-08106 Stopnie ochrony zapewniane przez obudowy (Kod IP).
- PN-EN 12665:2003 (U) – Światło i oświetlenie. Podstawowe terminy oraz kryteria
określania wymagań dotyczących oświetlenia.

zalacznik 11 Specyfikacja Techniczna Wykonania i Odbioru Robot

Transkrypt

Podobne dokumenty

Informacja nr 2 o wyniku postępowania wraz z wykazem

BEZWYKOPOWA RENOWACJA RUROCIAGÓW

Załącznik Nr 9 Specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót

specyfikacja techniczna - Zespół Szkół Plastycznych w Częstochowie

Zrównoważony rozwój technologii nawierzchni betonowych

Toruński odbiornik WebSDR Przewodnik dla

Pobierz katalog akcesoriów

BTA Makieta 3/2004

GK.271.01.2014 Gmina i Miasto Koziegłowy Plac Moniuszki 14 42

nieodpłatnie w formacie PDF

Raport oddziaływania na środowisko

Pobierz - Promat