Psychologia kliniczna.pages

Kod przedmiotu/modułu
MT1_39/2013
MT1_40/2013
Nazwa przedmiotu
Psychologia kliniczna
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
Muzykoterapia
Typ studiów
I stopnia
Wymagania wstępne
Zdane egzaminy końcowe na I roku stacjonarnych studiów I stopnia.
Wymagania końcowe
wykład - egzamin obejmujący zakresem treści programu nauczania przedmiotu,
ćwiczenia - zaliczenie ze stopniem obejmujące zakresem treści programu
nauczania przedmiotu.
Cele przedmiotu/modułu
• Dostarczenie podstaw teoretycznych z zakresu psychologii klinicznej w celu
•
Treści kształcenia
zdobycia orientacji w całokształcie problemów związanych z zaburzeniami
zachowania.
Zapoznanie z wybranymi zaburzeniami: analiza etiogenezy, rysu klinicznego
i implikacje terapeutyczne.
• Pojęcie normy, normalności, zdrowia. Kryteria nienormalności.
• Zaburzenia psychiczne : model biomedyczny, podejście psychodynamiczne
•
•
•
•
•
•
•
i egzystencjalne, model środowiskowy ( podejście behawioralne i poznawcze).
Lęk i zaburzenia psychosomatyczne.
Depresja i samobójstwa.
Schizofrenie.
Uzależnienia w ujęciu teorii zaburzeń samoregulacji.
Zaburzenia osobowości ( antyspołeczne, paranoiczne, narcystyczne,
obsesyjno- kompulsywne, zaburzenia typu borderline).
Zaburzenia emocjonalne manifestujące się w sferze odżywiania.
Zaburzenia wynikające z chorób układu nerwowego: czynniki uszkadzające,
przejawy uszkodzeń, odporność na uszkodzenia; zaburzenia językowe,
zaburzenia pamięci.
Zamierzone efekty
kształcenia
Student po ukończeniu kursu
w zakresie wiedzy:
• zna powiązania i zależności pomiędzy teoretycznymi elementami
muzykoterapii [K1_W11];
• zna powiązania i zależności pomiędzy praktycznymi elementami
muzykoterapii [K1_W12];
• dysponuje podstawową wiedzą z zakresu dyscyplin pokrewnych pozwalającą
na realizację zadań o charakterze interdyscyplinarnym związanych
z wykonywaniem zawodu muzykoterapeuty [K1_W016];
w zakresie umiejętności:
• potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować
informacje przy użyciu różnych źródeł i sposobów [K1_U17];
w zakresie kompetencji społecznych:
• samodzielnie podejmuje niezależne prace, wykazując się umiejętnościami:
zbierania, analizowania i interpretowania informacji, rozwijania idei
i formułowania krytycznej argumentacji oraz wewnętrzną motywacją
i organizacją pracy twórczej w zakresie muzykoterapii [K1_K02];
• posiada umiejętność samooceny, konstruktywnej krytyki w stosunku do działań
innych osób [K1_K06];
• posiada umiejętność podjęcia refleksji na temat społecznych, naukowych
i etycznych aspektów związanych z wykonywaniem zawodu muzykoterapeuty
[K1_K07].
Formy kształcenia (np. wykład/ćwiczenia/
inne)
wykład, zajęcia zbiorowe
ćwiczenia, zajęcia zbiorowe
!
Punkty ECTS
(nakład pracy studenta
niezbędny do osiągnięcia
zamierzonych efektów
kształcenia)
Rok
Semestr
I
2
III
3
4
Punkty
ECTS wykład
1
1
Ilość godzin
w tygodniu
- wykład
1
1
Rodzaj
zaliczenia wykład
zst
egz
Punkty
ECTS ćwiczenia
1
1
Ilość godzin
w tygodniu
- ćwiczenia
1
1
Rodzaj
zaliczenia ćwiczenia
zal
zst
Legenda
1
II
5
6
zal – zaliczenie
zst – zaliczenie ze stopniem
egz – egzamin
Kryteria oceny
i sposoby weryfikacji
Obecność i aktywność na zajęciach, głos w dyskusji, znajomość literatury
przedmiotu, egzamin końcowy w formie pisemnej obejmujący treści przedmiotu
(wykład i ćwiczenia).
Literatura
• Baumeister R. F., Heatherton T. F., Tice D.M., Utrata kontroli. Państwowa
Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Warszawa 2000.
• Cierpiałkowska L., Zalewska M.: Psychopatologia W. J. Strelau, D. Doliński
(red.), Psychologia. Podręcznik akademicki. GWP. Gdańsk 2008, T. 2.
• Goldstein E.: Zaburzenia z pogranicza, GWP, Gdańsk 2003.
• Klimasiński K.: Elementy psychopatologii i psychologii klinicznej,
•
•
•
•
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2000.
Lazarus A. A., Dolman A.M.: Psychopatologia, Wydawnictwo „Zysk i S-ka”,
Poznań 1995.
Meyer R.: Psychopatologia, GWP, Gdańsk 2003.
Rosenhan D. L., Seligmann M. E. P.: Psychopatologia, Polskie Towarzystwo
Psychologiczne 1994.
Sęk H. (red.), Społeczna psychologia kliniczna, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 1993.
Język wykładowy
polski
Prowadzący
dr Barbara Kobusińska
Uwagi