Komunikat nr 1 Choroba zwyrodnieniowa stawów została opisana

Komunikat nr 1
Choroba zwyrodnieniowa stawów została opisana dopiero na początku XX wieku. Pierwszy opis
choroby podał w 1907 Archibald Garrod. Szacuje się, że w Polsce na chorobę zwyrodnieniową
stawów cierpi około 2 - milionów osób , choć niektóre dane mówią o 17% społeczeństwa, jest też
najczęstszą przyczyną orzekania o inwalidztwie. ChZS należy do grupy 10 chorób powodujących
najcięższe kalectwo na świecie. Uważa się, że choroba dotyczy 25-30% osób w wieku 45-64 lat, 60%
starszych niż 65 lat i więcej niż 80% osób w wieku powyżej 75 lat. Objawy spowodowane przez te
zmiany występują u około 18% kobiet i 10% mężczyzn. Spośród tych chorych u około 80% dochodzi
do znacznego i ograniczenia ruchomości stawów, a u 25% do kalectwa.
Jest to najczęstsza, choroba stawów w starzejącym się społeczeństwie. Wiąże się z bólem,
niepełnosprawnością i inwalidztwem, stanowiąc ważny problem medyczny, społeczny i
ekonomiczny. Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów jest wyzwaniem dla lekarzy praktyków,
rehabilitantów, organizatorów opieki zdrowotnej. Podejmując codzienne decyzje terapeutyczne,
lekarz opiera się na własnym doświadczeniu i wiedzy, opracowanych i powszechnie obowiązujących
standardach medycznych oraz preferencjach pacjenta. W ostatnim czasie opracowano i
zmodyfikowano wytyczne dotyczące leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów, a liczne najnowsze
publikacje wyników badań w Polsce i na świecie wręcz „nakazują” stałe i systematyczne szkolenie
kadry medycznej w tym obszarze wiedzy i praktyki klinicznej.
Z klinicznego punktu widzenia choroba zwyrodnieniowa stawów jest powoli postępującym procesem
degeneracyjnym prowadzącym do stopniowego uszkodzenia powierzchni stawowych, a w dalszej
kolejności pozostałych elementów stawu. Postępując przewlekle, przez wiele lat, powoduje
stopniowe uszkodzenia powierzchni stawowych, prowadząc ostatecznie do znacznego upośledzenia
budowy i funkcji zajętego stawu, z występowaniem dolegliwości bólowych i zmniejszeniem zakresu
ruchomości. Efektem końcowym może być całkowite zniszczenie powierzchni stawowych
prowadzące do inwalidztwa.
Patomechanizm powstawania zmian zwyrodnieniowych prowadzących do uszkodzenia powierzchni
stawowych nie jest w pełni poznany. Rozwój technik diagnostycznych i laboratoryjnych, jaki dokonał
się na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat, pozwolił jednak na poznanie roli jaką w tej jednostce
chorobowej spełniają poszczególne populacje komórkowe biorące udział w powstaniu choroby.
Zagadnienia profilaktyki i kompleksowe leczenie (zachowawcze i operacyjne) ChZS, z
wykorzystaniem nowoczesnych metod i środków, zostaną zaprezentowane i przedyskutowane
szczegółowo w ramach Konferencji w formie prezentacji ustnych lub w sesji plakatowej.
Zaplanowano również Warsztaty Terapeutyczne.
Do udziału w Konferencji zapraszamy specjalistów ortopedii, traumatologii, rehabilitacji, fizjoterapii,
a także pozostałych specjalistów związanych z leczeniem chorób i obrażeń narządu ruchu, w tym
specjalistów medycyny rodzinnej, medycyny sportowej, medycyny pracy i in..
Program Ramowy ukaże się w Komunikacie nr 2 i na stronie informacyjnej do 15 kwietnia br.