Cukry (Węglowodany). Sacharoza C H O Sacharoza – związek

Cukry (Węglowodany).
Sacharoza
C12H22O11
Sacharoza – związek organiczny z grupy węglowodanów, disacharyd
(dawniej: dwusacharyd), złożony z fruktozy i glukozy, będący
zasadniczym składnikiem cukru trzcinowego i cukru buraczanego.
CUKRY W ŻYCIU CODZIENNYM


Przemysł spożywczy (np. cukier, który używamy do
słodzenia to sacharoza)
Owoce, warzywa (ziemniaki są bogatym źródłem skrobii,
natomiast w owocach występuje bardzo słodka fruktoza)

Przemysł papierniczy (z włókien celulozy otrzymujemy
papier)
FOTOSYNTEZA

Reakcja chemiczna zachodząca w zielonych częściach
organizmów roślinnych, w której rośliny pobierają dwutlenek
węgla oraz wodę i przy udziale energii słonecznej (w
obecności katalizatora, którym jest chlorofil), wytwarzany
jest tlen oraz glukoza.
6CO2 + 6H2O + energia słoneczna → C6H12O6 + 6O2
PODZIAŁ CUKRÓW

Cukry dzielimy pod względem złożoności ich struktury na:
Cukry proste (monosacharydy) – np. glukoza, fruktoza.
Cukry złożone które możemy podzielić na:

Dwucukry (disacharydy) – np. sacharoza

Wielocukry (polisacharydy) – np. skrobia, celuloza
WZORY SUMARYCZNE WYBRANYCH CUKRÓW

Glukoza i fruktoza
C6H12O6

Sacharoza
C12H22O11

Skrobia
(C6H10O5)n
Próba Trommera





Przygotowujemy dwie zlewki, w których sporządzamy
roztwory sacharozy i glukozy.
Bierzemy dwie probówki, do obu wsypujemy siarczan (VI)
miedzi (II), który rozpuszczamy wodą.
Następnie dodajemy wodorotlenek sodu i wytrąca nam się
niebieski, galaretowaty osad, zwany odczynnikiem
Trommera.
Do pierwszej probówki wprowadzamy małą ilość uprzednio
przygotowanego roztworu sacharozy, a do drugiej taką
samą ilość roztworu glukozy.
Obie probówki kolejno ogrzewamy nad źródłem ognia.
Próba Trommera

Równania reakcji:
CuSO4 + 2NaOH → Cu(OH)2 + Na2SO4 - otrzymywanie
odczynnika Trommera
Cu(OH)2 → CuO + H2O
2CuO + C6H12O6 → Cu2O + C6H12O7
Próba Tollensa (lustra srebrnego)





Analogicznie do poprzedniego doświadczenia,
przygotowujemy roztwory sacharozy i glukozy.
W dwóch probówkach umieszczamy około 2 cm sześcienne
azotanu (V) srebra.
Do tych samych probówek dodajemy kroplami wody
amoniakalnej, ciągle mieszając zawartość naczyń, do
rozpuszczenia powstałego osadu.
Do probówek dodajemy niewielką ilość roztworów cukrów.
Obie probówki umieszczamy w łaźni wodnej z gorącą wodą.
Próba Tollensa (lustra srebrnego)

Równania reakcji:
2AgNO3 + 2NH3 + H20 → Ag2O + 2NH4NO3 - otrzymywanie
odczynnika Tollensa.
Ag2O + C6H12O6 → 2Ag + C6H12O7