I ILOCZYN SKALARNY II ILOCZYN WEKTOROWY
Transkrypt
I ILOCZYN SKALARNY II ILOCZYN WEKTOROWY
ĆWICZENIA 11 – TEORIA ( iloczyn skalarny, wektorowy i mieszany ) Uwaga: Wszystkie informacje zawarte w tych materiałach dotyczyć będą wektorów w przestrzeni R3 . a Definicja 1 1 0 0 Wektory i = 0 , j = 1 oraz k = 0 będziemy nazywać 0 0 1 k j i wersorami odpowiednio osi OX , OY i OZ . I ILOCZYN SKALARNY Definicja 2 Iloczyn skalarny wektorów a=[a1, a2, a3]T i b=[b1, b2, b3] T określony jest wzorem: a o b = a1b1 + a 2 b2 + a3b3 Twierdzenie Jeśli α jest kątem między niezerowymi wektorami a i b, to a o b = |a| |b|cosα. Twierdzenie Niezerowe wektory a i b są prostopadłe (ortogonalne), wtedy i tylko wtedy gdy a⊥b ⇔ a o b = 0. II ILOCZYN WEKTOROWY MnoŜenie wektorowe jest to operacja, której wynikiem jest nowy wektor. Iloczyn wektorowy pary wektorów a i b oznaczamy a × b = v. Definicja 3 Niech a=[a1, a2, a3]T i b=[b1, b2, b3] T będą niewspółliniowymi wektorami w przestrzeni R3. Iloczynem wektorowym uporządkowanej pary wektorów a i b nazywamy wektor v = a × b, który spełnia warunki: 1) v jest wektorem prostopadłym do a i do b (innymi słowy v jest prostopadły do płaszczyzny rozpiętej na wektorach a i b) 2) jego długość jest równa polu równoległoboku rozpiętego na wektorach a i b, tzn. |v| =|a|·|b|·sinα, gdzie α jest katem miedzy wektorami a i b 3) orientacja trójki wektorów a , b, v jest zgodna z orientacja układu współrzędnych OXYZ. 1 ĆWICZENIA 11 – TEORIA ( iloczyn skalarny, wektorowy i mieszany ) Twierdzenie Składowe wektora v = a × b obliczamy ze wzoru: i j a × b = a1 b1 a2 b2 k a3 . b3 Twierdzenie Własności iloczynu wektorowego: v=a × b 1) a × b= - b × a 2) (ka )× b= k (a × b) b 3) a ×( b + c )= a × b + a × c 4) a × a= 0 Twierdzenie Iloczyn wektorowy jest wektorem zerowym a × b= 0 wówczas, gdy jeden z wektorów wyjściowych jest a -v= b × a zerowy lub gdy wyjściowe wektory są równoległe. Z powyŜszego twierdzenia otrzymujemy warunek równoległości wektorów: a || b ⇔ a × b= 0 Przykład Oblicz iloczyn wektorowy a × b, gdy: a = [1,2, 3] T, b = [3,2, -1] T. Rozwiązanie: i j v =a×b = 1 2 k i j 3 =1 2 3 2 −1 k i j 3 1 2 = i ⋅ 2 ⋅ (− 1) + j ⋅ 3 ⋅ 3 + k ⋅ 1 ⋅ 2 − (k ⋅ 2 ⋅ 3 + i ⋅ 3 ⋅ 2 + j ⋅ 1 ⋅ (− 1)) = 3 2 −1 3 2 = −8i + 10 j − 4k − 8 Stąd wektor v będący iloczynem wektorowym v = a × b jest postaci v = − 8i + 10 j − 4k = 10 . − 4 Przykład Oblicz pole powierzchni równoległoboku rozpiętego na wektorach a = [1,2, 3] T, b = [3,2, -1] T. Rozwiązanie: Z definicji iloczynu wektorowego wiemy, Ŝe długość wektora v = a × b jest równa polu powierzchni równoległoboku rozpiętego na wektorach a i b. Stąd w pierwszej kolejności naleŜy wyliczyć wektor v (co zrobiliśmy w poprzednim przykładzie). − 8 v = a × b = 10 − 4 2 ĆWICZENIA 11 – TEORIA ( iloczyn skalarny, wektorowy i mieszany ) Następnie obliczamy długość tego wektora (patrz ćwiczenia 2): v = (− 8)2 + 10 2 + (− 4)2 = 180 = 6 5 . A zatem pole powierzchni równoległoboku rozpiętego na wektorach a , b wynosi 6 5 j 2 . Przykład Sprawdź czy wektory a = [1,2, 3] T, b = [2,4, 6] T są równoległe. Rozwiązanie: Jak wiadomo a || b ⇔ a × b= 0 stąd sprawdzenie, czy wektory są równoległe zaczynamy od wyliczenia ich iloczynu wektorowego: i j k i j k i j v = a × b = 1 2 3 = 1 2 3 1 2 = i ⋅ 2 ⋅ 6 + j ⋅ 3 ⋅ 2 + k ⋅ 1 ⋅ 4 − (k ⋅ 2 ⋅ 2 + i ⋅ 3 ⋅ 4 + j ⋅ 1 ⋅ 6 ) = 2 4 6 2 4 62 4 = 0 ⋅ i + 0 ⋅ j + 0 ⋅ k = [0,0,0] . T Iloczyn a × b wektorów jest wektorem zerowym, stąd wektory te są równoległe. Ciekawostka: Reguła prawej dłoni do wyznaczania kierunku iloczynu wektorowego a) v = a × b b) - v = b × a v b a b -v a a) Jeśli ustawisz palce wzdłuŜ łuku mniejszego kąta miedzy wektorami a i b, to kciuk wskazuje kierunek wektora v = a × b. b) Jak widać, kierunek wektora b × a jest przeciwny do kierunku wektora a × b. III ILOCZYN MIESZANY Definicja 3 Niech a=[a1, a2, a3]T , b=[b1, b2, b3] T i c=[c1, c2, c3] T . Iloczynem mieszanym trójki wektorów a, b i c nazywamy wartość (a × b) o c. 3 ĆWICZENIA 11 – TEORIA ( iloczyn skalarny, wektorowy i mieszany ) Twierdzenie a1 a2 a3 (a × b) o c = a o ( b × c)= b1 c1 b2 c2 b3 . c3 c b Twierdzenie Iloczyn mieszany wektorów a, b i c jest równy (z a dokładnością do znaku) objętości równoległościanu rozpiętego na tych wektorach, tzn V = |(a × b) o c |. Twierdzenie Objętość czworościanu zbudowanego na wektorach a, b i c wyraŜa się wzorem Vcz = 1 |(a × b) o c |. 6 c b a Uwaga: JeŜeli (a × b) o c = 0 to wektory leŜą w jednej płaszczyźnie (o takich wektorach mówimy teŜ, Ŝe są liniowo zaleŜne). Przykład Oblicz iloczyn mieszany (a × b) o c, gdy: a = [1,2, 3] T, b = [3,2, -1] T i c = [3,0, 0] T. Rozwiązanie: 1 2 3 1 2 3 1 2 3 0 0 3 0 0 3 0 (a × b ) o c = 3 2 − 1 = 3 2 − 1 3 2 = 1 ⋅ 2 ⋅ 0 + 2 ⋅ (− 1) ⋅ 3 + 3 ⋅ 3 ⋅ 0 − (3 ⋅ 2 ⋅ 3 + 1 ⋅ (− 1) ⋅ 0 + 2 ⋅ 3 ⋅ 0 ) = = −24 Przykład Sprawdź współpłaszczyznowość wektorów a = [1,2, 3] T, b = [3,1, -1] T i c = [1,1, 1] T. Wektory a, b i c leŜa na jednej płaszczyźnie (są współpłaszczyznowe) wówczas gdy (a × b) o c = 0. 1 2 3 1 2 3 1 2 1 1 1 1 1 1 1 1 Stąd (a × b ) o c = 3 1 − 1 = 3 1 − 1 3 1 = 1 ⋅ 2 ⋅ 1 + 2 ⋅ (− 1) ⋅ 1 + 3 ⋅ 3 ⋅ 1 − (3 ⋅ 1 ⋅ 1 + 1 ⋅ (− 1) ⋅ 1 + 2 ⋅ 3 ⋅ 1) = 0 , a zatem wektory są współpłaszczyznowe. Przykład Oblicz objętość równoległościanu rozpiętego na wektorach a = [1,2, 3] T, b = [3,2, -1] T i c = [3,0, 0] T. Rozwiązanie: V = |(a × b) o c |=|-24|=24 j3. 4