To, że „Polacy nie gęsi i swój język mają” udowodnili uczniowie
Transkrypt
To, że „Polacy nie gęsi i swój język mają” udowodnili uczniowie
To, że „Polacy nie gęsi i swój język mają” udowodnili uczniowie upamiętniając występem artystycznym Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. Obchody tego święta przypadają na dzień 21 lutego. W tym dniu uczniowie klas III gimnazjum zaprezentowali na scenie szkolnej krótki program artystyczny. Montaż słowny utrzymany został w konwencji baśniowej. Rozpoczął się on od krótkiej scenki w niezwykłej szkole. Uczniami tej szkoły były postacie z bajek i baśni. Bohaterowie, posługując się młodzieżowym językiem, ukazali wszystkim zebranym „co w duszy nastolatka gra” i co tak naprawdę dzieje się z naszym językiem ojczystym. (I tak na przykład Pinokio poinformował Wróżkę, że „Mickiewicz to jeden z ziomali narodowych, który musiał dać nogę z Litwy, mykając na drugą mańkę granicy”.) Młodzież, wcielająca się w baśniowe postacie, chciała pokazać zgromadzonym, że Ojczyzną jest język i dlatego wszyscy powinniśmy dbać o czystość języka i jego kulturę. Uczniowie zwrócili uwagę na nagminne kaleczenie, zubażanie i spłycanie języka, a także na zatracanie instynktu językowego. Następnie najczęściej każda występujące z postaci we omówiła współczesnej polszczyźnie problemy. Młodzież zwróciła uwagę na: brutalizację języka, mówiąc stanowczo „stop wulgaryzmom” i „zapalając” – „zielone światło dla kultury języka”, nadużywanie wyrazów modnych (zwłaszcza anglicyzmów), a także na zbyt częste używanie zdrobnień i skrótów w mowie potocznej. Spotkaniu przyświecała myśl L. Wittgensteina: „Granice mojego języka wyznaczają granice mojego świata”. Stąd też występujący zachęcali dzieci i młodzież do bycia świadomymi użytkownikami języka ojczystego oraz pielęgnowania i szanowania języka rodzinnego każdego dnia ze względu na jego bogactwo, różnorodność i piękno. Danuta Wlazłowska opiekun koła teatralnego