D - Sąd Okręgowy w Elblągu

Sygn. akt I Ca 369/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 23 września 2015 roku
Sąd Okręgowy w Elblągu I Wydział Cywilny
w składzie następującym :
Przewodniczący : SSO Arkadiusz Kuta
po rozpoznaniu w dniu 23 września 2015 roku w Elblągu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa Kancelarii (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K.
przeciwko R. S.
o zapłatę
na skutek apelacji powoda
od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Elblągu
z dnia 21 maja 2015 roku , sygnatura akt IX C 1098/14 upr
oddala apelację .
Sygn. akt I Ca 369/15
UZASADNIENIE
Kancelaria (...) Spółka Akcyjna w K. domagała się zasądzenia od R. S. kwoty 1.505,96 zł z odsetkami umownymi
od dnia 26 października 2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu. Powódka twierdziła, że nabyła wierzytelność
przysługującą wobec pozwanego jego pierwotnemu wierzycielowi – (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
w W., na podstawie umowy cesji z dnia 16 grudnia 2013 r., zaś zadłużenie pozwanego miało wynikać z zawartej z
cedentem umowy pożyczki z dnia 23 września 2013 r.
Sąd Rejonowy w Elblągu wyrokiem zaocznym z dnia 21 maja 2015 r. powództwo oddalił.
W uzasadnieniu wskazano, że powódka nie przedstawiła żadnego dokumentu na poparcie żądań dochodzonych
pozwem, choć spoczywał na niej ciężar dowodu swoich twierdzeń. Żądania powódki więc, jako nieweryfikowalne, nie
mogły zostać uwzględnione.
Apelację od wyroku zaocznego wniosła powódka, zaskarżając go w całości.
Zarzuciła naruszenie art. 10 ust 1 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia
2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki przez bezzasadne założenie o możliwości zawierania umów o kredyt
konsumencki wyłącznie w formie papierowej. Wskazano także na obrazę norm prawa procesowego - art. 232 k.p.c.
przez błędne uznanie, iż apelująca nie przedstawiła dowodów na poparcie roszczeń dochodzonych pozwem, a także
art. 339 § 2 k.p.c., skoro Sąd oddalił powództwo wyrokiem zaocznym w sytuacji, kiedy jego zasadność nie mogła budzić
wątpliwości.
Powódka domagała się zmiany zaskarżonego wyroku i uwzględnienia żądań dochodzonych pozwem oraz zasądzenia
na jej rzecz kosztów postępowania, ewentualnie uchylenia tego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej
instancji do ponownego rozpoznania.
Skarżąca argumentowała, że w toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji przedstawiła dowody na poparcie
żądań pozwu. Ze złożonych przez nią dokumentów wynikał zarówno sam fakt zawarcia umowy pożyczki pomiędzy
pozwanym, a cedentem, jak również fakt zawarcia umowy cesji, uzasadniającej uprawnienie apelantki do dochodzenia
od pozwanego roszczeń wymienionych w pozwie.
Sąd Okręgowy w Elblągu ustalił i zważył , co następuje :
Apelacja Kancelarii (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. okazała się bezzasadna i podlegała oddaleniu .
Przebieg postępowania przed Sądem pierwszej instancji determinować mogło niestawiennictwo pozwanego na
posiedzeniu wyznaczonym na rozprawę . Skoro nie zajął on także stanowiska na piśmie to otwierało się pole do
stosowania art. 339 § 2 k.p.c. Gdy pozwany jest bierny to sąd przyjmuje za prawdziwe twierdzenia powoda o
okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie .
Powódka stanowisko co do istoty sprawy przedstawiła wyłącznie w uzasadnieniu pozwu . Wiadomo zatem tylko tyle ,
że przysługiwać ma jej względem R. S. wierzytelność przelana przez Spółkę (...) Polska , która zawarła z pozwanym
umowę pożyczki kwoty 999 zł za pośrednictwem platformy internetowej . Pozwany kwotę tą wypłacił i zobowiązany
był do zwrotu kapitału , odsetek i dodatkowych kosztów w łącznej kwocie 1.505,96 zł .
Twierdzenia powódki budziły uzasadnione wątpliwości z braku choćby podstawowej możliwości ich konfrontacji z
dowodami . W toku niniejszego postępowania nie przedstawiono umów pożyczki i przelewu ani żadnych innych
dokumentów poświadczających dokonanie tych czynności , pobranie środków przez pozwanego , wzywanie do zapłaty
długu czy zawiadomienie o cesji wierzytelności . Dowodów nie przedstawiono ani w postaci kopii dokumentów
sporządzonych pisemnie , ani materiałów pochodzących z innego trwałego nośnika . W związku z tym zupełnie
bezpodstawne są zarzuty naruszenia przez Sąd pierwszej instancji wymienionych w apelacji norm bowiem tych w
uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie wskazywano , ani wskazywać nie trzeba było . Powodowa Spółka zdaje się
przekonana o wadliwej ocenie przedstawionych w rozstrzyganej sprawie dowodów podczas gdy żadnego dowodu nie
przedstawiła .
Postępowanie apelacyjne toczy się pomimo dalszej bezczynności pozwanego i wyrok kończący sprawę w drugiej
instancji nie jest wyrokiem zaocznym ( art. 376 k.p.c. ) . Przyjąć więc należy , że w postępowaniu apelacyjnym
w ogóle nie stosuje się przepisów o wyrokowaniu zaocznym . Sytuacja procesowa powoda , którego powództwo
oddalono wyrokiem zaocznym , pomimo odpadnięcia możliwości stosowania art. 339 § 2 k.p.c. , nadal pozwalała
na wykorzystanie bezczynności przeciwnika i naprawienie uchybień wytkniętych przez Sąd pierwszej instancji ,
co w ogólności polegać mogło na dawaniu wyjaśnień co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania
czegokolwiek oraz przedstawieniu dowodów ( art. 3 k.p.c. ) . Nie było przecież przeszkód aby w drugiej instancji
przeprowadzić postępowanie dowodowe z dokumentów ( art. 50511 § 1 k.p.c. ) . Powódka dowodów nadal nie
przedstawiła . Uzasadnienie apelacji ostatecznie wyłącza zaś możliwość oparcia się li tylko na niezaprzeczonych
twierdzeniach powódki o okolicznościach faktycznych . Tym razem wskazuje się bowiem , że poprzednik (...) Spółki
(...) udzielił pozwanemu pożyczki w kwocie 390 zł i ten zwrócić winien obecnie kwotę 736,99 zł . Powołano się zatem
na okoliczności nowe , sprzeczne z dotychczas przytaczanymi i wykluczające możliwość zmiany zaskarżonego wyroku
i uwzględnienia powództwa .
W tym stanie rzeczy , na mocy art. 385 k.p.c. , apelację oddalono .