Matematyczne Metody Chemii I Zadania
Transkrypt
Matematyczne Metody Chemii I Zadania
Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Matematyczne Metody Chemii I Zadania Mariusz Radoń, Marcin Makowski, Grzegorz Mazur „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Zestaw 1 Zadanie 1.1 Pokazać, że wyznacznik dowolnej macierzy unitarnej jest liczba˛ o module 1. Zadanie 1.2 Pokazać, że elementy diagonalne dowolnej macierzy hermitowskiej sa˛ liczbami rzeczywistymi. Zadanie 1.3 Dane sa˛ macierze A i B, obie hermitowskie i nieosobliwe. Pokazać, że macierz ABBA jest również macierza˛ hermitowska˛ i nieosobliwa.˛ Zadanie 1.4 Niech A i B to macierze kwadratowe n × n. Pokazać, że Tr (AB) = Tr (BA). Uogólnić to twierdzenie dla mnożenia pod śladem trzech i wiecej macierzy kwadratowych (Tr (ABC) =?). Zadanie 1.5 Dla macierzy kwadratowych A, B definiujemy komutator [A, B] := AB − BA. Pokazać, że: (a) [αA + βB, C] = α [A, C] + β [B, C] (α, β ∈ C), (b) [AB, C] = A [B, C] + [A, C] B, (c) [A, [B, C]] + [C, [A, B]] + [B, [C, A]] = 0. Zadanie 1.6 Obliczyć wartość wyrażenia ii („i do pot˛egi i”), gdzie i to jednostka urojona. Zadanie 1.7 Niech r oznacza r-ty pierwiastek n-tego stopnia z liczby 1 (pierwiastki porzadkujemy ˛ wg rosnacej ˛ fazy). Obliczyć: n n X Y (a) (r )k , (b) (r )k . k=1 k=1 Zadanie 1.8 Dla poniższych permutacji pi˛eciu elementów obliczyć: (a) 1 2 3 4 5 1 2 3 4 5 ◦ . 2 4 3 5 1 5 3 4 1 2 (b) −1 1 2 3 4 5 . 2 4 3 5 1 Zadanie 1.9 Rozłożyć permutacj˛e: 1 2 3 4 5 6 7 σ= 7 4 5 6 3 2 1 (a) na cykle rozłaczne ˛ (b) na transpozycje oraz podać znak tej permutacji. „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Zestaw 2 Zadanie 2.1 Pokazać, że mnożenie macierzy kwadratowych jest łaczne. ˛ Zadanie 2.2 Sprawdzić, czy działanie odejmowania w zbiorze liczb całkowitych jest łaczne. ˛ Zadanie 2.3 Co jest elementem neutralnym, a co elementem odwrotnym przy składaniu funkcji? Zadanie 2.4 Pokazać, że dla grupy (G, ◦) ∀a, b ∈ G : (a ◦ b)−1 = b−1 ◦ a−1 Zadanie 2.5 Sprawdzić, czy stanowia˛ grup˛e: (a) liczby całkowite z działaniem dodawania; (b) liczby całkowite z działaniem mnożenia; (c) liczby całkowite z działaniem odejmowania; (d) macierze kwadratowe z działaniem mnożenia macierzy; (e) macierze kwadratowe nieosobliwe z działaniem mnożenia macierzy; (f) macierze hermitowskie nieosobliwe z działaniem mnożenia macierzy; (g) macierze kwadratowe z działaniem dodawania macierzy; (h) macierze unitarne z działaniem mnożenia macierzy; (i) funkcje nieparzyste R 7→ R z działaniem składania funkcji; (j) funkcje nieparzyste R 7→ R z działaniem dodawania funkcji; (k) permutacje n elementów z działaniem składania permutacji. Zadanie 2.6 Sprawdzić, że każda grupa co najwyżej trójelementowa jest grupa˛ cykliczna.˛ Zadanie 2.7 Udowodnić, że każda grupa cykliczna jest abelowa. „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Zestaw 3 Zadanie 3.1 Rozważamy grup˛e symetrii C3v . (a) Wyznaczyć wszystkie elementy grupy C3v oraz napisać tabel˛e Cayley’a. (b) Znaleźć wszystkie podgrupy i podać ich nazwy w notacji Schönfliesa. Zadanie 3.2 Podzielić grup˛e C3v na klasy elementów sprz˛eżonych. Zadanie 3.3 Dla wszystkich podgrup właściwych H grupy C3v znalezionych w poprzednim zadaniu: (a) Skonstruować warstwy lewo- i prawostronne. (b) Określić, czy H jest podgrupa˛ niezmiennicza.˛ (c) O ile H jest niezmiennicza, skonstruować grup˛e ilorazowa˛ C3v /H oraz napisać jej tabel˛e Cayley’a. Zestaw 4 Zadanie 4.1 Sprawdzić, że relacja ∼ sprz˛eżenia elementów grupy R, S ∈ G : def. R ∼ S ⇔ ∃ T ∈ G : T −1 RT = S jest relacja˛ równoważności. Zadanie 4.2 Czy klasa elementów sprz˛eżonych może być równocześnie podgrupa? ˛ Zadanie 4.3 Wskazać po jednym przykładzie grupy symetrii punktowej izomorficznej z nast˛epujacymi ˛ grupami abstrakcyjnymi i zdefiniować izomorfizm: E A B C E E A B C A A E C B B B C E A C C B A E E A B C E E A B C A A B C E B B C E A C C E A B Zadanie 4.4 Prawdziwe jest twierdzenie Cayley’a, że dowolna grupa rz˛edu n jest izomorficzna z pewna˛ podgrupa˛ grupy symetrycznej Sn . Znaleźć przykład takiego izomorfizmu dla grup symetrii punktowej C2 , C3 i C2v . Zadanie 4.5 Rozważmy G1 – zbiór liczb zespolonych różnych od zera z mnożeniem liczb jako działaniem ◦ oraz a b 2 2 G2 = : a, b ∈ R, a + b 6= 0 −b a z mnożeniem macierzy jako działaniem ⊗. Pokazać, że (G1 , ◦) i (G2 , ⊗) to grupy izomorficzne ze soba.˛ „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Zestaw 5 Zadanie 5.1 Podać przykład homomorfizmu (Z, +) 7→ (R, +) i (Z, +) 7→ (R, +). Pokazać, że (Z, +) i (R, +) nie sa˛ izomorficzne. Zadanie 5.2 Dla par liczb zespolonych definiujemy działanie ◦: (u, v) ◦ (w, z) = (uw − vz, uz + vw). Tworzymy grup˛e G z działaniem ◦, której generatorami sa˛ (i, 0), (0, 1), (0, i). Dana jest również grupa H macierzy rzeczywistych 4 × 4 z działaniem mnożenia macierzy, której generatorami sa˛ macierze 0 0 0 1 0 0 1 0 0 1 0 0 0 −1 0 0 0 0 1 0 , K = 0 0 −1 0 I= 0 0 0 −1 , J = −1 0 1 0 0 0 0 0 −1 0 0 0 0 −1 0 0 0 0 1 0 Znaleźć wszystkie elementy grup G i H oraz pokazać, że sa˛ to grupy izomorficzne. (Uwaga: grupy te określaja˛ struktur˛e algebraiczna,˛ znana˛ jako grupa kwaternionów.) Zestaw 6 Zadanie 6.1 Rozważamy zbiór X = {0, 1, 2} z dodawaniem modulo 3 jako działaniem ⊕ (a ⊕ b = a + b mod 3) i z mnożeniem modulo 3 jako działaniem ◦ (a ◦ b = ab mod 3). Pokazać, że (X, ⊕, ◦) jest ciałem. Czy sytuacja ulegnie zmianie w przypadku zbioru Y = {0, 1, 2, 3} z działaniami dodawania modulo 4 i mnożenia modulo 4? Zadanie 6.2 Pokazać, że macierze z zadania 4.5 z operacjami dodawania i mnożenia macierzowego tworza˛ ciało. Zadanie 6.3 Wykazać, że zbiór liczb zespolonych stanowi przestrzeń wektorowa˛ nad ciałem liczb rzeczywistych z działaniem dodawania liczb zespolonych i działaniem mnożenia liczb zespolonych przez liczby rzeczywiste. Sprawdzić, że żadne 3 wektory w tej przestrzeni nie moga˛ być liniowo niezależne. Podać przykłady dwóch różnych baz w rozważanej przestrzeni i w każdej z nich przedstawić dowolna˛ liczb˛e zespolona˛ z = a + ib jako kombinacj˛e liniowa˛ wektorów bazowych. Zadanie 6.4 Wykazać, że zbiór macierzy hermitowskich 2 × 2 tworzy przestrzeń wektorowa˛ nad ciałem R z działaniem dodawania wektorów jako zwykłym dodawaniem macierzy i działaniem mnożenia wektorów przez liczby jako zwykłym mnożeniem macierzy przez liczby. Sprawdzić, czy macierze 1 0 0 1 0 −i 1 0 σ0 = , σ1 = , σ2 = , σ3 = 0 1 1 0 i 0 0 −1 stanowia˛ baz˛e w rozważanej przestrzeni. Czy jest to przestrzeń wektorowa również nad ciałem C? „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Zadanie 6.5 Pokazać, że wektory 1 2 0 , − 21 1 sa˛ liniowo niezależne. Zadanie 6.6 Sprawdzić, czy wektory 2 1 , 0 0 1 , 2 1 0 , −1 sa˛ (a) parami liniowo niezależne, (b) liniowo niezależne. Zadanie 6.7 Niech V b˛edzie przestrzenia˛ wektorowa˛ nad ciałem C, w której wektory {e1 , e2 , . . . , en } stanowia˛ baz˛e. Czy sa˛ formami liniowymi nast˛epujace ˛ funkcje V 7→ C (a) f (x) = 0, (b) g(x) = 1, (c) h(x) = x1 , P (d) p(x) = ni=1 xi , P (e) q(x) = ni=1 |xi |, (gdzie xi to odpowiednie składowe wektora x w bazie {e1 , e2 , . . . , en })? Zestaw 7 Zadanie 7.1 Pewne operatory liniowe Â, B̂, Ĉ maja˛ w bazie {e1 , e2 } reprezentacje macierzowe 1 −1 1 1 0 1 A= , B= , C= 1 1 2 2 0 0 Jak wygladaj ˛ a˛ reprezentacje macierzowe każdego z tych operatorów w bazie {v1 , v2 }, jeśli: 1 v1 = e1 + e2 , v2 = . −2 Ponadto znaleźć i przedstawić w bazie {e1 , e2 } (a) operator Â2 + Ĉ 2 , (b) operatory odwrotne do Â, B̂, Ĉ (o ile istnieja). ˛ Zadanie 7.2 Sprawdzić, które z poniższych funkcji określaja˛ (hermitowski) iloczyn skalarny w przestrzeni Cn : (a) f1 (x, y) = x1 y1 + x2 y2 , „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego (b) f2 (x, y) = x̄y T , (c) (Zakładajac ˛ n = 2) f4 (x, y) = x† σ2 y, (d) (Zakładajac ˛ n = 2) f5 (x, y) = x† (Imσ2 )y, (e) f3 (x, y) = x̄1 y2 + x̄2 y1 , (f) f6 (x, y) = (x + y)† (x + y) − (x − y)† (x − y) − i(x + iy)† (x + iy) + i(x − iy)† (x − iy), 0 −i gdzie σ2 := jest jedna˛ z macierzy Pauliego. i 0 Zadanie 7.3 Rozważmy przestrzeń wektorowa˛ nad C rozpi˛eta˛ przez funkcje e1 (x) = exp(ikx) i e2 (x) = exp(−ikx) (gdzie k ∈ R, k 6= 0), oznaczona˛ dalej jako V . (a) Pokazać, że t1 (x) = cos(kx) i t2 (x) = sin(kx) jest baza˛ w V i znaleźć macierz przejścia z bazy {e1 , e2 } do bazy {t1 , t2 }. (b) Sprawdzić, czy {e1 , t1 } i {t2 , e1 } sa˛ bazami V . d (c) Pokazać, że p̂ = −i dx jest operatorem operatorem liniowym V 7→ V oraz znaleźć macierze tego operatora w bazach {e1 , e2 } i w {t1 , t2 }. (d) Dany jest również inny operator liniowy V 7→ V , Ĥ reprezentowany w bazie {t1 , t2 } macierza˛ k 2 12×2 . Znaleźć macierz operatora Ĥ w bazie {e1 , e2 }. (e) Dana jest forma liniowa f : f (e1 ) = k, f (e2 ) = −k. Wyznaczyć reprezentacj˛e formy f w bazie {t1 , t2 }. (f) Sprawdzić, że k hf, gi = 2π Z π/k dx f¯(x)g(x) −π/k jest iloczynem skalarnym w V . Podać macierz tej formy metrycznej w bazie {e1 , e2 } oraz w bazie {t1 , t2 }. Zadanie 7.4 Zakładajac ˛ baz˛e ortonormalna˛ {ei }ni=1 , pokazać, że hei , Âej i = Aij , gdzie Aij to elementy macierzowe operatora  w tej bazie. Uogólnić ten wzór na przypadek dowolnej bazy. Zestaw 8 Zadanie 8.1 Rozważamy czasteczk˛ ˛ e wodoru (H2 ) w bazie minimalnej, złożonej wyłacznie ˛ z orbitali 1s, po jednym na każdy atom wodoru. Wiedzac, ˛ że każdy z tych orbitali jest unormowany do 1, a ich iloczyn skalarny wynosi S, wyznacz orbitale zortogonalizowane wg schematu: „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego (a) Grama-Schmidta, (b) Löwdina. Zadanie 8.2 Pewne operatory Â, B̂, Ĉ maja˛ w bazie {e1 , e2 , e3 } nast˛epujace ˛ reprezentacje: 2 1 −1 2 1 1 1 0 −1 1 , B = 1 2 1 , C = −1 2 1 . A= 1 0 −1 1 2 1 1 2 −1 1 3 Dla operatorów Â, B̂, Ĉ wyznaczyć wartości i wektory własne oraz krotności algebraiczne i geometryczne ich wartości własnych. Czy istnieje baza, w której operator Ĉ jest reprezentowany macierza˛ diagonalna? ˛ Zadanie 8.3 W metodzie Hückla wyznacza si˛e orbitale π dla płaskich czasteczek ˛ organicznych poprzez rozwiazanie ˛ zagadnienia własnego modelowego hamiltonianu (Ĥ). Dla molekuły etylenu operator ten wyrażony jest macierza˛ w bazie orbitali 2pz atomów w˛egla C(1) i C(2) : α β H= , β α gdzie α, β to parametry metody Hückla, przy czym β < 0. Wyznaczyć wartości własne Ĥ (energie orbitalne) i wektory własne (orbitale π) oraz przedyskutować wynik w kategoriach orbitali molekularnych. Zadanie 8.4 Dla operatora Ĥ z zadania 8.3 podać reprezentacj˛e macierzowa˛ w bazie orbitali atomowych (2pz atomów w˛egla C(1) i C(2) ): (a) Ĥ n gdzie n jest bieżacym ˛ rokiem wg kalendarza gregoriańskiego, (b) eĤ , (c) sin(Ĥ), (d) Ĥ 2 − 2αĤ + α2 − β 2 . Wskazówka: skorzystać z reprezentacji spektralnej operatora. Zestaw 9 Zadanie 9.1 Dany jest ciag ˛ wektorów (xn ): 1 x0 = , 0 2 xn = 3 1 2 1 3 1 2 xn−1 dla n ≥ 1. Wyznaczyć limn→∞ xn . h i Zadanie 9.2 Pokazać, że operator diagonalizowalny  komutuje ze swoja˛ dowolna˛ funkcja,˛ tzn. Â, f (Â) = 0. Zadanie 9.3 Udowodnić, że dla operatora hermitowskiego Â, wektory własne odpowiadajace ˛ różnym wartościom własnym sa˛ ortogonalne. Podać przykład operatora niehermitowskiego, dla którego warunek ten nie jest spełniony. „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Zestaw 10 Zadanie 10.1 Rozważamy odwzorowania grupy symetrii C2 w grup˛e GL(2, 2, C) nieosobliwych macierzy zespolonych 2 × 2. Sprawdzić z definicji, czy poniższe odwzorowania Φ, Γ, ∆ i Π sa˛ reprezentacjami grupy C2 : 1 0 0 1 Φ: E→ , C2 → ; 0 1 1 0 1 0 1 0 Γ: E→ , C2 → ; 0 1 0 1 0 1 0 1 ∆: E→ , C2 → ; 1 0 1 0 0 2 1 0 , C2 → 1 Π: E→ . 0 1 2 0 Dla odwzorowań, które sa˛ reprezentacjami, sprawdzić z definicji, czy sa˛ to (a) reprezentacje wierne (tzn. odwzorowania odwracalne), (b) reprezentacje unitarne. Zadanie 10.2 Pokazać, że obrazem elementu neutralnego grupy w dowolnej reprezentacji jest zawsze odwzorowanie identycznościowe. Zadanie 10.3 Pokazać, że wszystkie elementy grupy z danej klasy elementów sprz˛eżonych maja˛ identyczne charaktery (również dla reprezentacji przywiedlnej) Zadanie 10.4 Korzystajac ˛ z małego twierdzenia o ortogonalności, udowodnić, że liczba reprezentacji nieprzywiedlnych równa jest liczbie klas elementów sprz˛eżonych. Zadanie 10.5 Pokazać, że wszystkie reprezentacje nieprzywiedlne grupy abelowej sa˛ jednowymiarowe. Zadanie 10.6 Udowodnić, że (a) suma kwadratów wymiarów reprezentacji nieprzywiedlnych daje rzad ˛ grupy; (b) suma kwadratów charakterów reprezentacji nieprzywiedlnych daje rzad ˛ grupy. Zestaw 11 Zadanie 11.1 Dla operacji symetrii R̂ tworzacych ˛ pewna˛ grup˛e symetrii G chcemy skonstruowac „naturalna” ˛ reprezentacj˛e grupy G na przestrzeni funkcji falowych. Dla prostoty ograniczymy si˛e do przestrzeni funkcji falowych opisujacej ˛ jedna˛ czastk˛ ˛ e w trzech wymiarach. Jest to przestrzeń wektorowa z iloczynem skalarnym (zdefiniowanym na kursie mechaniki kwantowej). Dla każdej operacji R ∈ G wiemy, jak działa ona na punkty w przestrzeni R3 (R jest np. obrotem wokół określonej osi o pewien kat, ˛ odbiciem w płaszczyznie symetrii, itp.), ogólnie: R~r = ~r 0 . Chcemy na tej podstawie przypisać do operacji R odwracalny operator kwantowo mechaniczny D̂(R), opisujacy ˛ działanie „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego operacji symetrii na funkcj˛e falowa.˛ Kierujemy si˛e przy tym poniższym, fizycznie uzasadnionym rozumowaniem: Postulujemy, aby wynikiem działania D̂(R) na funkcj˛e Ψ była funkcja Ψ0 = D̂(R)Ψ spełniajac ˛ a˛ warunek: ∀~r : Ψ0 (R~r) = Ψ(~r) (a) Znaleźć jawny przepis na D̂(R)Ψ(~r) (czyli: przekształcona funkcja obliczona w punkcie ~r). (b) Załóżmy, że sporzadzono ˛ wykres funkcji Ψ (np. w formie konturu orbitalnego). Jaka jest relacja tego wykresu do wykresu funkcji D̂(R)Ψ? (c) Sprawdzić, że odwzorowanie R 7→ D̂(R) jest reprezentacja˛ grupy G. (d) Sprawdzić, że jest to reprezentacja unitarna, tzn. operator D̂(R) zachowuje kwantowomechaniczny iloczyn skalarny D E D̂(R)Ψ1 , D̂(R)Ψ2 = hΨ1 , Ψ2 i . ∀Ψ1 , Ψ2 : Zadanie 11.2 Rozważamy operacj˛e C4 obrotu o kat ˛ +π/2 wokół osi z konstrujemy dla niej operator D̂(C4 ) tak jak w zadaniu 11.1. Opisać działanie operatora D̂(C4 ) nast˛epujace ˛ funkcje określone w R3 (zakładajac ˛ prawoskr˛etny układ współrz˛ednych): (a) f (x, y, z) = 2x2 + 3y 2 . (b) ~g (~r) = exp (−αr) ~r. (c) Funkcja falowa 1s atomu wodoru umieszczonego w punkcie (0, 0, 0). (d) Funkcja falowa 2px atomu wodoru umieszczonego w punkcie (0, 0, 0). (e) Funkcja falowa 2py atomu wodoru umieszczonego w punkcie (0, −1, 0) Zadanie 11.3 Post˛epujac ˛ podobnie jak w zadaniu 11.2, określić wynik działania operatorów D̂(C4 ), D̂(C2 ) (obroty wokół osi z), D̂(σxz ) (odbicie w płaszczyznie σxz ) oraz D̂(i) (inwersja) na dwuelektronowy wyznacznik Slatera |3p↑x 3p↑y |, gdzie oba orbitale 3p scentrowane sa˛ w punkcie (0, 0, 0). Jaki b˛edzie wynik tych samych transformacji dokonanych na wyznaczniku |1s2 2s2 2p6 3s2 3p↑x 3p↑y |? Zestaw 12 Zadanie 12.1 Rozważamy czasteczk˛ ˛ e wody o symetrii C2v w bazie minimalnej złożonej z walencyjnych orbitali atomowych O 2s,2p i H 1s, scentrowanych na odpowiednich atomach. Pokazać, że jest to baza reprezentacji grupy C2v i sprowadzić ja˛ do sumy prostej reprezentacji nieprzywiedlnych. Wyznaczyć operatory rzutowe na podprzestrzenie poszczególnych reprezentacji nieprzywiedlnych oraz skonstruować orbitale symetrii, tzn. kombinacje liniowe orbitali atomowych transformujace ˛ wg określonej reprezentacji nieprzywiedlnej. „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Rysunek 1: Kompleks FeII (P) Zadanie 12.2 Rozważamy orbitale π czasteczki ˛ benzenu, które (jak wiemy) sa˛ kombinacjami liniowymi orbitali 2pz (prostopadłych do płaszczyzny czasteczki) ˛ sześciu atomów w˛egla. Pokazać, że zbiór tych orbitali 2pz jest baza˛ reprezentacji grupy symetrii czasteczki ˛ i rozłożyć t˛e reprezentacj˛e na sum˛e prosta˛ reprezentacji nieprzywiedlnych. Zakładajac, ˛ że orbitale 2pz scentrowane na różnych atomach sa˛ w dobrym przybliżeniu ortogonalne, hpi , pj i = δij , skonstruować ortonormalna˛ baz˛e orbitali symetrii. Zadanie 12.3 Korzystajac ˛ z małego twierdzenia o ortogonalności, skonstruować samodzielnie tabel˛e charakterów dla grupy D3h (wskazówka: zadanie b˛edzie prostsze, jeśli przedstawić wcześniej D3h jako iloczyn prosty dwóch grup). Zadanie 12.4 Znaleźć reprezentacj˛e macierzowa˛ operacji C3 (obrotu wokół osi z) w działaniu na baz˛e wersorów ex , ey , ez . Zadanie 12.5 Ustalić, wg których reprezentacji grupy D3h transformuja˛ x, y, z oraz rotacje wokół tych osi. Sprowadzić, do reprezentacji nieprzywiedlnych iloczyny współrz˛ednych kartezjańskich (x2 , xy, xz, y 2 , yz, z 2 ). Porównać wyniki z ksia˛żowa˛ tabela˛ charakterów grupy D3h . Zestaw 13 Zadanie 13.1 Znaleźć symetri˛e wszystkich drgań czasteczki ˛ trójfluorku boru (BF3 ). Które z tych drgań b˛eda˛ aktywne w spektroskopii (a) absorpcji podczerwieni, (b) Ramana? Zadanie 13.2 Rozważamy czasteczk˛ ˛ e kompleksu FeII (P) (P=porfina, tzn. niepodstawiona porfiryna), przedstawiona˛ na Rys. 1. Jak sugeruje rysunek, czasteczka ˛ ta jest płaska, ma oś czterokrotna˛ oraz wertykalna˛ płaszczyzn˛e symetrii, przechodzac ˛ a˛ przez dwa przeciwległe atomy azotu. Wiemy skadin ˛ ad ˛ (np. z teorii pola krystalicznego), że energie orbitalne orbitali d żelaza w orientacji pokazanej na rysunku spełniaja˛ zwiazek: ˛ dx2 −y2 , dz 2 < dxz < dxy . „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl Projekt współfinansowany przez Unie˛ Europejska˛ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Z kolei dwa najwyższe orbitale π porfiryny maja˛ symetri˛e a1u i a2u , a najniższa nieobsadzona powłoka porfiryny ma symetri˛e eg . Na podstawie tych informacji wyznacz: (a) Diagram orbitalny z elektronami rozmieszczonymi wg reguły Hunda. (b) Symetri˛e i multipletowość oczekiwanego stanu podstawowego. (c) Symetri˛e stanu kwintetowego, który powstaje ze stanu podstawowego przez wzbudzenie jednoelektronowe dz 2 → dxy . (d) Symetri˛e stanu, który powstaje przez wzbudzenie dz 2 → dxz bez zmiany spinu. (e) Symetrie najniższych stanów wzbudzonych, których oczekujekujemy w wyniku wzbudzenia jednego elektronu π na porfirynie, bez zmiany spinu. Określić, które przejścia ze stanu podstawowego do rozważanych stanów wzbudzonych sa,˛ a które nie sa˛ dozwolone w spektroskopii UV-Vis. „Zwiekszenie ˛ liczby wysoko wykwalifikowanych absolwentów kierunków ścisłych Uniwersytetu Jagiellońskiego” UDA-POKL.04.01.02-00-097/09-00 www.zamawiane.uj.edu.pl