Mathematica_K_Antoni..
Transkrypt
Mathematica_K_Antoni..
ź Najbardziej podstawowe zasady posługiwania się programem Mathematica. Ewaluacja wyrażenia to ę ą ę Samo to tylko przejście do następnego wiersza edycji. Kolejne polecenia oddzielamy średnikiem. Funkcje (= procedury) , które ma Mathematica zaczynamy wielką literą. Argumenty funkcji bierzemy zawsze w nawias kwadratowy, np. Zakres zmienności zmiennej oznaczamy tak: . % = ostatnio otrzymany wynik, %% - wynik przedostatni, %n = Out[n] Wiele poleceń jest takich samych, jak w ogólnych Windowsach: = kopiuj itd. Wczytanie pakietu : <<nazwa. Zapamiętanie własnego: >>nazwa. Mathematica ma na ogół wiele możliwości obliczenia tego samego. Czas obliczeń może się bardzo różnić w zależności od wyboru stosownej funkcji. Notatki te są pisane dla wersji 4.0 pakietu. Niektóre komendy innych wersji programu mogą być nieco inne. � � � ł ł ŚCIĄ GA WK A Z NA J WA ŻNIEJ SZYMI WIA DOMOŚCIA MI Przypisanie Stałe Relacje x == y x != y x === y xy xy xy x == y == z ś ś ć Podstawienie In s t r u k cje wa r u n k owe ść ść ść L ISTY {31920079960009999, 32000000000000000, ..., ... } ę ą ą Dwa r a z y d wa Woln oś ć t o m ożliwoś ć głos zen ia , że d wa r a zy d wa r ówn a s ię czt er y. Ws zys t k o in n e z t ego wyn ik a . (...) Maszyna wciąż pracowała, jakby przychodziło jej rozstrzygać najtrudniejszy problem w całym Kosmosie; ziemia dygotała, piasek usuwał się spod stóp od wibracji, bezpieczniki strzelały jak korki z flaszek, a przekaźniki aż nadrywały się z wysiłku. Nareszcie, kiedy Trurla porządnie już zniesmaczył taki rwetes, maszyna zahamowała gwałtownie i rzekła gromowym głosem: SIEDEM! – No, no, moja droga! – rzekł od niechcenia Trurl. – Nic podobnego, jest cztery, bądź tak dobra, popraw się! Ile jest dwa a dwa? – SIEDEM! – odparła maszyna niezwłocznie. Stanisław Lem, Maszyna Trurla. Za d a n ie 1 .1 . Pon iżej wid zis z k ilk a m et od ob liczen ia , ile jes t r ówn e d wa r a zy d wa . Ob licz n a k a żd y z t ych s p os ob ów wa r t oś ć s u m y 2 +2 . Met oda ( co piszem y ) . Pam ięt aj o Uwagi ! ą ź x ż ą ł ę ś ąż ż ś ąż ł ż ę ąż ę ł ą ć ą ę ę ę ą ł 1 ę ł ż ż ł Zamieszczam tu sformułowanie z cytowanej książki Cicer cum Caule, zawierającej zbiór ciekawostek, jakie kolekcjonował Julian Tuwim. Zapewne i dla niego, jak i dla redaktora i korektora książki było to za trudne zadanie, bo tak sformułowana treść nie ma sensu: ściana nie ma trzech wymiarów. Chodzi oczywiście o wymiary pokoju. ą ź ą ł ść Wyk r es fu n k cji , , . ABC ABC ę ść ść ść ść Nie wiadomo ż ść ż ść ż ść warunek ż ść ść ść ść . ą ą 11 13 17 19 101 103 107 109 191 193 197 199 821 823 827 829 . c := [Cos[Pi/2], Sin[Pi/2]], a := [Cos[Pi/2 + 2Pi/3, Sin[Pi/2+2Pi/3]], b := [Cos[Pi/2 + 4Pi/3, Sin[Pi/2+4Pi/3]] Modulo ś ą 2 Ten obiekt geometryczny nazywany jest częściej „kostką Mengera”, a posiadacze kalkulatorów Texas Instruments TI80 i nowszych z pewnością zauważyli, że jednym z pierwszych programów opisanych w instrukcji obsługi jest konstrukcja dywanu Sierpińskiego. ż ś ≥ ≥ ≥ ≥ ≤ ≤ ≤ ≤≤ ≥ ≥ ≥ ≥ ń p(n) = 0.00005372, 0.0003492, 0.001256, 0.00331, 0.007143, 0.01339, 0.0226, 0.03518, 0.05135, 0.07115, 0.09442, 0.1209, 0.1502, 0.1819, 0.2155, 0.2504, 0.2863, 0.3227, 0.3591, 0.3953, 0.4309, 0.4656, 0.4993, 0.5318, 0.563, 0.5928, 0.6211, 0.6479, 0.6732, 0.6971, 0.7195, 0.7404, 0.7601, 0.7784, 0.7954, 0.8113, 0.826, 0.8397, 0.8523 ę 0.4 0.3 0.2 0.1 -3 -2 -1 1 2 3 1 0.8 0.6 0.4 0.2 -3 -2 -1 1 2 ść ł ś ą ś ś ć ą Progr a m m a od p owied n ią ś cią ga wk ę. Wczytu jem y p a k iet : Geom etr y`Polytop e.m ` i n a p r zyk ła d p r om ień k u li wp is a n ej w s ześ cia n jed n os tk owy t o a p r om ień k u li op is a n ej n a czwor oś cia n ie t o