Nazwa przedmiotu - Kognitywistyka Komunikacji

W
y
p
e
ł
n
i
a
Nazwa przedmiotu: Wybrane teorie komunikacji społecznej
Kod przedmiotu:
Wykład monograficzny z modułu „Język i komunikacja”
15.0I43AI04_39
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot / moduł:
Wydział Humanistyczny, Instytut Filozofii
Nazwa kierunku:
Kognitywistyka komunikacji
Forma studiów:
Profil kształcenia:
Specjalność:
stacjonarne, pierwszego stopnia
ogólnoakademicki (A)
Rok / semestr:
Status przedmiotu /modułu:
Język przedmiotu / modułu:
Rok 2, semestr 4
Przedmiot do wyboru w ramach
polski
modułu „Język i komunikacja”
ćwiczenia
inne
Forma zajęć
wykład
ćwiczenia
konwersatorium
seminarium
Z
e
s
laboratoryjne
(wpisać jakie)
p
ó Wymiar zajęć
30
ł
K
Koordynator
przedmiotu / modułu
Dr hab. Maciej Witek, prof. US
i
e
Prowadzący
zajęcia
dr Żaneta Stasieniuk
r
u przedmiotu / modułu
Cel
Celem przedmiotu jest wprowadzenie studentów w problematykę badań nad
n
komunikacją społeczną.
k
Wymagania
wstępne
Elementarna wiedza z zakresu językoznawstwa oraz logiki formalnej i nieformalnej.
u
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Odniesienie do
Odniesienie do
efektów dla
.
efektów dla obszaru
programu
01 Student zna i charakteryzuje typy komunikacji uwzględniane
w koncepcjach omawianych na zajęciach.
Wiedza
02 Student zna i charakteryzuje funkcje języka
charakteryzowane w koncepcjach omawianych na zajęciach.
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
1.
2.
3.
4.
5.
K_W07
H1A_W04
H1A_W06
H1A_W09
K_W13
S1A_W05
H1A_W09
H1A_U02
H1A_U03
03 Student samodzielnie definiuje cele swojego rozwoju i
planuje indywidualną ścieżkę kształcenia.
K_U02
04 Student analizuje przedstawiane mu poglądy na temat typów
komunikacji, identyfikuje założenia teoretyczne tych poglądów i
wyprowadza z nich wnioski o charakterze empirycznym.
K_U03
H1A_U02
H1A_U05
05 Student rozpoznaje funkcje języka opisywane w omawianych
na zajęciach koncepcjach, przewiduje skutki wypowiedzi
realizujących te funkcje, odwołując się do uzyskanej wiedzy
ustala kryteria skutecznej i poprawnej interakcji językowej.
06 Student ma świadomość odpowiedzialności za swój rozwój
intelektualny.
K_U11
H1A_U04
H1A_U05
K_K01
H1A_K01
07 Student zachowuje postawę otwartości na nowe idee i
argumenty.
K_K03
H1A_K02
08 Docenia znaczenie wiedzy o komunikacji i języku dla
zrozumienia życia społecznego, ma świadomość poznawczych
kulturowych uwarunkowań skutecznej interakcji językowej,
TREŚCI PROGRAMOWE
Wykład
K_K06
K_K07
H1A_K04
H1A_K04
Komunikacja społeczna – podstawowe pojęcia.
Siedem tradycji w dziedzinie teorii komunikacji.
Komunikacja interpersonalna – konstruktywizm Jeske Deila.
Komunikacja interpersonalna – teoria oceny społecznej Muzafera Sherifa.
Komunikacja interpersonalna – model szans rozpracowania przekazu Richarda Pethego oraz
Johna Cacioppo.
Liczba godzin
30
2
1
2
2
4
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Komunikacja grupowa i publiczna – komunikacja grupowa i publiczna.
Komunikacja grupowa i publiczna – teoria strukturyzacji Marshalla Scota Poole`a.
Komunikacja grupowa i publiczna – paradygmat narracyjny Waltera Fishera.
Komunikacja masowa – determinizm technologiczny Marshalla McLuhana.
Komunikacja masowa – teoria hegemonii kulturowej Stuarta Halla.
Komunikacja masowa – relacja media-odbiorcy w koncepcji Byrona Reevsa i Clifforda Nassa.
Zagadnienie kontekstu kulturowego – teoria kodów językowych Gerry Philipsena.
Metody kształcenia
Metody weryfikacji
efektów kształcenia
Forma i warunki zaliczenia
Literatura podstawowa
Literatura uzupełniająca
2
2
4
2
2
4
3
Wykład informacyjny i konwersatoryjny, prezentacja multimedialna, analiza przypadków.
Nr efektu kształcenia
z sylabusa
Sprawdzian ustny
Czynne uczestnictwo w wykładzie
01, 02, 04, 05, 07, 08
03, 06, 07, 08
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena ze sprawdzianu ustnego.
S. Grabias, Język w zachowaniach społecznych, Lublin 2003.
E. Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk 2003
K. Handke, Socjologia języka, Warszawa 2008.
Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe, Warszawa 2004.
Manovich L., Język nowych mediów, Warszawa2006
Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się między ludźmi, red. J. Stewart, Warszawa 2000.
Rapley, T., Analiza konwersacji, dyskursu i dokumentów, Warszawa 2010.
NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Liczba godzin
Zajęcia dydaktyczne
Przygotowanie się do zajęć
Studiowanie literatury
Udział w konsultacjach
Udział w egzaminie / zaliczeniu
Przygotowanie projektu / eseju / itp.
Przygotowanie się do egzaminu / zaliczenia
Inne (np. udział w warsztatach przedmiotowych,
prezentacja wyników projektu itp.)
ŁĄCZNY nakład pracy studenta w godz.
Liczba godzin wymagających bezpośredniego kontaktu
z prowadzącym zajęcia:
Liczba punktów ECTS
30
—
16
10
4
—
15
—
75
44
3