Czy szczęście jest darem? W moim wypracowaniu pragnę dokonad

Transkrypt

Czy szczęście jest darem? W moim wypracowaniu pragnę dokonad
Czy szczęście jest darem?
W moim wypracowaniu pragnę dokonad analizy i interpretacji
porównawczej utworów pt. „Dar” i „Szczęście” Czesława Miłosza. Na początku
chciałabym przedstawid ważne informacje o wspaniałym autorze tych dzieł.
Wspomniany przeze mnie poeta żył w latach 1911-2004. Był polskim
prawnikiem, dyplomatą, lirykiem, prozaikiem, eseistą, historykiem literatury
i tłumaczem. Studiował na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley oraz
na Harvardzie. Po II wojnie światowej początkowo wspierał system stalinowski,
ale w 1951 roku poprosił o azyl polityczny. W 1980 roku otrzymał literacką
Nagrodę Nobla za całokształt twórczości, a w 1994 roku odznaczenie Orła
Białego. W poniższych zdaniach pragnę dokonad analizy i interpretacji
porównawczej jego, wspomnianych wcześniej przeze mnie, utworów.
W wierszu pt. „Dar” (z tomiku „Gdzie wschodzi słooce i kędy zapada”,
1974) podmiot liryczny opisuje swoją pracę w ogrodzie, wzbogaconą o kolibry
przystające nad kwiatem kapryfolium oraz niebieskie morze i żagle. Zauważając
niewielkie ptaki, odwołuje się do filozofii franciszkaoskiej, która głosi, że
zwierzęta są przyjaciółmi ludzi. Jednocześnie wspomina, że podczas
wykonywania tego zadania nic go nie bolało, zapomniał złe chwile, które miały
miejsce w jego życiu, nie było na świecie rzeczy, którą chciałby posiadad oraz
nie wstydził się myśled, że był, kim jest. Taką postawą przypomina Indianina
z książki Wojciecha Cejrowskiego pt. „Gringo wśród dzikich plemion”. On także
się o nic nie martwił, żył momentem, który właśnie trwał. Radośd podmiotu
lirycznego (człowieka dojrzałego) odzwierciedla treści wielu utworów Jana
Kochanowskiego i księdza Jana Twardowskiego. Czesław Miłosz zamieścił
również w tej liryce przykłady filozofii epikurejskiej, która nakazuje cieszyd się
życiem i stoickiej, zgodnie z którą należy zachowad wewnętrzny spokój w każdej
sytuacji.
Dzieło nie posiada podziału na strofy, ma zatem budowę stychiczną. Jest
to wiersz biały, czyli bezrymowy. Występują w nim następujące środki
artystyczne: epitety np. „niebieskie morze”, i anafora, której obecnośd poprę
przykładem:
„Nie było(…),
Nie znałem(…).”
Utwór jest ubogi w zabiegi artystyczne.
W wierszu pt. „Szczęście” (z tomu „Król Popiel i inne wiersze”,1962)
podmiot liryczny opisuje wygląd świata o porannej godzinie. Zwraca uwagę
czytelnika na różową zatokę, na której tle we mgłach poranka widnieją choiny
masztów, strumieo sączący się w wody morza, dźwięk fletu przy mostku,
maleokie postacie zwiedzające starożytne ruiny. Osoba mówiąca w liryce
wspomina o czerwonej chustce jednej ze wspomnianych wcześniej przeze mnie
osób. Byd może chciała przypomnied poprzez symbolikę tego koloru, że
o wczesnych godzinach porannych na Ziemi również istnieje życie. W ostatnim
wersie utworu podmiot liryczny zamieścił informację o drzewach, basztach
i górach.
Dzieło nawiązuje do filozofii stoickiej i franciszkaoskiej. Pokazano w nim
piękno przyrody. Odzwierciedlono ciszę i spokój. Ludzie często tych wartości nie
potrafią osiągnąd w życiu, natomiast dla Indian, opisanych w lekturze „Gringo
wśród dzikich plemion”, są one codziennością.
Liryka ta również nie posiada podziału na strofy, ma zatem budowę
stychiczną. Jest to wiersz biały, czyli bezrymowy. Występują w nim następujące
środki artystyczne: wykrzyknienia np. „Jak ciepłe światło!”, epitety np.
„maleokie postacie”, zdrobnienia np. „mostek”, ożywienia np. „odpoczynek
lin”, wyliczenia np. „drzewa, baszty, góry”, porównanie, którego obecnośd
poprę przykładem:
„Jak ciepłe światło! z różowej zatoki
Choiny masztów, odpoczynek lin
We mgłach poranka.”
Utwór jest bogaty w środki artystyczne.
Liryki pt. „Dar” i „Szczęście” Czesława Miłosza są o tematyce radosnej.
Ukazują piękno otaczającego ludzi świata. To piękno, które jest bardzo
widoczne, jednak przez istotę rozumną często niezauważane. Treści tych dzieł
skłaniają do refleksji nad szczęściem. Czym dla współczesnych mieszkaoców
świata ono jest? Ludzie przywiązują ogromną wagę do rzeczy materialnych,
które zazwyczaj zmieniają ich w pełnych chytrości i pychy. Czy góry i kwiaty też
tak na nas działają? Zdecydowanie nie. One sprawiają, że w istotach rozumnych
budzi się wrażliwośd, która wchodzi w skład spokojnego życia człowieka.
Podmiot liryczny ukazuje stoicyzm i epikureizm w obu lirykach. Może
przestrzeganie zasad tych filozofii jest kluczem do radosnego bytu? Podczas
analizowania treści tych utworów doszłam do wniosku, że szczęście jest darem,
który każdy człowiek otrzymał, tylko nie każdy potrafi je zauważyd
i pielęgnowad w swoim życiu.
Dzieła wywarły na mnie pozytywne wrażenia. Skłoniły do refleksji nad
tym, co w istnieniu ludzi jest bardzo ważne, a co mniej. Aby byd szczęśliwym
należy dostrzegad piękno otaczającego nas świata, nie przywiązując wagi do
rzeczy materialnych.