Przykład kreślenia mapy zasadniczej w programie C

Transkrypt

Edward Osada
Wykłady z geodezji i geoinformatyki
Tachimetria
Pryzmat 360° GRZ4
- pełny obrót < 10 sek
45°/sek
1.35'
Oś obrotu tachimetru
EGL
Dalmierz EDM
Sensor ATR
36°
CCD
Karta
pamięci
Sensor PS
Leniwka
pionowa
Bateria
Leniwka
pozioma
Spodarka
Śruby
poziomujące
Moduł radiowy
z ekranem
graficznym i
klawiaturą do
zdalnego
sterowania
pracą
tachimetru.
WYDAWNICTWO NAUKOWE
Dolnośląskiej Szkoły WyŜszej
157
Druk publikacji wykonano zgodnie z oryginałami tekstów, tablic i rysunków
dostarczonych przez autora w formacie PDF.
Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za ich treść, formę i styl.
Recenzent:
..............................................................................
 Copyright by author Edward Osada, 2009
158
Spis treści
Wstęp
1. Tachimetry
1.1. Elementy obsługi tachimetru
1.2. Menu pomiarowe
1.3. Poprawka meteorologiczna i stała dodawania instrumentu
1.4. Poprawki za krzywiznę Ziemi i refrakcję
1.5. Pomiary w dwóch połoŜeniach lunety
1.6. Pamięć tachimetru
1.7. Transmisja danych
1.8. Tachimetry zmotoryzowane
2. Programy pomiarowe tachimetrów
2.1. Nawiązanie wysokościowe
2.2. Nawiązanie sytuacyjne
2.3. Tachimetria: pomiary sytuacyjne i wysokościowe
2.4. Tyczenie sytuacyjne i wysokościowe
2.5. Pomiar czołówek
2.6. Pomiar domiarów prostokątnych
2.7. Pomiar niedostępnej wysokości
2.8. Pomiar w płaszczyźnie pionowej
2.9. Pomiar pola powierzchni
3. Rachunek współrzędnych
3.1. Obliczenie odległości i azymutu ze współrzędnych
3.2. Obliczenie kąta ze współrzędnych
3.3. Obliczenie domiarów prostokątnych ze współrzędnych
3.4. Obliczenie współrzędnych punktu metodą ortogonalną
3.5. Obliczenie współrzędnych punktu metodą biegunową
3.6. Obliczenie ciągu poligonowego
4. Wcięcia punktów
4.1. Wcięcie liniowe
4.2. Wcięcie kątowe w przód
4.3. Wcięcie liniowe wielokrotne
4.4. Wcięcie kątowo-liniowe w przód
4.5. Wcięcie kątowo-liniowe wstecz
4.6. Wcięcie stanowiska tachimetru
5. Mapa zasadnicza
5.1. Treść mapy
5.2. Obiekty i znaki umowne K-1
5.3. Kreślenie mapy
5.4. Numeryczny model terenu
Literatura
159
5
7
7
13
17
19
22
23
26
31
37
37
38
42
62
68
72
76
81
88
90
90
93
96
99
101
104
110
110
113
116
124
131
140
157
157
160
173
188
198
Wstęp
Geodezja jest nauką o pomiarach Ziemi, wykonywanych w celu wyznaczenia kształtu
i wymiaru jej części lub całości, wyznaczenia pola siły cięŜkości i ruchu obrotowego
Ziemi jak równieŜ sporządzania map, zakładania krajowego systemu informacji
geograficznej oraz wykorzystania do róŜnych prac inŜynierskich i gospodarczych.
KsiąŜki z serii Wykłady z geodezji teledetekcji i geoinformatyki zawierają podstawowe
informacje dotyczące niwelacji, tachimetrii, osnów geodezyjnych, rachunku
wyrównawczego, geodezji fizycznej, satelitarnej i inŜynieryjnej, astronomii geodezyjnej,
fotogrametrii, teledetekcji, skaningu laserowego i radarowego, krajowego systemu
informacji geograficznej, grafiki komputerowej, wizualizacji 3D, systemów
geoinformacyjnych GIS. Tematyka jest ilustrowana przykładami w programach
komputerowych. Treści te są wykładane na kierunku studiów geodezja i kartografia
o specjalności geoinformatyka oraz na studiach podyplomowych Systemy Informacji
Geograficznej GIS.
Treścią podręcznika Tachimetria są zagadnienia wykładane na drugim semestrze
studiów w przedmiotach:
• Geodezyjne pomiary szczegółowe: elementy obsługi tachimetru, nawiązywanie
stanowiska tachimetru, pomiary sytuacyjno-wysokościowe, tyczenie punktów,
programy pomiarowe tachimetru, rachunek współrzędnych i obliczanie wcięć
punktów,
• Rachunek wyrównawczy: analiza błędów pomiarowych, wyrównywanie wcięć
pojedynczych punktów i stanowiska swobodnego tachimetru.
KsiąŜki są wydrukami wersji elektronicznych, napisanych w programie Mathcad 14.
Opisy metod pomiarowych i programów obliczeń są ilustrowane przykładami
liczbowymi. Czytelnik dysponujący wersją elektroniczną i programem Mathcad moŜe
wykonywać własne obliczenia według opisanych programów, dokonywać modyfikacji
jak równieŜ pisać na tej podstawie własne programy obliczeń.
160
5
Mapa zasadnicza
5.1 Treść mapy
Mapa zasadnicza
Mapa zasadnicza jest to wielkoskalowe opracowanie kartograficzne, zawierające
aktualne informacje o przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych,
elementach katastru nieruchomości i katastru obiektów uzbrojenia terenu.
Mapa ta jest zaliczana do geograficznych, tematycznych map gospodarczych
(rys. 5.1.1).
Mapy geograficzne
Mapy ogólnogeograficzne
topograficzne
wielkoskalowe
1:5000 i 1:10000
topograficzne
średnioskalowe
1:25000 i 1:50000
topograficzne
małoskalowe
1:200000 i 1:500000
poglądowe
1:1000000
i mniejsze
Mapy tematyczne
społeczno - gospodarcze
gospodarcze
społeczne
-mapa zasadnicza
-zagospodarowania
terenu
-uzbrojenia terenu
-komunikacji
-gospodarki
mieszkaniowej
-przemysłu
-rolnictwa
-usług
-demograficzne
-wybranych
elementów
socjalno-bytowych
przyrodnicze
fizjograficzne
sozologiczne
-geologiczne
-rzeźby terenu
-hydrograficzne
-klimatu
-glebowe
-szaty roślinnej
-świata
zwierzęcego
-zagroŜenia
środowiska
-ochrony
środowiska
Rys. 5.1.1
Mapa zasadnicza stanowi:
• podstawowy element państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
• podstawowy materiał kartograficzny, wykorzystywany do zaspokojenia
róŜnorodnych potrzeb gospodarki narodowej, a w szczególności zagospodarowania
przestrzennego, katastru nieruchomości i powszechnej taksacji,
• źródłowe opracowanie kartograficzne do sporządzania map pochodnych i innych
wielkoskalowych map tematycznych oraz aktualizacji mapy topograficznej w skali
1:10 000.
161
Mapa zasadnicza słuŜy do celów administracyjnych, prawnych, ewidencyjnych i
projektowych oraz stanowi część składową krajowego systemu informacji geograficznej.
Skale mapy i zasady ich doboru
Mapę zasadniczą wykonuje się w skali 1:500, 1:1 000, 1:2 000 lub 1:5 000, w zaleŜności
od stopnia zagęszczenia terenu szczegółami stanowiącymi treść mapy oraz zamierzeń
inwestycyjnych:
• 1:500 − dla terenów o znacznym obecnym lub przewidywanym zainwestowaniu,
• 1:1000 − dla terenów małych miast, aglomeracji miejskich i przemysłowych oraz
terenów osiedlowych wsi będących siedzibami gmin,
• 1:2000 − dla pozostałych zwartych terenów osiedlowych, terenów rolnych
o drobnej nieregularnej szachownicy stanu władania oraz większych
zwartych obszarów rolnych i leśnych na terenach miast,
• 1:5000 − dla terenów o rozproszonej zabudowie wiejskiej oraz gruntów rolnych
i leśnych na obszarach pozamiejskich.
Arkusze mapy
Mapę zasadniczą prowadzi się w formie numerycznej (dawniej - analogowej) z
moŜliwością przedstawienia jej treści w formie analogowej w podziale sekcyjnym
prostokątnym. Podstawą podziału mapy zasadniczej na arkusze w skalach 1:5 000, 1:2
000, 1:1 000 i 1:500 jest arkusz w skali 1:10 000 o wymiarach 5 km na 8 km.
Metryka mapy zasadniczej
Metryka mapy jest podstawowym dokumentem obrazującym przebieg opracowania
mapy, przechowywanym w Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej.
Metryka dla mapy prowadzonej metodą klasyczną zakładana jest dla kaŜdego arkusza.
Metryka mapy prowadzonej techniką numeryczną zakładana jest dla kaŜdego obrębu
ewidencyjnego pokrywającego się zwykle z granicami wsi oraz dzielnic w przypadku
miast. Metryka dla obu technik prowadzenia mapy zasadniczej ma formę dokumentu
pisanego, uwierzytelnianego odręcznymi podpisami. Metrykę zakłada się dla mapy w
momencie jej opracowania i uzupełnia w miarę wprowadzanych zmian. Metryka zawiera
nstępujące dane:
• dla mapy prowadzonej metodą klasyczną: tytuł, skalę, numer ewidencyjny, godło
arkusza
• dla mapy prowadzonej techniką numeryczną: nazwę obrębu, jego numer i skalę,
• określenie układu współrzędnych,
• opis metod opracowania mapy, daty i otrzymane dokładności,
• wykonawców mapy odpowiedzialnych za jej opracowanie,
• informacje dotyczące aktualizacji mapy.
Treść mapy zasadniczej
Treść mapy dzieli się na treść obligatoryjną i treść fakultatywną.
162
Treść obligatoryjną mapy zasadniczej stanowią:
• punkty osnów geodezyjnych,
• elementy ewidencji gruntów i budynków,
• elementy sieci uzbrojenia terenu, w szczególności urządzenia nadziemne, naziemne
i podziemne.
Do elementów ewidencji gruntów i budynków (kataster nieruchomości) zalicza się:
• granice jednostek terytorialnego podziału państwa,
• granice jednostek ewidencyjnych,
• granice obrębów,
• granice działek,
• opisy i kontury uŜytków gruntowych, w tym ekologicznych,
• opisy i kontury klas gleboznawczych,
• usytuowanie budynków,
• stabilizowane (trwałe) punkty graniczne,
• numery ewidencyjne działek,
• numery porządkowe budynków,
• numery ewidencyjne budynków,
• numery punktów załamania linii granicznych,
nazwy ulic i oznaczenia dróg publicznych.
Do elementów sieci uzbrojenia (kataster obiektów uzbrojenia terenu) zalicza się:
• urządzenia inŜynieryjno-techniczne nadziemne,
• urządzenia inŜynieryjno-techniczne naziemne, w tym punkty połoŜenia armatury
naziemnej przewodów uzbrojenia technicznego,
• linie przebiegu przewodów i elementów uzbrojenia terenu.
Treść fakultatywną mapy zasadniczej stanowią obiekty:
• komunikacji,
• rzeźby terenu,
• ogólnogeograficzne,
• zagospodarowania terenu,
• inne.
Treść fakultatywna stanowi zbiór otwarty, zaleŜny od potrzeb i zamierzeń
inwestycyjnych administracji państwowej, samorządowej i podmiotów gospodarczych.
Prowadzenie i udostępnianie mapy zasadniczej
Mapa zasadnicza, jako element państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
prowadzona jest przez ośrodki dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej lub jednostki
równorzędne oraz ich filie. Mapę zasadniczą prowadzi się w ramach krajowego Sytemu
Informacji o Terenie. Docelową postacią mapy zasadniczej w SIT jest jej postać
numeryczna: wektorowa, związana z bazą informacji o obiektach. Na obszarach, gdzie
istnieją załoŜone arkusze mapy w formie klasycznej, do czasu załoŜenia mapy
numerycznej ich dalszą aktualizację naleŜy wykonywać zgodnie z poprzednio
obowiązującymi przepisami i znakami umownymi. Mapa zasadnicza w postaci
numerycznej jest zasobem informacji o obiektach. Obiekty stanowiące treść mapy
zasadniczej prowadzonej w postaci numerycznej posiadają unikalne kody pozwalające na
jednoznaczność ich identyfikacji i przyporządkowania im graficznych znaków. Związki
te określa Katalog Obiektów Mapy Zasadniczej instrukcji K1 Mapa zasadnicza.
163
KaŜdy obiekt ma przyporządkowane sobie atrybuty przestrzenne - określające połoŜenie
obiektu, oraz moŜe mieć przyporządkowane sobie, zaleŜne od charakteru obiektu
atrybuty nieprzestrzenne - określające inne właściwości obiektu. Wśród atrybutów
nieprzestrzennych wyróŜnia się atrybuty opisowe - jawnie występujące na mapie w
postaci tekstów opisujących.
Treść obligatoryjna mapy zasadniczej podlega bieŜącej aktualizacji w oparciu o
napływające do Ośrodków Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej wyniki prac
geodezyjnych podlegających zgłoszeniu, oraz prawem przypisane informacje o zmianach
elementów tej treści. Treść fakultatywna jest gromadzona i aktualizowana przez
wykorzystanie wyników pomiarów wykonywanych na potrzeby inwestorów, którzy
pomiar elementów tej treści zlecili. Wykonawca pomiarów dostarcza Ośrodkowi pełną
informację dotyczącą treści mapy, takŜe treści fakultatywnej.
Graficzna postać mapy zasadniczej i dane zawarte w zbiorach mapy są udostępniane
urzędom, instytucjom, osobom fizycznym i prawnym z zachowaniem warunków
określonych w przepisach o tajemnicy państwowej i słuŜbowej. Fakultatywna treść
mapy zasadniczej jest udostępniana z klauzulą określającą stopień kompletności i
aktualności danych.
5.2. Obiekty i znaki umowne K-1
Cechy charakterystyczne obiektów mapy zasadniczej
Według Katalogu obiektów i znaków umownych instrukcji technicznej K-1 Mapa
zasadnicza cechami charakterystycznymi obiektów mapy są:
• nazwa obiektu,
• charakter obiektu: O - obligatoryjny, F - fakultatywny,
• kod znakowy - literowy jest skrótem mnemonicznym np. BUD - BUDYNEK,
• kod liczbowy - powiązany z podziałem na działy treści mapy:
Nazwa działu treści mapy
OSNOWA
GRANICE, GRUNTY
BUDYNKI
KOMUNIKACJA
UZBROJENIE TERENU
RZEŹBA TERENU I OGÓLNOGEOGRAFICZNE
ZAGOSPODAROWANIE TERENU
ELEMENTY GRAFICZNE
Grupa kodów
100
200
300
400
500, 600, 700
800
900
990
164
•
geometria obiektu - opisana za pomocą następujących tworów geometrycznch:
Twór geometryczny
PUNKT
ODCINEK UOGÓLNIONY
ŁAMANA UOGÓLNIONA
•
•
Określenie
Twór bezwymiarowy, posiada współrzędne x, y określające jego połoŜenie
na mapie oraz współrzędną h, traktowaną jako atrybut.
Odcinek prostej, odcinek łuku kołowego, odcinek klotoidy, odcinek łuku
B-spline.
Skończona suma odcinków uogólnionych połączonych tak, Ŝe jedynymi
punktami wspólnymi są końce kolejnych odcinków uogólnionych
WĘZEŁ ŁAMANEJ UOGÓLNIONEJ
Punkt wspólny dwu kolejnych odcinków uogólnionych
PUNKT KOŃCOWY ŁAMANEJ UOGÓLNIONEJ
Punkt końcowy odcinka uogólnionego nie będący węzłem łamanej
uogólnionej
ŁAMANA UOGÓLNIONA OTWARTA
Łamana uogólniona posiadająca dwa punkty końcowe
ŁAMANA UOGÓLNIONA ZAMKNIĘTA
Łamana uogólniona nie posiadająca punktów końcowych
SAMOPRZECINAJĄCA SIĘ
Łamana uogólniona zamknięta, której wnętrze jest obszarem niespójnym
SAMONIEPRZECINAJĄCA SIĘ
Łamana uogólniona zamknięta, która nie jest łamaną samoprzecinającą się
ŁAMANA
Łamana uogólniona, której wszystkie odcinki uogólnione są odcinkami
prostej.
OKRĄG
Śzczególny przypadek łamanej uogólnionej zamkniętej, złoŜonej z jednego
tylko odcinka uogólnionego.
atrybuty opisowe obiektu,
elementy przedstawienia graficznego obiektu w skalach 1:500, 1:1000, 1:2000,
1:5000.
Przedstawiony poniŜej wykaz wszystkich obiektów Katalogu obiektów i znaków
umownych K-1 - uporządkowany według działów treści mapy i kodów liczbowych,
zawiera: nazwę obiektu, charater O lub F oraz kod liczbowy i kod znakowy. Wybrane
obiekty mają podane wszystkie cechy charakterystyczne. Oryginalny formularz
Katalogu obiektów i znaków umownych obiektu Budynek (charakter O - obligatoryjny,
kod liczbowy 312 i kod znakowy BUD) pokazany jest na rys. 8.2.1.
Rys. 8.2.1
165
Obiekty działu
OSNOWA
Grupa kodów 100
Punkt osnowy podstawowej poziomej O 111 OPX
GEOMETRIA: Punkt
ATRYBUT: Numer głowicy znaku
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
kropka
0.18 0.18 0.18
0.13
bok trójkąta
4.0
3.0
3.0
2.0
tekst podkreślony
1.8
1.5
1.5
1.5
Punkt szczegółowej osnowy wysokościowej O 122 OSW
GEOMETRIA: Punkt
ATRYBUT: Numer punktu
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
bok trójkąta
2.0 1.5
1.5
1.0
tekst podkreślony
1.8 1.5
1.5
1.5
1234
AF 1234
•
Punkt osnowy podstawowej wysokościowej O 112 OPZ
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
bok trójkąta
4.0 3.0
3.0
2.0
tekst podkreślony
1.8 1.5
1.5
1.5
AJ 1234
Punkt osnowy szczegółowej XYH O 123 OSJ
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
średnica okręgu zewn.
2.5 2.0
średnica okręgu wewn. 0.6 0.5
0.5
bok trójkąta
1.8 1.45
1.45
tekst podkreślony
1.8 1.5
1.5
1:5000
0.13
2.0
0.4
1.25
1.5
1234
Punkt osnowy podstawowej XYH O 113 OPJ
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
promień okręgu
0.30 0.25 0.25
0.20
bok trójkąta
4.0 3.0
3.0
2.0
tekst podkreślony
1.8 1.5
1.5
1.5
Punkt osnowy pomiarowej poziomej O 131 OSM
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
średnica okręgu
1.5 1.0
1.0
0.7
wysokość kreski
1.0 0.7
0.7
0.5
tekst podkreślony
1.8 1.5
1.5
1.5
123
AK 1234
Punkt szczegółowej osnowy poziomej O 121 OSP
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
kropka i linia
0.18 0.13 0.13
0.13
średnica
2.5 2.0
2.0
1.5
tekst podkreślony
1.8 1.5
1.5
1.5
•
Punkt roboczy F 140 PKR
GEOMETRIA: Punkt
ATRYBUTY: Oznaczenie punktu, Wysokość
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
średnica
0.18 0.18 0.18
0.18
nazwa i rzędna
1.8 1.5
1.5
1.5
123a
110.25
1234
Obiekty działu
GRANICE, GRUNTY
Grupa kodów 200
166
Punkt granicy państwa stabilizowany trwale 0 201 GRP
UŜytek gruntowy wyłączony z klasyfikacji 0 210 GPU
Punkt graniczny stabilizowany trwale O 202 GRT
GEOMETRIA: Punkt
ATRYBUT: Numer punktu granicznego GNT, np. 241
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
średnica
1.0 0.8
0.8
0.6
nr punktu
1.8 1.5
1.5
1.5
Działka ewidencyjna O 211 GPE
GEOMETRIA: Obszar spójny ograniczony zbiorem
łamanych zamkniętych
ATRYBUTY:
Numer ewidencyjny działki GNE, np. 121/1, 121/2, 122
Numer adresowy GME, np. 17, 19/21, 23
Nazwa własna (ulica, plac), np. Kromera, PL. BEMA
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
nr działki, nr adresowy 2.5 1.8
1.8
1.5
nazwa własna
2.5 1.8
NAZWA WŁASNA 1.8
1.5
1234
•
121/1
Granica państwa 0 212 GAK
Granica województwa 0 213 GAW
Granica miasta, powiatu 0 214 GAP
Granica gminy, dzielnicy 0 215 GAG
Granica obrębu 0 216 GAO
121/2
17
241
Granica konturu klasyfikacyjnego O 217 GUK
GEOMETRIA: Łamana zamknięta. Kolor zielony
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
długość kreski
3.0 2.1
2.1
1.5
długość przerwy
1.0 0.7
0.7
0.5
Punkt załamania granicy działki nie stabilizowany
O 203 GRO
GEOMETRIA: Punkt
ATRYBUT: Numer punktu załamania granicy GND,
np. 1234
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
średnica kropki
0.18 0.18 0.18
0.13
średnica
1.0 0.8
0.8
0.6
nr punktu
1.8 1.5
1.5
1.5
Granica uŜytku 0 218 GUZ
Część granicy działki O 219 GDE
GEOMETRIA: Łamana otwarta
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
Państwo 0 204 GPA
Województwo 0 205 GPW
Powiat, miasto 0 206 GPP
Gmina, dzielnica 0 207 GPG
Obręb 0 208 GPO
Kontur klasyfikacyjny uŜytku O 209 GPK
łamanych zamkniętych. Kolor zielony
ATRYBUTY:
Numer konturu GNK: liczba naturalna, np 43, 44
Oznaczenie konturu GOK: pusty lub
R - rola
Ps - pastwisko
Ł - łąka trwała
Tr - tereny róŜne
S - sad
PsZ - pastwisko pod zalesienie
Ps - pastwisko trwałe
N - nieuŜytek
Ls - las
kol - szlak kolejowy
K - uŜytki kopalne
dr - droga
Lz - tereny zadrzewione i zakrzaczone
Ri - grunt orny inny niŜ rola, sad, łąka, pastwisko
rek - teren rekreacyjno-wypoczynkowy
Tk - teren komunikacyjny inny niŜ droga i szlak kolejowy
Wp - grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi
Ws - grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
nr i oznaczenie
2.5 1.8
1.8
1.5
167
Symbol poboczny granicy Państwa 0 231 GSK
Symbol poboczny granicy województwa 0 232 GSW
Symbol poboczny granicy powiatu, miasta 0 233 GSP
Symbol poboczny granicy gminy, dzielnicy 0 234 GSG
Symbol poboczny granicy obrębu 0 235 GSO
Punkt adresowy O 238 ADR
GEOMETRIA: Punkt
ATRYBUTY:
Nazwa ulicy GMA, np. Kromera
Numer adresowy GNM, np. 17, 19/21, 23
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
nr adresowy
2.5 1.8
1.8
1.5
Rejon urbanistyczny F 240 GPR
Blok zabudowy F 241 GPZ
Rejon spisowy F 242 GPS
Obwód spisowy F 243 GPB
Granica rejonu urbanistycznego F 250 GAU
Granica bloku zabudowy F 251 GAZ
Granica rejonu spisowego F 252 GAS
Granica obwodu spisowego F 253 GAB
Symbol poboczny granicy rejonu urbanistycznego
F 256 GSU
Symbol poboczny granicy bloku zabudowy F 257 GSZ
Symbol poboczny granicy rejonu spisowego F 258 GSS
Symbol poboczny granicy obwodu spisowego F 259 GSB
Oddział lub część oddziału leśnego F 264 GPL
Granica części oddziału leśnego F 265 GUL
Krawędź linii podziału powierzchniowego (duktu)
F 266 DUL
Granica sporna działek F 270 GDS
44 Ps III
43 Ps V
Obiekty działu
BUDYNKI
Grupa kodów 300
Budynek O 312 BUD
łamanych uogólnionych zamkniętych
ATRYBUTY:
PrzewaŜająca funkcja budynku BFN:
p - przemysłowy
t - transportu lub łączności
h - handlowy lub usługowy
s - skład lub magazyn
b - biurowy
z - ochrony zdrowia, opieki socjalnej
m - mieszkalny
k - kultury, oświaty, kultu religijnego
g - gospodarczy
i - inny, w tym technicznego uzbrojenia terenu
x - nieokreślona,
Numer najwyŜszej kondygnacji BKN: brak lub liczba naturalna
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
linia obrysu
0.5 0.35
0.35
0.25
nr najw. kondygn.
2.5 1.8
1.8
1.5
121/2
•
•
•
g
121/1
m2
122
123
pl. Bema
19/21
23
17
241
242
Kromera
243
168
Obrys podpory podcienia, wiaty, galerii, przewodu
0 310 BUI
Symbol podpory podcienia, wiaty. galerii, przewodu
0 311 BUJ
Symbol budynku 0 313 BUS
Zasięg nawisu budynku, budowli 0 314 BZN
Blok budynku F 320 BLO
Oznaczenie świątyni chrześcijańskiej F 324 SSC
Oznaczenie świątyni niechrześcijańskiej F 325 SSN
WieŜa ciśnień, ppoŜarowa, widokowa F 332 WCN
WieŜa ciśnień, ppoŜarowa, widokowa - symbol
F 333 WCS
Wiatrak F 334 WTR
Wiatrak - symbol F 335 WTS
Łącznik napowietrzny budynków, galeria F 342 BUG
Wiata, taras odkryty na podporach F 346 BUW
Przejazd pod budynkiem F 348 BPB
Wjazd do podziemia F 350 WJD
Schody zewnętrzne F 352 SCH
Taras, weranda F 354 BTO
Świetlik do podziemia F 356 SWT
Rampa F 358 RMP
Fundament budynku, budowli F 360 BUF
Cieplarnia, szklarnia 0 362 CIE
Budowla ziemna ograniczona skarpami umocnionymi
F 364 BUZ
Budowla ziemna ograniczona skarpami nieumocnionymi
F 365 BUX
Komin przemysłowy- symbol 0 366 KMN
Budynek w ruinie 0 368 BUR
Obiekty działu
KOMUNIKACJA
Grupa kodów 400
Znak drogowy, F, 407, ZND,
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
1:500 1:1000
grubość linii
0.18 0.13
dł. boku trójkąta
1.5 1.2
wysokość podstawy
0.7 0.5
Chodnik, F, 433, KOD,
GEOMETRIA: Obszar ograniczony zbiorem łamanych
uogólnionych zamkniętych
ATRYBUTY:
Opis nawierzchni KCH: brak lub asf., bet., k., kl.,z., z.u.
GRAFIKA:
1:500 1:1000
tekst
2.5 1.8
Słup kilometrowy F 401 SLK
Słup hektometrowy F 402 SLH
Punkt określonej wysokości szt.ukształt. powierzchni
terenu F 403 WSU
Znak przystanku F 406 PRZ
Tablica informacyjna, drogowskaz F 408 TBL
Znak sygnalizacji świetlnej F 409 ZNS
Znak skraju toru F 410 SKR
Znak przejazdu kolejowego (krzyŜ św. Andrzeja) F 411 PJD
Zapora przejazdu kolejowego - symbol F 412 SZL
Przepust F 413 PST
Przepust - symbol F 414 PSS
Krawędź jezdni, linia zmiany nawierzchni F 420 KOU
KrawęŜnik jezdni, F, 422, KOJ,
GEOMETRIA: Łamana uogólniona
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.50 0.35 0.35
0.25
Most trwały, F, 451, MST,
GEOMETRIA: Obszar jednospójny ograniczony łamaną
uogólnioną zamkniętą
ATRYBUTY:
Rzędna górna KEG, np. 102.50
Rzędna dolna KED, np. 98.11
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii obrysu
0.50 0.35 0.35
0.25
tekst
2.5 1.8
1.8
1.5
102.50
98.11
Most drewniany, F, 452, MSD,
GEOMETRIA: Obszar jednospójny ograniczony łamaną
uogólnioną zamkniętą,
ATRYBUTY:
Rzędna górna KEG, np. 102.50
Rzędna dolna KED, np. 98.11
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
linia mostu i symbolu 0.18 0.13 0.13
0.13
odstęp poprzecznych 2.5 1.8
1.8
1.5
tekst
2.5 1.8
1.8
1.5
j. asf.
ch.asf.
ch.bet.
Przeprawa promowa F 440 FIRM
Ściana oporowa F 449 KOP
Ściana oporowa - symbol F 450 KOS
ch.bet.
Krawędź chodnika, F, 423, KOC
GEOMETRIA: Łamana uogólniona otwarta
GRAFIKA:
1:500 1:1000
grubość linii
0.18 0.13
długość kreski
3.0 2.1
długość przerwy
1.0 0.7
102.50
98.11
Kładka dla pieszych F 453 PND
Most trwały - symbol F 456 MTS
Most drewniany - symbol F 457 MDS
Kładka dla pieszych - symbol F 458 PNS
Estakada, wiadukt F 460 KEM
Linia kolejki wiszącej lub wyciągu F 471 KEL
Peron F 473 PER
Peron - symbol F 474 PES
Droga nie stanowiącą odrębnej działki F 424 KON
Droga nie stanowiąca odrębnej działki - symbol
F 425 KSN
Oś toru tramwajowego F 426 KOT
Oś toru kolejowego normalnego F 427 KOK
Oś toru kolejowego wąskiego F 428 KOW
Podpora przewodów trakcyjnych F 430 PTR
169
Jezdnia, F, 432, KOA,
GEOMETRIA: Obszar spójny ograniczony łamaną
uogólnioną zamkniętą
ATRYBUTY:
Opis nawierzchni jezdni KOI: brak lub asf., bet., br.,
gr., kl.,z., z.u.
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
tekst
2.5 1.8
1.8
1.5
Obiekty działu
UZBROJENIE TERENU
Grupa kodów 500, 600, 700
Osie przewodów podziemnych
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
tekst atrybutów
1.8 1.5
1.5
1.5
Niezidentyfikowana armatura naziemna - symbol
F 501 UAR
Budowla podziemna O 502 BPO
ATRYBUTY:
Rzędna górna UDG, np. 112.14
Rzędna dolna UDD, np. 110.11
Rodzaj budowli RDZ:
P - przejście dla pieszych
T - tunel ulicy
M - tunel metra
G - garaŜ
Z - zbiornik
S - schron, bunkier
I - budowla inna
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
długość kreski
2.0 1.4
1.4
1.0
odstęp
1.0 0.7
0.7
0.5
teksty atrybutów
1.8 1.5
1.5
1.5
w - wodociągowy O 581 UPW
ATRYBUTY:
Typ: brak, o - ogólny, l - lokalny
Lokalizacja:
brak symbolu - pomiar terenowy
A - wykrywacz przewodów podziemnych
B - dane branŜowe
D - digitalizacja mapy lub wektoryzacja
rastra mapy
X - brak informacji
Średnica
Kolor niebieski
m2
122
G
112.14
19/21
110.11
242
Kromera
112.24
Budowla podziemna projektowana O 503 BPP
ATRYBUTY:
Rodzaj budowli podziemnej RDZ: brak lub P, T, M,
G, Z, S, I
Nr protokołu ZUDP UVF, np. UM 426/12
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
długość kreski
2.0 1.4
1.4
1.0
odstęp
1.0 0.7
0.7
0.5
teksty atrybutów
1.8 1.5
1.5
1.5
woX120 wA w
k - kanalizacyjny O 582 UPK
ATRYBUTY:
Typ: brak
o - ogólnospławne
s - sanitarne
d - deszczowe
p - przemysłowe
l - lokalne
170
teksty atrybutów
1.8
1.5
1.5
1.5
l - lokalne
Lokalizacja: A, B, D, X
Szerokość.Wysokość lub Średnica
Kolor brązowy
G Proj.
UM.426/12
kdB1000.800
ksA400 kp200. kdX.300 k
Właz prostokątny 0 504 WLD
Właz kwadratowy 0 505 WLM
Właz okrągły 0 506 WLZ
Zasuwa liniowa 0 507 ZAS
Kratka wywietrznika 0 508 KRW
Kratka ściekowa O 509 KRA
GEOMETRIA: Punkt
ATRYBUT: Rzędna UJO, np. 112.24
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000
grubość linii symbolu 0.18 0.13 0.13
długość
2.1 1.5
1.5
szerokość
1.0 0.7
0.7
odstęp
0.7 0.5
0.5
tekst
1.8 1.5
1.5
g - gazowy O 583 UPG
ATRYBUTY:
Typ: w - wysokopręŜne
s - średniopręŜne
n - niskopręŜne
Średnica.
Kolor Ŝółty
1:5000
-
gsA100 gwB200 gn50 gX g
112.24
Podpora przewodu lub latarni - symbol 0 510 SLS
Podpora jednosłupowa przewodu lub latarni 0 511SLU
Podpora wielosłupowa przewodu lub latarni 0 512 MSZ
Hydrant O 513 HYP
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
grubość linii symbolu
wysokość strzałki
długość skrzydełka
średnica
1:500 1:1000
0.18 0.13
1.0 0.7
1.0 0.7
2.0 1.5
1:2000
0.13
0.7
0.7
1.5
1:5000
-
Latarnia na podporze przewodów lub na słupie
0 515 LAT
Zdrój uliczny 0 514 HYZ
Kierunek napowietrznej linii energetycznej niskiego
napięcia O 516 PNN
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
0.13
długość linii symbolu 10.0 8.0
5.0
3.0
2.0 1.6
1.0
0.6
c - ciepłowniczy O 584 UPC
ATRYBUTY:
Typ: w - wysokiego ciśnienia
n - niskiego ciśnienia
p - parowy
c -ciepłej wody
Liczba przewodów
Średnica
Kolor fioletowy
cpB2x50 cwA40 cc c
e - elektroenergetyczny O 585 UPE
ATRYBUTY:
Typ: W - wysokiego napięcia
S - średniego napięcia
N - niskiego napięcia,
i - inne
Kolor czerwony
eSB eWA e
t - telekomunikacyjny, O, 586, UPT
ATRYBUTY:
Typ: t - tranzytowe, m - miejscowe
Liczba uŜytych kanałów
Kolor pomarańczowy
ttA5 tmA1 t
171
Kierunek napowietrznej linii energetycznej średniego
napięcia O 517 PSN
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
grubość linii symbolu
długość symbolu a
długość symbolu b
długość poprzeczki
a
1:500 1:1000 1:2000
0.18 0.13 0.13
3.0 2.4
1.5
4.0 3.2
2.0
2.0 1.6
1.0
1.0 0.8
0.5
b
1:5000
0.13
0.9
1.2
0.6
0.4
bB100 nA40 n60 mB100
a
Kierunek napowietrznej linii energetycznej wysokiego
napięcia O 518 PWN
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
0.13
długość symbolu a
3.0 2.4
1.5
0.9
długość symbolu b
4.0 3.2
2.0
1.2
2.0 1.6
1.0
0.6
a
b a
Kierunek linii napowietrznej
t - telekomunikacyjnej O 521 PLT
a - sieci komputerowej O 522 PSA
v - TV kablowej
O 523 PTV
j - innej sieci kablowej O 526 PKJ
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000
długość symbolu
10.0 8.0
5.0
2.0 1.6
1.0
b, n, m - benzynowy naftowy
melioracyjny
O 587 UPB O 589 UPN O 593 UPM
ATRYBUTY:
Średnica
Kolor czarny
x - niezidentyfikowany O 588 UPX
ATRYBUTY:
Typ: r - rurowe, k - kablowe
Średnica
Kolor zielony
xr200 xA xk x
Oś przewodu podziemnego poczty pneumatycznej
0 590 UPP
a, v - sieci komputerowej TV kablowej
O 591 UPA
O 592 UPV
ATRYBUTY:
Typ: d - doziemne, k - w kanalizacji
Kolor czarny
vkA ad v akX
1:5000
0.13
3.0
0.6
v
Oś przewodu nadziemnego rurowego Rn
w - wodociągowego O 531 UEW
k - kanalizacyjnego
O 532 UEK
g - gazowego
O 533 UEG
b - benzynowego
O 537 UEB
x - niezidentyfik.
O 538 UEX
n - naftowego
O 539 UEN
i - sieci rurowej innej O 544 UEI
ATRYBUT: Średnica przewodu UB, np. 400
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
tekst
1.8 1.5
1.5
1.5
Oś przewodu podziemnego melioracyjnego
0 593 UPM
i - sieci rurowej innej O 594 UPI
ATRYBUTY:
Szerokość.Wysokość
Kolor czarny
iB200.300 i.500 i100 i
z - kanału zbiorczego O 595 UPZ
ATRYBUTY:
Szerokość.Wysokość
Kolor czarny
z2000.2500
j - sieci kablowej innej O 596 UPJ
ATRYBUTY:
Typ: d - doziemne, k - w kanalizacji
Kolor czarny
Rnw400
(podpory pojedyncze)
Rnb60
(podpory podwójne)
jdB jk j
172
Oś przewodu nadziemnegociepłowniczego Rnc O 534 UEC
ATRYBUTY:
Liczba przewodów ciepłowniczych UKC, np 2
Średnica przewodu UBC, np. 60
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
tekst
1.8 1.5
1.5
1.5
Rnc2x60
(podpory dwusłupowe)
Oś przewodu kablowego na podporach
telekomunikacyjnego 0 535 UET
elektroenergetycznego 0 536 UEE
Oś przewodu nadziemnego rurowego
poczty pneumatycznej 0 540 UEP
sieci komputerowej 0 541 UEA
TV kablowej 0 542 UEV
innej sieci kablowej 0 546 UEJ
Obrys przewodu z obudową na/nadziemnego
- wodociągowego
O 561 UCW
- kanalizacyjnego
O 562 UCK
- gazowego
O 563 UCG
- ciepłowniczego
O 564 UCC
- benzynowego
O 567 UCB
- niezidentyfikowanegoO 568 UCX
- naftowego
O 569 UCN
- poczty pneumatycznej 0 570 UCP
- sieci rurowej innej O 574 UCI
- kanału zbiorczego
O 575 UCZ
GEOMETRIA: Obszar spójny ograniczony
łamaną uogólnioną zamkniętą
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.15 0.15
-
112.14
c
110.11
108.25
k
104.24
108.11
106.10
w
Wcinka lub trójnik na przewodzie wodociągowym
0 681 TRW
Wcinka lub trójnik na przewodzie kanalizacyjnym
0 682 WCI
Wcinka lub trójnik na przewodzie gazowym
0 683 TRG
Wylot kanału (wylew ) 0 684 WLW
Osadnik kanalizacji lokalnej (dół Chambeau)
0 685 SZB
Kotwa przewodu ciepłowniczego 0 686 KTW
Mufa, punkt łączenia kabla 0 687 MUF
Szafa sterownicza przewodu 0 688 STE
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu wodociągowego 0
701 USW
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu kanalizacyjnego 0
702 USK
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu gazowego
0 703 USG
Osie przewodów podziemnych projektowanych
O 641-656 UX.. (nazwy rodzajów jak wyŜej)
ATRYBUT: Numer protokołu ZUDP
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
długość kreski
2.0 1.4
1.0
odstęp
1.0 0.7
0.5
tekst atrybutu
1.8 1.5
1.5
-
c-471/21
w-471/22
Komora podziemna
- wodociągowa
O 601 UOW
- kanalizacyjna
O 602 UOK
- gazowa
O 603 UOG
- ciepłownicza
O 604 UOC
- elektroenergetyczna O 605 UOE
- telekomunikacyjna O 606 UOT
- benzynowa
O 607 UOB
- sieci niezidentyfik. O 608 UOX
- naftowa
O 609 UON
- poczty pneumatycznej 0 610 UOP
- sieci komputerowej O 611 UOA
- TV kablowej
O 612 UOV
- melioracyjna
O 613 UOM
- sieci rurowej innej O 614 UOI
O 615 UOZ
- sieci kablowej innej O 616 UOJ
GEOMETRIA: Obszar jednospójny ograniczony
ATRYBUTY:
Rzędna włazu UJ_, np. 112.14
Rzędna dna UH_, np. 110.11
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 długość kreski
2.0
1.4
odstęp
1.0
0.7
-
g-471/23
173
Punkt pomierzonej wysokości przewodu
- wodociągowego
O 621 UGW
- kanalizacyjnego
O 622 UGK
- gazowego
O 623 UGG
- ciepłowniczego
O 624 UGC
- elektroenergetycznego O 625 UGE
- telekomunikacyjnego O 626 UGT
- benzynowego
O 627 UGB
- niezidentyfikowanegoO 628 UGX
- naftowego
O 629 UGN
- sieci komputerowej O 631 UGA
- TV kablowej
O 632 UGV
- melioracyjnego
O 633 UGM
- sieci rurowej innej O 634 UGI
O 635 UGZ
- sieci kablowej innej O 636 UGJ
GEOMETRIA: Punkt
ATRYBUT: Rzędna górna UR, np. 114.32
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
symbol pikiety
0.25 0.25 tekst atrybutu
1.8
1.5
-
eSB
114.32
Obrys obudowy przewodu podziemnego
- wodociągowego
O 661 UBW
- kanalizacyjnego
O 662 UBK
- gazowego
O 663 UBG
- ciepłowniczego
O 664 UBC
- elektroenergetycznego O 665 UBE
- telekomunikacyjnego O 666 UBT
- benzynowego
O 667 UBB
- niezidentyfikowanegoO 668 UBX
- naftowego
O 669 UBN
- poczty pneumatycznej 0 670 UBP
- sieci komputerowej O 671 UBA
- TV kablowej
O 672 UBV
- melioracyjnego
O 673 UBM
- sieci rurowej innej O 674 UBI
O 675 UBZ
- sieci kablowej innej O 676 UBJ
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
długość kreski
2.0 1.4
1.0
odstęp
1.0 0.7
0.5
-
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu ciepłowniczego
0 704 USC
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu
elektroenergetycznego 0 705 USE
telekomunikacyjnego 0 706 UST
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu benzynowego
0 707 USB
niezidentyfikowanego 0 708 USX
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu naftowego 0
709 USN
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu poczty
pneumatycznej 0 710 USP
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu sieci
komputerowej 0 711 USA
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu TV kablowej
0 712 USV
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu melioracyjnego
0 713 USM
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu innych sieci
rurowych 0 714 USI
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu kanału
zbiorczego 0 715 USZ
Punkt zm. cech /spos. inwent. przewodu innych sieci
kablowych 0 716 USJ
Symbol komory podziemnej wodociągowej
0 721 UKW
Symbol komory podziemnej kanalizacyjnej 0 722 UKK
Symbol komory podziemnej gazowej 0 723 UKG
Symbol komory podziemnej ciepłowniczej 0 724 UKC
Symbol komory podziemnej elektroenergetycznej
0 725 UKE
Symbol komory podziemnej telekomunikacyjnej 0 726
UKT
Symbol komory podziemnej benzynowej 0 727 UKB
Symbol komory podziemnej sieci niezidentyfikowanej
0 728 UKX
Symbol komory podziemnej naftowej 0 729 UKN
Symbol komory podziemnej poczty pneumatycznej
0 730 UKP
Symbol komory podziemnej sieci komputerowej
0 731 UKA
Symbol komory podziemnej TV kablowej 0 732 UKV
Symbol komory podziemnej melioracyjnej 0 733 UKM
Symbol komory podziemnej sieci innych rurowych
0 734 UKI
Symbol komory podziemnej kanalizacji zbiorczej
0 735 UKZ
Symbol komory podziemnej sieci innych
kablowych0736UKJ
Obiekty działu
RZEŹBA TERENU I OGÓLNOGEOGRAFICZNE
Grupa kodów 800
174
Urwisko wąwozu, wypłuczyska, osuwiska F 826 WSW
GEOMETRIA: Łamana otwarta.
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
długość kreski
1.0 0.7
0.7
0.5
Punkt określonej wysokości powierzchni terenu
F 801 WSP
GEOMETRIA: Punkt. Kolor jasnobrązowy
ATRYBUT: Wysokość punktu WST, np. 119.7
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
symbol pikiety
0.18 0.18 0.18
0.18
tekst
1.8 1.5
1.5
1.5
Wąwóz, wypłuczysko
240.0
220.0
120.0
119.7
119.75
119.5
Zwał kamieni,
głazów, stoŜek nasypowy
119.25
Osuwisko
119.0
Kontur zamykający wąwóz, wypłuczysko, osuwisko
F 827 WSZ
GEOMETRIA: Łamana otwarta.
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
długość kreski
2.0 1.4
1.4
1.0
odstęp
1.0 0.7
0.7
0.5
Warstwica ciągła F 811 WRC
GEOMETRIA: Łamana uogólniona otwarta.
Kolor jasnobrązowy
ATRYBUT: Wysokość warstwicy WAC, np. 119.0
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.13 0.13 0.13
0.13
tekst
1.5 1.5
1.5
1.5
Wypłuczysko, wąwóz, osuwisko F 828 WWO
Zwał kamieni, stoŜek nasypowy F 830 ZWA
Zwał kamieni, głazów, stoŜek nasypowy - symbol
F 831 ZWK
Warstwica pomocnicza F 812 WRP
Kolor jasnobrązowy
ATRYBUT: Wysokość warstwicy WAP, np. 119.5
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.13 0.13 0.13
0.13
długość kreski
4.0 3.0
3.0
2.0
odstęp
2.0 1.5
1.5
1.0
tekst
1.5 1.5
1.5
1.5
Rzeka, strumień F 849 ZWR
ATRYBUTY:
Nazwa własna ZVN, np. rz. Odra
Szerokość cieku w metrach ZVO, np 3.0
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
teksty
1.8 1.5
1.5
1.5
Warstwica uzupełniająca F 813 WRU
Kolor jasnobrązowy
ATRYBUT: Wysokość warstwicy WAU, np. 119.75
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.13 0.13 0.13
0.13
długość kreski
2.0 1.4
1.4
1.0
odstęp
1.0 0.7
0.7
0.5
tekst
1.5 1.5
1.5
1.5
Odra i Oława wykreślone w skali mapy. Woda
wykreślona symbolem. Cieki, których szerokość
w skali mapy jest mniejsza od 1 są kreślone
symbolem, z podaną szerokością i nazwą własną
(jeŜeli ciek ją posiada).
rz. Odra
Warstwica pogrubiona F 814 WRG
Kolor jasnobrązowy
ATRYBUT: Wysokość warstwicy WAG, np. 120.0
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
jez. Bajkał
grubość linii
0.35
0.25
0.25
0.18
tekst
1.8
1.8
1.8
1.8
ws
rz. Oława
Skarpa umocniona F 818 WSK
łamaną zamkniętą.
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość kresek
0.18 0.13 0.13
0.13
Zabagnienie, mokradło (symbol)
rz. Woda 3.0
Trzciny, szuwary (symbol)
175
Kreski są prostopadłe do grzbietu skarpy lub do linii
środkowej zbocza. Kreski krótsze, zaczynają się u grzbietu
i sięgają połowy odległości między grzbietem i podnóŜem
skarpy. Odstęp kresek jest równy połowie średniej
szerokości rzutu zbocza.
c = (a+b)/4
a
b
Strumień, rzeka - symbol F 850 ZSR
Woda stojąca F 851 ZWJ
ATRYBUTY:
Nazwa własna lub litery "ws" ZVN, np.jez. Bajkał
Szerokość cieku w metrach ZVO, np 3.0
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
0.13
teksty
1.8 1.5
1.5
1.5
Trzciny, szuwary - symbol F 852 TRZ
Bród F 854 BRD
Zródło F 856 ZRD
Zabagnienie, mokradło - symbol F 858 MOK
Wydma, łacha piaszczysta - symbol F 860 WYD
Symbol skarpy umocnionej F 819 WKS
Skarpa nie umocniona F 820 WSN
łamaną zamkniętą.
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość kresek
0.18 0.13 0.13
0.13
Symbol skarpy nie umocnionej F 821 WIN
Szczyt skarpy umocnionej F 822 WSG
Szczyt skarpy nie umocnionej F 823 WSQ
PodnóŜe skarpy F 824 WSD
Obiekty działu
Grupa kodów 900
Ogrodzenie trwałe F 901 BGT
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
grubość linii
0.35 0.25 0.25
0.18
Las iglasty - symbol F 935 LSI
Las liściasty - symbol F 936 LSL
Trawnik-symbol
ch.asf.
ch.bet.
ch.bet.
Las mieszany - symbol F 937 LSM
śywopłot-symbol
Drzewo
liściaste
iglaste
Trawnik - symbol F 940 TRA
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000
grubość linii
0.18 0.13 0.13
szerokość symbolu
1.0 0.7
0.7
wysokość symbolu
1.5 1.0
1.0
Studnia
Schody
1:5000
0.13
0.5
0.7
Zakrzewienie - symbol F 941 LZA
Ogród działkowy - symbol opis F 943 ZOW
Cmentarz chrześcijański - symbol F 945 CHR
Cmentarz niechrześcijański - symbol F 946 CIN
Cmentarz komunalny - symbol F 947 CKO
Plac sportowy - symbol F 949 PLS
Zakrzewienie - symbol
176
Ogrodzenie trwałe - symbol F 902 BGS
GEOMETRIA: Łamana uogólnioną otwartą
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000
grubość linii
0.35 0.25 0.25
średnica kropki
0.7 0.7
0.5
rozstaw kropek
15.0 10.0
8.0
Plac gier i zabaw - symbol F 950 PLZ
1:5000
0.18
0.4
5.0
Rów nie stanowiący odrębnej działki F 951 KOR
Rów nie stanowiący odrębnej działki - symbol
F 952 KRO
Basen F 953 BAS
Jaz, próg wodny F 954 JAZ
Jaz, próg wodny - symbol F 955 JSZ
Wodospad F 956 WDS
Wodospad - symbol F 957 WSS
Molo F 958 MOL
Molo - symbol F 959 MOS
Odbój, dalba F 960 ODB
Pachoł, poler F 961 POL
Zapora na cieku F 964 ZPW
Zapora na cieku - symbol F 965 ZPS
Śluza F 967 SLZ
Wrota śluzy F 968 WSL
Ostroga w cieku F 970 OGA
Ostroga w cieku - symbol F 971 OGS
Obrys wału ochronnego, grobli F 972 WAL
Korona wału ochronnego, grobli F 973 KWL
śywopłot F 903 BGZ
Brama w ogrodzeniu F 905 BGB
Studnia F 907 STD
GEOMETRIA: Punkt
GRAFIKA:
grubość linii
średnica zewnętrzna
średnica wewnętrzna
1:500
0.18
3.0
1.0
1:1000 1:2000
0.13 0.13
2.1
1.8
0.7
0.6
1:5000
0.13
1.5
0.5
Studnia głębinowa 0 908 STG
Fontanna F 909 FON
Pomnik F 911 POM
KrzyŜ przydroŜny F 913 KRZ
Figura przydroŜna, kapliczka przydroŜna F 915 FIG
Cmentarz wojenny - symbol F 917 CWO
Pomnik walki i męczeństwa - symbol F 918 PWM
Drzewo iglaste o pomierzonym połoŜeniu F 921 DIG
Drzewo liściaste o pomierzonym poloŜeniu F 922 DLI
Drzewo iglaste - symbol F 925 DIN
Drzewo liściaste - symbol F 926 DLN
Drzewo iglaste - pomnik przyrody F 929 DIP
Drzewo liściaste - pomnik przyrody F 930 DLP
Obiekty działu
ELEMENTY GRAFICZNE
Grupa kodów 990
Przehaczenie - symbol przynaleŜności do działki
F 991 PRH
Strzałka kierunku wjazdu do podziemia F 992 SWJ
Strzałka kierunku cieku (rowu, rzeki) F 993 KCI
Nazwa ulicy O 994 AUL
GEOMETRIA: Punkt
ATRYBUT: Nazwa ulicy, placu GNL, np. Kromera
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
tekst
2.5
2.5 1.8
1.8
1.5
Tekst dodatkowy duŜy F 995 TDD
Tekst dodatkowy mały F 996 TDM
GEOMETRIA: Tekst
ATRYBUTY:
Treść TRM: Dowolny tekst objaśniający
GRAFIKA:
1:500 1:1000 1:2000 1:5000
Tekst
2.5 1.8
1.8
1.5
Odnośnik F 997 LOD
5.3. Kreślenie mapy
Pozyskiwanie geometrii obiektów mapy zasadniczej
Geometria obiektów mapy zasadniczej jest pozyskiwana na podstawie:
• terenowych pomiarów bezpośrednich za pomocą tachimetru lub odbiornika GPS,
• wektoryzacji skanowanych arkuszy mapy zasadniczej,
• wektoryzacji ortofotomap lotniczych i satelitarnych.
177
Kreślenie mapy zasadniczej na podstawie pomiaru
bezpośredniego
Mapa zasadnicza jest wykreślana w programach komputerowych takich jak C-Geo,
WinKalk, GeoInfo i innych, na podstawie:
• danych współrzędnych i wysokości punktów poszczególnych obiektów,
• szkicu polowego na którym zaznaczone są obiekty i pikiety pomiarowe.
Programy te umoŜliwiają kilka opcji kreślenia mapy. W dalszej części rozdziału opisana
jest opcja kreślenia za pomocą programu C-Geo oparta na funkcji Obiekty K1.
ZałoŜenie Projektu oraz Tabeli Punkty i Mapy Punkty w C-Geo
Po uruchomieniu programu C-Geo i wyborze opcji Plik/Projekty ukazuje się Lista
projektów (rys. 5.3.1). Są to podkatalogi w katalogu C\C-GEO7\Projekty (rys.5.3.1).
Lista projektów zawiera własne menu Projekt, Tabela, Więcej:
• po wyborze opcji Projekt/Dodaj projekt zakładany jest projekt Mapa zasadnicza
(rys.5.3.1),
• po wyborze opcji Tabela/Dodaj tabelę zakładana jest Tabela Punkty i Mapa
Punkty (rys. 5.3.2-3).
Tabela i mapa są wyświetlane w niezaleŜnych oknach. Przejścia między nimi moŜna
dokonywać przez wskazanie myszką i kliknięcie lewym przyciskiem, lub za pomocą
ikony
Rys. 5.3.1
178
Rys. 5.3.2
Rys. 5.3.3
179
Import punktów
Współrzędne i wysokości punktów mogą być importowane do załoŜonej tabeli
bezpośrednio z tachimetru lub wczytane z pliku tekstowego.
W drugim przypadku po wyborze opcji Plik/Impotrt/Plik tekstowy ukazuje się okno
wyboru pliku np. Tabela xy.txt: po akceptacji Otwórz (rys. 5.3.4) a następnie OK
(rys. 5.3.5) dane te są wprowadzone do tabeli Punkty (rys. 5.3.6).
Rys. 5.3.4
Rys. 5.3.5
Po przejściu do okna mapy
i kliknięciu ikony odświeŜ
wprowadzone punkty (rys. 5.3.7).
180
ukazują się
Rys. 5.3.6
Rys. 5.3.7
181
Pokazane na rys. 5.3.7 punkty są wyświetlone na tzw. Warstwie zerowej. Przeglądu i
edycji warstw moŜna dokonywać w menu Warstwy (rys. 5.3.8) dostępnym po kliknięciu
ikony
Rys. 5.3.8
Przegląd numerów, kodów, współrzędnych i wysokości
wszystkich punktów na mapie
Numery punktów jak równieŜ kody, współrzędne x, y i wysokości H ukazują się na
mapie (rys. 5.3.9) po uaktywnieniu opcji włączony i dokonaniu odpowiedniego wyboru
Co wstawić w oknie dialogowym Opis punktu (rys. 5.3.10) ukazującym się po kliknięciu
ikony
Rys. 5.3.9
182
Rys. 5.3.10
Menu podręczne Informacja o obiekcie mapy
Rys. 5.3.11
183
Informację o danym obiekcie mapy, w szczególności o punkcie, moŜna uzyskać
korzystając z menu podręcznego: naleŜy wskazać kursorem wybrany obiekt, uaktywnić
obiekt przez kliknięcie lewym przyciskiem myszki, a następnie kliknąć prawym
przyciskiem myszki. Wybierając z menu podręcznego opcję Informacja ukazuje się
okno (rys. 5.3.11).
Kreślenie obiektów
Jedną z moŜliwości kreślenia mapy w C-Geo jest skorzystanie z menu obiektów
instrukcji technicznej K1 (rys. 5.3.12). Kreślenie moŜna rozpocząć od wykreślenia
dowolnego obiektu na przykład budynku mieszkalnego dwukondygnacyjnego Nr 34
(rys. .....):
- po kliknięciu ikony K1 ukazuje się okno wyboru kreślonego obiektu, na pierwszej
liście wybierana jest grupa do której naleŜy kreślony obiekt tj. BUDYNKI natomiast
na drugiej liście wybierany jest jego kod i nazwa: BUD Budynek, w tym czasie
program zakłada warstwę o nazwie BUDYNKI i czyni ją aktywną - edytowalną.
BLN Blok budynku nieognioodpornego
BLO Blok budynku
BPB Przejazd pod budynkiem
BPO Bud. podziemna, przejście, garaŜ, zbiornik
BPP Bud. podziemna projektowana
BTO Taras lub weranda
BUD Budynek
BUF Fundament budynku, budowli
BUG Łącznik napowietrzny budynków, galeria
BUI Podpora wiaty, galerii
BUJ Podpora wiaty, galerii, przewodu - symbol
BUO Obrys budynku ognioodpornego
BUR Budynek w ruinie
BUS Symbol budynku
BUW Wiata, taras odkryty na podporach
BUX Budowla ziemna ograniczona skarpami
nieumocnionymi
BUZ Budowla ziemna (piwnica)
BZN Zasięg nawisu budynku, budowli
BZO Przyziemie budynku ognioodpornego
CIE Cieplarnia
KMN Komin - symbol
RMP - Rampa
SCH Schody zewnętrzne
SSC Oznaczenie świątyni chrześcijańskiej
SSN Oznaczenie świątyni niechrześcijańskiej
SWT Świetlik do podziemia
WCN WieŜa ognioodporna
WCS WieŜa ognioodporna - symbol
WJD Wjazd do podziemia
WTN Wiatrak ognionieodporny
WTR Wiatrak ognioodporny
WTS Wiatrak ognioodporny - symbol
BUDYNKI
ELEMENTY GRAFICZNE
GRANICE, GRUNTY
KANAŁY ZBIORCZE
KOMUNIKACJA
OSNOWA
RZEŹBA I GEOGRAFICZNE
RZEŹBA TERENU
SIECI INNE
SIECI NIEZIDENTYFIKOWANE
SIEĆ BENZYNOWA
SIEĆ CIEPLNA
SIEĆ ENERGETYCZNA
SIEĆ GAZOWA
SIEĆ KANALIZACYJNA
SIEĆ KOMPUTEROWA
SIEĆ MELIORACYJNA
SIEĆ NAFTOWA
SIEĆ POCZTY PNEUMATYCZNEJ
SIEĆ TELEKOMUNIKACYJNA
SIEĆ TV KABLOWA
SIEĆ WODOCIĄGOWA
UZBROJENIE TERENU
UśYTKI
Rys. 5.3.12
184
- po kliknięciu ikony kreślenia obiektu zamkniętego (rys. 5.3.12) kursor przyjmuje
kształt krzyŜa: jest naprowadzany na jeden z naroŜników kreślonego budynku np.
42 (rys. 7.13) po akceptacji kliknięciem myszki kursor jest przemieszczany na
kolejne punkty kreślonego obiektu 43, 45, 46, 58, 59, 53, 54, 49, 50, za kaŜdym
razem wybór punktu akceptowany jest kliknięciem myszki, na końcu kursor jest
przemieszczany na punkt początkowy 42, tym razem naleŜy prawym przyciskiem
myszki uaktywnić menu podręczne w którym wybierana jest opcja zakończ,
budynek zostaje wykreślony na warstwie BUDYNKI (rys. 5.3.13).
Rys. 5.3.13
- po kliknięciu ikony wprowadzania tekstu (rys. 7.12) ukazuje się okno w którym
wprowadzany jest tekst określający funkcję i liczbę kondygnacji budynku m2
(rys. 7.14), po akceptacji OK kursor w postaci krzyŜa z przylegającym napisem jest
przemieszczany do środka budynku, wybór ten jest akceptowany kliknięciem
myszki, napis zostaje zamieszczony w miejscu wskazanym kursorem, warstwą
aktywną jest nadal warstwa BUDYNKI więc napis zamieszczony jest na tej
warstwie.
185
Rys. 5.3.14
Pozostałe obiekty mapy są wykreślane podobnie jak budynek. Podczas kreślenia po
wskazaniu i akceptacji kolejnego punktu obiektu w tabeli punkty zostaje przypisany
temu punktowi kod kreślonego obiektu.
Niektóre obiekty takie jak schody czy skarpy wymagają skorzystania z dodatkowego
menu podręcznego. Na przykład, po wyborze obiektu SCH Schody zewnętrzne
(rys. 5.3.15) program uaktywnia warstwę BUDYNKI i czyni ją edytowalną:
Rys. 5.3.15
- po kliknięciu ikony kreślenia obiektu otwartego (rys. 5.3.15) kursor przyjmuje
kształt krzyŜa: jest naprowadzany na naroŜnik 48 kreślonych schodów (rys. 7.13)
po akceptacji kliknięciem myszki kursor jest przemieszczany na kolejne punkty 47,
56, 55, za kaŜdym razem wybór punktu akceptowany jest kliknięciem myszki, po
akceptacji punktu 55 naleŜy prawym przyciskiem myszki uaktywnić menu
podręczne w którym wybierana jest opcja zakończ, linia schodów zostaje
wykreślona na warstwie BUDYNKI (rys. 5.3.13).
186
- po kliknięciu ikony wyboru obiektów, kursor przyjmuje kształt strzałki, naleŜy
wskazać myszką wykreśloną linię schodów i uaktywnić obiekt kliknięciem lewym
przyciskiem myszki, a następnie kliknąć prawym przyciskiem myszki - w menu
podręcznym wybrać opcję Wypełnij obiekt/schody, po ustawieniach w oknie
dialogowym Schody i akceptacji OK (rys. 5.3.16) schody na mapie zostają
zakreskowane (rys. 5.3.13).
Rys. 5.3.16
Wykreślona mapa jest ściśle powiązana z tabelą. KaŜda zmiana współrzędnych punktów
w tabeli powoduje natychmiastową zmianę rysunku mapy.
Przesuwanie mapy w oknie
Podczas pracy na mapie dostępne są funkcje ułatwiające edycję rysunku.
Przesuwanie mapy w oknie:
• kursory - przesunięcie mapy w wybranym kierunku, dodatkowe opcje:
a) przytrzymany klawisz Alt - zmniejszenie przesunięcia,
b) przytrzymany klawisz Shift - zwiększenie 2 krotne przesunięcia,
c) przytrzymane klawisze Shift i Ctrl - zwiększenie 4 krotne przesunięcia,
• klawisze numeryczne 1, 3, 7, 9 na klawiaturze numerycznej przy włączonej funkcji
NumLock - przesunięcie mapy w kierunkach skośnych,
• przytrzymany klawisz Shift (kursor zmienia się w łapkę) i przeciąganie myszką
przy wciśniętym lewym przycisku myszki - przesuwanie mapy w dowolnym
kierunku.
Naciśnięcie klawisza + lub - na klawiaturze numerycznej powoduje odpowiednio
powiększenie i pomniejszenie mapy w miejscu centralnym kursora myszki.
187
Definiowanie obiektów
Po kliknięciu ikony
na pasku narzedziowym okna K1 (rys. 5.3.12 ) pokazuje się
okno Definicja obiektów (rys. 5.3.17-19) w którym moŜna dokonywać przeglądu
i edycji jak równieŜ dodawania nowych i usuwania istniejących obiektów wykreślanych
w programie C-GEO (rys. 5.3.12).
Rys. 5.3.17
Rys. 5.3.18
188
Rys. 5.3.19
Przegląd warstw mapy
Obiekty wykreślonej mapy są zamieszczone na warstwach o nazwach zgodnych z
nazwami grup do których przynaleŜą (rys. 5.3.12). Warstwy te są zakładane
automatycznie podczas wykreślania pierwszego obiektu naleŜącego do danej grupy.
Poszczególne warstwy moŜna przeglądać i edytować:
- po kliknięciu na tej ikonce ukazuje się okno Legendy (rys. 5.3.20), w którym są
widoczne:
Warstwy - menadŜer warstw
Obliczenia - lista wszystkich obliczeń i zadań
Rastry - menadŜer rastrów
Bazy Danych - lista załoŜonych baz danych dla projektu
Widoki
- po kliknięciu na tej ikonce ukazuje się okno Warstwy (rys. 5.3.21) w którym
moŜna dokonać szeregu ustawień:
tak, nie - podwójne kliknięcie tych napisów ustala które warstwy mają być:
•
•
•
Widoczne - pokazane na mapie (przeglądając lub drukując mapę warstwę
zerową ustala się zwykle jako niewidoczną, są tam wyświetlane
punkty zamieszczone w tabeli, na podstawie których
wykreślono mapę)
Wybieralne - czy obiekty leŜące na danej warstwie mogą być
wybierane przez wskazywanie kursorem
Edytowalne - określa czy obiekty z danej warstwy mogą być edytowane
usuwane, dodawane, zmieniane - w danym momencie
moŜe być edytowalna tylko jedna warstwa.
Linia/Kolor - po podwójnym kliknięciu kreski poziomej ukazuje się menu ustalenia
stylu, koloru i szerokości linii obiektów na warstwie
Typ warstwy - ustalenie typu warstwy: Działki, UŜytki, Budynki, Inne
Dodaj, Usuń - załoŜenie nowych lub usunięcie warstw
Czyść
- usunięcie wszystkich wykreślonych obiektów na warstwie
189
Rys. 5.3.20
Rys. 5.3.21
190
Czołówki
Po kliknięciu obiektu w menu podręcznym dostępna jest opcja Czołówki, umoŜliwiająca
wstawienie czołówek budynku (rys. 5.3.22)
Rys. 5.3.22
Edytor obiektów
Po kliknięciu obiektu w menu podręcznym dostępna jest opcja Edycja, ułatwiająca
przegląd i korektę współrzednych punktów obiektu z automatycznym zapisem do tabeli
(rys. 5.3.23). Edytor ten moŜna równieŜ wykorzystać do kreślenia nowego obiektu
(którego punktów nie ma w tabeli) na podstawie wprowadzanych współrzędnych i nazw
punktów. Po wykreśleniu punkty zostaną zapisane w tabeli.
Rys. 5.3.23
191
5.4. Numeryczny model terenu
Zastosowania
Numeryczny model terenu jest to zbiór współrzędnych i wysokości, odpowiednio
wybranych punktów powierzchni terenu (x, y, h) w postaci siatki trójkątów TIN lub
siatki kwadratów GRID, utworzony jako jej cyfrowa reprezentacja oraz algorytmy
umoŜliwiające odtworzenie jej kształtu w określonym obszarze (rys. 5.4.1).
Siatka trójkątów TIN
Siatka kwadratów GRID
H
H
y
y
x
Rys. 5.4.1
x
Numeryczny modelu terenu ma szereg zastosowań, np.:
• interpolacja wysokości punktów terenowych,
• kreślenie warstwic,
• projektowanie dróg, lotnisk i innych obiektów inŜynieryjnych,
• projektowanie ukształtowania terenu,
• obliczanie objętości mas robót ziemnych,
• kreślenie profili terenu,
• trójwymiarowa wizualizacja terenu,
• badanie widoczności między punktami terenu
• analizy przestrzenne w systemach geoinformacyjnych GIS biorące pod uwagę
ukształtowanie terenu.
ZałoŜenie warstwy numerycznego modelu terenu
Warstwa numerycznego modelu terenu na przykład Siatka trójkątów jest zakładana po
wyborze opcji Dodaj w oknie Warstwy (rys. 5.4.2), które ukazuje się po kliknięciu ikony
na pasku narzędziowym programu C-Geo.
192
Rys. 5.4.2
Wprowadzenie punktów terenu i punktów tworzących
obrys obszaru
Numeryczny model terenu jest tworzony jest na podstawie punktów o znanych
wysokościach. Po wyborze opcji Obliczenia / Obliczenie objętości w oknie pokazanym
na rys. 5.4.3 w zakładce Punkty terenu wpisywane są numery punktów mapy
zasadniczej na podstawie których zostanie utworzony zostanie model terenu.
Współrzędne x, y i wysokości H tych punktów pobierane są przez program z tabeli
mapy - ustawionej jako tabela robocza.
Rys. 5.4.3
193
W zakładce Punkty tworzące obrys obszaru wprowadzane są nazwy punktów
ograniczających obszar tworzonego modelu terenu. Wprowadzone punkty terenu i obrys
obszaru moŜna obejrzeć na Rysunku (rys. 5.4.5) ukazującym się po kliknięciu ikony
Punkty te mogą być zapisane
w pliku tekstowym (*.obj) np. Punkty NMP.obj.
Rys. 5.4.4
Rys. 5.4.5
194
Triangulacja Delanuay
Po wyborze (rys. 5.4.6) rodzaju tworzonego modelu (1), wciśnięciu ikony tworzenia modelu
(2) i kliknięciu ikony rozpoczęcia obliczeń (3) ukazuje się okno Parametry modelu.
3 - uruchomienie
2 - wciśnięcie ikony
obliczenia modelu
tworzenia modelu
1 - wybór rodzaju tworzonego modelu:
siatka trójkątów/siatka kwadratów
Rys. 5.4.6
Po wprowadzeniu nazwy modelu np. Sieć trójkątów i po akceptacji OK następuje:
• utworzenie siatki i wyświetlenie jej w oknie przeglądowym Rysunek (rys. 5.4.7),
• zakłoŜenie plików Sieć trójkątów.nmp i Sieć trójkątów.xyz w katalogu głównym
projektu Mapa zasadnicza,
• zapis punktów terenowych do tabeli mapy - jeŜeli jest ustawiona jako tabela
robocza.
Rys. 5.4.7
195
Sieć trójkątów jest tworzona według zasady triangulacji Delanuay: trójkąty są w
przybliŜeniu równoboczne, mają moŜliwie najmniejszą wysokość, a ich najdłuŜszy bok
jest moŜliwie jak najkrótszy.
Konstrukcję siatki Delanuay-Thiessena rozpoczyna się od dowolnego punktu
(rys. 5.4.5, 5.4.8):
• ustalenie punktu początkowego np. 41,
• wybór punktu najbliŜszego 42,
• wykreślenie okręgu przechodzącego przez punkty 41 i 42 oraz wybór punktu
nowego (30) znajdującego się wewnątrz okręgu który tworzy największy kąt
względem linii 41 - 42,
• wykreślenie okręgu przechodzącego przez punkty 41 i 30 oraz wybór punktu
nowego (32) znajdującego się wewnątrz okręgu który tworzy największy kąt
względem linii 41 - 30,
• kontynuowanie wyboru kolejnych punktów 38 i 58,
• wybrane punkty 42, 30, 32, 38 i 58 - nazywane sąsiadami Thiessena punktu
początkowego 41, po połączeniu odcinkami tworzą pierwszy segment siatki
trójkątów,
Następnie wybierany jest punkt, który był wyznaczony jako jeden z sąsiadów Thiessena,
na przykład 32. Poszukiwany jest najbliŜszy punkt względem tego punktu i procedura
wyznaczania kolejnych sąsiadów Thiessena punktu 32 jest powtarzana, kończąc
wyrysowaniem kolejnego segmentu siatki.
Rys. 5.4.8
Po zamknięciu okna Rysunek
(rys. 5.4.8) ukazuje się okno umoŜliwiające zapis
utworzonego modelu terenu w tabeli roboczej - w plikach Sieć trójkątów.nmp i Sieć
trójkątów.xyz (rys. 5.4.9). Po wyborze opcji Tak ukazuje się okno Wybierz warstwę
(rys. 5.4.10) na której, po akceptacji OK zostaje wykreślona siatka trójkątów (rys. 5.4.7,
5.4.11).
196
Rys. 5.4.9
Rys. 5.4.10
Rys. 5.4.11
Zamieszczone na warstwie trójkąty są obiektami, zatem klikając wskazany kursorem
trójkąt moŜna w menu podręcznym uzyskać informacje o tym trójkącie (rys. 5.4.12).
197
Rys. 5.4.12
Interpolacja wysokości punktów w siatce trójkątów TIN
Jednym z zastosowań utworzonego modelu terenu w postaci siatki trójkątów jest
wyznaczanie wysokości dowolnego punktu terenowego na obszarze siatki.
Na przykład:
- po kliknięciu ikony Punkt i wyborze opcji wstaw wysokość kursor przyjmuje
postać krzyŜa; po jego naprowadzeniu np.na prostą łączącą punkty 38 - 41
i kliknięciu program określa współrzędne wskazanego punktu oraz interpoluje jego
wysokość przy załoŜeniu, Ŝe punkt ten znajduje się na linii prostej łączącej dane
punkty na terenie (rys. 5.4.....). Po akceptacji Tak (rys.5.4.13) punkt ten zostaje
zaznaczony czerwoną kropką na ekranie i zapisany w tabeli mapy jako punkt
ukryty - bez nazwy i bez wpisanej wysokości.
Rys. 5.4.13
- po kliknięciu ikony Wybieranie a następnie kliknięciu wstawionego punktu
i wyborze opcji Edycja z menu podręcznego ukazuje się okno Zmiana kodu punktu
(rys. 5.4.14). W oknie tym moŜna wybrać warstwę i symbol oraz wprowadzić
nazwę punktu i ewentualnie skorygować jego współrzędne i wysokość. Po wpisaniu
nazwy np. 1001 i akceptacji OK punkt ten zostaje "odkryty" w tabeli mapy,
z jednoczesnym zapisaniem w tabeli jego wysokości.
198
Rys. 5.4.14
- po kliknięciu ikony Opis punktów ukazuje się okno (rys. 5.4.15) w którym moŜna
dokonać wyboru danych o wprowadzonym punkcie i innych punktach które
zostaną wyświetlone na ekranie (5.4.16). Na rysunku tym wyjaśnione są równieŜ
szczegóły obliczania wysokości punktu metodą interpolacji liniowej: wzór na
wysokość - wyprowadzony ze wzoru Talesa, przyjmuje postać średniej waŜonej o
wagach równych odległościom a i b punktu interpolowanego od punktów danych.
Odległości a i b są pomierzone na mapie po kliknięciu ikony Pomiary i obliczenia na
mapie
i wyborze opcji Odległości i azymuty (rys. 5.4.16).
Rys. 5.4.15
199
B
INTERPOLACJA LINIOWA
HB–HA
H :=
14.75⋅ 100.80 + 9.78⋅ 101.60
A
H–HA
a
b
Wzór Talesa
H − H A HB − H A
=
a
a+b
H=
aH B + bH A
a+b
14.75 + 9.78
H = 101.119
Rys. 5.4.16
Wysokość punktu 1001 połoŜonego na boku siatki trójkątów np. punktu 1001 między
punktami 38 - 41 (rys. 5.4.16) jest obliczana według zasady interpolacji liniowej przy
załoŜeniu, Ŝe punkt interpolowany leŜy na prostej łączącej dane punkty na terenie.
Wysokość punktu 1002 znajdującego się wewnątrz trójkąta na prostej między punktami
1001 i 32 jest interpolowana w ten sam sposób. Składając te wzory otrzymuje się wzór
interpolacji liniowej wysokości punktu, leŜącego na płaszczyźnie przechodzącej przez
trzy dane punkty na terenie, w postaci średniej waŜonej wysokości węzłów trójkąta o
wagach równych polu powierzchni trójkątów leŜących naprzeciwko odpowiadających
wierzchołków trójkąta (rys. 5.4.17). Pola powierzchni są obliczane na podstawie
współrzędnych wierzchołków trójkąta 1, 2, 3 według wzoru wyznacznikowego
(rys. 5.4.17).
200
H2
INTERPOLACJA LINIOWA
p3
H1
 445.55
1 
p3 := ⋅ 454.55
2 
 443.21
H
p1
p2
206.10 1 
228.90 1 

221.20 1 
p3 = 95
H3
H=
H :=
p1H1 + p2 H 2 + p3 H 3
p1 + p2 + p3
43⋅ 101.6 + 64⋅ 100.8 + 95⋅ 100.9
43 + 64 + 95
H = 101.017
Rys. 5.4.17
201

Przykład kreślenia mapy zasadniczej w programie C

Transkrypt

Podobne dokumenty

Rysunek architektoniczno

Google Maps, czyli jak znaleźć w internecie zdjęcie satelitarne

AREZZO 2 Bikes Art. 667

climate 5000 vrf - Instrukcja obsługi

PowerFlex 525

Metoda sterowania z korektą kąta załączania silnika bldc

konstrukcje kablobetonowe - Instytut Materiałów i Konstrukcji

Navitel Nawigator Instrukcja dla użytkowników Oprogramowanie nawigacyjne

MechMed12 - "Mechanika w Medycynie" Rzeszów 2016

PODSTAWY GIS - Uniwersytet Gdański

Zasada działania silnika Stirlinga

Materiały dydaktyczne Języki programowania

Bezpieczeństwo pożarowe

ŠKODA Yeti Instrukcja obsługi - Media Portal

Pobierz - Promat

Gospodarka przenosi się do sieci

Animowana grafika 3D

SPIS TREŚCI

spis treści PDF

PROFIBUS System Description