MATERIAŁOZNAWSTWO o - Wyższa Szkoła Umiejętności

WYŻSZA SZKOŁA UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH
SYLABUS PRZEDMIOTU
I. Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu: MATERIAŁOZNAWSTWO odzieżowe
2. Rodzaj przedmiotu - obowiązkowy
3. Poziom i kierunek studiów: niestacjonarne studia I-go stopnia Wzornictwo i
Architektura wnętrz
4. Rok studiów: I rok
5. Semestr :zimowy/letni
6. Liczba i rodzaj godzin zajęć: 36h wykład
7. Liczba punktów ECTS: 6
8. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy prowadzącego: Agnieszka Spiegelhalter/
mgr
9. Język wykładowy: polski
II. Informacje szczegółowe
1.
Cele zajęć
C1
Zdobycie wiedzy na temat budowy, podziału i właściwości włókien
wykorzystywanych w przemyśle włókienniczym
C2
Zdobycie umiejętności rozróżniania i klasyfikowania włókien
C3
Zdobycie wiedzy zakresu podziału i wytwarzania wyrobów
włókienniczych.
C4
Zdobycie wiedzy z zakresu budowy, klasyfikacji i produkcji oraz
nazewnictwa materiałów odzieżowych.
C5
Zdobycie praktycznych umiejętności samodzielnego doboru materiałów
odzieżowych pod względem ich właściwości użytkowych jak i estetycznych
C6
Zdobycie wiedzy na temat kierunków rozwoju przemysłu włókienniczego
z uwzględnieniem ekologicznych aspektów związanych z przemysłem
włókienniczym i tekstylnym.
2.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
społecznych (jeśli obowiązują): ogólna orientacja z zakresu materiałów odzieżowych.
1
3.
Efekty kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
społecznych
Efekty kształcenia w odniesieniu do wiedzy
Symbol
Opis efektów kształcenia
efektu
kształcenia
EK1
Zna i rozpoznaje włókna wykorzystywane w przemyśle
tekstylnym.
EK2
EK3
EK4
Nabył znajomość fachowego słownictwa stosowanego przez
producentów i handlowców tekstyliów.
Potrafi rozpoznać i nazwać materiały odzieżowe dostępne na
rynku.
Zna metody uszlachetniania i wykańczania materiałów
odzieżowych.
EK5
Dostrzega ekologiczne i zdrowotne aspekty związane z
przemysłem włókienniczym i tekstylnym.
Efekty kształcenia w odniesieniu do umiejętności
Symbol
Opis efektów kształcenia
efektu
kształcenia
Potrafi dobrać materiał odzieżowy do zaprojektowanych modeli
EK6
tak aby uzyskać jak najlepszy oczekiwany rezultat estetyczny.
EK7
Jest w stanie przewidzieć możliwości zastosowania materiałów
odzieżowych oraz sposób ich układania się na sylwetce w
gotowym produkcie.
EK8
Potrafi ocenić podstawowy skład surowcowy materiałów
odzieżowych i sposób ich produkcji.
EK9
Potrafi ocenić użytkowe właściwości materiałów i sposoby ich
konserwacji.
EK10
Potrafi kompetentnie formułować swoje oczekiwania w stosunku
do materiału w kontaktach z przedstawicielami handlowymi i
producentami.
2
Efekty kształcenia w odniesieniu do kompetencji społecznych
Symbol
efektu
kształcenia
EK11
Opis efektów kształcenia
Jest świadomy odpowiedzialności i roli jaką projektant może
odegrać w kształtowaniu świadomości ekologicznej i
socjologicznej związanej z przemysłem włókienniczym i
odzieżowym.
4.
Treści programowe
Symbol
treści
programowych
Opis treści programowych
TP1
Budowa włókien i ich klasyfikacja
TP2
Fizyczne i chemiczne właściwości włókien
TP3
Omówienie budowy i właściwości włókien
roślinnych
Omówienie budowy i właściwości włókien
zwierzęcych
Omówienie budowy, właściwości i metod
produkcji włókien sztucznych celulozowych
Omówienie budowy, właściwości i metod
produkcji włókien syntetycznych.
Omówienie procesów przędzenia, klasyfikacja
nitek. Rodzaje i właściwości przędz i nici.
Podział wyrobów włókienniczych
TP4
TP5
TP6
TP7
TP8
TP9
TP10
TP11
Podstawowe wiadomości dotyczące splotów
tkackich.
Klasyfikacja materiałów odzieżowych pod
względem sposobów tkania.
Wykańczanie - uszlachetnianie materiałów
odzieżowych.
TP12
Barwienie i drukowanie materiałów odzieżowych
TP13
Przegląd materiałów odzieżowych i realizacja
próbnika
TP14
Zasady doboru materiałów odzieżowych w
projektowaniu ubioru. Nowe tendencje w
przemyśle tekstylnym.
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla
przedmiotu
(symbol
efektów)
EK1, EK2, EK5,
EK8, EK9, EK10
EK1, EK2, EK5,
EK8, EK9, EK10
EK1, EK2, EK5,
EK8, EK9, EK10
EK1, EK2, EK5,
EK8, EK9, EK10
EK1, EK2, EK5,
EK8, EK9, EK10
EK1, EK2, EK5,
EK8, EK9, EK10
EK2, EK8, EK10
EK2, EK3, EK10
EK2, EK3, EK6,
EK7, EK10
EK2, EK3, EK6,
EK7, EK10
EK2, EK3, EK4,
EK5, EK6, EK7,
EK10
EK2, EK3, EK4,
EK5, EK6, EK7,
EK10
EK2, EK3, EK4,
EK5, EK6, EK7,
EK10
EK2, EK3, EK4,
EK5, EK6, EK7,
EK9, EK10,
EK11
3
TP15
Ekologia i warunki pracy w przemyśle
włókienniczym i odzieżowym.
EK11
5.
Literatura
podstawowa:
Maria Chyrosz, Elżbieta Zembowicz – Sułkowska „Materiałoznawstwo odzieżowe”
Warszawa 1992
Praca zbiorowa „Krawiectwo – Materiałoznawstwo” WSiP Warszawa 1999
dodatkowa:
Teresa Święch, Franciszek Święch „Materiałoznawstwo Odzieżowe” Warszawa 1988
Sue Jenkyn Jones „Moda, projektowanie” Warszawa 2007
Gail Baugh „The Fashion Designer's Textile Directory” London 2011
Voelker Brouckner „Vom Faser zum Stoff”
Franz Kiener „Kleidung, Mode und Mensch”
6.
Informacja o przewidywanej możliwości wykorzystania e-learningu
Nie przewiduje się.
7.
Odniesienie efektów kształcenia przedmiotu do efektów kształcenia ustalonych
dla obszaru kształcenia
Symbol
Symbol efektu
efektu
kształcenia
kształcenia
w obszarze
dla przedmiotu
kształcenia
w zakresie sztuki
EK1
A1_W10, A1_W13,
A1_W15,
EK2
A1_W13, A2_W13
EK3
A1_W13, A2_W11,
A1_W15
EK4
A1_W13, A2_W11,
A1_W15
EK5
A1_W15,
EK6
A1_U16, A1_U17,
A2_U13, A2_U14
EK7
A1_U16, A1_U17,
A2_U13, A2_U14
EK8
A1_W10, A1_W13,
A1_W15
EK9
A1_W13, A1_W15,
EK10
A2_U13,
EK11
A1_K04, A2_K04
8. Kalkulacja nakładu pracy studenta
4
Symbol
efektu
kształcenia
dla
przedmiotu
EK1
EK2
EK3
EK4
EK5
EK6
EK7
EK8
EK9
EK10
EK11
Opis stosowanych form aktywności
umożliwiające osiągniecie założonych
efektów kształcenia
1. Wykład
2. Lektura
1. Wykład
2. Lektura
1. Wykład
2. Lektura
3. Przygotowanie praktyczne do zajęć
1. Wykład
2. Lektura
1. Wykład
2. Lektura
1. Wykład
2. Lektura
3. Przygotowanie praktyczne do zajęć
1. Wykład
2. Lektura
3. Przygotowanie praktyczne do zajęć
1. Wykład
2. Lektura
1. Wykład
2. Lektura
1. Wykład
2. Lektura
1. Wykład
2. Lektura
Przygotowanie do egzaminu i egzamin
Suma godzin
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Szacunkowa
liczba godzin
poświęcona
na daną
aktywność
6
11
1
5
6
12
12
4
12
2
4
6
4
12
3
4
12
3
10
2
6
1
5
2
5
20
180
6
9.Kryteria i metody oceny realizacji zamierzonych efektów kształcenia:
- Semestr zimowy – wiedza teoretyczna zaprezentowana na egzaminie pisemnym
- odpowiedzi oceniane są punktowo.
-Semestr letni – wiedza i umiejętności zaprezentowane w postaci wykonanej pracy
praktycznej ( wykonanie i opisanie próbnika).
- Semestr zimowy – wiedza
oretyczna zaprezentowana na egzaminie pisemnym
- odpowiedzi oceniane są punktowo.
-Semestr letni – wiedza i umiejętności zaprezentowane w postaci wykonanej pracy
praktycznej ( wykonanie i opisanie próbnika).
5
5,0 – Bardzo dobra znajomość dotycząca budowy i właściwości włókien oraz
możliwości ich wykorzystania w przemyśle włókienniczym. Bardzo dobrze
rozpoznaje, potrafi opisać i przewidzieć możliwości zastosowania materiałów
odzieżowych dostępnych na rynku. Bardzo dobrze potrafi oszacować ich skład
surowcowy i określić metody konserwacji. Bardzo dobrze potrafi określić konstrukcję
materiału oraz przewidzieć sposób układania się na sylwetce. Zna większość metod
wykańczania materiałów odzieżowych.
4,5 – jak wyżej z nieznacznymi niedociągnięciami i nieścisłościami.
4,0 – Dobra znajomość dotycząca budowy i właściwości włókien oraz możliwości ich
wykorzystania w przemyśle włókienniczym. Dobrze rozpoznaje, potrafi opisać i
przewidzieć możliwości zastosowania materiałów odzieżowych dostępnych na rynku.
Potrafi w zadowalającym stopniu oszacować ich skład surowcowy i określić metody
ich konserwacji. W dobrym stopniu potrafi określić konstrukcję materiału oraz
przewidzieć sposób układania się na sylwetce. Zna dobrze niektóre metody
wykańczania materiałów odzieżowych.
3,5 - Zadowalająca znajomość dotycząca budowy i właściwości włókien oraz
możliwości ich wykorzystania w przemyśle włókienniczym. W dostatecznym stopniu
rozpoznaje, potrafi opisać i przewidzieć możliwości zastosowania materiałów
odzieżowych dostępnych na rynku. Potrafi oszacować skład surowcowy i określić
metody konserwacji niektórych rodzajów materiałów odzieżowych. W dostatecznym
stopniu potrafi określić konstrukcję materiału oraz przewidzieć sposób układania się
na sylwetce. Zna podstawowe metody wykańczania materiałów odzieżowych.
3,0 – Dostateczna znajomość dotycząca budowy i właściwości włókien oraz
możliwości ich wykorzystania w przemyśle włókienniczym. W dostatecznym stopniu
rozpoznaje, potrafi opisać i przewidzieć możliwości zastosowania materiałów
odzieżowych dostępnych na rynku. Potrafi oszacować skład surowcowy i określić
metody konserwacji niektórych rodzajów materiałów odzieżowych. W dostatecznym
stopniu potrafi określić konstrukcję niektórych materiałów odzieżowych oraz
przewidzieć sposób układania się na sylwetce. Zna podstawowe metody wykańczania
niektórych materiałów odzieżowych.
2,0 – niezadowalająca znajomość budowy i właściwości włókien. Słaba znajomość
materiałów odzieżowych dostępnych na rynku oraz nieznajomość ich metod produkcji.
Brak umiejętności ocenienia właściwości materiałów odzieżowych oraz metod ich
konserwacji. Brak znajomości metod wykańczania materiałów odzieżowych.
6