ETF, czyli jak kupić indeks giełdowy?
Transkrypt
ETF, czyli jak kupić indeks giełdowy?
ETF, czyli jak kupić indeks giełdowy? Inwestycja w indeks giełdowy jeszcze nie tak dawno mogła się kojarzyć albo z transakcjami na kontraktach terminowych, albo kupowaniem akcji wchodzących w skład indeksu, co narażało Inwestora na znaczne koszty transakcyjne. Nową możliwość inwestycji w indeks dały fundusze typu ETF. Czym dokładnie jest ETF i co wyróżnia go wśród pozostałych możliwości inwestowania? ETF-y (ang. Exchange Traded Fund), będące instrumentami rynku kasowego, są otwartymi funduszami indeksowymi notowanymi na giełdzie. Celem takiego funduszu jest wierne odwzorowywanie danego indeksu giełdowego, towarowego, obligacji lub rynku pieniężnego. Cechą charakterystyczną tego instrumentu jest możliwość stałej kreacji i umarzania jednostek uczestnictwa, jak również duża płynność zapewniana przez animatorów oraz niskie koszty transakcyjne w porównaniu z samodzielnym kupowaniem walorów, na których opiera się dany indeks ETF. Z punktu widzenia Inwestora ETF jest wygodnym instrumentem, który pozwala na inwestowanie w określony benchmark. Pierwsze ETF-y były notowane pod koniec lat osiemdziesiątych na kanadyjskiej giełdzie w Toronto. Następnie zaczęły pojawiać się w Stanach Zjednoczonych i Hong Kongu. W Europie w 2000 roku rozpoczęto notowanie pierwszych ETF-ów. Przez kolejne lata odnotowywano znaczący wzrost popularności tych instrumentów, który objawiał się rosnącymi obrotami na giełdach. Obecnie kapitalizacja instrumentów tego typu zbliża się do półtora biliona dolarów. Inwestować w ETF-y mogą zarówno Inwestorzy instytucjonalni, jak i indywidualni. Znajdują się one w kręgu zainteresowań firm ubezpieczeniowych, funduszy emerytalnych, a także wszelkiego rodzaju instytucji typu Asset Management i oferujących usługi Private Banking. Od 2010 r. na GPW notowany jest ETF naśladujący indeks WIG20 (pełna nazwa Lyxor ETF WIG20), który był jednocześnie pierwszym tego typu instrumentem na warszawskim parkiecie. Na warszawskim parkiecie istnieje również możliwość obrotu funduszami opartymi o amerykański indeks S&P500 i niemiecki DAX. Jednostki uczestnictwa notowane są na takich samych zasadach jak akcje w systemie notowań ciągłych. Animatorami zapewniającymi płynność są: Societe Generale Corporate and Investment Banking oraz Unicredit CAIB. Porównanie ETF-ów z innymi instrumentami rynku finansowego. Różnice i podobieństwa między kontraktami terminowymi a ETF-ami Chociaż na pierwszy rzut oka ETF-y mogą przypominać kontrakty terminowe, to jednak istnieje między nimi znaczące różnice. ETFy są instrumentami rynku kasowego i odzwierciedlają one bieżącą wartość instrumentów bazowych, natomiast kontrakty terminowe w teorii odwołują się do przyszłych wartości instrumentu bazowego. Kolejna różnica wiąże się z dźwignią finansowa, która jest obecna w przypadku kontraktów terminowych i powoduje zwiększone ryzyko Inwestycyjne. ETF-y nie są zlewarowane, dlatego małe wahania nie spowodują wysokich zysków albo strat. Kolejna różnica między tymi dwoma instrumentami wiąże się z brakiem konieczności wpłacania depozytu zabezpieczającego w przypadku ETF-ów, a także możliwością brania udziału w wypłacie dywidend spółek wchodzących w skład indeksu, na którym opiera się dany fundusz ETF. Z drugiej strony, pośród podobieństw między tymi instrumentami trzeba wspomnieć o możliwości grania zarówno na wzrosty, jak i spadki (obecnie na GPW w Warszawie są notowane jedynie ETF-y umożliwiające grę na wzrosty). ETF-y a fundusze inwestycyjne otwarte Fundusze inwestycyjne otwarte z reguły dają możliwość gry tylko i wyłącznie na wzrosty (poza pewnymi wyjątkami nie istnieje możliwość zarabiania na spadkach). Istotne różnice występują również w wysokości opłat za zarządzanie ETF-ami i FIO. W przypadku funduszy typu ETF pobierana jest jedynie opłata za zarządzanie, wynosząca maksymalnie 1% w skali roku, natomiast w przypadku FIO często opłata za zarządzanie dochodzi do 5 % (np. dla bardzo agresywnych funduszy akcji). W przypadku ETF-ów nie ma opłat za wejście i wyjście (jedynym kosztem dla Inwestora jest wysokość spreadu), które są nieodłączną częścią FIO (np. w przypadku umorzenia jednostek). Wykres poniżej przedstawia porównanie notowań WIG20 i ETFW20L. Jak widać ETF w dużym stopniu odwzorowuje bazowy indeks, a tzw. błąd replikacji (różnica między zachowaniem indeksu a ETF-u) jest stosunkowo mały. Źródło: stooq.pl Ryzyko związane z inwestowaniem w ETF-y zależne jest od kierunku, w którym podąża rynek. Zależy także od wielkości zaangażowanego kapitału. Dywersyfikacja portfela związana z inwestowaniem w fundusz indeksowy typu ETF rozkłada ryzyko transakcyjne w porównaniu z pojedynczymi zakupami akcji, które oprócz większych kosztów transakcyjnych powodują dodatkowo trudności w kontrolowaniu wszystkich walorów jednocześnie.