NEWSLETTER Nr 14/2013/Tax ZASADY OBLICZANIA PODATKU

Wrocław, 08.05.2013 r.
NEWSLETTER Nr 14/2013/Tax1
ZASADY OBLICZANIA PODATKU DOCHODOWEGO OD
NALEŻNOŚCI LICENCYJNYCH UZYSKANYCH PRZEZ
PODMIOT ZAGRANICZNY OD SPÓŁKI POLSKIEJ
W dniu 6 marca 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) wydał wyrok w sprawie
o sygn. akt II FSK 1361/11. Wyrok ten zapadł na tle stanu faktycznego, w którym polska spółka
wynajmowała od spółki niemieckiej środki transportu i jako płatnik odprowadzała od dochodów tej
spółki uzyskiwanych na terytorium Polski z czynszu najmu zryczałtowany podatek dochodowy od
osób prawnych, obliczany od kwoty brutto, tj. kwoty wynikającej z faktury wystawionej przez tę
spółkę, a zawierającej niemiecki podatek od wartości dodanej. W związku z powyższym polska spółka
wystąpiła do organu podatkowego z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa
podatkowego, zadając następujące pytanie: czy podstawę opodatkowania zryczałtowanym podatkiem
dochodowym od osób prawnych (podatkiem u źródła) spółki niemieckiej stanowi kwota brutto, czy
też kwota netto, nie uwzględniająca niemieckiego podatku od wartości dodanej.
Zdaniem polskiej spółki, podatek dochodowy z tytułu należności licencyjnych uzyskanych na
terytorium Polski przez podatników nie mających na tym terytorium siedziby, pobiera się od
przychodów, a zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym
od osób prawnych (Dz.U.2011.74.397 j.t.; dalej: „ustawa CIT”), do przychodów nie zalicza się
należnego podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”). Zdaniem spółki, obowiązujący
w Polsce podatek VAT jest tożsamy z obowiązującym w Niemczech podatkiem od wartości dodanej,
a wysokość podatku od należności licencyjnych jest ograniczona do 5% przychodu, zgodnie z Umową
z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie
unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku
(Dz. U.2005.12.90; dalej: „umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania”).
Organ podatkowy zakwestionował stanowisko spółki, uznając, że o ile należności licencyjne mogą
być opodatkowane w państwie, w którym powstają, do wartości 5% kwoty brutto tych należności, o
tyle podstawą obliczenia podatku u źródła powinna być cała kwota należności zapłaconej spółce
niemieckiej, bowiem obowiązujący w Polsce podatek VAT nie jest tożsamy z podatkiem od wartości
dodanej nakładanym w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej. Zatem obowiązkiem polskiej
spółki – jako płatnika – jest pobranie zryczałtowanego podatku od wypłaconej spółce zagranicznej
należności licencyjnej w wysokości 20% przychodów lub 5% kwoty brutto należności – zgodnie
z zapisami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
1
Niniejszy Newsletter nie stanowi porady prawnej ani podatkowej.
NSA zakwestionował w całości powyższą argumentację organu podatkowego, przyjmując, że
powstałe w Polsce i wypłacane osobie prawnej mającej siedzibę w Niemczech przychody za
użytkowanie środków transportu (należności licencyjne), zgodnie z art. 12 ust. 2 umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania, są opodatkowane w Polsce, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT,
podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 20% przychodów, do których zgodnie
z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy CIT nie zalicza się niemieckiego należnego podatku od wartości dodanej,
przy czym kwota podatku nie może przekroczyć 5% należności licencyjnej brutto, czyli przychodu
powiększonego o niemiecki podatek od wartości dodanej. Innymi słowy, przy obliczaniu
zryczałtowanego podatku dochodowego od należności licencyjnych uzyskanych przez podmiot
zagraniczny, polska spółka – jako płatnik – może bądź to naliczyć podatek w wysokości 20% wartości
netto wykazanej na fakturze, bądź też naliczyć podatek w wysokości 5% wartości brutto (tj. wartości
uwzględniającej należny podatek VAT), zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania.
Uzasadniając powyższe stanowisko, NSA opowiedział się za tożsamością polskiego podatku VAT
i podatku od wartości dodanej nakładanego przez inne państwa członkowskie Unii Europejskiej.
Zdaniem NSA, przychód określany jest w tym przypadku dla spółki zagranicznej, nie zaś dla polskiej
spółki, będącej wyłącznie płatnikiem pobierającym podatek u źródła. Zatem odliczany od przychodu
spółki zagranicznej podatek VAT jest podatkiem należnym, co odpowiada dyspozycji przepisu art. 12
ust. 4 pkt 9 ustawy CIT (tj. podlega wyłączeniu z kategorii przychodów spółki zagranicznej).
W razie dalszych pytań pozostajemy do Państwa dyspozycji.
2