Ró ne wymiary choroby - Parafia św. Andrzeja Boboli – w Białymstoku
Transkrypt
Ró ne wymiary choroby - Parafia św. Andrzeja Boboli – w Białymstoku
Różne wymiary choroby Z biologicznego i medycznego punktu widzenia choroba jest zaburzeniem wzajemnego oddziaływania środowiska zewnętrznego, narządów i tkanek, ograniczającym możliwości ży-ciowe organizmu. U człowieka choroba ma również wydźwięk psychologiczny i społeczny, a będąc specyficznym sposobem ludzkiej egzystencji, choroba umożliwia człowiekowi do-świadczenie śmierci i może przyczynić się do religijnego i moralnego udoskonalenia jego ży-cia, zwłaszcza gdy wiąże on swoją egzystencję z Bogiem. Przyjrzyjmy się teraz bliżej zjawisku, jakim jest choroba w jej różnorakich wymiarach. I. ASPEKT BIOLOGICZNO-MEDYCZNY W chorobie organizm traci zdolność zachowania względnie stałego poziomu wskaźników fizjologicznych (np. temperatury, składu płynów ustrojowych) oraz psychicznych (np. napię-cia psychoruchowego, nastroju). Może to nastąpić wskutek oddziaływania na organizm czyn-ników zewnętrznych o znacznym nasileniu (np. silnego urazu mechanicznego) lub wskutek niewydolności któregoś z układów organizmu. Podstawowymi przyczynami chorób są głód i niedożywienie, dewastacja i zatrucie środo-wiska, rozwój komunikacji i mechanizacji pracy oraz masowe używanie produktów chemicz-nych. Rozpad tradycyjnych form społecznych sprzyja wzrostowi alkoholizmu, narkomanii, lekomanii i zapadalności na choroby weneryczne. Szybkie przekształcanie się struktur gospo-darczych i społecznych oraz wzrost tempa życia zmuszają człowieka do ciągłego przystoso-wywania się, a także wywołują usilne dążenie do awansu społecznego. Wskutek tego wzmaga się zapadalność na choroby psychosomatyczne (np. zawał serca, nadciśnienie tętnicze czy choroba wrzodowa przewodu pokarmowego) oraz choroby psychogenne (zwłaszcza nerwice). Zapobieganie chorobom dokonuje się dzięki rozwojowi medycyny społecznej, w której istotną rolę odgrywają masowe badania i szczepienia profilaktyczne, poprawa warunków sa-nitarnych i warunków pracy oraz opieka nad matką i dzieckiem. II. ASPEKT PSYCHOSPOŁECZNY Każda choroba, zwłaszcza przewlekła, oddziałuje urazowo na psychikę człowieka chore-go. Jej objawy bywają przyjmowane jako sygnały śmierci i z tego powodu chory często prze-żywa lęk jako poczucie niepewności własnej egzystencji. Postawienie diagnozy, stanowiące racjonalne określenie choroby, zmniejsza ten lęk, ale wywołuje obawę przed sytuacją bycia chorym. Szczególnie trudne do zaakceptowania są choroby przewlekłe, nieuleczalne, a także kalectwo. Często mimo dostrzegalnych objawów choroby i ograniczenia sprawności działania czło-wiek wzbrania się przed jej zaakceptowaniem, gdyż to zmuszałoby go do zmiany własnego życia. Choroba wyostrza zdolność spostrzegania niedostatków pielęgnacji, niezręczności po-stępowania lekarza, bezduszności, biurokracji itp., a więc momentów szczególnie ważnych dla człowieka chorego. Choroba stanowi sytuację wyjątkową, w której chory może widzieć swe życie w pełniejszych wymiarach, i dlatego daje mu szansę stania się osobą bardziej doj-rzałą. Ze społecznego punktu widzenia choroba wpływa na zmianę wzajemnego stosunku mię-dzy człowiekiem chorym a grupą ludzi zdrowych. W niektórych wypadkach chory przewlekle lub niebezpieczny z powodu choroby zakaźnej albo psychicznej zostaje wyobcowany ze spo-łeczności, zwłaszcza jeśli uznała go ona za uciążliwego. W takim wypadku grupa społeczna kieruje się przyjętymi zwyczajami współżycia społecznego, obowiązującymi zasadami reli-gijnymi lub nakazami prawnymi. U ludów pierwotnych dotkniętych chorobą uważa się za cząstkę świata boskiego i dlatego oddaje się im cześć lub prześladuje jako wzbudzających lęk ze względu na karę, którą zostali doświadczeni. W społeczeństwach pozachrześcijańskich w trosce o dobro wspólnoty na ogół pomija się interes jednostki, np. występujący u niektórych plemion zwyczaj porzucania cho-rych uzasadniony jest niekiedy względami ekonomicznymi. Po raz pierwszy los człowieka chorego za naczelną sprawę społeczną uznało chrześcijań-stwo. Nakaz niesienia pomocy bliźnim, wielokrotnie powtarzany w Ewangeliach, Dziejach Apostolskich oraz Listach Apostołów, stał się normą oraz sprawdzianem postępowania chrze-ścijańskiego. Chrześcijańska caritas w zainteresowaniu pacjentem jako osobą jest odtąd czyn-nikiem umożliwiającym integrację chorych w społeczeństwie. Choroba jako stan nieprzystosowania często staje się potencjalnym źródłem postępu, zmu-szając chorego i jego środowisko do inwencji, wynalazczości, szukania nowych, nietypowych rozwiązań. III. ASPEKT RELIGIJNO-MORALNY W Piśmie św. Starego Testamentu choroba uważana jest za następstwo grzechu i przejaw zachwiania porządku ustanowionego przez Stwórcę, traktowana na jednej płaszczyźnie z grzechem, cierpieniem lub śmiercią. Skoro człowiek stworzony jest do szczęścia, choroba w biblijnej koncepcji człowieka, stanowiąc zło, może uchodzić tylko za skutek grzechu i jeden ze znaków gniewu Bożego przeciw ludzkości. http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 2 March, 2017, 20:52 Teologia chrześcijańska, opierając się przede wszystkim na Nowym Testamencie, łączy genezę choroby z faktem grzechu pierworodnego i prawem śmierci, a jej finalizm z odkupie-niem przez Chrystusa. Choroba nie jest koniecznie skutkiem grzechu osobistego, gdyż Bóg często realizuje przez nią swe plany. Przejawia się w niej też mądrość krzyża i powołanie do współudziału w dziele zbawienia. Choroba czasem wywołuje bunt przeciw Opatrzności Bożej i skłania do zamknięcia się człowieka w sobie. Motywacja religijna jest środkiem w cierpliwym znoszeniu choroby i jej przezwyciężaniu. Jeśli jest ona nieuleczalna, motywacja religijna wzmacnia siły psychiczne, pomagając przy znoszeniu bólu i pogodzeniu się z własnym losem. Dzięki nadprzyrodzonemu finalizmowi chory dostrzega nowe aspekty życia ziemskiego. Choć sens choroby nadal jest niezrozumiały, człowiek religijny przyjmuje ją przez wiarę z uwagi na swą przyszłą nieśmier-telność. Dzięki odnalezieniu w chorobie swego specyficznego powołania rozwija w sobie ży-cie nadprzyrodzone i staje się wartościowym członkiem społecznego organizmu Kościoła. Oprac. Elżbieta Karczmarzyk http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 2 March, 2017, 20:52